Relaties
alle pijlers
Wat een zooitje.
vrijdag 29 mei 2015 21:30
Gaat al tijden niet goed thuis.
Man is al tijden depressief.
Vindt mij de laatste tijd niet meer zo zorgzaam. Klopt ook wel, want ben het gedrag een beetje zat.
Maar hij vindt het genoeg. Zegt de ene dag dat ie wil scheiden, de andere dag zit ie naar vakanties te kijken en de volgende dag een ander huis. En dan gaat het weer maanden goed.
Vervolgens zie ik sms'jes die niet voor mijn ogen bedoeld waren.
Hij gaat dus vreemd, met iemand die hij maar eens per jaar ziet. Denk ik. Ze woont in het buitenland.
Alles waar ik zo hard voor ons werkte, mijn eigen grenzen liet vervagen, de negativiteit en toch maar doorgaan.
Ondanks alles toch het houden van er was.
Wat een mokerslag.
En nu?
Ik Ben helemaal murm.
Wil hem confronteren maar dat kan niet, eerst moeten de kinderen ergens logeren want ik weet niet hoe razend ik ga worden. En ik weet het gewoon ook niet meer. Wel zeggen, niet zeggen.
Wat moet ik nu.
kinderen, jongste gaat volgend jaar naar de eerste en heeft daar nu al moeite mee.
Huis staat een ton onder water.
Kan het niet op mijn naam alleen krijgen. Qua inkomen zou ik het wel alleen kunnen betalen als ik alimentatie krijg. Ik word gek. We hebben een dure reis geboekt voor de zomervakantie, 3 weken.
Ik ben hele dagen misselijk.
Wat wil ik met dit topic, geen idee, maar kan dit met helemaal niemand delen.
Man is al tijden depressief.
Vindt mij de laatste tijd niet meer zo zorgzaam. Klopt ook wel, want ben het gedrag een beetje zat.
Maar hij vindt het genoeg. Zegt de ene dag dat ie wil scheiden, de andere dag zit ie naar vakanties te kijken en de volgende dag een ander huis. En dan gaat het weer maanden goed.
Vervolgens zie ik sms'jes die niet voor mijn ogen bedoeld waren.
Hij gaat dus vreemd, met iemand die hij maar eens per jaar ziet. Denk ik. Ze woont in het buitenland.
Alles waar ik zo hard voor ons werkte, mijn eigen grenzen liet vervagen, de negativiteit en toch maar doorgaan.
Ondanks alles toch het houden van er was.
Wat een mokerslag.
En nu?
Ik Ben helemaal murm.
Wil hem confronteren maar dat kan niet, eerst moeten de kinderen ergens logeren want ik weet niet hoe razend ik ga worden. En ik weet het gewoon ook niet meer. Wel zeggen, niet zeggen.
Wat moet ik nu.
kinderen, jongste gaat volgend jaar naar de eerste en heeft daar nu al moeite mee.
Huis staat een ton onder water.
Kan het niet op mijn naam alleen krijgen. Qua inkomen zou ik het wel alleen kunnen betalen als ik alimentatie krijg. Ik word gek. We hebben een dure reis geboekt voor de zomervakantie, 3 weken.
Ik ben hele dagen misselijk.
Wat wil ik met dit topic, geen idee, maar kan dit met helemaal niemand delen.
vrijdag 29 mei 2015 21:36
Maar als hij vreemd gaat met iemand die hij 1 x per jaar ziet, speelt dit dan al lang? En wat wil jij? Hij is heel wisselend in wat hij aangeeft te willen, maar wat wil je zelf?
Kan me heel goed voorstellen dat je je niet goed voelt. Kun je niet een weekend/paar dagen weg en nadenken? Ik zou een paar dagen weg voor mezelf regelen, hem vlak voor vertrek confronteren met waar je achter bent gekomen en mededelen dat je gaat nadenken. En dat je ervan uit gaat dat hij een aantal dagen voor het gezin zorgt. En dan vertrekken.
Kan me heel goed voorstellen dat je je niet goed voelt. Kun je niet een weekend/paar dagen weg en nadenken? Ik zou een paar dagen weg voor mezelf regelen, hem vlak voor vertrek confronteren met waar je achter bent gekomen en mededelen dat je gaat nadenken. En dat je ervan uit gaat dat hij een aantal dagen voor het gezin zorgt. En dan vertrekken.
vrijdag 29 mei 2015 21:36
Volgens mij gaat het heel erg niet goed met jou.
En die man van je zorgt ervoor dat het zo erg is. Eerste twee regels had ik nog medelijden met hem, maar als hij ook vreemd gaat...maar dan wel zeggen dat jij niet zorgzaam bent?! En ook dreigen met scheiden? Hij zit jou gewoon bewust gek te maken!
Je moet van hem af, dat lijkt me duidelijk.
Hij is een loeder, dat denkt dat jij 'toch wel' bij hem blijft vanwege je kind. Niet meer een seconde aan hem en zijn behoeftes denken. Familie inschakelen (of vrienden waarvan je op aan kan), situatie uitleggen en dan een plan maken zodat jij en je kinderen een goed heenkomen vinden.
Doen voordat je helemaal doordraait, want je zit daar al heel erg in de buurt.
En die man van je zorgt ervoor dat het zo erg is. Eerste twee regels had ik nog medelijden met hem, maar als hij ook vreemd gaat...maar dan wel zeggen dat jij niet zorgzaam bent?! En ook dreigen met scheiden? Hij zit jou gewoon bewust gek te maken!
Je moet van hem af, dat lijkt me duidelijk.
Hij is een loeder, dat denkt dat jij 'toch wel' bij hem blijft vanwege je kind. Niet meer een seconde aan hem en zijn behoeftes denken. Familie inschakelen (of vrienden waarvan je op aan kan), situatie uitleggen en dan een plan maken zodat jij en je kinderen een goed heenkomen vinden.
Doen voordat je helemaal doordraait, want je zit daar al heel erg in de buurt.
vrijdag 29 mei 2015 21:43
vrijdag 29 mei 2015 21:45
Je schrijft:
"Alles waar ik zo hard voor ons werkte, mijn eigen grenzen liet vervagen, de negativiteit en toch maar doorgaan."
Daar gaat het al mis. Ik vind die grenzen een nog veel ernstiger signaal dan zijn vreemdgaan, als ik heel eerlijk ben. Het wordt tijd dat jij jezelf weer wordt en jij jouw eigen grenzen gaat respecteren. Zolang je dat zelf niet doet, hoef je dat van een ander ook niet te verwachten. En ik denk dat het binnen dit huwelijk sowieso niet meer gaat gebeuren.
Kies voor jezelf en daarmee ook voor je kinderen.
Sterkte!
"Alles waar ik zo hard voor ons werkte, mijn eigen grenzen liet vervagen, de negativiteit en toch maar doorgaan."
Daar gaat het al mis. Ik vind die grenzen een nog veel ernstiger signaal dan zijn vreemdgaan, als ik heel eerlijk ben. Het wordt tijd dat jij jezelf weer wordt en jij jouw eigen grenzen gaat respecteren. Zolang je dat zelf niet doet, hoef je dat van een ander ook niet te verwachten. En ik denk dat het binnen dit huwelijk sowieso niet meer gaat gebeuren.
Kies voor jezelf en daarmee ook voor je kinderen.
Sterkte!
vrijdag 29 mei 2015 21:47
quote:Stackhouse schreef op 29 mei 2015 @ 21:43:
Ik heb een eigen zaak dus kan helaas niet zomaar even weg. Dan vergooi ik dus een reeële kans op een goed eigen inkomen, kan er verder niet al te ver op ingaan, maar dat gaat niet helaas.
Ik voel dat ik inderdaad op een randje sta van instorten. Maar ik probeer dat voor nu nog even af te sluiten.
Praat met iemand die het beste met jou voorheeft.
Wellicht kan je wel een weekend weg?
Jouw man kan best in de put hebben gezeten, maar zijn gedrag (etaleren met scheidingsplannen, vreemdgaan, met zijn vinger naar jou wijzen) is compleet onacceptabel.
Jij voelt je nu gevangen door:
-huis
-kinderen
-zaak
Feit is dat je niet gevangen zit. Er zijn wegen om je leven te veranderen, maar je kan dit het best doorspreken met mensen die om je geven.
Doe je dit niet, en blijf je dat gevangen gevoel houden, dan stort je in.
Dit zou nog veel erger zijn voor je kinderen en je zaak.
Hulp zoeken. DOEN. Echt hoor. Want je laat grote alarmbellen rinkelen.
En dit is ook zeer goed gezegd:
quote:NummerZoveel schreef op 29 mei 2015 @ 21:45:
Je schrijft:
"Alles waar ik zo hard voor ons werkte, mijn eigen grenzen liet vervagen, de negativiteit en toch maar doorgaan."
Daar gaat het al mis. Ik vind die grenzen een nog veel ernstiger signaal dan zijn vreemdgaan, als ik heel eerlijk ben. Het wordt tijd dat jij jezelf weer wordt en jij jouw eigen grenzen gaat respecteren. Zolang je dat zelf niet doet, hoef je dat van een ander ook niet te verwachten. En ik denk dat het binnen dit huwelijk sowieso niet meer gaat gebeuren.
Kies voor jezelf en daarmee ook voor je kinderen.
Sterkte!
Ik heb een eigen zaak dus kan helaas niet zomaar even weg. Dan vergooi ik dus een reeële kans op een goed eigen inkomen, kan er verder niet al te ver op ingaan, maar dat gaat niet helaas.
Ik voel dat ik inderdaad op een randje sta van instorten. Maar ik probeer dat voor nu nog even af te sluiten.
Praat met iemand die het beste met jou voorheeft.
Wellicht kan je wel een weekend weg?
Jouw man kan best in de put hebben gezeten, maar zijn gedrag (etaleren met scheidingsplannen, vreemdgaan, met zijn vinger naar jou wijzen) is compleet onacceptabel.
Jij voelt je nu gevangen door:
-huis
-kinderen
-zaak
Feit is dat je niet gevangen zit. Er zijn wegen om je leven te veranderen, maar je kan dit het best doorspreken met mensen die om je geven.
Doe je dit niet, en blijf je dat gevangen gevoel houden, dan stort je in.
Dit zou nog veel erger zijn voor je kinderen en je zaak.
Hulp zoeken. DOEN. Echt hoor. Want je laat grote alarmbellen rinkelen.
En dit is ook zeer goed gezegd:
quote:NummerZoveel schreef op 29 mei 2015 @ 21:45:
Je schrijft:
"Alles waar ik zo hard voor ons werkte, mijn eigen grenzen liet vervagen, de negativiteit en toch maar doorgaan."
Daar gaat het al mis. Ik vind die grenzen een nog veel ernstiger signaal dan zijn vreemdgaan, als ik heel eerlijk ben. Het wordt tijd dat jij jezelf weer wordt en jij jouw eigen grenzen gaat respecteren. Zolang je dat zelf niet doet, hoef je dat van een ander ook niet te verwachten. En ik denk dat het binnen dit huwelijk sowieso niet meer gaat gebeuren.
Kies voor jezelf en daarmee ook voor je kinderen.
Sterkte!
vrijdag 29 mei 2015 21:49
vrijdag 29 mei 2015 21:50
Als je toch blijft dan zou ik me in elk geval niet meer voor zijn karretje laten spannen en me in de zorgzame rol laten duwen. Dan zou ik mijn eigen leven leven en zoveel mogelijk proberen toe te werken naar een situatie waarin je wel de stap kunt nemen om de scheiding officieel te maken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 29 mei 2015 21:57
Je hebt zonder deze relatie problemen al veel op je bord to, als ik het zo lees.
Huis onder water, eigen zaak, je huishouden wat jij blijkbaar doet ipv samen.
En nu geheimen die je niet kunt of wil delen.
Hoe zie je het opgelost?
Wil je scheiden? Wil je bij hem blijven?
Hoe zou je dat laatste voor je zien, zo doorgaan kan niet.
Scheiden kun je niet geheim houden.
Huis onder water, eigen zaak, je huishouden wat jij blijkbaar doet ipv samen.
En nu geheimen die je niet kunt of wil delen.
Hoe zie je het opgelost?
Wil je scheiden? Wil je bij hem blijven?
Hoe zou je dat laatste voor je zien, zo doorgaan kan niet.
Scheiden kun je niet geheim houden.
vrijdag 29 mei 2015 22:00
Als ik het zo lees lopen de spanningen bij jou van binnen heel hoog op. Je geeft aan dat je niet weg kunt omdat jouw eigen bedrijf dan in de soep loopt, maar ik denk dat je als je zo doorgaat ook tegen een burn out aanloopt en dan ook een hoop schade aanricht aan je bedrijf. Ik denk dat het in elk geval heel belangrijk is om met iemand te praten. Desnoods een vreemde.
Dit klinkt misschien heel lame, maar toen ik er een keertje echt flink doorheen zat en met niemand kon praten heb ik gebeld met Sensoor. Dit is een soort Kindertelefoon, maar dan voor volwassenen. Gewoon om even met iemand te praten als je in de knoop zit. Ze geven geen adviezen, nemen geen gegevens op, maar je kunt gewoon even praten en ze spiegelen je emoties terug. Mij heeft het toen heel goed geholpen en ik voelde me echt opgelucht dat ik die stap had gezet.
Dit klinkt misschien heel lame, maar toen ik er een keertje echt flink doorheen zat en met niemand kon praten heb ik gebeld met Sensoor. Dit is een soort Kindertelefoon, maar dan voor volwassenen. Gewoon om even met iemand te praten als je in de knoop zit. Ze geven geen adviezen, nemen geen gegevens op, maar je kunt gewoon even praten en ze spiegelen je emoties terug. Mij heeft het toen heel goed geholpen en ik voelde me echt opgelucht dat ik die stap had gezet.
vrijdag 29 mei 2015 22:01
Adem in en adem uit. Je kunt niet alles tegelijk en op vrijdagavond kun je toch al niets regelen. Het weekend gebruiken om na te denken dus. Vooral bedenken wat jij zou willen.
Je hebt verschillende opties. Je kunt samen in dit huis blijven wonen, maar kiezen voor aparte slaapkamers. Je kunt hem eruit gooien, of zelf iets anders zoeken.
Je man vindt jou niet zorgzaam genoeg. Prima. Iemand die depressief is continue verzorgen en vertroetelen helpt hem niet namelijk. Hoe onmogelijk het ook lijkt, een depressie bestrijd je het beste door dingen te doen. Bovendien heb je een eigen zaak, je hebt dus wel wat anders te doen.
Werkt je man? Hebben jullie dus een dubbel inkomen? Gehuwd in gemeenschap van goederen? Kan de reis geannuleerd worden?? (Ik zou er geen zin in hebben in deze omstandigheden) of kun je wellicht je man vertellen dat hij thuis blijft en jij alleen met de kinderen gaat?
Het enige waar ik me nu even niet druk om zou maken, is het feit dat je jongste school wel erg spannend vindt. Dat vinden bijna alle kinderen en binnen een paar uur is dat meestal over.
