Relaties
alle pijlers
voetstuk
zaterdag 18 februari 2017 19:45
Na mijn vorige topic vond ik het nodig om deze te openen.
Ik heb mijn vriendin op een groot voetstuk in mijn leven geplaatst.
Ik zet haar ver boven mijn eigenwaarde, en ben bang om zo voor mezelf op te komen.
Ik wil het liefst altijd de lieve vrede bewaren, ook als dat in mijn tegendeel werkt.
Bijvoorbeeld; ik ben heeeeel moe - maar als ze me zou WA'en of ik kom
dan spring ik meteen in de auto.
Ik durf bijna geen nee te zeggen - en ga er zo heel erg 'aan onder door'.
Het is begonnen met een denkwijze die al niet helemaal klopt.
In het begin wilde mijn vriendin MIJ dolgraag. Ze deed heel erg haar best.
Toen zijn we een relatie aangegaan, en is het langzaam omgedraait naar
dat ik dacht; ''damn ze is zo knap/lief/lekker/zorgzaam, hoe kan ZIJ nou met MIJ iets
hebben?!''
Zo is mijn eigenwaarde weggevallen, en ben ik me erg claimend en onzeker
op gaan stellen. Het liefst wil ik de hele dag door contact, en haar elke dag zien.
Een soort wantrouwen ook. Terwijl ze me ècht 0,0% reden daarvoor geeft.
Ik maak mezelf gek met dingen die er niet zijn, en wordt er heel moe van.
Zo werkt mijn relatie niet, dus ik wil dit graag oplossen! Zijn hier makkelijke (d.i.y.)
tips n tricks voor? Iets wat ik bijvoorbeeld kan toepassen, elke keer als ik me onnodig zorgen maak.
Ik heb mijn vriendin op een groot voetstuk in mijn leven geplaatst.
Ik zet haar ver boven mijn eigenwaarde, en ben bang om zo voor mezelf op te komen.
Ik wil het liefst altijd de lieve vrede bewaren, ook als dat in mijn tegendeel werkt.
Bijvoorbeeld; ik ben heeeeel moe - maar als ze me zou WA'en of ik kom
dan spring ik meteen in de auto.
Ik durf bijna geen nee te zeggen - en ga er zo heel erg 'aan onder door'.
Het is begonnen met een denkwijze die al niet helemaal klopt.
In het begin wilde mijn vriendin MIJ dolgraag. Ze deed heel erg haar best.
Toen zijn we een relatie aangegaan, en is het langzaam omgedraait naar
dat ik dacht; ''damn ze is zo knap/lief/lekker/zorgzaam, hoe kan ZIJ nou met MIJ iets
hebben?!''
Zo is mijn eigenwaarde weggevallen, en ben ik me erg claimend en onzeker
op gaan stellen. Het liefst wil ik de hele dag door contact, en haar elke dag zien.
Een soort wantrouwen ook. Terwijl ze me ècht 0,0% reden daarvoor geeft.
Ik maak mezelf gek met dingen die er niet zijn, en wordt er heel moe van.
Zo werkt mijn relatie niet, dus ik wil dit graag oplossen! Zijn hier makkelijke (d.i.y.)
tips n tricks voor? Iets wat ik bijvoorbeeld kan toepassen, elke keer als ik me onnodig zorgen maak.
zaterdag 18 februari 2017 19:49
quote:ladygaga_xx schreef op 18 februari 2017 @ 19:47:
je cijfert jezelf weg, iets wat je nooit zou moeten doen. dit klinkt niet heel gezond TO, deze relatie.
Nope, en lees mijn vorige topic maar eens.
Mijn vriendin is iemand die wel echt gewoon haar eigenwaarde (gelukkig maar) heeft gehouden.
Het is dus echt omgeswitched
van ZIJ wil MIJ
naar IK wil alleen maar HAAR.
Ik wil echt weer rust in mijn hoofd, en genieten van mijn - eigenlijk best wel toffe - relatie.
je cijfert jezelf weg, iets wat je nooit zou moeten doen. dit klinkt niet heel gezond TO, deze relatie.
Nope, en lees mijn vorige topic maar eens.
Mijn vriendin is iemand die wel echt gewoon haar eigenwaarde (gelukkig maar) heeft gehouden.
Het is dus echt omgeswitched
van ZIJ wil MIJ
naar IK wil alleen maar HAAR.
Ik wil echt weer rust in mijn hoofd, en genieten van mijn - eigenlijk best wel toffe - relatie.
zaterdag 18 februari 2017 19:57
ik vond trouwens dit artikeltje op google zonet (ja ik weet dat dat vaak bullshit is - maar dit komt precies overeen).
''Een voorbeeld: een man, die van nature onzeker is over zichzelf, wordt verliefd op een mooie dame. Deze dame is gevoelig voor zijn avances en hapt toe. De man in kwestie is zeer blij dat hij nu juist de gelukkige is die een dergelijk mooie vrouw aan de haak heeft geslagen! Hij had dit niet voor mogelijk gehouden. Hij zal er dan ook alles aan doen om het de vrouw naar de zin te maken. In materiële zin komt ze niets te kort, in aandacht ook niet! De man let heel goed op wat zij nodig heeft en zorgt ervoor dat ze het krijgt.
“Zij is belangrijk voor mij,” of: “Zonder haar zou ik niet hebben bereikt wat ik nu heb bereikt,”zijn veel gehoorde kreten. De man voelt zich de koning te rijk.
Hier kan niets mis mee gaan…. of toch?
De vrouw in kwestie wordt na verloop van jaren een beetje kriegelig van alle aandacht. Ze heeft het lang fijn gevonden, maar ineens voelt het alsof haar partner haar ‘in de nek’ hijgt. Ze krijgt het Spaans benauwd van al zijn goed bedoelde advies, hulp, attenties, en het haar op de voorgrond schuiven tijdens sociale gelegenheden. Haar ergernis groeit en ze gaat hem ontwijken.
Na analyse blijkt dat de vrouw het ‘voetstuk’ als een enorme verantwoordelijkheid is gaan voelen. Het steeds te horen krijgen hoe mooi en bijzonder ze is, hoe goed ze op haar werk presteert, of wat een fijne moeder ze voor de kinderen is, begint averechts te werken. Door al deze etiketten die ze opgeplakt krijgt, voelt ze dat ze er dus ook altijd aan moet voldoen.
De lat is door haar partner heel hoog gelegd. Eerst voldeed zij er moeiteloos aan, maar door het jarenlange aan moeten horen is zij zelf onzeker geworden. De verantwoordelijkheid om altijd ‘goed’ te zijn, voelt zij als een molensteen om haar nek. Dit heeft tot gevolg dat ze zich tegen hem gaat afzetten en ze zich terugtrekt. Hij begrijpt er natuurlijk niets van en gaat nog harder tegen haar ‘aanduwen’ wat juist niet oplevert wat hij graag wil.
Als dit lang doorgaat wordt de verwijdering tussen beide partners steeds groter en in sommige gevallen komen ze zelfs nooit meer tot elkaar.''
Misschien is mijn post iets duidelijker ook?
''Een voorbeeld: een man, die van nature onzeker is over zichzelf, wordt verliefd op een mooie dame. Deze dame is gevoelig voor zijn avances en hapt toe. De man in kwestie is zeer blij dat hij nu juist de gelukkige is die een dergelijk mooie vrouw aan de haak heeft geslagen! Hij had dit niet voor mogelijk gehouden. Hij zal er dan ook alles aan doen om het de vrouw naar de zin te maken. In materiële zin komt ze niets te kort, in aandacht ook niet! De man let heel goed op wat zij nodig heeft en zorgt ervoor dat ze het krijgt.
“Zij is belangrijk voor mij,” of: “Zonder haar zou ik niet hebben bereikt wat ik nu heb bereikt,”zijn veel gehoorde kreten. De man voelt zich de koning te rijk.
Hier kan niets mis mee gaan…. of toch?
De vrouw in kwestie wordt na verloop van jaren een beetje kriegelig van alle aandacht. Ze heeft het lang fijn gevonden, maar ineens voelt het alsof haar partner haar ‘in de nek’ hijgt. Ze krijgt het Spaans benauwd van al zijn goed bedoelde advies, hulp, attenties, en het haar op de voorgrond schuiven tijdens sociale gelegenheden. Haar ergernis groeit en ze gaat hem ontwijken.
Na analyse blijkt dat de vrouw het ‘voetstuk’ als een enorme verantwoordelijkheid is gaan voelen. Het steeds te horen krijgen hoe mooi en bijzonder ze is, hoe goed ze op haar werk presteert, of wat een fijne moeder ze voor de kinderen is, begint averechts te werken. Door al deze etiketten die ze opgeplakt krijgt, voelt ze dat ze er dus ook altijd aan moet voldoen.
De lat is door haar partner heel hoog gelegd. Eerst voldeed zij er moeiteloos aan, maar door het jarenlange aan moeten horen is zij zelf onzeker geworden. De verantwoordelijkheid om altijd ‘goed’ te zijn, voelt zij als een molensteen om haar nek. Dit heeft tot gevolg dat ze zich tegen hem gaat afzetten en ze zich terugtrekt. Hij begrijpt er natuurlijk niets van en gaat nog harder tegen haar ‘aanduwen’ wat juist niet oplevert wat hij graag wil.
Als dit lang doorgaat wordt de verwijdering tussen beide partners steeds groter en in sommige gevallen komen ze zelfs nooit meer tot elkaar.''
Misschien is mijn post iets duidelijker ook?
zaterdag 18 februari 2017 20:54
Kijk naar jezelf, hoe groot is jouw gevoel van eigenwaarde?
In een relatie sta je naast elkaar, het is dus niet zo dat de één meer moet doen voor de ander, dit zou ongeveer gelijk moeten zijn.
Als jij gelukkig bent, dan kun je namelijk ook een ander gelukkig maken, dus werk aan je eigenwaarde!
Daarnaast je hebt duidelijk last van ''overthinking'', je creert problemen en gedachtes in je hoofd die er in realiteit niet zijn, je maakt jezelf gek door al deze gedachtes en begint te pieker etc.
Zie je hoofd als een mailbox, alle spam ( dus de WAT ALS gedachtes e.d.) die gooi je weg, die geef je geen aandacht. die vervang je door een realistische gedachte zoals: mijn vriendin is bij me omdat ze van me houd, we zijn beide vrij om weg te gaan maar zij is bij mij en wil bij mij zijn ( oid.)
kun je hier iets mee?
In een relatie sta je naast elkaar, het is dus niet zo dat de één meer moet doen voor de ander, dit zou ongeveer gelijk moeten zijn.
Als jij gelukkig bent, dan kun je namelijk ook een ander gelukkig maken, dus werk aan je eigenwaarde!
Daarnaast je hebt duidelijk last van ''overthinking'', je creert problemen en gedachtes in je hoofd die er in realiteit niet zijn, je maakt jezelf gek door al deze gedachtes en begint te pieker etc.
Zie je hoofd als een mailbox, alle spam ( dus de WAT ALS gedachtes e.d.) die gooi je weg, die geef je geen aandacht. die vervang je door een realistische gedachte zoals: mijn vriendin is bij me omdat ze van me houd, we zijn beide vrij om weg te gaan maar zij is bij mij en wil bij mij zijn ( oid.)
kun je hier iets mee?
zaterdag 18 februari 2017 20:57
quote:tantesidonia schreef op 18 februari 2017 @ 19:56:
Precies om deze reden heb ik mijn relatie pas uitgemaakt ; het maakt een man zoooooooo onaantrekkelijk.
Dit. Ik heb dit ook meegemaakt. In het begin vond ik het erg leuk allemaal, maar al na een paar maanden werd ik er gek van. Ik kon die jongen nog een bord stront voorzetten of hij vond het fantastisch.
Werkelijk álles vond hij geweldig en hij deed ook álles voor mij. Op gegeven moment vond ik het ook gewoon niet meer oprecht wat hij deed. Ik had heel erg het gevoel dat hij alles deed uit het oogpunt mij gelukkig te maken en niet vanuit zijn eigen gevoel.
De hele dag "wat ben je toch een leuk mens / wat ben je toch fantastisch / ik hou zielsveel van je" is echt too much.
Precies om deze reden heb ik mijn relatie pas uitgemaakt ; het maakt een man zoooooooo onaantrekkelijk.
Dit. Ik heb dit ook meegemaakt. In het begin vond ik het erg leuk allemaal, maar al na een paar maanden werd ik er gek van. Ik kon die jongen nog een bord stront voorzetten of hij vond het fantastisch.
Werkelijk álles vond hij geweldig en hij deed ook álles voor mij. Op gegeven moment vond ik het ook gewoon niet meer oprecht wat hij deed. Ik had heel erg het gevoel dat hij alles deed uit het oogpunt mij gelukkig te maken en niet vanuit zijn eigen gevoel.
De hele dag "wat ben je toch een leuk mens / wat ben je toch fantastisch / ik hou zielsveel van je" is echt too much.
zaterdag 18 februari 2017 21:07
quote:laurence1 schreef op 18 februari 2017 @ 20:54:
Kijk naar jezelf, hoe groot is jouw gevoel van eigenwaarde?
In een relatie sta je naast elkaar, het is dus niet zo dat de één meer moet doen voor de ander, dit zou ongeveer gelijk moeten zijn.
Als jij gelukkig bent, dan kun je namelijk ook een ander gelukkig maken, dus werk aan je eigenwaarde!
Daarnaast je hebt duidelijk last van ''overthinking'', je creert problemen en gedachtes in je hoofd die er in realiteit niet zijn, je maakt jezelf gek door al deze gedachtes en begint te pieker etc.
Zie je hoofd als een mailbox, alle spam ( dus de WAT ALS gedachtes e.d.) die gooi je weg, die geef je geen aandacht. die vervang je door een realistische gedachte zoals: mijn vriendin is bij me omdat ze van me houd, we zijn beide vrij om weg te gaan maar zij is bij mij en wil bij mij zijn ( oid.)
kun je hier iets mee?
Hier kan ik zeker iets mee. Bedankt!
Erg mooi wat je zegt ook over 'als je zelf gelukkig bent kun je een ander ook gelukkig maken'
Kijk naar jezelf, hoe groot is jouw gevoel van eigenwaarde?
In een relatie sta je naast elkaar, het is dus niet zo dat de één meer moet doen voor de ander, dit zou ongeveer gelijk moeten zijn.
Als jij gelukkig bent, dan kun je namelijk ook een ander gelukkig maken, dus werk aan je eigenwaarde!
Daarnaast je hebt duidelijk last van ''overthinking'', je creert problemen en gedachtes in je hoofd die er in realiteit niet zijn, je maakt jezelf gek door al deze gedachtes en begint te pieker etc.
Zie je hoofd als een mailbox, alle spam ( dus de WAT ALS gedachtes e.d.) die gooi je weg, die geef je geen aandacht. die vervang je door een realistische gedachte zoals: mijn vriendin is bij me omdat ze van me houd, we zijn beide vrij om weg te gaan maar zij is bij mij en wil bij mij zijn ( oid.)
kun je hier iets mee?
Hier kan ik zeker iets mee. Bedankt!
Erg mooi wat je zegt ook over 'als je zelf gelukkig bent kun je een ander ook gelukkig maken'
zaterdag 18 februari 2017 22:13
Sterker nog, bronsal, ik ben zoals jou geweest in 1 relatie van mij, namelijk mijn vorige. Eerst was het andersom, was ik zijn voetstuk, prinsesje,maar dat veranderde.
Je kunt begrijpen dat het niet goed uit heeft gepakt en hij niet voor niets een ex is. Ik achtte hem hoger, idealiseerde hem meer dan hij daadwerkelijk waard was. Ik cijferde mezelf weg, heb destijds een burn-out opgelopen, omdat ik ver over mijn eigen grenzen ging.
Later, toen ik herstellende was van mijn burn-out dacht ik, dit eens maar nooit meer weer. Toen ik dmv therapie meer voor mezelf op begon te komen, viel hij van z'n voetstuk, veranderde mijn waarneming van hem en bleek hij dus niet die man waarvan ik dacht dat hij het was. Dat is juist m'n huidige vriend
Dat ik pleaste had met het gebrek van mijn eigenwaarde te maken. Ex maakte daar gebruik van.
Je kunt begrijpen dat het niet goed uit heeft gepakt en hij niet voor niets een ex is. Ik achtte hem hoger, idealiseerde hem meer dan hij daadwerkelijk waard was. Ik cijferde mezelf weg, heb destijds een burn-out opgelopen, omdat ik ver over mijn eigen grenzen ging.
Later, toen ik herstellende was van mijn burn-out dacht ik, dit eens maar nooit meer weer. Toen ik dmv therapie meer voor mezelf op begon te komen, viel hij van z'n voetstuk, veranderde mijn waarneming van hem en bleek hij dus niet die man waarvan ik dacht dat hij het was. Dat is juist m'n huidige vriend
Dat ik pleaste had met het gebrek van mijn eigenwaarde te maken. Ex maakte daar gebruik van.
zaterdag 18 februari 2017 23:04
omdat ze vanochtend ineens geen zin meer had om af te spreken (vorige post), heb ik haar ook maar echt gelaten.
zonet rond half 9 kreeg ik een appje met ''hey hoe gaat het?'', en ze gaf aan dat het beter met haar ging.
Ik heb fijn mijn eigen ding kunnen doen, dus het lukt me steeds een beetje beter.
zonet rond half 9 kreeg ik een appje met ''hey hoe gaat het?'', en ze gaf aan dat het beter met haar ging.
Ik heb fijn mijn eigen ding kunnen doen, dus het lukt me steeds een beetje beter.
zondag 19 februari 2017 01:21
Hoi,
Als je merkt dat je aandacht naar haar toe gaat en naar de relatie haal dan de aandacht naar jezelf terug. Hoe voel je je op dat moment, zelf leuke dingen gaan doen, leuke hobbies, jezelf liefde en aandacht geven, dan ben je minder afhankelijk van de ander daarvoor en kan de ander meer een aanvulling worden. Dan kan er weer meer balans komen
Als je merkt dat je aandacht naar haar toe gaat en naar de relatie haal dan de aandacht naar jezelf terug. Hoe voel je je op dat moment, zelf leuke dingen gaan doen, leuke hobbies, jezelf liefde en aandacht geven, dan ben je minder afhankelijk van de ander daarvoor en kan de ander meer een aanvulling worden. Dan kan er weer meer balans komen
zondag 19 februari 2017 09:31
quote:_X_ schreef op 18 februari 2017 @ 22:53:
Als je een ander aanbidt, dan heb je niets van waarde te bieden. Je bent immers een niemand, een loser, een nul en zij is het 'allesje'. Je zuigt haar leeg zo. Raap je ballen bij elkaar en ga es emotioneel volwassen worden joh.En hoe kan ik dat het beste aanpakken?
Als je een ander aanbidt, dan heb je niets van waarde te bieden. Je bent immers een niemand, een loser, een nul en zij is het 'allesje'. Je zuigt haar leeg zo. Raap je ballen bij elkaar en ga es emotioneel volwassen worden joh.En hoe kan ik dat het beste aanpakken?
zondag 19 februari 2017 09:34
quote:Annazomer schreef op 19 februari 2017 @ 01:21:
Hoi,
Als je merkt dat je aandacht naar haar toe gaat en naar de relatie haal dan de aandacht naar jezelf terug. Hoe voel je je op dat moment, zelf leuke dingen gaan doen, leuke hobbies, jezelf liefde en aandacht geven, dan ben je minder afhankelijk van de ander daarvoor en kan de ander meer een aanvulling worden. Dan kan er weer meer balans komenMaar ik vind het zo gek dat mijn vriendin zo wisselvallig doet... Neem nou deze week; maandag was ze lief, dinsdag kregen we ruzie, woensdag was ze daarom afstandelijk, donderdag was ze de liefde zelfe (echt abnormaal lief/leuk), vrijdag was ze heel lief - tot aan s'avonds want toen viel ze in slaap en zaterdag wilde ze ineens niet meer afspreken... Waar zou dat aan kunnen liggen? Ik heb het haar duidelijk 1x gevraagd, maar daarop zegt ze; als ik het wist had ik er wel iets aan gedaan...
Hoi,
Als je merkt dat je aandacht naar haar toe gaat en naar de relatie haal dan de aandacht naar jezelf terug. Hoe voel je je op dat moment, zelf leuke dingen gaan doen, leuke hobbies, jezelf liefde en aandacht geven, dan ben je minder afhankelijk van de ander daarvoor en kan de ander meer een aanvulling worden. Dan kan er weer meer balans komenMaar ik vind het zo gek dat mijn vriendin zo wisselvallig doet... Neem nou deze week; maandag was ze lief, dinsdag kregen we ruzie, woensdag was ze daarom afstandelijk, donderdag was ze de liefde zelfe (echt abnormaal lief/leuk), vrijdag was ze heel lief - tot aan s'avonds want toen viel ze in slaap en zaterdag wilde ze ineens niet meer afspreken... Waar zou dat aan kunnen liggen? Ik heb het haar duidelijk 1x gevraagd, maar daarop zegt ze; als ik het wist had ik er wel iets aan gedaan...
zondag 19 februari 2017 10:18
quote:Mutsje1982 schreef op 18 februari 2017 @ 22:13:
Sterker nog, bronsal, ik ben zoals jou geweest in 1 relatie van mij, namelijk mijn vorige. Eerst was het andersom, was ik zijn voetstuk, prinsesje,maar dat veranderde.
Je kunt begrijpen dat het niet goed uit heeft gepakt en hij niet voor niets een ex is. Ik achtte hem hoger, idealiseerde hem meer dan hij daadwerkelijk waard was. Ik cijferde mezelf weg, heb destijds een burn-out opgelopen, omdat ik ver over mijn eigen grenzen ging.
Later, toen ik herstellende was van mijn burn-out dacht ik, dit eens maar nooit meer weer. Toen ik dmv therapie meer voor mezelf op begon te komen, viel hij van z'n voetstuk, veranderde mijn waarneming van hem en bleek hij dus niet die man waarvan ik dacht dat hij het was. Dat is juist m'n huidige vriend
Dat ik pleaste had met het gebrek van mijn eigenwaarde te maken. Ex maakte daar gebruik van.Nou is het niet zo dat mijn vriendin misbruik van me maakt... maar ze zoekt wel echt mijn uitersten op inderdaad. En ik snap wat je bedoelt met 'dat ik pleaste........' - zo zit het bij mij ook. Gewoon de angst dat ze er anders vandoor gaat, of zo
Sterker nog, bronsal, ik ben zoals jou geweest in 1 relatie van mij, namelijk mijn vorige. Eerst was het andersom, was ik zijn voetstuk, prinsesje,maar dat veranderde.
Je kunt begrijpen dat het niet goed uit heeft gepakt en hij niet voor niets een ex is. Ik achtte hem hoger, idealiseerde hem meer dan hij daadwerkelijk waard was. Ik cijferde mezelf weg, heb destijds een burn-out opgelopen, omdat ik ver over mijn eigen grenzen ging.
Later, toen ik herstellende was van mijn burn-out dacht ik, dit eens maar nooit meer weer. Toen ik dmv therapie meer voor mezelf op begon te komen, viel hij van z'n voetstuk, veranderde mijn waarneming van hem en bleek hij dus niet die man waarvan ik dacht dat hij het was. Dat is juist m'n huidige vriend
Dat ik pleaste had met het gebrek van mijn eigenwaarde te maken. Ex maakte daar gebruik van.Nou is het niet zo dat mijn vriendin misbruik van me maakt... maar ze zoekt wel echt mijn uitersten op inderdaad. En ik snap wat je bedoelt met 'dat ik pleaste........' - zo zit het bij mij ook. Gewoon de angst dat ze er anders vandoor gaat, of zo
