Relaties
alle pijlers
Voor het eerst in mijn leven geslagen
maandag 13 oktober 2014 15:39
Ik heb een andere nick aangemaakt, omdat ik niet herkend wil worden. Ik geneer me namelijk het schompes, hoewel ik ook best weet dat ík mij nergens voor hoef te schamen. En toch, en toch: zo was ik toch niet? Ik wist altijd wel wat ik moest doen...
Ik ben 7,5 maand zwanger van mijn eerste kind. De zwangerschap was ongepland, maar na lang en goed nadenken en afwegen is het kind meer dan welkom.
Vriend en ik woonden zijn in de afgelopen maanden gaan samenwonen: we zijn al lang bij elkaar, maar woonden vooralsnog allebei in onze eigen huizen. Samenwonen was voor ons allebei niet echt de droomsituatie, maar met het kind op komst leek het ons beter.
Ik ga een lang verhaal wat korter maken, ben zelf nogal allergisch voor lange OP's
Vriend is dit weekend gestopt met roken en drinken. Eerdere pogingen daartoe hebben altijd voor problemen gezorgd: hij reageert nogal slecht op afkicken. Maar zo erg als vanochtend was het nog nooit. Na een agressieve woordenwisseling kreeg ik een schop tegen mijn been. Toen ik daarop zei dat hij belachelijk deed, flipte hij helemaal en heeft hij me geslagen. Niet verschrikkelijk hard, ik heb er niks aan overgehouden. Maar de angst is me nogal bijgebleven.
Ik wéét: slaan is onacceptabel. Ik weet ook: dit is ongezond. Ik weet echt niet: wat de fuck ik moet doen. Ik heb geen eigen huis meer, mijn contract is afgelopen toen bleek dat ik zwanger was. Over anderhalve maand is het kind er. Ik voel me iemand uit sixteen and pregnant, maar ik ben volwassen en hoogopgeleid.
Ik ken mezelf niet meer terug! Wát moet ik doen?
Ik ben 7,5 maand zwanger van mijn eerste kind. De zwangerschap was ongepland, maar na lang en goed nadenken en afwegen is het kind meer dan welkom.
Vriend en ik woonden zijn in de afgelopen maanden gaan samenwonen: we zijn al lang bij elkaar, maar woonden vooralsnog allebei in onze eigen huizen. Samenwonen was voor ons allebei niet echt de droomsituatie, maar met het kind op komst leek het ons beter.
Ik ga een lang verhaal wat korter maken, ben zelf nogal allergisch voor lange OP's
Vriend is dit weekend gestopt met roken en drinken. Eerdere pogingen daartoe hebben altijd voor problemen gezorgd: hij reageert nogal slecht op afkicken. Maar zo erg als vanochtend was het nog nooit. Na een agressieve woordenwisseling kreeg ik een schop tegen mijn been. Toen ik daarop zei dat hij belachelijk deed, flipte hij helemaal en heeft hij me geslagen. Niet verschrikkelijk hard, ik heb er niks aan overgehouden. Maar de angst is me nogal bijgebleven.
Ik wéét: slaan is onacceptabel. Ik weet ook: dit is ongezond. Ik weet echt niet: wat de fuck ik moet doen. Ik heb geen eigen huis meer, mijn contract is afgelopen toen bleek dat ik zwanger was. Over anderhalve maand is het kind er. Ik voel me iemand uit sixteen and pregnant, maar ik ben volwassen en hoogopgeleid.
Ik ken mezelf niet meer terug! Wát moet ik doen?
maandag 13 oktober 2014 15:43
Hij heeft je geslagen....of dat hard is, zacht, niet verschikkelijk hard of wat dan ook doet fucking niet ter zake....
zo jammer dat er altijd uitspraken worden gedaan over het feit dat je geslagen wordt maar dat die gelijk in vaak dezelfde zin nog gerelativeerd worden met dergelijke argumenten.
Samenwonen was al niet uit eigen beweegredenen lees ik, meer omdat jullie kindje eraan komt.
Ik heb maar 1 advies en dat is wegwezen...er zijn altijd argumenten om te blijven maar lieve meid, eenmaal die grens overschreden gaat hij het vaker doen en wordt je net zo'n vrouw als waar je weleens over leest en waarvan je hebt voorgenomen dat je nooit zo wil worden....
Hier spreekt een ervaringsdeskundige...sterkte.
zo jammer dat er altijd uitspraken worden gedaan over het feit dat je geslagen wordt maar dat die gelijk in vaak dezelfde zin nog gerelativeerd worden met dergelijke argumenten.
Samenwonen was al niet uit eigen beweegredenen lees ik, meer omdat jullie kindje eraan komt.
Ik heb maar 1 advies en dat is wegwezen...er zijn altijd argumenten om te blijven maar lieve meid, eenmaal die grens overschreden gaat hij het vaker doen en wordt je net zo'n vrouw als waar je weleens over leest en waarvan je hebt voorgenomen dat je nooit zo wil worden....
Hier spreekt een ervaringsdeskundige...sterkte.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 13 oktober 2014 15:43
maandag 13 oktober 2014 15:44
Zo ben je ook niet. Tijd om met vriend om de tafel te gaan en te vertellen dat dit gedrag niet acceptabel is. En dat je vertrekt al is het maar naar familie of vrienden. Dan naar maatschappelijk werk om te kijken voor een urgentie verklaring. Maar blijf vooral niet voor het kind als je vriend zulke problemen heeft.
Laat hij het eerst maar zelf uitzoeken, afkicken en dan laten zien of hij een goede vader/vriend is. En naar de advocaat.
Sterkte.
Laat hij het eerst maar zelf uitzoeken, afkicken en dan laten zien of hij een goede vader/vriend is. En naar de advocaat.
Sterkte.
maandag 13 oktober 2014 15:44
Roken, drinken en erger is ook niet echt acceptabel (met grote regelmaat).
Denken dat alles beter wordt wanneer je gaat samenwonen en er een (ongepland) kind komt impliceert dat er al veel langer problemen zijn die je negeert.
Denken dat alles beter wordt wanneer je gaat samenwonen en er een (ongepland) kind komt impliceert dat er al veel langer problemen zijn die je negeert.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 13 oktober 2014 15:45
Toen ik een tijdje geleden heb geprobeerd te stoppen met koffie drinken werd ik op een gegeven moment ook zo agressief, echt heel naar. Dus wie weet is dit echt alleen een momentopname vanwege het afkicken.
Alleen weet je dat nu niet. Lastige dus om te bepalen of het hier bij blijft of dat jouw vriend echt losse handjes heeft. Hij heeft zoiets nog niet eerder gedaan?
Ik zou het even aanzien, ook wat hij er vandaag over zegt. En tegelijkertijd gaan kijken wat de opties zijn als je weg wil, woonruimte etc. Desnoods je ouders of goede vriendin inseinen zodat je daar op heel korte termijn terecht zou kunnen.
Succes, het lijkt me een erg vervelende situatie.
Alleen weet je dat nu niet. Lastige dus om te bepalen of het hier bij blijft of dat jouw vriend echt losse handjes heeft. Hij heeft zoiets nog niet eerder gedaan?
Ik zou het even aanzien, ook wat hij er vandaag over zegt. En tegelijkertijd gaan kijken wat de opties zijn als je weg wil, woonruimte etc. Desnoods je ouders of goede vriendin inseinen zodat je daar op heel korte termijn terecht zou kunnen.
Succes, het lijkt me een erg vervelende situatie.
maandag 13 oktober 2014 15:45
quote:sprokkelientje schreef op 13 oktober 2014 @ 15:43:
Hij heeft je geslagen....of dat hard is, zacht, niet verschikkelijk hard of wat dan ook doet fucking niet ter zake....
zo jammer dat er altijd uitspraken worden gedaan over het feit dat je geslagen wordt maar dat die gelijk in vaak dezelfde zin nog gerelativeerd worden met dergelijke argumenten.
Samenwonen was al niet uit eigen beweegredenen lees ik, meer omdat jullie kindje eraan komt.
Ik heb maar 1 advies en dat is wegwezen...er zijn altijd argumenten om te blijven maar lieve meid, eenmaal die grens overschreden gaat hij het vaker doen en wordt je net zo'n vrouw als waar je weleens over leest en waarvan je hebt voorgenomen dat je nooit zo wil worden....
Hier spreekt een ervaringsdeskundige...sterkte.Thnx! Ik wil zijn gedrag helemaal niet vergoelijken hoor: het is ook voor mij écht onacceptabel. Thing is dat ik gewoon echt niet weet wat ik nú moet doen De zelfstandige vrouw die ik ooit was lijkt helemaal verdwenen...
Hij heeft je geslagen....of dat hard is, zacht, niet verschikkelijk hard of wat dan ook doet fucking niet ter zake....
zo jammer dat er altijd uitspraken worden gedaan over het feit dat je geslagen wordt maar dat die gelijk in vaak dezelfde zin nog gerelativeerd worden met dergelijke argumenten.
Samenwonen was al niet uit eigen beweegredenen lees ik, meer omdat jullie kindje eraan komt.
Ik heb maar 1 advies en dat is wegwezen...er zijn altijd argumenten om te blijven maar lieve meid, eenmaal die grens overschreden gaat hij het vaker doen en wordt je net zo'n vrouw als waar je weleens over leest en waarvan je hebt voorgenomen dat je nooit zo wil worden....
Hier spreekt een ervaringsdeskundige...sterkte.Thnx! Ik wil zijn gedrag helemaal niet vergoelijken hoor: het is ook voor mij écht onacceptabel. Thing is dat ik gewoon echt niet weet wat ik nú moet doen De zelfstandige vrouw die ik ooit was lijkt helemaal verdwenen...
maandag 13 oktober 2014 15:46
Zeg tegen je vriend dat hij in therapie moet! Wil hij dat niet dan moet je, je andere opties gaan bekijken.
Klappen zijn net als regen druppels er valt er nooit maar een.
Voor nu, praat met vrienden of familie. Kan je bij je ouders terecht?
Wat zijn je baan kansen? Krijg je een uitkering? Is toch weer gaan latten wat voor jullie?
Klappen zijn net als regen druppels er valt er nooit maar een.
Voor nu, praat met vrienden of familie. Kan je bij je ouders terecht?
Wat zijn je baan kansen? Krijg je een uitkering? Is toch weer gaan latten wat voor jullie?
maandag 13 oktober 2014 15:46
Gatver wat ontzettend kut! Kan je niet bij je ouders terecht? Ikzelf zou nog vandaag mijn belangrijkste spullen pakken en maken dat ik wegkwam. Of dat voor een time-out is of voorgoed, kan je altijd nog besluiten. Op dit moment blijven, staat gelijk aan instemmen met zijn gedrag - zelfs als je hem zegt dat je dit niet pikt.
maandag 13 oktober 2014 15:47
quote:duistercontinent schreef op 13 oktober 2014 @ 15:44:
Zo ben je ook niet. Tijd om met vriend om de tafel te gaan en te vertellen dat dit gedrag niet acceptabel is. En dat je vertrekt al is het maar naar familie of vrienden. Dan naar maatschappelijk werk om te kijken voor een urgentie verklaring. Maar blijf vooral niet voor het kind als je vriend zulke problemen heeft.
Laat hij het eerst maar zelf uitzoeken, afkicken en dan laten zien of hij een goede vader/vriend is. En naar de advocaat.
Sterkte.Nu moet ik pas echt huilen. Die eerste zinnen. Thnx!
Zo ben je ook niet. Tijd om met vriend om de tafel te gaan en te vertellen dat dit gedrag niet acceptabel is. En dat je vertrekt al is het maar naar familie of vrienden. Dan naar maatschappelijk werk om te kijken voor een urgentie verklaring. Maar blijf vooral niet voor het kind als je vriend zulke problemen heeft.
Laat hij het eerst maar zelf uitzoeken, afkicken en dan laten zien of hij een goede vader/vriend is. En naar de advocaat.
Sterkte.Nu moet ik pas echt huilen. Die eerste zinnen. Thnx!
maandag 13 oktober 2014 15:47
Een lees je OP nog eens door:
Hij is gestopt met roken en drinken...NOU EN!!! Al was hij op handen en voeten naar Schubbekutteveen gekropen...geen reden tot slaan.
Jij sprak hem aan nadat hij je een schop had gegeven EN TOEN SLOEG HIJ JE...NOG EEN KEER. Mijnheer wenst niet aangesproken te worden op zijn misselijke gedrag...een (zwangere) vrouw slaan, bah, bah, bah....
Je hebt er niets aan overgehouden zeg je...zie dat als uitzondering en niet als "gelukkig".
En ga ook niet zeggen dat "hij verder best aardig en goed voor je is" en "dat jullie verder geen problemen hebben"
Hij is gestopt met roken en drinken...NOU EN!!! Al was hij op handen en voeten naar Schubbekutteveen gekropen...geen reden tot slaan.
Jij sprak hem aan nadat hij je een schop had gegeven EN TOEN SLOEG HIJ JE...NOG EEN KEER. Mijnheer wenst niet aangesproken te worden op zijn misselijke gedrag...een (zwangere) vrouw slaan, bah, bah, bah....
Je hebt er niets aan overgehouden zeg je...zie dat als uitzondering en niet als "gelukkig".
En ga ook niet zeggen dat "hij verder best aardig en goed voor je is" en "dat jullie verder geen problemen hebben"
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 13 oktober 2014 15:48
quote:zowasiktochniet schreef op 13 oktober 2014 @ 15:45:
[...]
Thnx! Ik wil zijn gedrag helemaal niet vergoelijken hoor: het is ook voor mij écht onacceptabel. Thing is dat ik gewoon echt niet weet wat ik nú moet doen De zelfstandige vrouw die ik ooit was lijkt helemaal verdwenen...Dat is een momentopname. De zelfstandige vrouw is er heus nog wel, maar soms kom je in het leven voor onverwachte momenten te staan. Heb je nog geld op je rekening staan om een ergens een vakantie huisje te huren of zo?
[...]
Thnx! Ik wil zijn gedrag helemaal niet vergoelijken hoor: het is ook voor mij écht onacceptabel. Thing is dat ik gewoon echt niet weet wat ik nú moet doen De zelfstandige vrouw die ik ooit was lijkt helemaal verdwenen...Dat is een momentopname. De zelfstandige vrouw is er heus nog wel, maar soms kom je in het leven voor onverwachte momenten te staan. Heb je nog geld op je rekening staan om een ergens een vakantie huisje te huren of zo?
