Seks
alle pijlers
man zoekt geen intimiteit meer
dinsdag 7 maart 2017 11:48
Tja. Waar te beginnen.
Ik ben ping-ping. Jonge vrouw met een jonge man. Kindje, boompje, beestje.
Zijn nu 4 jaar getrouwd. In onze verkeringstijd was alles mooi vurig en vaak. Naja je kent het wel.
Tijdens mijn zwangerschap veranderde dat allemaal een beetje, en daarna is het nooit meer helemaal terug gekomen. Inmiddels is kleine spruit een jaar oud.
Het afgelopen jaar was een jaar van heeeeel veel obstakels. Gezondheid, huis dat soort dingen.
Een half jaar geleden merkte mijn man dat ik meer behoefte had aan genegenheid dan hij. Maar hij werkt veel (echt veel) en ik zit thuis. Dus de energie verdeling is een beetje anders. Begrijpelijk. Aan het eind van de avond als er eindelijk tijd is, slaapt hij al bijna en bruis is nog van energie.
Waar voor de geboorte 1 keer per week veel was, was dat later 1 keer per 2 weken.
Na een half jaar zijn we onze avonden anders in gaan delen. Kindje vroeg naar bed, geen tv aan maar lekker samen naar bed. Een week lang was de intimiteit heel intensief. Onze relatie veranderde opslag. Het vuur van vroeger was terug, pure verlangen naar elkaar de hele dag door en wijzelf waren veel closer naar elkaar.
Wat had ik dit gemist. Wat had ik dit nodig, en wat vond ik het fijn, intens en ontzettend genieten.
Tot die ene avond dat dat schimmeltje toch te veel was gaan irriteren en ik even een avondje rust voor stelde, zodat we de dagen erop weer lekker verder konden.
Manlief was teleurgesteld en sinds die tijd gingen we weer terug naar 1 keer per 2 weken, vaak haalden we dat niet eens.
Voor mij voelt het alsof hij me straft. Omdat ik 1 keertje nee heb gezegd. Hij geeft in gesprek aan toen erg teleurgesteld te zijn.
Ik voel me hier erg verdrietig om, want hij zegt bijna dagelijks nee tegen mij. En voor die week was het eigenlijk ook standaard nee als ik erom vroeg, of toespelingen maakte. Altijd is er wel iets, hij moet vroeg op, is die dag vroeg op gestaan, is moe, heeft niet begrepen dat ik zin heb enz enz.
2 weken geleden, voelde het bij mij niet lekker vanwege weer een schimmeltje. Hij had eindelijk weer zin (eens in de zoveel dagen is de maat vol en moet het echt even, maar alleen op zijn tijd,zijn moment en alleen als hij het wil) ik durfde geen nee te zeggen met het vorige verhaal in gedachten. Want hoe vaak ik er ook opnieuw over ben begonnen. Hij wil absoluut niet terug naar dat moment van toen. Beloofd het steeds maar wijst me vervolgens weer avonden achter elkaar af.
Dus tanden op elkaar en hard mijn best gedaan. Aan het eind voelde er toch iets niet goed, van zijn kant af. Bij navraag zei hij er niets op. Ik had 2 dagen later pas eindelijk geen pijn meer. Maar ik zal nooit meer nee zeggen tegen hem, want anders snij ik mezelf daar alleen maar mee in de vingers. Even pijn is mij het wel waard dan nog minder seks.
Maar nu zijn we 2 weken later, vele afwijzingen verder, ondanks een vrij weekend waarin er zeker tijd voor was. En voel ik me meer afgewezen dan ooit. Hij raakt me niet aan, krijg geen kusje meer, zelfs niet als ik er om vraag en hij kijkt nauwelijks meer naar me.
Normaal gesproken hadden we de tijd alweer moeten hebben wanneer het echt weer 'nodig' was voor hem. Maar er gebeurt maar niks.
Ik droom er zelfs weer over ook.
1 keer in de 2 weken vond ik al maar net net maar nu zitten we op maar 1 keer per maand. Weet echt niet meer wat ik ermee moet.
Voel me zo afgewezen en ga zo twijfelen aan mezelf en mijn lichaam (6kg erbij mogen houden naar de zwangerschap)
Het voelt inmiddels echt alsof hij mij niet meer wil
En ondertussen mag ik wel braaf iedere dag de pil slikken voor die enkele keer dat hij mij wel wil. Want een kindje erbij is echt even geen goed idee en vanwege persoonlijke redenen is een barriere methode niet zo een goed idee.
Iemand nog tips of ideeen? Begin het nu zo moeilijk te vinden.. voel me zo eenzaam. En iedere avond kijk ik weer heel verdrietig neer op een slapende man die geen aandacht aan me wil besteden.
(hij heeft overigens echt geen tijd voor een ander. Dus ik weet zeker dat hij geen ander kan hebben en daar zijn energie aan kwijt raakt)
Ik ben ping-ping. Jonge vrouw met een jonge man. Kindje, boompje, beestje.
Zijn nu 4 jaar getrouwd. In onze verkeringstijd was alles mooi vurig en vaak. Naja je kent het wel.
Tijdens mijn zwangerschap veranderde dat allemaal een beetje, en daarna is het nooit meer helemaal terug gekomen. Inmiddels is kleine spruit een jaar oud.
Het afgelopen jaar was een jaar van heeeeel veel obstakels. Gezondheid, huis dat soort dingen.
Een half jaar geleden merkte mijn man dat ik meer behoefte had aan genegenheid dan hij. Maar hij werkt veel (echt veel) en ik zit thuis. Dus de energie verdeling is een beetje anders. Begrijpelijk. Aan het eind van de avond als er eindelijk tijd is, slaapt hij al bijna en bruis is nog van energie.
Waar voor de geboorte 1 keer per week veel was, was dat later 1 keer per 2 weken.
Na een half jaar zijn we onze avonden anders in gaan delen. Kindje vroeg naar bed, geen tv aan maar lekker samen naar bed. Een week lang was de intimiteit heel intensief. Onze relatie veranderde opslag. Het vuur van vroeger was terug, pure verlangen naar elkaar de hele dag door en wijzelf waren veel closer naar elkaar.
Wat had ik dit gemist. Wat had ik dit nodig, en wat vond ik het fijn, intens en ontzettend genieten.
Tot die ene avond dat dat schimmeltje toch te veel was gaan irriteren en ik even een avondje rust voor stelde, zodat we de dagen erop weer lekker verder konden.
Manlief was teleurgesteld en sinds die tijd gingen we weer terug naar 1 keer per 2 weken, vaak haalden we dat niet eens.
Voor mij voelt het alsof hij me straft. Omdat ik 1 keertje nee heb gezegd. Hij geeft in gesprek aan toen erg teleurgesteld te zijn.
Ik voel me hier erg verdrietig om, want hij zegt bijna dagelijks nee tegen mij. En voor die week was het eigenlijk ook standaard nee als ik erom vroeg, of toespelingen maakte. Altijd is er wel iets, hij moet vroeg op, is die dag vroeg op gestaan, is moe, heeft niet begrepen dat ik zin heb enz enz.
2 weken geleden, voelde het bij mij niet lekker vanwege weer een schimmeltje. Hij had eindelijk weer zin (eens in de zoveel dagen is de maat vol en moet het echt even, maar alleen op zijn tijd,zijn moment en alleen als hij het wil) ik durfde geen nee te zeggen met het vorige verhaal in gedachten. Want hoe vaak ik er ook opnieuw over ben begonnen. Hij wil absoluut niet terug naar dat moment van toen. Beloofd het steeds maar wijst me vervolgens weer avonden achter elkaar af.
Dus tanden op elkaar en hard mijn best gedaan. Aan het eind voelde er toch iets niet goed, van zijn kant af. Bij navraag zei hij er niets op. Ik had 2 dagen later pas eindelijk geen pijn meer. Maar ik zal nooit meer nee zeggen tegen hem, want anders snij ik mezelf daar alleen maar mee in de vingers. Even pijn is mij het wel waard dan nog minder seks.
Maar nu zijn we 2 weken later, vele afwijzingen verder, ondanks een vrij weekend waarin er zeker tijd voor was. En voel ik me meer afgewezen dan ooit. Hij raakt me niet aan, krijg geen kusje meer, zelfs niet als ik er om vraag en hij kijkt nauwelijks meer naar me.
Normaal gesproken hadden we de tijd alweer moeten hebben wanneer het echt weer 'nodig' was voor hem. Maar er gebeurt maar niks.
Ik droom er zelfs weer over ook.
1 keer in de 2 weken vond ik al maar net net maar nu zitten we op maar 1 keer per maand. Weet echt niet meer wat ik ermee moet.
Voel me zo afgewezen en ga zo twijfelen aan mezelf en mijn lichaam (6kg erbij mogen houden naar de zwangerschap)
Het voelt inmiddels echt alsof hij mij niet meer wil
En ondertussen mag ik wel braaf iedere dag de pil slikken voor die enkele keer dat hij mij wel wil. Want een kindje erbij is echt even geen goed idee en vanwege persoonlijke redenen is een barriere methode niet zo een goed idee.
Iemand nog tips of ideeen? Begin het nu zo moeilijk te vinden.. voel me zo eenzaam. En iedere avond kijk ik weer heel verdrietig neer op een slapende man die geen aandacht aan me wil besteden.
(hij heeft overigens echt geen tijd voor een ander. Dus ik weet zeker dat hij geen ander kan hebben en daar zijn energie aan kwijt raakt)
dinsdag 7 maart 2017 11:58
Wat me vooral heel erg verbaast is dat ik nergens lees dat je voor die schimmelinfecties geen behandeling hebt.
Even wat basisinformatie: een schimmel kan heel simpel weggaan door een canestengyno tablet of door een middeltje van de huisarts.
Zodra jij met een schimmel onbeschermd (geen condoom) seks hebt, en jij bent daarna van de schimmel af, is de kans groot dat jouw man je weer blijft besmetten waardoor de schimmel terugkomt. Zo dragen jullie dat steeds op elkaar over. Mannen hebben over het algemeen geen last van schimmelinfecties, vrouwen vaak wel.
Verder: praat met je man. Ik vind het erg raar dat hij meteen dichtklapt als jij 1 keer geen seks kan hebben omdat je een schimmelinfectie hebt.
Even wat basisinformatie: een schimmel kan heel simpel weggaan door een canestengyno tablet of door een middeltje van de huisarts.
Zodra jij met een schimmel onbeschermd (geen condoom) seks hebt, en jij bent daarna van de schimmel af, is de kans groot dat jouw man je weer blijft besmetten waardoor de schimmel terugkomt. Zo dragen jullie dat steeds op elkaar over. Mannen hebben over het algemeen geen last van schimmelinfecties, vrouwen vaak wel.
Verder: praat met je man. Ik vind het erg raar dat hij meteen dichtklapt als jij 1 keer geen seks kan hebben omdat je een schimmelinfectie hebt.
''The sea, once it casts its spell, holds on in its net of wonder forever.''
dinsdag 7 maart 2017 12:08
Maar ik zal nooit meer nee zeggen tegen hem, want anders snij ik mezelf daar alleen maar mee in de vingers. Even pijn is mij het wel waard dan nog minder seks.
Kom zeg. Je bent met 2 in deze relatie hoor, niet alles hoeft 100 % naar zijn zin te zijn.
De enigste oplossing hiervoor is: bespreek het met hem.
Kom zeg. Je bent met 2 in deze relatie hoor, niet alles hoeft 100 % naar zijn zin te zijn.
De enigste oplossing hiervoor is: bespreek het met hem.
dinsdag 7 maart 2017 12:27
dinsdag 7 maart 2017 12:38
Oke ik snap dat hij gefrustreerd is, maar dan kan er geen kusje of knuffel vanaf!, ik wil absoluut niet gelijk gaan roepen dat hij vreemd gaat maar hou zijn gedrag een tijdje stil in de gaten, telefoon, doet hij meer zijn best er leuk uit te zien, vaker douchen. het kan niet dat hij zo gefrustreerd reageerd omdat jij 1 x nee zei omdat je last hebt van ongemakken het klinkt eerder als een smoes om ergens anders pret te zoeken.
dinsdag 7 maart 2017 13:18
Raar verhaal. Ik vind het gek dat jullie niet gewoon open met elkaar kunnen praten over jullie wensen en verwachtingen over jullie seksleven en over hoe jullie überhaupt met elkaar omgaan. Waar heb je behoefte aan, hoe ervaar je het gedrag van de ander. Lukt het jullie het om dit soort dingen bespreekbaar te maken en echt naar elkaar te luisteren? Dus zonder verwijten en 'jij doet altijd dit' en 'maar jij doet nooit dat' etc? Het klinkt niet echt liefdevol als die dagelijkse kus er niet meer is, en vooral niet als dit als een soort straftechniek wordt gebruikt. Dat is toch geen volwassen manier van met elkaar omgaan?
Verder hoef je natuurlijk nooit, maar dan ook nooit, pijn te lijden om een ander te plezieren. Dan ga je echt over je eigen grens.
En tot slot: een seksfrequentie van eens per maand vind je laag, en dat kan ik begrijpen, vooral als het eerst vaker was. Maar het lijkt dat jij of hij verwacht dat er nu elke avond seks op het menu staat, omdat jullie toen die ene 'hete week' hebben gehad. Alles gaat een beetje in fases toch? Ik snap niet zo goed dat je na zo'n week meteen verwacht dat het altijd zo blijft gaan, terwijl die week duidelijk een uitzondering is op hoe het ervoor ging.
Is relatietherapie een idee? Om goed met elkaar te leren praten en elkaar te leren begrijpen? Vooral omdat jullie een kind hebben... Jullie relatie moet dus nog eventjes mee.
Verder hoef je natuurlijk nooit, maar dan ook nooit, pijn te lijden om een ander te plezieren. Dan ga je echt over je eigen grens.
En tot slot: een seksfrequentie van eens per maand vind je laag, en dat kan ik begrijpen, vooral als het eerst vaker was. Maar het lijkt dat jij of hij verwacht dat er nu elke avond seks op het menu staat, omdat jullie toen die ene 'hete week' hebben gehad. Alles gaat een beetje in fases toch? Ik snap niet zo goed dat je na zo'n week meteen verwacht dat het altijd zo blijft gaan, terwijl die week duidelijk een uitzondering is op hoe het ervoor ging.
Is relatietherapie een idee? Om goed met elkaar te leren praten en elkaar te leren begrijpen? Vooral omdat jullie een kind hebben... Jullie relatie moet dus nog eventjes mee.
dinsdag 7 maart 2017 13:58
Probeer weer lief voor elkaar te doen en te zijn. Zonder als doel te hebben dat de seks frequentie omhoog schiet...
Dat volgt dan volgens mij vanzelf als je weer nader tot elkaar komt.
En praat erover. Praat over alles met elkaar dus ook over seks.
Ga misschien na of hij niet teveel hooi op z'n vork neemt qua werk. Altijd moe is een libido killer.
Ik zou dus proberen te focussen op de andere dingen in jullie relatie. Maak weer plezier en lol met elkaar.
Dat volgt dan volgens mij vanzelf als je weer nader tot elkaar komt.
En praat erover. Praat over alles met elkaar dus ook over seks.
Ga misschien na of hij niet teveel hooi op z'n vork neemt qua werk. Altijd moe is een libido killer.
Ik zou dus proberen te focussen op de andere dingen in jullie relatie. Maak weer plezier en lol met elkaar.
dinsdag 7 maart 2017 18:22
quote:Filee schreef op 07 maart 2017 @ 11:54:
Hoe weet je zo zeker dat hij geen tijd heeft voor een ander?
Wat jij 'm niet geeft, zoekt hij ergens anders.
Omdat ik zijn rekeningen (uitbetaling) zie binnen komen. Als hij buiten de deur werkt. En als hij binnen de deur werkt zie ik hem heel de dag rondlopen. Werk en thuis zijn dezelfde locatie.
En wat ik hem niet geef zoekt hij ergens anders. Hij kan alles krijgen wat hij wil, maar dat doet ie dus niet, heb hem maar 1 malig iets geweigerd.
En deze reactie laat me bijna geloven dat je vind dat het iemand zijn goed recht is om maar buiten de deur te gaan hobbyen als je te kort komt. Sorry maar daar ben ik het niet mee eens..
quote:Muurhanger schreef op 07 maart 2017 @ 11:58:
Wat me vooral heel erg verbaast is dat ik nergens lees dat je voor die schimmelinfecties geen behandeling hebt.
Verder: praat met je man. Ik vind het erg raar dat hij meteen dichtklapt als jij 1 keer geen seks kan hebben omdat je een schimmelinfectie hebt.
Weet ik, heb bijna een abonnement lopen bij de huisarts.. inmiddels bij een bekkenfysio beland lijkt toch een beetje uit die kant te komen.
Praten met mijn man.. altijd eenzijdig gesprek. Een gesloten oester is nog toegankelijker. Van alles geprobeerd. Praten, niet praten. Afwachten, trekken aan hem om toch te praten. Geen idee hoe ik dat nog verder aan kan pakken dus probeer ik het nog maar amper. Werkt toch niet.
quote:emmetje2 schreef op 07 maart 2017 @ 11:58:
Is jouw man niet gewoon doodmoe van al dat vele werken?
Waarschijnlijk wel ja, dus kom ik al niet eens in zijn buurt als hij vroeg op moet of net is geweest en doe alleen een poging in het weekend. Dan nog vind ik niet zo zeer de seks belangrijk, wel de intimiteit. Af en toe praten, een knuffel, een kus als hij de deur uit gaat of naar bed gaat. Iets in die richting. Alleen te vinden als we seks hebben. En dat hebben we niet echt vaak.
quote:ghostly41 schreef op 07 maart 2017 @ 12:12:
Ik zou ook doodmoe worden van een vrouw/man die elke avond zeurt om sex....
Snelle conclusie, ik gooi hints die richting. Als het niet zo serieus is zijn het meer geintjes. Als zijnde van wil je nog snacks of seks. Als hij vraagt wat we gaan doen, zeg ik soms letterlijk zullen we.. Dat soort dingen. Echt niet dat ik iedere avond er om zeur. Alleen als ik weet dat het kan. En ik probeer nog steeds uit wat werkt. Hints, letterlijk vragen, lekker koken en daarna naast hem op de bank buikje kriebelen. Meestal werkt niets.
quote:sinsfromthylips schreef op 07 maart 2017 @ 12:08:
Kom zeg. Je bent met 2 in deze relatie hoor, niet alles hoeft 100 % naar zijn zin te zijn.
Nee zeggen levert alleen maar de reactie op dat hij weer weken/maanden lang zich teleurgesteld voelt. En daardoor niet wil.
Erover gesproken hebben we al, situatie uitgelegd en we zouden weer verder gaan maar dat is nooit gebeurt.
quote:parbleumondieu schreef op 07 maart 2017 @ 12:27:
Als hij zo blijft, dan moet je stoppen met vragen aan hem, zowel met woorden als gedrag. En niet meer verdrietig zijn om hem. Je geeft zijn gedrag teveel ruimte in jouw wereld.
Al meerdere keren voorgenomen om zijn gedrag te spiegelen maar dat kan ik echt niet opbrengen. Ik verlang naar mijn man, naar zijn intimiteit. Dat gebeurt al alleen maar in bed. En ik ben zo bang hem helemaal kwijt te raken als ik hetzelfde zou doen. Of het niet meer vragen.
Want als het niet van mij komt, komt het nergens meer vandaan en is er helemaal geen intimiteit meer..
Het gekke is dat hij standaard in slaap valt na een avondje samen: dat moeten we echt vaker doen.. zucht
quote:chillzone schreef op 07 maart 2017 @ 12:38:
telefoon, doet hij meer zijn best er leuk uit te zien, vaker douchen. het kan niet dat hij zo gefrustreerd reageerd omdat jij 1 x nee zei omdat je last hebt van ongemakken het klinkt eerder als een smoes om ergens anders pret te zoeken.
geloof me, de laatste tijd verwaarloost hij dit soort dingen juist.. heb zelf ook al aan die optie gedacht. Zou namelijk bijna logisch zijn, maar hij vertoont absoluut geen enkel gedrag in die richting. En zoals eerder gezegd kan ik behoorlijk controleren waar hij heel de dag uithangt. Hij werkt echt letterlijk voor de deur.
quote:Cuques schreef op 07 maart 2017 @ 13:18:
En tot slot: een seksfrequentie van eens per maand vind je laag, en dat kan ik begrijpen, vooral als het eerst vaker was. Maar het lijkt dat jij of hij verwacht dat er nu elke avond seks op het menu staat, omdat jullie toen die ene 'hete week' hebben gehad. Alles gaat een beetje in fases toch? Ik snap niet zo goed dat je na zo'n week meteen verwacht dat het altijd zo blijft gaan, terwijl die week duidelijk een uitzondering is op hoe het ervoor ging.
Is relatietherapie een idee? Om goed met elkaar te leren praten en elkaar te leren begrijpen? Vooral omdat jullie een kind hebben... Jullie relatie moet dus nog eventjes mee.
Mijn ultieme verlangen zou hetzelfde zijn als die week. Natuurlijk verlang ik naar de seks van toen. Maar veel meer naar de intimiteit. Ik mis niet de seks, ik mis vooral de relatie met mijn man. Ik mis hem.. en dat was in die week helemaal terug. Dat was zo ontzettend fijn!
Hierover al meerdere keren gepraat. Maar hoe ik het ook breng, hij weet het allemaal zegt hij. En hij weet dat ik er behoefte aan heb, maar op de een of andere manier gebeurt het totaal niet en wordt het alleen maar erger.
Ik ben bang voor het moment waarop hij het niet meer nodig heeft om af en toe die avond seks te hebben. Want wanneer komen we dan nog wel tot elkaar, dat is nu alleen maar tijdens de seks..
Relatietherapie. Heb ik ook al overwogen. Maar geloof nooit dat hij dat zal willen. Ten eerste stap je dan voorbij het punt waarop je net kan doen alsof er niets aan de hand is. Ten tweede, dan zal hij toch echt moeten gaan praten. Ten derde vind hij dat toch zonde van het geld. Ten vierde heeft hij daar geen tijd voor.
Maar inmiddels heb ik er wel echt behoefte aan, voel me echt heel erg eenzaam in deze relatie en vraag me echt af waar ik het allemaal voor doe. Voelt inmiddels meer of ik 2 kinderen heb, maar er eentje van volwassen is..
quote:valerievaldera schreef op 07 maart 2017 @ 14:44:
Waarom werkt je man zoveel en jij niet? Tijd voor een eerlijke verdeling?
Korte versie, verkeerde papieren en solliciteren loopt sinds de geboorte van ons kindje niet eens uit op een gesprek. Nieuwe opleiding nu niet mogelijk. Kindje heeft veel zorg nodig. Inkomen als ik al werk zou hebben is lager dan een oppas kost. Familie als oppas of bekenden is niet mogelijk. We zijn goedkoper uit als ik zelf thuis blijf simpel gezegd. -
Waarom hij zoveel werkt, zzp constructie in combinatie met een eigen bedrijf. Geen mogelijkheid voor mij om hierin te ondersteunen anders had ik dat echt wel gedaan. (muren lijken iedere dag beetje dichterbij te komen zeg maar..)
Hoe weet je zo zeker dat hij geen tijd heeft voor een ander?
Wat jij 'm niet geeft, zoekt hij ergens anders.
Omdat ik zijn rekeningen (uitbetaling) zie binnen komen. Als hij buiten de deur werkt. En als hij binnen de deur werkt zie ik hem heel de dag rondlopen. Werk en thuis zijn dezelfde locatie.
En wat ik hem niet geef zoekt hij ergens anders. Hij kan alles krijgen wat hij wil, maar dat doet ie dus niet, heb hem maar 1 malig iets geweigerd.
En deze reactie laat me bijna geloven dat je vind dat het iemand zijn goed recht is om maar buiten de deur te gaan hobbyen als je te kort komt. Sorry maar daar ben ik het niet mee eens..
quote:Muurhanger schreef op 07 maart 2017 @ 11:58:
Wat me vooral heel erg verbaast is dat ik nergens lees dat je voor die schimmelinfecties geen behandeling hebt.
Verder: praat met je man. Ik vind het erg raar dat hij meteen dichtklapt als jij 1 keer geen seks kan hebben omdat je een schimmelinfectie hebt.
Weet ik, heb bijna een abonnement lopen bij de huisarts.. inmiddels bij een bekkenfysio beland lijkt toch een beetje uit die kant te komen.
Praten met mijn man.. altijd eenzijdig gesprek. Een gesloten oester is nog toegankelijker. Van alles geprobeerd. Praten, niet praten. Afwachten, trekken aan hem om toch te praten. Geen idee hoe ik dat nog verder aan kan pakken dus probeer ik het nog maar amper. Werkt toch niet.
quote:emmetje2 schreef op 07 maart 2017 @ 11:58:
Is jouw man niet gewoon doodmoe van al dat vele werken?
Waarschijnlijk wel ja, dus kom ik al niet eens in zijn buurt als hij vroeg op moet of net is geweest en doe alleen een poging in het weekend. Dan nog vind ik niet zo zeer de seks belangrijk, wel de intimiteit. Af en toe praten, een knuffel, een kus als hij de deur uit gaat of naar bed gaat. Iets in die richting. Alleen te vinden als we seks hebben. En dat hebben we niet echt vaak.
quote:ghostly41 schreef op 07 maart 2017 @ 12:12:
Ik zou ook doodmoe worden van een vrouw/man die elke avond zeurt om sex....
Snelle conclusie, ik gooi hints die richting. Als het niet zo serieus is zijn het meer geintjes. Als zijnde van wil je nog snacks of seks. Als hij vraagt wat we gaan doen, zeg ik soms letterlijk zullen we.. Dat soort dingen. Echt niet dat ik iedere avond er om zeur. Alleen als ik weet dat het kan. En ik probeer nog steeds uit wat werkt. Hints, letterlijk vragen, lekker koken en daarna naast hem op de bank buikje kriebelen. Meestal werkt niets.
quote:sinsfromthylips schreef op 07 maart 2017 @ 12:08:
Kom zeg. Je bent met 2 in deze relatie hoor, niet alles hoeft 100 % naar zijn zin te zijn.
Nee zeggen levert alleen maar de reactie op dat hij weer weken/maanden lang zich teleurgesteld voelt. En daardoor niet wil.
Erover gesproken hebben we al, situatie uitgelegd en we zouden weer verder gaan maar dat is nooit gebeurt.
quote:parbleumondieu schreef op 07 maart 2017 @ 12:27:
Als hij zo blijft, dan moet je stoppen met vragen aan hem, zowel met woorden als gedrag. En niet meer verdrietig zijn om hem. Je geeft zijn gedrag teveel ruimte in jouw wereld.
Al meerdere keren voorgenomen om zijn gedrag te spiegelen maar dat kan ik echt niet opbrengen. Ik verlang naar mijn man, naar zijn intimiteit. Dat gebeurt al alleen maar in bed. En ik ben zo bang hem helemaal kwijt te raken als ik hetzelfde zou doen. Of het niet meer vragen.
Want als het niet van mij komt, komt het nergens meer vandaan en is er helemaal geen intimiteit meer..
Het gekke is dat hij standaard in slaap valt na een avondje samen: dat moeten we echt vaker doen.. zucht
quote:chillzone schreef op 07 maart 2017 @ 12:38:
telefoon, doet hij meer zijn best er leuk uit te zien, vaker douchen. het kan niet dat hij zo gefrustreerd reageerd omdat jij 1 x nee zei omdat je last hebt van ongemakken het klinkt eerder als een smoes om ergens anders pret te zoeken.
geloof me, de laatste tijd verwaarloost hij dit soort dingen juist.. heb zelf ook al aan die optie gedacht. Zou namelijk bijna logisch zijn, maar hij vertoont absoluut geen enkel gedrag in die richting. En zoals eerder gezegd kan ik behoorlijk controleren waar hij heel de dag uithangt. Hij werkt echt letterlijk voor de deur.
quote:Cuques schreef op 07 maart 2017 @ 13:18:
En tot slot: een seksfrequentie van eens per maand vind je laag, en dat kan ik begrijpen, vooral als het eerst vaker was. Maar het lijkt dat jij of hij verwacht dat er nu elke avond seks op het menu staat, omdat jullie toen die ene 'hete week' hebben gehad. Alles gaat een beetje in fases toch? Ik snap niet zo goed dat je na zo'n week meteen verwacht dat het altijd zo blijft gaan, terwijl die week duidelijk een uitzondering is op hoe het ervoor ging.
Is relatietherapie een idee? Om goed met elkaar te leren praten en elkaar te leren begrijpen? Vooral omdat jullie een kind hebben... Jullie relatie moet dus nog eventjes mee.
Mijn ultieme verlangen zou hetzelfde zijn als die week. Natuurlijk verlang ik naar de seks van toen. Maar veel meer naar de intimiteit. Ik mis niet de seks, ik mis vooral de relatie met mijn man. Ik mis hem.. en dat was in die week helemaal terug. Dat was zo ontzettend fijn!
Hierover al meerdere keren gepraat. Maar hoe ik het ook breng, hij weet het allemaal zegt hij. En hij weet dat ik er behoefte aan heb, maar op de een of andere manier gebeurt het totaal niet en wordt het alleen maar erger.
Ik ben bang voor het moment waarop hij het niet meer nodig heeft om af en toe die avond seks te hebben. Want wanneer komen we dan nog wel tot elkaar, dat is nu alleen maar tijdens de seks..
Relatietherapie. Heb ik ook al overwogen. Maar geloof nooit dat hij dat zal willen. Ten eerste stap je dan voorbij het punt waarop je net kan doen alsof er niets aan de hand is. Ten tweede, dan zal hij toch echt moeten gaan praten. Ten derde vind hij dat toch zonde van het geld. Ten vierde heeft hij daar geen tijd voor.
Maar inmiddels heb ik er wel echt behoefte aan, voel me echt heel erg eenzaam in deze relatie en vraag me echt af waar ik het allemaal voor doe. Voelt inmiddels meer of ik 2 kinderen heb, maar er eentje van volwassen is..
quote:valerievaldera schreef op 07 maart 2017 @ 14:44:
Waarom werkt je man zoveel en jij niet? Tijd voor een eerlijke verdeling?
Korte versie, verkeerde papieren en solliciteren loopt sinds de geboorte van ons kindje niet eens uit op een gesprek. Nieuwe opleiding nu niet mogelijk. Kindje heeft veel zorg nodig. Inkomen als ik al werk zou hebben is lager dan een oppas kost. Familie als oppas of bekenden is niet mogelijk. We zijn goedkoper uit als ik zelf thuis blijf simpel gezegd. -
Waarom hij zoveel werkt, zzp constructie in combinatie met een eigen bedrijf. Geen mogelijkheid voor mij om hierin te ondersteunen anders had ik dat echt wel gedaan. (muren lijken iedere dag beetje dichterbij te komen zeg maar..)
dinsdag 7 maart 2017 21:57
quote:ping-ping schreef op 07 maart 2017 @ 18:22:Nee zeggen levert alleen maar de reactie op dat hij weer weken/maanden lang zich teleurgesteld voelt. En daardoor niet wil.
(...)
Ik verlang naar mijn man, naar zijn intimiteit. Dat gebeurt al alleen maar in bed. En ik ben zo bang hem helemaal kwijt te raken als ik hetzelfde zou doen. Of het niet meer vragen.
Want als het niet van mij komt, komt het nergens meer vandaan en is er helemaal geen intimiteit meer..
Je durft geen nee te zeggen noch te stoppen met vragen noch hem voor het blok te zetten en hebt daarmee jezelf volledig opgesloten.
En waarom? Omdat je bang bent hem kwijt te raken. Dat is je valkuil. Er is namelijk een ding erger dan hem kwijtraken en dat is jezelf kwijtraken. En je bent jezelf kwijtgeraakt. Je houdt niet van jezelf, hebt geen zelfrespect, laat jezelf op een manier behandelen die je niemand gunt.
Zijn 'weken/maandenlang teleurgesteld voelen' is zijn chantagemiddel. Hij hoeft zich niet zo te voelen. Het zit tegen, kom op wees een kerel en zet je erover heen. Morgen weer een dag. Dacht je dat hij goed zou zijn in zijn werk als hij zich maandenlang teleurgesteld voelt wanneer hij zijn zin niet krijgt? Dan zou zijn bedrijf allang over de kop zijn.
Hij chanteert jou en jij laat je chanteren. Zelfrespect betekent jezelf zozeer waarderen dat je niemand toestaat jou te bespelen zodat je doet wat zij willen. Dat is de enige weg naar een liefdevolle relatie. Liefde begint bij jezelf.
Mijn advies: Zoek een relatietherapeut en ga daar eerst zelf naartoe. Hij moet ook hulp zoeken (het liefst bij dezelfde therapeut), want dat 'gesloten oester' gedoe moet echt veranderen. Maar goed, een therapeut kan jou weerbaarder maken, krachtiger, met meer zelfrespect. Daarna zou ik samen ernaartoe gaan en in gesprek komen. Werkelijk je met elkaar verbinden in plaats van deze chantage.
Sorry dat ik het wat hard zeg, maar dat is wat er voor mijn gevoel gebeurt.
(...)
Ik verlang naar mijn man, naar zijn intimiteit. Dat gebeurt al alleen maar in bed. En ik ben zo bang hem helemaal kwijt te raken als ik hetzelfde zou doen. Of het niet meer vragen.
Want als het niet van mij komt, komt het nergens meer vandaan en is er helemaal geen intimiteit meer..
Je durft geen nee te zeggen noch te stoppen met vragen noch hem voor het blok te zetten en hebt daarmee jezelf volledig opgesloten.
En waarom? Omdat je bang bent hem kwijt te raken. Dat is je valkuil. Er is namelijk een ding erger dan hem kwijtraken en dat is jezelf kwijtraken. En je bent jezelf kwijtgeraakt. Je houdt niet van jezelf, hebt geen zelfrespect, laat jezelf op een manier behandelen die je niemand gunt.
Zijn 'weken/maandenlang teleurgesteld voelen' is zijn chantagemiddel. Hij hoeft zich niet zo te voelen. Het zit tegen, kom op wees een kerel en zet je erover heen. Morgen weer een dag. Dacht je dat hij goed zou zijn in zijn werk als hij zich maandenlang teleurgesteld voelt wanneer hij zijn zin niet krijgt? Dan zou zijn bedrijf allang over de kop zijn.
Hij chanteert jou en jij laat je chanteren. Zelfrespect betekent jezelf zozeer waarderen dat je niemand toestaat jou te bespelen zodat je doet wat zij willen. Dat is de enige weg naar een liefdevolle relatie. Liefde begint bij jezelf.
Mijn advies: Zoek een relatietherapeut en ga daar eerst zelf naartoe. Hij moet ook hulp zoeken (het liefst bij dezelfde therapeut), want dat 'gesloten oester' gedoe moet echt veranderen. Maar goed, een therapeut kan jou weerbaarder maken, krachtiger, met meer zelfrespect. Daarna zou ik samen ernaartoe gaan en in gesprek komen. Werkelijk je met elkaar verbinden in plaats van deze chantage.
Sorry dat ik het wat hard zeg, maar dat is wat er voor mijn gevoel gebeurt.
vrijdag 10 maart 2017 01:07
De bom is gebarsten. Dinsdagavond liep er even meer mis en klapte alles eruit van beide kanten.
Het probleem blijkt een beetje anders te liggen dan dat ik dacht.
Prestatieangst bij mijn man. Hij heeft nooit niet gepresteerd. Maar de prestatieangst hiervoor kent hij al 10 jaar naar eigen zeggen en dat beinvloed hem nogal. Daarom wacht hij dus liever tot het verlangen groot genoeg is zodat het zeker lukt.
En daarnaast heeft hij veel moeite met de gezondheid van ons spruitje. Daarin is hij niet de enige want dit raakt os alle twee in het uiterst. Maar het kwam ooit uit zijn genen vandaan, en dat drukt heel erg op hem.
Nu geeft hij aan al jaren het vroege opstaan als uitkomst te gebruiken om niet te hoeven. En ook al begrijp ik ergens zelfs zijn prestatieangst wel (laatste punt over ons kindje is natuurlijk helemaal niet te beschrijven) toch doet het ook erg pijn.
Jarenlang afgewezen te worden. Het heeft me gekwetst tot in het uiterste. Zeker zoals de laatste keer toen het echt 2 dagen pijn bleef doen omdat het eigenlijk niet kon. Dat heeft echt ontzettend veel gedaan.
Nu ik de waarheid hier achter weet voelt het op de een of andere manier alleen maar moeilijker. Ik voel me nu zo ontzettend verdrietig. Al die jaren, heeft hij niet eerlijk naar me durven zijn. Terwijl dit niet de eerste keer is dat het besproken is. Dat ik me in de steek gelaten en afgewezen voel. Alles is al vaak ter sprake geweest. En al die tijd liet hij geloven dat het aan mij lag. Voelde ik me niet aantrekkelijk.
Geen idee hoe ik hier verder mee moet.
Het doet me zo veel meer dan dat ik ooit had gedacht.
Krijg nu sterk de neiging de handdoek in de ring te gooien en een eigen bed te kopen dan al niet slaapkamer in te richten. Voor mij hoeft het niet meer zo, voel me gewoon bedrogen en gebruikt..
Maar dat komt vast onze relatie goede.. Wat als hij het ergens anders haalt als de behoefte sterk genoeg is?
Weet het echt niet meer..
Het probleem blijkt een beetje anders te liggen dan dat ik dacht.
Prestatieangst bij mijn man. Hij heeft nooit niet gepresteerd. Maar de prestatieangst hiervoor kent hij al 10 jaar naar eigen zeggen en dat beinvloed hem nogal. Daarom wacht hij dus liever tot het verlangen groot genoeg is zodat het zeker lukt.
En daarnaast heeft hij veel moeite met de gezondheid van ons spruitje. Daarin is hij niet de enige want dit raakt os alle twee in het uiterst. Maar het kwam ooit uit zijn genen vandaan, en dat drukt heel erg op hem.
Nu geeft hij aan al jaren het vroege opstaan als uitkomst te gebruiken om niet te hoeven. En ook al begrijp ik ergens zelfs zijn prestatieangst wel (laatste punt over ons kindje is natuurlijk helemaal niet te beschrijven) toch doet het ook erg pijn.
Jarenlang afgewezen te worden. Het heeft me gekwetst tot in het uiterste. Zeker zoals de laatste keer toen het echt 2 dagen pijn bleef doen omdat het eigenlijk niet kon. Dat heeft echt ontzettend veel gedaan.
Nu ik de waarheid hier achter weet voelt het op de een of andere manier alleen maar moeilijker. Ik voel me nu zo ontzettend verdrietig. Al die jaren, heeft hij niet eerlijk naar me durven zijn. Terwijl dit niet de eerste keer is dat het besproken is. Dat ik me in de steek gelaten en afgewezen voel. Alles is al vaak ter sprake geweest. En al die tijd liet hij geloven dat het aan mij lag. Voelde ik me niet aantrekkelijk.
Geen idee hoe ik hier verder mee moet.
Het doet me zo veel meer dan dat ik ooit had gedacht.
Krijg nu sterk de neiging de handdoek in de ring te gooien en een eigen bed te kopen dan al niet slaapkamer in te richten. Voor mij hoeft het niet meer zo, voel me gewoon bedrogen en gebruikt..
Maar dat komt vast onze relatie goede.. Wat als hij het ergens anders haalt als de behoefte sterk genoeg is?
Weet het echt niet meer..
vrijdag 10 maart 2017 01:26
juist doordat hij me hier door heel erg gekwetst heeft. Hij heeft me 3 bijna 4 jaar lang niet genoeg kunnen vertrouwen om eerlijk te zijn. Loog liever over het te moe zijn. En als hij dan genoeg zin had mocht het weer een keertje. Hij bepaalde het hoe wat en wanneer. Wat ik wilde maakte kennelijk niet uit. En dat is me de laatste week alleen maar meer gaan irriteren. Ook omdat hij dat niet alleen met seks zelf deed maar ook met kusjes of knuffels of welke vorm van genegenheid. Alleen als hij er behoefte aan had. Niet als ik er behoefte aan had.
voel me gewoon gebruikt.
voel me gewoon gebruikt.
vrijdag 10 maart 2017 02:10
quote:ping-ping schreef op 10 maart 2017 @ 01:26:
juist doordat hij me hier door heel erg gekwetst heeft. Hij heeft me 3 bijna 4 jaar lang niet genoeg kunnen vertrouwen om eerlijk te zijn. Loog liever over het te moe zijn. En als hij dan genoeg zin had mocht het weer een keertje. Hij bepaalde het hoe wat en wanneer. Wat ik wilde maakte kennelijk niet uit. En dat is me de laatste week alleen maar meer gaan irriteren. Ook omdat hij dat niet alleen met seks zelf deed maar ook met kusjes of knuffels of welke vorm van genegenheid. Alleen als hij er behoefte aan had. Niet als ik er behoefte aan had.
voel me gewoon gebruikt.Alleen als hij nog behoefte heeft kan hij t opbrengen, ik gok erop dat hij gewoon doodmoe is en geen zin heeft de meeste tijd.
juist doordat hij me hier door heel erg gekwetst heeft. Hij heeft me 3 bijna 4 jaar lang niet genoeg kunnen vertrouwen om eerlijk te zijn. Loog liever over het te moe zijn. En als hij dan genoeg zin had mocht het weer een keertje. Hij bepaalde het hoe wat en wanneer. Wat ik wilde maakte kennelijk niet uit. En dat is me de laatste week alleen maar meer gaan irriteren. Ook omdat hij dat niet alleen met seks zelf deed maar ook met kusjes of knuffels of welke vorm van genegenheid. Alleen als hij er behoefte aan had. Niet als ik er behoefte aan had.
voel me gewoon gebruikt.Alleen als hij nog behoefte heeft kan hij t opbrengen, ik gok erop dat hij gewoon doodmoe is en geen zin heeft de meeste tijd.
vrijdag 10 maart 2017 02:14
quote:ping-ping schreef op 10 maart 2017 @ 01:26:
juist doordat hij me hier door heel erg gekwetst heeft. Hij heeft me 3 bijna 4 jaar lang niet genoeg kunnen vertrouwen om eerlijk te zijn. Loog liever over het te moe zijn. En als hij dan genoeg zin had mocht het weer een keertje. Hij bepaalde het hoe wat en wanneer. Wat ik wilde maakte kennelijk niet uit. En dat is me de laatste week alleen maar meer gaan irriteren. Ook omdat hij dat niet alleen met seks zelf deed maar ook met kusjes of knuffels of welke vorm van genegenheid. Alleen als hij er behoefte aan had. Niet als ik er behoefte aan had.
voel me gewoon gebruikt.Hij was allang blij dat hij eens een keer niet zo moe was om je te neuken. Daar wilde hij gebruik van maken en ook om jou te plezieren. Hij zit jou echt niet expres te gebruiken denk ik zo.
juist doordat hij me hier door heel erg gekwetst heeft. Hij heeft me 3 bijna 4 jaar lang niet genoeg kunnen vertrouwen om eerlijk te zijn. Loog liever over het te moe zijn. En als hij dan genoeg zin had mocht het weer een keertje. Hij bepaalde het hoe wat en wanneer. Wat ik wilde maakte kennelijk niet uit. En dat is me de laatste week alleen maar meer gaan irriteren. Ook omdat hij dat niet alleen met seks zelf deed maar ook met kusjes of knuffels of welke vorm van genegenheid. Alleen als hij er behoefte aan had. Niet als ik er behoefte aan had.
voel me gewoon gebruikt.Hij was allang blij dat hij eens een keer niet zo moe was om je te neuken. Daar wilde hij gebruik van maken en ook om jou te plezieren. Hij zit jou echt niet expres te gebruiken denk ik zo.
