Relaties
alle pijlers
Wil ik kinderen? Ik weet het gewoon écht niet.
woensdag 26 augustus 2015 19:16
Hoor zoveel om me heen van mensen met kinderwens, zwanger, proberend, of al jarenlang het idee dat ze moeder willen worden, of absoluut niet. En ik heb gewoon eigenlijk echt geen idee. En dat voelt zo laf.
Ik vind kinderen erg leuke wezens, en ik maak de grootste lol met nichtjes en neefjes. Maar ik heb nooit echt zo'n vooropgezet plan gehad van trouwen en kindjes krijgen 'later'. Nu is het later (of eigenlijk zowat al te laat) en ik maak het mezelf niet makkelijker... Ik heb al een aantal jaren een vriend die liever geen vader wou worden. Dat was voor mij geen dealbreaker, omdat ik er eigenlijk zelf ook nog niet zo uit was en ben. Toch wel een soort van proces doorgemaakt dat ALS ik het wil, het dan niet met hem zal zijn. Dus dan ga je terug naar de basisvraag: wil IK het? Maar al een paar jaar (de tijd gaat zo snel!) pieker ik me suf. Voordelen, nadelen, angsten, twijfels, fantasieën, tijdje leven met het ene idee, dan met het andere... Mijn vriend begint inmiddels te zeggen dat als ik het wil, hij er ook wel voor wil gaan. Hoewel ik het idee heb dat ie me vooral niet kwijt wil, en daarom de deur op een kier heeft gezet.
Toch kom ik gewoon geen steek verder. Ik heb gewoon geen idee. Ik zie net zo makkelijk een leven mét kinderen voor me als een leven zonder. Ik kan van allebei niet inschatten hoe ik het over tien jaar zal vinden, dus je moet altijd er maar het beste van maken. En dat zal ik ook vol overgave doen. Maar als ik niet opschiet, bepaalt mijn lijf al voor me. En dat voelt rottig. Ik vind mezelf besluiteloos en slap. Dat ik gewoon geen helder JA of NEE voel. Krijg bijna de neiging om het maar 'aan de tarotkaarten te vragen' ofzo, ware het niet dat ik totaal niet spiritueel ben
Nog meer van die twijfelkonten hier? Of mensen die iets doorslaggevends kunnen aandragen? Glazen bol iemand?
Ik vind kinderen erg leuke wezens, en ik maak de grootste lol met nichtjes en neefjes. Maar ik heb nooit echt zo'n vooropgezet plan gehad van trouwen en kindjes krijgen 'later'. Nu is het later (of eigenlijk zowat al te laat) en ik maak het mezelf niet makkelijker... Ik heb al een aantal jaren een vriend die liever geen vader wou worden. Dat was voor mij geen dealbreaker, omdat ik er eigenlijk zelf ook nog niet zo uit was en ben. Toch wel een soort van proces doorgemaakt dat ALS ik het wil, het dan niet met hem zal zijn. Dus dan ga je terug naar de basisvraag: wil IK het? Maar al een paar jaar (de tijd gaat zo snel!) pieker ik me suf. Voordelen, nadelen, angsten, twijfels, fantasieën, tijdje leven met het ene idee, dan met het andere... Mijn vriend begint inmiddels te zeggen dat als ik het wil, hij er ook wel voor wil gaan. Hoewel ik het idee heb dat ie me vooral niet kwijt wil, en daarom de deur op een kier heeft gezet.
Toch kom ik gewoon geen steek verder. Ik heb gewoon geen idee. Ik zie net zo makkelijk een leven mét kinderen voor me als een leven zonder. Ik kan van allebei niet inschatten hoe ik het over tien jaar zal vinden, dus je moet altijd er maar het beste van maken. En dat zal ik ook vol overgave doen. Maar als ik niet opschiet, bepaalt mijn lijf al voor me. En dat voelt rottig. Ik vind mezelf besluiteloos en slap. Dat ik gewoon geen helder JA of NEE voel. Krijg bijna de neiging om het maar 'aan de tarotkaarten te vragen' ofzo, ware het niet dat ik totaal niet spiritueel ben
Nog meer van die twijfelkonten hier? Of mensen die iets doorslaggevends kunnen aandragen? Glazen bol iemand?
woensdag 26 augustus 2015 19:41
Huisdieren kan je toch moeilijk vergelijken met kinderen...
Kinderen zijn je eigen vlees en bloed.
En hoewel dat het soms ontzettend vermoeiend en slopend kan zijn maakt het je toch gelukkig.
Maar zoals al gezegd: het hebben van kinderen is absoluut niet zaligmakend. Het is goed je daar bewust van te zijn
Kinderen zijn je eigen vlees en bloed.
En hoewel dat het soms ontzettend vermoeiend en slopend kan zijn maakt het je toch gelukkig.
Maar zoals al gezegd: het hebben van kinderen is absoluut niet zaligmakend. Het is goed je daar bewust van te zijn
woensdag 26 augustus 2015 19:42
quote:jellybelly schreef op 26 augustus 2015 @ 19:20:
Bij twijfel niet doen.
Denk na wie er wat mee opschiet. De wereld in ieder geval niet, waarom zou je nabestaanden willen achterlaten in deze ellende. Hou lekker je tijd, geld, en leven voor jezelf. Meer mensen zouden er harder over moeten nadenken en tot de conclusie moeten komen dat het verstandiger is om het niet te doen.Wat een negatieve reactie.
Bij twijfel niet doen.
Denk na wie er wat mee opschiet. De wereld in ieder geval niet, waarom zou je nabestaanden willen achterlaten in deze ellende. Hou lekker je tijd, geld, en leven voor jezelf. Meer mensen zouden er harder over moeten nadenken en tot de conclusie moeten komen dat het verstandiger is om het niet te doen.Wat een negatieve reactie.
woensdag 26 augustus 2015 19:44
quote:jellybelly schreef op 26 augustus 2015 @ 19:29:
[...]
Ah daar ben je al. Ik denk, ik begin vast zonder jou
Heel goed gedaan!
Goed argument ook de wereld waar je 'n kind op zet anno nu. Dan moet je wel 'n allesoverheersende 'ik wil persé een kind' wens hebben, dan dient het kind in elk geval nog egoistische (dus begrijpelijke) doeleinden. Alleen 'n kind nemen omdat 'men dat van je verwacht' is helemaal zo zonde: zonde voor het kind maar ook voor jezelf als je ergens liever wat anders met je leven had gedaan.
[...]
Ah daar ben je al. Ik denk, ik begin vast zonder jou
Heel goed gedaan!
Goed argument ook de wereld waar je 'n kind op zet anno nu. Dan moet je wel 'n allesoverheersende 'ik wil persé een kind' wens hebben, dan dient het kind in elk geval nog egoistische (dus begrijpelijke) doeleinden. Alleen 'n kind nemen omdat 'men dat van je verwacht' is helemaal zo zonde: zonde voor het kind maar ook voor jezelf als je ergens liever wat anders met je leven had gedaan.
Shoot first, ask questions later!
woensdag 26 augustus 2015 19:44
quote:Kerstvrouw schreef op 26 augustus 2015 @ 19:24:
Hebben jullie een huisdier? Zo niet, dan zouden jullie eens een dier aan kunnen schaffen dat veel zorg nodig heeft en dan kijken hoe dat bevalt. Als jullie zeggen van wij zijn klaar om zo veel verantwoordelijkheid voor een levend wezen te nemen, en jullie hebben er tijd en energie voor, dan kunnen jullie nog altijd een kind overwegen.
Of wat jullie ook zouden kunnen doen is een weekje of zo een neefje of nichtje laten logeren. Dan kunnen jullie eens kijken hoe het bevalt.
Succes in ieder geval!Een huisdier is totaal niet vergelijkbaar. Gelukkig zijn er geen kinderasielen als je je kind zat wordt .
Hebben jullie een huisdier? Zo niet, dan zouden jullie eens een dier aan kunnen schaffen dat veel zorg nodig heeft en dan kijken hoe dat bevalt. Als jullie zeggen van wij zijn klaar om zo veel verantwoordelijkheid voor een levend wezen te nemen, en jullie hebben er tijd en energie voor, dan kunnen jullie nog altijd een kind overwegen.
Of wat jullie ook zouden kunnen doen is een weekje of zo een neefje of nichtje laten logeren. Dan kunnen jullie eens kijken hoe het bevalt.
Succes in ieder geval!Een huisdier is totaal niet vergelijkbaar. Gelukkig zijn er geen kinderasielen als je je kind zat wordt .
woensdag 26 augustus 2015 19:48
quote:Bromelia schreef op 26 augustus 2015 @ 19:44:
[...]
Een huisdier is totaal niet vergelijkbaar. Gelukkig zijn er geen kinderasielen als je je kind zat wordt . Nog niet
[...]
Een huisdier is totaal niet vergelijkbaar. Gelukkig zijn er geen kinderasielen als je je kind zat wordt . Nog niet
Harry stared at the word "Pig," and looked up at the tiny owl now fluttering around the light fixture on the ceiling. He had never seen anything that looked less like a pig.
woensdag 26 augustus 2015 19:49
quote:Mano82 schreef op 26 augustus 2015 @ 19:41:
Ik heb het zelfde ik twijfel ook heel erg, mijn eierstokken rammelen ook niet en ben begin 30 heb wel al heel lang een vriend maar hij heeft het zelfde ergste vindt ik nog dat je commentaar krijgt van andere dat je oud wordt en waarom je geen kinderen hebt want ze zijn oh zo leuk.... Maar meestal ben ik ze na 1 dag al zat dus ik denk niet dat ik moeder wordt, maar soms heb je wel het gevoel en angst dat je alleen zal achter blijven....Moet je voor de gein 'ns in 'n bejaardenhuis gaan kijken. Zitten veel eenzame bejaarden die nooit bezocht worden...maar die wél kinderen hebben. Een kind nemen is dus geen garantie dat ze er ook voor je zijn als jij oud bent.
Ik heb het zelfde ik twijfel ook heel erg, mijn eierstokken rammelen ook niet en ben begin 30 heb wel al heel lang een vriend maar hij heeft het zelfde ergste vindt ik nog dat je commentaar krijgt van andere dat je oud wordt en waarom je geen kinderen hebt want ze zijn oh zo leuk.... Maar meestal ben ik ze na 1 dag al zat dus ik denk niet dat ik moeder wordt, maar soms heb je wel het gevoel en angst dat je alleen zal achter blijven....Moet je voor de gein 'ns in 'n bejaardenhuis gaan kijken. Zitten veel eenzame bejaarden die nooit bezocht worden...maar die wél kinderen hebben. Een kind nemen is dus geen garantie dat ze er ook voor je zijn als jij oud bent.
Shoot first, ask questions later!
woensdag 26 augustus 2015 19:50
quote:missmisery schreef op 26 augustus 2015 @ 19:35:
Ik wil er geen en ben momenteel 21, dus iedereen zegt dat dat nog wel komt, maar ik heb die overtuiging al sinds dat ik 10 jaar ben ongeveer. Als ik er dan zo nodig een zou willen wordt het denk ik adopteren. Er zijn al genoeg mensen op de wereld.Momenteel voel ik dit ook zo ja. Als toch de wens komt zal ik ( met mijn vriend) eerder voor adoptie kiezen of als pleeggezin willen optreden.
Ik wil er geen en ben momenteel 21, dus iedereen zegt dat dat nog wel komt, maar ik heb die overtuiging al sinds dat ik 10 jaar ben ongeveer. Als ik er dan zo nodig een zou willen wordt het denk ik adopteren. Er zijn al genoeg mensen op de wereld.Momenteel voel ik dit ook zo ja. Als toch de wens komt zal ik ( met mijn vriend) eerder voor adoptie kiezen of als pleeggezin willen optreden.
woensdag 26 augustus 2015 19:54
UGh zo herkenbaar dit!
Ik ben altijd erg overtuigd geweest dat ik geen kinderen wil, als ik over mijn toekomst fantaseerde kwam dat er gewoon niet in voor. Sinds ik mijn vriend (1,5jr) ken af en toe. Niet altijd...Maar hij is 100% overtuigd dat hij kinderen wil over een aantal jaren. Hij vind dat normaal merk ik en hij heeft er nooit bij stil gestaan dat je er net zo goed voor kan kiezen om kinderloos door het leven te gaan als wel met kinderen..zo vanzelfsprekend is het tegenwoordig niet meer.
Nu dat ik met hem ben en het af en toe in mijn fantasie toekomst beeld voorkomt..inmiddels zeg ik niet 100% nee maar ik ben er ook nog niet aan toe om de beslissing ja te maken, mijn lijf kan nog wel een aantal jaren mee. Wel maak ik me nu stiekem druk of ik uberhaupt wel zwanger kan worden (heb een nierafwijking) maar ik ben er ook nog niet aan toe om mij daar over in te laten lichten bij een dokter.
Ik ben altijd erg overtuigd geweest dat ik geen kinderen wil, als ik over mijn toekomst fantaseerde kwam dat er gewoon niet in voor. Sinds ik mijn vriend (1,5jr) ken af en toe. Niet altijd...Maar hij is 100% overtuigd dat hij kinderen wil over een aantal jaren. Hij vind dat normaal merk ik en hij heeft er nooit bij stil gestaan dat je er net zo goed voor kan kiezen om kinderloos door het leven te gaan als wel met kinderen..zo vanzelfsprekend is het tegenwoordig niet meer.
Nu dat ik met hem ben en het af en toe in mijn fantasie toekomst beeld voorkomt..inmiddels zeg ik niet 100% nee maar ik ben er ook nog niet aan toe om de beslissing ja te maken, mijn lijf kan nog wel een aantal jaren mee. Wel maak ik me nu stiekem druk of ik uberhaupt wel zwanger kan worden (heb een nierafwijking) maar ik ben er ook nog niet aan toe om mij daar over in te laten lichten bij een dokter.
woensdag 26 augustus 2015 19:57
quote:redbuIIetje schreef op 26 augustus 2015 @ 19:49:
[...]
Moet je voor de gein 'ns in 'n bejaardenhuis gaan kijken. Zitten veel eenzame bejaarden die nooit bezocht worden...maar die wél kinderen hebben. Een kind nemen is dus geen garantie dat ze er ook voor je zijn als jij oud bent.
Ja daar heb je gelijk in! Gelukkig heb ik dat wel gedaan bij mijn opa en oma was veel te gek op ze! Ik ben wel stapel gek mijn 2 katjes en ik word hier zielsgelukkig van.
Maar kids ik kan me er goed mee vermaken maar voel me geen moeder type
[...]
Moet je voor de gein 'ns in 'n bejaardenhuis gaan kijken. Zitten veel eenzame bejaarden die nooit bezocht worden...maar die wél kinderen hebben. Een kind nemen is dus geen garantie dat ze er ook voor je zijn als jij oud bent.
Ja daar heb je gelijk in! Gelukkig heb ik dat wel gedaan bij mijn opa en oma was veel te gek op ze! Ik ben wel stapel gek mijn 2 katjes en ik word hier zielsgelukkig van.
Maar kids ik kan me er goed mee vermaken maar voel me geen moeder type
woensdag 26 augustus 2015 19:59
Ik herken het.
Ben 'pas' 28 maar mijn gevoel van het niet hebben is altijd groter geweest dan het wel hebben. Het enige waarom ik het soms overweeg is, dat ik bang ben dat ik er spijt van krijg. Ik fantaseer er weleens over, en het lijkt mij geweldig, het gevoel etc maar het negatieve aspect lijkt mij te overheersend. Ik ben daarnaast bijna overzorgzaam; ik behandel mijn hond al als kind. Ik ben best best beschermend en ik ben bang dat ik net zo obsessief met een kind zou omgaan. Daarnaast wil mijn vriend geen kinderen en hebben wij samen hele andere toekomst plannen (reizen, freelance carrieres etc). Maar... zeg nooit nooit. Als het gebeurt dan zal het wel meant-to-be zijn.
Ben 'pas' 28 maar mijn gevoel van het niet hebben is altijd groter geweest dan het wel hebben. Het enige waarom ik het soms overweeg is, dat ik bang ben dat ik er spijt van krijg. Ik fantaseer er weleens over, en het lijkt mij geweldig, het gevoel etc maar het negatieve aspect lijkt mij te overheersend. Ik ben daarnaast bijna overzorgzaam; ik behandel mijn hond al als kind. Ik ben best best beschermend en ik ben bang dat ik net zo obsessief met een kind zou omgaan. Daarnaast wil mijn vriend geen kinderen en hebben wij samen hele andere toekomst plannen (reizen, freelance carrieres etc). Maar... zeg nooit nooit. Als het gebeurt dan zal het wel meant-to-be zijn.
woensdag 26 augustus 2015 19:59
Soms komen zulke topics precies op het juiste moment.
Ook ik twijfel enorm. Meer omdat ik ook het gevoel heb het juist niet te willen,omdat ik vooral het gevóel mis dat ik het zou willen.
Maar ben ook erg bang dat ik er ooit spijt van krijg, of het gevoel anders te zijn dan 'de gemiddelde vrouw' en tegen de stroom in te kiezen zeg maar.
Ik heb een hele fijne relatie en mijn vriend wil in ieder geval geen kinderen. Hij heeft wel twee lieve dochters uit zijn vorige relatie. Deze meisjes ken ik al vanaf jonge leeftijd en heb ik een fijne band mee, ik neem ze mee naar mijn vriendinnen ( allemaal kinderen) en voelt ook soort van eigen.
Maar toch, om zon knoop door te hakken, ik blijf het moeilijk vinden!
Jullie berichtjes gaven me op een of andere manier opluchting, ik ben niet de enige met zulke twijfels
Ook ik twijfel enorm. Meer omdat ik ook het gevoel heb het juist niet te willen,omdat ik vooral het gevóel mis dat ik het zou willen.
Maar ben ook erg bang dat ik er ooit spijt van krijg, of het gevoel anders te zijn dan 'de gemiddelde vrouw' en tegen de stroom in te kiezen zeg maar.
Ik heb een hele fijne relatie en mijn vriend wil in ieder geval geen kinderen. Hij heeft wel twee lieve dochters uit zijn vorige relatie. Deze meisjes ken ik al vanaf jonge leeftijd en heb ik een fijne band mee, ik neem ze mee naar mijn vriendinnen ( allemaal kinderen) en voelt ook soort van eigen.
Maar toch, om zon knoop door te hakken, ik blijf het moeilijk vinden!
Jullie berichtjes gaven me op een of andere manier opluchting, ik ben niet de enige met zulke twijfels
woensdag 26 augustus 2015 20:01
quote:missmisery schreef op 26 augustus 2015 @ 19:35:
Ik wil er geen en ben momenteel 21, dus iedereen zegt dat dat nog wel komt, maar ik heb die overtuiging al sinds dat ik 10 jaar ben ongeveer. Als ik er dan zo nodig een zou willen wordt het denk ik adopteren. Er zijn al genoeg mensen op de wereld.Zo dacht ik ook tot mijn 28e.. Ben nu 30 en mijn eerste exemplaar van 7 weken oud ligt op dit moment op mijn buik te slapen
Ik wil er geen en ben momenteel 21, dus iedereen zegt dat dat nog wel komt, maar ik heb die overtuiging al sinds dat ik 10 jaar ben ongeveer. Als ik er dan zo nodig een zou willen wordt het denk ik adopteren. Er zijn al genoeg mensen op de wereld.Zo dacht ik ook tot mijn 28e.. Ben nu 30 en mijn eerste exemplaar van 7 weken oud ligt op dit moment op mijn buik te slapen
woensdag 26 augustus 2015 20:04
"Toch kom ik gewoon geen steek verder. Ik heb gewoon geen idee. Ik zie net zo makkelijk een leven mét kinderen voor me als een leven zonder. Ik kan van allebei niet inschatten hoe ik het over tien jaar zal vinden, dus je moet altijd er maar het beste van maken. En dat zal ik ook vol overgave doen."
Hier ben je juist heel realistisch. Uit onderzoek blijkt dat mensen zonder kinderen net zo gelukkig zijn als mensen mèt kinderen. Ok: mensen met kinderen zijn ietsjepietsje minder gelukkig, maar je kunt hoe dan ook concluderen dat je in beide scenario's gelukkig zult zijn. Dus daar hoef je geen kinderen voor te nemen.
Verder wil ik zeggen dat een logeerpartij van een neefje/nichtje geen goed beeld geeft van hoe jullie het met een kind zullen hebben. Ik vond zulke logeerpartijen altijd doodvermoeiend en stressvol, terwijl ik het leven met mijn eigen kinderen helemaal niet zo ervaar.
Ik ben wel benieuwd: Als je jezelf voorstelt als 55-jarige, zie je jezelf dan samen met je man aan de eettafel zitten? Of zitten er in het ideaalplaatje dan toch een stel tieners bij jullie aan die tafel?
Ik had ook totaal geen drang naar het krijgen van een baby, maar toen ik mezelf bovenstaande vraag stelde, bleek ik toch wel die tieners erbij te willen.
En ja, dan moesten we toch maar eens in actie komen.
Nu hebben we twee leuke basisschoolkinderen en we vinden het hartstikke leuk.
Hoewel ik ervan overtuigd ben dat ik ook zonder kinderen een heerlijk leven met mijn man gehad zou hebben.
Hier ben je juist heel realistisch. Uit onderzoek blijkt dat mensen zonder kinderen net zo gelukkig zijn als mensen mèt kinderen. Ok: mensen met kinderen zijn ietsjepietsje minder gelukkig, maar je kunt hoe dan ook concluderen dat je in beide scenario's gelukkig zult zijn. Dus daar hoef je geen kinderen voor te nemen.
Verder wil ik zeggen dat een logeerpartij van een neefje/nichtje geen goed beeld geeft van hoe jullie het met een kind zullen hebben. Ik vond zulke logeerpartijen altijd doodvermoeiend en stressvol, terwijl ik het leven met mijn eigen kinderen helemaal niet zo ervaar.
Ik ben wel benieuwd: Als je jezelf voorstelt als 55-jarige, zie je jezelf dan samen met je man aan de eettafel zitten? Of zitten er in het ideaalplaatje dan toch een stel tieners bij jullie aan die tafel?
Ik had ook totaal geen drang naar het krijgen van een baby, maar toen ik mezelf bovenstaande vraag stelde, bleek ik toch wel die tieners erbij te willen.
En ja, dan moesten we toch maar eens in actie komen.
Nu hebben we twee leuke basisschoolkinderen en we vinden het hartstikke leuk.
Hoewel ik ervan overtuigd ben dat ik ook zonder kinderen een heerlijk leven met mijn man gehad zou hebben.
woensdag 26 augustus 2015 20:05
quote:ecaya schreef op 26 augustus 2015 @ 19:53:
Als je het nog niet weet, geen besluit nemen, zo simpel.Als ze nog jong zou zijn zou dit een optie kunnen zijn. Ze geeft echter aan dat ze niet zoveel tijd meer heeft. Geen beslissing nemen betekent uiteindelijk, dat ze ze gewoon niet meer kan krijgen. Dat kun je natuurlijk achteraf vertalen naar een nee, maar het kan ook zijn dat ze dan denkt: Waarom heb ik niet zelf een beslissing genomen?
Als je het nog niet weet, geen besluit nemen, zo simpel.Als ze nog jong zou zijn zou dit een optie kunnen zijn. Ze geeft echter aan dat ze niet zoveel tijd meer heeft. Geen beslissing nemen betekent uiteindelijk, dat ze ze gewoon niet meer kan krijgen. Dat kun je natuurlijk achteraf vertalen naar een nee, maar het kan ook zijn dat ze dan denkt: Waarom heb ik niet zelf een beslissing genomen?
woensdag 26 augustus 2015 20:09
ik zag laatst op een amerikaanse talkshow juist de statement: bij twijfel (na je 3x-ste) WEL doen. Ik heb daar eens goed over nagedacht en ben het daar eigenlijk wel mee eens. Na een bepaalde leeftijd gaat het niet meer, en als je twijfelt weet je dus niet zeker of je kinderloos door het leven wil gaan. Daarna maakt de biologie de keuze voor je.
Twijfel heeft nu eenmaal 2 kanten, wil je het wel, wil je het niet.
Ik ken eigenlijk niemand die spijt heeft van wel kinderen hebben, terwijl ik genoeg mensen ken of heb gekend die het heel jammer vinden/vonden dat ze nooit kinderen hebben gekregen.
Twijfel heeft nu eenmaal 2 kanten, wil je het wel, wil je het niet.
Ik ken eigenlijk niemand die spijt heeft van wel kinderen hebben, terwijl ik genoeg mensen ken of heb gekend die het heel jammer vinden/vonden dat ze nooit kinderen hebben gekregen.
woensdag 26 augustus 2015 20:13
Google maar 'ns op 'spijt van je kind', dan kom je heel openhartige verhalen tegen over een onderwerp wat nog erg in de taboesfeer zit. Als je twijfelt betekent het simpelweg dat je wens niet erg groot is en al helemaal niet alles overheersend, dus waarom dan je goede leventje opgeven? En al helemaal als voornamelijk tot 'n kind overwogen wordt voor de omgeving. Kindvrij blijven is anno nu niet meer raar net zoals homo zijn niet meer raar is.
Shoot first, ask questions later!
woensdag 26 augustus 2015 20:15
quote:Bromelia schreef op 26 augustus 2015 @ 19:48:
[...]
In jouw ogen.
en in de mijne.
En in de ogen van ouders bij wie het tegenvalt maar dat niet voor zichzelf en voor de buitenwereld toe willen geven.
Voor kinderen moet je veel opofferen, en dat is o.a. je vrijheid. Daartoe moet je bereid zijn, en veel ouders zijn dat niet. Dat zijn egoisten.
[...]
In jouw ogen.
en in de mijne.
En in de ogen van ouders bij wie het tegenvalt maar dat niet voor zichzelf en voor de buitenwereld toe willen geven.
Voor kinderen moet je veel opofferen, en dat is o.a. je vrijheid. Daartoe moet je bereid zijn, en veel ouders zijn dat niet. Dat zijn egoisten.
