Relaties
alle pijlers
Wil ik kinderen? Ik weet het gewoon écht niet.
woensdag 26 augustus 2015 19:16
Hoor zoveel om me heen van mensen met kinderwens, zwanger, proberend, of al jarenlang het idee dat ze moeder willen worden, of absoluut niet. En ik heb gewoon eigenlijk echt geen idee. En dat voelt zo laf.
Ik vind kinderen erg leuke wezens, en ik maak de grootste lol met nichtjes en neefjes. Maar ik heb nooit echt zo'n vooropgezet plan gehad van trouwen en kindjes krijgen 'later'. Nu is het later (of eigenlijk zowat al te laat) en ik maak het mezelf niet makkelijker... Ik heb al een aantal jaren een vriend die liever geen vader wou worden. Dat was voor mij geen dealbreaker, omdat ik er eigenlijk zelf ook nog niet zo uit was en ben. Toch wel een soort van proces doorgemaakt dat ALS ik het wil, het dan niet met hem zal zijn. Dus dan ga je terug naar de basisvraag: wil IK het? Maar al een paar jaar (de tijd gaat zo snel!) pieker ik me suf. Voordelen, nadelen, angsten, twijfels, fantasieën, tijdje leven met het ene idee, dan met het andere... Mijn vriend begint inmiddels te zeggen dat als ik het wil, hij er ook wel voor wil gaan. Hoewel ik het idee heb dat ie me vooral niet kwijt wil, en daarom de deur op een kier heeft gezet.
Toch kom ik gewoon geen steek verder. Ik heb gewoon geen idee. Ik zie net zo makkelijk een leven mét kinderen voor me als een leven zonder. Ik kan van allebei niet inschatten hoe ik het over tien jaar zal vinden, dus je moet altijd er maar het beste van maken. En dat zal ik ook vol overgave doen. Maar als ik niet opschiet, bepaalt mijn lijf al voor me. En dat voelt rottig. Ik vind mezelf besluiteloos en slap. Dat ik gewoon geen helder JA of NEE voel. Krijg bijna de neiging om het maar 'aan de tarotkaarten te vragen' ofzo, ware het niet dat ik totaal niet spiritueel ben
Nog meer van die twijfelkonten hier? Of mensen die iets doorslaggevends kunnen aandragen? Glazen bol iemand?
Ik vind kinderen erg leuke wezens, en ik maak de grootste lol met nichtjes en neefjes. Maar ik heb nooit echt zo'n vooropgezet plan gehad van trouwen en kindjes krijgen 'later'. Nu is het later (of eigenlijk zowat al te laat) en ik maak het mezelf niet makkelijker... Ik heb al een aantal jaren een vriend die liever geen vader wou worden. Dat was voor mij geen dealbreaker, omdat ik er eigenlijk zelf ook nog niet zo uit was en ben. Toch wel een soort van proces doorgemaakt dat ALS ik het wil, het dan niet met hem zal zijn. Dus dan ga je terug naar de basisvraag: wil IK het? Maar al een paar jaar (de tijd gaat zo snel!) pieker ik me suf. Voordelen, nadelen, angsten, twijfels, fantasieën, tijdje leven met het ene idee, dan met het andere... Mijn vriend begint inmiddels te zeggen dat als ik het wil, hij er ook wel voor wil gaan. Hoewel ik het idee heb dat ie me vooral niet kwijt wil, en daarom de deur op een kier heeft gezet.
Toch kom ik gewoon geen steek verder. Ik heb gewoon geen idee. Ik zie net zo makkelijk een leven mét kinderen voor me als een leven zonder. Ik kan van allebei niet inschatten hoe ik het over tien jaar zal vinden, dus je moet altijd er maar het beste van maken. En dat zal ik ook vol overgave doen. Maar als ik niet opschiet, bepaalt mijn lijf al voor me. En dat voelt rottig. Ik vind mezelf besluiteloos en slap. Dat ik gewoon geen helder JA of NEE voel. Krijg bijna de neiging om het maar 'aan de tarotkaarten te vragen' ofzo, ware het niet dat ik totaal niet spiritueel ben
Nog meer van die twijfelkonten hier? Of mensen die iets doorslaggevends kunnen aandragen? Glazen bol iemand?
woensdag 26 augustus 2015 19:20
Bij twijfel niet doen.
Denk na wie er wat mee opschiet. De wereld in ieder geval niet, waarom zou je nabestaanden willen achterlaten in deze ellende. Hou lekker je tijd, geld, en leven voor jezelf. Meer mensen zouden er harder over moeten nadenken en tot de conclusie moeten komen dat het verstandiger is om het niet te doen.
Denk na wie er wat mee opschiet. De wereld in ieder geval niet, waarom zou je nabestaanden willen achterlaten in deze ellende. Hou lekker je tijd, geld, en leven voor jezelf. Meer mensen zouden er harder over moeten nadenken en tot de conclusie moeten komen dat het verstandiger is om het niet te doen.
woensdag 26 augustus 2015 19:24
Inderdaad ontzettend herkenbaar. Vooral dit stukje:
"Ik heb gewoon geen idee. Ik zie net zo makkelijk een leven mét kinderen voor me als een leven zonder. Ik kan van allebei niet inschatten hoe ik het over tien jaar zal vinden..." is precies hoe ik me nu voel. Inderdaad vervelend dat er een deadline voor is.
"Ik heb gewoon geen idee. Ik zie net zo makkelijk een leven mét kinderen voor me als een leven zonder. Ik kan van allebei niet inschatten hoe ik het over tien jaar zal vinden..." is precies hoe ik me nu voel. Inderdaad vervelend dat er een deadline voor is.
Time spent with a cat is never wasted
woensdag 26 augustus 2015 19:24
quote:Vl43inder schreef op 26 augustus 2015 @ 19:20:
Zou je een zwanger zijn, kind krijgen en opvoeden willen missen in je leven? Stel je eens voor dat je als 100 jarige terug denkt, zou je het dan jammer vinden om geen kinderen te hebben (gehad), of niet?Nouja, dat kan ik me dus wel voorstellen. Maar dat weegt niet op tegen de moeite die ik er nu voor zou moeten doen. Ik vind kinderen ook absoluut niet zaligmakend.
Zou je een zwanger zijn, kind krijgen en opvoeden willen missen in je leven? Stel je eens voor dat je als 100 jarige terug denkt, zou je het dan jammer vinden om geen kinderen te hebben (gehad), of niet?Nouja, dat kan ik me dus wel voorstellen. Maar dat weegt niet op tegen de moeite die ik er nu voor zou moeten doen. Ik vind kinderen ook absoluut niet zaligmakend.
woensdag 26 augustus 2015 19:24
Hebben jullie een huisdier? Zo niet, dan zouden jullie eens een dier aan kunnen schaffen dat veel zorg nodig heeft en dan kijken hoe dat bevalt. Als jullie zeggen van wij zijn klaar om zo veel verantwoordelijkheid voor een levend wezen te nemen, en jullie hebben er tijd en energie voor, dan kunnen jullie nog altijd een kind overwegen.
Of wat jullie ook zouden kunnen doen is een weekje of zo een neefje of nichtje laten logeren. Dan kunnen jullie eens kijken hoe het bevalt.
Succes in ieder geval!
Of wat jullie ook zouden kunnen doen is een weekje of zo een neefje of nichtje laten logeren. Dan kunnen jullie eens kijken hoe het bevalt.
Succes in ieder geval!
woensdag 26 augustus 2015 19:25
Als je twijfelt zou ik er niet aan beginnen. Dit is iets waar je 100% achter moet staan en je vriend trouwens ook. Jou niet kwijt willen is geen reden om kinderen te krijgen.
Om iets aan die twijfel te doen kan je samen met je vriend een voor- en tegenlijstje maken samen met je vriend. Waarom wel en waarom niet?
Om iets aan die twijfel te doen kan je samen met je vriend een voor- en tegenlijstje maken samen met je vriend. Waarom wel en waarom niet?
Harry stared at the word "Pig," and looked up at the tiny owl now fluttering around the light fixture on the ceiling. He had never seen anything that looked less like a pig.
woensdag 26 augustus 2015 19:26
Ik zit met hetzelfde dilemma en mijn vriend heeft ook geen flauw idee. We hebben maar afgesproken om het aan elkaar te melden als een van ons denkt te weten wat we hiermee aanmoeten/willen. Als ik morgen ineens zeker weet dat ik wel kinderen wil, dan leg ik dat direct voor aan mijn vriend en dan denken we er samen eens goed over na.
Wegen jouw voor- en nadelen tegen elkaar op? Kun je je een leven met kinderen voorstellen? Is dat een verrijking? Wat zou je missen als je wel/geen kinderen krijgt?
Wegen jouw voor- en nadelen tegen elkaar op? Kun je je een leven met kinderen voorstellen? Is dat een verrijking? Wat zou je missen als je wel/geen kinderen krijgt?
woensdag 26 augustus 2015 19:27
Vorig jaar moeder geworden van een prachtige docher.
Hier ook nooit een helder ja of nee gevoel gehad.
Sterker nog: eigenlijk heb ik helemaal niets met kinderen. Vind ze meestal maar irritant.
Toch de laatste jaren beginnen twijfelen. Ik zag mezelf zowel met als zonder kind gelukkig worden.
Man wou wel graag een kindje maar zou zich er ook zonder veel problemen bij neer kunnen leggen hebben als ik het toch niet zag zitten.
Heb er uiteindelijk 4 jaar over gedaan om de knoop door te hakken.
Nu heel blij dat we voor haar gekozen hebben. Blijkt dat ze het meest geweldige kindje is dat we beiden al tegengekomen zijn
Hier ook nooit een helder ja of nee gevoel gehad.
Sterker nog: eigenlijk heb ik helemaal niets met kinderen. Vind ze meestal maar irritant.
Toch de laatste jaren beginnen twijfelen. Ik zag mezelf zowel met als zonder kind gelukkig worden.
Man wou wel graag een kindje maar zou zich er ook zonder veel problemen bij neer kunnen leggen hebben als ik het toch niet zag zitten.
Heb er uiteindelijk 4 jaar over gedaan om de knoop door te hakken.
Nu heel blij dat we voor haar gekozen hebben. Blijkt dat ze het meest geweldige kindje is dat we beiden al tegengekomen zijn
woensdag 26 augustus 2015 19:27
quote:jellybelly schreef op 26 augustus 2015 @ 19:20:
Bij twijfel niet doen.
Denk na wie er wat mee opschiet. De wereld in ieder geval niet, waarom zou je nabestaanden willen achterlaten in deze ellende. Hou lekker je tijd, geld, en leven voor jezelf. Meer mensen zouden er harder over moeten nadenken en tot de conclusie moeten komen dat het verstandiger is om het niet te doen.
Dit!
Als je niet hormonaal belast bent met rammelende eierstokken, kun je beter eieren voor je geld kiezen
Bij twijfel niet doen.
Denk na wie er wat mee opschiet. De wereld in ieder geval niet, waarom zou je nabestaanden willen achterlaten in deze ellende. Hou lekker je tijd, geld, en leven voor jezelf. Meer mensen zouden er harder over moeten nadenken en tot de conclusie moeten komen dat het verstandiger is om het niet te doen.
Dit!
Als je niet hormonaal belast bent met rammelende eierstokken, kun je beter eieren voor je geld kiezen
Shoot first, ask questions later!
woensdag 26 augustus 2015 19:28
quote:Rooss4.0 schreef op 26 augustus 2015 @ 19:25:
Op mijn 25e had ik nog een gesprek met mijn oma-nodende moeder dat ik toch echt niet op deez aardkloot was om mezelf voor te planten. Op mijn 32e had ik er 3.
Dus.....
Op mijn 22e zag ik mezelf helemaal trouwen en kindjes krijgen, nu op mijn 38e ben ik overtuigd bewust kinderloos.
Dus.....
Op mijn 25e had ik nog een gesprek met mijn oma-nodende moeder dat ik toch echt niet op deez aardkloot was om mezelf voor te planten. Op mijn 32e had ik er 3.
Dus.....
Op mijn 22e zag ik mezelf helemaal trouwen en kindjes krijgen, nu op mijn 38e ben ik overtuigd bewust kinderloos.
Dus.....
woensdag 26 augustus 2015 19:32
Ik wist het ook nooit. Gek werd ik ervan. Toen wilde ik niet.
Prima.
Toen kwam ik iemand tegen die wilde wel.
Dat was een harde eis.
Oké.
Ojee!
Toen ging ik met hem mee, 35 was ik toen.
En dacht ik 'weet je ik trek die spiraal eruit en zie wel hoe mijn leven loopt'.
Voor velen zou dat ook roepen om commentaar ' niet doen want je staat er niet 100% achter '. Dat wist ik, ik dacht echt ik zie het wel. Woonde niet eens samen.
Dat deed ik pas toen ik zeven maanden zwanger was.
En een jaar na de eerste uitdrijving was de tweede uitdrijving.
Nu ben ik die van al die cliché's.
Je krijgt er zoveel voor terug en zo.
Succes met kiezen
Ik snap je echt ik snap je heel goed.
Prima.
Toen kwam ik iemand tegen die wilde wel.
Dat was een harde eis.
Oké.
Ojee!
Toen ging ik met hem mee, 35 was ik toen.
En dacht ik 'weet je ik trek die spiraal eruit en zie wel hoe mijn leven loopt'.
Voor velen zou dat ook roepen om commentaar ' niet doen want je staat er niet 100% achter '. Dat wist ik, ik dacht echt ik zie het wel. Woonde niet eens samen.
Dat deed ik pas toen ik zeven maanden zwanger was.
En een jaar na de eerste uitdrijving was de tweede uitdrijving.
Nu ben ik die van al die cliché's.
Je krijgt er zoveel voor terug en zo.
Succes met kiezen
Ik snap je echt ik snap je heel goed.
DTEEZ!
woensdag 26 augustus 2015 19:34
quote:MarindaH schreef op 26 augustus 2015 @ 19:24:
[...]
Nouja, dat kan ik me dus wel voorstellen. Maar dat weegt niet op tegen de moeite die ik er nu voor zou moeten doen. Ik vind kinderen ook absoluut niet zaligmakend.
Het is op zich niet slecht om te realiseren wat het kan betekenen voor je leven als je een kind neemt. Het is ook absoluut niet altijd leuk en geweldig. Ja, je hebt liefde ten over voor je kind(eren) en die verliefdheid, die bestaat echt. Maar het is niet allesoverheersend zoals je het kent als je net iemand hebt leren kennen. Het komt in momenten (bij mij vaak als mijn dochter lekker slaapt ). Mensen duiken te vaak in die kinderwens omdat ze zich er zoveel leuks bij voorstellen en niet voor kunnen stellen hoe zwaar het (soms) kan zijn.
Dus in die zin, nee, kinderen zijn niet altijd zaligmakend. En dat is goed om te realiseren.
Ik zou dus de eerder genoemde tip ook willen adviseren. Ik wilde het bijvoorbeeld echt niet missen om zwanger te zijn en later naar het pretpark te kunnen met mijn kinderen. Hoe zie je dat zelf TO, en Marinda?
[...]
Nouja, dat kan ik me dus wel voorstellen. Maar dat weegt niet op tegen de moeite die ik er nu voor zou moeten doen. Ik vind kinderen ook absoluut niet zaligmakend.
Het is op zich niet slecht om te realiseren wat het kan betekenen voor je leven als je een kind neemt. Het is ook absoluut niet altijd leuk en geweldig. Ja, je hebt liefde ten over voor je kind(eren) en die verliefdheid, die bestaat echt. Maar het is niet allesoverheersend zoals je het kent als je net iemand hebt leren kennen. Het komt in momenten (bij mij vaak als mijn dochter lekker slaapt ). Mensen duiken te vaak in die kinderwens omdat ze zich er zoveel leuks bij voorstellen en niet voor kunnen stellen hoe zwaar het (soms) kan zijn.
Dus in die zin, nee, kinderen zijn niet altijd zaligmakend. En dat is goed om te realiseren.
Ik zou dus de eerder genoemde tip ook willen adviseren. Ik wilde het bijvoorbeeld echt niet missen om zwanger te zijn en later naar het pretpark te kunnen met mijn kinderen. Hoe zie je dat zelf TO, en Marinda?
woensdag 26 augustus 2015 19:35
woensdag 26 augustus 2015 19:35
We hebben huisdieren ja, en dat gaat heel gezellig en prima. We passen weleens op, maar das nooit langer dan een paar uur. Merk dan wel dat mijn vriend zich wat meer afzijdig houdt. Die heeft gewoon geen idee wat ie dan met zijn neefje of nichtje aanmoet. Terwijl ik dan over de vloer kruip met treinen en hutten sta te bouwen etc. Maar een hele week is natuurlijk wel anders, dus zou wel mooie testcase zijn voor beiden Kan weleens een balletje opgooien of er nog iemand een weekje zijn handen vrij wil!
Irritant he Stofmuis en MirandaH. Zaligmakend inderdaad niet. Plus zoals jellybelly zegt: voor het behoud van de soort hoeven we het niet te doen... en toch die rot deadline... En komt nog bij dat dat volgens de halve wereld wél zaligmakend is. Dus je bent sowieso in veel ogen 'raar' als je niet wilt of twijfelt.
Briljante engeltjes heb je elle En Vl43nder das nou precies wat ik niet kan inschatten. Kon ik het maar!
Kan weleens een balletje opgooien of er nog iemand een weekje zijn handen vrij wil!Irritant he Stofmuis en MirandaH. Zaligmakend inderdaad niet. Plus zoals jellybelly zegt: voor het behoud van de soort hoeven we het niet te doen... en toch die rot deadline... En komt nog bij dat dat volgens de halve wereld wél zaligmakend is. Dus je bent sowieso in veel ogen 'raar' als je niet wilt of twijfelt.
Briljante engeltjes heb je elle
En Vl43nder das nou precies wat ik niet kan inschatten. Kon ik het maar!
woensdag 26 augustus 2015 19:39
Ik herken je twijfel, jarenlang gehad. Ik heb hem er hier wel eens eerder ingegooid: Iemand zei een keer tegen me toen ik halverwege de dertig was: Als je kinderen had gewild, had je ze al lang gehad. (Even er van uitgaande dat het ook zou kunnen natuurlijk.) Diegene wist dat ik in een stabiele langdurige relatie zat, die absoluut geen belemmering vormde om aan kinderen te beginnen. Dat was wel een eyeopener voor mij.
Tja, en inmiddels ben ik al ruim in de 40 en nog steeds geen kinderen....
Maar goed, daar heb jij misschien niks aan.
In ieder geval kun je van beide keuzes de voordelen in zien, dat betekent dat je waarschijnlijk met beide keuzes gelukkig kunt zijn. Dat betekent dus ook dat beide keuzes voor jou geschikt zouden kunnen zijn. Mijn advies is daarom: maak uiteindelijk wel een weloverwogen keuze, waarbij je je realiseert dat het niet erg is om het niet 100% zeker te weten. Anders kom je in de situatie dat je zelf nooit bewust de beslissing voor ja of nee hebt genomen en ik proef een beetje uit jouw verhaal dat dat juist hetgene is dat je wilt voorkomen: dat de tijd voor je beslist.
Tja, en inmiddels ben ik al ruim in de 40 en nog steeds geen kinderen....
Maar goed, daar heb jij misschien niks aan.
In ieder geval kun je van beide keuzes de voordelen in zien, dat betekent dat je waarschijnlijk met beide keuzes gelukkig kunt zijn. Dat betekent dus ook dat beide keuzes voor jou geschikt zouden kunnen zijn. Mijn advies is daarom: maak uiteindelijk wel een weloverwogen keuze, waarbij je je realiseert dat het niet erg is om het niet 100% zeker te weten. Anders kom je in de situatie dat je zelf nooit bewust de beslissing voor ja of nee hebt genomen en ik proef een beetje uit jouw verhaal dat dat juist hetgene is dat je wilt voorkomen: dat de tijd voor je beslist.
woensdag 26 augustus 2015 19:41
Ik heb het zelfde ik twijfel ook heel erg, mijn eierstokken rammelen ook niet en ben begin 30 heb wel al heel lang een vriend maar hij heeft het zelfde ergste vindt ik nog dat je commentaar krijgt van andere dat je oud wordt en waarom je geen kinderen hebt want ze zijn oh zo leuk.... Maar meestal ben ik ze na 1 dag al zat dus ik denk niet dat ik moeder wordt, maar soms heb je wel het gevoel en angst dat je alleen zal achter blijven....
