Slapende lust, liefde en seks, oorzaken/gevolgen.

De insteek van dit topic is een serieuze variant van het minnaartopic: filosoferen over oorzaken en gevolgen van desinteresse en sleur in de seks binnen je relatie. Accepteren, aan werken en/of een sv, welke oplossing ook. En waarom. En met respect voor ieders keuzes, oplossingen en overwegingen!



Dit topic is dus bedoeld voor mensen die hiermee te maken hebben,over twijfelen, zelf een minnaar/minnares hebben of op het punt staan vreemd te gaan. Of hun partner is vreemdgegaan of een (seks)relatie is begonnen met een ander. Of diegenen die hierin geinteresseerd zijn.



Niet bedoeld voor discussies en oordelen of het moreel verantwoord is om vreemd te gaan en niet voor andere veroordelende reacties. Daar zijn andere topics over.



Mogelijke gevolgen zijn dat je vroeg of laat op zoek gaat of bent gerold in gelijkgestemde seks buiten je relatie, wat kan uitgroeien tot meer gevoelens, worstelingen met verliefdheid/liefde/seks. En veel frustratie, verdriet, jezelf of elkaar tekort doen.



Ik heb gemerkt dat er genoeg mensen zijn die worstelen met dit soort vraagstukken en waarom ze dit gebeurd is, waarom ze hebben gekozen voor bijv vreemdgaan en daar niet makkelijk met familie en vrienden over kunnen praten.



Sommigen hebben behoefte hun ervaringen te delen, herkenning te vinden en te zien hoe anderen hiermee omgaan.



Waarschuwing vooraf: het zullen diepgaander en dus langere reacties zijn dan luchtige oneliners! Het is dus echt alleen bedoeld voor wie dat interessant vindt.

Stom genoeg heb ik meteen al weinig tijd om te reageren, vandaag. Hieronder een stukje van vandaag op minnaartopic. Dit idee is ontstaan, doordat dat topic zich (terecht) niet leent voor lange gedachtengangen.



Met name zijn alle mensen welkom die die het wel of niet gered hebben met hun relatie, met een open relatie en ook die er "stiekem" een sv op na houden of op het punt staan om 1 van die stappen te nemen.

In antwoord op een opmerking dat een vrouw "de boot miste" (relatie verbroken ivm seksuele desinteresse en sleur en niet bereid daar iets aan te doen): dit kan natuurlijk bij m/v spelen, genoeg topics daarover. (man/vrouw heeft geen behoefte aan seks):



Ik denk dat maar weinig stellen dit "gevaar" doorhebben. Volledig vertrouwen op de liefde, als die eenmaal "bestendig" is. En dan alle tijd geconcentreerd raakt op andere dingen (werk/gezin, al blij als alles loopt), totaal onderschatten hoe belangrijk het is (geworden).



Ongelooflijk eigenlijk, al die aandacht voor "interessant en uiterlijk aantrekkelijk blijven" (sporten, cremes, kleding), maar gewoon niet door lijken te hebben dat "je kunnen overgeven aan/laten gaan in seks" voor mannen onweerstaanbaar is.. en andersom van die misverstanden wat voor vrouwen onweerstaanbaar is (of wat zij nodig heeft om zin in seks te krijgen/hebben/houden).



Het jammere is dat je hier dus iets aan kan doen. Zelf al een hoop, maar evt met hulp. Grote kans dat diegene uit jouw verhaal pas "ontwaakt" bij een nieuwe vlam. Als je die boot mist, kan het ook jaren kosten voordat je zelfvertrouwen hersteld is van de shock dat liefde "gevoed" moet blijven worden met lust en seks.

Wat betreft mijn eigen motivatie voor dit topic: ik wil daar wel over nadenken. Ik wil oa dit doorgronden, oa omdat dat mijn eigen tekortkoming was en ik zo iemand was met oogkleppen. Ik was me half van bewust, dacht ergens dat het vanzelf wel goed kwam en anderzijds altijd bewust/bang voor dat het niet meer genoeg zou zijn. Sommigen zijn in zoverre zich hier "bewust" van dat ze bijv wel ff seksen vlak voor een aankomende zakenreis van hun man. Af en toe seks om "hem/haar tevreden te houden".



Veel teveel mensen denken dat het normaal is, dat seks (zeer) vermindert als je ouder bent, of langer bij elkaar, dat het er vanzelf moet zijn of een libido vaststaat, niet zo belangrijk is iig. Dat werkt op termijn alleen als beiden dit denken en weinig behoefte hebben.



Door oorzaken te weten kan je er pas echt iets aan doen. Het is ook onwetendheid, we worden hierin niet opgevoed/ingelicht/onderwezen. De aandacht hiervoor in de media is oppervlakkig (hoe maak ik het spannender/houd ik het spannend). Ik ben zelf jaren op zoek geweest naar informatie hoe ik dat kon veranderen. Kennis en ervaringen delen kan nu, en waarom zou iedereen zelf het wiel moeten uitvinden, kost enorm veel tijd als ieder individueel worstelt en antwoorden zoekt.



Het is vaak onwetendheid en soms veel complexer tussen stellen en is echt stukken minder bespreekbaar in relaties dan je zou denken. Hoeveel mensen gaan daadwerkelijk op zoek naar info en oplossingen, komen op een forum oid om antwoorden op hun vragen? En belangrijker nog: hoeveel niet?!



Ik verwonder me daar idd over en wil (ooit) mensen bewust maken van belangrijke items, waarvan men denkt dat het "vanzelf" moet gaan (liefde, relatie(s), seks, kinderen). Men noemt dat het belangrijkste in het leven, en weten er het minst van. Eigenlijk ongelooflijk! En zonde ook. Zeker als zoveel mensen hiermee worstelen en allemaal het wiel vroeg of laat zelf moeten uitvinden, al dan niet pas als het te laat is (wake-up call).



Het is juist de grootste misvatting dat alles vanzelf gaat/moet en blijft gaan, als je van elkaar houdt.. (en omgekeerd: dan houd ik zeker niet genoeg (meer) van hem/haar als dat niet vanzelf gaat). Erg genoeg dat het niet in sommigen opkomt dat dat moeite kost, dat je er iets voor moet doen, kan veranderen of ontwikkelen. Ik wil daar iets mee doen (tzt), bewust van maken, (deze (wijdverbreide) misverstanden, aannames over zichzelf en elkaar).



Het is juist het niet over nadenken, struisvogelpolitiek, wat mensen jaren kunnen volhouden voor zichzelf (en daarmee ook de partner daartoe "veroordelen") wat problemen oplevert. En de meeste "vreemdgangers" geven aan dat ze liever dat hadden gedeeld met de partner, maar niet mogelijk is/bleek. Pas als het zo ver is, wordt erover gepraat/ voor het blok gezet of uit elkaar gegaan. Vaak na jarenlange frustraties of "slapende lust".



Ik wil inzicht in dat soort processen, maatschappelijke (en in mijzelf), omdat mensen niet stilstaan, maar dynamisch zijn (en dus de maatschappij). Ik leg me niet neer bij: het is nu eenmaal zo/ ik ben nu eenmaal zo. Juist daardoor zijn in de loop der tijden dingen veranderd, door mensen die zich daar niet bij neerlegden. Zulke veranderingen zijn ook nu gaande en ik wi daaraan bijdragen. Dingen/mensen zijn niet nu eenmaal zo, ze groeien en kunnen aan/afleren. Maar dan moet je je er wel van bewust zijn.



Het verbaast me eerder dat er zoveel mensen zijn die hier niet (zelf) over nadenken! En blijven volhouden dat dat het belangrijkste in hun leven is, maar er niks aan moeite voor doen. En zwaar teleurgesteld raken in het leven of op harde manier "wakker moeten worden"..



(forummers zijn al iha mensen die het opzoeken, zich verbazen of willen weten, al dan niet omdat ze iets overkomt waar ze nooit over nadachten)..

@Garden of Sarah: nee, vaak wel, maar zeker weten zijn het niet alleen vrouwen!!



(Het was toevallig in antwoord op een ander topic, waar de vrouw geen behoefte had. Daarom schrijf ik daarachter (zie boven): "genoeg topics hierover (man/vrouw geen behoefte aan seks)).



Gaat dus in dit topic niet om of het een man of vrouw betreft, maar meestal een wisselwerking of verlies van lust/zin in seks of verschillende belevingen/voorkeuren bijv, die -soms na jaren- opspelen en alsmaar belangrijker worden. En daardoor kans dat de liefdesrelatie thuis strandt, als het er te laat inzicht is, niks aan gebeurt ondanks gesprekken of de ogen pas opengaan als er een 3e die gevoelens wel wakker maakt.



Persoonlijk ken ik zowel mannen als vrouwen die geen zin (meer) in seks hebben en dat zet een relatie zeer onder druk.Dan vertrouwt de partner op de liefde, zonder te beseffen dat seks die liefde oa levend en voelbaar houdt. Het is niet of liefde belangrijker is dan seks.. seks maakt er deel van uit.



Het ontbreken van (bevredigende) seks ondermijnt op den duur de hele liefde. Daar zijn sommigen zich niet eens bewust van.



Een "verwaarlozen" van 1 vd 3 belangrijkste "peilers" (Hechting, Zorgzaamheid en Seks) van liefdesrelaties ondermijnt (denk ik) op den duur de rest ook. Alleen als beiden daar genoegen mee (blijven) nemen, kan je een "broer-zus"- of vriendschapsrelatie in stand houden. Erop vertrouwen kan je niet, het kan altijd dat je niet weet hoe je partner daarmee rondloopt..



Maar dit komt voort uit minnaartopic, waar zowel mannen als vrouwen een "sv" (seksverhouding/ seksvriend(in)) hebben. De meesten zijn niet aktief op zoek gegaan, maar tegenaan gelopen..En daarna ontstaan de vragen: hoe kan dit mij gebeuren, hoe goed was/is mijn relatie, wat zegt dit?

@Garden, heb het ff aangepast. Ik denk dat het in zijn algemeenheid wel de vrouwen zijn die eea in te halen hebben tov mannen op dit gebied.



Als "vrouwelijke soort" zijn we pas vrij laat ontwaakt, en nog niet overal, (jaren ontkend en verboden zelfs, minstens "not done"), op het gebied van lust. In zijn algemeenheid hebben mannen minder moeite om zich aan lust over te geven en leeft dat "vooroordeel" wijds en zijds, dat die seks om de seks makkelijker kunnen.En zich daaraan mogen/kunnen overgeven: "mannen zijn nu eenmaal zo", dat is iha (nog steeds) meer geaccepteerd dan vrouw, die seks-met-lust heeft/wil/kan.



En toch is dat meer en meer een "vereiste" geworden. Dat ook de "nette vrouw, die serieuze liefdesrelatie(s) heeft wordt geacht te (kunnen) genieten van seks, met lust en overgave". Maar er zijn dus zeker mannen zonder al te veel zin of variatie of ruimdenkendheid. Tis vaak een wisselwerking en patronen/ overtuigingen binnen een relatie.



En zijn we nog (m/v) in ontwikkelingsfasen, uitproberen, de een is daar al vrijer of verder in dan anderen, maar veel misverstanden leven zowel bij mannen als vrouwen, ook over de vrouwelijke seksualiteit

@Francesco: Dank voor je reactie



Nee, het zijn niet alleen mannen, die daar behoefte aan hebben!!



Heb je het thuis ook ter sprake gebracht hoe dit komt, waarom zij vroeger wel en nu niet meer te porren is voor zinderende seks?

Of zij dat ook zo ervaart en wat er voor haar nodig zou zijn om weer nader tot elkaar te komen?

@Garden of Sarah: Ik hoop dat je je ooit wel erin wil mengen.. juist die herkenning is belangrijk, hoe jij het beleeft. Hoe jij denkt dat het gekomen is enz. Dat is nl voor iedereen anders, denk ik, en daarom waardevol (overeenkomsten en verschillen).



Juist om generaliseren en algemeenheden tegen te gaan zijn individuele ervaringen zo waardevol. Want die zijn er al genoeg (incl oordelen die daarop soms zo simpel worden gebaseerd).



Wens je iig alvast sterkte met je eigen issues..

@Zonnebloem: daar heb je een sterk punt!



Er zijn genoeg "tips" daarvoor in tijdschriften of internet, maar op de lange duur weet ik het ook niet. Ik weet ook niet of het mogelijk is. De vrijheid van de een houdt op waar die vd ander begint. En al zou je alle variatie vd wereld in je relatie uitproberen, dan nog kan dat op een gegeven moment "op" raken?! En dan? Tja..



Toch gaat het vaak niet om de spanning van "een nieuw persoon", maar heel vaak om een heel lage seksfrequentie met de eigen partner. Of gebrek aan initiatief zoals Francesco aangeeft. Of gebrek aan echt (nog) geil worden van elkaar, die opwindending van het begin (als dat er geweest is).



Het gezapige wat ontstaat, tja, hoe houd je dat buiten de deur? Lijkt een "wetmatigheid": hoe vertrouwder, hoe minder spannend. Zekere vertrouwdheid kan een hele tijd juist zorgen voor durven experimenteren, maar te vertrouwd is een rem op spannend voelen (bij die persoon).

@Garden: goed zo, haha. Want mijn ideeen hierover ken ik namelijk al (uit en te na)



Tja, ik denk ook dat een rol speelt dat we zo gefocussed zijn op andere dagelijkse dingen (en zo gericht op andere aspecten die je dagelijks samen meemaakt), dat we hier ook te weinig echte tijd voor maken. En ieder voor zich in die relatie misschien wel tijd heeft om erover te piekeren/na te denken en zich gefrustreerd voelt.



Hoewel ik dus zo iemand was zonder zin in seks, was ik grootste deel vd tijd bezig met andere (onbelangrijker) zaken: spullen en kleren kopen, ambities en stofzuigen. Ik was er ook niet tevreden mee, maar echt een prioriteit maakte ik er ook niet van (en hij ook niet). Voor je het weet ben je idd jaren verder (of too late).

@Garden: ik geloof niet meer dat een partner met laag libido gewoon weinig belang aan seks hecht. Het is er een gevolg van. Omdat je geen behoefte en "aandrang" voelt, ben je er dan niet zo mee bezig.



Maar soms weet je ook niet hoe daaruit te komen en verdring je dat ergens naar je achterhoofd. Dan is het probleem er ook niet. Probleem is dat hij het probleem dan ook niet ziet, hij heeft er geen last van.



Ik geloof niet meer in (zomaar) een laag libido. Het heeft (ooit) oorzaken. Ik weet bijna zeker dat het eerder een "slapend libido" genoemd kan worden. Het is er wel, maar ligt verborgen onder opvoeding/stress/andere prioriteiten/ergernissen of teleurstellingen (al dan niet uit het verleden).



Hebben jullie dat vroeger eigenlijk wel gehad? Stomende seks? Na hoeveel tijd werd dat minder? Jouw behoefte juist toegenomen?