Relaties
alle pijlers
Vriendschappen
maandag 30 november 2015 15:11
Ik ben wel benieuwd hoe dit bij andere mensen werkt. Ik had nooit echt vriendinnen. Middelbare school een drama wat dat betreft, daarna eigenlijk alleen bevriend met mannen. Pas begin 20 had ik een aantal vrouwen waar ik, los van elkaar en niet in groepjes, wel prima mee overweg kon. Momenteel heb ik 1, misschien 2, goede vriendinnen. Die ik kan bellen als er midden in de nacht iets is. Maar ook met hen heb ik hoogstens eens per week contact en ik zie ze misschien eens in de maand. Drukke roosters, enz. En vooral: mijn beste vriendin heeft een gigantisch sociaal leven, ontzettend veel vriendinnen en vrienden. Ik ken ze wel, kan er wel mee overweg, maar ben daar niet bij betrokken, het is echt zo'n clubje wat elkaar nog van de basis- en middelbare school kent.
Ik wil graag mijn sociale kring wat uitbreiden. Dat lukt alleen maar matig. Ik ken veel mensen. Ben sociaal en niet verlegen, ik maak makkelijk contact en ik ben ook best goed in gewoon een balletje opgooien bij iemand die ik nog niet zo goed ken maar die ik graag beter wil leren kennen over samen wat drinken, een keer koffie doen of iets ondernemen. Ik ken een berg moeders van school, drink met een aantal wel eens koffie als dat zo uitkomt. Maar toch heb ik weinig vriendinnen en verder dan kennissen lijkt het niet te komen.
De mensen in mijn omgeving lijken allemaal een uitgebreid sociaal leven te hebben met vriendengroepen, weekendjes weg met andere stellen, enz. Ik ken dat helemaal niet. En dat vind ik best jammer. Want hoewel mensen doorgaans enthousiast reageren als ik vraag of ze zin hebben om bij koffie te drinken, er komt zelden een vervolg aan. Of ik moet dat weer initiëren. Niet omdat ze mij niet leuk vinden, maar gewoon omdat het sociale leven al zo vol zit heb ik het idee. Ik kan daar wel eens jaloers op worden, dat lijkt me heerlijk.
Daarbij ben ik niet zo snel echt close met mensen, ik denk dat dat misschien meespeelt, ik ben heel open en praat makkelijk, maar over mijn emoties zul je me niet snel horen. Ik vind het wat dat betreft wel eens ingewikkeld met vrouwen. Daarnaast loop ik zo'n 10 jaar voor op leeftijdsgenoten, ik had begin 20 al kinderen waar zij nu gemiddeld genomen aan kinderen beginnen.
Is dit voor anderen herkenbaar? Is het een leeftijdsfase dingetje? Hoe is dit op te lossen? De geijkte 'wordt lid van een club of nodig eens iemand uit' dat ken ik allemaal wel. En contacten leggen is niet zo'n punt, contacten verdiepen en contacten onderhouden dat is lastiger.
Ik wil graag mijn sociale kring wat uitbreiden. Dat lukt alleen maar matig. Ik ken veel mensen. Ben sociaal en niet verlegen, ik maak makkelijk contact en ik ben ook best goed in gewoon een balletje opgooien bij iemand die ik nog niet zo goed ken maar die ik graag beter wil leren kennen over samen wat drinken, een keer koffie doen of iets ondernemen. Ik ken een berg moeders van school, drink met een aantal wel eens koffie als dat zo uitkomt. Maar toch heb ik weinig vriendinnen en verder dan kennissen lijkt het niet te komen.
De mensen in mijn omgeving lijken allemaal een uitgebreid sociaal leven te hebben met vriendengroepen, weekendjes weg met andere stellen, enz. Ik ken dat helemaal niet. En dat vind ik best jammer. Want hoewel mensen doorgaans enthousiast reageren als ik vraag of ze zin hebben om bij koffie te drinken, er komt zelden een vervolg aan. Of ik moet dat weer initiëren. Niet omdat ze mij niet leuk vinden, maar gewoon omdat het sociale leven al zo vol zit heb ik het idee. Ik kan daar wel eens jaloers op worden, dat lijkt me heerlijk.
Daarbij ben ik niet zo snel echt close met mensen, ik denk dat dat misschien meespeelt, ik ben heel open en praat makkelijk, maar over mijn emoties zul je me niet snel horen. Ik vind het wat dat betreft wel eens ingewikkeld met vrouwen. Daarnaast loop ik zo'n 10 jaar voor op leeftijdsgenoten, ik had begin 20 al kinderen waar zij nu gemiddeld genomen aan kinderen beginnen.
Is dit voor anderen herkenbaar? Is het een leeftijdsfase dingetje? Hoe is dit op te lossen? De geijkte 'wordt lid van een club of nodig eens iemand uit' dat ken ik allemaal wel. En contacten leggen is niet zo'n punt, contacten verdiepen en contacten onderhouden dat is lastiger.
maandag 30 november 2015 15:18
Lijden is een groot woord. Ik heb een leuk leven en ik ben niet ongelukkig. Maar ik zou het wel fijn vinden om eens in het weekend met wat mensen af te spreken, voor een groepje mensen te koken, of met een stel te gaan borrelen ofo. Gewoon van die kneuterdingen. Ik vier al jaren mijn verjaardag niet omdat ik eigenlijk niemand heb, op familie na, om uit te nodigen. Ik krijg energie van sociale contacten en die heb ik nu te weinig.
maandag 30 november 2015 15:18
Ik ben zo iemand met een druk sociaal leven en vriendengroepen, ik moet er juist voor waken dat ik niet teveel mensen in m'n sociale omgeving heb waardoor ik geen tijd overhoud voor gezin.
Bij mij is veel via-via gelopen: ex-collega's werden vriendinnen, vriendinnen via vrienden van partner. En zo zijn er in de afgelopen tien jaar een aantal vriendinnen bijgekomen. Maar zeker ook een aantal afgevallen vanwege andere interesses en vriendschappen die daardoor verwaterden.
Contact is er met de 1 veel (bijna dagelijks app-contact en we zien elkaar maandelijks, maar ik heb ook vriendinnen die ik eens in de 2-3 maanden zie of spreek. Wat mij betreft is dat geen probleem.
Bij mij is veel via-via gelopen: ex-collega's werden vriendinnen, vriendinnen via vrienden van partner. En zo zijn er in de afgelopen tien jaar een aantal vriendinnen bijgekomen. Maar zeker ook een aantal afgevallen vanwege andere interesses en vriendschappen die daardoor verwaterden.
Contact is er met de 1 veel (bijna dagelijks app-contact en we zien elkaar maandelijks, maar ik heb ook vriendinnen die ik eens in de 2-3 maanden zie of spreek. Wat mij betreft is dat geen probleem.
maandag 30 november 2015 15:31
Partner heb ik. En die heeft een aantal vrienden, maar die spreekt hij ook niet wekelijks. Die komen ook niet bij ons over de vloer ofzo, ik geloof niet dat die onze kinderen ooit gezien hebben na de kraamvisite 9 jaar terug die gaan samen vooral stappen en naar festivals. Maar hij heeft ook weinig behoefte aan mensen om zich heen verder. Ik denk dat dat wel meespeelt. Als ik meld dat er iemand langskomt vindt hij dat vaak vervelend. En als het alleen voor mij is dan is het nog acceptabel, of een goede vriendin waar hij ook mee bevriend is. Maar alle mensen die 'nieuw' zijn vind hij ingewikkeld en bijvoorbeeld mensen die komen eten, dat zou hij uit zichzelf nooit regelen.
We hadden een leuk stel waar we wel wat mee ondernamen af en toe, sindsdien ziet hij de lol daar ook wel van in. Dat is sinds een jaar ofzo, maar die gaan uit elkaar en verhuizen naar een ander deel van het land, en dat houdt dus ook weer op.
We hadden een leuk stel waar we wel wat mee ondernamen af en toe, sindsdien ziet hij de lol daar ook wel van in. Dat is sinds een jaar ofzo, maar die gaan uit elkaar en verhuizen naar een ander deel van het land, en dat houdt dus ook weer op.
maandag 30 november 2015 15:32
Afgezien van het kinderengedeelte en emoties niet tonen is je post heel erg herkenbaar. Dus geen leeftijdsdingetje, want als ik het goed begrijp uit je post ben jij 10 jaar ouder dan mij nu.
Ik lees dus even mee, aan mij heb je dus niet zoveel . Onderneem je wel iets verder? Ik zit bijvoorbeeld sinds kort op buikdansen, is een heel klein groepje en er is maar 1 iemand net zo oud als ik. Helaas woont zij op 3 kwartier afstand, en dan is naar mijn mening nét iets te ver om echt een vriendschap op te kunnen bouwen. Maar is echt een superleuke meid en daar klets ik dan ook af en toe mee tijdens de les. Ik kan ook altijd goed overweg met de vrienden van mijn vriendinnen, maar dat is zegmaar leuk voor een stapavond.
En dat houdt elkaar ook weer zo in stand, zij gaan veel samen stappen waardoor ze vrienden zijn geworden. En ze blijven goede vrienden omdat ze nog veel gaan stappen. Ik vind dat wel leuk, maar niet iedere week dus dan val je er al weer snel buiten. Dat is ook gelijk de reden waarom ik me nooit heb aangesloten bij vriendengroepen toen ik die kans had. Op mijn leeftijd houden die stand omdat ze veel feesten samen, veel festivallen afgaan etc. Ik heb dat wel een jaartje gedaan, maar nu trekt het me niet meer zo. Festival hooguit 2 per jaar, stappen 1 keer in de maand bv.
Wat je trouwens wil in je achterhoofd moet houden, zoveel "vrienden" hebben kan leuk zijn maar is ook best energievretend. Daarbij zijn dat vaak geen echte vrienden, meer kennissen. Dat is leuk om wat mee af te spreken, maar dat doe je nu ook al met de schoolmoeders. Ik heb nu 3 goede vriendinnen, daar steek ik mijn energie in en verder zie ik wel wie er nog op mijn pad gaat komen. Ik heb nog een heel leven voor me (hoop ik), dus ik kan me echt niet voorstellen dat ik nooit meer goed bevriend zal raken met iemand anders dan de 3 vriendinnen die ik nu heb.
Ik lees dus even mee, aan mij heb je dus niet zoveel . Onderneem je wel iets verder? Ik zit bijvoorbeeld sinds kort op buikdansen, is een heel klein groepje en er is maar 1 iemand net zo oud als ik. Helaas woont zij op 3 kwartier afstand, en dan is naar mijn mening nét iets te ver om echt een vriendschap op te kunnen bouwen. Maar is echt een superleuke meid en daar klets ik dan ook af en toe mee tijdens de les. Ik kan ook altijd goed overweg met de vrienden van mijn vriendinnen, maar dat is zegmaar leuk voor een stapavond.
En dat houdt elkaar ook weer zo in stand, zij gaan veel samen stappen waardoor ze vrienden zijn geworden. En ze blijven goede vrienden omdat ze nog veel gaan stappen. Ik vind dat wel leuk, maar niet iedere week dus dan val je er al weer snel buiten. Dat is ook gelijk de reden waarom ik me nooit heb aangesloten bij vriendengroepen toen ik die kans had. Op mijn leeftijd houden die stand omdat ze veel feesten samen, veel festivallen afgaan etc. Ik heb dat wel een jaartje gedaan, maar nu trekt het me niet meer zo. Festival hooguit 2 per jaar, stappen 1 keer in de maand bv.
Wat je trouwens wil in je achterhoofd moet houden, zoveel "vrienden" hebben kan leuk zijn maar is ook best energievretend. Daarbij zijn dat vaak geen echte vrienden, meer kennissen. Dat is leuk om wat mee af te spreken, maar dat doe je nu ook al met de schoolmoeders. Ik heb nu 3 goede vriendinnen, daar steek ik mijn energie in en verder zie ik wel wie er nog op mijn pad gaat komen. Ik heb nog een heel leven voor me (hoop ik), dus ik kan me echt niet voorstellen dat ik nooit meer goed bevriend zal raken met iemand anders dan de 3 vriendinnen die ik nu heb.
maandag 30 november 2015 15:34
maandag 30 november 2015 15:36
Ik onderneem genoeg volgens mij, zit in een commissie, doe vrijwilligerswerk, heb een baan, enz.
Nadeel is dat ik onregelmatig werk en dus ook veel weekenden. Als ik dan een weekend thuis ben ben ik ook graag bij mijn gezin.
Maar ik merk vooral dat bijv beste vriendin dan een weekendje weg gaat, maar dan wel met haar vriendenclub, niet met mij, dergelijke dingen lijken altijd voor te gaan, en je komt er niet tussen zeg maar. Dat merk ik bij meerdere mensen.
Nadeel is dat ik onregelmatig werk en dus ook veel weekenden. Als ik dan een weekend thuis ben ben ik ook graag bij mijn gezin.
Maar ik merk vooral dat bijv beste vriendin dan een weekendje weg gaat, maar dan wel met haar vriendenclub, niet met mij, dergelijke dingen lijken altijd voor te gaan, en je komt er niet tussen zeg maar. Dat merk ik bij meerdere mensen.
maandag 30 november 2015 15:44
quote:Sid-returns schreef op 30 november 2015 @ 15:36:
Ik onderneem genoeg volgens mij, zit in een commissie, doe vrijwilligerswerk, heb een baan, enz.
Nadeel is dat ik onregelmatig werk en dus ook veel weekenden. Als ik dan een weekend thuis ben ben ik ook graag bij mijn gezin.
Maar ik merk vooral dat bijv beste vriendin dan een weekendje weg gaat, maar dan wel met haar vriendenclub, niet met mij, dergelijke dingen lijken altijd voor te gaan, en je komt er niet tussen zeg maar. Dat merk ik bij meerdere mensen.Hm ja dat herken wel een beetje. Is de laatste tijd wel beter, maar dat komt omdat ik er zelf ook weer meer op uit ga. Een jaar geleden was ik gewoon een tijdje een saaie muts, dat geef ik toe. Zou het niet daaraan liggen denk je? Dat je zelf misschien een tijd lang niet met haar mee bent gegaan, en dat ze je daarom een beetje vervangen heeft wat betreft leuke dingen doen?
Ik onderneem genoeg volgens mij, zit in een commissie, doe vrijwilligerswerk, heb een baan, enz.
Nadeel is dat ik onregelmatig werk en dus ook veel weekenden. Als ik dan een weekend thuis ben ben ik ook graag bij mijn gezin.
Maar ik merk vooral dat bijv beste vriendin dan een weekendje weg gaat, maar dan wel met haar vriendenclub, niet met mij, dergelijke dingen lijken altijd voor te gaan, en je komt er niet tussen zeg maar. Dat merk ik bij meerdere mensen.Hm ja dat herken wel een beetje. Is de laatste tijd wel beter, maar dat komt omdat ik er zelf ook weer meer op uit ga. Een jaar geleden was ik gewoon een tijdje een saaie muts, dat geef ik toe. Zou het niet daaraan liggen denk je? Dat je zelf misschien een tijd lang niet met haar mee bent gegaan, en dat ze je daarom een beetje vervangen heeft wat betreft leuke dingen doen?
maandag 30 november 2015 15:44
Jawel en dat wil ze ook best hoor daar ligt ook echt het probleem niet.
Het gaat me er meer om dat als het bijv gaat om dingen als oud en nieuw, feestjes, dat soort dingen, dat je dan altijd buiten de boot valt. Mensen trekken naar hun vriendinnengroepjes, ik moet continue zelf mensen blijven uitnodigen, terwijl zij dat andersom niet zo snel doen, want hun sociale agenda is al wel gevuld. Die van mij niet. En ik ben helemaal niet van de weegschalen en bijhouden enzo, maar ik vind het soms wel vermoeiend om altijd initiatief te nemen.
Het gaat me er meer om dat als het bijv gaat om dingen als oud en nieuw, feestjes, dat soort dingen, dat je dan altijd buiten de boot valt. Mensen trekken naar hun vriendinnengroepjes, ik moet continue zelf mensen blijven uitnodigen, terwijl zij dat andersom niet zo snel doen, want hun sociale agenda is al wel gevuld. Die van mij niet. En ik ben helemaal niet van de weegschalen en bijhouden enzo, maar ik vind het soms wel vermoeiend om altijd initiatief te nemen.
maandag 30 november 2015 15:48
quote:pommiaan schreef op 30 november 2015 @ 15:44:
[...]
Hm ja dat herken wel een beetje. Is de laatste tijd wel beter, maar dat komt omdat ik er zelf ook weer meer op uit ga. Een jaar geleden was ik gewoon een tijdje een saaie muts, dat geef ik toe. Zou het niet daaraan liggen denk je? Dat je zelf misschien een tijd lang niet met haar mee bent gegaan, en dat ze je daarom een beetje vervangen heeft wat betreft leuke dingen doen?
Het probleem ligt niet in die vriendschap. En nee, dat is niet het probleem, ik vind het leuk om dingen te ondernemen en ik zeg niet snel nee, tenzij werk. (En dat is wel het probleem: ik heb een drukke baan en een gezin, zij heeft het minder druk en is vrijgezel). Die vriendengroep had ze al lang voordat ze mij kende. Ik weet dat dat niet gaat veranderen, erbij aansluiten kan ook niet en dat hoeft ook niet ,het is háár vriendengroep. Prima zo.
Maar ik loop er gewoon tegenaan dat veel mensen al zo'n druk sociaal leven hebben dat je er niet echt tussen komt. Ik kwam laatst iemand tegen die ik graag beter zou willen leren kennen. Wilde voorstellen om samen wat te gaan doen, maar dan komt er een verhaal over dat er 10 vriendinnen komen eten en dat ze het daar altijd zo leuk mee heeft, en dan stel ik het maar niet voor. Jaren terug deed ik dan wel, maar dan bleef het bij incidenteel afspreken.
[...]
Hm ja dat herken wel een beetje. Is de laatste tijd wel beter, maar dat komt omdat ik er zelf ook weer meer op uit ga. Een jaar geleden was ik gewoon een tijdje een saaie muts, dat geef ik toe. Zou het niet daaraan liggen denk je? Dat je zelf misschien een tijd lang niet met haar mee bent gegaan, en dat ze je daarom een beetje vervangen heeft wat betreft leuke dingen doen?
Het probleem ligt niet in die vriendschap. En nee, dat is niet het probleem, ik vind het leuk om dingen te ondernemen en ik zeg niet snel nee, tenzij werk. (En dat is wel het probleem: ik heb een drukke baan en een gezin, zij heeft het minder druk en is vrijgezel). Die vriendengroep had ze al lang voordat ze mij kende. Ik weet dat dat niet gaat veranderen, erbij aansluiten kan ook niet en dat hoeft ook niet ,het is háár vriendengroep. Prima zo.
Maar ik loop er gewoon tegenaan dat veel mensen al zo'n druk sociaal leven hebben dat je er niet echt tussen komt. Ik kwam laatst iemand tegen die ik graag beter zou willen leren kennen. Wilde voorstellen om samen wat te gaan doen, maar dan komt er een verhaal over dat er 10 vriendinnen komen eten en dat ze het daar altijd zo leuk mee heeft, en dan stel ik het maar niet voor. Jaren terug deed ik dan wel, maar dan bleef het bij incidenteel afspreken.
maandag 30 november 2015 15:49
quote:Sid-returns schreef op 30 november 2015 @ 15:44:
Jawel en dat wil ze ook best hoor daar ligt ook echt het probleem niet.
Het gaat me er meer om dat als het bijv gaat om dingen als oud en nieuw, feestjes, dat soort dingen, dat je dan altijd buiten de boot valt. Mensen trekken naar hun vriendinnengroepjes, ik moet continue zelf mensen blijven uitnodigen, terwijl zij dat andersom niet zo snel doen, want hun sociale agenda is al wel gevuld. Die van mij niet. En ik ben helemaal niet van de weegschalen en bijhouden enzo, maar ik vind het soms wel vermoeiend om altijd initiatief te nemen.
Ook heel herkenbaar.
Ik denk dat het komt omdat zij met anderen een groep hebben gevormd. Die groep gaat altijd voor want laten we eerlijk wezen, feestdagen doorbrengen met een groep is veel leuker dan met 1 ander persoon. Zouden wij zelf waarschijnlijk ook doen, alleen hebben wij de pech dat wij dan die ene persoon zijn die wel of niet wordt gekozen door gebrek aan een eigen vriendengroep.
Jawel en dat wil ze ook best hoor daar ligt ook echt het probleem niet.
Het gaat me er meer om dat als het bijv gaat om dingen als oud en nieuw, feestjes, dat soort dingen, dat je dan altijd buiten de boot valt. Mensen trekken naar hun vriendinnengroepjes, ik moet continue zelf mensen blijven uitnodigen, terwijl zij dat andersom niet zo snel doen, want hun sociale agenda is al wel gevuld. Die van mij niet. En ik ben helemaal niet van de weegschalen en bijhouden enzo, maar ik vind het soms wel vermoeiend om altijd initiatief te nemen.
Ook heel herkenbaar.
Ik denk dat het komt omdat zij met anderen een groep hebben gevormd. Die groep gaat altijd voor want laten we eerlijk wezen, feestdagen doorbrengen met een groep is veel leuker dan met 1 ander persoon. Zouden wij zelf waarschijnlijk ook doen, alleen hebben wij de pech dat wij dan die ene persoon zijn die wel of niet wordt gekozen door gebrek aan een eigen vriendengroep.
maandag 30 november 2015 15:56
Ik heb van die vriendengroepen, en ik mis juist een beste vriendin. Een vriendengroep is leuk hoor, voor gezellige avondjes en samen weekendjes weg en zo, maar ik heb niet binnen die groep een allerbeste vriendin waar ik echt mijn hart uitstort of die ik midden in de nacht zou bellen. Wel heb ik geregeld vriendenavonden, etentjes met een groep vriendinnen en met meerdere groepen een jaarlijks weekendje weg.
En zo lijkt het dus of ik een vol sociaal leven heb, maar het is het allemaal een stuk oppervlakkiger dan je wellicht verwacht. Er zijn wel beste vriendinnen binnen die vriendengroepen, en dat is prima, maar dat zoekt dus niemand bij mij en ik kan dat ook niet echt vinden bij 1 van hen. Wellicht ook omdat ik slecht ben in dagelijks contact, wekelijks lange mails of maandelijks een 1 op 1 avond.
En zo lijkt het dus of ik een vol sociaal leven heb, maar het is het allemaal een stuk oppervlakkiger dan je wellicht verwacht. Er zijn wel beste vriendinnen binnen die vriendengroepen, en dat is prima, maar dat zoekt dus niemand bij mij en ik kan dat ook niet echt vinden bij 1 van hen. Wellicht ook omdat ik slecht ben in dagelijks contact, wekelijks lange mails of maandelijks een 1 op 1 avond.
maandag 30 november 2015 15:58
Herkenbaar. Tenminste... ik vind dat je je vriendinnen nog best vaak ziet. Mijn goede vriendinnen zie ik 3 of 4 keer per jaar. En bellen doen we ook zelden.
Het heeft niets te maken met dingen ondernemen, ik onderneem genoeg. Ook niet met levensfase, ik zit volgens mij in een volgende levensfase vergeleken met jou. Wat je nu ziet is dat in de vriendenkring ouders ziek worden en overlijden en dat vreet tijd, bij iedereen.
Ik heb me er op een gegeven moment bij neergelegd dat ik vaker initiatief neem dan mijn vrienden. Dat scheelt al een stuk, om uitblijven van initiatief niet meer op te vatten als ''ik ben niet leuk genoeg".
Het heeft niets te maken met dingen ondernemen, ik onderneem genoeg. Ook niet met levensfase, ik zit volgens mij in een volgende levensfase vergeleken met jou. Wat je nu ziet is dat in de vriendenkring ouders ziek worden en overlijden en dat vreet tijd, bij iedereen.
Ik heb me er op een gegeven moment bij neergelegd dat ik vaker initiatief neem dan mijn vrienden. Dat scheelt al een stuk, om uitblijven van initiatief niet meer op te vatten als ''ik ben niet leuk genoeg".
maandag 30 november 2015 16:02
Ik heb 1 goede vriendin. Die ik al ken sinds we 3 zijn. We zijn intussen 31.
Door afstand, werk, een kind (bij haar), ... komt het er niet van om vaak af te spreken. Als het ons 1 keer in de 6 weken lukt is het fantastisch . In de zomer soms meer. Maar telkens klikt het.
Ik zie haar dochter ook af en toe en die ziet mij als een soort "tante".
Nog een paar vage kennissen, maar dat zijn vooral vrienden / kennissen van die vriendin.
Die zie ik gemiddeld 1 keer per jaar.
Manlief heeft gewoon niemand.
2 vage kennissen met wie hij 1 keer per jaar op café gaat waarbij hij na 2 uur alweer terug thuis staat.
Hij heeft er schijnbaar ook geen behoefte aan.
Ik vloek er af en toe inwendig op dat ik zo weinig volk rond me heb.
Maar tegelijk ... je hebt mensen die elkaar na 3 keer zien al "vriendin" noemen, terwijl je bij mij toch echt weel meer moet doen om als echte vriend bestempeld te worden. En ik echt ook niet veel zin heb om veel tijd te steken in contacten waar ik nauwelijks iets aan heb. Die alleen oppervlakkig blijven. Om zelf maar te blijven moeite doen en dat er niks uit komt. (Ik heb het bijvoorbeeld ooit een kans gegeven met één van die vage kennissen, maar het komt gewoon niet van de grond.)
Weekenden? Wanneer zouden we?
Vroeger - toen we nog studeerden en er geen kinderen, partners en werk waren - lukte het nog 1 maal per jaar.
Tegenwoordig lukt het toch echt niet meer.
Ons 2 jaar geleden voorgenomen om nog es met 2 een citytrip te doen ... maar dat zeggen we dus al 2 jaar .
De volgende planning (na de vorige 7 planningen) is misschien met Pasen . Als iedereen vrij krijgt / er opvang is / ...
En dat is dan nog rekening te houden met 2 personen, 1 kind, 1 ex en 2 à 3 agenda's (agenda ex van vriendin zodat hij misschien zijn dochter kan opvangen).
Ik kan mij voorstellen dat als je met 5 agenda's, 5 partners, eventuele exen, 7 kinderen, ... rekening te houden hebt het hélemaal niet meer lukt.
Door afstand, werk, een kind (bij haar), ... komt het er niet van om vaak af te spreken. Als het ons 1 keer in de 6 weken lukt is het fantastisch . In de zomer soms meer. Maar telkens klikt het.
Ik zie haar dochter ook af en toe en die ziet mij als een soort "tante".
Nog een paar vage kennissen, maar dat zijn vooral vrienden / kennissen van die vriendin.
Die zie ik gemiddeld 1 keer per jaar.
Manlief heeft gewoon niemand.
2 vage kennissen met wie hij 1 keer per jaar op café gaat waarbij hij na 2 uur alweer terug thuis staat.
Hij heeft er schijnbaar ook geen behoefte aan.
Ik vloek er af en toe inwendig op dat ik zo weinig volk rond me heb.
Maar tegelijk ... je hebt mensen die elkaar na 3 keer zien al "vriendin" noemen, terwijl je bij mij toch echt weel meer moet doen om als echte vriend bestempeld te worden. En ik echt ook niet veel zin heb om veel tijd te steken in contacten waar ik nauwelijks iets aan heb. Die alleen oppervlakkig blijven. Om zelf maar te blijven moeite doen en dat er niks uit komt. (Ik heb het bijvoorbeeld ooit een kans gegeven met één van die vage kennissen, maar het komt gewoon niet van de grond.)
Weekenden? Wanneer zouden we?
Vroeger - toen we nog studeerden en er geen kinderen, partners en werk waren - lukte het nog 1 maal per jaar.
Tegenwoordig lukt het toch echt niet meer.
Ons 2 jaar geleden voorgenomen om nog es met 2 een citytrip te doen ... maar dat zeggen we dus al 2 jaar .
De volgende planning (na de vorige 7 planningen) is misschien met Pasen . Als iedereen vrij krijgt / er opvang is / ...
En dat is dan nog rekening te houden met 2 personen, 1 kind, 1 ex en 2 à 3 agenda's (agenda ex van vriendin zodat hij misschien zijn dochter kan opvangen).
Ik kan mij voorstellen dat als je met 5 agenda's, 5 partners, eventuele exen, 7 kinderen, ... rekening te houden hebt het hélemaal niet meer lukt.
maandag 30 november 2015 16:08
Ik vind het niet slecht klinken Sid. Maar je hebt behoefte aan meer. Maar als je alle tips al toepast weet ik niet zo goed wat ik je zou moeten tippen. En eigenlijk weet je het antwoord heel goed. Vriendschappen verdiepen zich doordat je open bent over je emoties. En dat ben je niet. Dus de mogelijke weg naar verandering lijkt me duidelijk.
En juist bij kennissen is het ook eng, dat eerste verdiepen. Wij waren uitgenodigd door een groepje hele leuke ouders van school, voor een feestje en wij hadden echt wel gewild. Maar onze oudste zit er helemaal doorheen in deze tijd van het jaar en is snel overvraagd. Ik heb getwijfeld of ik een beleefd smoesje zou gebruiken maar toch maar de waarheid gemaild. Als we deze mensen meer dan oppervlakkig willen leren kennen dan moet ik dus zelf open zijn over de ups en downs in ons leven (en nee natuurlijk niet mijn hele doopcel lichten). Ik vond het best even spannend maar kreeg hele leuke reacties.
En juist bij kennissen is het ook eng, dat eerste verdiepen. Wij waren uitgenodigd door een groepje hele leuke ouders van school, voor een feestje en wij hadden echt wel gewild. Maar onze oudste zit er helemaal doorheen in deze tijd van het jaar en is snel overvraagd. Ik heb getwijfeld of ik een beleefd smoesje zou gebruiken maar toch maar de waarheid gemaild. Als we deze mensen meer dan oppervlakkig willen leren kennen dan moet ik dus zelf open zijn over de ups en downs in ons leven (en nee natuurlijk niet mijn hele doopcel lichten). Ik vond het best even spannend maar kreeg hele leuke reacties.
maandag 30 november 2015 16:11
quote:Sid-returns schreef op 30 november 2015 @ 15:18:
Lijden is een groot woord. Ik heb een leuk leven en ik ben niet ongelukkig. Maar ik zou het wel fijn vinden om eens in het weekend met wat mensen af te spreken, voor een groepje mensen te koken, of met een stel te gaan borrelen ofo. Gewoon van die kneuterdingen. Ik vier al jaren mijn verjaardag niet omdat ik eigenlijk niemand heb, op familie na, om uit te nodigen. Ik krijg energie van sociale contacten en die heb ik nu te weinig.Ik zie mogelijkheden
Lijden is een groot woord. Ik heb een leuk leven en ik ben niet ongelukkig. Maar ik zou het wel fijn vinden om eens in het weekend met wat mensen af te spreken, voor een groepje mensen te koken, of met een stel te gaan borrelen ofo. Gewoon van die kneuterdingen. Ik vier al jaren mijn verjaardag niet omdat ik eigenlijk niemand heb, op familie na, om uit te nodigen. Ik krijg energie van sociale contacten en die heb ik nu te weinig.Ik zie mogelijkheden
maandag 30 november 2015 16:12
Herkenbaar.
Ik heb een goed contact met mijn ex,maar dan is het voornamelijk toch over de kinderen.Is wel de enige op wie ik desnoods snachts een beroep zou kunnen doen.
Door externe factoren heftige jaren achter de rug waardoor er weinig ruimte/tijd/energie overbleef voor sociale contacten.Wel geprobeerd ,maar initiatief kwam altijd van mij dus ik heb dat opgegeven.
Daarnaast ben ik moeilijk in het toelaten van mensen,emotioneel gezien.
Ik ben nu op een leeftijd dat het lastig is 'er tussen te komen'.
Sta niet meer aan het schoolplein,directe collega`s zijn een stuk jonger,mijn werk is tevens mijn hobby....
Ik mis dat ook wel,aanspraak & gezelligheid.
Ik heb een goed contact met mijn ex,maar dan is het voornamelijk toch over de kinderen.Is wel de enige op wie ik desnoods snachts een beroep zou kunnen doen.
Door externe factoren heftige jaren achter de rug waardoor er weinig ruimte/tijd/energie overbleef voor sociale contacten.Wel geprobeerd ,maar initiatief kwam altijd van mij dus ik heb dat opgegeven.
Daarnaast ben ik moeilijk in het toelaten van mensen,emotioneel gezien.
Ik ben nu op een leeftijd dat het lastig is 'er tussen te komen'.
Sta niet meer aan het schoolplein,directe collega`s zijn een stuk jonger,mijn werk is tevens mijn hobby....
Ik mis dat ook wel,aanspraak & gezelligheid.
maandag 30 november 2015 16:13
quote:Sid-returns schreef op 30 november 2015 @ 15:18:
Lijden is een groot woord. Ik heb een leuk leven en ik ben niet ongelukkig. Maar ik zou het wel fijn vinden om eens in het weekend met wat mensen af te spreken, voor een groepje mensen te koken, of met een stel te gaan borrelen ofo. Gewoon van die kneuterdingen. Ik vier al jaren mijn verjaardag niet omdat ik eigenlijk niemand heb, op familie na, om uit te nodigen. Ik krijg energie van sociale contacten en die heb ik nu te weinig.En dit.
Lijden is een groot woord. Ik heb een leuk leven en ik ben niet ongelukkig. Maar ik zou het wel fijn vinden om eens in het weekend met wat mensen af te spreken, voor een groepje mensen te koken, of met een stel te gaan borrelen ofo. Gewoon van die kneuterdingen. Ik vier al jaren mijn verjaardag niet omdat ik eigenlijk niemand heb, op familie na, om uit te nodigen. Ik krijg energie van sociale contacten en die heb ik nu te weinig.En dit.
maandag 30 november 2015 16:16
quote:Sid-returns schreef op 30 november 2015 @ 15:31:
Partner heb ik. En die heeft een aantal vrienden, maar die spreekt hij ook niet wekelijks. Die komen ook niet bij ons over de vloer ofzo, ik geloof niet dat die onze kinderen ooit gezien hebben na de kraamvisite 9 jaar terug die gaan samen vooral stappen en naar festivals. Maar hij heeft ook weinig behoefte aan mensen om zich heen verder. Ik denk dat dat wel meespeelt. Als ik meld dat er iemand langskomt vindt hij dat vaak vervelend. En als het alleen voor mij is dan is het nog acceptabel, of een goede vriendin waar hij ook mee bevriend is. Maar alle mensen die 'nieuw' zijn vind hij ingewikkeld en bijvoorbeeld mensen die komen eten, dat zou hij uit zichzelf nooit regelen.
We hadden een leuk stel waar we wel wat mee ondernamen af en toe, sindsdien ziet hij de lol daar ook wel van in. Dat is sinds een jaar ofzo, maar die gaan uit elkaar en verhuizen naar een ander deel van het land, en dat houdt dus ook weer op.Vrienden ben je toch in goede en slechte tijden. Je komt zo nogal egoïstisch over.
Partner heb ik. En die heeft een aantal vrienden, maar die spreekt hij ook niet wekelijks. Die komen ook niet bij ons over de vloer ofzo, ik geloof niet dat die onze kinderen ooit gezien hebben na de kraamvisite 9 jaar terug die gaan samen vooral stappen en naar festivals. Maar hij heeft ook weinig behoefte aan mensen om zich heen verder. Ik denk dat dat wel meespeelt. Als ik meld dat er iemand langskomt vindt hij dat vaak vervelend. En als het alleen voor mij is dan is het nog acceptabel, of een goede vriendin waar hij ook mee bevriend is. Maar alle mensen die 'nieuw' zijn vind hij ingewikkeld en bijvoorbeeld mensen die komen eten, dat zou hij uit zichzelf nooit regelen.
We hadden een leuk stel waar we wel wat mee ondernamen af en toe, sindsdien ziet hij de lol daar ook wel van in. Dat is sinds een jaar ofzo, maar die gaan uit elkaar en verhuizen naar een ander deel van het land, en dat houdt dus ook weer op.Vrienden ben je toch in goede en slechte tijden. Je komt zo nogal egoïstisch over.
maandag 30 november 2015 16:16
