Seks
alle pijlers
Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?
zondag 17 maart 2013 19:15
Hallo allemaal,
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
vrijdag 14 augustus 2015 22:56
het jezelf 'oversekst' voelen herken ik ook heel erg. Alsof jouw seksualteit er niet mag zijn. Je gaat het op den duur wegstoppen om maar vooral geen aanleiding te geven voor zijn onzekerheid (of onveiligheid of wat het dan ook is) en masturbatie wordt een heel eenzaam en zelfs treurig gebeuren: het dient alleen voor een snelle ontlading om aan dat 'lastige' gevoel te ontkomen zodat je vooral weer verder kunt.
daarnaast wordt je erg onzeker mbt je uiterlijk. Immers; als je eigen man niet met je wil vrijen dan is er toch wel heel erg iets mis met je ... Ik moet er wel bij zeggen dat ik nooit een mannenmagneet ben geweest en heb een laag zelfbeeld. Ik keek wel eens schuins vanuit mijn ooghoeken naar andere mannen maar deed daar nooit wat mee. Deels omdat het niets oplost en deels omdat ik 'toch geen kans maak' . Wat dat betreft is er voor mijzelf ook nog veel werk aan de winkel. Sinds de therapie ben ik tot de conclusie gekomen dat het echt niet aan mij ligt en dat er heus mannen zullen zijn die mij aantrekkelijk zullen vinden. Natuurlijk niet de héle wereldbevolking, dat zou te druk in bed worden . Maar het was absoluut nodig voor mij om tot die conclusie te komen: ik dreigde mezelf te gaan 'verwaarlozen'. (want; niet mooi, dus waarom moeite doen?) . Ik ben er nog lang niet, mijn rugzakje bevat zo nog het een en ander maar ik weiger om nog langer de verantwoordelijkheid te dragen voor het seksloze huwelijk dat wij hebben. Dat is een stap in de goede richting. Ook vertik ik het nog langer om mijzelf te schamen voor masturbatie. Het is eigenlijk, als je er goed over nadenkt; al te dol dat iemands 'geen zin' jouw hele leven bepaald.
daarnaast wordt je erg onzeker mbt je uiterlijk. Immers; als je eigen man niet met je wil vrijen dan is er toch wel heel erg iets mis met je ... Ik moet er wel bij zeggen dat ik nooit een mannenmagneet ben geweest en heb een laag zelfbeeld. Ik keek wel eens schuins vanuit mijn ooghoeken naar andere mannen maar deed daar nooit wat mee. Deels omdat het niets oplost en deels omdat ik 'toch geen kans maak' . Wat dat betreft is er voor mijzelf ook nog veel werk aan de winkel. Sinds de therapie ben ik tot de conclusie gekomen dat het echt niet aan mij ligt en dat er heus mannen zullen zijn die mij aantrekkelijk zullen vinden. Natuurlijk niet de héle wereldbevolking, dat zou te druk in bed worden . Maar het was absoluut nodig voor mij om tot die conclusie te komen: ik dreigde mezelf te gaan 'verwaarlozen'. (want; niet mooi, dus waarom moeite doen?) . Ik ben er nog lang niet, mijn rugzakje bevat zo nog het een en ander maar ik weiger om nog langer de verantwoordelijkheid te dragen voor het seksloze huwelijk dat wij hebben. Dat is een stap in de goede richting. Ook vertik ik het nog langer om mijzelf te schamen voor masturbatie. Het is eigenlijk, als je er goed over nadenkt; al te dol dat iemands 'geen zin' jouw hele leven bepaald.
zaterdag 15 augustus 2015 11:26
Ach Meiroosje, toch. Dat lage zelfbeeld is zeer herkenbaar. Ik vind het heel goed dat je het heft in handen neemt. Je ziet dat je libidoloze partner niet alleen de seksualiteit, maar ook je zelfvertrouwen aantast.
Wellicht heeft de therapie voor jou in ieder geval het inzicht gegeven dat het niet allemaal aan jou ligt. Maar wat nu?
Het blijft lastig Meiroosje. Sterkte ermee en denk aan jezelf
Wellicht heeft de therapie voor jou in ieder geval het inzicht gegeven dat het niet allemaal aan jou ligt. Maar wat nu?
Het blijft lastig Meiroosje. Sterkte ermee en denk aan jezelf
zaterdag 15 augustus 2015 16:05
Ik herken jouw gevoelens Meiroosje, op zeker moment stop je al jouw gevoelens in een donkere kist, diep van binnen en je wilt voor jezelf zolang mogelijk ontkennen dat je deze gevoelens nodig hebt.
Ook ik heb dat lang gedaan, met soortelijke gevoelens, lage dunk hebben, jezelf wegcijferen etc. etc.
Ik weet zeker dat ook jij de moeite waard bent, net zoals ieder ander mens dat is.
Blijf in jezelf geloven, en vooral ook zoeken naar wat je nodig hebt.
De relatie die je nu hebt, is helemaal niet per see het eind station in je leven, maar vaak wel hetgeen je krampachtig vast houd bang voor 'de verandering'. Jij bent een wezen, die net als een bijzondere plant, gevoed moet worden met een diversiteit aan dingen, waar in jouw geval seks (net als velen anderen) ook een belangrijk element is.
Ook ik vind het knap dat je zo het heft in handen neemt, hulde daarvoor.
Ook ik heb dat lang gedaan, met soortelijke gevoelens, lage dunk hebben, jezelf wegcijferen etc. etc.
Ik weet zeker dat ook jij de moeite waard bent, net zoals ieder ander mens dat is.
Blijf in jezelf geloven, en vooral ook zoeken naar wat je nodig hebt.
De relatie die je nu hebt, is helemaal niet per see het eind station in je leven, maar vaak wel hetgeen je krampachtig vast houd bang voor 'de verandering'. Jij bent een wezen, die net als een bijzondere plant, gevoed moet worden met een diversiteit aan dingen, waar in jouw geval seks (net als velen anderen) ook een belangrijk element is.
Ook ik vind het knap dat je zo het heft in handen neemt, hulde daarvoor.
maandag 31 augustus 2015 23:11
Hai iedereen,
Ik heb nu ongeveer anderhalf jaar een relatie met mijn vriend en ons seksleven was echt geweldig. Zelfs nadat hij 10 maanden geleden bij mijn ouderlijk huis is ingetrokken wegens slechte omstandigheden. De relatie had wel de ups en downs en flinke ruzies maar ook de liefde is altijd heel hoog geweest. We hebben die 10 maanden sowieso bijna elke dag seks gehad en als het aan hem lag nog vaker. Maar nu uit het niets is hij opeens compleet gestopt met het denken aan seks, ik krijg nog kusjes en knuffels maar op het moment dat het een beetje neigt naar sexy-time bevriest hij compleet. Hij zegt dat het komt doordat hij chaos heeft in zijn hoofd ( we gaan binnenkort uit mijn ouderlijk huis verhuizen om echt samen te gaan wonen) en dat hij er gewoon niet zoveel zin meer in heeft. Vroeger hoefde ik maar naar hem te kijken en hij stond al omhoog. Nu ziet hij me helemaal niet meer staan en hij geeft ook aan dat hij twijfelt aan de relatie. Toch willen we het tenminste twee maanden proberen als we echt verhuist zijn want het zomaar na zo'n geweldige tijd opgeven is echt heel raar. Ik kan er ook echt niet bij want ik snap niet waar het fout is gegaan.. Heeft iemand misschien een idee? Hem verleiden heeft geen zin, hij is dan eerlijk genoeg om meteen te vertellen dat hij niet wil..
Ik heb nu ongeveer anderhalf jaar een relatie met mijn vriend en ons seksleven was echt geweldig. Zelfs nadat hij 10 maanden geleden bij mijn ouderlijk huis is ingetrokken wegens slechte omstandigheden. De relatie had wel de ups en downs en flinke ruzies maar ook de liefde is altijd heel hoog geweest. We hebben die 10 maanden sowieso bijna elke dag seks gehad en als het aan hem lag nog vaker. Maar nu uit het niets is hij opeens compleet gestopt met het denken aan seks, ik krijg nog kusjes en knuffels maar op het moment dat het een beetje neigt naar sexy-time bevriest hij compleet. Hij zegt dat het komt doordat hij chaos heeft in zijn hoofd ( we gaan binnenkort uit mijn ouderlijk huis verhuizen om echt samen te gaan wonen) en dat hij er gewoon niet zoveel zin meer in heeft. Vroeger hoefde ik maar naar hem te kijken en hij stond al omhoog. Nu ziet hij me helemaal niet meer staan en hij geeft ook aan dat hij twijfelt aan de relatie. Toch willen we het tenminste twee maanden proberen als we echt verhuist zijn want het zomaar na zo'n geweldige tijd opgeven is echt heel raar. Ik kan er ook echt niet bij want ik snap niet waar het fout is gegaan.. Heeft iemand misschien een idee? Hem verleiden heeft geen zin, hij is dan eerlijk genoeg om meteen te vertellen dat hij niet wil..
dinsdag 1 september 2015 17:43
Komkommertje: ik weet niet of je het topic helemaal hebt doorgelezen. Het blijkt in de praktijk dat er in een relatie dips in seks kunnen voorkomen. In jouw geval is het overduidelijk: hij heeft (mogelijk tijdelijk) geen zin. dat kan. een man is ook maar een mens. Je moet afstappen van het idee dat mannen altijd kunnen en willen. Het is ook niet zo dat seks een graadmeter is voor je relatie of dat hij als hij geen zin heeft. hij jou niet meer aantrekkelijk vind.
samenwonen is een grote stap. Jouw vriend heeft het daar duidelijk moeilijk mee. het is een afsluiten van een periode en het begin van wat nieuws. Twijfels over de relatie horen er in dit stukje levenservaring ook echt bij; het is nu 'voor het echie' en dat kan heel bedreigend zijn.
Ik zou, als ik jou was, alle verleidingspogingen staken. dat heeft totaal geen zin, kan ik je uit ervaring vertellen. De stress wordt bij hem alleen maar groter. Ga rustig verhuizen, neem de tijd om jullie relatie opnieuw vorm te geven, heb het niet meer over seks, en als je na een half jaar nog geen verandering bemerkt bij je vriend en de relatie is op zich goed; ga dan eens rustig zitten om met elkaar te praten. Over wat het gebrek aan seks met jou doet. En serieus praten, op een rustig moment. Waarom wil hij niet? Wat zou hij anders willen? Wat heeft hij nodig en wat heb jij nodig/zou je anders willen. Denk daar later rustig over na. Voor nu; richt je op dat belangrijke doel van samenwonen. Dat is al stressvol genoeg.
samenwonen is een grote stap. Jouw vriend heeft het daar duidelijk moeilijk mee. het is een afsluiten van een periode en het begin van wat nieuws. Twijfels over de relatie horen er in dit stukje levenservaring ook echt bij; het is nu 'voor het echie' en dat kan heel bedreigend zijn.
Ik zou, als ik jou was, alle verleidingspogingen staken. dat heeft totaal geen zin, kan ik je uit ervaring vertellen. De stress wordt bij hem alleen maar groter. Ga rustig verhuizen, neem de tijd om jullie relatie opnieuw vorm te geven, heb het niet meer over seks, en als je na een half jaar nog geen verandering bemerkt bij je vriend en de relatie is op zich goed; ga dan eens rustig zitten om met elkaar te praten. Over wat het gebrek aan seks met jou doet. En serieus praten, op een rustig moment. Waarom wil hij niet? Wat zou hij anders willen? Wat heeft hij nodig en wat heb jij nodig/zou je anders willen. Denk daar later rustig over na. Voor nu; richt je op dat belangrijke doel van samenwonen. Dat is al stressvol genoeg.
dinsdag 1 september 2015 18:58
dinsdag 1 september 2015 20:36
klopt, Lorely maar als ik de post van komkommertje lees, speelt er meer mee. hij woont op dit moment in bij zijn 'schoonouders', na een heftige tijd. dus ik vermoed dat hier vooral iets anders speelt. Zeker gezien het feit dat het allemaal begon rond de tijd van het plannen van het samenwonen, vermoed ik dat deze man op slot schiet door alle stress.
Voor komkommertje is dat wel een aanwijzing, daar heb je gelijk in, want als dat zijn reactie is op stress (en dat herken ik dan weer van mijn partner) dan kan het in de toekomst voor haar idd moeilijk worden.
Daarom is het niet zo onverstandig om wel te proberen om samen te gaan wonen en als het zo blijft, dan zal zij ook een beslissing moeten nemen.
ik vraag me overigens af, net als jij, waarom dat toch is? (afname van seks na het samenwonen) Zo van : de buit is binnen en het hoeft niet meer? Voor mij begint het juist dan pas. Omdat ik mezelf dan helemaal verbonden heb met iemand, wil ik die intimiteit. Het blijft een lastige kwestie.
In mijn geval schiet het nog steeds niet echt op. We doen er van alles aan, maar het blijft tobben en kwakkelen. Of het nou onwil is, macht uitoefenen, echt niets zien, echt niet kunnen, gewoon niet willen of een combinatie van alles, ben ik na al dat gepraat nog steeds niet achter. Het moment dat ik de deur achter me dicht trek komt steeds dichterbij. Zo zonde van verder een goede relatie.
Voor komkommertje is dat wel een aanwijzing, daar heb je gelijk in, want als dat zijn reactie is op stress (en dat herken ik dan weer van mijn partner) dan kan het in de toekomst voor haar idd moeilijk worden.
Daarom is het niet zo onverstandig om wel te proberen om samen te gaan wonen en als het zo blijft, dan zal zij ook een beslissing moeten nemen.
ik vraag me overigens af, net als jij, waarom dat toch is? (afname van seks na het samenwonen) Zo van : de buit is binnen en het hoeft niet meer? Voor mij begint het juist dan pas. Omdat ik mezelf dan helemaal verbonden heb met iemand, wil ik die intimiteit. Het blijft een lastige kwestie.
In mijn geval schiet het nog steeds niet echt op. We doen er van alles aan, maar het blijft tobben en kwakkelen. Of het nou onwil is, macht uitoefenen, echt niets zien, echt niet kunnen, gewoon niet willen of een combinatie van alles, ben ik na al dat gepraat nog steeds niet achter. Het moment dat ik de deur achter me dicht trek komt steeds dichterbij. Zo zonde van verder een goede relatie.
dinsdag 1 september 2015 21:01
Ik snap dat niet, ik woon dan niet samen, maar lijkt mij dat ik juist meer seks heb dan. Juist omdat je elkaar dan 1 meer ziet 2 meer tijd hebt (een huishouden in plaats van twee bijvoorbeeld en voor sommigen valt reistijd weg).
Hier gaat het overigens ook niet zo lekker, ik wil wel, maar mijn lijf wil niet. Seks gebeurt op het moment weinig en daar baal ik van. En vriend ook. Ben inmiddels ook klaar met therapie, maarja: wat nu?
Hier gaat het overigens ook niet zo lekker, ik wil wel, maar mijn lijf wil niet. Seks gebeurt op het moment weinig en daar baal ik van. En vriend ook. Ben inmiddels ook klaar met therapie, maarja: wat nu?
dinsdag 1 september 2015 21:50
Meiroosje bedankt voor het inzicht, hoe je alles zo op een rijtje zet maak ik me toch veel minder zorgen. Ik ga het gewoon aankijken en ik hoop dat als we gesettled zijn en de spanning en chaos verdwenen zijn het gewoon weer rustig kunnen oppakken. Ik ben er gewoon heel erg van geschrokken omdat hij mij altijd aanbad alsof ik een of andere godin was en ik ben daar heel erg aan gewend geraakt. Niet dat ik hem minder lief heb behandeld maar hij gaf me altijd het gevoel alsof ik de allermooiste en geweldigste in de wereld was en nu voel ik me meer een zak aarddappelen.. Al met al hoop ik dat het overwaait en dat alle moeite die we erin stoppen tot een gezonde relatie leidt. (Met seks:p)
woensdag 2 september 2015 13:17
Ach meiden. Het blijft tobben.
Meiroosje, ik heb het met je te doen. Ik weet wel dat ik op den duur helemaal suf gepraat was. Sterkte met het proces.
rosaaa, ik heb nu een beetje hetzelfde probleem als wat jij hebt of hebt gehad. Hè, hè, loreley heeft toch ook altijd wat
Naast het samenwoon-scenario lees ik ook wel eens hier op het forum dat in het begin van een relatie de seks geweldig en heftig is. Elke dag in alle rangen en standen uuuuurenlang en dan na pakweg een jaar heeft de vriend er plotseling totaal geen zin meer in. Zelfs de intimiteit is dan weg, want een kus of een knuffel is al te veel. Als er dan weer eens seks plaatsvindt na een tijd is het passieloos en in enkele minuten "klaar". Als je daar je hele leven lang als vrouw 't maar mee moet doen, zou ik daar ook behoorlijk van balen. En waar dat aan ligt?
Ik hoop voor jou komkommertje dat jullie dip tijdelijk is en als jullie eenmaal weer gesetteld zijn de seksualiteit en intimiteit weer terugkomt.
Meiroosje, ik heb het met je te doen. Ik weet wel dat ik op den duur helemaal suf gepraat was. Sterkte met het proces.
rosaaa, ik heb nu een beetje hetzelfde probleem als wat jij hebt of hebt gehad. Hè, hè, loreley heeft toch ook altijd wat
Naast het samenwoon-scenario lees ik ook wel eens hier op het forum dat in het begin van een relatie de seks geweldig en heftig is. Elke dag in alle rangen en standen uuuuurenlang en dan na pakweg een jaar heeft de vriend er plotseling totaal geen zin meer in. Zelfs de intimiteit is dan weg, want een kus of een knuffel is al te veel. Als er dan weer eens seks plaatsvindt na een tijd is het passieloos en in enkele minuten "klaar". Als je daar je hele leven lang als vrouw 't maar mee moet doen, zou ik daar ook behoorlijk van balen. En waar dat aan ligt?
Ik hoop voor jou komkommertje dat jullie dip tijdelijk is en als jullie eenmaal weer gesetteld zijn de seksualiteit en intimiteit weer terugkomt.
woensdag 2 september 2015 14:14
Kan me (als man) er wel iets bij voorstellen dat je kop er totaal niet na staat als je loopt te stressen om van alles en nog wat en dat het dan heel snel aan gaat voelen als een moet. Wat je dan niet wil.
Zelf zit/zat ik er net andersom mee.
Mijn vrouw heeft een hele lage drive (bijna niet te verhelpen problemen uit het verleden) en doet/deed het meer om mij te plezieren dan dat ze er zelf echt behoefte aan had. Nadeel daarvan was dus dat dat (vooral de laatste tijd) het enkel nog maar gebeurde als ze was gaan stappen met een vriendin en enigszins gedronken had (lagere remmingen?) en ik vaak al op bed lag.
Nu vind ik het absoluut niet erg om gewekt te worden voor seks, maar soms begon het toch een beetje weerstand op te wekken bij mij. Met een slaperige kop beleef je er ook minder plezier aan.
Wanneer ik probeerde initiatief te nemen in het verleden werd het steeds afgekapt. Dus doe dat eigenlijk bijna niet meer. Constante afwijzing doet best wel een beetje pijn.
Dus dan gebeurt het eigenlijk alleen nog maar wanneer zij wil, of mij wil plezieren.
Het is daarom ook vaak maar kort (als we een half uur halen is het heel lang) ook al zit er langere tijd tussen (met een beetje pech oplopend tot ruim een half jaar). Ze lijkt gefocust op zo snel mogelijk maar een orgasme te hebben om er maar van af te zijn oid.
Ik weet eigenlijk niet hoe ik hier mee om kan gaan. Afwijzen wil ik niet, want er zit al vaak zo lang tussen dat ik behoorlijk graag wil. Maar echt nog genieten ervan begint zo steeds minder te worden.
Omdat ze het zelf ook door heeft, en al langere tijd met het idee rond loopt heeft ze geopperd meer een open relatie te hanteren. En mij verzocht iemand te zoeken voor seks. Lange gesprekken erover gehad, maar het lijkt wel een goede oplossing te zijn.
Bij haar gaat het gevoel van een moetje eraf en ik krijg (als ik iemand vind) meer seks met iemand die ook graag wil.
En toch voelt het nog steeds een beetje als vreemd gaan.
Hopelijk geeft het in elk geval een oplossing. Nu eerst eens kijken hoe het verder gaat lopen mocht ik iemand vinden.
Zelf zit/zat ik er net andersom mee.
Mijn vrouw heeft een hele lage drive (bijna niet te verhelpen problemen uit het verleden) en doet/deed het meer om mij te plezieren dan dat ze er zelf echt behoefte aan had. Nadeel daarvan was dus dat dat (vooral de laatste tijd) het enkel nog maar gebeurde als ze was gaan stappen met een vriendin en enigszins gedronken had (lagere remmingen?) en ik vaak al op bed lag.
Nu vind ik het absoluut niet erg om gewekt te worden voor seks, maar soms begon het toch een beetje weerstand op te wekken bij mij. Met een slaperige kop beleef je er ook minder plezier aan.
Wanneer ik probeerde initiatief te nemen in het verleden werd het steeds afgekapt. Dus doe dat eigenlijk bijna niet meer. Constante afwijzing doet best wel een beetje pijn.
Dus dan gebeurt het eigenlijk alleen nog maar wanneer zij wil, of mij wil plezieren.
Het is daarom ook vaak maar kort (als we een half uur halen is het heel lang) ook al zit er langere tijd tussen (met een beetje pech oplopend tot ruim een half jaar). Ze lijkt gefocust op zo snel mogelijk maar een orgasme te hebben om er maar van af te zijn oid.
Ik weet eigenlijk niet hoe ik hier mee om kan gaan. Afwijzen wil ik niet, want er zit al vaak zo lang tussen dat ik behoorlijk graag wil. Maar echt nog genieten ervan begint zo steeds minder te worden.
Omdat ze het zelf ook door heeft, en al langere tijd met het idee rond loopt heeft ze geopperd meer een open relatie te hanteren. En mij verzocht iemand te zoeken voor seks. Lange gesprekken erover gehad, maar het lijkt wel een goede oplossing te zijn.
Bij haar gaat het gevoel van een moetje eraf en ik krijg (als ik iemand vind) meer seks met iemand die ook graag wil.
En toch voelt het nog steeds een beetje als vreemd gaan.
Hopelijk geeft het in elk geval een oplossing. Nu eerst eens kijken hoe het verder gaat lopen mocht ik iemand vinden.
woensdag 2 september 2015 14:20
quote:Suth schreef op 02 september 2015 @ 14:14:
Omdat ze het zelf ook door heeft, en al langere tijd met het idee rond loopt heeft ze geopperd meer een open relatie te hanteren. En mij verzocht iemand te zoeken voor seks. Lange gesprekken erover gehad, maar het lijkt wel een goede oplossing te zijn.
Bij haar gaat het gevoel van een moetje eraf en ik krijg (als ik iemand vind) meer seks met iemand die ook graag wil.
En toch voelt het nog steeds een beetje als vreemd gaan.
Hopelijk geeft het in elk geval een oplossing. Nu eerst eens kijken hoe het verder gaat lopen mocht ik iemand vinden.En wat nou als zij iemand vindt waarmee ze het ineens drie maal daags wil doen?
Omdat ze het zelf ook door heeft, en al langere tijd met het idee rond loopt heeft ze geopperd meer een open relatie te hanteren. En mij verzocht iemand te zoeken voor seks. Lange gesprekken erover gehad, maar het lijkt wel een goede oplossing te zijn.
Bij haar gaat het gevoel van een moetje eraf en ik krijg (als ik iemand vind) meer seks met iemand die ook graag wil.
En toch voelt het nog steeds een beetje als vreemd gaan.
Hopelijk geeft het in elk geval een oplossing. Nu eerst eens kijken hoe het verder gaat lopen mocht ik iemand vinden.En wat nou als zij iemand vindt waarmee ze het ineens drie maal daags wil doen?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 2 september 2015 14:53
Suth, natuurlijk is het begrijpelijk dat je hoofd niet naar seks staat als je in een stressvolle situatie zit. Of je nu man of vrouw bent.
In dit topic lees ik toch vrij extreme situaties. Iemand die 1 keer in de week of in de 2 weken seks wil vind ik persoonlijk niet iemand met een extreem laag libido.
Het gaat om (ex) partners die zo wat nooit willen en een zeer negatieve kijk op seks hebben. Alles, zelfs alleen maar praten wordt als druk ervaren. Ze zien seks zo wat als een noodzakelijk kwaad. Er is ALTIJD wel wat. Ziek, zwak, misselijk, moe.
Veel vrouwen weten onderhand heus wel dat een man een keer of een tijd geen zin heeft. Maar in dit topic lees je ook over relaties waarin een man vrijwel nooit zin heeft en als er seks plaatsvindt dan is dat met veel gezucht en gesteun (en dan niet van de opwinding )
Interessante vraag overigens bgb
In dit topic lees ik toch vrij extreme situaties. Iemand die 1 keer in de week of in de 2 weken seks wil vind ik persoonlijk niet iemand met een extreem laag libido.
Het gaat om (ex) partners die zo wat nooit willen en een zeer negatieve kijk op seks hebben. Alles, zelfs alleen maar praten wordt als druk ervaren. Ze zien seks zo wat als een noodzakelijk kwaad. Er is ALTIJD wel wat. Ziek, zwak, misselijk, moe.
Veel vrouwen weten onderhand heus wel dat een man een keer of een tijd geen zin heeft. Maar in dit topic lees je ook over relaties waarin een man vrijwel nooit zin heeft en als er seks plaatsvindt dan is dat met veel gezucht en gesteun (en dan niet van de opwinding )
Interessante vraag overigens bgb
woensdag 2 september 2015 14:54
Dan staat het haar ook vrij, zo lang ze er maar eerlijk over is. Dat heb ik ook aangegeven.
Zou het alleen heel zuur vinden als ze bij een ander wel het verlangen heeft en bij mij niet.
Ze geeft namelijk zelf ook heel specifiek aan dat het met betrekking tot mannen is en mij in het bijzonder doordat ik heel erg dichtbij haar sta.
Ze kijkt wel naar vrouwen (zit emotioneel ook niet gekoppeld) en wellicht dat daar iets uit komt wat haar drive een beetje helpt.
Wat voor mij geld, is andersom ook natuurlijk.
Zou het alleen heel zuur vinden als ze bij een ander wel het verlangen heeft en bij mij niet.
Ze geeft namelijk zelf ook heel specifiek aan dat het met betrekking tot mannen is en mij in het bijzonder doordat ik heel erg dichtbij haar sta.
Ze kijkt wel naar vrouwen (zit emotioneel ook niet gekoppeld) en wellicht dat daar iets uit komt wat haar drive een beetje helpt.
Wat voor mij geld, is andersom ook natuurlijk.
zondag 6 september 2015 12:19
na een niet zo slimme aktie van mijn partner ( mij opgeilen,zelf een erectie krijgen en vervolgens zeggen 'eh, nee, ik kan het niet)
heb ik een halve nacht piekerend (en woedend) doorgebracht. Voelde me bijzonder afgewezen en ik ging na of ik iets verkeerd had gezegd of gedaan die de reactie van hem teweeg had kunnen brengen.
In de ochtend na het ontbijt hebben we een gesprek gehad. Het gaat er steeds meer op lijken dat hier iets anders speelt dan 'geen zin'. hij gaf aan dat hij seks in zijn algeheel als niet prettig ervaart. Dit is iets dat ik al langer vermoedde, maar dat steeds niet gezegd werd. Het lag altijd ergens anders aan.
Er zijn nu in mijn optiek 2 mogelijkheden: óf hij is een meester manipulator óf hij heeft echt een stoornis/angst/fobie/geefheteennaam.
In het eerste geval ben ik uiteraard weg. Zonde van al die jaren die ik geinvesteerd heb. In het tweede geval zal ik een beslissing moeten nemen. Als het inderdaad zo is, dat er meer speelt had hij al veel eerder met de billen bloot gemoeten, omdat het niet eerlijk is een partner zo aan het lijntje te houden en we hadden bovendien aktie kunnen ondernemen om al die frustratie te voorkomen.
gelukkig hebben we nog een afspraak met de peut staan, over een paar maanden. Al met al wordt het steeds moeilijker om de relatie vorm te geven of in stand te houden.
heb ik een halve nacht piekerend (en woedend) doorgebracht. Voelde me bijzonder afgewezen en ik ging na of ik iets verkeerd had gezegd of gedaan die de reactie van hem teweeg had kunnen brengen.
In de ochtend na het ontbijt hebben we een gesprek gehad. Het gaat er steeds meer op lijken dat hier iets anders speelt dan 'geen zin'. hij gaf aan dat hij seks in zijn algeheel als niet prettig ervaart. Dit is iets dat ik al langer vermoedde, maar dat steeds niet gezegd werd. Het lag altijd ergens anders aan.
Er zijn nu in mijn optiek 2 mogelijkheden: óf hij is een meester manipulator óf hij heeft echt een stoornis/angst/fobie/geefheteennaam.
In het eerste geval ben ik uiteraard weg. Zonde van al die jaren die ik geinvesteerd heb. In het tweede geval zal ik een beslissing moeten nemen. Als het inderdaad zo is, dat er meer speelt had hij al veel eerder met de billen bloot gemoeten, omdat het niet eerlijk is een partner zo aan het lijntje te houden en we hadden bovendien aktie kunnen ondernemen om al die frustratie te voorkomen.
gelukkig hebben we nog een afspraak met de peut staan, over een paar maanden. Al met al wordt het steeds moeilijker om de relatie vorm te geven of in stand te houden.
zondag 6 september 2015 13:32
zondag 6 september 2015 14:30
hey pearl!
heb ik idd aan lopen denken, maar ik vind het ook wel prettig dat het nog even duurt'; ik kan dan voor mezelf dingen beter op een rijtje zetten. Is overigens niet zo ver weg hoor; begin november. En ik wil eerst vakantie vieren. wellicht dat daar ook nog gesprekken uit voort komen.
1intern3t: dank je!
heb ik idd aan lopen denken, maar ik vind het ook wel prettig dat het nog even duurt'; ik kan dan voor mezelf dingen beter op een rijtje zetten. Is overigens niet zo ver weg hoor; begin november. En ik wil eerst vakantie vieren. wellicht dat daar ook nog gesprekken uit voort komen.
1intern3t: dank je!
zondag 6 september 2015 19:47
zondag 6 september 2015 21:55
Meiroosje ik vind het toch echt vreemd gedrag, geen zin hebben kan en dat zal voor zo iemand ook echt niet altijd makkelijk zijn maar opgeilen? En hij had zelfs een erectie zeg je, dat snap ik al helemaal niet. Ik zou twee maanden echt veel te lang vinden, zoiets knaagd aan je en dat doet het zowizo al.
zondag 6 september 2015 22:37
Het is ook vreemd gedrag Pearl. Mijn ex had ook een libido van o,ooo1 en soms kon hij op de gekste momenten zin hebben, bijv. als ik 's ochtends vroeg naar mijn werk moest en ik mijn dikke winterjas al aan had, kreeg hij zin. Midden in een kerk die we aan het bezichtigen waren. Serieus! Ook vreeën we ooit zo'n luttele 3 minuutjes, zei hij plotseling dat ie koffie wilde of dat ie het wel even afmaakte onder de douche. Ik was stik- en stikjaloers op verhalen in andere topics over urenlange vrijpartijen. Nu hoeft het dan ook geen uren te duren bij mij, maar vaak na een halve minuut penetratie was mijn ex' opwinding meteen gezakt tot punt 0.
En waar dat aan ligt? Nu had mijn vriend wel een psychiatrisch verleden, dan zou je zeggen dat door de medicijnen de zin minder is, maar dan nog kun je je afvragen waar zo'n plotselinge opwinding vandaan komt?
Ik hoop dat ondanks jouw situatie, Pearl, je toch nog plezier hebt met je minnaar. Heel cliché, vroeger zou ik het hebben afgewezen, maar nu ik het zelf heb meegemaakt in een relatie begrijp ik jouw keuze maar al te goed.
En waar dat aan ligt? Nu had mijn vriend wel een psychiatrisch verleden, dan zou je zeggen dat door de medicijnen de zin minder is, maar dan nog kun je je afvragen waar zo'n plotselinge opwinding vandaan komt?
Ik hoop dat ondanks jouw situatie, Pearl, je toch nog plezier hebt met je minnaar. Heel cliché, vroeger zou ik het hebben afgewezen, maar nu ik het zelf heb meegemaakt in een relatie begrijp ik jouw keuze maar al te goed.
zondag 6 september 2015 22:58
Loreley dat is toch niet te begrijpen he, zou hij dat misschien bewust hebben gedaan omdat hij wist dat het er toch niet in zat omdat je dan geen tijd had bijvoorbeeld.
Mijn man heeft in al die jaren nooit meer iets geprobeerd, ik denk door angs dat het niet zou lukken. Ik heb het nog wat pogingen gedaan maar daar ben je op een gegeven moment klaar mee.
Hij deed wel wat aan zijn probleem en ik vroeg hem regelmatig hoe het ging, hij zag wel vooruitgang maar hij heeft er nooit iets mee gedaan. Ondertussen is de aantrekkingskracht voor mij 0 en na heel wat toestanden hier, zegt hij dat het hij hem ook niet meer goed voelt. Hij heeft ook geen behoefte om te daten, zijn libido is volgens mij echt minimaal.
Mijn libido is alleen maar meer geworden, ik krijg er geen genoeg van. Met mijn minnaar(s) geniet ik zeker, op dat moment kan ik dat allemaal loslaten. Alleen het thuiskomen is, ondanks dat ik dit mag doen, toch altijd even raar.
Mijn man heeft in al die jaren nooit meer iets geprobeerd, ik denk door angs dat het niet zou lukken. Ik heb het nog wat pogingen gedaan maar daar ben je op een gegeven moment klaar mee.
Hij deed wel wat aan zijn probleem en ik vroeg hem regelmatig hoe het ging, hij zag wel vooruitgang maar hij heeft er nooit iets mee gedaan. Ondertussen is de aantrekkingskracht voor mij 0 en na heel wat toestanden hier, zegt hij dat het hij hem ook niet meer goed voelt. Hij heeft ook geen behoefte om te daten, zijn libido is volgens mij echt minimaal.
Mijn libido is alleen maar meer geworden, ik krijg er geen genoeg van. Met mijn minnaar(s) geniet ik zeker, op dat moment kan ik dat allemaal loslaten. Alleen het thuiskomen is, ondanks dat ik dit mag doen, toch altijd even raar.
zondag 6 september 2015 23:27
quote:pinchos schreef op 30 augustus 2015 @ 17:04:
Meldepel, hoe gaat het met jou en je vriend? Vriend ligt momenteel in het ziekenhuis. Ik merk dat dit topic niet meer bij onze situatie past nu hij ziek is. Het wordt nu allemaal veel gecompliceerder, maar ook wel weer makkelijker, omdat ik het geen seks hebben nu kan schuiven op 'hij voelt zich niet goed, hij heeft veel stress' etc.
Meldepel, hoe gaat het met jou en je vriend? Vriend ligt momenteel in het ziekenhuis. Ik merk dat dit topic niet meer bij onze situatie past nu hij ziek is. Het wordt nu allemaal veel gecompliceerder, maar ook wel weer makkelijker, omdat ik het geen seks hebben nu kan schuiven op 'hij voelt zich niet goed, hij heeft veel stress' etc.
