Relaties
alle pijlers
vreemdgaan, uit elkaar?
zaterdag 18 februari 2017 11:24
Ik twijfel zo he, denk er elke dag over na maar kom er niet uit. Misschien maar even mijn verhaal kwijt en hopelijk wat goed advies.....
Wat is er gebeurd. Heel veel, ik probeer het kort te houden.
Ik ben nu 38 jaar en 17 jaar daarvan samen. Getrouwd en lieve 2 kindjes.
Maar 8 maanden geleden kwam ik erachter dat mijn vrouw vreemd ging. Ze had een oude vriend die ze al jaren niet had gezien via fb opnieuw ontmoet.
Dat was altijd niet meer dan een vriend geweest maar hebben toentertijd wel een sterke band gehad. En ze zijn gaan praten en praten en dat werd verliefdheid, en ja ook 1x sex gehad. Dat heeft in totaal 3 maanden geduurd. Hij was ook getrouwd dus van beide kanten ging het stiekem.
Ik had op een zeker moment wel een vermoeden, de standaard dingen zoals veel op de telefoon, s'nachts wakker, en dat soort dingen.
En ik heb uiteindelijk in haar telefoon het bewijs gevonden. Dat heb ik haar niet verteld maar face to face gevraagd wat er aan de hand was. Ze heeft het me verteld en is eerlijk geweest over wat er was gebeurd en haar gevoelens en waarom dat kon gebeuren. Over de sex heeft ze in 1e instantie niet verteld want ze was ervan overtuigd dat ik dan direct wegging bij haar. Dat dacht ikzelf eigenlijk ook maar dat heb ik tot mijn eigen verbazing tot nu toe niet gedaan.
Omdat ik veel van de gesprekken heb gelezen die ze had gevoerd weet ik wel dat ze de waarheid vertelde over hoe het gegaan was (op de sex na) en dat ze het er echt heel moeilijk mee had. Veel stress en vaak ook wilde ze stoppen. Ja lekker dan maar ze heeft het uiteindelijk wel gedaan.....
Toch is dat gegeven wel belangrijk voor mij, het is geen slechte vrouw dat weet ik. Ze heeft een goed karakter en heeft een fout gemaakt.
Maar man o man wat een ongelooflijke rottijd was dat, ik wist niet dat verdriet zo'n pijn kon doen.
We hebben er veel over gepraat en zijn ook een paar keer naar een relatietherapeut gegaan. In dat opzicht zijn we er wel goed mee omgegaan denk ik.
Ze heeft ook gezegd dat ze met mij verder wil en hem wil vergeten maar ik weet dat ze het daar heel moeilijk mee had, en nog steeds wel mee heeft.
Maar ik weet zelf niet of ik wel verder wil. Ze is een bijzondere vrouw en het wel waard om te vergeven. En met name de kindjes wegen heel zwaar voor mij.
Maar ik vind het nog altijd moeilijk om haar te vergeven en kan me er moeilijk toe zetten om er weer vol voor te gaan, me weer helemaal te geven.
Aan de ene kant voel ik me een slappeling omdat ik er niet mee gekapt ben en de eer aan mezelf heb gehouden.
Aan de andere kant zijn we zo lang samen en hebben we veel meegemaakt en is er nog wel veel liefde tussen ons. Moet ik dat alles opgeven na een fout van haar, geen kleine fout maar toch.
En ik weet ook wel dat een relatie in een sleur kan raken en er meer mensen zijn waar het mee klikt en op wie je verliefd kunt worden, gebeurt zoveel mensen en kan mij ook gebeuren. Maar daar ook wat mee doen is een stap te ver vind ik.
We hebben het wel weer goed samen, hebben onze relatieproblemen, een deel waarom ze het deed, besproken en zoeken zo goed en zo kwaad mogelijk onze weg daarin.
Maar ik blijf in tweestrijd en twijfel gewoon heel erg wat ik nu het beste kan doen, doorgaan of uit elkaar.
Is er iemand met een vergelijkbare situatie?
Wat is er gebeurd. Heel veel, ik probeer het kort te houden.
Ik ben nu 38 jaar en 17 jaar daarvan samen. Getrouwd en lieve 2 kindjes.
Maar 8 maanden geleden kwam ik erachter dat mijn vrouw vreemd ging. Ze had een oude vriend die ze al jaren niet had gezien via fb opnieuw ontmoet.
Dat was altijd niet meer dan een vriend geweest maar hebben toentertijd wel een sterke band gehad. En ze zijn gaan praten en praten en dat werd verliefdheid, en ja ook 1x sex gehad. Dat heeft in totaal 3 maanden geduurd. Hij was ook getrouwd dus van beide kanten ging het stiekem.
Ik had op een zeker moment wel een vermoeden, de standaard dingen zoals veel op de telefoon, s'nachts wakker, en dat soort dingen.
En ik heb uiteindelijk in haar telefoon het bewijs gevonden. Dat heb ik haar niet verteld maar face to face gevraagd wat er aan de hand was. Ze heeft het me verteld en is eerlijk geweest over wat er was gebeurd en haar gevoelens en waarom dat kon gebeuren. Over de sex heeft ze in 1e instantie niet verteld want ze was ervan overtuigd dat ik dan direct wegging bij haar. Dat dacht ikzelf eigenlijk ook maar dat heb ik tot mijn eigen verbazing tot nu toe niet gedaan.
Omdat ik veel van de gesprekken heb gelezen die ze had gevoerd weet ik wel dat ze de waarheid vertelde over hoe het gegaan was (op de sex na) en dat ze het er echt heel moeilijk mee had. Veel stress en vaak ook wilde ze stoppen. Ja lekker dan maar ze heeft het uiteindelijk wel gedaan.....
Toch is dat gegeven wel belangrijk voor mij, het is geen slechte vrouw dat weet ik. Ze heeft een goed karakter en heeft een fout gemaakt.
Maar man o man wat een ongelooflijke rottijd was dat, ik wist niet dat verdriet zo'n pijn kon doen.
We hebben er veel over gepraat en zijn ook een paar keer naar een relatietherapeut gegaan. In dat opzicht zijn we er wel goed mee omgegaan denk ik.
Ze heeft ook gezegd dat ze met mij verder wil en hem wil vergeten maar ik weet dat ze het daar heel moeilijk mee had, en nog steeds wel mee heeft.
Maar ik weet zelf niet of ik wel verder wil. Ze is een bijzondere vrouw en het wel waard om te vergeven. En met name de kindjes wegen heel zwaar voor mij.
Maar ik vind het nog altijd moeilijk om haar te vergeven en kan me er moeilijk toe zetten om er weer vol voor te gaan, me weer helemaal te geven.
Aan de ene kant voel ik me een slappeling omdat ik er niet mee gekapt ben en de eer aan mezelf heb gehouden.
Aan de andere kant zijn we zo lang samen en hebben we veel meegemaakt en is er nog wel veel liefde tussen ons. Moet ik dat alles opgeven na een fout van haar, geen kleine fout maar toch.
En ik weet ook wel dat een relatie in een sleur kan raken en er meer mensen zijn waar het mee klikt en op wie je verliefd kunt worden, gebeurt zoveel mensen en kan mij ook gebeuren. Maar daar ook wat mee doen is een stap te ver vind ik.
We hebben het wel weer goed samen, hebben onze relatieproblemen, een deel waarom ze het deed, besproken en zoeken zo goed en zo kwaad mogelijk onze weg daarin.
Maar ik blijf in tweestrijd en twijfel gewoon heel erg wat ik nu het beste kan doen, doorgaan of uit elkaar.
Is er iemand met een vergelijkbare situatie?
zaterdag 18 februari 2017 11:27
zaterdag 18 februari 2017 11:30
Waarom zou je stoppen ? Omdat je het haar niet vergeven kan, omdat je haar nooit meer gelooft, nooit meer vertrouwt, omdat je in je eer gekrenkt bent, omdat je daar gelukkiger van wordt, omdat at nou eenmaal zo hoort, omdat de liefde over is, omdat .... ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 18 februari 2017 11:32
Wat een rot situatie voor je. Dat ten eerste.
Wat ik denk: zo lang je nog twijfelt, moet je nog geen definitieve besluiten nemen. Jij moet zelf straks verder met het besluit dat je uiteindelijk neemt.
En hoe graag wil zij met jou verder? Krijg je het gevoel dat dit van ganser harte is? Buiten de verliefdheid om dan.
Wat ik denk: zo lang je nog twijfelt, moet je nog geen definitieve besluiten nemen. Jij moet zelf straks verder met het besluit dat je uiteindelijk neemt.
En hoe graag wil zij met jou verder? Krijg je het gevoel dat dit van ganser harte is? Buiten de verliefdheid om dan.
zaterdag 18 februari 2017 11:37
Je kunt ook stoppen met van jezelf te verlangen dat je het vergeeft.
Je kunt ook 'gewoon' verder gaan en zien waar het schip strandt.
Dat niet-vergeven hoeft niet hetzelfde te zijn als het iemand constant haatdragend en op momenten dat het niet relevant is voor de voeten werpen.
Het verbaast mij altijd dat mensen op zoek gaan naar een soort knop die ze om kunnen zetten. De vergeven-en-er-weer-voor-gaan-knop.
Mijn werkelijkheid is er meer een die past bij 'tja, het is gebeurd en de gevolgen zijn nog niet helemaal weg, gaan misschien zelfs nooit meer helemaal weg, maar ondanks dat wil ik het toch blijven proberen.'
Soms speelt het dan na een tijd geen grote rol meer, soms blijft het toch te veel knagen om te willen blijven.
Je kunt ook 'gewoon' verder gaan en zien waar het schip strandt.
Dat niet-vergeven hoeft niet hetzelfde te zijn als het iemand constant haatdragend en op momenten dat het niet relevant is voor de voeten werpen.
Het verbaast mij altijd dat mensen op zoek gaan naar een soort knop die ze om kunnen zetten. De vergeven-en-er-weer-voor-gaan-knop.
Mijn werkelijkheid is er meer een die past bij 'tja, het is gebeurd en de gevolgen zijn nog niet helemaal weg, gaan misschien zelfs nooit meer helemaal weg, maar ondanks dat wil ik het toch blijven proberen.'
Soms speelt het dan na een tijd geen grote rol meer, soms blijft het toch te veel knagen om te willen blijven.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 18 februari 2017 11:38
Ga niet weg bij je langdurige partner omdat ze een keertje buiten de deur heeft gedingest, dat is een veel te grote straf, voor jullie beide.
Soms kan het hart even dwalen, zeker na zoveel jaar en dat mag niet gezien worden als een halsmisdaad. Vergeving is hier het toverwoord. We zijn allemaal mensen en we maken allemaal fouten, daar zijn we mens voor, dus maak er niet meer van dan dat het werkelijk is. Ze heeft voor jou gekozen, heb daar een beetje vertrouwen in, zij heeft haar lesje nu ook geleerd.
Denk eens aan de jaren die nog komen, het samen oud worden en misschien wel grootouders worden, dat moet je toch samen willen delen, in plaats van dat je in je eentje op een appartementje gaat zitten mokken om dingen die ooit waren.
Kom op, kop op, sluit haar in je armen en ga er voor. De fout is gemaakt, er is van geleerd, rust nu!!!
Soms kan het hart even dwalen, zeker na zoveel jaar en dat mag niet gezien worden als een halsmisdaad. Vergeving is hier het toverwoord. We zijn allemaal mensen en we maken allemaal fouten, daar zijn we mens voor, dus maak er niet meer van dan dat het werkelijk is. Ze heeft voor jou gekozen, heb daar een beetje vertrouwen in, zij heeft haar lesje nu ook geleerd.
Denk eens aan de jaren die nog komen, het samen oud worden en misschien wel grootouders worden, dat moet je toch samen willen delen, in plaats van dat je in je eentje op een appartementje gaat zitten mokken om dingen die ooit waren.
Kom op, kop op, sluit haar in je armen en ga er voor. De fout is gemaakt, er is van geleerd, rust nu!!!
zaterdag 18 februari 2017 11:41
Jij zult zelf daar je eigen weg in moeten vinden.
Voor de ene is het meteen einde relatie en de ander is bereidt om nog een tweede kans te geven.
Luister naar je eigen gevoel of dat jij het kunt opbrengen om je vrouw deze fout te kunnen vergeven.
Je zult uiteindelijk een beslissing moeten nemen en het dan ook moeten loslaten.
Ga je door met je vrouw dat moet je dit gebeuren ook een plaatsje gaan geven en juist weer gaan bouwen aan jullie band en gezinsleven.
Niemand is perfect, hou dat voor ogen
Voor de ene is het meteen einde relatie en de ander is bereidt om nog een tweede kans te geven.
Luister naar je eigen gevoel of dat jij het kunt opbrengen om je vrouw deze fout te kunnen vergeven.
Je zult uiteindelijk een beslissing moeten nemen en het dan ook moeten loslaten.
Ga je door met je vrouw dat moet je dit gebeuren ook een plaatsje gaan geven en juist weer gaan bouwen aan jullie band en gezinsleven.
Niemand is perfect, hou dat voor ogen
zaterdag 18 februari 2017 11:42
zaterdag 18 februari 2017 11:44
quote:Taralina schreef op 18 februari 2017 @ 11:42:
Wat een rotsituatie, TO.
Is ze vaker niet eerlijk tegen je, heeft ze eerder tegen je gelogen?
De grote vraag is: zul je haar ooit weer helemaal kunnen vertrouwen?
Als het antwoord nee is, zal het altijd blijven knagen en waarschijnlijk in een later stadium een breuk opleveren.Hoe kun je NU weten hoe je je morgen, volgend jaar, of OOIT voelt ?
Wat een rotsituatie, TO.
Is ze vaker niet eerlijk tegen je, heeft ze eerder tegen je gelogen?
De grote vraag is: zul je haar ooit weer helemaal kunnen vertrouwen?
Als het antwoord nee is, zal het altijd blijven knagen en waarschijnlijk in een later stadium een breuk opleveren.Hoe kun je NU weten hoe je je morgen, volgend jaar, of OOIT voelt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 18 februari 2017 11:49
zaterdag 18 februari 2017 11:54
quote:viavia2013 schreef op 18 februari 2017 @ 11:49:
Ik kan er niet mee leven! En het was ook einde relatie. Als ze hier mee weg komt, wie geeft je dan de garantie dat ze het niet nog een keer zal doen?Zo denk ik er ook over. Vertrouwen is de basis, en als die verstoord wordt wankelt heel de relatie. Bij mij zou dat vertrouwen nooit meer 100% terug komen. Dus ook al zou ik diegee uberhaupt wíllen vergeven, het zou me nooit lukken en dat betekent dus einde relatie.
Ik kan er niet mee leven! En het was ook einde relatie. Als ze hier mee weg komt, wie geeft je dan de garantie dat ze het niet nog een keer zal doen?Zo denk ik er ook over. Vertrouwen is de basis, en als die verstoord wordt wankelt heel de relatie. Bij mij zou dat vertrouwen nooit meer 100% terug komen. Dus ook al zou ik diegee uberhaupt wíllen vergeven, het zou me nooit lukken en dat betekent dus einde relatie.
''The sea, once it casts its spell, holds on in its net of wonder forever.''
zaterdag 18 februari 2017 11:55
zaterdag 18 februari 2017 11:56
quote:Roggenbrood schreef op 18 februari 2017 @ 11:27:
Je bent geen slappeling omdat je je huwelijk niet op wil geven. Er zijn stellen die dit overleefd hebben, ook al gaan er ook heel veel uit elkaar. De beslissing om wel of niet te vertrekken ligt bij jou, dat kunnen wij niet voor je adviseren.
Is haar contact met die vriend nu helemaal gestopt?Het contact is er niet meer, dat wil ze ook niet meer en dat geloof ik wel. Maar er zal altijd wel een deel blijven...
Je bent geen slappeling omdat je je huwelijk niet op wil geven. Er zijn stellen die dit overleefd hebben, ook al gaan er ook heel veel uit elkaar. De beslissing om wel of niet te vertrekken ligt bij jou, dat kunnen wij niet voor je adviseren.
Is haar contact met die vriend nu helemaal gestopt?Het contact is er niet meer, dat wil ze ook niet meer en dat geloof ik wel. Maar er zal altijd wel een deel blijven...
zaterdag 18 februari 2017 12:01
Ik denk dat het belangrijk is om je te realiseren dat er ook veel stellen zijn die bij elkaar bleven, en waar het wel goed is gegaan.
Je hoort of ziet ze vaak niet, omdat vreemdgaan in het algemeen gezien wordt als onvergeeflijk. Dat zul je ook wel lezen in veel van de reacties.
Wat uiteraard niet wil zeggen dat je bij elkaar moet blijven, dat is een keuze die jij alleen kunt maken. Veel sterkte!
Je hoort of ziet ze vaak niet, omdat vreemdgaan in het algemeen gezien wordt als onvergeeflijk. Dat zul je ook wel lezen in veel van de reacties.
Wat uiteraard niet wil zeggen dat je bij elkaar moet blijven, dat is een keuze die jij alleen kunt maken. Veel sterkte!
zaterdag 18 februari 2017 12:03
quote:Purpie schreef op 18 februari 2017 @ 12:01:
Onze relatie heeft het overleefd. Vergeten is het niet. Ook niet helemaal vergeven, als ik eerlijk ben. Maar het is gebeurd, er is een grote fout gemaakt, en toch hebben we het alweer jaren heerlijk samen.
Knap dat je ondanks dat je het hem niet helemaal vergeven hebt toch nog samen bent en naar ik begrijp ok nog gelukkig bent
Ben wel benieuwd hoe je dat doet aangezien je het hem niet helemaal vergeven hebt, oprechte vraag
Onze relatie heeft het overleefd. Vergeten is het niet. Ook niet helemaal vergeven, als ik eerlijk ben. Maar het is gebeurd, er is een grote fout gemaakt, en toch hebben we het alweer jaren heerlijk samen.
Knap dat je ondanks dat je het hem niet helemaal vergeven hebt toch nog samen bent en naar ik begrijp ok nog gelukkig bent
Ben wel benieuwd hoe je dat doet aangezien je het hem niet helemaal vergeven hebt, oprechte vraag
zaterdag 18 februari 2017 12:06
quote:parbleumondieu schreef op 18 februari 2017 @ 11:32:
Wat een rot situatie voor je. Dat ten eerste.
Wat ik denk: zo lang je nog twijfelt, moet je nog geen definitieve besluiten nemen. Jij moet zelf straks verder met het besluit dat je uiteindelijk neemt.
En hoe graag wil zij met jou verder? Krijg je het gevoel dat dit van ganser harte is? Buiten de verliefdheid om dan.
Zij wil met mij verder, dat heeft ze wel aangegeven. Maar als onze relatie ijzersterk was had het niet gebeurd.
Ik twijfel zelf of ik haar ooit helemaal kan vergeven en er overheen kan stappen.
Daarnaast wil ik niet terugvallen in onze oude relatie. Als ik wist dat we er over een tijd sterker uit zijn gekomen dan zou dat goed zijn. Maar het kan ook zijn dat het niet beter wordt, zoals nu is niet hoe ik me prettig voel in een relatie. Maar het heeft tijd nodig om beter te worden, dat besef ik.
Wat een rot situatie voor je. Dat ten eerste.
Wat ik denk: zo lang je nog twijfelt, moet je nog geen definitieve besluiten nemen. Jij moet zelf straks verder met het besluit dat je uiteindelijk neemt.
En hoe graag wil zij met jou verder? Krijg je het gevoel dat dit van ganser harte is? Buiten de verliefdheid om dan.
Zij wil met mij verder, dat heeft ze wel aangegeven. Maar als onze relatie ijzersterk was had het niet gebeurd.
Ik twijfel zelf of ik haar ooit helemaal kan vergeven en er overheen kan stappen.
Daarnaast wil ik niet terugvallen in onze oude relatie. Als ik wist dat we er over een tijd sterker uit zijn gekomen dan zou dat goed zijn. Maar het kan ook zijn dat het niet beter wordt, zoals nu is niet hoe ik me prettig voel in een relatie. Maar het heeft tijd nodig om beter te worden, dat besef ik.
zaterdag 18 februari 2017 12:08
quote:Cateautje schreef op 18 februari 2017 @ 11:49:
Ja! Ik moet het toch even kwijt.
Ik vind dat pikkie en kutje gedoe helemaal niet interessant en vind het ook vreemd dat dat blijkbaar het zwaarst weegt. Persoonlijk had ik er het moeilijker gehad met het verliefd worden en de kans op meer dan dat, maar sex, so f*cking overated.Het maandenlang liegen, dat zou voor mij het zwaarst wegen.
Ja! Ik moet het toch even kwijt.
Ik vind dat pikkie en kutje gedoe helemaal niet interessant en vind het ook vreemd dat dat blijkbaar het zwaarst weegt. Persoonlijk had ik er het moeilijker gehad met het verliefd worden en de kans op meer dan dat, maar sex, so f*cking overated.Het maandenlang liegen, dat zou voor mij het zwaarst wegen.
