vriendschap: kan ik me hieroverheen zetten?

04-11-2014 10:46 61 berichten
Alle reacties Link kopieren
Sinds jaren heb ik een goede vriendin. Het is een grappige en intelligente vrouw met wie ik veel leuke en mooie dingen heb meegemaakt. Echter, het is ook iemand met veel problemen. Continue is er wel wat, verkeerde man, ruzie op werk, nog een verkeerde man, ruzie met ex en ga zo door. Ik heb geprobeerd haar daarin te steunen, maar heb op een gegeven moment wel af en toe een grens gesteld. Ik denk dat mijn andere vriendinnen mij als warm en medelevend zouden beschrijven, maar deze vriendin deed zo vaak een beroep dat ik op een gegeven moment er gewoon niet altijd kon zijn. Ik wilde dat ook niet, omdat ik dan mijn eigen grenzen heel erg zou overschrijden en dan op den duur geen vriendin meer zou kunnen zijn. Nog steeds leefde ik met haar mee, hield rekening met haar etc. Zelf heb ik (gelukkig) niet veel heftigheid meegemaakt. Nu is echter mijn vader overleden. Ik vind dat heel erg. Mijn vriendin heeft ook een hele zieke vader. Ze wilde niet op de begrafenis van mijn vader komen, omdat dat voor haar te confronterend was. Dat deed mij veel verdriet. Dat heb ik aangegeven, maar toen kreeg ik te horen dat nu eenmaal niet iedereen er altijd voor je is en dat ik er ook niet altijd voor haar was. Dat is waar. Ik besloot het erbij te laten en te accepteren dat ze dat niet op kan brengen. Nu begint het echter te knagen. Het ging een keer niet om haar en weg was ze, zo voelt het...weet eigenlijk even niet wat ik met deze situatie wil. wat zouden jullie doen?
Alle reacties Link kopieren
quote:Annelaure schreef op 04 november 2014 @ 11:12:

Je kunt ook op andere momenten er zijn en ze hoeft niet op de begrafenis te zijn om aan to te denken. Ik zou een vriendin zoiets nooit kwalijk nemen.Natuurlijk is dat ook mogelijk, maar als ik de reactie van die vriendin zie, dan is ze dat niet echt van plan. In plaats van steun te bieden aan to, krijgt to ook nog eens te horen dat ze niet hoefde te komen, want to was er ook niet altijd voor haar. Echt, daar zakt mijn broek van af.
Je vader is overleden en dat is heel verdrietig voor je. Haar vader is heel erg ziek en in haar ogen loop je een stap voor op waar zij bang voor is. Ik kan mij dus best voorstellen dat het voor haar op di moment te confronterend is om naar de begrafenis van je vader te gaan.



Je hebt nooit in je vriendschap aangegeven dat je het drama gehalte te hoog vindt en eenzijdig besloten dat je er minder voor haar bent, dus ik snap haar argument wel want ze weet helemaal de achterliggende reden niet van je afstandelijkheid de laatste tijd.



Je zegt zelf al dat jouw leven gladjes verlopen is i.t.t. die van haar, wees daar blij mee, voor haar is de ziekte van haar vader een emotie die a boven op alle andere dingen komt. Mentale stabiliteit is vaak een cadeau wat je krijgt door een stabiele achtergrond, veel liefde en zekerheid. Je vriendin heeft dat niet, een echt goede vriendin zou dat zien en zich zelf niet vergelijken met haar.
Alle reacties Link kopieren
Maar wat is nou het aller ergste wat er kan gebeuren als je toch naar die begrafenis gaat, ondanks dat je zelf al zo'n verdriet hebt? Ga je flauwvallen? Hyperventileren? Krijg je hartritme stoornis? Iets anders gevaarlijk? Als het enige dat je er van krijgt is: meer verdriet en angst voor wat jou staat te wachten, dan snap ik echt nog steeds niet dat je niet de moeite kunt opbrengen om iemand zijn/haar laatste eer te brengen.
Alle reacties Link kopieren
iK snap ook echt heel goed wat jullie zeggen over weegschaal. Maar als voor wat hoort wat een rol had gespeekd, was deze vriendschap er gewoon nooit geweest. Ik vind het niet erg om te geven. ook niet erg om veel te geven. ook niet om alles te vergeven (ik hou van je, ik vergeef is wel een matra voor mij, zeker ook in deze vriendschap). Maar het is gewoon echt heel hard voor mij dat ik zo'n beetje letterlijk de eerste keer dat ik wat vraag in al die jaren zo'n reactie krijg.
Alle reacties Link kopieren
quote:Annelaure schreef op 04 november 2014 @ 11:12:

Je kunt ook op andere momenten er zijn en ze hoeft niet op de begrafenis te zijn om aan to te denken. Ik zou een vriendin zoiets nooit kwalijk nemen.

Nee? ook niet als ze je gaat verwijten dat je er óók niet altijd voor haar bent als je aangeeft haar graag op de begrafenis te hebben? Serieus? Dat zou je haar niet kwalijk nemen? Sorry, maar ik zou me niet als een deurmat laten behandelen.

En andere momenten van steun behalve op de begrafenis aanwezig zijn?

Ik denk zomaar dat die vriendin dan ook niet thuisgeeft, want dan zit zij met haar zieke vader en kan ze TO ook niet tot steun zijn. Twee uurtjes vrijmaken voor een begrafenis, op komen dagen, de dienst bijwonen, handje geven, koffie drinken. Als iemand dat al niet kan opbrengen..
Alle reacties Link kopieren
Eldorado, ja maar, wat maakt ze dan tot vrienden in de eerste plaats. Iemand die ik niet ken is ook geen vriend.
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:waterplant schreef op 04 november 2014 @ 11:17:

Je vader is overleden en dat is heel verdrietig voor je. Haar vader is heel erg ziek en in haar ogen loop je een stap voor op waar zij bang voor is. Ik kan mij dus best voorstellen dat het voor haar op di moment te confronterend is om naar de begrafenis van je vader te gaan.



Je hebt nooit in je vriendschap aangegeven dat je het drama gehalte te hoog vindt en eenzijdig besloten dat je er minder voor haar bent, dus ik snap haar argument wel want ze weet helemaal de achterliggende reden niet van je afstandelijkheid de laatste tijd.



Je zegt zelf al dat jouw leven gladjes verlopen is i.t.t. die van haar, wees daar blij mee, voor haar is de ziekte van haar vader een emotie die a boven op alle andere dingen komt. Mentale stabiliteit is vaak een cadeau wat je krijgt door een stabiele achtergrond, veel liefde en zekerheid. Je vriendin heeft dat niet, een echt goede vriendin zou dat zien en zich zelf niet vergelijken met haar.

Alles wordt bij TO neergelegd. TO heeft een makkelijk leventje gehad (bij die vriendin lees ik nou ook niet echt afgrijselijke drama's hoor), TO had aan moeten geven dat vriendin van drama houdt, To had dit, TO had dat en natúúrlijk moet TO er nu rekening mee houden dat de vader van vriendin heel slecht ligt.

Pardon? TO's vader is overleden. Het gaat even niet om vriendin.



Echt TO, laat je niet aanpraten dat het aan jou ligt, kies voor jezelf en geef je eigen verdriet even de ruimte en voorrang.
Alle reacties Link kopieren
Je vader is overleden en dat is heel verdrietig voor je. Haar vader is heel erg ziek en in haar ogen loop je een stap voor op waar zij bang voor is. Ik kan mij dus best voorstellen dat het voor haar op di moment te confronterend is om naar de begrafenis van je vader te gaan.



Je hebt nooit in je vriendschap aangegeven dat je het drama gehalte te hoog vindt en eenzijdig besloten dat je er minder voor haar bent, dus ik snap haar argument wel want ze weet helemaal de achterliggende reden niet van je afstandelijkheid de laatste tijd.



Je zegt zelf al dat jouw leven gladjes verlopen is i.t.t. die van haar, wees daar blij mee, voor haar is de ziekte van haar vader een emotie die a boven op alle andere dingen komt. Mentale stabiliteit is vaak een cadeau wat je krijgt door een stabiele achtergrond, veel liefde en zekerheid. Je vriendin heeft dat niet, een echt goede vriendin zou dat zien en zich zelf niet vergelijken met haar.



Juist vanwege onderstaande heb ik haar altijd alles gegund. Mijn stabiliteit is geen verdienste, maar iets waar ik heel dankbaar voor ben. Ik weet hoe veel zij daarin tekort gekomen is en probeer hierin juist altijd te blijven staan. Dat ze ziet dat mensen blijven, ook als het moeilijk is. Overigens heb ik met haar besproken dat ik er niet altijd kan zijjn als er crisis is, juist omdat ik ook op de lange termijn er wil zijn kan (niet sprinten als je een marathon gaat lopen).
Het is toch geen verwijt dat to er ook niet altijd was voor haar? Het is gewoon de waarheid. Ik vind dit niet vallen onder je laten behandelen als een deurmat maar beseffen dat je niet de enige bent met een emotioneel leven en dat sommigen anders omgaan met hun emoties dan je het zelf doet.
Echt goede vrienden zijn er voor elkaar in goede en vooral ook in slechte tijden.

Zij heeft het in (jouw) slechte tijden af laten weten.

En dat is behoorlijk pijnlijk.
Wat maakt iemand tot vriend? Toevallige ontmoetingen, gedeelde ervaringen, wederzijdse waardering, plezier in elkaars gezelschap, en dat voor langere tijd en in intense mate.
Alle reacties Link kopieren
quote:Annelaure schreef op 04 november 2014 @ 11:26:

Het is toch geen verwijt dat to er ook niet altijd was voor haar? Het is gewoon de waarheid. Ik vind dit niet vallen onder je laten behandelen als een deurmat maar beseffen dat je niet de enige bent met een emotioneel leven en dat sommigen anders omgaan met hun emoties dan je het zelf doet.Ik vind het behoorlijk verwijtend overkomen als je zoiets aankaart in zo'n situatie.
Rosie, volgens mij is een schuldvraag irrelevant. Jij bepaalt hoe jij in vriendschappen staat. Maar jij vroeg letterlijk "wat zouden jullie doen?" Dan is het niet heel raar als mensen vertellen hoe zij er in staan, wel? Dat ik er anders over denk dan jij maakt niet dat ik een oordeel heb over wat jij doet. Ik geef je hooguit een ander perspectief. Wat je er mee doet is jouw zaak, maar om meningen vragen betekent dat je meningen krijgt.
Ik leg helemaal niet alles bij to neer en ik wist niet dat to er met haar over gesproken heeft maar dan nog. Tuurlijk is het moeilijk als een vriendin je afwijst voor een gebeurtenis die voor je zelf heel moeilijk is maar het is niet eerlijk om voor iemand anders te bepalen welke emoties te handelen zijn en niet.



Het is alsof je in iemands portemonnee kijkt, alleen de persoon zelf bepaald waar die wat aan uitgeeft. Je mag er een mening over hebben maar je weet nooit alles van iemand dus je moet er wel mee uitkijken.



Dat vriendin zo van leer trekt kan komen omdat ze zich in een hoek gedrukt voelt maar ook uit ouderwetse jaloezie. Het is niet leuk om te horen dat je moeilijk doet als je al het gevoel hebt dat je het niet zo makkelijk hebt als een ander. Nee, het verdient niet de schoonheidsprijs en to mag natuurlijk ook haar teleurstelling aangeven maar een, niet leuke, reactie komt niet altijd van een voor de hand liggende plek.
quote:jules schreef op 04 november 2014 @ 11:30:

[...]





Ik vind het behoorlijk verwijtend overkomen als je zoiets aankaart in zo'n situatie.Als dit voor mij bedoet is dan heb ik mij niet goed uitgedrukt of jij hebt gelezen wat je wil lezen. Ongeacht welke het is, teleurstelling heet vaak te maken met je eigen verwachting en juist in deze situatie is het heel moeilijk voor to om voorbij haar eigen verdriet te kijken. Ik zou het jammer vinden als een vriendschap strandt in een periode waar 2 mensen te kampen hebben met hun eigen verdriet. Het zal niet de eerste keer zijn dat situaties dan uit de hand lopen waar je later spijt van hebt.
Alle reacties Link kopieren
Oh wat is dit herkenbaar! Zelf een tijdje geleden ook zoiets meegemaakt met een vriendin. Inderdaad op allerlei levensgebieden problemen; werk, studie, ruzie met familie/vrienden, gezondheid. Altijd 'vage' problemen. Toen ik eens iets had, gaf ze inderdaad niet thuis. Ze zei letterlijk: 'maar mijn problemen zijn erger, dat kun je niet vergelijken'. Nou, toen was het voor mij klaar.



TO gecondoleerd met jouw vader, wat moet jij het moeilijk hebben. Ik vind er echt geen excuus zijn voor niet op de begrafenis komen. Dat is echt een soort moment supreme waarop je steun hoort te bieden, vind ik dan. Veel sterkte !!!
Alle reacties Link kopieren
Rosie, volgens mij is een schuldvraag irrelevant. Jij bepaalt hoe jij in vriendschappen staat. Maar jij vroeg letterlijk "wat zouden jullie doen?" Dan is het niet heel raar als mensen vertellen hoe zij er in staan, wel? Dat ik er anders over denk dan jij maakt niet dat ik een oordeel heb over wat jij doet. Ik geef je hooguit een ander perspectief. Wat je er mee doet is jouw zaak, maar om meningen vragen betekent dat je meningen krijgt.



waar reageer je op? ik heb niet het idee dat ik iets gepost heb waaruit blijkt dat ik op zoek ben naar een schuldige of jouw mening niet relevant of veroordelend vind. of heb ik dat mis?
Alle reacties Link kopieren
verkeerde post gebruikt als quote.
anoniem_8858 wijzigde dit bericht op 04-11-2014 11:58
Reden: verkeerde post gebruikt als quote.
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het lastig om hier over te oordelen, omdat ik de situatie niet goed ken. Enkel zoals jij het omschrijft. Mijn ervaring met vriendschap is dat wanneer er iets bij me gaat knagen over desbetreffende vriendin, dit gevoel blijft tenzij je het uitspreekt. En als je het uitspreekt... wie weet is de vriendschap dan gauw over.
Het verleden kun je niet veranderen, de toekomst wel. Dat begint bij het heden. Begin dus vandaag!
Alle reacties Link kopieren
quote:waterplant schreef op 04 november 2014 @ 11:41:

[...]





Als dit voor mij bedoet is dan heb ik mij niet goed uitgedrukt of jij hebt gelezen wat je wil lezen. Ongeacht welke het is, teleurstelling heet vaak te maken met je eigen verwachting en juist in deze situatie is het heel moeilijk voor to om voorbij haar eigen verdriet te kijken. Ik zou het jammer vinden als een vriendschap strandt in een periode waar 2 mensen te kampen hebben met hun eigen verdriet. Het zal niet de eerste keer zijn dat situaties dan uit de hand lopen waar je later spijt van hebt.Nee, dit was een reactie op annalaure, zie het bericht, ik heb haar ge-quote.
Alle reacties Link kopieren
Jules: Nee, dit was een reactie op annalaure, zie het bericht, ik heb haar ge-quote.



Ben ik met je eens. Dit had een behoorlijk hoog "voor wat hoort wat" gehalte maar dan in het negatieve. Van de 30 keer voor mij was jij er 4 keer niet en nu ben ik er voor jou dus de eerste keer niet. De vriendin is duidelijk zaken aan het afwegen.



Daarom snap ik Eldorado ook niet. Die zegt in zijn tweede reactie dat hij TO hierin de mindere vriendin vindt en geeft in zijn derde reactie aan dat bij "voor wat hoort wat" de vriendschap wat hem betreft over is. Dan zou juist die vriendin de mindere moeten zijn.
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik geloof dat ik het gewoon maar even laat rusten. wat waterplant zegt, niet onder emoties beslissingen nemen is wel een wijs woord.
Ik vind het fijn als vrienden er zijn voor me in moeilijke tijden. Maar het is zeker geen verplichting. En ik zal ze niet minder als vrienden beschouwen als ze dat, om wat voor reden dan ook, op bepaalde momenten niet kunnen opbrengen en er zeker niet boos om worden.



Acceptatie en vertrouwen in elkaars vriendschap en goede bedoelingen werkt twee kanten op.
Alle reacties Link kopieren
Ik krijg het idee dat je al meer hebt meegemaakt met deze vriendin wat ergens wringt bij jou.

Klopt dat of zit ik er helemaal naast?



Wat deze situatie betreft, ik snap dat je erg teleurgesteld bent in deze vriendin en ik zou er ook boos om worden.

Van wat ik begrijp uit je postings heeft ze ongeveer gezegd, ik vind het erg voor je dat je vader is overleden maar ik heb het op het moment zwaar met mijn vader. En omdat jij er ook niet altijd voor mij bent vind ik dat ik er nu ook niet voor jou hoef te zijn, ten slotte heb ik het zoals gezegd al moeilijk genoeg.



Ik vind die houding nogal egoïstisch en ik zou behoorlijk klaar met deze "vriendin" zijn.

Zelf heb ik enkele jaren geleden een vriendschap van meer als 25 jaar verbroken om iets dat hier wel op lijkt.

En dat heb ik uit emotie gedaan.

Toch heb ik daar nog altijd geen seconde spijt van gehad, er was teveel gebeurd en op een gegeven moment was er de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen.
"Mensen zullen vergeten wat je zei. Mensen zullen vergeten wat je deed. Maar mensen zullen nooit vergeten hoe je hen liet voelen." ( Maya Angelou )
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat jullie vriendschap voor jou te belastend is. Normaal moet een vriendschap wat meer in balans zijn en niet alleen haar in de hoofdrol waarin ze steeds wat heeft.



Persoonlijk zou ik niet echt willen dat bepaalde personen per se op de begrafenis van mijn vader zouden komen. De personen moeten komen omdat ze afscheid willen nemen van de overledene. Er zijn ook andere manieren waarop je vriendin je kan steunen in deze tijd, door er voor jou te zijn. Jouw dingen vragen, je zaken uit handen nemen. Op de begrafenis zou ik het niet stuk laten lopen. Het kan nog zo zijn dat ze zich pas bij de begrafenis van haar eigen vader realiseert hoe fijn het was dat jij er wel op die dag bij was, maar zeker weten doe je het niet.



Heel veel sterkte in deze tijd. Ik hoop dat je ook andere mensen om je heen hebt die je wat beter tot steun zijn dan de vriendin die je noemt in de openingspost.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven