intimiteit en kanker

14-06-2015 22:46 113 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goedenavond,

Ik ben een man van 28 en ik heb een relatie van 7 jaar met mijn vrouw. Ik ben drie jaar geleden gediagnosticeerd met een bottumor in mijn heup, waarvoor ik chemotherapie heb gekregen. Daarnaast ben ik geopereerd. Het was een zware en moeilijke tijd. De operatie was erg invaliderend en mijn been kon niet gered worden, wat moeilijk was om te verwerken.



Sindsdien is ons intieme leven eigenlijk quasi onbestaande. Initieel had ik ook erg weinig behoefte door de pijn, misselijkheid en vermoeidheid. Echter begon bij mij na een tijd de behoefte te knagen naar lichamelijke intimiteit. Helaas was het voor mijn vrouw te vroeg en heeft ze me vaak afgewezen. Ze heeft moeite om met mijn littekens geconfronteerd te worden en heeft ze nog niet aangeraakt. Ook heeft ze aan dat mijn lichaamsgeur niet meer aangenaam is door de behandeling met chemotherapie. Ik probeer dit stukje intimiteit terug te vinden door haar af en toe te verwennen met een massage. Daar gaat ze soms op in en lijkt er dan wel van de genieten, maar daar blijft het wel bij. Ze zegt dat ze geen zin kan maken en dat ik haar hierin moet respecteren. Bij nood moet ik maar rukken, maar daar gaat het bij mij eigenlijk niet om.

Hierdoor voel ik mij eigenlijk aangedaan in mijn mannelijkheid en ik voel me erg onaantrekkelijk. Ik zou zo graag terug dichter tot mijn vrouw komen, maar nu heb ik het gevoel dat ze me vaak afwijst. Ze heeft ook niet graag dat ik dit bespreek met anderen of zelfs artsen. Toch voel ik mij vaak eenzaam en zou ik graag mijn verhaal opschrijven. Zijn hier mensen die iets gelijkaardigs hebben meegemaakt (seks na ziekte)? Hoe gingen jullie hier mee om?
Alle reacties Link kopieren
Poeh heftig zeg om al zo jong dat mee te moeten maken. En jullie zijn nog veel te jong om geen seks meer te hebben...

Eerlijk gezegd lijkt het me toch een geval voor een therapeut die jullie kan helpen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Seks en ziekte kan ingewikkeld zijn.

Als het moeilijk is om over te praten samen of als jullie seksleven een probleem blijft, zou ik zeker een derde inschakelen.
Alle reacties Link kopieren
In het AVL bestaat bij dienst begeleiding en ondersteuning hulp gericht op intimiteit bij (ex) kankerpatiënten. Komt ontzettend veel voor, misschien kunnen jullie samen op deze manier een vorm vinden in sex en intimiteit.



Weet natuurlijk niet waar je behandeld bent, maar ongetwijfeld hebben andere ziekenhuizen dit soort hulp ook.
Nou ja.. dat dus..
Wat ontzettend naar voor jullie. Je kunt je vrouw niet dwingen tot seks (uiteraard), maar zomaar moeten respecteren dat zij niet meer wil vind ik het andere uiterste. Ik zou wel van haar verwachten dat ze meezoekt naar de oplossing. Ook als deze bij hulp van een derde ligt.



Fijn en lief dat je de intimiteit met haar zoekt d.m.v. een massage o.i.d. Doet zij dat ook voor jou?
Wat verdrietig voor jullie.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties. Het probleem is dat mijn vrouw hulp van derden niet wil inschakelen. Ze vindt dat dergelijke dingen binnenkamers moeten blijven. Als ik er met haar over praat, geeft ze aan dat ik haar tijd moet gunnen en dat het vanzelf wel gaat beteren. Ze vindt dat ik me aanstel en dat ik te veel wil in te korte tijd.
***
quote:tomtomt128 schreef op 14 juni 2015 @ 23:08:

Bedankt voor de reacties. Het probleem is dat mijn vrouw hulp van derden niet wil inschakelen. Ze vindt dat dergelijke dingen binnenkamers moeten blijven. Als ik er met haar over praat, geeft ze aan dat ik haar tijd moet gunnen en dat het vanzelf wel gaat beteren. Ze vindt dat ik me aanstel en dat ik te veel wil in te korte tijd.En zijn er dan plannen om daar binnenshuis aan te werken? Concrete plannen? Of kabbelt het voort en moet je gewoon wachten tot zij een keertje wel weer wil?
Alle reacties Link kopieren
quote:tomtomt128 schreef op 14 juni 2015 @ 23:08:

Bedankt voor de reacties. Het probleem is dat mijn vrouw hulp van derden niet wil inschakelen. Ze vindt dat dergelijke dingen binnenkamers moeten blijven. Als ik er met haar over praat, geeft ze aan dat ik haar tijd moet gunnen en dat het vanzelf wel gaat beteren. Ze vindt dat ik me aanstel en dat ik te veel wil in te korte tijd.Mag ik haar gedrag egoistisch vinden? Het is jou allemaal overkomen, maar ipv jou te steunen en naar oplossingen te kijken denkt ze alleen aan haar eigen gevoel. Dat hoort niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Enora schreef op 14 juni 2015 @ 23:11:

[...]



En zijn er dan plannen om daar binnenshuis aan te werken? Concrete plannen? Of kabbelt het voort en moet je gewoon wachten tot zij een keertje wel weer wil?Vooral dat laatste eigenlijk. Ze heeft moeite om mijn lichaam ook op niet seksuele manier aan te raken, bv een spontane knuffel of kus.
quote:GateKeeper schreef op 14 juni 2015 @ 23:14:

[...]



Mag ik haar gedrag egoistisch vinden? Het is jou allemaal overkomen, maar ipv jou te steunen en naar oplossingen te kijken denkt ze alleen aan haar eigen gevoel. Dat hoort niet.



Dit.



Ik vind het heel erg voor je dat je hier nu ook nog doorheen moet . Het ontbreekt je niet alleen aan seks maar aan lichamelijke liefde. Praten jullie er wel over? Dat lijkt me stap 1. Zeker als ze het zonder professional wil oplossen. Praten-plannen maken-je aan de plannen houden.



Hebben jullie kinderen?
Alle reacties Link kopieren
Hoelang is het sinds je zelf weer zin hebt? Want chemo en de tijd erna is natuurlijk geen weekje.

Van jou uit zijn jullie dus al zeker meer dan een jaar niet intiem.



Buiten dat ze moet verwerken dat jouw lijf verandert is moet jij ook rekening houden met haar. Zij heeft ook ineens de intimiteit op moeten geven. Tuurlijk is logisch maar daar is zij natuurlijk nu wel op ingesteld. Dat heeft idd toch even tijd nodig lijkt mij. Een mens is geen machine.

Net zoals vrouwen waarbij een borst is afgezet. Daar kan het ook heel lang bij duren voordat ze zich weer helemaal op hun gemak voelen bij een partner.

Vrouwen zijn anders dan mannen. Mannen zijn veel sneller in staat tot "de daad" en hebben daar minder toeters en bellen bij nodig dan een vrouw.
quote:GateKeeper schreef op 14 juni 2015 @ 23:14:

[...]



Mag ik haar gedrag egoistisch vinden? Het is jou allemaal overkomen, maar ipv jou te steunen en naar oplossingen te kijken denkt ze alleen aan haar eigen gevoel. Dat hoort niet.Eens, vind dit erg onredelijk van je vrouw. Waarom doet ze er zo krampachtig over dat iemand hierover te weten komt? Schaamt ze zich voor haar gedrag? Bang om veroordeeld te worden en te horen dat ze niet alleen aan zichzelf moet denken? Ze vind dat je je aanstelt.. Jezus man ze mag blij zijn dat je nog leeft. Dat dat de nodige littekens met zich mee heeft gebracht is natuurlijk wennen, dat snap ik heel goed. Maar het feit dat zij hier niets aan wil doen en zelfs vindt dat je zeurt vind ik eigenlijk best zorgwekkend.
Dat vind ik wel erg makkelijk gesteld Nina. Niet willen vanwege de klachten die een chemo veroorzaakt vs simpelweg (nog) niet willen vind ik een wereld van verschil.



Zelfs als je de seks er helemaal buiten laat.. Een spontane knuffel of een kus gaat al moeilijk. Dat lijkt me een enorme afwijzing.
Alle reacties Link kopieren
Dat vind ik verdrietig om te horen, wat ik me wel afvraag.. was jullie sexleven voor je ziekte wel oké? Het komt wat preuts en conservatief over, maar misschien zit ik er wel helemaal naast hoor. Ik ben zelf ook kankerpatiënt en heb veel gehad aan dienst begeleiding en ondersteuning.



Ik heb die gesprekken gedaan zonder m'n partner, niet dat hij niet wilde maar ik had zelf een afstand te overbruggen. Bij jullie ligt het probleem meer bij je vrouw.
Nou ja.. dat dus..
quote:tomtomt128 schreef op 14 juni 2015 @ 23:08:

Bedankt voor de reacties. Het probleem is dat mijn vrouw hulp van derden niet wil inschakelen. Ze vindt dat dergelijke dingen binnenkamers moeten blijven. Als ik er met haar over praat, geeft ze aan dat ik haar tijd moet gunnen en dat het vanzelf wel gaat beteren. Ze vindt dat ik me aanstel en dat ik te veel wil in te korte tijd.Het is wat bot, maar wel realistisch wmb: als zij niet wil werken aan een oplossing, wordt het tijd haar buitenskamers te zetten.
TO, er is een topic hier van een dame die moeite had met intimiteit na een ongeval waarbij haar vriend ernstige littekens op liep. Misschien heb je er wat aan om de "andere kant" te zien. Het lijkt me voor jou wel heel erg pittig, dus geef maar een seintje als je dat toch wil lezen. Dan post ik een link.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik nog uit eigen ervaring wil zeggen dat het best een tijd heeft geduurd voordat wij weer man en vrouw waren.. We zijn in alle behandelingen ongewild gegleden naar patiënt en verzorgende. Ik heb zelf enorm moeten wennen aan m'n 'nieuwe' lijf, maar m'n partner ook. We schoten daardoor veel te veel in ons hoofd ipv ons gevoel. Doe ik je geen pijn, mag ik je daar aanraken.. best wel geforceerd.



Praten.. en zo zijn gekomen waar we nu zijn..
Nou ja.. dat dus..
Alle reacties Link kopieren
Wat heftig voor je TO! Ik zit zelf midden in de chemo's en heb zeker zoveel behoefte aan intimiteit en seks als anders. In eerste instantie was de diagnose voor mijn partner veel heftiger dan voor mij, dus ik kan me goed voorstellen dat je partner tijd nodig heeft. Tegelijkertijd vind ik het naïef om te denken dat dit vanzelf weer goed komt. Ik zou dus wel aandringen op professionel hulp.
Alle reacties Link kopieren
quote:Enora schreef op 14 juni 2015 @ 23:26:

Dat vind ik wel erg makkelijk gesteld Nina. Niet willen vanwege de klachten die een chemo veroorzaakt vs simpelweg (nog) niet willen vind ik een wereld van verschil.



Zelfs als je de seks er helemaal buiten laat.. Een spontane knuffel of een kus gaat al moeilijk. Dat lijkt me een enorme afwijzing.

Is ook een afwijzing. Maar zij is toch ook al jaren afgewezen? Kan het me iig wel zo voorstellen. Je wilt je man knuffen maar Auw, niet doen, nee ik voel me niet lekker, niet doen dat doet pijn... etc.

Het is geen griepje wat met een week over is en ik kan me dus voorstellen dat van zijn kant uit niets willen best lang heeft geduurd. Vrouwen zet je niet zo makkelijk aan en uit en ze zal dus toch tijd nodig hebben om te wennen aan de nieuwe situatie.

Die aangezien TO het heeft over flinke littekens, wel eens heel wisselend kan zijn. Moet je je libido dan maar weer ff aanzetten om daarna weer uit te moeten zetten?

TO zou ook zelf eens met iemand kunnen gaan praten. Waarom zou dat zijn vrouw moeten zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:bloosje schreef op 14 juni 2015 @ 23:38:

Wat ik nog uit eigen ervaring wil zeggen dat het best een tijd heeft geduurd voordat wij weer man en vrouw waren.. We zijn in alle behandelingen ongewild gegleden naar patiënt en verzorgende. Ik heb zelf enorm moeten wennen aan m'n 'nieuwe' lijf, maar m'n partner ook. We schoten daardoor veel te veel in ons hoofd ipv ons gevoel. Doe ik je geen pijn, mag ik je daar aanraken.. best wel geforceerd.



Praten.. en zo zijn gekomen waar we nu zijn.. Dit bedoel ik dus oa. Om de verhouding weer anders te krijgen heb je gewoon tijd nodig.

En ik snap best dat op het moment dat het TO uitkomt en hij het aankan hij ook wat wil maar dat wil niet zeggen dat de partner op dat zelfde tijdstip ook zo ver is.
Nee, tuurlijk heeft die vrouw geen "aanknop". Maar het feit dat ze er niet aan wil werken maar het gewoon zo voort laat duren is imo niet okay. TO heeft geen flauw idee waar hij aan toe is, of dit nog maanden cq jaren gaat duren etc. Daarnaast vertelde TO dat zij ook niet wil dat hij zelf gaat praten met iemand. Niet eens met zijn artsen.
Alle reacties Link kopieren
Nina, daarom schreef ik dat ook.. Ik als vrouw moest echt even wennen aan de nieuwe situatie. Ik heb dan ook de gesprekken alleen gedaan, ik ben dan wel de kankerpatiënt in dit verhaal maar dat zegt niet dat m'n man dan niet gevoelsmatig een hoop te verwerken heeft gehad. Dat wat we samen waren is er niet meer, alles is anders en in die nieuwe situatie hebben we opnieuw een weg gevonden.. misschien nog wel beter dan ooit..



TO, zelf hulp vragen is absoluut een aanrader.. en mogelijk krijg je dan handvatten/begrip voor je partner.. het heeft mij geholpen en dat wens ik jou (jullie) ook..
Nou ja.. dat dus..
Dan heeft TO 2 opties

1. Vrouw overtuigen van het feit dat hij op z'n minst met zijn artsen mag gaan praten

2. Toestemming van vrouw niet afwachten maar "stiekem" met een professional gaan praten waarna hij tegen de lamp loopt als hij iets met zijn vrouw wil/zou moeten delen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven