Relaties
alle pijlers
Vriend uitgehuwelijkt
donderdag 22 september 2016 17:39
Hallo lezers,
Even een account aangemaakt om van mijzelf af te schrijven hier op het Viva forum. Ik weet op dit moment zelf niet wat ik voel en erger nog, wat ik moet voelen en dat frustreert nogal.
Inmiddels ben ik ruim een half jaar enorm gelukkig met mijn vriend. Leuke schoonfamilie en hele fijne relatie. Dat dacht ik tenminste.
Afgelopen week ben ik voor het eerst zonder hem weggeweest, 6 dagen studiereis. In deze 6 dagen heeft zijn familie van de gelegenheid gebruik gemaakt om mijn vriend aan een Turkse uit te huwelijken. Natuurlijk heeft mijn vriend zijn mond opengetrokken en gezegd dat hij met mij is. Mijn vriend is inmiddels niet meer bij zijn familie omdat dit voor ontzettend veel problemen gezorgd heeft.
Nu is het zo dat ik totaal geen idee heb van wat ik moet voelen of wat ik voel. Enerzijds zo dolgelukkig dat mijn vriend voor ons gekozen heeft, maar anderzijds ben ik nu wel indirect de oorzaak van het feit dat hij zijn familie teleurgesteld heeft. Daarnaast voel ik me door mijn schoonfamilie ook ontzettend genaaid, hoe konden ze?
Mijn vriend heeft er voor gekozen om niks te vertellen omdat ik op studiereis was. Aan de ene kant heel lief maar aan de andere kant steekt dit ook weer.
Kortom, ik weet het even niet.
Bedankt dat jullie de moeite hebben genomen om dit te lezen.
Ter info: mijn vriend is 31 en van Turkse komaf en ik ben 24 en van Nederlandse komaf.
Even een account aangemaakt om van mijzelf af te schrijven hier op het Viva forum. Ik weet op dit moment zelf niet wat ik voel en erger nog, wat ik moet voelen en dat frustreert nogal.
Inmiddels ben ik ruim een half jaar enorm gelukkig met mijn vriend. Leuke schoonfamilie en hele fijne relatie. Dat dacht ik tenminste.
Afgelopen week ben ik voor het eerst zonder hem weggeweest, 6 dagen studiereis. In deze 6 dagen heeft zijn familie van de gelegenheid gebruik gemaakt om mijn vriend aan een Turkse uit te huwelijken. Natuurlijk heeft mijn vriend zijn mond opengetrokken en gezegd dat hij met mij is. Mijn vriend is inmiddels niet meer bij zijn familie omdat dit voor ontzettend veel problemen gezorgd heeft.
Nu is het zo dat ik totaal geen idee heb van wat ik moet voelen of wat ik voel. Enerzijds zo dolgelukkig dat mijn vriend voor ons gekozen heeft, maar anderzijds ben ik nu wel indirect de oorzaak van het feit dat hij zijn familie teleurgesteld heeft. Daarnaast voel ik me door mijn schoonfamilie ook ontzettend genaaid, hoe konden ze?
Mijn vriend heeft er voor gekozen om niks te vertellen omdat ik op studiereis was. Aan de ene kant heel lief maar aan de andere kant steekt dit ook weer.
Kortom, ik weet het even niet.
Bedankt dat jullie de moeite hebben genomen om dit te lezen.
Ter info: mijn vriend is 31 en van Turkse komaf en ik ben 24 en van Nederlandse komaf.
vrijdag 23 september 2016 16:12
Het scheelt inderdaad dat ik mezelf makkelijk kan aanpassen, begrijp me niet verkeerd, ik laat mezelf niet onderdrukken en doe nog genoeg dingen zelf, maar ik begrijp en respecteer zijn cultuur wel.
Verder ben ik ook niet boos op mijn vriend, ik voel me gewoon gekwetst en verraden. En alle heisa die er weer bij komt kijken zorgt voor nog meer gedoe.
Vriendlief is op dit moment bij de moeder van het desbetreffende meisje om uit te leggen dat het niet aan haar dochter ligt, dat vind ik ook eht niet fijn. Mijn schoonmoeder daarentegen is gezellig mee, waarschijnlijk om het nogmaals te proberen.
Verder ben ik ook niet boos op mijn vriend, ik voel me gewoon gekwetst en verraden. En alle heisa die er weer bij komt kijken zorgt voor nog meer gedoe.
Vriendlief is op dit moment bij de moeder van het desbetreffende meisje om uit te leggen dat het niet aan haar dochter ligt, dat vind ik ook eht niet fijn. Mijn schoonmoeder daarentegen is gezellig mee, waarschijnlijk om het nogmaals te proberen.
vrijdag 23 september 2016 16:14
quote:ecam2015 schreef op 23 september 2016 @ 14:18:
[...]
Wij hebben juist wel voor de kinderen een Turkse voornaam, ik vind ze mooier dan Nederlandse namen.
Heb me er niet op aangepast, vind het mooier klinken....
En daarbij, je mag best trots zijn op je afkomst.
Mensen hebben vaak wat op te merken over Turken.
Maar we gaan wel massaal naar Turkije op vakantie.
Man en ik hebben nooit afspraken gemaakt over besnijden, kerst vieren etc.
Toch was het voor hem vanzelfsprekend dat onze jongens dat niet hoeven ondergaan tenzij medisch.
Kerst is ook vanzelfsprekend, net als dat man vraagt waar we zijn met de kerst en of iedereen bij ons komt eten of wij bijv bij mijn familie.
En hij dan zelf cadeautjes koopt voor onder de boom.
Als ik met de oudste naar de kerstmis ga dan wilt mijn man niet mee naar de kerk of in iedergeval niet naar binnen.
Dat is dan ook echt het enige wat hij niet wilt.
Maar de afkomst is toch half NL, half Tr.
Omdat wij getrouwd zijn hebben de kinderen automatisch een Turkse achternaam. Samen met een Nederlandse voornaam is dat meer een afspiegeling van hun afkomst dan Turks-Turks.
Maar goed, ik vind Turkse namen ook echt niet mooi, een aantal uitzonderingen daar gelaten.
[...]
Wij hebben juist wel voor de kinderen een Turkse voornaam, ik vind ze mooier dan Nederlandse namen.
Heb me er niet op aangepast, vind het mooier klinken....
En daarbij, je mag best trots zijn op je afkomst.
Mensen hebben vaak wat op te merken over Turken.
Maar we gaan wel massaal naar Turkije op vakantie.
Man en ik hebben nooit afspraken gemaakt over besnijden, kerst vieren etc.
Toch was het voor hem vanzelfsprekend dat onze jongens dat niet hoeven ondergaan tenzij medisch.
Kerst is ook vanzelfsprekend, net als dat man vraagt waar we zijn met de kerst en of iedereen bij ons komt eten of wij bijv bij mijn familie.
En hij dan zelf cadeautjes koopt voor onder de boom.
Als ik met de oudste naar de kerstmis ga dan wilt mijn man niet mee naar de kerk of in iedergeval niet naar binnen.
Dat is dan ook echt het enige wat hij niet wilt.
Maar de afkomst is toch half NL, half Tr.
Omdat wij getrouwd zijn hebben de kinderen automatisch een Turkse achternaam. Samen met een Nederlandse voornaam is dat meer een afspiegeling van hun afkomst dan Turks-Turks.
Maar goed, ik vind Turkse namen ook echt niet mooi, een aantal uitzonderingen daar gelaten.
if we all light up, we can scare away the dark...
vrijdag 23 september 2016 16:16
quote:Killer-body125 schreef op 23 september 2016 @ 16:12:
Het scheelt inderdaad dat ik mezelf makkelijk kan aanpassen, begrijp me niet verkeerd, ik laat mezelf niet onderdrukken en doe nog genoeg dingen zelf, maar ik begrijp en respecteer zijn cultuur wel.
Verder ben ik ook niet boos op mijn vriend, ik voel me gewoon gekwetst en verraden. En alle heisa die er weer bij komt kijken zorgt voor nog meer gedoe.
Vriendlief is op dit moment bij de moeder van het desbetreffende meisje om uit te leggen dat het niet aan haar dochter ligt, dat vind ik ook eht niet fijn. Mijn schoonmoeder daarentegen is gezellig mee, waarschijnlijk om het nogmaals te proberen.
Dat zou ik ook niet fijn vinden/accepteren.
Je vriend moet zich niet laten verleiden tot allerlei acties om het gezichtsverlies van de familie te verminderen. Het is namelijk hun eigen schuld.
Het scheelt inderdaad dat ik mezelf makkelijk kan aanpassen, begrijp me niet verkeerd, ik laat mezelf niet onderdrukken en doe nog genoeg dingen zelf, maar ik begrijp en respecteer zijn cultuur wel.
Verder ben ik ook niet boos op mijn vriend, ik voel me gewoon gekwetst en verraden. En alle heisa die er weer bij komt kijken zorgt voor nog meer gedoe.
Vriendlief is op dit moment bij de moeder van het desbetreffende meisje om uit te leggen dat het niet aan haar dochter ligt, dat vind ik ook eht niet fijn. Mijn schoonmoeder daarentegen is gezellig mee, waarschijnlijk om het nogmaals te proberen.
Dat zou ik ook niet fijn vinden/accepteren.
Je vriend moet zich niet laten verleiden tot allerlei acties om het gezichtsverlies van de familie te verminderen. Het is namelijk hun eigen schuld.
if we all light up, we can scare away the dark...
vrijdag 23 september 2016 16:18
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ongeacht het geloof, de cultuur of wat dan ook; een volwassen kerel van 31! laat zich toch niet meer uithuwelijken? Wat denken die ouders wel niet? Zelfs in Turkije is zoiets compleet achterlijk. (Ik heb zelf Turkse aangetrouwde familie.)
Die ouders trekken vast wel bij, al kan ik mij voorstellen dat wat jou betreft de relatie met hun een flinke deuk heeft opgelopen.
Die ouders trekken vast wel bij, al kan ik mij voorstellen dat wat jou betreft de relatie met hun een flinke deuk heeft opgelopen.
vrijdag 23 september 2016 16:22
quote:Killer-body125 schreef op 23 september 2016 @ 16:12:
Het scheelt inderdaad dat ik mezelf makkelijk kan aanpassen, begrijp me niet verkeerd, ik laat mezelf niet onderdrukken en doe nog genoeg dingen zelf, maar ik begrijp en respecteer zijn cultuur wel.
Verder ben ik ook niet boos op mijn vriend, ik voel me gewoon gekwetst en verraden. En alle heisa die er weer bij komt kijken zorgt voor nog meer gedoe.
Vriendlief is op dit moment bij de moeder van het desbetreffende meisje om uit te leggen dat het niet aan haar dochter ligt, dat vind ik ook eht niet fijn. Mijn schoonmoeder daarentegen is gezellig mee, waarschijnlijk om het nogmaals te proberen.Ik vind t geen fijne cultuur, moet er, ondanks dat ik een Turkse man heb (geen moslim) niets van hebben. Ik vind t een heel dwingende cultuur. Man heeft zelf ook een hekel aan zijn cultuur en wil daar niets mee te maken hebben. Heeft ook geen Turks papspoort meer.
Het scheelt inderdaad dat ik mezelf makkelijk kan aanpassen, begrijp me niet verkeerd, ik laat mezelf niet onderdrukken en doe nog genoeg dingen zelf, maar ik begrijp en respecteer zijn cultuur wel.
Verder ben ik ook niet boos op mijn vriend, ik voel me gewoon gekwetst en verraden. En alle heisa die er weer bij komt kijken zorgt voor nog meer gedoe.
Vriendlief is op dit moment bij de moeder van het desbetreffende meisje om uit te leggen dat het niet aan haar dochter ligt, dat vind ik ook eht niet fijn. Mijn schoonmoeder daarentegen is gezellig mee, waarschijnlijk om het nogmaals te proberen.Ik vind t geen fijne cultuur, moet er, ondanks dat ik een Turkse man heb (geen moslim) niets van hebben. Ik vind t een heel dwingende cultuur. Man heeft zelf ook een hekel aan zijn cultuur en wil daar niets mee te maken hebben. Heeft ook geen Turks papspoort meer.
vrijdag 23 september 2016 16:24
quote:Pientjexxxx schreef op 23 september 2016 @ 16:18:
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ongeacht het geloof, de cultuur of wat dan ook; een volwassen kerel van 31! laat zich toch niet meer uithuwelijken? Wat denken die ouders wel niet? Zelfs in Turkije is zoiets compleet achterlijk. (Ik heb zelf Turkse aangetrouwde familie.)
Die ouders trekken vast wel bij, al kan ik mij voorstellen dat wat jou betreft de relatie met hun een flinke deuk heeft opgelopen.Tuurlijk wel. Als kind bv gescheiden is dan gaan de ouders weer op zoek naar een nieuwe vrouw.
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ongeacht het geloof, de cultuur of wat dan ook; een volwassen kerel van 31! laat zich toch niet meer uithuwelijken? Wat denken die ouders wel niet? Zelfs in Turkije is zoiets compleet achterlijk. (Ik heb zelf Turkse aangetrouwde familie.)
Die ouders trekken vast wel bij, al kan ik mij voorstellen dat wat jou betreft de relatie met hun een flinke deuk heeft opgelopen.Tuurlijk wel. Als kind bv gescheiden is dan gaan de ouders weer op zoek naar een nieuwe vrouw.
vrijdag 23 september 2016 16:28
quote:tatlitatli schreef op 23 september 2016 @ 16:16:
[...]
Dat zou ik ook niet fijn vinden/accepteren.
Je vriend moet zich niet laten verleiden tot allerlei acties om het gezichtsverlies van de familie te verminderen. Het is namelijk hun eigen schuld.
Helemaal mee eens.
Zijn familie heeft dit veroorzaakt, laat hun dat lekker oplossen dan.
[...]
Dat zou ik ook niet fijn vinden/accepteren.
Je vriend moet zich niet laten verleiden tot allerlei acties om het gezichtsverlies van de familie te verminderen. Het is namelijk hun eigen schuld.
Helemaal mee eens.
Zijn familie heeft dit veroorzaakt, laat hun dat lekker oplossen dan.
.
vrijdag 23 september 2016 16:32
quote:GateKeeper schreef op 23 september 2016 @ 16:22:
[...]
Ik vind t geen fijne cultuur, moet er, ondanks dat ik een Turkse man heb (geen moslim) niets van hebben. Ik vind t een heel dwingende cultuur. Man heeft zelf ook een hekel aan zijn cultuur en wil daar niets mee te maken hebben. Heeft ook geen Turks papspoort meer.
Eens. Mijn man heeft er gelukkig niks mee en mijn schoonfamilie grotendeels ook niet. Al zie ik mijn schoonmoeder nog weleens worstelen met hele onlogische verplichtingen. Zoals het geven van huwelijkcadeau's als tante X ons een armband van zoveel gram goud heeft gegeven, vindt zij dat ze verplicht is om evenveel terug te geven. Ook al is tante X misschien drie keer zo vermogend en is de goudprijs inmiddels drie keer over de kop.
Ergens denk ik dat ze dan van ons verwacht dat we bijleggen maar dan kan je bij mijn man lang wachten, dat is net een Zeeuws meisje. En wat hem betreft hadden die vage familieleden helemaal niet hoeven komen op onze bruiloft (ayipppppppppppp )
Maar goed, ik heb daar allemaal geen last van aangezien mijn man zijn ouders niet zomaar volgt.
[...]
Ik vind t geen fijne cultuur, moet er, ondanks dat ik een Turkse man heb (geen moslim) niets van hebben. Ik vind t een heel dwingende cultuur. Man heeft zelf ook een hekel aan zijn cultuur en wil daar niets mee te maken hebben. Heeft ook geen Turks papspoort meer.
Eens. Mijn man heeft er gelukkig niks mee en mijn schoonfamilie grotendeels ook niet. Al zie ik mijn schoonmoeder nog weleens worstelen met hele onlogische verplichtingen. Zoals het geven van huwelijkcadeau's als tante X ons een armband van zoveel gram goud heeft gegeven, vindt zij dat ze verplicht is om evenveel terug te geven. Ook al is tante X misschien drie keer zo vermogend en is de goudprijs inmiddels drie keer over de kop.
Ergens denk ik dat ze dan van ons verwacht dat we bijleggen maar dan kan je bij mijn man lang wachten, dat is net een Zeeuws meisje. En wat hem betreft hadden die vage familieleden helemaal niet hoeven komen op onze bruiloft (ayipppppppppppp )
Maar goed, ik heb daar allemaal geen last van aangezien mijn man zijn ouders niet zomaar volgt.
if we all light up, we can scare away the dark...
vrijdag 23 september 2016 16:44
Dus als ik het zo lees zijn het een soort van vrienden van de ouders en hebben zij wellicht een balletje opgegooid over dat het voor hun kinderen hoog tijd wordt om te trouwen. En heeft de moeder dat gebracht als iets waar hij eigenlijk nu onderhand niet meer onderuit kan en hem voor een voldongen afspraak gezet.
Dat hij daar nu zelf heen is om te zeggen dat het niet aan de dochter ligt lijkt me ook zeker niet fijn. Kent hij haar dus? Heeft ze misschien gedacht van als ik moet trouwen is hij wel geschikt? Wordt ze te oud al? Is er een ander probleem of voordeel aan hun uithuwelijking?
Dan gaat er vast en zeker nu op hem ingepraat worden? Hij gaat blijkbaar toch nu alsnog weer met moeders op pad want ze snappen niet hoe het hier werkt in Nederland als je al een relatie hebt of zo??? Ben benieuwd wat ze elkaar nu allemaal gezegd hebben.
Dat hij daar nu zelf heen is om te zeggen dat het niet aan de dochter ligt lijkt me ook zeker niet fijn. Kent hij haar dus? Heeft ze misschien gedacht van als ik moet trouwen is hij wel geschikt? Wordt ze te oud al? Is er een ander probleem of voordeel aan hun uithuwelijking?
Dan gaat er vast en zeker nu op hem ingepraat worden? Hij gaat blijkbaar toch nu alsnog weer met moeders op pad want ze snappen niet hoe het hier werkt in Nederland als je al een relatie hebt of zo??? Ben benieuwd wat ze elkaar nu allemaal gezegd hebben.
vrijdag 23 september 2016 16:56
quote:Killer-body125 schreef op 23 september 2016 @ 16:12:
Het scheelt inderdaad dat ik mezelf makkelijk kan aanpassen, begrijp me niet verkeerd, ik laat mezelf niet onderdrukken en doe nog genoeg dingen zelf, maar ik begrijp en respecteer zijn cultuur wel.
Verder ben ik ook niet boos op mijn vriend, ik voel me gewoon gekwetst en verraden. En alle heisa die er weer bij komt kijken zorgt voor nog meer gedoe.
Vriendlief is op dit moment bij de moeder van het desbetreffende meisje om uit te leggen dat het niet aan haar dochter ligt, dat vind ik ook eht niet fijn. Mijn schoonmoeder daarentegen is gezellig mee, waarschijnlijk om het nogmaals te proberen.
Logisch dat je je gekwetst voelt. Ik hoop dat je vriend genoeg ruggengraat heeft om hier tegenin te gaan. Wat vinden jouw ouders nu eigenlijk van deze situatie?
Het scheelt inderdaad dat ik mezelf makkelijk kan aanpassen, begrijp me niet verkeerd, ik laat mezelf niet onderdrukken en doe nog genoeg dingen zelf, maar ik begrijp en respecteer zijn cultuur wel.
Verder ben ik ook niet boos op mijn vriend, ik voel me gewoon gekwetst en verraden. En alle heisa die er weer bij komt kijken zorgt voor nog meer gedoe.
Vriendlief is op dit moment bij de moeder van het desbetreffende meisje om uit te leggen dat het niet aan haar dochter ligt, dat vind ik ook eht niet fijn. Mijn schoonmoeder daarentegen is gezellig mee, waarschijnlijk om het nogmaals te proberen.
Logisch dat je je gekwetst voelt. Ik hoop dat je vriend genoeg ruggengraat heeft om hier tegenin te gaan. Wat vinden jouw ouders nu eigenlijk van deze situatie?
vrijdag 23 september 2016 18:18
quote:Killer-body125 schreef op 23 september 2016 @ 16:12:
Het scheelt inderdaad dat ik mezelf makkelijk kan aanpassen, begrijp me niet verkeerd, ik laat mezelf niet onderdrukken en doe nog genoeg dingen zelf, maar ik begrijp en respecteer zijn cultuur wel.
Verder ben ik ook niet boos op mijn vriend, ik voel me gewoon gekwetst en verraden. En alle heisa die er weer bij komt kijken zorgt voor nog meer gedoe.
Vriendlief is op dit moment bij de moeder van het desbetreffende meisje om uit te leggen dat het niet aan haar dochter ligt, dat vind ik ook eht niet fijn. Mijn schoonmoeder daarentegen is gezellig mee, waarschijnlijk om het nogmaals te proberen.
Ehhh wat een onzin dat hij daar nu heen is. Hij gaat dus toch wel ver met ze mee, ik zou nl woest zijn en het zou niet eens bij me opkomen om met moeder naar die mensen te gaan.
Waar echt wel weer gepraat, gepaaid etc gaat worden.
Het scheelt inderdaad dat ik mezelf makkelijk kan aanpassen, begrijp me niet verkeerd, ik laat mezelf niet onderdrukken en doe nog genoeg dingen zelf, maar ik begrijp en respecteer zijn cultuur wel.
Verder ben ik ook niet boos op mijn vriend, ik voel me gewoon gekwetst en verraden. En alle heisa die er weer bij komt kijken zorgt voor nog meer gedoe.
Vriendlief is op dit moment bij de moeder van het desbetreffende meisje om uit te leggen dat het niet aan haar dochter ligt, dat vind ik ook eht niet fijn. Mijn schoonmoeder daarentegen is gezellig mee, waarschijnlijk om het nogmaals te proberen.
Ehhh wat een onzin dat hij daar nu heen is. Hij gaat dus toch wel ver met ze mee, ik zou nl woest zijn en het zou niet eens bij me opkomen om met moeder naar die mensen te gaan.
Waar echt wel weer gepraat, gepaaid etc gaat worden.
vrijdag 23 september 2016 18:24
quote:Killer-body125 schreef op 23 september 2016 @ 16:12:
Het scheelt inderdaad dat ik mezelf makkelijk kan aanpassen, begrijp me niet verkeerd, ik laat mezelf niet onderdrukken en doe nog genoeg dingen zelf, maar ik begrijp en respecteer zijn cultuur wel.
.
Onderdrukken etc zijn de iets 'zwaardere' voorbeelden van cultuurverschil, t zit veel vaker in veel minder extreme zaken.
En begrijpen en respecteren? Dat lijkt voor mij vaak ook iets wat veel Nederlandse vrouwen zichzelf opleggen ofzo, en daar begint vaak al de 'aanpassing' (of juist problemen/meningsverschillen) die stapsgewijs en niet heel opvallend veel verder gaat in de loop der tijd.
Ik begrijp én respecteer sommige zaken van mijn moeders afkomst/cultuur/ traditie gewoon niet, en waarom zou dat moeten?
Het scheelt inderdaad dat ik mezelf makkelijk kan aanpassen, begrijp me niet verkeerd, ik laat mezelf niet onderdrukken en doe nog genoeg dingen zelf, maar ik begrijp en respecteer zijn cultuur wel.
.
Onderdrukken etc zijn de iets 'zwaardere' voorbeelden van cultuurverschil, t zit veel vaker in veel minder extreme zaken.
En begrijpen en respecteren? Dat lijkt voor mij vaak ook iets wat veel Nederlandse vrouwen zichzelf opleggen ofzo, en daar begint vaak al de 'aanpassing' (of juist problemen/meningsverschillen) die stapsgewijs en niet heel opvallend veel verder gaat in de loop der tijd.
Ik begrijp én respecteer sommige zaken van mijn moeders afkomst/cultuur/ traditie gewoon niet, en waarom zou dat moeten?
vrijdag 23 september 2016 19:24
vrijdag 23 september 2016 19:31
quote:Pientjexxxx schreef op 23 september 2016 @ 19:24:
[...]
In Turkije zelf is dat nu niet meer gebruikelijk, ook niet op het platteland (uitzonderingen daargelaten) Is je vriend een Koerdische Turk TO?Oh jawel hoor pas nog meegemaakt . Man gescheiden en binnen een maand opnieuw getrouwd met iemand uit zijn geboortestad en nee geen Koerd .
[...]
In Turkije zelf is dat nu niet meer gebruikelijk, ook niet op het platteland (uitzonderingen daargelaten) Is je vriend een Koerdische Turk TO?Oh jawel hoor pas nog meegemaakt . Man gescheiden en binnen een maand opnieuw getrouwd met iemand uit zijn geboortestad en nee geen Koerd .
zaterdag 24 september 2016 00:25
Of de dochter van die vrienden heeft aangegeven hem wel te zien zitten aan haar moeder/vader. En zij hebben het gesprek met "hun goede vriendin" aangekaart dat die dochter toch wel een goede partij voor hem zou zijn. Of ze is zwanger en ze zitten in grote problemen en zijn ouders hebben nog een schuld uitstaan.
Of ze mogen je echt niet omdat je bijvoorbeeld geheel en al vrij een aantal dagen naar het buitenland bent gegaan waar je in hun ogen weet ik veel wat had kunnen uitspoken.
Of je vriend liegt, heeft haar zwanger gemaakt, etc. Maar daar ga ik vooralsnog niet vanuit. Ik probeer te kijken naar alle mogelijke scenario's.
Al met al klinkt het niet best.
Heb je hem na het gesprek met de ouders en het meisje/vrouw nog gesproken? Wat is zijn uitleg? Waar slaapt hij nu?
Of ze mogen je echt niet omdat je bijvoorbeeld geheel en al vrij een aantal dagen naar het buitenland bent gegaan waar je in hun ogen weet ik veel wat had kunnen uitspoken.
Of je vriend liegt, heeft haar zwanger gemaakt, etc. Maar daar ga ik vooralsnog niet vanuit. Ik probeer te kijken naar alle mogelijke scenario's.
Al met al klinkt het niet best.
Heb je hem na het gesprek met de ouders en het meisje/vrouw nog gesproken? Wat is zijn uitleg? Waar slaapt hij nu?
zaterdag 24 september 2016 00:35
Ik vind het raar, dat nu nog zoiets als uithuwelijken bestaat. En al helemaal bij een man? Koerden, dus het oostelijke gedeelte doen daar nog wel aan. Maar dit gebeurt vaker bij meisjes..
En als het klopt wat hij zegt, dan was het al gepland.
Maar ik vraag me echt serieus af of het wel klopt. Misschien zit er toch iets anders achter..
En als het klopt wat hij zegt, dan was het al gepland.
Maar ik vraag me echt serieus af of het wel klopt. Misschien zit er toch iets anders achter..
zaterdag 24 september 2016 00:42
Er zijn gewoon nog heel veel landen waar dat gewoonte is. In Belgie doet blijkbaar 40% van de huidige relaties binnen de Turkse en Marokkaanse gemeenschap nog aan gearrangeerde huwelijken. Geen idee vanuit welk gebied de Turken in Belgie dan van oorsprong komen. Overigens houden mensen die emigreren vaker strakker aan hun vroegere regels dan de mensen in het thuisland zelf.
Dus wat wordt er bedoeld met dat het raar is dat zoiets als uithuwelijken nog bestaat? Dit bestaat nog zeer wijdverbreid in de wereld en het lijkt er niet op dat daar spoedig een einde aan zal komen nu extremisme (daar waar uithuwelijken juist de norm is binnen die stromingen) in opkomst lijkt te zijn.
In Nederland is er zelfs op dit moment ook weer een toename verder in bijvoorbeeld kindbruidjes. Dit vanwege de immigratie en vluchtelingen naar ons land.
Dus wat wordt er bedoeld met dat het raar is dat zoiets als uithuwelijken nog bestaat? Dit bestaat nog zeer wijdverbreid in de wereld en het lijkt er niet op dat daar spoedig een einde aan zal komen nu extremisme (daar waar uithuwelijken juist de norm is binnen die stromingen) in opkomst lijkt te zijn.
In Nederland is er zelfs op dit moment ook weer een toename verder in bijvoorbeeld kindbruidjes. Dit vanwege de immigratie en vluchtelingen naar ons land.
zaterdag 24 september 2016 00:52
Wat een onzin over Koerden. Juist de Koerden die voor een onafhankelijk Koerdistan zijn, zijn progressief wat betreft vrouwenemancipatie. Koerdische vrouwen vechten mee. Dat komt nu meer onder de aandacht i.v.m. de strijd tegen IS:
https://decorrespondent.n ... ipeert/158311384-f9f25b19
maar was al heel lang het geval, Zie bijvoorbeeld de propaganda van de PKK met afbeeldingen van vrouwelijke vrijheidsstrijders. En nee, zonder hoofddoekjes en zo.
http://www.parool.nl/buit ... gelijke-rechten~a3508357/
http://www.marieclaire.nl ... pershmergas-schrik-van-is
http://www.ad.nl/buitenla ... he-vrouwenleger~a077ec38/
https://decorrespondent.n ... ipeert/158311384-f9f25b19
maar was al heel lang het geval, Zie bijvoorbeeld de propaganda van de PKK met afbeeldingen van vrouwelijke vrijheidsstrijders. En nee, zonder hoofddoekjes en zo.
http://www.parool.nl/buit ... gelijke-rechten~a3508357/
http://www.marieclaire.nl ... pershmergas-schrik-van-is
http://www.ad.nl/buitenla ... he-vrouwenleger~a077ec38/
zaterdag 24 september 2016 00:59
De vrouwen doen hier niet aan mee om stoer over te komen of om te protesteren tegen uithuwelijken. Wat een dikke onzin.
Ze hebben geen genoeg mannen, daarom doen de vrouwen hier aan mee.
Een hele goede vriendin van mij heeft mij dit haarfijn verteld. Een deel van haar familie zit er namelijk tussen.
Uithuwelijken gebeurt in Turkije 9 van de 10 keer in het oosten van het land. Nogmaals, vaak bij Koerden. Netals dat daar veel en veel vaker eerwraak etc voorkomt.
In het westerse gedeelte zijn ze moderner.
1+1=2. Dit weet heel de wereld.
Turkse vrouwen wonen alleen, niet meer bij ouders. Studeren, werken, en ga zo maar door..
Ze hebben geen genoeg mannen, daarom doen de vrouwen hier aan mee.
Een hele goede vriendin van mij heeft mij dit haarfijn verteld. Een deel van haar familie zit er namelijk tussen.
Uithuwelijken gebeurt in Turkije 9 van de 10 keer in het oosten van het land. Nogmaals, vaak bij Koerden. Netals dat daar veel en veel vaker eerwraak etc voorkomt.
In het westerse gedeelte zijn ze moderner.
1+1=2. Dit weet heel de wereld.
Turkse vrouwen wonen alleen, niet meer bij ouders. Studeren, werken, en ga zo maar door..
zaterdag 24 september 2016 01:28
quote:draaakje schreef op 24 september 2016 @ 00:45:
Hoe kom je trouwens aan 40%?
En aan elkaar voorgesteld worden met als doel om te trouwen is wel totaal wat anders dan verplicht trouwen met iemand he?
Dat nummer heb ik in een eerdere post in dit topic genoemd nadat ik net een artikel daarover had gelezen. In die eerdere post gaf ik zelf al aan dat er sprake was van cijfers als in 3% echt gedwongen en 40% gearrangeerd.
Waarna ik vervolgens nog dieper ben ingegaan op de mate van suggestieve dwangvormen bij de gearrangeerde huwelijken.
Het is inmiddels wat later en ik heb die link even niet opgeslagen, misschien zoek ik hem later nog op. Ik heb hier overigens een link naar een onderzoek over de partner motivaties van mannelijke Turken, Marokkanen en Sikhs (India). Daar kun je in zien dat het nog vaak voorkomt. Ik weet niet of daar cijfers in staan, het was nogal lang en ik heb het vluchtig doorgelezen.
http://igvm-iefh.belgium. ... APPORT%20Partnerkeuze.pdf
Er wordt in dat onderzoek ook uitgebreid ingegaan wordt op het gearrangeerde huwelijk en de mate waarin de ouders alsmede hun kinderen hieraan uiteindelijk wel of niet de voorkeur geeft of heeft afgesloten. Zo zijn de meeste ouders daadwerkelijk uitgehuwelijkt en zie je weliswaar een verschuiving in het voorstellen van een ander, dus meer arrangement, maar wel nog steeds bepaalde ge- en verboden, vooral met name ten aanzien van trouwen met een autochtoonse vrouw.
Voor TO bijvoorbeeld interessant:
Waarom weigeren?
De afwijzing van de huwelijkskandidate door de familieleden kan vaak worden
verklaard door het feit dat de ouders, i.c. de moeder, andere toekomstplannen hebben
voor hun zoon. De moeder kan bijvoorbeeld al jaren de ideale huwelijkskandidate
in gedachten hebben. Als de zoon dan zelf een huwelijkskandidate voorstelt, valt haar
droom in duigen. Meestal is de huwelijkskandidate van de moeder een familielid
uit het land van herkomst. Sommige moeders hadden het huwelijk al besproken met
de moeder van de vrouw in kwestie, wat de situatie nog complexer maakt.
J’étais son chouchou, donc aucune fille ne méritait son fils. Elle n’avait pas tort!
Elle avait raison, mais bon. Le jour où je lui ai annoncé que j’allais me marier
– je pense que ma sœur l’a dit –, ma mère n’a vraiment pas accepté. Elle était
contre, totalement contre! Parce qu’elle avait comme projet de me marier avec
la fille de son frère, qui est au Maroc. C’est une brave fille, cette cousine.
Mais pour moi, c’était hors de question. Je ne choisis pas ma femme sur
catalogue. Et ça a créé quelques tensions. (Habib, 38 jaar)
In dergelijke situaties wordt de man ingelicht over dit geplande huwelijk. De moeder
benadrukt daarbij het belang van de transnationale banden, en onderstreept dit door
te wijzen op mogelijke conflicten met de familie in het land van herkomst. Ze ziet haar
toekomstige vakanties en de droom om als gepensioneerde vrouw te overwinteren
in het land van herkomst onder druk komen te staan.
Je ne sais pas comment elle fait, mais elle y est, la pression. Et lorsque j’ai épousé
ma femme, ma mère était mal à l’aise de devoir partir au Maroc. Il y a une
pression dans le sens où je fais plaisir à ma mère en me mariant, mais on fait ce
choix ‘parce que mon fils va se marier avec ta fille’. C’est une sorte de pression
je suppose. (Habib, 38 jaar)
De verwachtingen van het transnationale netwerk hebben duidelijk een invloed
op de keuzes van de ouders en de man.
Andere onderzoeken:
http://igvm-iefh.belgium. ... ort_partnerkeuze_2005.pdf
http://igvm-iefh.belgium. ... edwongen%20huwelijken.pdf
"Hoewel de
jongeren formeel vrij zijn in de keuze van hun partner,
zien we in werkelijkheid dat slechts weinigen afwijken
van de regel van endogamie. Binnen het milieu wordt er
immers alles aan gedaan om vroegtijdig en systematisch
waarden van familie en rang bij de erfgenamen in te
prenten.4 Het zou dus een voorbarige en
ongenuanceerde conclusie zijn om geregelde huwelijken
als een geïmporteerde praktijk te beschouwen, die enkel
betrekking heeft op de geïmmigreerde bevolking en een
traditionele cultuur"
Hoe kom je trouwens aan 40%?
En aan elkaar voorgesteld worden met als doel om te trouwen is wel totaal wat anders dan verplicht trouwen met iemand he?
Dat nummer heb ik in een eerdere post in dit topic genoemd nadat ik net een artikel daarover had gelezen. In die eerdere post gaf ik zelf al aan dat er sprake was van cijfers als in 3% echt gedwongen en 40% gearrangeerd.
Waarna ik vervolgens nog dieper ben ingegaan op de mate van suggestieve dwangvormen bij de gearrangeerde huwelijken.
Het is inmiddels wat later en ik heb die link even niet opgeslagen, misschien zoek ik hem later nog op. Ik heb hier overigens een link naar een onderzoek over de partner motivaties van mannelijke Turken, Marokkanen en Sikhs (India). Daar kun je in zien dat het nog vaak voorkomt. Ik weet niet of daar cijfers in staan, het was nogal lang en ik heb het vluchtig doorgelezen.
http://igvm-iefh.belgium. ... APPORT%20Partnerkeuze.pdf
Er wordt in dat onderzoek ook uitgebreid ingegaan wordt op het gearrangeerde huwelijk en de mate waarin de ouders alsmede hun kinderen hieraan uiteindelijk wel of niet de voorkeur geeft of heeft afgesloten. Zo zijn de meeste ouders daadwerkelijk uitgehuwelijkt en zie je weliswaar een verschuiving in het voorstellen van een ander, dus meer arrangement, maar wel nog steeds bepaalde ge- en verboden, vooral met name ten aanzien van trouwen met een autochtoonse vrouw.
Voor TO bijvoorbeeld interessant:
Waarom weigeren?
De afwijzing van de huwelijkskandidate door de familieleden kan vaak worden
verklaard door het feit dat de ouders, i.c. de moeder, andere toekomstplannen hebben
voor hun zoon. De moeder kan bijvoorbeeld al jaren de ideale huwelijkskandidate
in gedachten hebben. Als de zoon dan zelf een huwelijkskandidate voorstelt, valt haar
droom in duigen. Meestal is de huwelijkskandidate van de moeder een familielid
uit het land van herkomst. Sommige moeders hadden het huwelijk al besproken met
de moeder van de vrouw in kwestie, wat de situatie nog complexer maakt.
J’étais son chouchou, donc aucune fille ne méritait son fils. Elle n’avait pas tort!
Elle avait raison, mais bon. Le jour où je lui ai annoncé que j’allais me marier
– je pense que ma sœur l’a dit –, ma mère n’a vraiment pas accepté. Elle était
contre, totalement contre! Parce qu’elle avait comme projet de me marier avec
la fille de son frère, qui est au Maroc. C’est une brave fille, cette cousine.
Mais pour moi, c’était hors de question. Je ne choisis pas ma femme sur
catalogue. Et ça a créé quelques tensions. (Habib, 38 jaar)
In dergelijke situaties wordt de man ingelicht over dit geplande huwelijk. De moeder
benadrukt daarbij het belang van de transnationale banden, en onderstreept dit door
te wijzen op mogelijke conflicten met de familie in het land van herkomst. Ze ziet haar
toekomstige vakanties en de droom om als gepensioneerde vrouw te overwinteren
in het land van herkomst onder druk komen te staan.
Je ne sais pas comment elle fait, mais elle y est, la pression. Et lorsque j’ai épousé
ma femme, ma mère était mal à l’aise de devoir partir au Maroc. Il y a une
pression dans le sens où je fais plaisir à ma mère en me mariant, mais on fait ce
choix ‘parce que mon fils va se marier avec ta fille’. C’est une sorte de pression
je suppose. (Habib, 38 jaar)
De verwachtingen van het transnationale netwerk hebben duidelijk een invloed
op de keuzes van de ouders en de man.
Andere onderzoeken:
http://igvm-iefh.belgium. ... ort_partnerkeuze_2005.pdf
http://igvm-iefh.belgium. ... edwongen%20huwelijken.pdf
"Hoewel de
jongeren formeel vrij zijn in de keuze van hun partner,
zien we in werkelijkheid dat slechts weinigen afwijken
van de regel van endogamie. Binnen het milieu wordt er
immers alles aan gedaan om vroegtijdig en systematisch
waarden van familie en rang bij de erfgenamen in te
prenten.4 Het zou dus een voorbarige en
ongenuanceerde conclusie zijn om geregelde huwelijken
als een geïmporteerde praktijk te beschouwen, die enkel
betrekking heeft op de geïmmigreerde bevolking en een
traditionele cultuur"