Wil ik kinderen? Ik weet het gewoon écht niet.

26-08-2015 19:16 424 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoor zoveel om me heen van mensen met kinderwens, zwanger, proberend, of al jarenlang het idee dat ze moeder willen worden, of absoluut niet. En ik heb gewoon eigenlijk echt geen idee. En dat voelt zo laf.



Ik vind kinderen erg leuke wezens, en ik maak de grootste lol met nichtjes en neefjes. Maar ik heb nooit echt zo'n vooropgezet plan gehad van trouwen en kindjes krijgen 'later'. Nu is het later (of eigenlijk zowat al te laat) en ik maak het mezelf niet makkelijker... Ik heb al een aantal jaren een vriend die liever geen vader wou worden. Dat was voor mij geen dealbreaker, omdat ik er eigenlijk zelf ook nog niet zo uit was en ben. Toch wel een soort van proces doorgemaakt dat ALS ik het wil, het dan niet met hem zal zijn. Dus dan ga je terug naar de basisvraag: wil IK het? Maar al een paar jaar (de tijd gaat zo snel!) pieker ik me suf. Voordelen, nadelen, angsten, twijfels, fantasieën, tijdje leven met het ene idee, dan met het andere... Mijn vriend begint inmiddels te zeggen dat als ik het wil, hij er ook wel voor wil gaan. Hoewel ik het idee heb dat ie me vooral niet kwijt wil, en daarom de deur op een kier heeft gezet.



Toch kom ik gewoon geen steek verder. Ik heb gewoon geen idee. Ik zie net zo makkelijk een leven mét kinderen voor me als een leven zonder. Ik kan van allebei niet inschatten hoe ik het over tien jaar zal vinden, dus je moet altijd er maar het beste van maken. En dat zal ik ook vol overgave doen. Maar als ik niet opschiet, bepaalt mijn lijf al voor me. En dat voelt rottig. Ik vind mezelf besluiteloos en slap. Dat ik gewoon geen helder JA of NEE voel. Krijg bijna de neiging om het maar 'aan de tarotkaarten te vragen' ofzo, ware het niet dat ik totaal niet spiritueel ben ;)



Nog meer van die twijfelkonten hier? Of mensen die iets doorslaggevends kunnen aandragen? Glazen bol iemand?
Ik denk ook dat het afhangt van wat je verder met je leven van plan bent of je wat 'in moet leveren'. Sommige mensen hebben een levensstijl waar een 'gemiddeld kind' vrij geruisloos in mee kan draaien. Ik lees hier ook mensen die het allemaal wel een beetje gezien/gedaan hebben zonder kind. Daar kan ik me dan weer niets bij voorstellen (genoeg plannen /ideeen/wensen -en lang niet allemaal egocentrische-om drie keer negentig te worden vrees ik). Ook zijn er mensen die zo graag een kind willen dat ze het niet erg vinden om dingen op te geven, ook prima natuurlijk.



Maar ook ik vind dat je je wel mag realiseren dat je misschien niet zo'n rustig kind krijgt (ook al ben je zelf erg rustig en overtuigd van je opvoedvaardigheden), ook weet je niet hoe je zelf reageert als je een kind krijgt, sommige vrouwen zijn toch een paar jaar ongepland uit de running. Ik lees hier ook topics van mensen die toch erg staan te kijken van de struktuur en energie die kinderen vergen (prima natuurlijk om het daar dan over te hebben). Als je het graag wil heb je het er vast voor over, en de meeste mensen zullen dat er ook alleen al door allerlei hormonale factoren voor over hebben. Maar over de loop van zo'n 15 jaar ofzo heeft het allemaal bij elkaar wel invloed op je levensloop.



En mooie post van laduchesse.
Alle reacties Link kopieren
Mozzarella....... als je twijfel ,niet doen.



Ja ik heb natuurlijk makkelijk lullen.

Wat ik heb ook geen kinderwens,en die heb ik ook nooit gehad.

Sommige mensen snappen dat niet,want dan mis je iets.

wat je niet heb mis je niet,tenzij je wel een kinderwens heb.

Vrienden,en ook de mensen om me heen krijgen kinderen,maar ik heb nooit het gevoel gehad dat ik kinderen wil.

Ik zou echt niet met ze willen ruilen.

Of ze vragen dan ...... heb je dan hekel aan kinderen.

Nee dat heb ik abseluut niet,het zou denk ik saai zijn als er alleen maar volwassenen rond lopen op deze planeet.



Waarom ik geen kinderen wil ?

Opvoeden is niet mn ding,en ik vind me zelf ook niet geschikt voor kinderen,ik ben erg op mn vrijheid gesteld.

Ik sta en ga waar ik wil,ik werk fulltime en ik sport en ik ga geregeld naar festivals,naast mn werk moet ik lekker ontspannen.

Mij zul je niet in een speeltuin vinden,als ik dan bij een vriendin ben ,en ik doe spelletjes of zo,dan ben ik thuis en ik denk dan..

Heerlijk die rust,ik wil me ook niet 24 uur per dag met kinderen bezig zijn.

Het enige waar ik me irriteer bij kinderen,als ze in een supermarkt staan te jengelen,omdat ze snoep willen.

dat hoefde we vroeger bij moeder niet te flikken.
Alle reacties Link kopieren
quote:nachtvlindertje85 schreef op 30 augustus 2015 @ 12:58:

[...]





Inderdaad. Kan hier ook niet goed tegen. Er is echt meer in het leven dan kinderen krijgen. Het leven met kinderen lijkt me ook al maar gedoe. Constant overal naartoe sjouwen met kinderwagen en al, of kind steeds bij je houden. Ik word al moe bij de gedachte. Had ook net een collega en haar oppas die net maar even afbelt nu ze moet werken straks. Nou lekker dan zo'n leven. Ik moet al zoveel doen en regelen. Moet je dat er maar net nog bijkrijgen. Ik zie alleen maar nadelen. En dan schoot me ook net te binnen... Hè die collega werkt vast ook alleen maar om de oppas te kunnen betalen. Nou lekker dan kan je net zo goed zelf thuis zitten met kind. Of je moet een jong meisje aannemen die minimumloon krijgt om nog wat over te houden. Lijkt me echt helemaal niets!



Ouderschap verheerlijken, daar ben je allergisch voor. Misschien doen die vrouwen wel zo omdat jij het alleen maar zit af te zeiken?

Dat je een keuze maakt voor het een houdt toch niet automatisch in dat de andere keuze 100 % ellendig en kommer en kwel zou zijn?

Zo hoef ik bijvoorbeeld geen hond omdat ik het afschuwelijk zou vinden om in slecht weer buiten te moeten lopen. Maar dat houdt ook in dat ik met lekker weer niet " zomaar " wandel en dat zou ik dan juist weer wel lekker vinden. Dat het ene zwaarder weegt dan het ander, dat begrijp ik.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
slekire wijzigde dit bericht op 30-08-2015 15:25
Reden: dubbel
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nooit iets zeker geweten. Niet mn studierichting, niet welke baan, of ik wel echt met deze man wilde trouwen, in dit huis wonen in deze plaats, of ik die kinderen wel wilde. ...maar ik ben er al lang achter dat ik nu eenmaal zo ben, ik zal nooit iets echt helemaal zeker weten.

Dus ik weeg voordelen en nadelen af en dan hak ik n knoop door. Dat heeft steeds goed uitgepakt en daarom ben ik toch heel gelukkig.

Dus ik zou zeggen als je er meer dan 50 %enthousiast over bent gewoon in het diepe springen.

De enige valkuil is dat je moet oppassen je niet te laten beïnvloeden door buitenaf. Wat zo hoort of wat mensen verwachten is niet ter zake doende en leidt af van je eigen gevoel.

Wat betreft de praktische bezwaren die door vooral kinderloze mensen worden opgesomd, dat valt mij echt reuze mee. Je hebt wel een goede betrouwbare oppas nodig, om af en toe even samen er uit te kunnen, maar wees eerlijk, hoe vaak gaan mensen nou echt heel spontaan weg en zo? Wat dat betreft is een vaste baan echt een grotere beperking in vrijheid, maar daar doet niemand zo negatief over!
Hoe kunnen wij jou nu overtuigen of je nu wel of geen kinderen moet ''krijgen''
quote:slekire schreef op 30 augustus 2015 @ 15:21:

Ik heb nooit iets zeker geweten. Niet mn studierichting, niet welke baan, of ik wel echt met deze man wilde trouwen, in dit huis wonen in deze plaats, of ik die kinderen wel wilde. ...maar ik ben er al lang achter dat ik nu eenmaal zo ben, ik zal nooit iets echt helemaal zeker weten.



Dit vind ik ook wel een mooie factor. Ben je een algemene twijfelkont of meer een kinderwens-twijfelkont?



quote:[message=19762711,noline]

Wat betreft de praktische bezwaren die door vooral kinderloze mensen worden opgesomd, dat valt mij echt reuze mee. Je hebt wel een goede betrouwbare oppas nodig, om af en toe even samen er uit te kunnen, maar wees eerlijk, hoe vaak gaan mensen nou echt heel spontaan weg en zo? Wat dat betreft is een vaste baan echt een grotere beperking in vrijheid, maar daar doet niemand zo negatief over! Een baan kun je opzeggen en tot op zekere hoogte kiezen. Wat voor kind je precies krijgt weet je niet, dus daar moet je wel wat voor over willen hebben (hoewel dat dus meestal redelijk vanzelf wel lukt). Ook is het goed om te bekijken wat voor jou belangrijk is om goed te functioneren en je prettig te voelen, mbt tot spontaniteit enzo.
quote:redbuIIetje schreef op 26 augustus 2015 @ 20:13:

Google maar 'ns op 'spijt van je kind', dan kom je heel openhartige verhalen tegen over een onderwerp wat nog erg in de taboesfeer zit. Als je twijfelt betekent het simpelweg dat je wens niet erg groot is en al helemaal niet alles overheersend, dus waarom dan je goede leventje opgeven? En al helemaal als voornamelijk tot 'n kind overwogen wordt voor de omgeving. Kindvrij blijven is anno nu niet meer raar net zoals homo zijn niet meer raar is.http://theunpublishedmaga ... -heb-spijt-van-mijn-kind/



heftig zo zie je er veel... of juist vrouwen die op oudere leeftijd dan maar met Piet van vier hoog een kindje maken en vervolgens spijt krijgen omdat Piet toch niet echt die droomman was...
Alle reacties Link kopieren
@anna, je hebt volkomen gelijk wat betreft een baan, maar ik bedoelde met betrekking op het zomaar spontaan in de auto springen en naar Parijs rijden oid. Dan is het regelen van oppas meestal minder werk dan het aanvragen en ook krijgen van vrije dagen.
Alle reacties Link kopieren
@redbulletje, jouw mening je goed recht uiteraard, maar zoals je het nu omschrijft is het meer beslissen uit angst: je kan beter niet je leven veranderen! Straks krijg je spijt! Als ik daar teveel rekening mee zou hebben gehouden dan zat ik nog steeds op t zolderkamertje bij mn ouders....risico loos maar ook geen steek vooruit gekomen.
quote:slekire schreef op 30 augustus 2015 @ 15:21:

Wat betreft de praktische bezwaren die door vooral kinderloze mensen worden opgesomd, dat valt mij echt reuze mee. Je hebt wel een goede betrouwbare oppas nodig, om af en toe even samen er uit te kunnen, maar wees eerlijk, hoe vaak gaan mensen nou echt heel spontaan weg en zo? Wat dat betreft is een vaste baan echt een grotere beperking in vrijheid, maar daar doet niemand zo negatief over!



Die praktische bezwaren worden vooral opgesomd omdat veel ouders niet (willen) geloven dat er mensen zijn die geen kinderen willen. Ik werd ook vaak niet geloofd of de praktische bezwaren werden voor mij ingevuld: "o ja, dan kun je lekker je tijd zelf indelen" of "jij hebt een hobby die veel geld kost, ik snap wel waarom je dan geen kinderen wil".

Op mijn "ik wil geen kinderen" werd soms zelfs geantwoord "wacht maar, dat komt nog wel, uiteindelijk wil jij heus wel kinderen".
Alle reacties Link kopieren
quote:nerdopviva schreef op 30 augustus 2015 @ 15:58:

[...]





Die praktische bezwaren worden vooral opgesomd omdat veel ouders niet (willen) geloven dat er mensen zijn die geen kinderen willen. Ik werd ook vaak niet geloofd of de praktische bezwaren werden voor mij ingevuld: "o ja, dan kun je lekker je tijd zelf indelen" of "jij hebt een hobby die veel geld kost, ik snap wel waarom je dan geen kinderen wil".

Op mijn "ik wil geen kinderen" werd soms zelfs geantwoord "wacht maar, dat komt nog wel, uiteindelijk wil jij heus wel kinderen".



Inderdaad, die goedbedoelde gesprekken waarin je door ouders verplicht wordt om praktische bezwaren aan te brengen (want je kan toch niet gewoon echt niet géén kind willen), die dan stuk voor stuk 'opgelost' worden door hen.



Vreemd genoeg is het zo ongeveer dezelfde type discussie die ik als tiener had toen ik zei geen alcohol te drinken. 'Maar alles wordt er zo leuk door!', 'Je moet het leren drinken!', 'Goh, kan je dan wel een leuke avond hebben?', etc
Alle reacties Link kopieren
Ehm, ik bedoelde de bezwaren die in dit topic worden aangedragen waarom je juist kinderloos zou willen blijven...dat je leven dan voorbij is en je nooit meer eens spontaan kan doen, dat onder andere.

Dat viel mij erg mee.

Dat er mensen zijn die beweren dat je vanzelf wel een kinderwens zou krijgen slaat nergens op. Das overtuigingsdrang en je vindt het in alle vormen, tot aan de Jehova's aan je deur.



Maar ik.probeer niemand te overtuigen, het is per persoon verschillend welke keuze de beste is. Ik ben er alleen voor mezelf achter dat je geen 100%zeker van iets hoeft te zijn om een beslissing te nemen. In mijn geval zou ik dan nog helemaal nooit beslissingen genomen, over wat dan ook.
Alle reacties Link kopieren
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 augustus 2015 @ 15:02:

[...]





Ouderschap verheerlijken, daar ben je allergisch voor. Misschien doen die vrouwen wel zo omdat jij het alleen maar zit af te zeiken?

Dat je een keuze maakt voor het een houdt toch niet automatisch in dat de andere keuze 100 % ellendig en kommer en kwel zou zijn?





Nou bij mij ging het altijd zo:

Moeder; heb jij ook kinderen?

Ikke; Nee.

Moeder; Waarom niet?

Ikke; omdat ik daar geen behoefte aan heb.

Moeder; maar je weet niet wat je mist, het ouderschap is zo mooi en je krijgt er zoveel voor terug. Ik kan me niet voorstellen dat een vrouw geen kinderen wil, het maakt je echt compleet.



<einde gesprek>



Tja nog weinig negatiefs van mijn zijde behalve het woordje nee....en dan begint altijd hetzelfde deuntje.
Alle reacties Link kopieren
quote:nerdopviva schreef op 30 augustus 2015 @ 15:58:

[...]



Op mijn "ik wil geen kinderen" werd soms zelfs geantwoord "wacht maar, dat komt nog wel, uiteindelijk wil jij heus wel kinderen".Euh ja deze hoor ik al zeker vanaf mijn twintigste en dan niet soms maar zeeeeer regelmatig. Heel irritant vond ik dat eigenlijk maar wel fijn dat we zoveel mensen hebben die in de toekomst kunnen kijken, allemaal waarzeggers met een glazen bol die mij klaarblijkelijk beter kennen dan dat ik mezelf ken.
Alle reacties Link kopieren
quote:nephthys schreef op 30 augustus 2015 @ 16:02:

[...]



Inderdaad, die goedbedoelde gesprekken waarin je door ouders verplicht wordt om praktische bezwaren aan te brengen (want je kan toch niet gewoon echt niet géén kind willen), die dan stuk voor stuk 'opgelost' worden door hen.



Vreemd genoeg is het zo ongeveer dezelfde type discussie die ik als tiener had toen ik zei geen alcohol te drinken. 'Maar alles wordt er zo leuk door!', 'Je moet het leren drinken!', 'Goh, kan je dan wel een leuke avond hebben?', etc



Hihi bij mij ook, ook non alcohol en ook altijd gezeik erover en het was dan niet gezellig als ik niet dronk. Wat triest dacht ik dan, dat er mensen zijn die het zonder alcohol niet gezellig hebben.



En ook de praktische bezwaren die dan ontkracht moeten worden als je geen behoefte hebt aan voortplanting. Er hoeft helemaal geen reden te zijn waarom men het niet wil, het kan ook gewoon niet willen zijn en verder niet. Niet iedereen wil hetzelfde in het leven maar als het op kinderen willen aankomt lijkt dat ineens anders ofzo?
Alle reacties Link kopieren
quote:DaisyF schreef op 30 augustus 2015 @ 17:37:

[...]





Nou bij mij ging het altijd zo:

Moeder; heb jij ook kinderen?

Ikke; Nee.

Moeder; Waarom niet?

Ikke; omdat ik daar geen behoefte aan heb.

Moeder; maar je weet niet wat je mist, het ouderschap is zo mooi en je krijgt er zoveel voor terug. Ik kan me niet voorstellen dat een vrouw geen kinderen wil, het maakt je echt compleet.



<einde gesprek>



Tja nog weinig negatiefs van mijn zijde behalve het woordje nee....en dan begint altijd hetzelfde deuntje.



Goh, datzelfde riedeltje kun je ook omdraaien. En je hebt ook nog riedeltjes over 'waarom maar 1 kind?' Of 'stelletje konijnen, een derde??' Of 'maar wil je dan geen dochter/zoon (doorhalen wat niet van toepassing is), 'waarom een huis kopen ipv huren' (of omgekeerd) of 'waarom een hond? Een kat is zoooooveel leuker' (of omgekeerd), etc.



Er zijn nu eenmaal mensen die van alles wel iets vinden en het nodig vinden om dat vaak kenbaar te maken. Ik ben in principe niet zo'n aardig mens, het interesseert mij in 70% van de meest voorkomende gevallen geen ene moer en neem zaken ter kennisgeving aan. Ik ben zelfs zo'n gemeen mens dat ik niet meedoe aan de komedie rondom de 'Ik wil nooit kinderen' en de ludieke aankondiging van de zwangerschap. Dan ga ik echt niet zogenaamd helemaal verbaasd zitten doen van "Oh echt? Jij?" Dan zeg ik gewoon 'proficiat'. Ja, heel verrassend (not).



OT: er zijn best veel goede overwegingen geschreven. Het is echt zo'n persoonlijke keuze dat het moeilijk is voor mij om daar iets zinnigs over te zeggen. Voor mijzelf was dat als jonge meid vooral de vraag "Hoe zie ik mijn leven over twintig jaar" die de doorslag gaf. Daar kwamen kinderen in voor dus zodoende
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
quote:slekire schreef op 30 augustus 2015 @ 15:21:

Je hebt wel een goede betrouwbare oppas nodig, om af en toe even samen er uit te kunnen, maar wees eerlijk, hoe vaak gaan mensen nou echt heel spontaan weg en zo? Wat dat betreft is een vaste baan echt een grotere beperking in vrijheid, maar daar doet niemand zo negatief over!



Die vaste baan is zeker een beperking maar die heb ik nodig om de dingen te kunnen doen die ik wil. Maar die vaste baan is 32 uur per week, een kind is 24/7 per week en dan nog naast een baan.



En ik ben zo iemand die spontaan weggaat. Bij mooi weer op de motor kunnen stappen, wandelen in de natuur als ik daar zin in heb en op een door mij gekozen tijd enz. Even naar de andere kant van het land als ik een mooie auto op MP heb gezien en geloof me dat kan zomaar gebeuren want ik heb een voorliefde voor oldtimers en daar kan ik niet op plannen. Even 's avonds nog rondtoeren met een auto en vanochtend bedachten we om ff naar Duitsland te rijden omdat ik via FB iets zag wat vandaag zou plaatsvinden daar. Tja allemaal dingen die niet zo makkelijk gaan met kinderen, dat is voor de één niet erg maar voor mij betekent het nogal wat.



En dan nog, mijn baan geeft me in die mate vrijheid dat ik spontaan een middag vrij kan nemen, gelukkig heb ik dat. Met een kind gaat dat gewoon niet.



Pas nog een ander huis gekocht, heerlijk afgelegen. Ik hoef niet na te denken over scholen in de buurt of vriendjes die achtergelaten worden. Met kinderen zul je gewoon rekening moeten houden. Nogmaals niet iedereen ziet dat als iets negatiefs, maar sommigen ook wel.
Alle reacties Link kopieren
Hier respect voor je eigen keuze. Of mensen nu wel of geen kinderen willen, boeiend. Ik heb vrienden en die willen er geen, prima. Nooit iets over gezegd. Overigens nu ik zwanger ben, komen ze evengoed met een cadeautje aanzetten. Zij respecteren ook de keuze dat ik wel graag kinderen wil.
Alle reacties Link kopieren
quote:lemoos2 schreef op 30 augustus 2015 @ 17:51:

[...]





Goh, datzelfde riedeltje kun je ook omdraaien. En je hebt ook nog riedeltjes over 'waarom maar 1 kind?' Of 'stelletje konijnen, een derde??' Of 'maar wil je dan geen dochter/zoon (doorhalen wat niet van toepassing is), 'waarom een huis kopen ipv huren' (of omgekeerd) of 'waarom een hond? Een kat is zoooooveel leuker' (of omgekeerd), etc.



Er zijn nu eenmaal mensen die van alles wel iets vinden en het nodig vinden om dat vaak kenbaar te maken. Ik ben in principe niet zo'n aardig mens, het interesseert mij in 70% van de meest voorkomende gevallen geen ene moer en neem zaken ter kennisgeving aan. Ik ben zelfs zo'n gemeen mens dat ik niet meedoe aan de komedie rondom de 'Ik wil nooit kinderen' en de ludieke aankondiging van de zwangerschap. Dan ga ik echt niet zogenaamd helemaal verbaasd zitten doen van "Oh echt? Jij?" Dan zeg ik gewoon 'proficiat'. Ja, heel verrassend (not).



OT: er zijn best veel goede overwegingen geschreven. Het is echt zo'n persoonlijke keuze dat het moeilijk is voor mij om daar iets zinnigs over te zeggen. Voor mijzelf was dat als jonge meid vooral de vraag "Hoe zie ik mijn leven over twintig jaar" die de doorslag gaf. Daar kwamen kinderen in voor dus zodoende



In het dorp waar ik woon staat het hebben van een gezin op nr 1. Vrouwen hier praten eigenlijk alleen maar over hun kinderen en hebben verder niet zoveel anders. Ik heb echt tig jaar dit aan moeten horen en over andere zaken werd niet gesproken die jij noemt, hier staat baren met stip op nr 1. Hier zijn niet veel kleine gezinnen, mijn ex buuf heeft er acht. Niets mis mee maar zij vindt het absoluut not done als mensen bewust kinderloos zijn en dat zul je weten ook, wees niet bang.

Als je jong bent is dat best lastig, je voelt je een outsider en ik ken best wat vrouwen die onder druk zijn gezet, zo ook iemand uit mijn klas van de lagere school, de dominee kwam langs na één jaar huwelijk waar de kinderen bleven. Zij had nooit moeder moeten worden want ze verwaarloosde haar dochter.



Maar bovenal ging het hier over het verheerlijken van het ouderschap en niet over andere dingen.
Alle reacties Link kopieren
quote:ollekebollekeknolleke schreef op 30 augustus 2015 @ 18:00:

Hier respect voor je eigen keuze. Of mensen nu wel of geen kinderen willen, boeiend. Ik heb vrienden en die willen er geen, prima. Nooit iets over gezegd. Overigens nu ik zwanger ben, komen ze evengoed met een cadeautje aanzetten. Zij respecteren ook de keuze dat ik wel graag kinderen wil.Nou en dat hoort toch ook zo! Het gaat om inlevingsvermogen, zelf geen kinderen willen zegt toch niet dat je niet blij kunt zijn voor een ander die het wel wil.
Alle reacties Link kopieren
quote:DaisyF schreef op 30 augustus 2015 @ 18:10:

[...]





Nou en dat hoort toch ook zo! Het gaat om inlevingsvermogen, zelf geen kinderen willen zegt toch niet dat je niet blij kunt zijn voor een ander die het wel wil.Precies, ik ga ook niet vragen waarom niet. Dat doet er namelijk niet toe, tenzij de persoon dit zelf tegen me wil vertellen. Denk dat sommige mensen het inlevingsvermogen missen.
Alle reacties Link kopieren
Oh inderdaad, je moet je vooral niet de illusie maken dat je het voor iedereen goed kan doen, iedere keuze levert vragen en kritiek op hoor.

Toen ik zwanger was van mn oudste, op mn 27e kreeg ik minstens 15 x de opmerking " Oh! Ehm....gefeliciteerd? " want t is vast een ongelukje, je kan toch niet bewust zo jong al kinderen willen....dat.

Als je weer op een andere plek woont reageren mensen misschien juist opgelucht, ben je toch nog op tijd of zo.

Ach ja.
Alle reacties Link kopieren
quote:slekire schreef op 30 augustus 2015 @ 18:19:

Oh inderdaad, je moet je vooral niet de illusie maken dat je het voor iedereen goed kan doen, iedere keuze levert vragen en kritiek op hoor.

Toen ik zwanger was van mn oudste, op mn 27e kreeg ik minstens 15 x de opmerking " Oh! Ehm....gefeliciteerd? " want t is vast een ongelukje, je kan toch niet bewust zo jong al kinderen willen....dat.

Als je weer op een andere plek woont reageren mensen misschien juist opgelucht, ben je toch nog op tijd of zo.

Ach ja.Maar helemaal nooit zwanger willen worden gaat er bij de meesten echt niet in hoor. Kan erg vermoeiend zijn, tjonge als ik 15 keer opmerkingen had gehoord dan deed ik het er voor, je kunt er nog wel twee nullen achter plaatsen in mijn geval en dan nog de meest kwetsende, en dan zo'n jaartje of twintig....en ik vraag mij altijd af; why?
Alle reacties Link kopieren
Omdat hele jonge meisjes nog heel zwart/wit denken. En ook zo praten. Meestal zeggen ze ook dat als hun partner later met een ander zou zoenen ze hem/haar er meteen uit zouden gooien blablabla.

En dan begint t echte leven en komen ze er achter dat er toch heel veel grijstinten bij zijn.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven