"Minnaar", deel 30 alweer.

17-09-2015 15:48 3010 berichten
Alle reacties Link kopieren
Proost!









Al 29 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?

Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?



Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.



Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.

...
Alle reacties Link kopieren
quote:Theemok1 schreef op 04 oktober 2015 @ 19:59:

Het zal de situatie niet veranderen, nee. Maar je bent wel verliefd op hem. Hoe groot schat jij de kans dat je nu een leuke relatie tegen het lijf loopt? Je hoofd/hart is al vol van een ander die je niet kunt krijgen. En als je elkaar elke week ziet, verklein je de kans op je eigen geluk wel heel erg.

Op dit moment zoek ik geen relatie en ook voordat hij in beeld kwam was ik daar niet zo mee bezig.

Maar ik sta er wel voor open ALS ik iemand tegenkom. Mijn minnaar zei ook tegen mij dat hij niet wil dat dit mijn geluk in de weg staat.

Maar ik vind het wel een hele goede vraag van je. Hoe ga je als minnares om met een nieuwe relatie? Zeg je tegen je minnaar "oké ik ben iemand tegengekomen, doei" of doe je dan geleidend overstappen? Voor mij is dit natuurlijk ook nieuw.. En ja, praktijk is natuurlijk anders. Het is makkelijker gezegd.



Ik hou wel in mijn achterhoofd dat meer dan dit het niet wordt. En vanuit mijn kant blijf ik wel wat oppervlakkiger/afstandelijker... Ik vertel mijn diepe geheimen en verlangens niet zo. We houden het leuk.

Die verliefdheid vanuit mij is ook niet zo dat ik mijn ziel aan hem blootleg of zo, wat ik wel had bij mijn exen. Maar hier moet ik idd even over nadenken. Het is een beetje impulsief gegaan allemaal.

Even alles goed op rijtje zetten. Want uiteindelijk ben ik degene met een gebroken hart dadelijk en hij kan veilig terug naar zijn vrouw.
Alle reacties Link kopieren
Vind ik wel, hoe lastig ook.
Alle reacties Link kopieren
quote:Pearl2-0-1-5 schreef op 04 oktober 2015 @ 23:35:

Ja vind ik ook, is ook een voorbeeld voor kinderen dat je ook voor je geluk mag kiezen.

Oei, dat vind ik nogal een uitspraak. Kinderen zijn daar helemaal niet mee bezig. Die willen een gezin met een papa en een mama. Later, als ze groot en volwassen zijn, kijken ze heel anders tegen dat soort dingen aan. Maar als kind zijnde, in de nog thuiswonende leeftijd, wil je niets liever dan dat je ouders bij elkaar blijven. Tenzij ze elkaar dagelijks het kot uitvechten inclusief blauwe plekken en gebroken botten, maar dat is natuurlijk weer een heel ander verhaal.



Voor je eigen geluk kiezen kan best een reden zijn om te scheiden (was het ook in ons geval). Je kinderen zijn daar dus hoe dan ook de dupe van. Nu, anderhalf jaar later, kan ik zeggen dat ze eraan gewend zijn, het een plekje hebben gegeven. Ze accepteren de situatie. We hebben ze alles uitgelegd, en ze begrijpen het heus wel dat we die keuze hebben gemaakt, maar toch zouden ze liever willen dat er niets veranderd was.
Alle reacties Link kopieren
Dizz, ik snap je standpunt. Maar door je minnaar wekelijks te zien creëer je bij jezelf geen ruimte om open te staan voor anderen. Je leeft van date tot date, heb je echt het idee dat je in die paar dagen tot rust komt dan? Met een paar weken ertussen kun je wat meer van hem loskomen. Dit is mijn eigen ervaring hoor, maar het lijkt me verdomde lastig om bij zoveel dates je hoofd leeg te kunnen maken.
quote:Dizz89 schreef op 04 oktober 2015 @ 23:36:

[...]



Op dit moment zoek ik geen relatie en ook voordat hij in beeld kwam was ik daar niet zo mee bezig.

Maar ik sta er wel voor open ALS ik iemand tegenkom. Mijn minnaar zei ook tegen mij dat hij niet wil dat dit mijn geluk in de weg staat.



dit is toch gewoon logisch, dat hij dat zegt?



Maar ik vind het wel een hele goede vraag van je. Hoe ga je als minnares om met een nieuwe relatie? Zeg je tegen je minnaar "oké ik ben iemand tegengekomen, doei" of doe je dan geleidend overstappen? Voor mij is dit natuurlijk ook nieuw.. En ja, praktijk is natuurlijk anders. Het is makkelijker gezegd.



het hangt ervan af hoe je in die nieuwe relatie terecht komt. Als je open kaart kunt spelen, zo van 'ik heb nog een affaire met een getrouwde man, die wil ik niet zomaar afkappen' dan kun je wellicht heel geleidelijk overstappen. En misschien hoef je dan wel niet eens over te stappen en kun je beide houden (licht ironische toon erbij lezen aub)



Ik hou wel in mijn achterhoofd dat meer dan dit het niet wordt. En vanuit mijn kant blijf ik wel wat oppervlakkiger/afstandelijker... Ik vertel mijn diepe geheimen en verlangens niet zo. We houden het leuk.



Dat is ook je rol. Gezeur enz heeft hij thuis al, jij bent voor de leuk en de neuk. Ik geef je de tip om het ook zo te houden, want voor je het weet gaan je geheimen ten koste van de geil sex waar je hem eigenlijk voor hebt



Die verliefdheid vanuit mij is ook niet zo dat ik mijn ziel aan hem blootleg of zo, wat ik wel had bij mijn exen. Maar hier moet ik idd even over nadenken. Het is een beetje impulsief gegaan allemaal.

Even alles goed op rijtje zetten. Want uiteindelijk ben ik degene met een gebroken hart dadelijk en hij kan veilig terug naar zijn vrouw.Meid, je bent er vol enthousiasme in gegaan en nu komen allerlei vragen bij je naar boven over de toekomst. Heel begrijpelijk. Het is misschien goed om eens na te denken over wat je wilt in het leven. De minnares zijn van een getrouwde man kan een levenslange keuze zijn, maar je kunt ook tot de ontdekking komen dat de leukste jaren van je leven je deels aan de zijlijn stond, wachtend op iemand die met de feestdagen bij vrouw en kinderen aan tafel zit.
Niet te bevatten hoe moeilijk dat soort dingen zijn.. we weten allemaal wat beter voor ons is en dat je jezelf moet beschermen etc.. maar he ik kan dat ook niet. Maar voor de mannen lijkt het echt wel makkelijker. Mijn 2 was vrijgezel en kon gewoon een vriendinnetje nemen (duurde niet zo lang, nooit uitgeproken waarom niet natuurlijk want daar hebben we t niet over) en nu ook, kan rustig een paar dagen geen contact opnemen. Zaterdag nog even kort gechat en dan start hij een gesprek met een soort zorg of alles nog goed gaat. En heel ergens heb ik in mn achterhoofd dat het toch een betekenis had dat ik wat met m kreeg. Niets is zomaar. ..

Maar wat dan? Gaat mij iets overkomen? Gaat mn 1 iets overkomen? Gaat mn 1 me verlaten? Wat moet ik hiervan leren?
Alle reacties Link kopieren
Mis je zorgzaamheid in je vaste relatie Hera?
Hatsjikideee...
Alle reacties Link kopieren
Hera, het zijn en blijven moeilijke vragen. Pas toen ik was gestopt met minnaren besefte ik hoezeer het mijn gedachten bezig had gehouden, ook al dacht ik dat ik het allemaal onder controle had. Het doet gewoon meer met je dan je beseft.



Je kunt er vooral heel veel over jezelf van leren. Wat je behoeftes zijn, wat je grenzen zijn, wat je wilt van een relatie. Of je relatie die je nu hebt voldoende is... dat kun alleen jij beoordelen. Je hebt kunnen proeven van spanning, je fantasieën misschien wel uit kunnen laten komen. Wat heeft het je onder de streep opgeleverd? Een heleboel ervaringen, dat sowieso. Is dat voldoende om op terug te kijken, mocht je het afkappen? Is de liefde voor je nr 1 sterk genoeg om zonder te kunnen? Zou je een flinke pauze in je minnaarsleven kunnen inlassen om voldoende tot rust te komen zodat je de balans op kunt maken? Uit eigen ervaring weet ik dat afstand nemen het recept is om beslissingen te nemen. Dat wil niet zeggen dat dat voor iedereen geldt, natuurlijk... En het ging ook niet van de een op andere dag. Ik had geregeld drie minnaars tegelijk, tot het langzaam afkalfde en ik net zo langzaam weer aardde in mezelf. Nu kijk ik terug op een heel leerzame periode, met ontzettend veel lol, heerlijke seks, leuke en mooie mensen leren kennen. Maar ik zou het niet graag nog eens doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan mij daar erg goed in vinden Theemok. Dat heb je heel mooi gezegd
Alle reacties Link kopieren
Ook ik merk nu ik geen contact heb met vriendminnaar en lustminnaar hoeveel rust dat ineens geeft en hoeveel ruimte er ineens in m'n hoofd is en hoe makkelijker het wordt om m'n aandacht weer meer op thuis te richten. Het is momenteel goed zoals het is. Maar missen doe ik ze wel allebei......
Alle reacties Link kopieren
En hoe ga je met dat gemis om? Gewoon knopje omdraaien en andere bezigheden zoeken?
Elk einde is een nieuw begin
Alle reacties Link kopieren
Ja ik wel. Andere hobby's zoeken. Haha.

En dan kom je erachter Hoe verslaafd je was. Want dat was het..... een verslaving.

Het gemis slijt.
de wereld wacht om ontdekt te worden
Alle reacties Link kopieren
quote:Minniemous1981 schreef op 05 oktober 2015 @ 13:28:

En hoe ga je met dat gemis om? Gewoon knopje omdraaien en andere bezigheden zoeken?Ik richt me meer op thuis momenteel, wat ook noodzakelijk is overigens vanwege een aantal gezinsdingen die spelen. En op m'n werk. Bovendien weet ik dat ze allebei wel weer contact met mij zullen opnemen, dus er is geen sprake van een definitief einde ofzo. Ik doe in elk geval even niks richting minnaars. Totdat er weer een berichtje komt. Dat moment is dan wel weer heerlijk Maar ze hebben allebei ook andere dingen aan het hoofd nu, waar ik van af weet. Dus ach, het komt wel weer.
Alle reacties Link kopieren
Kom me ook weer eens melden hier. Nog steeds weinig verandering aan het minnaar-front: hebben elkaar een maand geleden voor het laatst gezien en gesproken en ik vind het eigenlijk wel lekker. Geeft me rust en ook met no1 gaat het heel erg goed momenteel. Vraag me soms wel eens af of ik heb überhaupt nog wel wil: seks met no2. Maarja, weet ook dat ik zwak ben als er een berichtje komt.



De radiostilte duurt nu wel erg lang trouwens, vraag me zelfs af of er nog wel een no2 voor mij is... Maar ga er zelf ook niet achteraan, dat is het me niet waard.
Alle reacties Link kopieren
Het gaat ook vanzelf eigenlijk: zodra er geen contact meer is, komt er automatisch meer ruimte in je hoofd voor andere dingen. Tuurlijk is het in het begin lastig, maar zeker na een aantal weken merk ik dat ik er steeds minder mee bezig ben. Voelt wel fijn eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
Ja, eens. Ik sta inmiddels al een jaartje of 6 in minnaarsstand, en sinds een paar weken heb ik eigenlijk pas de rust gevonden. Misschien de leeftijd? Toen het begon was ik 40 ;)
Alle reacties Link kopieren
Haha ik ben nog maar net 30..
Alle reacties Link kopieren
Haha Oh, da's de eerste golf pas ;)
Pausini, mijn minnaar is helemaal niet zo zorgzaam, het is vooral dat hij een heel actief leven heeft met veel leuke dingen. Mijn man is altijd druk met werk en is zelfs als hij thuis is nog afwezig. Mijn 2 heeft zeeeen van tijd als zzp-er. Ik wil ook uit en dansen en leuke dignen doen. Maar ga niet alleen of weer een vriendin charteren.. daarin blijken we (na 20 jaar) toch anders.. Bovendien vindt mijn 2 mij mooi ongeacht wat ik aantrek terwijl mijn 1 daar wel commentaar op kon hebben. Maar hé ik weet ook dat het gras niet groener is...



Geen idee hoe dit ooit gaat eindigen.. het is idd echt een verslaving. Ook bijna 40 dus misschien houd ik het ook nog wel 10 jaar vol net als nouwnouw en ik realiseer me zeker hoe zeer het me bezig houdt. Heb sinds zaterdagmiddag niets gehoord. Vind er niets aan maar geen zin om weer als eerste berichtje te sturen. Meestal rond een uur of 10 s morgens hoor ik wel wat..
Alle reacties Link kopieren
Ik lees mee en, schrijf zelden. Ik heb zelf 1.5 jaar een minnaar gehad, was een geweldige tijd. Hij zat goed in de slappe was nam mij mee naar plaatsen en feesten die mij qua indrukken omver bliezen, net als hij deed. Maar als ik er op terugkijk dan ben ik 500 dagen dat wij contact hadden er maar 50 met hem gelukkig geweest. Alle dagen dat ik niet bij hem was zat hij in mijn gedachten. En pas als je ermee stopt zie achteraf hoe (in mijn geval en beleving) zinloos alles was. Alle mooie momenten ten spijt.
Alle reacties Link kopieren
Mok natuurlijk weet ik dat kinderen hun ouders samen willen en dat zou ik ook het liefste willen maar het moet wel vol te houden zijn.
Echt? Zo heb ik het echt nooit beleefd. Ik zag de dates altijd als cadeautjes en heb dat hele wachten nooit zo ervaren omdat mijn gewone leven dan gewoon door ging. Heb je zelf ook een relatie Vicfree?
Moeilijk Pearl, om die balans te blijven bewaren. Je man haalt het natuurlijk nooit bij alle minnaars qua positieve aandacht na zoveel jaar samen. Maar blijven er dan niet genoeg dingen over die je wel aan hem waardeert?

Een minnaar hebben is natuurlijk ook funest voor zo'n situatie. Je weet al dat er wat mankeert, en met zo'n groot verschil met thuis en minnaar wordt het nu dus des te pijnlijker
Alle reacties Link kopieren
Zinloos vind ik het idd ook niet. En met het laatste regeltje van Theemok was ik het ook niet eens (dat is in m'n reactie gek genoeg niet teruggekomen?), want als ik het over zou doen, zou ik het net zo doen Je maakt je eigen keuzes en ik vind het allemaal alleen maar leerzaam. En lekker
Alle reacties Link kopieren
Sterkte Pearl. Dat besef is nogal wat, dat je niet weet hoe lang het vol te houden is, terwijl er kinderen zijn...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven