Seks
alle pijlers
BDSM, voor de liefhebbers - deel IV
vrijdag 27 januari 2017 16:39
Al sinds de oudheid bestaat er op dit forum een 'centraal' BDSM topic. Het vorige topic vind je hier. Het clubje SM-ers is niet zo heel erg groot, dus het lijkt af en toe misschien alsof het een besloten topic is, maar niets is minder waar! Dus wil je meepraten, je hart luchten, gênante vragen stellen of wat dan ook, over welke variant van BDSM dan ook, stort jezelf er in, je wordt met open armen ontvangen. Het wordt daarbij wel gewaardeerd als je, je even voorstelt.
Aangezien de meeste mensen die net komen kijken nog op zoek zijn naar zo veel mogelijk informatie zijn hier wat links naar sites die Viva forummers in het verleden hebben aangedragen:
Deviance & Desire
Kink Aware Info
Marijkes Praktijken
Submissive Guide
Wandering Spirits
Klein detail, naast gewone heerlijke geile ranzigheid komen er hier ook een hoop emoties om de hoek kijken. Mensen delen hier hun persoonlijke ervaringen en belevingen, het is daarbij belangrijk dat iedereen zich vrij voelt om dat te doen. Wees daarom altijd respectvol, ook als hun kink en beleving niet dezelfde is als de jouwe. Onthoud: YKINMKBYKIO of te wel: Your kink is not my kink, but your kink is okay
En omdat BDSM een zeer serieuze zaak is, ahum
een paar filmpjes
Aangezien de meeste mensen die net komen kijken nog op zoek zijn naar zo veel mogelijk informatie zijn hier wat links naar sites die Viva forummers in het verleden hebben aangedragen:
Deviance & Desire
Kink Aware Info
Marijkes Praktijken
Submissive Guide
Wandering Spirits
Klein detail, naast gewone heerlijke geile ranzigheid komen er hier ook een hoop emoties om de hoek kijken. Mensen delen hier hun persoonlijke ervaringen en belevingen, het is daarbij belangrijk dat iedereen zich vrij voelt om dat te doen. Wees daarom altijd respectvol, ook als hun kink en beleving niet dezelfde is als de jouwe. Onthoud: YKINMKBYKIO of te wel: Your kink is not my kink, but your kink is okay
En omdat BDSM een zeer serieuze zaak is, ahum
een paar filmpjes
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 15 februari 2017 17:38
quote:lollypopje schreef op 14 februari 2017 @ 20:26:
[...]
Maar bij gewone seks kun je die voorwaarden toch ook stellen. Hoef je toch ook niet enkel afhankelijk te zijn van wat de ander gaat doen, maar kun je daar toch ook afspraken over maken? Dat gebeurt meestal niet, omdat men er niet aan denkt. Binnen bdsm is men gewend om die dingen te doen, maar het lijkt me juist goed om dat ook mee te nemen naar gewone seks.
Juist omdat ik gewone seks en bdsm eigenlijk hetzelfde benader voel ik me bdsm tig keer kwetsbaarder, omdat ik mij daarbij meer moet open stellen dan bij gewone seks. Juist, omdat ik daarmee meer de diepte in ga en het echt komt bij wie ik ben.
Wat overigens niet betekent dat wat jij schetst niet kan opgaan voor mensen. Iedereen is anders. Maar ik vraag me wel af (en dit is een algemene hypothetische vraag, niet een vraag aan Bloody Mary) wat voor invloed het zou hebben op vanilla seks en de beleving daavran als men daarbij net zo zou gaan communiceren als bij bdsm.
Een boeiende vraag.
En inderdaad is het ook mijn ervaring dat er minder wordt gecommuniceerd met gewone seks. Als ik bdsm-seks dan even voor het gemak plaats in de categorie met de ongelijke verdeling/verhouding en de gewone seks in de categorie met de gelijke verdeling/verhouding, denk ik zelf dat het name komt door de gelijke rolverdeling bij gewone seks. Het gaat meer vanzelf, het is bekender/gangbaarder is en er zijn minder specifieke dingen waarbij het noodzakelijk is om die op elkaar af te stemmen. In algemene zin zou het denk ik heel goed zijn als mensen meer met elkaar over seks communiceren maar anderzijds is voor mij de noodzaak met normale seks ook minder. Ik zou bijvoorbeeld ook verwachten dat er door een normale sekspartner zelf meer actie ondernomen wordt vanwege die gelijkheid en er daarom minder noodzaak is voor communicatie. Ik vind bdsm-sex spannender/intensiever/dieper/kwetsbaarder dan gewone seks en heb daarom de behoefte er meer over te communiceren.
[...]
Maar bij gewone seks kun je die voorwaarden toch ook stellen. Hoef je toch ook niet enkel afhankelijk te zijn van wat de ander gaat doen, maar kun je daar toch ook afspraken over maken? Dat gebeurt meestal niet, omdat men er niet aan denkt. Binnen bdsm is men gewend om die dingen te doen, maar het lijkt me juist goed om dat ook mee te nemen naar gewone seks.
Juist omdat ik gewone seks en bdsm eigenlijk hetzelfde benader voel ik me bdsm tig keer kwetsbaarder, omdat ik mij daarbij meer moet open stellen dan bij gewone seks. Juist, omdat ik daarmee meer de diepte in ga en het echt komt bij wie ik ben.
Wat overigens niet betekent dat wat jij schetst niet kan opgaan voor mensen. Iedereen is anders. Maar ik vraag me wel af (en dit is een algemene hypothetische vraag, niet een vraag aan Bloody Mary) wat voor invloed het zou hebben op vanilla seks en de beleving daavran als men daarbij net zo zou gaan communiceren als bij bdsm.
Een boeiende vraag.
En inderdaad is het ook mijn ervaring dat er minder wordt gecommuniceerd met gewone seks. Als ik bdsm-seks dan even voor het gemak plaats in de categorie met de ongelijke verdeling/verhouding en de gewone seks in de categorie met de gelijke verdeling/verhouding, denk ik zelf dat het name komt door de gelijke rolverdeling bij gewone seks. Het gaat meer vanzelf, het is bekender/gangbaarder is en er zijn minder specifieke dingen waarbij het noodzakelijk is om die op elkaar af te stemmen. In algemene zin zou het denk ik heel goed zijn als mensen meer met elkaar over seks communiceren maar anderzijds is voor mij de noodzaak met normale seks ook minder. Ik zou bijvoorbeeld ook verwachten dat er door een normale sekspartner zelf meer actie ondernomen wordt vanwege die gelijkheid en er daarom minder noodzaak is voor communicatie. Ik vind bdsm-sex spannender/intensiever/dieper/kwetsbaarder dan gewone seks en heb daarom de behoefte er meer over te communiceren.
woensdag 15 februari 2017 17:50
Specifiek bij BM kan ik wel zien waarom je dan wel goed met bdsm-seks overweg kan en niet zo goed met reguliere seks. Je kan met iedereen praten en afspraken maken, maar bij bdsm-seks plaats jij je in een door jou zelf bepaalde rol. Niet voor niets voelen veel bdsm-ers het als een verademing als ze eenmaal die rol aan nemen. Juist het niet meer gelijk hoeven zijn (balanceren) is een fijne zekerheid.
Misschien een beetje vreemde vergelijking, maar ik zie het ongeveer als langs het zwembad lopen. In plaats van afwachten of iemand je wel of of niet in het water gooit spring je er liever zelf in. Dan bepaal je zelf wanneer je nat wordt.
Misschien een beetje vreemde vergelijking, maar ik zie het ongeveer als langs het zwembad lopen. In plaats van afwachten of iemand je wel of of niet in het water gooit spring je er liever zelf in. Dan bepaal je zelf wanneer je nat wordt.
woensdag 15 februari 2017 18:09
quote:shifty schreef op 15 februari 2017 @ 17:50:
Specifiek bij BM kan ik wel zien waarom je dan wel goed met bdsm-seks overweg kan en niet zo goed met reguliere seks. Je kan met iedereen praten en afspraken maken, maar bij bdsm-seks plaats jij je in een door jou zelf bepaalde rol. Niet voor niets voelen veel bdsm-ers het als een verademing als ze eenmaal die rol aan nemen. Juist het niet meer gelijk hoeven zijn (balanceren) is een fijne zekerheid.
Misschien een beetje vreemde vergelijking, maar ik zie het ongeveer als langs het zwembad lopen. In plaats van afwachten of iemand je wel of of niet in het water gooit spring je er liever zelf in. Dan bepaal je zelf wanneer je nat wordt.
Maar waarom zou je de dingen niet bij gewone seks kunnen bespreken? Dat is het uitgangspunt dat ik niet snap. Als ik een seksdate heb, bespreek ik ook van te voren mijn wensen, grenzen en wat ik zoek. En bij dat laatste kan ook best een bepaalde rol horen. Dat veel mensen dat niet doen, betekent namelijk niet dat het niet nodig is.
Jij geeft in je vorige post aan dat het voor jou niet nodig is om bij gewone seks die dingen te bespreken, maar als je hier even wat topics op de seks en relatiepijler leest, ben je één van de weinigen volgens mij. Allemaal topics die gaan over verkeerde verwachtingen, het niet matchen van verlangens (zoals een andere rol in bed willen) en noem maar op en regelmatig meld de TO dan dat zij/hij er niet over praat of durft te praten met de partner.
Niet dat ik beweer dat die dingen bespreken het probleem van Bloody Mary zou oplossen.
Maar om aan te geven dat ik dat onderscheid tussen bdsm=goede communicatie en afspraken maken en vanilla=weinig communiceren en geen afspraken niet snap.
Specifiek bij BM kan ik wel zien waarom je dan wel goed met bdsm-seks overweg kan en niet zo goed met reguliere seks. Je kan met iedereen praten en afspraken maken, maar bij bdsm-seks plaats jij je in een door jou zelf bepaalde rol. Niet voor niets voelen veel bdsm-ers het als een verademing als ze eenmaal die rol aan nemen. Juist het niet meer gelijk hoeven zijn (balanceren) is een fijne zekerheid.
Misschien een beetje vreemde vergelijking, maar ik zie het ongeveer als langs het zwembad lopen. In plaats van afwachten of iemand je wel of of niet in het water gooit spring je er liever zelf in. Dan bepaal je zelf wanneer je nat wordt.
Maar waarom zou je de dingen niet bij gewone seks kunnen bespreken? Dat is het uitgangspunt dat ik niet snap. Als ik een seksdate heb, bespreek ik ook van te voren mijn wensen, grenzen en wat ik zoek. En bij dat laatste kan ook best een bepaalde rol horen. Dat veel mensen dat niet doen, betekent namelijk niet dat het niet nodig is.
Jij geeft in je vorige post aan dat het voor jou niet nodig is om bij gewone seks die dingen te bespreken, maar als je hier even wat topics op de seks en relatiepijler leest, ben je één van de weinigen volgens mij. Allemaal topics die gaan over verkeerde verwachtingen, het niet matchen van verlangens (zoals een andere rol in bed willen) en noem maar op en regelmatig meld de TO dan dat zij/hij er niet over praat of durft te praten met de partner.
Niet dat ik beweer dat die dingen bespreken het probleem van Bloody Mary zou oplossen.
Maar om aan te geven dat ik dat onderscheid tussen bdsm=goede communicatie en afspraken maken en vanilla=weinig communiceren en geen afspraken niet snap.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 15 februari 2017 19:26
Ik merk dat ik bij bdsm echt in een "rol" stap en haast iemand anders word. Wanneer ik een bdsm-afspraak had, voelde ik die transformatie zodra ik de deur thuis al achter me dichttrok. Ik denk dat het die rol is die voor een veilig gevoel zorgt.
Zelfs al maakte ik afspraken over gewone seks, dan nog lukte dat helemaal niet. Bij het voorspel probeerde ik altijd in die rol te kruipen en probeerde ik de seks te laten overgaan in bdsm. Als mijn ex daar niet op reageerde en het bij gewone seks bleef, dan verlamde mij dat of ik begon hem gewoon weg te duwen.
Zelfs al maakte ik afspraken over gewone seks, dan nog lukte dat helemaal niet. Bij het voorspel probeerde ik altijd in die rol te kruipen en probeerde ik de seks te laten overgaan in bdsm. Als mijn ex daar niet op reageerde en het bij gewone seks bleef, dan verlamde mij dat of ik begon hem gewoon weg te duwen.
woensdag 15 februari 2017 19:55
@Bloody_Mary Ik kan me wel voorstellen dat zo'n rol heel veilig voelt. Is misschien net zoiets dat veel mensen into rollenspellen zijn, omdat het dan makkelijker is om hun fantasieën uit te leven.
Ik zelf zit qua beleving juist helemaal aan de andere kant van het spectrum. Voor mij is het juist geen rol. Het is echt wie ik ben. Ik heb wel eens rollenspellen geprobeerd, maar dat werkt voor mij helemaal niet. Als ik een rol speel is het voor mij niet echt genoeg. Ik heb het juist nodig dat het echt is. Ik wil geen gebruiksvoorwerp spelen, ik wil er één zijn. Ik wil iemands eigendom zijn. Dat is dan ook geen rol, zo voel ik me dan ook echt. Het enige dat mij niet werkelijk eigendom maakt is het feit dat wettelijk niet kan. Maar juist omdat het voor mij echt moet zijn, zijn er dingen die je niet kunt doen, bijvoorbeeld met bepaalde vormen van vernedering.
Ik vind het trouwens altijd heel leuk en interessant om al die verschillende belevingen te lezen. Juist ook als zever afliggen van de mijne.
Ik zelf zit qua beleving juist helemaal aan de andere kant van het spectrum. Voor mij is het juist geen rol. Het is echt wie ik ben. Ik heb wel eens rollenspellen geprobeerd, maar dat werkt voor mij helemaal niet. Als ik een rol speel is het voor mij niet echt genoeg. Ik heb het juist nodig dat het echt is. Ik wil geen gebruiksvoorwerp spelen, ik wil er één zijn. Ik wil iemands eigendom zijn. Dat is dan ook geen rol, zo voel ik me dan ook echt. Het enige dat mij niet werkelijk eigendom maakt is het feit dat wettelijk niet kan. Maar juist omdat het voor mij echt moet zijn, zijn er dingen die je niet kunt doen, bijvoorbeeld met bepaalde vormen van vernedering.
Ik vind het trouwens altijd heel leuk en interessant om al die verschillende belevingen te lezen. Juist ook als zever afliggen van de mijne.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 15 februari 2017 20:42
quote:lollypopje schreef op 15 februari 2017 @ 18:09:
[...]
Maar waarom zou je de dingen niet bij gewone seks kunnen bespreken? Dat is het uitgangspunt dat ik niet snap. Als ik een seksdate heb, bespreek ik ook van te voren mijn wensen, grenzen en wat ik zoek. En bij dat laatste kan ook best een bepaalde rol horen. Dat veel mensen dat niet doen, betekent namelijk niet dat het niet nodig is.
Jij geeft in je vorige post aan dat het voor jou niet nodig is om bij gewone seks die dingen te bespreken, maar als je hier even wat topics op de seks en relatiepijler leest, ben je één van de weinigen volgens mij. Allemaal topics die gaan over verkeerde verwachtingen, het niet matchen van verlangens (zoals een andere rol in bed willen) en noem maar op en regelmatig meld de TO dan dat zij/hij er niet over praat of durft te praten met de partner.
Niet dat ik beweer dat die dingen bespreken het probleem van Bloody Mary zou oplossen.
Maar om aan te geven dat ik dat onderscheid tussen bdsm=goede communicatie en afspraken maken en vanilla=weinig communiceren en geen afspraken niet snap.
Ik ben het helemaal met je eens dat goeie communicatie in beide varianten heel waardevol is en zou ook zeker niet willen stellen dat bij vanille-seks communicatie van ondergeschikt belang is. In de vorm en de noodzaak zie ik echter wel duidelijk een verschil. In de topics zie je (neem ik aan) voornamelijk de dingen voorbij komen die niet goed gaan bij de seks. En daar wordt dan niet goed over gecommuniceerd. En wat dat betreft zouden ze wat van uit de bdsm-hoek kunnen leren waar de communicatie veel beter is over het algemeen. Maar die is ook beter omdat er meer noodzaak is. Als mensen er gelijk/vanille in staan verwacht je ook dat ze beide voor hun belangen op komen en dat je samen af tast wat fijn is en wat niet. Als je er ongelijk/bdsm in staat is dit veel minder vanzelfsprekend. Dan heb je specifiek extra communicatie nodig.
Misschien met name als dingen ook gewoon goed gaan communiceer je wel specifiek bij bdsm en niet specifiek bij vanille. Ik ga vaak het gesprek aan met mijn liefje na bdsm-sex over hoe ze bepaalde handelingen ervaren heeft. Ik kan me niet voorstellen dat ik na vanille seks ook (op die manier) ga evalueren. En alhoewel ik groot voorstander ben van goeie communicatie, altijd en overal, voel ik de noodzaak gewoon veel minder bij vanille. Ik vraag wel na hoe ze een fijne mep ervaren heeft maar ik vraag niet na of ze fijn gelikt is of zo.
Dus voor mezelf zie ik het bij vanille meer als 'elkaar aftasten' en bij bdsm als 'specifiek communiceren'
[...]
Maar waarom zou je de dingen niet bij gewone seks kunnen bespreken? Dat is het uitgangspunt dat ik niet snap. Als ik een seksdate heb, bespreek ik ook van te voren mijn wensen, grenzen en wat ik zoek. En bij dat laatste kan ook best een bepaalde rol horen. Dat veel mensen dat niet doen, betekent namelijk niet dat het niet nodig is.
Jij geeft in je vorige post aan dat het voor jou niet nodig is om bij gewone seks die dingen te bespreken, maar als je hier even wat topics op de seks en relatiepijler leest, ben je één van de weinigen volgens mij. Allemaal topics die gaan over verkeerde verwachtingen, het niet matchen van verlangens (zoals een andere rol in bed willen) en noem maar op en regelmatig meld de TO dan dat zij/hij er niet over praat of durft te praten met de partner.
Niet dat ik beweer dat die dingen bespreken het probleem van Bloody Mary zou oplossen.
Maar om aan te geven dat ik dat onderscheid tussen bdsm=goede communicatie en afspraken maken en vanilla=weinig communiceren en geen afspraken niet snap.
Ik ben het helemaal met je eens dat goeie communicatie in beide varianten heel waardevol is en zou ook zeker niet willen stellen dat bij vanille-seks communicatie van ondergeschikt belang is. In de vorm en de noodzaak zie ik echter wel duidelijk een verschil. In de topics zie je (neem ik aan) voornamelijk de dingen voorbij komen die niet goed gaan bij de seks. En daar wordt dan niet goed over gecommuniceerd. En wat dat betreft zouden ze wat van uit de bdsm-hoek kunnen leren waar de communicatie veel beter is over het algemeen. Maar die is ook beter omdat er meer noodzaak is. Als mensen er gelijk/vanille in staan verwacht je ook dat ze beide voor hun belangen op komen en dat je samen af tast wat fijn is en wat niet. Als je er ongelijk/bdsm in staat is dit veel minder vanzelfsprekend. Dan heb je specifiek extra communicatie nodig.
Misschien met name als dingen ook gewoon goed gaan communiceer je wel specifiek bij bdsm en niet specifiek bij vanille. Ik ga vaak het gesprek aan met mijn liefje na bdsm-sex over hoe ze bepaalde handelingen ervaren heeft. Ik kan me niet voorstellen dat ik na vanille seks ook (op die manier) ga evalueren. En alhoewel ik groot voorstander ben van goeie communicatie, altijd en overal, voel ik de noodzaak gewoon veel minder bij vanille. Ik vraag wel na hoe ze een fijne mep ervaren heeft maar ik vraag niet na of ze fijn gelikt is of zo.
Dus voor mezelf zie ik het bij vanille meer als 'elkaar aftasten' en bij bdsm als 'specifiek communiceren'
woensdag 15 februari 2017 20:49
quote:Bloody_Mary schreef op 15 februari 2017 @ 19:26:
Ik merk dat ik bij bdsm echt in een "rol" stap en haast iemand anders word. Wanneer ik een bdsm-afspraak had, voelde ik die transformatie zodra ik de deur thuis al achter me dichttrok. Ik denk dat het die rol is die voor een veilig gevoel zorgt.
Zelfs al maakte ik afspraken over gewone seks, dan nog lukte dat helemaal niet. Bij het voorspel probeerde ik altijd in die rol te kruipen en probeerde ik de seks te laten overgaan in bdsm. Als mijn ex daar niet op reageerde en het bij gewone seks bleef, dan verlamde mij dat of ik begon hem gewoon weg te duwen.Heb je dan het gevoel dat er in stapt of er uit stapt? Als je in je bdsm-rol/flow komt bedoel ik; voelt het dan alsof je een veilgheidspak aan trekt of juist dat je je kleren van je af schud?
Ik merk dat ik bij bdsm echt in een "rol" stap en haast iemand anders word. Wanneer ik een bdsm-afspraak had, voelde ik die transformatie zodra ik de deur thuis al achter me dichttrok. Ik denk dat het die rol is die voor een veilig gevoel zorgt.
Zelfs al maakte ik afspraken over gewone seks, dan nog lukte dat helemaal niet. Bij het voorspel probeerde ik altijd in die rol te kruipen en probeerde ik de seks te laten overgaan in bdsm. Als mijn ex daar niet op reageerde en het bij gewone seks bleef, dan verlamde mij dat of ik begon hem gewoon weg te duwen.Heb je dan het gevoel dat er in stapt of er uit stapt? Als je in je bdsm-rol/flow komt bedoel ik; voelt het dan alsof je een veilgheidspak aan trekt of juist dat je je kleren van je af schud?
woensdag 15 februari 2017 20:53
Interessante discussie. Vind het nog lastig om te benoemen hoe ik het zie. Wel merk ik dat ik nu met de D's veel meer praat over wat wel en wat niet. En dat ik dat thuis nooit heb gedaan. Het liep zoals het liep. Punt is nu dus wel dat ik denk dat onze seksuele behoeften niet op elkaar aansluiten. Of dat weet ik wel zeker, want we hebben het er wel kort over gehad een paar maanden geleden. Maar hadden we dit aan het begin van de relatie gedaan hadden we misschien samen veel bewuster een bepaalde weg in kunnen slaan, want nu voor mij iig veel moeilijker is.
Zou het misschien ook niet zo zijn als er in een vanillarelatie wel meer over gepraat wordt over de behoeften m.b.t. sex er misschien ook wel minder scheidingen of minder mensen zijn die vreemdgaan?
Ik ben het schoolvoorbeeld van iemand die het nu buiten de deur zoekt, omdat ik thuis niet mijn behoeften kan vervullen.
Zou het misschien ook niet zo zijn als er in een vanillarelatie wel meer over gepraat wordt over de behoeften m.b.t. sex er misschien ook wel minder scheidingen of minder mensen zijn die vreemdgaan?
Ik ben het schoolvoorbeeld van iemand die het nu buiten de deur zoekt, omdat ik thuis niet mijn behoeften kan vervullen.
woensdag 15 februari 2017 21:00
@shifty En dat vind ik persoonlijk dus raar, waarom de noodzaak bij vanille groter is dan bij kink. Want hoewel, zoals jij schrijft, je zou verwachten dat mensen vanilleseks voor hun belangen opkomen, gebeurt dat dus heel vaak ook niet.
En ook vanilleseks vertel ik gerust achteraf wat ik fijn vond en wat niet. En ook bij vanilleseks kun je iemands vertrouwen beschamen en consent overschrijden. Die dingen zijn niet exclusief voor bdsm. Ook denk ik niet dat de kans op het maken van die fouten bij kink groter is. Maar het is wel zo dat bij kink vaak de risico's groter zijn als die fouten worden gemaakt.
En ook vanilleseks vertel ik gerust achteraf wat ik fijn vond en wat niet. En ook bij vanilleseks kun je iemands vertrouwen beschamen en consent overschrijden. Die dingen zijn niet exclusief voor bdsm. Ook denk ik niet dat de kans op het maken van die fouten bij kink groter is. Maar het is wel zo dat bij kink vaak de risico's groter zijn als die fouten worden gemaakt.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 15 februari 2017 21:03
@Soumis Je schrijft dat je het er ooit, een paar maanden geleden, kort over hebt gehad met je partner. Mag ik vragen waarom je er niet meer over praat om te kijken of jullie daarin toch een oplossing kunnen vinden? En ik zeg dit niet met het idee dat je dan niet meer vreemd zult gaan, maar het lijkt me fijn als de seks met je partner ook fijn is.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 15 februari 2017 21:03
woensdag 15 februari 2017 21:21
Lollypopje mag je zeker vragen. We gaan momenteel een flinke crisis door, zijn eigenlijk behoorlijk uit elkaar gegroeid. Vriend is al een paar jaar heel veel met zichzelf bezig, ik heb hem daar lang in gesteund en alles aangehoord. Maar krijg vrij weinig terug. En daardoor ben ik mij gaan afsluiten voor hem, wat het samenzijngevoel ook niet bevorderd natuurlijk.
We leven onder 1 dak en gedogen elkaar, maar veel verder gaat het momenteel niet. We zijn elkaar kwijt geraakt en hebben beide moeite om elkaar weer te vinden. Hij is nog steeds heel erg bezig met zijn issues en ik kan het niet meer opbrengen daar in mee te gaan, omdat het eenrichtingsverkeer is.
Ik wil mezelf niet vrijpleiten, want ik heb hier ook een rol in gespeeld, ik ben thuis heel gesloten, en ben door de zwangerschappen onzeker geworden over mijn lichaam, maar heb zeker wel verschillende malen aangegeven waar ik behoefte aan heb en dat was niet eens de BDSM, maar daar werd ook geen gehoor aan gegeven.
En toen heb ik het opgegeven en ben ik de stap gaan nemen richting de wereld van BDSM. Waar ik dus ook nog maar net kom kijken. Ik ben er vol in gesprongen en daardoor ook wat steekjes laten vallen in het begin, waardoor vriend vermoedens kreeg dat ik iets aan het uitspoken was. Alleen wist hij niet precies wat. Hij heeft het wel naar mij benoemd toen en ik heb uiteindelijk ook toegegeven bepaalde behoeftes te hebben. Hij zei toen dat hij ziet dat hij steken heeft laten vallen en dat hij snapt dat ik daardoor verder ben gaan kijken. Maar dat hij niet kan toestaan dat ik dit met een ander ga beleven. Dus dat ik moet kiezen, het laten rusten of er voor gaan en dan is de relatie over. Ik heb mijn date van toen gestopt, maar dat uiteindelijk dus wel weer opgepakt en veel voorzichtiger geworden. Maar met risico's en ik voel dat ik onder een vergrootglas lig thuis wat het niet makkelijker maakt.
En we hebben twee kleine kinderen, dus zomaar relatie stoppen kan ik niet.
Maar net als jij voel ik dat sub zijn is wie ik ben. Het voelt niet als een rol. Het heeft altijd al in me gezeten, als tiener al, maar ik was te verlegen en onzeker toen om dat te onderzoeken, ik wist toen niet eens veel van die wereld af. En nu ontdek ik alles en voelt het als een soort van thuis komen. Ja ik ben er nog zoekende in, maar de kleine dingen die ik nu al ervaren hebt voelen zo fijn. Mijn zelfvertrouwen is opgekrikt, ik voel me beheerd, aantrekkelijk.
Ik vind het daarom ook erg lastig momenteel, want ik wil het ontdekken, ik kan het niet laten rusten, maar dit is ook niet eerlijk.
Vriend heeft gezegd dat hij ook dominant is, ja dat is hij wel op een bepaalde manier, maar hij kan mij bijvoorbeeld geen pijn doen, dat weet ik nu al. Daarnaast zijn we al meer dan 10 jaar samen, staat de sex op een laag pitje de laatste jaren en kan ik gewoon niet voor me zien dat hij mijn D is, ook omdat hij de vader van mijn kinderen is. Ik kan daar niet in schakelen en ik weet niet of ik dat ooit zou kunnen.
We leven onder 1 dak en gedogen elkaar, maar veel verder gaat het momenteel niet. We zijn elkaar kwijt geraakt en hebben beide moeite om elkaar weer te vinden. Hij is nog steeds heel erg bezig met zijn issues en ik kan het niet meer opbrengen daar in mee te gaan, omdat het eenrichtingsverkeer is.
Ik wil mezelf niet vrijpleiten, want ik heb hier ook een rol in gespeeld, ik ben thuis heel gesloten, en ben door de zwangerschappen onzeker geworden over mijn lichaam, maar heb zeker wel verschillende malen aangegeven waar ik behoefte aan heb en dat was niet eens de BDSM, maar daar werd ook geen gehoor aan gegeven.
En toen heb ik het opgegeven en ben ik de stap gaan nemen richting de wereld van BDSM. Waar ik dus ook nog maar net kom kijken. Ik ben er vol in gesprongen en daardoor ook wat steekjes laten vallen in het begin, waardoor vriend vermoedens kreeg dat ik iets aan het uitspoken was. Alleen wist hij niet precies wat. Hij heeft het wel naar mij benoemd toen en ik heb uiteindelijk ook toegegeven bepaalde behoeftes te hebben. Hij zei toen dat hij ziet dat hij steken heeft laten vallen en dat hij snapt dat ik daardoor verder ben gaan kijken. Maar dat hij niet kan toestaan dat ik dit met een ander ga beleven. Dus dat ik moet kiezen, het laten rusten of er voor gaan en dan is de relatie over. Ik heb mijn date van toen gestopt, maar dat uiteindelijk dus wel weer opgepakt en veel voorzichtiger geworden. Maar met risico's en ik voel dat ik onder een vergrootglas lig thuis wat het niet makkelijker maakt.
En we hebben twee kleine kinderen, dus zomaar relatie stoppen kan ik niet.
Maar net als jij voel ik dat sub zijn is wie ik ben. Het voelt niet als een rol. Het heeft altijd al in me gezeten, als tiener al, maar ik was te verlegen en onzeker toen om dat te onderzoeken, ik wist toen niet eens veel van die wereld af. En nu ontdek ik alles en voelt het als een soort van thuis komen. Ja ik ben er nog zoekende in, maar de kleine dingen die ik nu al ervaren hebt voelen zo fijn. Mijn zelfvertrouwen is opgekrikt, ik voel me beheerd, aantrekkelijk.
Ik vind het daarom ook erg lastig momenteel, want ik wil het ontdekken, ik kan het niet laten rusten, maar dit is ook niet eerlijk.
Vriend heeft gezegd dat hij ook dominant is, ja dat is hij wel op een bepaalde manier, maar hij kan mij bijvoorbeeld geen pijn doen, dat weet ik nu al. Daarnaast zijn we al meer dan 10 jaar samen, staat de sex op een laag pitje de laatste jaren en kan ik gewoon niet voor me zien dat hij mijn D is, ook omdat hij de vader van mijn kinderen is. Ik kan daar niet in schakelen en ik weet niet of ik dat ooit zou kunnen.
woensdag 15 februari 2017 21:25
Ik vind het ook een lastig onderscheid .. in de basis zou ik zeggen dat communicatie ook gewoon altijd heel belangrijk is en eigenlijk nooit overgewaardeerd kan zijn.
Maar toch ervaar ik wel duidelijk bij mezelf een verschil in behoefte/noodzaak. Alsof er bij vanille meer vanzelfsprekend is zonder specifieke communicatie (ook een valkuil natuurlijk). Over vanille specifiek gaan napraten voelt toch een beetje als bij de frietboer aan je partner vragen of het voorgerecht goed smaakte. Er is op zich niks mis mee om het te vragen en een frietje op z'n tijd is hartstikke lekker .. maar toch is de vraag meer op z'n plaats in een restaurant dan in een cafetaria. Je gaat er intensiever in dus is er ook meer om over te praten?
Overigens denk ik dat de kans op fouten bij kink misschien niet groter is omdat er meer gecommuniceerd wordt?
Maar toch ervaar ik wel duidelijk bij mezelf een verschil in behoefte/noodzaak. Alsof er bij vanille meer vanzelfsprekend is zonder specifieke communicatie (ook een valkuil natuurlijk). Over vanille specifiek gaan napraten voelt toch een beetje als bij de frietboer aan je partner vragen of het voorgerecht goed smaakte. Er is op zich niks mis mee om het te vragen en een frietje op z'n tijd is hartstikke lekker .. maar toch is de vraag meer op z'n plaats in een restaurant dan in een cafetaria. Je gaat er intensiever in dus is er ook meer om over te praten?
Overigens denk ik dat de kans op fouten bij kink misschien niet groter is omdat er meer gecommuniceerd wordt?
woensdag 15 februari 2017 21:27
@Shifty hm dat is een goede vraag, het voelt als een rol waar ik moeiteloos in stap vanuit een zeer grote drang, de overgang van mijn gewone ik naar mijn ik in het spel gebeurt heel natuurlijk, ik hoef geen klik ofzoiets te maken. Na een sessie moet ik die klik wel maken en dat lukt vaak moeilijk. Ik zit vaak nog even "vast" in het spel, ook als het afgelopen is. Ik blijf dan angst ervaren tov mijn Dom, ook als hij duidelijk aangeeft dat het voorbij is.
Vind het een moeilijke vraag om te beantwoorden, wel interessant.
Vind het een moeilijke vraag om te beantwoorden, wel interessant.
woensdag 15 februari 2017 21:34
quote:shifty schreef op 15 februari 2017 @ 21:25:
Ik vind het ook een lastig onderscheid .. in de basis zou ik zeggen dat communicatie ook gewoon altijd heel belangrijk is en eigenlijk nooit overgewaardeerd kan zijn.
Maar toch ervaar ik wel duidelijk bij mezelf een verschil in behoefte/noodzaak. Alsof er bij vanille meer vanzelfsprekend is zonder specifieke communicatie (ook een valkuil natuurlijk). Over vanille specifiek gaan napraten voelt toch een beetje als bij de frietboer aan je partner vragen of het voorgerecht goed smaakte. Er is op zich niks mis mee om het te vragen en een frietje op z'n tijd is hartstikke lekker .. maar toch is de vraag meer op z'n plaats in een restaurant dan in een cafetaria. Je gaat er intensiever in dus is er ook meer om over te praten?
Overigens denk ik dat de kans op fouten bij kink misschien niet groter is omdat er meer gecommuniceerd wordt?
Ik snap wat je bedoeld, maar ik denk wel dat juist omdat veel mensen zo denken dingen juist fout gaan bij vanilleseks. Juist, omdat alles als te vanzelfsprekend voelt. Bij kink ben je je bewuster dat het dat niet is.
Maargoed jij communiceert sowieso niet, lees ik net
Ik vind het ook een lastig onderscheid .. in de basis zou ik zeggen dat communicatie ook gewoon altijd heel belangrijk is en eigenlijk nooit overgewaardeerd kan zijn.
Maar toch ervaar ik wel duidelijk bij mezelf een verschil in behoefte/noodzaak. Alsof er bij vanille meer vanzelfsprekend is zonder specifieke communicatie (ook een valkuil natuurlijk). Over vanille specifiek gaan napraten voelt toch een beetje als bij de frietboer aan je partner vragen of het voorgerecht goed smaakte. Er is op zich niks mis mee om het te vragen en een frietje op z'n tijd is hartstikke lekker .. maar toch is de vraag meer op z'n plaats in een restaurant dan in een cafetaria. Je gaat er intensiever in dus is er ook meer om over te praten?
Overigens denk ik dat de kans op fouten bij kink misschien niet groter is omdat er meer gecommuniceerd wordt?
Ik snap wat je bedoeld, maar ik denk wel dat juist omdat veel mensen zo denken dingen juist fout gaan bij vanilleseks. Juist, omdat alles als te vanzelfsprekend voelt. Bij kink ben je je bewuster dat het dat niet is.
Maargoed jij communiceert sowieso niet, lees ik net
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 15 februari 2017 21:36
@Soumis Dankjewel voor je uitleg. Het klinkt alsof de problemen binnen jullie relatie behoorlijk complex zijn, juist omdat er zoveel verschillende dingen meespelen. Ik denk dat ook juist door al die dingen het moeilijk is je vriend als D of sadist voor te stellen.
Ik wens je toe dat je uiteindelijk ook over je relatie helderheid zult vinden over wat je ermee wilt en zoekt.
Ik wens je toe dat je uiteindelijk ook over je relatie helderheid zult vinden over wat je ermee wilt en zoekt.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 15 februari 2017 21:38
quote:Soumis schreef op 15 februari 2017 @ 21:21:
Lollypopje mag je zeker vragen. We gaan momenteel een flinke crisis door, zijn eigenlijk behoorlijk uit elkaar gegroeid. Vriend is al een paar jaar heel veel met zichzelf bezig, ik heb hem daar lang in gesteund en alles aangehoord. Maar krijg vrij weinig terug. En daardoor ben ik mij gaan afsluiten voor hem, wat het samenzijngevoel ook niet bevorderd natuurlijk.
We leven onder 1 dak en gedogen elkaar, maar veel verder gaat het momenteel niet. We zijn elkaar kwijt geraakt en hebben beide moeite om elkaar weer te vinden. Hij is nog steeds heel erg bezig met zijn issues en ik kan het niet meer opbrengen daar in mee te gaan, omdat het eenrichtingsverkeer is.
Ik wil mezelf niet vrijpleiten, want ik heb hier ook een rol in gespeeld, ik ben thuis heel gesloten, en ben door de zwangerschappen onzeker geworden over mijn lichaam, maar heb zeker wel verschillende malen aangegeven waar ik behoefte aan heb en dat was niet eens de BDSM, maar daar werd ook geen gehoor aan gegeven.
En toen heb ik het opgegeven en ben ik de stap gaan nemen richting de wereld van BDSM. Waar ik dus ook nog maar net kom kijken. Ik ben er vol in gesprongen en daardoor ook wat steekjes laten vallen in het begin, waardoor vriend vermoedens kreeg dat ik iets aan het uitspoken was. Alleen wist hij niet precies wat. Hij heeft het wel naar mij benoemd toen en ik heb uiteindelijk ook toegegeven bepaalde behoeftes te hebben. Hij zei toen dat hij ziet dat hij steken heeft laten vallen en dat hij snapt dat ik daardoor verder ben gaan kijken. Maar dat hij niet kan toestaan dat ik dit met een ander ga beleven. Dus dat ik moet kiezen, het laten rusten of er voor gaan en dan is de relatie over. Ik heb mijn date van toen gestopt, maar dat uiteindelijk dus wel weer opgepakt en veel voorzichtiger geworden. Maar met risico's en ik voel dat ik onder een vergrootglas lig thuis wat het niet makkelijker maakt.
En we hebben twee kleine kinderen, dus zomaar relatie stoppen kan ik niet.
Maar net als jij voel ik dat sub zijn is wie ik ben. Het voelt niet als een rol. Het heeft altijd al in me gezeten, als tiener al, maar ik was te verlegen en onzeker toen om dat te onderzoeken, ik wist toen niet eens veel van die wereld af. En nu ontdek ik alles en voelt het als een soort van thuis komen. Ja ik ben er nog zoekende in, maar de kleine dingen die ik nu al ervaren hebt voelen zo fijn. Mijn zelfvertrouwen is opgekrikt, ik voel me beheerd, aantrekkelijk.
Ik vind het daarom ook erg lastig momenteel, want ik wil het ontdekken, ik kan het niet laten rusten, maar dit is ook niet eerlijk.
Vriend heeft gezegd dat hij ook dominant is, ja dat is hij wel op een bepaalde manier, maar hij kan mij bijvoorbeeld geen pijn doen, dat weet ik nu al. Daarnaast zijn we al meer dan 10 jaar samen, staat de sex op een laag pitje de laatste jaren en kan ik gewoon niet voor me zien dat hij mijn D is, ook omdat hij de vader van mijn kinderen is. Ik kan daar niet in schakelen en ik weet niet of ik dat ooit zou kunnen.
Phoe dat klinkt als een behoorlijk zware dobber
Een herkenbare dobber ook wel. Als je jezelf voorstelt over een jaar in de situatie dat je apart woont (dus het proces en de moeilijkheid van uit elkaar gaan even erbuiten laten) of je stelt jezelf voor voor over een jaar in hetzelfde huis, wat voel je dan bij beide opties? En in welke van de twee opties is je relatie met hem en met je kinderen het beste?
Lollypopje mag je zeker vragen. We gaan momenteel een flinke crisis door, zijn eigenlijk behoorlijk uit elkaar gegroeid. Vriend is al een paar jaar heel veel met zichzelf bezig, ik heb hem daar lang in gesteund en alles aangehoord. Maar krijg vrij weinig terug. En daardoor ben ik mij gaan afsluiten voor hem, wat het samenzijngevoel ook niet bevorderd natuurlijk.
We leven onder 1 dak en gedogen elkaar, maar veel verder gaat het momenteel niet. We zijn elkaar kwijt geraakt en hebben beide moeite om elkaar weer te vinden. Hij is nog steeds heel erg bezig met zijn issues en ik kan het niet meer opbrengen daar in mee te gaan, omdat het eenrichtingsverkeer is.
Ik wil mezelf niet vrijpleiten, want ik heb hier ook een rol in gespeeld, ik ben thuis heel gesloten, en ben door de zwangerschappen onzeker geworden over mijn lichaam, maar heb zeker wel verschillende malen aangegeven waar ik behoefte aan heb en dat was niet eens de BDSM, maar daar werd ook geen gehoor aan gegeven.
En toen heb ik het opgegeven en ben ik de stap gaan nemen richting de wereld van BDSM. Waar ik dus ook nog maar net kom kijken. Ik ben er vol in gesprongen en daardoor ook wat steekjes laten vallen in het begin, waardoor vriend vermoedens kreeg dat ik iets aan het uitspoken was. Alleen wist hij niet precies wat. Hij heeft het wel naar mij benoemd toen en ik heb uiteindelijk ook toegegeven bepaalde behoeftes te hebben. Hij zei toen dat hij ziet dat hij steken heeft laten vallen en dat hij snapt dat ik daardoor verder ben gaan kijken. Maar dat hij niet kan toestaan dat ik dit met een ander ga beleven. Dus dat ik moet kiezen, het laten rusten of er voor gaan en dan is de relatie over. Ik heb mijn date van toen gestopt, maar dat uiteindelijk dus wel weer opgepakt en veel voorzichtiger geworden. Maar met risico's en ik voel dat ik onder een vergrootglas lig thuis wat het niet makkelijker maakt.
En we hebben twee kleine kinderen, dus zomaar relatie stoppen kan ik niet.
Maar net als jij voel ik dat sub zijn is wie ik ben. Het voelt niet als een rol. Het heeft altijd al in me gezeten, als tiener al, maar ik was te verlegen en onzeker toen om dat te onderzoeken, ik wist toen niet eens veel van die wereld af. En nu ontdek ik alles en voelt het als een soort van thuis komen. Ja ik ben er nog zoekende in, maar de kleine dingen die ik nu al ervaren hebt voelen zo fijn. Mijn zelfvertrouwen is opgekrikt, ik voel me beheerd, aantrekkelijk.
Ik vind het daarom ook erg lastig momenteel, want ik wil het ontdekken, ik kan het niet laten rusten, maar dit is ook niet eerlijk.
Vriend heeft gezegd dat hij ook dominant is, ja dat is hij wel op een bepaalde manier, maar hij kan mij bijvoorbeeld geen pijn doen, dat weet ik nu al. Daarnaast zijn we al meer dan 10 jaar samen, staat de sex op een laag pitje de laatste jaren en kan ik gewoon niet voor me zien dat hij mijn D is, ook omdat hij de vader van mijn kinderen is. Ik kan daar niet in schakelen en ik weet niet of ik dat ooit zou kunnen.
Phoe dat klinkt als een behoorlijk zware dobber
Een herkenbare dobber ook wel. Als je jezelf voorstelt over een jaar in de situatie dat je apart woont (dus het proces en de moeilijkheid van uit elkaar gaan even erbuiten laten) of je stelt jezelf voor voor over een jaar in hetzelfde huis, wat voel je dan bij beide opties? En in welke van de twee opties is je relatie met hem en met je kinderen het beste?
woensdag 15 februari 2017 21:40
Als we geen kinderen hadden gehad dan weet ik het wel, maarja die hebben we wel. Het is heel lastig rn ben er veel mee bezig. Door deze stap te nemen heb ik heel bewust voor mezelf gekozen en heb er geen spijt van. Maar ik ben bang dat op deze manier niet voldoende is en het altijd stiekem blijven doen is ook geen optie natuurlijk.
Ik ben er wel uit dat ik het niet naast me kan en wil leggen, dus de enige opties zijn of een open relatie, maar daar hebben we natuurlijk een waardeloze basis voor, of uit elkaar gaan.
Ik ben er wel uit dat ik het niet naast me kan en wil leggen, dus de enige opties zijn of een open relatie, maar daar hebben we natuurlijk een waardeloze basis voor, of uit elkaar gaan.
woensdag 15 februari 2017 21:43
quote:Soumis schreef op 15 februari 2017 @ 21:40:
Als we geen kinderen hadden gehad dan weet ik het wel, maarja die hebben we wel. Het is heel lastig rn ben er veel mee bezig. Door deze stap te nemen heb ik heel bewust voor mezelf gekozen en heb er geen spijt van. Maar ik ben bang dat op deze manier niet voldoende is en het altijd stiekem blijven doen is ook geen optie natuurlijk.
Ik ben er wel uit dat ik het niet naast me kan en wil leggen, dus de enige opties zijn of een open relatie, maar daar hebben we natuurlijk een waardeloze basis voor, of uit elkaar gaan.Ik snap de wens om bij elkaar te blijven als je kinderen hebt. Maar ik vraag me af of het altijd goed is voor de kinderen als ouders niet gelukkig met elkaar zijn. Kinderen zijn niet gek. Die voelen meer aan dan je denkt, ook al weten ze misschien niet precies wat er is. Zeker ook als de situatie ten koste gaat van jouw geluk.
Als we geen kinderen hadden gehad dan weet ik het wel, maarja die hebben we wel. Het is heel lastig rn ben er veel mee bezig. Door deze stap te nemen heb ik heel bewust voor mezelf gekozen en heb er geen spijt van. Maar ik ben bang dat op deze manier niet voldoende is en het altijd stiekem blijven doen is ook geen optie natuurlijk.
Ik ben er wel uit dat ik het niet naast me kan en wil leggen, dus de enige opties zijn of een open relatie, maar daar hebben we natuurlijk een waardeloze basis voor, of uit elkaar gaan.Ik snap de wens om bij elkaar te blijven als je kinderen hebt. Maar ik vraag me af of het altijd goed is voor de kinderen als ouders niet gelukkig met elkaar zijn. Kinderen zijn niet gek. Die voelen meer aan dan je denkt, ook al weten ze misschien niet precies wat er is. Zeker ook als de situatie ten koste gaat van jouw geluk.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 15 februari 2017 21:49
Ik ben bang dat we ook uit elkaar gaan uiteindelijk. Maar ik kan dat nu nog niet, ook vanwege wat er nu allemaal met vriend gebeurd, ben bang dat hij de afgrond in gaat dan. Hij moet eerst bepaalde zekerheden krijgen, tenminste daar wil ik hem nog de tijd voor geven.
Maar ik schuif dus niet meer volledig mijn eigen geluk daarvoor opzij en heb daarom wel deze stap genomen.
Maar ik schuif dus niet meer volledig mijn eigen geluk daarvoor opzij en heb daarom wel deze stap genomen.
woensdag 15 februari 2017 21:52
