Relaties
alle pijlers
We groeien uit elkaar...
zaterdag 15 april 2017 18:37
Ik ben een vrouw van eind de dertig, ik ben meer dan vijftien jaar samen met mijn man. Ik hoop hier mijn situatie te kunnen neerschrijven en wat begrip en tips te vinden.
Ik heb al eerder op de zwangerschapspijler geschreven onder een andere naam. Mijn man en ik hebben jarenlang met vruchtbaarheidsproblemen gekampt. We hebben verschillende behandelingen ondergaan en ik heb vier miskramen gehad. Mijn man is in die periode mijn steun en toeverlaat geweest. Hij was altijd degene die mij bij elkaar moest rapen als er een nieuwe teleurstelling kwam. Uiteindelijk hebben we twee kinderen gekregen (nu 6 en 3 jaar).
Sinds de geboorte van ons jongste kind, groeien we echter steeds meer uit elkaar. Een gezin was mijn grootste wens. Nu hebben we alles waar we jarenlang naartoe hebben geleefd, maar toch zijn we als koppel niet echt gelukkig. We groeien steeds meer uit elkaar.
Mijn libido is onbestaande. Het laatste jaar hebben we maar twee keer gevreeën, dat op zijn vraag. Ik heb niet alleen geen zin, ik heb zelfs tegenzin. Ik weet niet precies hoe dit komt, door de drukte van jonge kinderen, de stress om zwanger te worden, mijn veranderde lichaam.
Ik heb jarenlang met tegenzin moeten vrijen om zwanger te kunnen worden, ik ben erg teleurgesteld in mijn falende lichaam en er hebben zoveel andere mensen aan mijn lijf zitten prutsen.
Mijn man heeft hier steeds minder begrip voor. De teleurstelling tussen de lakens, vreet ook aan onze relatie. We ondernemen bijna niets meer met elkaar. Mijn man vindt dat ik inspanningen moet leveren en met hem moet vrijen, pas dan kan er weer ruimte komen om aan onze relatie te werken. Hij is altijd erg attent geweest, kleine dingetjes waaruit blijkt dat hij mij graag zag, maar daar blijft steeds minder van over. We hebben steeds vaker kleine wrevels naar elkaar, dat doet mijn zin in hem helemaal niet toenemen.
Heeft hier iemand ervaringen en tips voor mij?
Ik heb al eerder op de zwangerschapspijler geschreven onder een andere naam. Mijn man en ik hebben jarenlang met vruchtbaarheidsproblemen gekampt. We hebben verschillende behandelingen ondergaan en ik heb vier miskramen gehad. Mijn man is in die periode mijn steun en toeverlaat geweest. Hij was altijd degene die mij bij elkaar moest rapen als er een nieuwe teleurstelling kwam. Uiteindelijk hebben we twee kinderen gekregen (nu 6 en 3 jaar).
Sinds de geboorte van ons jongste kind, groeien we echter steeds meer uit elkaar. Een gezin was mijn grootste wens. Nu hebben we alles waar we jarenlang naartoe hebben geleefd, maar toch zijn we als koppel niet echt gelukkig. We groeien steeds meer uit elkaar.
Mijn libido is onbestaande. Het laatste jaar hebben we maar twee keer gevreeën, dat op zijn vraag. Ik heb niet alleen geen zin, ik heb zelfs tegenzin. Ik weet niet precies hoe dit komt, door de drukte van jonge kinderen, de stress om zwanger te worden, mijn veranderde lichaam.
Ik heb jarenlang met tegenzin moeten vrijen om zwanger te kunnen worden, ik ben erg teleurgesteld in mijn falende lichaam en er hebben zoveel andere mensen aan mijn lijf zitten prutsen.
Mijn man heeft hier steeds minder begrip voor. De teleurstelling tussen de lakens, vreet ook aan onze relatie. We ondernemen bijna niets meer met elkaar. Mijn man vindt dat ik inspanningen moet leveren en met hem moet vrijen, pas dan kan er weer ruimte komen om aan onze relatie te werken. Hij is altijd erg attent geweest, kleine dingetjes waaruit blijkt dat hij mij graag zag, maar daar blijft steeds minder van over. We hebben steeds vaker kleine wrevels naar elkaar, dat doet mijn zin in hem helemaal niet toenemen.
Heeft hier iemand ervaringen en tips voor mij?
zaterdag 15 april 2017 18:50
Het blijkt hoe minder vaak je seks hebt hoe minder je ook zin hebt.
Je libido gaat dus achteruit naarmate je minder vrijt.
Misschien moet je het wat opbouwen.
En een aantal keren zin maken, het zou kunnen dat jouw verlangen naar hem dan ook terug komt.
Je man voelt zich afgewezen, daar moet je wat mee.
Je libido gaat dus achteruit naarmate je minder vrijt.
Misschien moet je het wat opbouwen.
En een aantal keren zin maken, het zou kunnen dat jouw verlangen naar hem dan ook terug komt.
Je man voelt zich afgewezen, daar moet je wat mee.
zaterdag 15 april 2017 18:50
Volgens mij heb jij nog heel veel te verwerken voor je weer jezelf bent. heb je hulp?
Er is trouwens méér dan alleen vrijen. Knuffelen, masseren, samen liggen, zoenen is dat wat jullie wél doen?
Hebben jullie een oppas zodat jullie ook weer samen man en vrouw kunnen zijn in plaats van alleen vader en moeder?
Er is trouwens méér dan alleen vrijen. Knuffelen, masseren, samen liggen, zoenen is dat wat jullie wél doen?
Hebben jullie een oppas zodat jullie ook weer samen man en vrouw kunnen zijn in plaats van alleen vader en moeder?
zaterdag 15 april 2017 18:50
Ik heb zelf niet eens het echte traject gedaan.
Zoals een vriendin van me zei: Het was op een gegeven moment de coentunnel daar beneden, soort openbaar gebied.
Ik.lag wekelijks meerdere keren voor een inwendig onderzoek oid.
Kan je nagaan wat jij hebt meegemaakt.
Onderschat niet wat dat met je doet.
Het enige dat hier hielp was heel ordinair met zijn tweetjes naar een hotel gaan, bubbelbad etc en dan de kamer niet uitgaan.
De drempel was best hoog maar eenmaal los was het zelfs beter dan daarvoor.
Wellicht is dat voor jou niet genoeg en moet je eens vragen aan je huisarts of je met een professional kan praten.
Ik kan me aan de andere kant van je man voorstelllen dat hij en zijn behoeftes er in dit verhaal niet meer toe doen naar zijn idee. En ik zou met hem blijven praten om dat te weerleggen.
Zoals een vriendin van me zei: Het was op een gegeven moment de coentunnel daar beneden, soort openbaar gebied.
Ik.lag wekelijks meerdere keren voor een inwendig onderzoek oid.
Kan je nagaan wat jij hebt meegemaakt.
Onderschat niet wat dat met je doet.
Het enige dat hier hielp was heel ordinair met zijn tweetjes naar een hotel gaan, bubbelbad etc en dan de kamer niet uitgaan.
De drempel was best hoog maar eenmaal los was het zelfs beter dan daarvoor.
Wellicht is dat voor jou niet genoeg en moet je eens vragen aan je huisarts of je met een professional kan praten.
Ik kan me aan de andere kant van je man voorstelllen dat hij en zijn behoeftes er in dit verhaal niet meer toe doen naar zijn idee. En ik zou met hem blijven praten om dat te weerleggen.
zaterdag 15 april 2017 18:54
Het is toch alweer 3 jaar geleden dat er aan je lichaam 'geprutst' is. Ik kan je man heel goed begrijpen. Wat doe jij om tegenzin te veranderen? Heb je al een derde in de arm genomen, zoals een psycholoog of een sexuoloog?
Hard tijd om aan de slag te gaan en aan je man te laten zien dat je aan jezelf gaat werken. Anders heb je geen man meer.
Hard tijd om aan de slag te gaan en aan je man te laten zien dat je aan jezelf gaat werken. Anders heb je geen man meer.
zaterdag 15 april 2017 19:06
Ik denk dat het probleem niet ligt bij het gebrek aan seks. Als ik je zo lees ben je vooral bezig geweest met moeder worden en nu je moeder bent, blijk je jezelf een beetje te zijn kwijtgeraakt.
Ik denk dus dat je jezelf terug moet gaan vinden. Misschien met therapie. Tijd voor jezelf. Erachter komen wat jij wil en nodig hebt om je (weer) aantrekkelijk te voelen. Pas dan kun je weer seks hebben uit lust en passie. En niet omdat het functioneel is.
Je schrijft vooral hoe lief je man voor jou is. Dat hij dat regelmatig laat blijken. Maar ik mis n beetje wat jij voor hem doet. Laat je nog blijken wat hij voor jou betekent?
Sterkte en succes!
Ik denk dus dat je jezelf terug moet gaan vinden. Misschien met therapie. Tijd voor jezelf. Erachter komen wat jij wil en nodig hebt om je (weer) aantrekkelijk te voelen. Pas dan kun je weer seks hebben uit lust en passie. En niet omdat het functioneel is.
Je schrijft vooral hoe lief je man voor jou is. Dat hij dat regelmatig laat blijken. Maar ik mis n beetje wat jij voor hem doet. Laat je nog blijken wat hij voor jou betekent?
Sterkte en succes!
zaterdag 15 april 2017 19:08
quote:Doreia schreef op 15 april 2017 @ 18:50:
Volgens mij heb jij nog heel veel te verwerken voor je weer jezelf bent. heb je hulp?
Er is trouwens méér dan alleen vrijen. Knuffelen, masseren, samen liggen, zoenen is dat wat jullie wél doen?
Hebben jullie een oppas zodat jullie ook weer samen man en vrouw kunnen zijn in plaats van alleen vader en moeder?
Nee we knuffelen steeds minder. Bij de minste aanraking wil hij direct vrijen, wat leidt tot strubbelingen.
We hebben nog geen oppas ingeschakeld.
Volgens mij heb jij nog heel veel te verwerken voor je weer jezelf bent. heb je hulp?
Er is trouwens méér dan alleen vrijen. Knuffelen, masseren, samen liggen, zoenen is dat wat jullie wél doen?
Hebben jullie een oppas zodat jullie ook weer samen man en vrouw kunnen zijn in plaats van alleen vader en moeder?
Nee we knuffelen steeds minder. Bij de minste aanraking wil hij direct vrijen, wat leidt tot strubbelingen.
We hebben nog geen oppas ingeschakeld.
zaterdag 15 april 2017 19:12
Een attente man die graag moeite voor je doet?
En jij doet niets?
Het zal hem toch ook niet in de koude kleren zijn gaan zitten, al die keren dat hij moest vrijen om een zwangerschap te bewerkstelligen, niet omdat jullie zin in seks hadden. Hij zal er heus ook verdriet om hebben gehad, als het weer niet gelukt was, meegeleefd met jouw ellende, Het was immers ook zijn ellende
Nu is de buit binnen en kan hij stikken.
Ik stel het wat cru maar dat is bottomline wat er nu gebeurt.
En jij doet niets?
Het zal hem toch ook niet in de koude kleren zijn gaan zitten, al die keren dat hij moest vrijen om een zwangerschap te bewerkstelligen, niet omdat jullie zin in seks hadden. Hij zal er heus ook verdriet om hebben gehad, als het weer niet gelukt was, meegeleefd met jouw ellende, Het was immers ook zijn ellende
Nu is de buit binnen en kan hij stikken.
Ik stel het wat cru maar dat is bottomline wat er nu gebeurt.
zaterdag 15 april 2017 19:15
quote:Foodsandbeats schreef op 15 april 2017 @ 18:51:
Heb je nog een leven buiten de kinderen? Doe je nog dingen voor jezelf of kom je daar niet aan toe?
Heb je het gevoel dat je man sex afdwingt om de relatie voort te zetten? Kun je nog met hem praten over dingen die belangrijk zijn voor jou gevoel? Heb je er een onafhankelijke derde bij nodig?
Echt hobby's heb ik niet, maar dat had ik voor de kinderen ook niet echt. Verder werk ik nog en heb ik wel nog af en toe tijd voor mezelf.
We hebben eerlijk gezegd al lang niet meer geprobeerd om te praten.
Heb je nog een leven buiten de kinderen? Doe je nog dingen voor jezelf of kom je daar niet aan toe?
Heb je het gevoel dat je man sex afdwingt om de relatie voort te zetten? Kun je nog met hem praten over dingen die belangrijk zijn voor jou gevoel? Heb je er een onafhankelijke derde bij nodig?
Echt hobby's heb ik niet, maar dat had ik voor de kinderen ook niet echt. Verder werk ik nog en heb ik wel nog af en toe tijd voor mezelf.
We hebben eerlijk gezegd al lang niet meer geprobeerd om te praten.
zaterdag 15 april 2017 19:20
zaterdag 15 april 2017 19:26
quote:pixymama schreef op 15 april 2017 @ 19:20:
*Waarbij ik niet wil zeggen dat de aanloop naar jullie gezin niet ontzettend zwaar en moeilijk is geweest.
Het was voor allebei zwaar, zowel voor hem als voor haar.
Hij hoefde het lichamelijk allemaal niet te ondergaan, maar het zal er heus wel ingehakt hebben.
Hij krijgt nu de rekening gepresenteerd,: zijn vrouw heeft geen zin meer in intimiteit.
Plan een leuk weekendje weg en breng de kinderen naar hun opa en oma.
En ga die man ook lichamelijk heel erg liefhebben.
*Waarbij ik niet wil zeggen dat de aanloop naar jullie gezin niet ontzettend zwaar en moeilijk is geweest.
Het was voor allebei zwaar, zowel voor hem als voor haar.
Hij hoefde het lichamelijk allemaal niet te ondergaan, maar het zal er heus wel ingehakt hebben.
Hij krijgt nu de rekening gepresenteerd,: zijn vrouw heeft geen zin meer in intimiteit.
Plan een leuk weekendje weg en breng de kinderen naar hun opa en oma.
En ga die man ook lichamelijk heel erg liefhebben.
zaterdag 15 april 2017 19:44
Geen oppas in al die 6 jaren? Zijn jullie dan nooit meer samen weggeweest? Naar feestjes bij vrienden, etentje, etc? Ik ben ook niet zo van de hele weekenden weg met man hoor, maar regelmatig samen weg of samen naar feestjes, etentjes etc is echt heel goed voor je relatie: even niet alleen ouders zijn.
zaterdag 15 april 2017 19:51
quote:karin12345 schreef op 15 april 2017 @ 19:12:
Een attente man die graag moeite voor je doet?
En jij doet niets?
Het zal hem toch ook niet in de koude kleren zijn gaan zitten, al die keren dat hij moest vrijen om een zwangerschap te bewerkstelligen, niet omdat jullie zin in seks hadden. Hij zal er heus ook verdriet om hebben gehad, als het weer niet gelukt was, meegeleefd met jouw ellende, Het was immers ook zijn ellende
Nu is de buit binnen en kan hij stikken.
Ik stel het wat cru maar dat is bottomline wat er nu gebeurt.
Dit was ook mijn gedachte.
TO, hoe voel je je in het algemeen? Moeder, werkneemster etc etc of ook nog 'partner van' en 'vrouw'?
Ik heb (als man) in dezelfde situatie gezeten en het heeft geresulteerd in een scheiding (overigens niet alleen door gebrek aan seks, maar was wel waar het oa mee begon).
Ik vind het heel knap van je echtgenoot dat hij dit al drie jaar laat duren.
Een attente man die graag moeite voor je doet?
En jij doet niets?
Het zal hem toch ook niet in de koude kleren zijn gaan zitten, al die keren dat hij moest vrijen om een zwangerschap te bewerkstelligen, niet omdat jullie zin in seks hadden. Hij zal er heus ook verdriet om hebben gehad, als het weer niet gelukt was, meegeleefd met jouw ellende, Het was immers ook zijn ellende
Nu is de buit binnen en kan hij stikken.
Ik stel het wat cru maar dat is bottomline wat er nu gebeurt.
Dit was ook mijn gedachte.
TO, hoe voel je je in het algemeen? Moeder, werkneemster etc etc of ook nog 'partner van' en 'vrouw'?
Ik heb (als man) in dezelfde situatie gezeten en het heeft geresulteerd in een scheiding (overigens niet alleen door gebrek aan seks, maar was wel waar het oa mee begon).
Ik vind het heel knap van je echtgenoot dat hij dit al drie jaar laat duren.
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
zaterdag 15 april 2017 19:53
quote:Eileeen schreef op 15 april 2017 @ 19:08:
[...]
Nee we knuffelen steeds minder. Bij de minste aanraking wil hij direct vrijen, wat leidt tot strubbelingen.
We hebben nog geen oppas ingeschakeld.
Vanuit je mans perspectief: Ik ben mijn vrouw volledig kwijtgeraakt onderweg.
Wil je bij hem blijven? Wil je doorgaan met hem? Wil je elkaar in de avonden nog iets te vertellen hebben?
Pak dan alle onverwerkte gevoelens bij jezelf aan met hulp.
Schakel ondertussen een oppas in en ga elke laatste zaterdag van de maand bijvoorbeeld samen uit eten ergens. Met zijn tweeën.
Ga met jullie gezin op vakantie, ga leuke dingen doen. Lach met elkaar. Toon interesse in hem en hij andersom.
Je kan het er niet bij laten zitten, daarvoor hebben jullie toch te hard gestreden om te krijgen wat jullie zo graag wilden. Dat hebben jullie niet gedaan om vervolgens met co-ouderschap en nieuwe partners te gaan zitten prutsen op de lange duur.
[...]
Nee we knuffelen steeds minder. Bij de minste aanraking wil hij direct vrijen, wat leidt tot strubbelingen.
We hebben nog geen oppas ingeschakeld.
Vanuit je mans perspectief: Ik ben mijn vrouw volledig kwijtgeraakt onderweg.
Wil je bij hem blijven? Wil je doorgaan met hem? Wil je elkaar in de avonden nog iets te vertellen hebben?
Pak dan alle onverwerkte gevoelens bij jezelf aan met hulp.
Schakel ondertussen een oppas in en ga elke laatste zaterdag van de maand bijvoorbeeld samen uit eten ergens. Met zijn tweeën.
Ga met jullie gezin op vakantie, ga leuke dingen doen. Lach met elkaar. Toon interesse in hem en hij andersom.
Je kan het er niet bij laten zitten, daarvoor hebben jullie toch te hard gestreden om te krijgen wat jullie zo graag wilden. Dat hebben jullie niet gedaan om vervolgens met co-ouderschap en nieuwe partners te gaan zitten prutsen op de lange duur.
