Relaties
alle pijlers
Vriend voelt zich soms opgelaten naast mij
maandag 23 januari 2017 12:10
Dag dames,
De titel zegt het al: mijn vriend voelt zich soms in gezelschappen opgelaten naast mij en soms in verlegenheid gebracht.
Reden hiervan is dat ik mij regelmatig niet prettig of comfortabel voel in gezelschappen en ik moeite heb om dit te verbergen. Ik ben best introvert en klap soms dicht. Bovendien voel ik mij soms buitengesloten of niet op mijn gemak in gezelschap.
Ik ben ook graag op mijzelf, heb er zelf weinig moeite mee, omdat ik gewoon weet dat ik zo ben.
Gisteren hadden we een etentje en na afloop kwam het hoge woord er bij hem uit dat hij het niet als een prettige avond heeft ervaren en voorlopig niet met mij iets in een groep gaat ondernemen. Hij gaf aan dat hij het sons lastig vond en zich dan ook niet goed een houding weet te geven. Ook krijgt hij af en toe vragen over mij en voelt zich dan ook in verlegenheid gebracht.Ondanks dat ik weet dat het klopt wat hij zegt, voelde ik mij in het defensief gedrongen en afgerekend om wie ik ben (introvert en met autistische trekken).
Hij wil graag dat ik hier iets aan doe, aan werk.
Echter, ik heb dit wel jaren gemaskeerd, zeg maar toneel gespeeld, maar omdat ik mezelf toen niet was heeft het bij mij tot een burn-out geleid. Ik heb er de energie(mentaal) niet meer voor en wil ook geen toneelstukje meer opvoeren, wat men verstaat onder socializen.
Ik weet niet wat ik hier precies mee wil. Het van mij af schrijven is al prettig en misschien herkenning van andere introverte en/of autistische mensen, en eventueel tips, advies.
Groetjes
De titel zegt het al: mijn vriend voelt zich soms in gezelschappen opgelaten naast mij en soms in verlegenheid gebracht.
Reden hiervan is dat ik mij regelmatig niet prettig of comfortabel voel in gezelschappen en ik moeite heb om dit te verbergen. Ik ben best introvert en klap soms dicht. Bovendien voel ik mij soms buitengesloten of niet op mijn gemak in gezelschap.
Ik ben ook graag op mijzelf, heb er zelf weinig moeite mee, omdat ik gewoon weet dat ik zo ben.
Gisteren hadden we een etentje en na afloop kwam het hoge woord er bij hem uit dat hij het niet als een prettige avond heeft ervaren en voorlopig niet met mij iets in een groep gaat ondernemen. Hij gaf aan dat hij het sons lastig vond en zich dan ook niet goed een houding weet te geven. Ook krijgt hij af en toe vragen over mij en voelt zich dan ook in verlegenheid gebracht.Ondanks dat ik weet dat het klopt wat hij zegt, voelde ik mij in het defensief gedrongen en afgerekend om wie ik ben (introvert en met autistische trekken).
Hij wil graag dat ik hier iets aan doe, aan werk.
Echter, ik heb dit wel jaren gemaskeerd, zeg maar toneel gespeeld, maar omdat ik mezelf toen niet was heeft het bij mij tot een burn-out geleid. Ik heb er de energie(mentaal) niet meer voor en wil ook geen toneelstukje meer opvoeren, wat men verstaat onder socializen.
Ik weet niet wat ik hier precies mee wil. Het van mij af schrijven is al prettig en misschien herkenning van andere introverte en/of autistische mensen, en eventueel tips, advies.
Groetjes
maandag 23 januari 2017 12:12
maandag 23 januari 2017 12:15
Wist hij dit al voor jullie iets kregen? of heb je toen toneel gespeeld?
Lijkt me onoverbrugbaar zo iets, als jullie niet allebei water bij de wijn doen. Dus jij eens in de zo veel tijd beetje acteren, hij vaker alleen naar feestjes met groepen. En dit ook van elkaar accepteren natuurlijk.
Overigens al hij vragen krijgt, dan kan hij toch gewoon zeggen dat je beter bent 1 op 1 dan in een groep?
Lijkt me onoverbrugbaar zo iets, als jullie niet allebei water bij de wijn doen. Dus jij eens in de zo veel tijd beetje acteren, hij vaker alleen naar feestjes met groepen. En dit ook van elkaar accepteren natuurlijk.
Overigens al hij vragen krijgt, dan kan hij toch gewoon zeggen dat je beter bent 1 op 1 dan in een groep?
maandag 23 januari 2017 12:16
Als jij je ook niet prettig voelt in gezelschappen dan ik het geen slecht idee om dat soort gelegenheden (meestal) over te slaan en vriend alleen te laten gaan als hij wel wil.
Het zou alleen fijn zijn als dát de reden voor je vriend was om alleen te gaan, het gegeven dat jij je niet prettig voelt, en niet dat hij zich opgelaten voelt en zich voor je schaamt.
Hij legt het jou ook niet eens voor maar heeft die beslissing al gemaakt, geen rekeneing houdend met wat jij daar van vindt. Nogal kwetsend.
Het zou alleen fijn zijn als dát de reden voor je vriend was om alleen te gaan, het gegeven dat jij je niet prettig voelt, en niet dat hij zich opgelaten voelt en zich voor je schaamt.
Hij legt het jou ook niet eens voor maar heeft die beslissing al gemaakt, geen rekeneing houdend met wat jij daar van vindt. Nogal kwetsend.
maandag 23 januari 2017 12:16
maandag 23 januari 2017 12:17
quote:Reden hiervan is dat ik mij regelmatig niet prettig of comfortabel voel in gezelschappen en ik moeite heb om dit te verbergen. Ik ben best introvert en klap soms dicht. Bovendien voel ik mij soms buitengesloten of niet op mijn gemak in gezelschap.
Hoe uit dit zich dan? Enkel dat je stilletjes bent? Of maak je rare opmerkingen, doe je gekke dingen, geef je geen antwoord als je iets gevraagd wordt?
quote:Gisteren hadden we een etentje en na afloop kwam het hoge woord er bij hem uit dat hij het niet als een prettige avond heeft ervaren en voorlopig niet met mij iets in een groep gaat ondernemen.
Wat vond hij dan niet prettig aan jouw gedrag?
Wat ik zelf veel belangrijker vind: wil je zélf wel socializen in een groep?
Hoe uit dit zich dan? Enkel dat je stilletjes bent? Of maak je rare opmerkingen, doe je gekke dingen, geef je geen antwoord als je iets gevraagd wordt?
quote:Gisteren hadden we een etentje en na afloop kwam het hoge woord er bij hem uit dat hij het niet als een prettige avond heeft ervaren en voorlopig niet met mij iets in een groep gaat ondernemen.
Wat vond hij dan niet prettig aan jouw gedrag?
Wat ik zelf veel belangrijker vind: wil je zélf wel socializen in een groep?
maandag 23 januari 2017 12:19
Ik wil gewoon mijzelf kunnen zijn. Ik ben het liefst een op een, maar soms ontkom je natuurlijk niet aan situaties dat je ook met andere mensen bent.
Ik zou me graag beter en prettiger willen voelen in een groepje.
Ik heb al eens eerder met hem besproken hoe ik mij in een groep voel.
Ja, ik vond hem ook niet bijster begripvol helaas Ik had gedacht dat hij het wel zou begrijpen. Nu blijkt dat hij me zelfs af en toe asociaal over vindt komen bij anderen, dwz ik klap dicht, voel me echt vervelend en voor andere mensen komt het dan over dat ik verveeld of geïrriteerd ben. Ik zeg op zo'n moment niets.
Ik zou me graag beter en prettiger willen voelen in een groepje.
Ik heb al eens eerder met hem besproken hoe ik mij in een groep voel.
Ja, ik vond hem ook niet bijster begripvol helaas Ik had gedacht dat hij het wel zou begrijpen. Nu blijkt dat hij me zelfs af en toe asociaal over vindt komen bij anderen, dwz ik klap dicht, voel me echt vervelend en voor andere mensen komt het dan over dat ik verveeld of geïrriteerd ben. Ik zeg op zo'n moment niets.
maandag 23 januari 2017 12:22
quote:Mutsje1982 schreef op 23 januari 2017 @ 12:19:
Ik wil gewoon mijzelf kunnen zijn. Ik ben het liefst een op een, maar soms ontkom je natuurlijk niet aan situaties dat je ook met andere mensen bent.
Ik zou me graag beter en prettiger willen voelen in een groepje.
Ik heb al eens eerder met hem besproken hoe ik mij in een groep voel.
Ja, ik vond hem ook niet bijster begripvol helaas Ik had gedacht dat hij het wel zou begrijpen. Nu blijkt dat hij me zelfs af en toe asociaal over vindt komen bij anderen, dwz ik klap dicht, voel me echt vervelend en voor andere mensen komt het dan over dat ik verveeld of geïrriteerd ben. Ik zeg op zo'n moment niets.
Dat herken ik wel, ik heb vaak gehoord dat ik arrogant zou zijn, terwijl het meer idd je mond houden is om dat je niet weet wat je moet zeggen, of niet zo maar iets wil zeggen om het zeggen. Zeg maar
Kun je hem niet iets laten lezen over je autisme en over introvert zijn? Asociaal is ook maar een interpretatie, ik vind het zelf asociaal als mensen zo maar beginnen te lullen of domme dingen zeggen. Dan heb ik liever dat je allebei even stil bent. Extroverte mensen zien het net anders om. En om dat je dat laatste enkel kunt waarnemen, vind je vriend dat je asociaal bent.
Ik wil gewoon mijzelf kunnen zijn. Ik ben het liefst een op een, maar soms ontkom je natuurlijk niet aan situaties dat je ook met andere mensen bent.
Ik zou me graag beter en prettiger willen voelen in een groepje.
Ik heb al eens eerder met hem besproken hoe ik mij in een groep voel.
Ja, ik vond hem ook niet bijster begripvol helaas Ik had gedacht dat hij het wel zou begrijpen. Nu blijkt dat hij me zelfs af en toe asociaal over vindt komen bij anderen, dwz ik klap dicht, voel me echt vervelend en voor andere mensen komt het dan over dat ik verveeld of geïrriteerd ben. Ik zeg op zo'n moment niets.
Dat herken ik wel, ik heb vaak gehoord dat ik arrogant zou zijn, terwijl het meer idd je mond houden is om dat je niet weet wat je moet zeggen, of niet zo maar iets wil zeggen om het zeggen. Zeg maar
Kun je hem niet iets laten lezen over je autisme en over introvert zijn? Asociaal is ook maar een interpretatie, ik vind het zelf asociaal als mensen zo maar beginnen te lullen of domme dingen zeggen. Dan heb ik liever dat je allebei even stil bent. Extroverte mensen zien het net anders om. En om dat je dat laatste enkel kunt waarnemen, vind je vriend dat je asociaal bent.
maandag 23 januari 2017 12:24
Ik zou dan of niet meer meegaan of op zo'n avond wel even sociaal doen/toneelspelen. Ik kan me best voorstellen dat het voor anderen raar overkomt als ze jou bijvoorbeeld iets vragen of proberen te betrekken in het gesprek en je zegt niets. Het is niet leuk om te horen, maar ik begrijp wel dat dit ongemakkelijk voelt voor je vriend. Als je echt niet wil communiceren dan kun je beter thuisblijven.
maandag 23 januari 2017 12:26
Hoi Mutsje, ik herken het een en ander in jouw verhaal, vooral het ongemakkelijk kunnen voelen in (grotere) gezelschappen. Wat mij altijd helpt is als ik het van tevoren inkader. Een voorbeeld: je hebt een verjaardag waar je heen gaat, dan plan ik voor mezelf in dat ik daar maximaal 2 uur blijf (of als het echt gezellig is eventueel langer). Ik spreek ook met mezelf af (en eventueel met degene met wie ik mee ga) dat als ik me overprikkeld voel, dat ik even een paar minuten voor mezelf neem (bijvoorbeeld even naar buiten).
Ik kan me voorstellen dat het erg lastig voor je is hoe je vriend reageerde, vind het eerlijk gezegd niet helemaal eerlijk van hem. Is het een idee dat je aan hem uitlegt hoe je je voelt en eventueel samen tot een oplossing komt?
Wat mij ook heeft geholpen is een cursus mindfulness (speciaal afgestemd voor mensen met autisme) om me meer bewust te worden van hoe ik me in het 'hier en nu' voel.
Ik hoop echt dat je er iets mee kunt, vind het al goed dat je er een topic over hebt geopend:)
Veel succes!
Ik kan me voorstellen dat het erg lastig voor je is hoe je vriend reageerde, vind het eerlijk gezegd niet helemaal eerlijk van hem. Is het een idee dat je aan hem uitlegt hoe je je voelt en eventueel samen tot een oplossing komt?
Wat mij ook heeft geholpen is een cursus mindfulness (speciaal afgestemd voor mensen met autisme) om me meer bewust te worden van hoe ik me in het 'hier en nu' voel.
Ik hoop echt dat je er iets mee kunt, vind het al goed dat je er een topic over hebt geopend:)
Veel succes!
maandag 23 januari 2017 12:26
quote:valerievaldera schreef op 23 januari 2017 @ 12:16:
Hoe gedraag je je dan? Ben je stil en op de achtergrond? Ben je wel in staat een gesprekje te voeren, of helemaal niet? Haal je er zelf iets uit om naar zo'n etentje te gaan, of echt helemaal niks (waarom ga je er dan wel heen?) Hoe is jullie relatie verder wanneer jullie samen zijn?
Onze relatie is verder prima. Een op een ben ik gewoon besterven voel ik mij ook prettiger en zelfverzekerder.
Volgens mijn vriend kom ik wisselend over en varieert het van gezellig en spontaan tot in een keer stil en gesloten. Dat is juist iets dat hij niet kan plaatsen, omdat ik dit volgens hem niet altijd heb, maar op momenten. Over het algemeen ben ik wel overwegen stil en op de achtergrond, al is het wel afhankelijk in welk gezelschap ik verkeer en wat er besproken wordt. Als er dingen besproken worden waar ik niet in thuis ben, ben ik op de achtergrond.
Ook ligt het eraan als mensen al bij voorbaat alleen met mijn vriend gaan praten en zich niet tot mij richten. Doen ze dat wel, dan praat ik wel met hen, omdat ik dan een opening van hen heb.
Hoe gedraag je je dan? Ben je stil en op de achtergrond? Ben je wel in staat een gesprekje te voeren, of helemaal niet? Haal je er zelf iets uit om naar zo'n etentje te gaan, of echt helemaal niks (waarom ga je er dan wel heen?) Hoe is jullie relatie verder wanneer jullie samen zijn?
Onze relatie is verder prima. Een op een ben ik gewoon besterven voel ik mij ook prettiger en zelfverzekerder.
Volgens mijn vriend kom ik wisselend over en varieert het van gezellig en spontaan tot in een keer stil en gesloten. Dat is juist iets dat hij niet kan plaatsen, omdat ik dit volgens hem niet altijd heb, maar op momenten. Over het algemeen ben ik wel overwegen stil en op de achtergrond, al is het wel afhankelijk in welk gezelschap ik verkeer en wat er besproken wordt. Als er dingen besproken worden waar ik niet in thuis ben, ben ik op de achtergrond.
Ook ligt het eraan als mensen al bij voorbaat alleen met mijn vriend gaan praten en zich niet tot mij richten. Doen ze dat wel, dan praat ik wel met hen, omdat ik dan een opening van hen heb.
maandag 23 januari 2017 12:28
Lekker zo'n vriend. Hij doet er zelf maar wat aan, hij is tenslotte degene die zich geen houding weet te geven. Hij voelt zich ongemakkelijk en jij moet het oplossen, ja dahag.
Ik had heel vroeger ook zo'n vriend. Altijd commentaar op hoe ongezellig ik wel was en hoe hij zich geneerde in gezelschap. En dat was ineens helemaal over toen ik van die vriend af was. Nooit meer commentaar gehad, van niemand. Was ineens ook een stuk gezelliger overal.
Ik had heel vroeger ook zo'n vriend. Altijd commentaar op hoe ongezellig ik wel was en hoe hij zich geneerde in gezelschap. En dat was ineens helemaal over toen ik van die vriend af was. Nooit meer commentaar gehad, van niemand. Was ineens ook een stuk gezelliger overal.
maandag 23 januari 2017 12:29
Je schrijft dat je geen toneelstukje meer wilt opvoeren, 'wat men verstaat onder socializen'. Dat is m.i. toch een vreemde kijk op socializen.
Als ik met mensen aan de praat raak op een feest voer ik zeker geen toneelstukje op. Dan heb ik een leuk gesprek met leuke mensen, er zijn altijd wel gemeenschappelijke interesses om over te kletsen, en als het gesprek minder leuk wordt zoek ik wel weer een ander om mee te praten.
Wanneer jij dat als toneelstukje ervaart lijkt het me verstandig daar eens wat aan te gaan doen; mensen hebben meestal al snel door dat je een toneelstukje opvoert, dat je niet écht geïnteresseerd bent in het gesprek en in wat zij vertellen.
Als ik met mensen aan de praat raak op een feest voer ik zeker geen toneelstukje op. Dan heb ik een leuk gesprek met leuke mensen, er zijn altijd wel gemeenschappelijke interesses om over te kletsen, en als het gesprek minder leuk wordt zoek ik wel weer een ander om mee te praten.
Wanneer jij dat als toneelstukje ervaart lijkt het me verstandig daar eens wat aan te gaan doen; mensen hebben meestal al snel door dat je een toneelstukje opvoert, dat je niet écht geïnteresseerd bent in het gesprek en in wat zij vertellen.
maandag 23 januari 2017 12:29
quote:Mutsje1982 schreef op 23 januari 2017 @ 12:19:
Ik wil gewoon mijzelf kunnen zijn. Ik ben het liefst een op een, maar soms ontkom je natuurlijk niet aan situaties dat je ook met andere mensen bent.
Ik zou me graag beter en prettiger willen voelen in een groepje.
Ik heb al eens eerder met hem besproken hoe ik mij in een groep voel.
Ja, ik vond hem ook niet bijster begripvol helaas Ik had gedacht dat hij het wel zou begrijpen. Nu blijkt dat hij me zelfs af en toe asociaal over vindt komen bij anderen, dwz ik klap dicht, voel me echt vervelend en voor andere mensen komt het dan over dat ik verveeld of geïrriteerd ben. Ik zeg op zo'n moment niets.
Heel herkenbaar, hoe jij je voelt in een groep.
En ook dat je jezelf wilt kunnen zijn.
Als je geen groepsmens bent, is dat gewoon zo.
Je vriend zou niet moeten verwachten dat dat anders is.
Als mijn partner en ik een keer iets met een groep hebben, ga ik wel mee.
Maar als ik dan stil en een beetje nerveus ben, is dat wat hem betreft prima.
En dat voelt zo prettig; dat ik gewoon zo mág zijn...
Dat wens ik jou ook toe.
Ik wil gewoon mijzelf kunnen zijn. Ik ben het liefst een op een, maar soms ontkom je natuurlijk niet aan situaties dat je ook met andere mensen bent.
Ik zou me graag beter en prettiger willen voelen in een groepje.
Ik heb al eens eerder met hem besproken hoe ik mij in een groep voel.
Ja, ik vond hem ook niet bijster begripvol helaas Ik had gedacht dat hij het wel zou begrijpen. Nu blijkt dat hij me zelfs af en toe asociaal over vindt komen bij anderen, dwz ik klap dicht, voel me echt vervelend en voor andere mensen komt het dan over dat ik verveeld of geïrriteerd ben. Ik zeg op zo'n moment niets.
Heel herkenbaar, hoe jij je voelt in een groep.
En ook dat je jezelf wilt kunnen zijn.
Als je geen groepsmens bent, is dat gewoon zo.
Je vriend zou niet moeten verwachten dat dat anders is.
Als mijn partner en ik een keer iets met een groep hebben, ga ik wel mee.
Maar als ik dan stil en een beetje nerveus ben, is dat wat hem betreft prima.
En dat voelt zo prettig; dat ik gewoon zo mág zijn...
Dat wens ik jou ook toe.
maandag 23 januari 2017 12:29
Sorry, maar wat een lul. Ik ben sociaal gezien ook niet de beste. Klein groepje trek ik nog, zodra het groter wordt ga ik het vervelend vinden. In groepen met mensen die ik helemaal niet ken, ben ik al helemaal stil totdat er wat tegen mij gezegd wordt - dan antwoord ik wel en ga ik in het gesprek mee.
Mijn vriend weet dit en vindt dit ook niet erg. Houdt er ook rekening mee door mij niet zomaar alleen te laten als het in een grote groep is met mensen die ik niet ken. Hij ondersteunt mij hierin en heeft er ook voor gezorgd dat ik mij hierdoor er al prettiger bij voel. Ik ben door hem echt gegroeid in de afgelopen jaren. En zo hoort het. Niet een vriend die zich daarom voor je schaamt en je eigenlijk daarom niet meer mee wil hebben
Mijn vriend weet dit en vindt dit ook niet erg. Houdt er ook rekening mee door mij niet zomaar alleen te laten als het in een grote groep is met mensen die ik niet ken. Hij ondersteunt mij hierin en heeft er ook voor gezorgd dat ik mij hierdoor er al prettiger bij voel. Ik ben door hem echt gegroeid in de afgelopen jaren. En zo hoort het. Niet een vriend die zich daarom voor je schaamt en je eigenlijk daarom niet meer mee wil hebben
maandag 23 januari 2017 12:30
quote:valerievaldera schreef op 23 januari 2017 @ 12:24:
Als je echt niet wil communiceren dan kun je beter thuisblijven.
Het is geen kwestie van willen maar van kùnnen. Ja uiteindelijk wil je ook niet meer omdat het zo rot en ongemakkelijk voelt.
Ik vind thuis blijven trouwens best een goeie praktische oplossing, alleen moet je dan wel oppassen dat je jezelf niet isoleert.
Ik vind het wel kwalijk dat je vriend niet wat begripvoller is. Hoe veel weet hij over autisme/introvert zijn? Zou het helpen als je hem informatie geeft? Iets laten lezen en uitleggen?
Als je echt niet wil communiceren dan kun je beter thuisblijven.
Het is geen kwestie van willen maar van kùnnen. Ja uiteindelijk wil je ook niet meer omdat het zo rot en ongemakkelijk voelt.
Ik vind thuis blijven trouwens best een goeie praktische oplossing, alleen moet je dan wel oppassen dat je jezelf niet isoleert.
Ik vind het wel kwalijk dat je vriend niet wat begripvoller is. Hoe veel weet hij over autisme/introvert zijn? Zou het helpen als je hem informatie geeft? Iets laten lezen en uitleggen?
maandag 23 januari 2017 12:32
Ik begrijp hem aan de ene kant wel maar ik vind het dan toch gek dat hij het zich zo aantrekt. Het is jouw probleem en hij hoeft slechts te reageren met dat je niet op je best bent in groepen en het makkelijker vindt één op één als iemand er commentaar op levert.
Ik vond het ook moeilijk en heb mezelf gedwongen er toch beter in te worden, alleen al omdat het voor jezelf zo vreselijk ongemakkelijk kan voelen. En ik vond het niet zo fijn voor mijn man omdat hij zich dan toch zorgen om me maakte en zelf ook een minder leuke avond had. Maar hij heeft zich nooit op die manier uitgesproken, gelukkig niet want dat maakt de drempel alleen maar hoger en je voelt je dan niet bijster begrepen.
Ik vond het ook moeilijk en heb mezelf gedwongen er toch beter in te worden, alleen al omdat het voor jezelf zo vreselijk ongemakkelijk kan voelen. En ik vond het niet zo fijn voor mijn man omdat hij zich dan toch zorgen om me maakte en zelf ook een minder leuke avond had. Maar hij heeft zich nooit op die manier uitgesproken, gelukkig niet want dat maakt de drempel alleen maar hoger en je voelt je dan niet bijster begrepen.
maandag 23 januari 2017 12:32
quote:strikjemetstippels schreef op 23 januari 2017 @ 12:22:
[...]
Dat herken ik wel, ik heb vaak gehoord dat ik arrogant zou zijn, terwijl het meer idd je mond houden is om dat je niet weet wat je moet zeggen, of niet zo maar iets wil zeggen om het zeggen. Zeg maar
Kun je hem niet iets laten lezen over je autisme en over introvert zijn? Asociaal is ook maar een interpretatie, ik vind het zelf asociaal als mensen zo maar beginnen te lullen of domme dingen zeggen. Dan heb ik liever dat je allebei even stil bent. Extroverte mensen zien het net anders om. En om dat je dat laatste enkel kunt waarnemen, vind je vriend dat je asociaal bent.
Kijk, ik ben gewoon meer van de diepe gronden. Een op een een diepgaand gesprek ipv social talk. Jij komt arrogant over, ze moesten eens weten wat daarachter schuilt. Ik kom op mijn vriend en blijkbaar enkele anderen verveeld, geïrriteerd en gereserveerd over. Hij begrijpt mijn wispelturigheid hier in mijn gedrag niet, omdat ik volgens hem soms ook erg spontaan en grappig naar andere mensen ben. Die snelle schakeling begrijpt hij niet.
Hij is steeds van afstand aan het doorgronden, overdenken wat er nou in mijn hoofd omgaat.
Ik zeg dan dat mensen dat gewoon kunnen vragen, ik eet ze niet op hoor
Over autisme heeft hij al het eea gelezen. Ik kan hem wel het eea over introvert zijn laten lezen.
Het meest frappante is dat hij ook introvert is alleen in een iets lichtere gradatie. Hij houdt ook niet van groepen en drukte. Hij vindt zichzelf socialer en beter toneel kunnen spelen dan mij. Ik heb het tot mijn burn-out gedaan en ben er juist vanaf gestapt. Kost teveel energie.
[...]
Dat herken ik wel, ik heb vaak gehoord dat ik arrogant zou zijn, terwijl het meer idd je mond houden is om dat je niet weet wat je moet zeggen, of niet zo maar iets wil zeggen om het zeggen. Zeg maar
Kun je hem niet iets laten lezen over je autisme en over introvert zijn? Asociaal is ook maar een interpretatie, ik vind het zelf asociaal als mensen zo maar beginnen te lullen of domme dingen zeggen. Dan heb ik liever dat je allebei even stil bent. Extroverte mensen zien het net anders om. En om dat je dat laatste enkel kunt waarnemen, vind je vriend dat je asociaal bent.
Kijk, ik ben gewoon meer van de diepe gronden. Een op een een diepgaand gesprek ipv social talk. Jij komt arrogant over, ze moesten eens weten wat daarachter schuilt. Ik kom op mijn vriend en blijkbaar enkele anderen verveeld, geïrriteerd en gereserveerd over. Hij begrijpt mijn wispelturigheid hier in mijn gedrag niet, omdat ik volgens hem soms ook erg spontaan en grappig naar andere mensen ben. Die snelle schakeling begrijpt hij niet.
Hij is steeds van afstand aan het doorgronden, overdenken wat er nou in mijn hoofd omgaat.
Ik zeg dan dat mensen dat gewoon kunnen vragen, ik eet ze niet op hoor
Over autisme heeft hij al het eea gelezen. Ik kan hem wel het eea over introvert zijn laten lezen.
Het meest frappante is dat hij ook introvert is alleen in een iets lichtere gradatie. Hij houdt ook niet van groepen en drukte. Hij vindt zichzelf socialer en beter toneel kunnen spelen dan mij. Ik heb het tot mijn burn-out gedaan en ben er juist vanaf gestapt. Kost teveel energie.
maandag 23 januari 2017 12:32
quote:Joyce48 schreef op 23 januari 2017 @ 12:29:
Je schrijft dat je geen toneelstukje meer wilt opvoeren, 'wat men verstaat onder socializen'. Dat is m.i. toch een vreemde kijk op socializen.
Als ik met mensen aan de praat raak op een feest voer ik zeker geen toneelstukje op. Dan heb ik een leuk gesprek met leuke mensen, er zijn altijd wel gemeenschappelijke interesses om over te kletsen, en als het gesprek minder leuk wordt zoek ik wel weer een ander om mee te praten.
Wanneer jij dat als toneelstukje ervaart lijkt het me verstandig daar eens wat aan te gaan doen; mensen hebben meestal al snel door dat je een toneelstukje opvoert, dat je niet écht geïnteresseerd bent in het gesprek en in wat zij vertellen.Dit geldt allemaal voor jou, en die laatste conclusie, geldt weder om voor jóu. Dat is niet voor alle mensen zo. Sommige mensen kunnen gewoon niet zo makkelijk socializen, worden overweldigd door de indrukken en weten gewoon niet wat ze precies moeten zeggen. Jij wel, maar je bent niet per se de norm.
Je schrijft dat je geen toneelstukje meer wilt opvoeren, 'wat men verstaat onder socializen'. Dat is m.i. toch een vreemde kijk op socializen.
Als ik met mensen aan de praat raak op een feest voer ik zeker geen toneelstukje op. Dan heb ik een leuk gesprek met leuke mensen, er zijn altijd wel gemeenschappelijke interesses om over te kletsen, en als het gesprek minder leuk wordt zoek ik wel weer een ander om mee te praten.
Wanneer jij dat als toneelstukje ervaart lijkt het me verstandig daar eens wat aan te gaan doen; mensen hebben meestal al snel door dat je een toneelstukje opvoert, dat je niet écht geïnteresseerd bent in het gesprek en in wat zij vertellen.Dit geldt allemaal voor jou, en die laatste conclusie, geldt weder om voor jóu. Dat is niet voor alle mensen zo. Sommige mensen kunnen gewoon niet zo makkelijk socializen, worden overweldigd door de indrukken en weten gewoon niet wat ze precies moeten zeggen. Jij wel, maar je bent niet per se de norm.
