Relaties
alle pijlers
Vriend depressief
vrijdag 19 december 2014 18:34
Dag allemaal, ik zoek advies en tips. Mijn vriend (6 jr samen, verloof,d koophuis) is depressief en ik heb het er steeds moeilijker mee. Hij geeft aan al meerdere jaren ongelukkig te zijn maar is na aandringen van mij nu sinds okt. in therapie (diagnose depressie en persoonlijkheidsstoornis en verstoorde relatie met ouders). Hij zegt ook vaak af ivm werk of zakenreis.
Sinds dit alles boven tafel is gelomen is hij heel afstandelijk naar mij. Hij heeft ook al een paar keer aangegeven twijfels mbt relatie te hebben. Ik heb toen gezegd dat hij wellicht aan alles twijfelde door depressie en het mij goed leek eerst aan herstel te werken en dan pas zo'n grote beslissing te nemen.
Dit speelt nu sinds augustus. We hebben ook geen seks meer. Ik zoek af en toe toenadering om hem ook te laten weten dat ik hem aantrekkelijk vind en er voor open sta maar ik dring niet aan en doe er luchtig over. Wel vaak knuffel (ik knuffel hem), hand vasthouden in het openbaar en kus op mond, hoofd, knijpen in hand etc.
Maar ik begin het steeds moeilijker te krijgen. Ik heb zelf ook een verleden met angststoornis maar al een jaar therapievrij en het gaat echt goed met me. Ik vind het gewoon zo moeilijk hij wil er nooit over praten, is afstandelijk, als we ergens zijn is hij leuk en gezellig maar al op de terugweg is het weer stil en boos en dat is logisch want alle energie is opgegaan aan 'leuk doen'.
Ik zou graag advies krijgen hoe ik hier mee om moet gaan want ik mis de intimiteit en affectie we hadden altijd een hele liefdevolle manier van met elkaar zijn. En ik vind het zo lastig dat hij zegt eigenlijk al jaren ongelukkig te zijn en nu weet ik niet wat echt is (geweest) en wat nep. En ik merk dat ik steeds meer open sta voor affectie van anderen. Het meest zoek ik advies over hoe ik het voor hem zo goed en veilig mogelijk kan maken om zijn depressie het hoofd te bieden zonder zelf in de hulpverlenerrol te gaan zitten. We zijn beiden begin 30.
Veel dank
Sinds dit alles boven tafel is gelomen is hij heel afstandelijk naar mij. Hij heeft ook al een paar keer aangegeven twijfels mbt relatie te hebben. Ik heb toen gezegd dat hij wellicht aan alles twijfelde door depressie en het mij goed leek eerst aan herstel te werken en dan pas zo'n grote beslissing te nemen.
Dit speelt nu sinds augustus. We hebben ook geen seks meer. Ik zoek af en toe toenadering om hem ook te laten weten dat ik hem aantrekkelijk vind en er voor open sta maar ik dring niet aan en doe er luchtig over. Wel vaak knuffel (ik knuffel hem), hand vasthouden in het openbaar en kus op mond, hoofd, knijpen in hand etc.
Maar ik begin het steeds moeilijker te krijgen. Ik heb zelf ook een verleden met angststoornis maar al een jaar therapievrij en het gaat echt goed met me. Ik vind het gewoon zo moeilijk hij wil er nooit over praten, is afstandelijk, als we ergens zijn is hij leuk en gezellig maar al op de terugweg is het weer stil en boos en dat is logisch want alle energie is opgegaan aan 'leuk doen'.
Ik zou graag advies krijgen hoe ik hier mee om moet gaan want ik mis de intimiteit en affectie we hadden altijd een hele liefdevolle manier van met elkaar zijn. En ik vind het zo lastig dat hij zegt eigenlijk al jaren ongelukkig te zijn en nu weet ik niet wat echt is (geweest) en wat nep. En ik merk dat ik steeds meer open sta voor affectie van anderen. Het meest zoek ik advies over hoe ik het voor hem zo goed en veilig mogelijk kan maken om zijn depressie het hoofd te bieden zonder zelf in de hulpverlenerrol te gaan zitten. We zijn beiden begin 30.
Veel dank
vrijdag 19 december 2014 19:00
vrijdag 19 december 2014 19:04
quote:viva-amber schreef op 19 december 2014 @ 19:00:
Wat voor persoonlijkheidsstoornis heeft hij?
Hij zit nog maar kort in therapie, waarom ging hij niet uit zichzelf?
Gebruikt hij ook medicijnen?
Hij heeft niet gezegd wat voor persoonlijkheidsstoornis en ik heb niet aangedrongen.
Hij vond het zelf niet nodig want 'wat ging die psycholoog dan zeggen' maar gaf wel een week of wat geleden aan dat 'hij voor mij in therapie was gegaan maar nu wel inzag dat het een goed idee was'
Medicijnen wil hij niet want 'geluk zit niet in een pilletje', ik ben het daar niet mee eens maar het is zijn beslissing.
Wat voor persoonlijkheidsstoornis heeft hij?
Hij zit nog maar kort in therapie, waarom ging hij niet uit zichzelf?
Gebruikt hij ook medicijnen?
Hij heeft niet gezegd wat voor persoonlijkheidsstoornis en ik heb niet aangedrongen.
Hij vond het zelf niet nodig want 'wat ging die psycholoog dan zeggen' maar gaf wel een week of wat geleden aan dat 'hij voor mij in therapie was gegaan maar nu wel inzag dat het een goed idee was'
Medicijnen wil hij niet want 'geluk zit niet in een pilletje', ik ben het daar niet mee eens maar het is zijn beslissing.
vrijdag 19 december 2014 19:06
Omgaan met een depressieve partner of een ander dicht in je omgeving is heel lastig. De depressie kan je hem niet kwalijk nemen, maar dat betekent niet dat hij zelf helemaal niets hoeft te doen. In hoeverre staat hij open voor dat laatste en beseft hij dat? Hij zegt zijn therapie vaak af. Wil hij het eigenlijk niet?
vrijdag 19 december 2014 19:11
Hij klinkt wel star. Ik heb persoonlijk wel moeite met mensen die niet de verantwoordelijkheid nemen voor hun gezondheid ook geestelijk. Het is natuurlijk wel moeilijker om te komen tot inzicht. Ik heb echter ook veel mensen om mij geen die na een geestelijke crisis wel bepaalde stappen hebben gezet in de vorm van (groeps)therapie, medicatie en soms zelfs een opname. Ik heb veel respect voor mensen met ziekte inzicht en mensen die hun triggers herkennen en hun best doen om tijdig (en soms iets te laat maar dat hoort erbij) ingrijpen. Voor mij zou niet de ziekte of aandoening het grootste probleem zijn, wel de wijze waarop iemand er mee omgaat. Als partner ben je bijna mee ziek wanneer iemand zo een grote stempel op het leven drukt en zoveel dogma's heeft in de wijze waarop hij er mee omgaat. Zwaar, ook voor jou.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 19 december 2014 19:16
quote:_lupine_ schreef op 19 december 2014 @ 19:06:
Omgaan met een depressieve partner of een ander dicht in je omgeving is heel lastig. De depressie kan je hem niet kwalijk nemen, maar dat betekent niet dat hij zelf helemaal niets hoeft te doen. In hoeverre staat hij open voor dat laatste en beseft hij dat? Hij zegt zijn therapie vaak af. Wil hij het eigenlijk niet?Ik vraag het me soms ook af. Ik heb het hem niet op de man af gevraagd want ik vind het ook een soort verkapt verwijt. Ik moet ook zeggen dag de praktijk waar hij zit alleen maar drie dagen per week tussen 10 en 16 open is, wat lastig plannen is met een fulltime baan met 1 uur reistijd en veel vergaderingen. En hij was veel in het buitenland. Ik geloof dat hij nu wel begint in te zien dat hij er zelf meer energie in moet stoppen - misschien is dat wel de energie die nu niet meer richting mij gaat?
Omgaan met een depressieve partner of een ander dicht in je omgeving is heel lastig. De depressie kan je hem niet kwalijk nemen, maar dat betekent niet dat hij zelf helemaal niets hoeft te doen. In hoeverre staat hij open voor dat laatste en beseft hij dat? Hij zegt zijn therapie vaak af. Wil hij het eigenlijk niet?Ik vraag het me soms ook af. Ik heb het hem niet op de man af gevraagd want ik vind het ook een soort verkapt verwijt. Ik moet ook zeggen dag de praktijk waar hij zit alleen maar drie dagen per week tussen 10 en 16 open is, wat lastig plannen is met een fulltime baan met 1 uur reistijd en veel vergaderingen. En hij was veel in het buitenland. Ik geloof dat hij nu wel begint in te zien dat hij er zelf meer energie in moet stoppen - misschien is dat wel de energie die nu niet meer richting mij gaat?
vrijdag 19 december 2014 19:16
quote:Hurpeldurp schreef op 19 december 2014 @ 19:02:
Dank jullie.
Ik probeer hem inderdaad zoveel mogelijk rust te geven. Ondanks dat ik hem het liefst van de bank zou willen sleuren om naar buiten te gaan frisse lucht en beweging in plaats van 6 uur lang tv kijken...
Oei...maar daarmee word het erger, wat ik meer bedoelde was dat hij wel rust moet hebben, zo min mogelijk aan prikkels..maar juist wel buitenlucht nodig heeft, bosrijke natuur gebieden doen het erg goed voor een depressief iemand...dik aankleden, en lopen maar, zo ver als hij kan..zodat hij goed moe is als hij terug komt.
En dan nog wat dieren , kunnen ook een goede invloed leveren, aaien, knuffelen, lachen, plezier hebben met een dier, doen het ook ongemerkt goed.
Medicatie ligt eraan hoe erg hij het heeft, maar met gedrag als tv kijken, neemt het toe.
Muziek daarin tegen, daar waar hij van houd, lekker luisteren.
En een woordspel is ook leuk...jij zegt een woord, en hij moet hem afmaken, dom spel, maar dat zet hem aan tot connectie , zeg maar....
Jij zegt naai..hij machine...zulke woorden.
Nu ja, maar wat simpele tips, maar met vaak een positieve uitkomst.
Dank jullie.
Ik probeer hem inderdaad zoveel mogelijk rust te geven. Ondanks dat ik hem het liefst van de bank zou willen sleuren om naar buiten te gaan frisse lucht en beweging in plaats van 6 uur lang tv kijken...
Oei...maar daarmee word het erger, wat ik meer bedoelde was dat hij wel rust moet hebben, zo min mogelijk aan prikkels..maar juist wel buitenlucht nodig heeft, bosrijke natuur gebieden doen het erg goed voor een depressief iemand...dik aankleden, en lopen maar, zo ver als hij kan..zodat hij goed moe is als hij terug komt.
En dan nog wat dieren , kunnen ook een goede invloed leveren, aaien, knuffelen, lachen, plezier hebben met een dier, doen het ook ongemerkt goed.
Medicatie ligt eraan hoe erg hij het heeft, maar met gedrag als tv kijken, neemt het toe.
Muziek daarin tegen, daar waar hij van houd, lekker luisteren.
En een woordspel is ook leuk...jij zegt een woord, en hij moet hem afmaken, dom spel, maar dat zet hem aan tot connectie , zeg maar....
Jij zegt naai..hij machine...zulke woorden.
Nu ja, maar wat simpele tips, maar met vaak een positieve uitkomst.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
vrijdag 19 december 2014 19:19
quote:viva-amber schreef op 19 december 2014 @ 19:11:
Hij klinkt wel star. Ik heb persoonlijk wel moeite met mensen die niet de verantwoordelijkheid nemen voor hun gezondheid ook geestelijk. Het is natuurlijk wel moeilijker om te komen tot inzicht. Ik heb echter ook veel mensen om mij geen die na een geestelijke crisis wel bepaalde stappen hebben gezet in de vorm van (groeps)therapie, medicatie en soms zelfs een opname. Ik heb veel respect voor mensen met ziekte inzicht en mensen die hun triggers herkennen en hun best doen om tijdig (en soms iets te laat maar dat hoort erbij) ingrijpen. Voor mij zou niet de ziekte of aandoening het grootste probleem zijn, wel de wijze waarop iemand er mee omgaat. Als partner ben je bijna mee ziek wanneer iemand zo een grote stempel op het leven drukt en zoveel dogma's heeft in de wijze waarop hij er mee omgaat. Zwaar, ook voor jou.Ik vind het ook zwaar. Ben zelf gewend (van huis uit en door therapie) om veel zelfreflectie te doen enzo. Bij hem thuis is therapie onzin dus ik heb respect voor hem dat hij daar overheen is. Grootste probleem is ook zijn eigen regels voor zichzelf (als zelfbenoemde patriarch/sterke man) en ook pestverleden (oa door moeder) wat het misschien moeilijker maakt zich (naar mij) kwetsbaar op te stellen. Hij is lang de sterke geweest en heeft nu veel schaamte dat hij dat niet meer kan zijn. Ik heb ook veel medelijden met hem en met hem als kind. Maar dat is natuurlijk mijn probleem en niet het zijne en niet constructief.
Hij klinkt wel star. Ik heb persoonlijk wel moeite met mensen die niet de verantwoordelijkheid nemen voor hun gezondheid ook geestelijk. Het is natuurlijk wel moeilijker om te komen tot inzicht. Ik heb echter ook veel mensen om mij geen die na een geestelijke crisis wel bepaalde stappen hebben gezet in de vorm van (groeps)therapie, medicatie en soms zelfs een opname. Ik heb veel respect voor mensen met ziekte inzicht en mensen die hun triggers herkennen en hun best doen om tijdig (en soms iets te laat maar dat hoort erbij) ingrijpen. Voor mij zou niet de ziekte of aandoening het grootste probleem zijn, wel de wijze waarop iemand er mee omgaat. Als partner ben je bijna mee ziek wanneer iemand zo een grote stempel op het leven drukt en zoveel dogma's heeft in de wijze waarop hij er mee omgaat. Zwaar, ook voor jou.Ik vind het ook zwaar. Ben zelf gewend (van huis uit en door therapie) om veel zelfreflectie te doen enzo. Bij hem thuis is therapie onzin dus ik heb respect voor hem dat hij daar overheen is. Grootste probleem is ook zijn eigen regels voor zichzelf (als zelfbenoemde patriarch/sterke man) en ook pestverleden (oa door moeder) wat het misschien moeilijker maakt zich (naar mij) kwetsbaar op te stellen. Hij is lang de sterke geweest en heeft nu veel schaamte dat hij dat niet meer kan zijn. Ik heb ook veel medelijden met hem en met hem als kind. Maar dat is natuurlijk mijn probleem en niet het zijne en niet constructief.
vrijdag 19 december 2014 19:23
quote:elle5460 schreef op 19 december 2014 @ 19:16:
[...]
Oei...maar daarmee word het erger, wat ik meer bedoelde was dat hij wel rust moet hebben, zo min mogelijk aan prikkels..maar juist wel buitenlucht nodig heeft, bosrijke natuur gebieden doen het erg goed voor een depressief iemand...dik aankleden, en lopen maar, zo ver als hij kan..zodat hij goed moe is als hij terug komt.
En dan nog wat dieren , kunnen ook een goede invloed leveren, aaien, knuffelen, lachen, plezier hebben met een dier, doen het ook ongemerkt goed.
Medicatie ligt eraan hoe erg hij het heeft, maar met gedrag als tv kijken, neemt het toe.
Muziek daarin tegen, daar waar hij van houd, lekker luisteren.
En een woordspel is ook leuk...jij zegt een woord, en hij moet hem afmaken, dom spel, maar dat zet hem aan tot connectie , zeg maar....
Jij zegt naai..hij machine...zulke woorden.
Nu ja, maar wat simpele tips, maar met vaak een positieve uitkomst.
Bedankt voor de tips! Ik herinner hem wel aan dat hij zich vaak goed voelt na het beoefenen van zijn favo sport en dat doet hij nu ook vaker. Hij komt dan helemaal gesloopt terug maar soms lijkt hij dan daarna juist dieper in de put te zitten omdat het 'veel los heeft gemaakt'
We hebben huisdieren, die komen er wel vaak bij zitten. Ik vind vooral moeilijk: wanneer zeg ik oke schat we blijven lekker binnen en wanneer zeg ik kom op ik wil naar buiten en ik zou het fijn vinden als je mee gaat?
[...]
Oei...maar daarmee word het erger, wat ik meer bedoelde was dat hij wel rust moet hebben, zo min mogelijk aan prikkels..maar juist wel buitenlucht nodig heeft, bosrijke natuur gebieden doen het erg goed voor een depressief iemand...dik aankleden, en lopen maar, zo ver als hij kan..zodat hij goed moe is als hij terug komt.
En dan nog wat dieren , kunnen ook een goede invloed leveren, aaien, knuffelen, lachen, plezier hebben met een dier, doen het ook ongemerkt goed.
Medicatie ligt eraan hoe erg hij het heeft, maar met gedrag als tv kijken, neemt het toe.
Muziek daarin tegen, daar waar hij van houd, lekker luisteren.
En een woordspel is ook leuk...jij zegt een woord, en hij moet hem afmaken, dom spel, maar dat zet hem aan tot connectie , zeg maar....
Jij zegt naai..hij machine...zulke woorden.
Nu ja, maar wat simpele tips, maar met vaak een positieve uitkomst.
Bedankt voor de tips! Ik herinner hem wel aan dat hij zich vaak goed voelt na het beoefenen van zijn favo sport en dat doet hij nu ook vaker. Hij komt dan helemaal gesloopt terug maar soms lijkt hij dan daarna juist dieper in de put te zitten omdat het 'veel los heeft gemaakt'
We hebben huisdieren, die komen er wel vaak bij zitten. Ik vind vooral moeilijk: wanneer zeg ik oke schat we blijven lekker binnen en wanneer zeg ik kom op ik wil naar buiten en ik zou het fijn vinden als je mee gaat?
vrijdag 19 december 2014 19:29
vrijdag 19 december 2014 19:34
vrijdag 19 december 2014 19:47
ik denk dat het goed is dat hij in therapie is, maar is er geen mogelijkheid voor een partner sessie dat je er ook samen naar toe kan? Een depressie heeft ongelooflijk veel invloed op een relatie, het is heel logisch dat je het moeilijk vind ( ik heb mijn vader depressief gezien ,en ik begrijp nog steeds niet hoe mijn moeder dat heeft volgehouden..ik heb voor haar enorm diep respect want ik weet niet of ik hetzelfde had gekund ) .
vrijdag 19 december 2014 21:58
vrijdag 19 december 2014 22:26
quote:absor schreef op 19 december 2014 @ 19:47:
ik denk dat het goed is dat hij in therapie is, maar is er geen mogelijkheid voor een partner sessie dat je er ook samen naar toe kan? Een depressie heeft ongelooflijk veel invloed op een relatie, het is heel logisch dat je het moeilijk vind ( ik heb mijn vader depressief gezien ,en ik begrijp nog steeds niet hoe mijn moeder dat heeft volgehouden..ik heb voor haar enorm diep respect want ik weet niet of ik hetzelfde had gekund ) .Ik wil dat wel graag, ik denk dat hij misschien eerst zelf wat verder moet zijn - weer wat licht aan de horizon zien en wat dingen uit het verleden verwerken voor we samen in therapie gaan, ik zou wel betere communicatie willen! ook voor in de toekomst, dit zal er toch ook wel een beetje in blijven zitten...
ik denk dat het goed is dat hij in therapie is, maar is er geen mogelijkheid voor een partner sessie dat je er ook samen naar toe kan? Een depressie heeft ongelooflijk veel invloed op een relatie, het is heel logisch dat je het moeilijk vind ( ik heb mijn vader depressief gezien ,en ik begrijp nog steeds niet hoe mijn moeder dat heeft volgehouden..ik heb voor haar enorm diep respect want ik weet niet of ik hetzelfde had gekund ) .Ik wil dat wel graag, ik denk dat hij misschien eerst zelf wat verder moet zijn - weer wat licht aan de horizon zien en wat dingen uit het verleden verwerken voor we samen in therapie gaan, ik zou wel betere communicatie willen! ook voor in de toekomst, dit zal er toch ook wel een beetje in blijven zitten...
vrijdag 19 december 2014 22:26
quote:ietsanders schreef op 19 december 2014 @ 21:58:
Hai er was net bij "24 uur met "die man die in ijswater enzo kan zwemmen.Ik heb t niet zo goed gevolgd maar hij zei wel dat je iets tegen depressie en nog veel meer kon doen volgens mij n speciale manier van adem halen.Misschien kan je er wat mee.Sterkte!Thanks! Ik ga het op uitzending gemist kijken en vertellen aan hem.
Hai er was net bij "24 uur met "die man die in ijswater enzo kan zwemmen.Ik heb t niet zo goed gevolgd maar hij zei wel dat je iets tegen depressie en nog veel meer kon doen volgens mij n speciale manier van adem halen.Misschien kan je er wat mee.Sterkte!Thanks! Ik ga het op uitzending gemist kijken en vertellen aan hem.
zaterdag 20 december 2014 08:10
Hoi hurpeldurp,
Ik zou helemaal stoppen met je relatie en voor jezelf kiezen. Jij hoeft niet levenslang voor hem en zijn leven te zorgen. Je bent dan niet egoïstisch maar je verdient ook een goed leven!
Hij is ernstig ziek en moet daar wat aandoen. Je kunt pas voor een ander zorgen als jezelf ook gelukkig bent!
Dat ga jij nooit méér met hem worden.
Klinkt hard állemaal, maar uiteindelijk ga je het wel doen. En wat hij vervolgens gaat doen is jou schuld niet.
Dan zal wel weer dreigen van zijn kant worden, zo voor speelbaar.
Hoop dat ik je hiermee geholpen heb
Ik zou helemaal stoppen met je relatie en voor jezelf kiezen. Jij hoeft niet levenslang voor hem en zijn leven te zorgen. Je bent dan niet egoïstisch maar je verdient ook een goed leven!
Hij is ernstig ziek en moet daar wat aandoen. Je kunt pas voor een ander zorgen als jezelf ook gelukkig bent!
Dat ga jij nooit méér met hem worden.
Klinkt hard állemaal, maar uiteindelijk ga je het wel doen. En wat hij vervolgens gaat doen is jou schuld niet.
Dan zal wel weer dreigen van zijn kant worden, zo voor speelbaar.
Hoop dat ik je hiermee geholpen heb
Pluk de dag
zaterdag 20 december 2014 08:33
quote:Jantjepatat schreef op 20 december 2014 @ 08:10:
Hoi hurpeldurp,
Ik zou helemaal stoppen met je relatie en voor jezelf kiezen. Jij hoeft niet levenslang voor hem en zijn leven te zorgen. Je bent dan niet egoïstisch maar je verdient ook een goed leven!
Hij is ernstig ziek en moet daar wat aandoen. Je kunt pas voor een ander zorgen als jezelf ook gelukkig bent!
Dat ga jij nooit méér met hem worden.
Klinkt hard állemaal, maar uiteindelijk ga je het wel doen. En wat hij vervolgens gaat doen is jou schuld niet.
Dan zal wel weer dreigen van zijn kant worden, zo voor speelbaar.
Hoop dat ik je hiermee geholpen heb
Dag Jan
Bedankt voor het meedenken! Mijn vriend is niet suicidaal en zal nooit dreigen zichzelf iets aan te doen (ik neem aan dat dat is wat je insinueert?), hij wil mij juist beschermen tegen zijn verdriet terwijl ik liever meer openheid tussen ons zou willen creeeren.
Ik hou zeker in mijn achterhoofd dat er wellicht een punt komt dat we de relatie beter kunnen beeindigen maar op dit moment wegen de nadelen nog niet op tegen de voordelen.
Hoi hurpeldurp,
Ik zou helemaal stoppen met je relatie en voor jezelf kiezen. Jij hoeft niet levenslang voor hem en zijn leven te zorgen. Je bent dan niet egoïstisch maar je verdient ook een goed leven!
Hij is ernstig ziek en moet daar wat aandoen. Je kunt pas voor een ander zorgen als jezelf ook gelukkig bent!
Dat ga jij nooit méér met hem worden.
Klinkt hard állemaal, maar uiteindelijk ga je het wel doen. En wat hij vervolgens gaat doen is jou schuld niet.
Dan zal wel weer dreigen van zijn kant worden, zo voor speelbaar.
Hoop dat ik je hiermee geholpen heb
Dag Jan
Bedankt voor het meedenken! Mijn vriend is niet suicidaal en zal nooit dreigen zichzelf iets aan te doen (ik neem aan dat dat is wat je insinueert?), hij wil mij juist beschermen tegen zijn verdriet terwijl ik liever meer openheid tussen ons zou willen creeeren.
Ik hou zeker in mijn achterhoofd dat er wellicht een punt komt dat we de relatie beter kunnen beeindigen maar op dit moment wegen de nadelen nog niet op tegen de voordelen.
zaterdag 20 december 2014 08:36
quote:elninjoo schreef op 20 december 2014 @ 08:17:
Denk dat de tijd is aangebroken uit te gaan zoeken hoe je zonder schulden van dat gezamenlijk koophuis af kunt komen. Kan één van jullie het op eigen inkomen aanhouden?Ik denk dat hij mijn deel kan overnemen als puntje bij paaltje komt en ik heb ook al een plek waar ik langere tijd terecht kan mocht het stuklopen. Sowieso wanneer we moeten verkopen denk ik dat de (eventuele) schuld meevalt.
Denk dat de tijd is aangebroken uit te gaan zoeken hoe je zonder schulden van dat gezamenlijk koophuis af kunt komen. Kan één van jullie het op eigen inkomen aanhouden?Ik denk dat hij mijn deel kan overnemen als puntje bij paaltje komt en ik heb ook al een plek waar ik langere tijd terecht kan mocht het stuklopen. Sowieso wanneer we moeten verkopen denk ik dat de (eventuele) schuld meevalt.
zaterdag 20 december 2014 09:16
als we ergens zijn is hij leuk en gezellig maar al op de terugweg is het weer stil en boos en dat is logisch want alle energie is opgegaan aan 'leuk doen'.En dit is wat je niet moet pikken. Ziek of niet, als hij leuk kan doen buiten met anderen kan hij dat ook met jou. Daar heb jij als eerste recht op. Ergo: het doet niet echt zijn best voor jou, en dat heeft niks met depressie te maken. Eerder met desinteresse in zijn relatie. Jij bent er toch wel..... mensen buiten haken op den duur af bij zwaar depressief gedrag, jij bent tot nu toe blijven plakken. Hij weet dus precies hoe het werkt. Zo ziek is hij dus niet. Hij kan het onderscheid maken tussen wanneer wel en wanneer niet zijn depressieve gedrag de boventoon te laten voeren.
Persoonlijk zou ik hiervoor passen en voor mezelf kiezen. Je bent nog jong, en je kunt het zoveel leuker krijgen. Want wees eerlijk: leuk is jouw relatie allang niet meer. Je blijft om wat ooit was en de spaarzame momenten dat het "wel redelijk leuk" is.
Maar hij bepaalt welke kant jouw leven opgaat, jij moet continu inspelen op zijn humeur.
Jij geeft, hij zuigt je leeg. En je krijgt er niks voor terug. Je bent pas een paar jaar met hem, en nu al zoveel gedoe. Stop ermee en ga leven.
Ik ben zelf bekend met depressies, zowel van mezelf, maar ook van een ex-partner. Dus ik weet waar ik het over heb. Zwaar depressieve mensen hebben niks te zoeken in een relatie, sorry dat ik het zeg. Daarom ben ik in mijn jonge jaren een tijd alleen geweest om te werken aan mijn problemen, relaties liepen steeds stuk op mijn gedrag. Later kwam ik in een relatie terecht met een depressieve man en zag ik de andere kant (met mij ging het goed). Die relatie heb ik afgebroken. Het is niet te doen, zeker als je jong bent en nog zoveel uit het leven wil halen. Hij is al jaren ongelukkig, twijfelt aan de relatie........kan door de depressie komen, maar wat maakt het uit? Ga je zitten wachten tot hij beter is, om er dan alsnog achter te komen dat hij jou niet meer moet? Of dat hij maar blijft twijfelen? Dan heb je jaren weggegooid.
Zonde van je tijd.
Persoonlijk zou ik hiervoor passen en voor mezelf kiezen. Je bent nog jong, en je kunt het zoveel leuker krijgen. Want wees eerlijk: leuk is jouw relatie allang niet meer. Je blijft om wat ooit was en de spaarzame momenten dat het "wel redelijk leuk" is.
Maar hij bepaalt welke kant jouw leven opgaat, jij moet continu inspelen op zijn humeur.
Jij geeft, hij zuigt je leeg. En je krijgt er niks voor terug. Je bent pas een paar jaar met hem, en nu al zoveel gedoe. Stop ermee en ga leven.
Ik ben zelf bekend met depressies, zowel van mezelf, maar ook van een ex-partner. Dus ik weet waar ik het over heb. Zwaar depressieve mensen hebben niks te zoeken in een relatie, sorry dat ik het zeg. Daarom ben ik in mijn jonge jaren een tijd alleen geweest om te werken aan mijn problemen, relaties liepen steeds stuk op mijn gedrag. Later kwam ik in een relatie terecht met een depressieve man en zag ik de andere kant (met mij ging het goed). Die relatie heb ik afgebroken. Het is niet te doen, zeker als je jong bent en nog zoveel uit het leven wil halen. Hij is al jaren ongelukkig, twijfelt aan de relatie........kan door de depressie komen, maar wat maakt het uit? Ga je zitten wachten tot hij beter is, om er dan alsnog achter te komen dat hij jou niet meer moet? Of dat hij maar blijft twijfelen? Dan heb je jaren weggegooid.
Zonde van je tijd.
