Relaties
alle pijlers
voel me zo slecht, heb de relatie verpest
zondag 29 maart 2015 17:50
Voor je eigen eigenwaarde etc kun jij ook de keus maken Curly om op de bank te gaan slapen en geen seks meer met hem te hebben.!
Dus nee het ligt niet alleen aan hem dat deze situatie lang kan blijven voortduren dat ligt ook aan jou.!
Jij hoeft niet naast hem te liggen en je hoeft ook geen seks met hem te hebben daar kies je toch echt zelf voor.!
Dus nee het ligt niet alleen aan hem dat deze situatie lang kan blijven voortduren dat ligt ook aan jou.!
Jij hoeft niet naast hem te liggen en je hoeft ook geen seks met hem te hebben daar kies je toch echt zelf voor.!
zondag 29 maart 2015 19:31
Klopt ook diamond-gloss...maar ik vind het zo retemoeilijk omdat ik heel veel van hem hou! Dit is zo niet wat ik had gehoopt, eindelijk iemand gevonden waar ik mee oud wil worden en nog steeds verliefd ben en alles klaar voor de volgende stap samen en dan dit . Denk je alles zo'n beetje voor elkaar te hebben, kun je weer opnieuw beginnen. Heb ik ook zo geen zin in! Wil eens rust en gewoon een simpel huiselijk leven...maar wees maar blij als je dit leest en dat allemaal wel hebt want zo vanzelfsprekend is dat niet!
zondag 29 maart 2015 19:36
quote:curlygurly schreef op 29 maart 2015 @ 19:31:
Klopt ook diamond-gloss...maar ik vind het zo retemoeilijk omdat ik heel veel van hem hou! Dit is zo niet wat ik had gehoopt, eindelijk iemand gevonden waar ik mee oud wil worden en nog steeds verliefd ben en alles klaar voor de volgende stap samen en dan dit . Denk je alles zo'n beetje voor elkaar te hebben, kun je weer opnieuw beginnen. Heb ik ook zo geen zin in! Wil eens rust en gewoon een simpel huiselijk leven...maar wees maar blij als je dit leest en dat allemaal wel hebt want zo vanzelfsprekend is dat niet!
Hoe kom je er nou toch bij dat ik dat allemaal wél heb?
Ik heb geen relatie en ik heb daar ook geen enkele behoefte aan..
Klopt ook diamond-gloss...maar ik vind het zo retemoeilijk omdat ik heel veel van hem hou! Dit is zo niet wat ik had gehoopt, eindelijk iemand gevonden waar ik mee oud wil worden en nog steeds verliefd ben en alles klaar voor de volgende stap samen en dan dit . Denk je alles zo'n beetje voor elkaar te hebben, kun je weer opnieuw beginnen. Heb ik ook zo geen zin in! Wil eens rust en gewoon een simpel huiselijk leven...maar wees maar blij als je dit leest en dat allemaal wel hebt want zo vanzelfsprekend is dat niet!
Hoe kom je er nou toch bij dat ik dat allemaal wél heb?
Ik heb geen relatie en ik heb daar ook geen enkele behoefte aan..
zondag 29 maart 2015 20:07
quote:curlygurly schreef op 29 maart 2015 @ 19:31:
Klopt ook diamond-gloss...maar ik vind het zo retemoeilijk omdat ik heel veel van hem hou! Dit is zo niet wat ik had gehoopt, eindelijk iemand gevonden waar ik mee oud wil worden en nog steeds verliefd ben en alles klaar voor de volgende stap samen en dan dit . Denk je alles zo'n beetje voor elkaar te hebben, kun je weer opnieuw beginnen. Heb ik ook zo geen zin in! Wil eens rust en gewoon een simpel huiselijk leven...maar wees maar blij als je dit leest en dat allemaal wel hebt want zo vanzelfsprekend is dat niet!
Mijn eerlijke mening: je hangt te veel aan het gevoel dat je ONTZETTEND veel van hem houdt. Het zal je goed doen om even afstand te nemen van die overtuiging. Je verstikt jezelf er mee. Houden van heeft niets te maken met pijn lijden en intens verdriet, hoeveel films en liefdesliedjes je ook naar gekeken en geluisterd hebt.
Het voor elkaar hebben bestaat niet. Ja in praktische termen maar gevoelsmatig heb je het pas voor elkaar als je niet langer je geluk in de handen van een ander legt. Dat is helaas nog steeds de norm en daarom lijdt je ook onnodig. Daarom; neem even afstand van dat 'houden van' en ga praktische stappen zetten om wat ademruimte te krijgen. Neuk niet meer met hem, houd op met jezelf de schuld aanpraten dat JIJ de relatie verpest hebt, doe wat in je macht ligt om uit die emotionele verstrengeling te raken. Er zijn hier praktische tips gegeven, maar omdat je erg zit te zwelgen in je verdriet, WIL je die tips niet aannemen laat staan uitvoeren.
Echt, je houdt pas van een ander als je de ander kunt laten gaan. Al het andere is gewoon een egoïstisch verlangen dat de ander jouw leegte opvult.
Klopt ook diamond-gloss...maar ik vind het zo retemoeilijk omdat ik heel veel van hem hou! Dit is zo niet wat ik had gehoopt, eindelijk iemand gevonden waar ik mee oud wil worden en nog steeds verliefd ben en alles klaar voor de volgende stap samen en dan dit . Denk je alles zo'n beetje voor elkaar te hebben, kun je weer opnieuw beginnen. Heb ik ook zo geen zin in! Wil eens rust en gewoon een simpel huiselijk leven...maar wees maar blij als je dit leest en dat allemaal wel hebt want zo vanzelfsprekend is dat niet!
Mijn eerlijke mening: je hangt te veel aan het gevoel dat je ONTZETTEND veel van hem houdt. Het zal je goed doen om even afstand te nemen van die overtuiging. Je verstikt jezelf er mee. Houden van heeft niets te maken met pijn lijden en intens verdriet, hoeveel films en liefdesliedjes je ook naar gekeken en geluisterd hebt.
Het voor elkaar hebben bestaat niet. Ja in praktische termen maar gevoelsmatig heb je het pas voor elkaar als je niet langer je geluk in de handen van een ander legt. Dat is helaas nog steeds de norm en daarom lijdt je ook onnodig. Daarom; neem even afstand van dat 'houden van' en ga praktische stappen zetten om wat ademruimte te krijgen. Neuk niet meer met hem, houd op met jezelf de schuld aanpraten dat JIJ de relatie verpest hebt, doe wat in je macht ligt om uit die emotionele verstrengeling te raken. Er zijn hier praktische tips gegeven, maar omdat je erg zit te zwelgen in je verdriet, WIL je die tips niet aannemen laat staan uitvoeren.
Echt, je houdt pas van een ander als je de ander kunt laten gaan. Al het andere is gewoon een egoïstisch verlangen dat de ander jouw leegte opvult.
zondag 29 maart 2015 20:19
Echt curlygurly, ik lees op de achtergrond mee, wat neem jij hier een lading schuld op jouw schouders. Wat zit je te dwepen hier. Maak dat je wegkomt uit deze situatie. Ik lees zo al dat je zoveel beter verdient dan deze jongen. Zo lief is hij ook weer niet tegen jou. Je hoeft niet perfect te zijn hoor en je straft jezelf zo ontzettend af voor wat er nu gebeurt. Het is best begrijpelijk: Je bent verdrietig. Maar durf vooral ook even te relativeren. Afwijzing doet pijn, het is hard, maar het is gewoon niet terecht dat jij hier zo'n enorme lading schuld op je neemt en hem op een voetstuk plaatst en vrijwaart van verantwoordelijkheid.
zondag 29 maart 2015 20:40
quote:curlygurly schreef op 29 maart 2015 @ 19:31:
Klopt ook diamond-gloss...maar ik vind het zo retemoeilijk omdat ik heel veel van hem hou! Dit is zo niet wat ik had gehoopt, eindelijk iemand gevonden waar ik mee oud wil worden en nog steeds verliefd ben en alles klaar voor de volgende stap samen en dan dit . Denk je alles zo'n beetje voor elkaar te hebben, kun je weer opnieuw beginnen. Heb ik ook zo geen zin in! Wil eens rust en gewoon een simpel huiselijk leven...maar wees maar blij als je dit leest en dat allemaal wel hebt want zo vanzelfsprekend is dat niet!
En dit kun jij allemaal hebben: zowel de rust als het huiselijk leven. Alleen niet zolang je het bed deelt met je ex!
Waarom zou je blijven bij iemand die niet meer van je houdt?
En nu geen werksmoesjes enzo meer, want dat is gewoon klinkklare onzin!
Jij blijft in de hoop dat het goedkomt en je dus in jouw ogen alles weer hebt.
Natuurlijk is het gezinsleven/samenwonen voorlopig uitje leven, maar: is dat belangrijker dan jouw geluk?????
Klopt ook diamond-gloss...maar ik vind het zo retemoeilijk omdat ik heel veel van hem hou! Dit is zo niet wat ik had gehoopt, eindelijk iemand gevonden waar ik mee oud wil worden en nog steeds verliefd ben en alles klaar voor de volgende stap samen en dan dit . Denk je alles zo'n beetje voor elkaar te hebben, kun je weer opnieuw beginnen. Heb ik ook zo geen zin in! Wil eens rust en gewoon een simpel huiselijk leven...maar wees maar blij als je dit leest en dat allemaal wel hebt want zo vanzelfsprekend is dat niet!
En dit kun jij allemaal hebben: zowel de rust als het huiselijk leven. Alleen niet zolang je het bed deelt met je ex!
Waarom zou je blijven bij iemand die niet meer van je houdt?
En nu geen werksmoesjes enzo meer, want dat is gewoon klinkklare onzin!
Jij blijft in de hoop dat het goedkomt en je dus in jouw ogen alles weer hebt.
Natuurlijk is het gezinsleven/samenwonen voorlopig uitje leven, maar: is dat belangrijker dan jouw geluk?????
zondag 29 maart 2015 20:46
quote:curlygurly schreef op 29 maart 2015 @ 17:46:
Jadaiwsa hij kan ook de keuze maken om op de bank te slapen of bij iemand anders in huis, voor mij is dat heel moeilijk ja maar hij maakt de keus. Bij mijn ex maakte ik het uit en had ik niet eens meer behoefte om hem te kussen of in hetzelfde bed te slapen. Hij moet daadkrachtiger zijn, maar ik laat dit echt niet lang meer doorgaan want trek het slecht. Ik denk idd dat als het aan hem ligt deze situatie lang kan blijven voortduren.
Nee, maar hij is jou niet en maakt andere keuzes, dat heb je nu inmiddels toch wel door?
Het erge is: zo lang jij de keuze niet maakt gebeurt het waarschijnlijk niet.
Doet hij het wel, dan wordt jij weerrrrr afgewezen, nog meer pijn! Waarom?
Pijn gaat het sowieso doen, maar het hoeft niet onnodig nog meer te worden!
Kom op meid, benen dicht, kop omhoog en zorgen dat je voor het weekend daar weg bent!
Jadaiwsa hij kan ook de keuze maken om op de bank te slapen of bij iemand anders in huis, voor mij is dat heel moeilijk ja maar hij maakt de keus. Bij mijn ex maakte ik het uit en had ik niet eens meer behoefte om hem te kussen of in hetzelfde bed te slapen. Hij moet daadkrachtiger zijn, maar ik laat dit echt niet lang meer doorgaan want trek het slecht. Ik denk idd dat als het aan hem ligt deze situatie lang kan blijven voortduren.
Nee, maar hij is jou niet en maakt andere keuzes, dat heb je nu inmiddels toch wel door?
Het erge is: zo lang jij de keuze niet maakt gebeurt het waarschijnlijk niet.
Doet hij het wel, dan wordt jij weerrrrr afgewezen, nog meer pijn! Waarom?
Pijn gaat het sowieso doen, maar het hoeft niet onnodig nog meer te worden!
Kom op meid, benen dicht, kop omhoog en zorgen dat je voor het weekend daar weg bent!
zondag 29 maart 2015 20:52
quote:diamond-gloss schreef op 29 maart 2015 @ 19:36:
[...]
Hoe kom je er nou toch bij dat ik dat allemaal wél heb?
Ik heb geen relatie en ik heb daar ook geen enkele behoefte aan..Ik bedoelde dit voor iedereen die dit leest en wel huisje, boompje, beestje heeft. Miss is er dan sleur maar het is zoiets waardevols!
[...]
Hoe kom je er nou toch bij dat ik dat allemaal wél heb?
Ik heb geen relatie en ik heb daar ook geen enkele behoefte aan..Ik bedoelde dit voor iedereen die dit leest en wel huisje, boompje, beestje heeft. Miss is er dan sleur maar het is zoiets waardevols!
zondag 29 maart 2015 21:05
Thanks lieverds ik zit hier te huilen door jullie berichten. Ik moet mezelf niet zo straffen maar dit is zo ongelooflijk pijnlijk, beseffen dat het echt over is. Zo mooi en bijzonder dit is begonnen (als een film) en hoe hard dit eindigt, ongelooflijk...echt verschrikkelijk. Als je al niet meer kan geloven in iets wat zo ontzettend mooi is begonnen wanneer in godsnaam dan wel?! Echt mijn vertrouwen in de liefde was al iets lastigs en eindelijk had ik dat maar nu kan ik daar helemaal moeilijk op vertrouwen...
zondag 29 maart 2015 21:20
Dit komt alleen maar omdat je zo verdrietig bent, jij ziet waarde in alles wat jij nu niet hebt omdat je het net bent kwijt geraakt.
En laten we eerlijk zijn: toen je het nog wel had, stond je er toen iedere dag bij stil hoe ontzettend waardevol het was?
Waarschijnlijk/ik hoop van niet.
Zo gaan dingen nu eenmaal in het leven. Vluchten is vaak stom, je neemt nl altijd jezelf mee, maar soms is het wel een oplossing! Net als nu voor jou!
En laten we eerlijk zijn: toen je het nog wel had, stond je er toen iedere dag bij stil hoe ontzettend waardevol het was?
Waarschijnlijk/ik hoop van niet.
Zo gaan dingen nu eenmaal in het leven. Vluchten is vaak stom, je neemt nl altijd jezelf mee, maar soms is het wel een oplossing! Net als nu voor jou!
anoniem_221423 wijzigde dit bericht op 29-03-2015 21:39
Reden: Tmi
Reden: Tmi
% gewijzigd
zondag 29 maart 2015 21:30
curlygurly, er gaan echt betere tijden aanbreken. Je bent erg verdrietig nu maar lijkt ook over reflectie te beschikken. Zeker weten dat je nog weleens een veel leukere vent treft die veel beter bij je past. Nu leren dat je niet zoveel verantwoordelijkheid hoeft te nemen en wat liever voor jezelf mag zijn en deze pijn en teleurstelling verwerken.
woensdag 1 april 2015 09:51
Hoi Femke, dank voor je reactie. Ik hoop het echt maar het voelt zo alsof het niet 'klopt' dat hij het nu uit heeft gemaakt. Vanaf dag 1 dat ik hem ken heb ik het gevoel gehad dat hij de degene is met wie ik oud zou worden en dat had hij ook. Het was zo bijzonder en ik ben nog nooit zo gelukkig geweest bij iemand. Helaas is dat door het wonen daar en andere omstandigheden veranderd maar dit waren vooral factoren buiten de relatie. Het samenzijn met hem was hetgeen waar ik het meest gelukkig van werd.
Toch waren er ook communicatieproblemen, we begrepen beide niet van elkaar wat we nodig hadden en dat is heel jammer geweest. Hij had daar opener en eerlijker in moeten zijn, en soms ook confronterender, en ik had beter moeten luisteren. Toch verwachtte ik ook van hem meer duidelijkheid over de toekomst, dat hij met mij plannen ging maken. Hij liet mij 'zwemmen' in onzekerheid voor mijn gevoel. Of we ooit nog zouden verhuizen en of hij dat überhaupt wilde, zo ja hoe we dat concreet zouden gaan aanpakken, of hij kids wilde...niks. Terwijl ik er dagelijks mee bezig was en mijn leeftijd mee gaat spelen. Mijn mond werd steeds gesnoerd met 'ja ik kan er nu niks over zeggen' misschien dat er over een jaar mogelijkheden zijn met mijn werk maar misschien kan ik daar nog wel langer blijven etc. En nu wil ik geen kinderen en of ik ze ooit wel wil weet ik niet terwijl hij op een ander moment zei straks ben je misschien wel zwanger...heel verwarrend. Dus nu je mond houden en tegen die tijd komen we er weleens op terug, dat ik er dan nog een jaar of langer dagelijks over nadenk en ondertussen de tijd verder tikt vond ik heeeeeeel lastig! Daarin voelde ik mij dus niet gehoord en serieus genomen. Blijkbaar was het hem alle moeite niet waard ofzo, ik begrijp het nog steeds niet heel goed.
Toch waren er ook communicatieproblemen, we begrepen beide niet van elkaar wat we nodig hadden en dat is heel jammer geweest. Hij had daar opener en eerlijker in moeten zijn, en soms ook confronterender, en ik had beter moeten luisteren. Toch verwachtte ik ook van hem meer duidelijkheid over de toekomst, dat hij met mij plannen ging maken. Hij liet mij 'zwemmen' in onzekerheid voor mijn gevoel. Of we ooit nog zouden verhuizen en of hij dat überhaupt wilde, zo ja hoe we dat concreet zouden gaan aanpakken, of hij kids wilde...niks. Terwijl ik er dagelijks mee bezig was en mijn leeftijd mee gaat spelen. Mijn mond werd steeds gesnoerd met 'ja ik kan er nu niks over zeggen' misschien dat er over een jaar mogelijkheden zijn met mijn werk maar misschien kan ik daar nog wel langer blijven etc. En nu wil ik geen kinderen en of ik ze ooit wel wil weet ik niet terwijl hij op een ander moment zei straks ben je misschien wel zwanger...heel verwarrend. Dus nu je mond houden en tegen die tijd komen we er weleens op terug, dat ik er dan nog een jaar of langer dagelijks over nadenk en ondertussen de tijd verder tikt vond ik heeeeeeel lastig! Daarin voelde ik mij dus niet gehoord en serieus genomen. Blijkbaar was het hem alle moeite niet waard ofzo, ik begrijp het nog steeds niet heel goed.
woensdag 1 april 2015 09:58
Hij zal het zelf niet precies geweten hebben en jullie hadden dus wel wat problemen.
Dat maakt zeker van je zaak zijn lastiger, maar dat wil niet zeggen dat de relatie slecht genoeg was om te stoppen. Je merkt ook nu dat hij loslaten moeilijk vindt maar hij wil niet meer verder kijken dan nu.
Wat je zeker weet is dat jullie geen toekomst gaan delen, dat moet je accepteren. Wat hij denkt zul je nooit weten en is dus zonde tijd om over na te denken. Had ik maar ik dus tijdverspilling, dit is wat het is en daar moet je naar handelen.
Als je altijd blijft hangen in wat was, zul je nooit krijgen wat je graag wil!
Dat maakt zeker van je zaak zijn lastiger, maar dat wil niet zeggen dat de relatie slecht genoeg was om te stoppen. Je merkt ook nu dat hij loslaten moeilijk vindt maar hij wil niet meer verder kijken dan nu.
Wat je zeker weet is dat jullie geen toekomst gaan delen, dat moet je accepteren. Wat hij denkt zul je nooit weten en is dus zonde tijd om over na te denken. Had ik maar ik dus tijdverspilling, dit is wat het is en daar moet je naar handelen.
Als je altijd blijft hangen in wat was, zul je nooit krijgen wat je graag wil!
Mot met to
donderdag 2 april 2015 19:49
Limburg het is zeker niet makkelijk! Waarom is het bij jou misgegaan?
Klaproos misschien wilde hij daar inderdaad niet over nadenken omdat hij twijfels had, echt joh waar heb ik gezeten met mijn verliefde hoofd en al mijn gezamenlijke plannen...:s
Hij lijkt er nu ook zo zeker van te zijn en er totaal geen moeite mee te hebben. Hoop zo dat hij spijt gaat krijgen! Maar ben bang van niet...waarom lijkt hij nu ook juist zo knap en de ideale man voor mij? Nu hij me niet meer wil maakt me echt gek en machteloos, ben ook soms zo boos!
Klaproos misschien wilde hij daar inderdaad niet over nadenken omdat hij twijfels had, echt joh waar heb ik gezeten met mijn verliefde hoofd en al mijn gezamenlijke plannen...:s
Hij lijkt er nu ook zo zeker van te zijn en er totaal geen moeite mee te hebben. Hoop zo dat hij spijt gaat krijgen! Maar ben bang van niet...waarom lijkt hij nu ook juist zo knap en de ideale man voor mij? Nu hij me niet meer wil maakt me echt gek en machteloos, ben ook soms zo boos!
donderdag 2 april 2015 20:37
Dan snap ik je kinderverhaal wel, Curly.
Alleen juist dan is het belangrijk nu geen tijd meer te verspillen bij je ex!
Het is gewoon zaak dat je de dingen op de rit krijgt...
En als ik echt heel eerlijk ben, gezien in het daglicht dat je 30er bent;
Vind ik je hier en daar wel een beetje een Pinokkio. Ik snap best dat het enorm pijnlijk is en moeilijk nu het over is. Maar geen eigen netwerk opgebouwd in die tijd dat je er woonde, nu niets kunnen bedenken om weg te gaan en het seksverhaal komt op mij gewoon heel onvolwassen over. Sorry.
Heb je inmiddels al stappen ondernomen?
Alleen juist dan is het belangrijk nu geen tijd meer te verspillen bij je ex!
Het is gewoon zaak dat je de dingen op de rit krijgt...
En als ik echt heel eerlijk ben, gezien in het daglicht dat je 30er bent;
Vind ik je hier en daar wel een beetje een Pinokkio. Ik snap best dat het enorm pijnlijk is en moeilijk nu het over is. Maar geen eigen netwerk opgebouwd in die tijd dat je er woonde, nu niets kunnen bedenken om weg te gaan en het seksverhaal komt op mij gewoon heel onvolwassen over. Sorry.
Heb je inmiddels al stappen ondernomen?
woensdag 8 april 2015 09:53
Ik ben druk bezig zaken op de rit te krijgen, heb binnenkort een sollicitatiegesprek bij een bedrijf. Jadaiswa, dat mag je vinden, ik vraag me af of een ander in mijn situatie wel een heel netwerk had opgebouwd als je ook niet in de buurt van je woonplaats werkt. Ik heb ook wel een netwerk maar niet in het dorp waar ik woon, ja van de sportclub. Ook wel heb ik een paar leuke contacten met vriendinnen van zijn vrienden alleen die wonen ook een eindje rijden weg. Waarschijnlijk kan hij in het huis blijven wonen...
Ik ben gister pas weer teruggekomen, was het hele weekend vanaf donderdag weg, niet makkelijk maar wel beter. Ook veel gepraat met mensen, ik heb nooit eerder een relatiebreuk zo moeilijk kunnen accepteren maar heeft me wel geholpen. Het is zo frustrerend als je weet dat het kan werken maar dat het gewoon niet lukt samen, we begrijpen elkaar steeds anders dan bedoeld (ongunstiger) waardoor we de 'problemen' buiten de relatie niet samen aan kunnen pakken op een constructieve manier. We liggen qua communicatie niet op een lijn en zolang alles goed zou gaan qua omstandigheden had het tussen ons ook nog prima gegaan. Maar er waren wél lastige omstandigheden waar je normaal in een goede relatie over kunt praten en er een oplossing voor vindt samen. Nu was mijn oplossing niet de zijne maar hij kon ook niet begrijpen hoe belangrijk het voor mij was gezien mijn verleden (zal niet teveel in detail treden). Naar mijn idee had een echte vent gezegd, jij wilt het liefst terug, voor de toekomst is het beter (kids) en mij maakt het minder uit dus we gaan verhuizen zodra dit kan, dat is het belangrijkste. De rest komt wel goed.
En misschien als deze omstandigheden er niet waren had het ook nog prima gegaan maar wat als we bijvoorbeeld andere moeilijkheden zouden meemaken samen, hadden we daar dan ook niet goed uitgekomen? Het 'wat als' blijft wel door mijn hoofd spoken, had ik dingen maar beter gezien, wat als hij had aangegeven twijfels te hebben voor het uitmaken? etc....
Het belangrijkste aan een relatie is niet de aantrekkingskracht of de verliefdheid, maar het gevoel hebben dat je een team bent dat alles samen aan kan en dat ook daadwerkelijk lukt. Dat je elkaar begrijpt en weet wat nodig is. Ik durfde met hem ook alles aan maar andersom heeft hij dat vertrouwen niet blijkbaar. Ik wil er alles aan doen en ik denk echt dat juist om elkaar beter te leren begrijpen, relatietherapie goed kan helpen. Maar hij wil er NIKS meer voor doen, klaar, deur dicht. Ergens neem ik hem dat kwalijk, heel erg zelfs. Al had hij maar aangegeven dat hij twijfels had, dan had ik veel meer prioriteit gegeven aan onze relatie en het daaraan werken. Maar hij zei altijd dat hij gelukkig was en dat we een goede relatie hadden (en ik heb er laatste maanden vaker naar gevraagd)! Dat vond hij dus helemaal niet!
Maar het is erg verdrietig en gister hield hij het ook weer niet droog en dan wil hij niet zeggen wat er is omdat het toch niks toevoegt...ben nu wel meer op een punt dat ik er steeds meer klaar mee ben om me zo te voelen en kapot te gaan van verdriet. Dat is het me niet waard, zeker niet als hij er zo instaat. Moet ik nou zo verdrietig zijn om iemand die er niet aan wil werken samen terwijl er nog wel genoeg is over is om aan te werken? Lijkt me zinloos.
Ik ben gister pas weer teruggekomen, was het hele weekend vanaf donderdag weg, niet makkelijk maar wel beter. Ook veel gepraat met mensen, ik heb nooit eerder een relatiebreuk zo moeilijk kunnen accepteren maar heeft me wel geholpen. Het is zo frustrerend als je weet dat het kan werken maar dat het gewoon niet lukt samen, we begrijpen elkaar steeds anders dan bedoeld (ongunstiger) waardoor we de 'problemen' buiten de relatie niet samen aan kunnen pakken op een constructieve manier. We liggen qua communicatie niet op een lijn en zolang alles goed zou gaan qua omstandigheden had het tussen ons ook nog prima gegaan. Maar er waren wél lastige omstandigheden waar je normaal in een goede relatie over kunt praten en er een oplossing voor vindt samen. Nu was mijn oplossing niet de zijne maar hij kon ook niet begrijpen hoe belangrijk het voor mij was gezien mijn verleden (zal niet teveel in detail treden). Naar mijn idee had een echte vent gezegd, jij wilt het liefst terug, voor de toekomst is het beter (kids) en mij maakt het minder uit dus we gaan verhuizen zodra dit kan, dat is het belangrijkste. De rest komt wel goed.
En misschien als deze omstandigheden er niet waren had het ook nog prima gegaan maar wat als we bijvoorbeeld andere moeilijkheden zouden meemaken samen, hadden we daar dan ook niet goed uitgekomen? Het 'wat als' blijft wel door mijn hoofd spoken, had ik dingen maar beter gezien, wat als hij had aangegeven twijfels te hebben voor het uitmaken? etc....
Het belangrijkste aan een relatie is niet de aantrekkingskracht of de verliefdheid, maar het gevoel hebben dat je een team bent dat alles samen aan kan en dat ook daadwerkelijk lukt. Dat je elkaar begrijpt en weet wat nodig is. Ik durfde met hem ook alles aan maar andersom heeft hij dat vertrouwen niet blijkbaar. Ik wil er alles aan doen en ik denk echt dat juist om elkaar beter te leren begrijpen, relatietherapie goed kan helpen. Maar hij wil er NIKS meer voor doen, klaar, deur dicht. Ergens neem ik hem dat kwalijk, heel erg zelfs. Al had hij maar aangegeven dat hij twijfels had, dan had ik veel meer prioriteit gegeven aan onze relatie en het daaraan werken. Maar hij zei altijd dat hij gelukkig was en dat we een goede relatie hadden (en ik heb er laatste maanden vaker naar gevraagd)! Dat vond hij dus helemaal niet!
Maar het is erg verdrietig en gister hield hij het ook weer niet droog en dan wil hij niet zeggen wat er is omdat het toch niks toevoegt...ben nu wel meer op een punt dat ik er steeds meer klaar mee ben om me zo te voelen en kapot te gaan van verdriet. Dat is het me niet waard, zeker niet als hij er zo instaat. Moet ik nou zo verdrietig zijn om iemand die er niet aan wil werken samen terwijl er nog wel genoeg is over is om aan te werken? Lijkt me zinloos.
