Lesbische relatie.. beddendood?

quote:thasmo schreef op 01 maart 2012 @ 14:50:

Vroeg mij inderdaad af of het altijd in een lesbische relatie voorkomt of ook bij hetero's ...

In alle relaties als dat een troost kan zijn.



In ons geval bleek ze de sex toch niet zo heerlijk te vinden als ze altijd deed doen uitschijnen. En liep ze met een ander in haar hoofd (waarvan ze dacht dat het wel zou overgaan maar na >2 jaar...). En dan deze quote uit een dagboek dat ik niet had moeten lezen: "... Maar hoe leg je aan iemand uit dat je trouwt en kinderen krijgt met iemand waarvan je heel bewust weet dat het niet is wat je eigenlijk zou willen? ..."



Verder eens met Dirk: Eenmaal in de vicieuze circel "dan doe ik er ook niets meer voor" geraak je er bijna niet meer uit (omdat het ook effect gaat hebben op jouw andere engagementen in het gezin (je ziet ze heel graag maar toch minder onvoorwaardelijk gezien je behoefte bewust niet wordt ingevuld). Been there, done that: niet aan te raden... Voor zover je nog uit die cirkel kan: doen!

Oei Thasmo,

Dat klinkt toch wel alsof er veel meer aan de hand is dan alleen 'geen behoefte aan seks', als zelfs kleine intieme momentjes met elkaar al 'teveel' lijken, maar er wel nog genoeg energie is om met de smartphone, tv en computer bezig te zijn.



Probeer echt met haar te praten over jullie gevoelens voor elkaar. Het komt nu een beetje op mij over alsof ze ergens mee zit en dit wel weet, maar het niet kan/wil/durft uit te spreken, misschien ook uit angst om jou te kwetsen. Misschien krijg je iets te horen wat je helemaal niet wil, maar alles lijkt me toch beter dan je zó aan de kant geschoven voelen...

Ik ben ook geneigd om te denken dat er meer is dan alleen geen sex willen. Als ze jou al zo afwijst. Als ze het knuffelen en kussen afwijst. Als ze alle vormen van intimiteit afwijst, dus ook het delen wat er in je hoofd zit en wat je/jullie toekomstplannen zijn....Wil ze überhaupt nog wel bij jou zijn?



Hoe ziet zij jullie leven? Dat je als zussen tot aan je 90e bij elkaar blijft zonder elke vorm van intimiteit en af en toe een kus op je wang? Ik zou zelf geneigd zijn om het iets hoger op te spelen, voor mij zou het zelfs een dealbreker zijn, ook al hield ik nog zo veel van haar. Weet je, het is nog niet eens zo zeer dat jij het dan buiten de deur gaat zoeken, die sex, want dat kan/zal hier dan wellicht weer een gevolg van zijn. Nee, het is veel meer dan alleen maar sex. Het is dat je elkaar laat weten dat je elkaar nog lief vind, en sexy en mooi en voor elkaar door het vuur gaat. Zo te lezen is dat wat je vriendin ook mist of niet aan jou kan geven. Wil jij zo wel verder tot aan je 90e?

Hey Thasmo,



Jeetje wat herkenbaar jouw verhaal. Ik ben ook getrouwd en mijn man en ik hebben een kleine meid van 2 jaar. Verder 32 uur werken en studie. Ik ben dan alleen de vervelende vrouw in dit geval.... Merk dat mijn libido sinds de komst van ons kleine meest geweldige monstertje met regelmaat echt onder het nulpunt ligt. Daarbij ben ook ik onzeker over mijn gewicht. Ook wij hebben hier een maand of 2 geleden een gesprek over gehad. Dit omdat het bij ons nog maar 1 keer maand gebeurde... Dit gesprek hebben we overigens na de seks gehad. Was voor mij wel goed omdat ik me besefte, na een goed orgasme dan, dat seks wel fijn is ondanks dat ik vaak geen zin heb. Moet zeggen dat wij sindsdien weer op 1 en soms wel 2 keer per week zitten. Ik heb hem gevraagt om ook wat vaker het initiatief te nemen zodat ik me realiseer dat het belangrijk is. Dit durfde hij namelijk niet meer door alle afwijzingen. En zin kun je wel degelijk maken is mijn ervaring nu. Merk dat we het echt weer leuk met elkaar hebben! Speeltjes helpen soms ook echt als mijn lijf er moe is, krijg ik vanzelf zin.



Verder tijdig een avondje met elkaar plannen zou ik zeggen. Ook heel verhelderend. Misschien kun je helemaal niets met mijn verhaal maar hoop in ieder geval voor jou dat je vrouw er iets mee kan. En dat je een beetje hoop krijgt van deze vrouw met laag libido maar inmiddels beterend seksleven. Daarnaast merk ik ook doordat we vaker seks hebben mijn libido voorzichtig weer toeneemt en ik mijzelf er weinig hoef te te zetten. Dit in tegenstelling toen we steeds minder vaak seks hadden.



Jij heel veel succes!



Liefs Jezzebel

Hoi Thasmo,



In principe loop je al 5 jaar te trekken aan een dood paard.

Met af en toe een opleving en een valse belofte.

Zelfs een intieme knuffel is haar al teveel.



Ik zou aandringen op een therapeut. Wil ze dat niet, dan moet je voor jezelf een ultimatum stellen: je geeft haar bijv. een half jaar om dingen te veranderen. (je bent al 5 jaar bezig, dus 6 maanden is mooi naar mijn mening)

Je hoeft haar dat niet te vertellen, maar dit is een tijdsbestek waarin je ook zelf je plan kunt gaan trekken voor als het niet meer goed komt.

Geef wel duidelijk aan, dat je van haar ook echt iets verwacht. Niet dat ze meteen bovenop je duikt, maar dat ze iets doet om de intimiteit weer terug te krijgen.



Lukt dat allemaal niet, dan wordt het slikken of stikken. Accepteren of weggaan. Of een SV nemen. Meer smaken zijn er dan niet.

Ik begin toch te denken dat er biologische oorzaken/ verschillen aan ten grondslag liggen, zo vaak lees ik het hier (been there myself, maar dan in de persoon die geen zin/libido had destijds, met kleinere kinderen)..



Ligt het in het energielevel? Kan de een meer dan de ander een zoveelurige werkweek trekken zonder dat het ten koste gaat van het priveleven, persoonlijke zin enz?



Kijk, we zijn geneigd van onszelf uit te gaan en redenen te bedenken waaronder we zelf evt in die toestand zouden kunnen komen dat je geen zin/behoefte meer hebt aan seks (niet meer aantrekkelijk vinden enz), maar dat is het niet (tenminste niet in mijn ervaring).



Ik denk dat wat voor de een "excuses" lijkt, voor de ander wel degelijk geldt (als libidokiller).. waar de 1 altijd kan seksen, ook met stress bijv op het werk, of moe, oid, omdat seks ervaren wordt als iets ontspannends, en juist helpt tegen stress en nooit te moe voor, levert energie op, is dat voor de ander helemaal anders: die moet ontspannen zijn, in de mood kunnen raken (door andere factoren uit te schakelen, ontspanning en bijv privacy, tijd nemen, moeite voor te doen om in de mood te (kunnen) komen.



Dat is niet uit te leggen, het is er gewoon niet, diegene (met laatste beleving) heeft al genoeg aan het leventje, het georganiseer, aandacht voor kind(eren), en wordt daar zodanig door in beslag genomen dat hoofd en lijf niet naar seks staan? Volkomen niet belangrijk vindt, omdat die behoefte niet gevoeld wordt? De omslag niet/lastiger kan maken van "nuchtere dingen" naar gevoelszaken en seks?



Ook voor die ander (jouw vrouw) kan het frustrerend zijn, dat ze dat gewoon niet voelt, en geen idee heeft waar dat vandaan komt. Het heeft volgens mij niets maar dan ook niets met jou te maken!



Maar het is niet eerlijk om dat dan op jou te gooien, dat het jouw probleem is en jij "niet normaal" zou zijn daarin. Jij hebt een gezonde behoefte, in mijn ogen althans. Maar voor haar voelt haar gevoel/behoefte (gebrek aan behoefte) als normaal en gezond.



En misschien hebben jullie allebei "gelijk". Ofwel is er geen "gelijk" hierin. Als je je helemaal niet "into seks" voelt, is het lastig "zin maken".. Vaak weet je zelf niet waar het vandaan komt, dat je helemaal geen behoefte hebt.



Vrouwen iha schijnen heel anders te reageren op stress (dan mannen iha), het heeft een directe invloed op het libido. Ik denk dat dat niet alleen voor stress opgaat, maar ook een hormonaal iets is, of een aanleg, biologische verschillen (niet alleen tussen mannen en vrouwen, maar ook tussen vrouwen onderling)..



Evengoed ken ik ook mannen met meer of minder libido/behoefte. En de een heeft meer last van de druk van het dagelijkse leven/ gebeurtenissen/ drukte/ georganiseer dan anderen. Voor de een kan het leven niet hectisch genoeg zijn, zij floreren daarbij, anderen geven al hun energie daaraan weg.



Ik weet de oplossing ook niet 1,2,3 voor dit verschil in zin. Ik weet wel dat ik het ook had, toen mijn kinderen jonger waren, "mijn hoofd stond er gewoon niet naar" en pas toen ze ouder werden, keerde dat weer meer terug. Maar nog steeds hoef ik niet dagelijks, kan ik langere periodes zonder seks (ben nu single) en dat geldt ook voor zelfbevrediging.



Het is denk ik even lastig om jezelf te (moeten) beheersen bij meer zin, dan voor de ander om zin te maken (bij weinig eigen behoefte). Zie het iig los van hoe aantrekkelijk jij bent voor haar, of hoeveel ze van je houdt. Niet bij iedereen lokt dat zin in seks hebben uit (ken ook mannen bij wie dat niet zo "werkt", met weinig zin iha). Maar blijft "lullig" als het zo uiteen loopt binnen 1 relatie.

Ik hoop dat jullie en middenweg vinden die voor beiden genoeg voldoening geeft, het is toch een essentieel iets in het (samen)leven.. zodat niet constant 1 iemand het gevoel heeft zich te moeten aanpassen.. druk erop werkt averechts.. hooguit kan je omstandigheden zo beinvloeden dat je partner meer tijd heeft en beter kan ontspannen, meer ruimte voelt om daar aktiever mee bezig te zijn. Denk niet dat je het erbij hoeft te laten zitten, maar probeer vooral uit te vinden wat er voor nodig is om die zin aan te wakkeren bij haar. En je niet persoonlijk afgewezen te voelen (hoewel ik dat goed kan begrijpen).



Gebrek aan zin ligt meestal in diegene zelf, kan van alles zijn wat blokkeert. Ga niet aan jezelf twijfelen, bij haar werkt het anders. Beter is samen oplossingen zoeken, waar je je allebei in kan vinden.

Ik zou ook eens nadenken om naar een relatietherapeut of misschien seksuoloog te gaan. Volgens mij is van beide kanten de wil er wel, maar weten jullie niet wat er aan gedaan kan worden. Jij mist intimiteit, zij kan op de een of andere manier het op het moment niet opbrengen. Ik denk dat je het beste nu stappen kan ondernemen anders gaat dit verder broeien en heeft het straks vergaande gevolgen.

Fijn dat het gesprek zo goed is verlopen. Zo zie je maar weer, communiceren over wat je bezig houdt is zo belangrijk. Ik hoop dat het voor haar niet alleen woorden waren, maar dat ze je nu ook echt toe kan laten.

Thasmo, fijn dat jullie hier over hebben gepraat n.a.v. je brief en goed om te horen dat je voor elkaar wil kiezen. Ik vind het alleen wel erg om te horen dat je vrouw jou aan het testen is/was, door te kijken of jij je lusten bij een ander zou gaan zoeken... ik vind dit eerlijk gezegd erg onvolwassen. Jullie hebben samen gekozen voor een kind, als dat geen ultiem teken van binding is... Ik zou me eerlijk gezegd afvragen of zíj niet eigenlijk degene is van jullie twee die meer behoefte heeft aan 'spanning'. Echt absoluut geen leuk gedrag van je vrouw..

Heb het stukje te snel gelezen, verkeerd geïnterpreteerd.

Gelukkig maar Thasmo dat het geen uittesten is.

Maar begrijp ik wel goed dat zij in haar vorige relatie juist degene was die 'afknapte' op het leven als zussen, weinig seks en spanning etc.?

Of ligt het misschien (heel stom geformuleerd) aan het feit dat ze bij jou een dusdanig gevoel van veiligheid en vertrouwdheid ervaart waardoor ze niet meer de kracht/energie/zin heeft om er moeite voor te doen?

Hoop dat jullie tot een oplossing komen die prettig is voor jullie allebei.

Het enige wat haar dwars zat is dat ze dacht dat achter elke kus/aanraking etc gelijk seks moest zitten.

Dat riep aversie op.



Hier krijg ik toch een beetje de kriebels van hoor. Alsof het een straf is om te vrijen met jou.

Mag je in een relatie ook gewoon eens een keer echte seks verwachten?! Blijkbaar niet bij haar.



Maargoed, ik hoop dat er nu verbetering in gaat zitten. Misschien heeft de brief en het gesprek iets opgelost.

Dank je voor je update. Ik dacht al even dat het een week terug al in orde was, toen je haar dit forum had laten lezen. Soms is er maar 1 trigger nodig..... Met je laatste post snap ook wat je met andere dingen bedoelde.quote:thasmo schreef op 03 april 2012 @ 11:22:

hebben bereikt. We gaan meer avondjes/dagjes samen inplannen om tijd voor elkaar te maken zonder kind/huis/dieren/tv etc.

Elkaar weer een beetje herontdekken.

We hebben wel een datum gesteld over een half jaar waar we in ieder geval tijd in plannen voor een goed gesprek (evaluatie klinkt zo stom.. )over hoe het nu met ons gaat en in welke richting we onze toekomst gaan varen.





Hoe vaak ga je wat doen? Ja, wellicht heel zakelijk, maar ook dat herken ik. Ik stelde voor 1x per week/2 weken iets te doen, dat werd al terug onderhandeld vanwege de oppas naar 1x per maand, wat nu eigenlijk niet goed gehaald wordt.



Want ook de aversie tegen wordfeut herken ik. Het heeft bij mij een poosje geduurd voordat ik doorhad dat het niet aan het spelletje ligt, maar aan de afwijzing om het moment dat zij het spelletje speelt.



Harder duwen (in een leuk setje voor tv) heeft geen zin. Tenslotte wordt dat immers herkent als aandringen, en levert het juist weerstand op. Dan heeft het setje juist een tegengesteld effect.



Volgens mij ben je op de goede weg. Maar het is een lange weg. Kies voor jezelf! Dat wil zeggen: kies voor wat goed voelt, niet voor energieslurpvers.



pffff....schoonmoeders.... breek me de bek niet open....

Hey Thasmo,



Ik lees vandaag pas de updates en wil er ook graag nog wat over zeggen. Je bent bang dat je lief nu dingen doet, die ze misschien 'alleen maar voor jou doet'. Als dat al zo is, denk ik niet dat dat erg is. Sterker nog, het is volgens mij juist een teken dat ze dus wél moeite wil doen voor jullie en dus wél rekening wil houden met jouw gevoelens!

Net zoals jij rekening houd met de hare en bijvoorbeeld je libido wat inhoudt op momenten dat je weet dat het haar niet van pas komt. Dat is toch niet erg?



Ik wou dit even zeggen in de hoop dat je je daar in ieder geval geen zorgen over gaat maken.

Ligt er bij haar dan niet de druk op dat ze morgenavond sex met jou moet hebben? Ik bedoel, vrije avond gepland, kind onder de pannen, lekker eten, tijd voor elkaar, dit onderwerp net besproken.... Ik zou het aan haar over laten of er wel of niet geknuffeld/gekust/gesext wordt. Lastig, maar zij is nu wel aan zet. En als ze daar (op dat moment om misschien allerlei begrijpelijke redenen) geen zin in heeft, dan moet ze dat misschien ook gewoon zeggen.

Fijn, zo'n avond Thasmo!



Hopelijk volgen er nog vele.

Fijn om te horen!

Leuk om te lezen Thasmo, fijn dat het de goede kant opgaat.