Seks
alle pijlers
Slapende lust, liefde en seks, oorzaken/gevolgen.
donderdag 2 september 2010 12:08
De insteek van dit topic is een serieuze variant van het minnaartopic: filosoferen over oorzaken en gevolgen van desinteresse en sleur in de seks binnen je relatie. Accepteren, aan werken en/of een sv, welke oplossing ook. En waarom. En met respect voor ieders keuzes, oplossingen en overwegingen!
Dit topic is dus bedoeld voor mensen die hiermee te maken hebben,over twijfelen, zelf een minnaar/minnares hebben of op het punt staan vreemd te gaan. Of hun partner is vreemdgegaan of een (seks)relatie is begonnen met een ander. Of diegenen die hierin geinteresseerd zijn.
Niet bedoeld voor discussies en oordelen of het moreel verantwoord is om vreemd te gaan en niet voor andere veroordelende reacties. Daar zijn andere topics over.
Mogelijke gevolgen zijn dat je vroeg of laat op zoek gaat of bent gerold in gelijkgestemde seks buiten je relatie, wat kan uitgroeien tot meer gevoelens, worstelingen met verliefdheid/liefde/seks. En veel frustratie, verdriet, jezelf of elkaar tekort doen.
Ik heb gemerkt dat er genoeg mensen zijn die worstelen met dit soort vraagstukken en waarom ze dit gebeurd is, waarom ze hebben gekozen voor bijv vreemdgaan en daar niet makkelijk met familie en vrienden over kunnen praten.
Sommigen hebben behoefte hun ervaringen te delen, herkenning te vinden en te zien hoe anderen hiermee omgaan.
Waarschuwing vooraf: het zullen diepgaander en dus langere reacties zijn dan luchtige oneliners! Het is dus echt alleen bedoeld voor wie dat interessant vindt.
Dit topic is dus bedoeld voor mensen die hiermee te maken hebben,over twijfelen, zelf een minnaar/minnares hebben of op het punt staan vreemd te gaan. Of hun partner is vreemdgegaan of een (seks)relatie is begonnen met een ander. Of diegenen die hierin geinteresseerd zijn.
Niet bedoeld voor discussies en oordelen of het moreel verantwoord is om vreemd te gaan en niet voor andere veroordelende reacties. Daar zijn andere topics over.
Mogelijke gevolgen zijn dat je vroeg of laat op zoek gaat of bent gerold in gelijkgestemde seks buiten je relatie, wat kan uitgroeien tot meer gevoelens, worstelingen met verliefdheid/liefde/seks. En veel frustratie, verdriet, jezelf of elkaar tekort doen.
Ik heb gemerkt dat er genoeg mensen zijn die worstelen met dit soort vraagstukken en waarom ze dit gebeurd is, waarom ze hebben gekozen voor bijv vreemdgaan en daar niet makkelijk met familie en vrienden over kunnen praten.
Sommigen hebben behoefte hun ervaringen te delen, herkenning te vinden en te zien hoe anderen hiermee omgaan.
Waarschuwing vooraf: het zullen diepgaander en dus langere reacties zijn dan luchtige oneliners! Het is dus echt alleen bedoeld voor wie dat interessant vindt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 juni 2011 10:30
quote:Suzy65 schreef op 02 juni 2011 @ 15:02:
@Jahoe: waar ik benieuwd naar ben: doe je met je man nu ook andere seks samen, of is dat even (wel of niet) bevredigend gebleven? Los van de geile spanning die een evt volgende date toevoegt, of kan je dat niet zeggen/vergelijken?
Word je geiler in het algemeen door die evt gezamenlijke date-vooruitzichten, zodat de(zelfde) seks zowiezo al spannender is? Is dat de impuls die het samen swingen geeft aan het seksleven met elkaar?
Poeh, da's best een moeilijke vraag.
Voordat we dit deden hadden we al goede en bevredigende sex. Alleen: ik vind het toch voorspelbaar. Ook al 'doe' je het anders. Het is toch met dezelfde man waar je het al 25 jaar mee doet . En die man weet precies hoe ie jou lichamelijk helemaal gek kan krijgen.
Maar het vooruitzicht of het nagenieten van een date heeft wel zijn uitwerking hoor, je kan er lekkerder/geiler van genieten. Maar spannend vind ik het niet meer thuis. En dat is niet omdat we het altijd in bed doen want dat is niet zo hahaha. Thuis is het altijd voor handen zeg maar. En dat op zich is al niet spannend.
@Jahoe: waar ik benieuwd naar ben: doe je met je man nu ook andere seks samen, of is dat even (wel of niet) bevredigend gebleven? Los van de geile spanning die een evt volgende date toevoegt, of kan je dat niet zeggen/vergelijken?
Word je geiler in het algemeen door die evt gezamenlijke date-vooruitzichten, zodat de(zelfde) seks zowiezo al spannender is? Is dat de impuls die het samen swingen geeft aan het seksleven met elkaar?
Poeh, da's best een moeilijke vraag.
Voordat we dit deden hadden we al goede en bevredigende sex. Alleen: ik vind het toch voorspelbaar. Ook al 'doe' je het anders. Het is toch met dezelfde man waar je het al 25 jaar mee doet . En die man weet precies hoe ie jou lichamelijk helemaal gek kan krijgen.
Maar het vooruitzicht of het nagenieten van een date heeft wel zijn uitwerking hoor, je kan er lekkerder/geiler van genieten. Maar spannend vind ik het niet meer thuis. En dat is niet omdat we het altijd in bed doen want dat is niet zo hahaha. Thuis is het altijd voor handen zeg maar. En dat op zich is al niet spannend.
vrijdag 3 juni 2011 10:42
quote:xxas schreef op 02 juni 2011 @ 19:08:
Jahoe, super dat jullie dat nu op deze manier goed hebben kunnen oplossen. Een open relatie is zeker niet alles, daar zitten veel haken en ogen aan. Het swingen aan zich lijkt me minder bedreigend voor je relatie net zoals naar een pc gaan.
Maar dit is toch wel iets wat ik niet zou kunnen delen met mijn man. Vind ik zo prive, ik denk dat ik mij niet zou kunnen laten gaan als ik wist dat er mensen (waaronder mijn man) zouden toekijken. Maar als je dat kunt denk ik dat dit voor je relatie het minst gevaarlijk is.
xxas: ik was er ook erg bang voor dat ik het echt niet leuk zou vinden als mijn man toe zou kijken als ik bezig was met een ander. Gelukkig werkt dat zo niet (tenminste, zo ervaar ik dat nu). Over het algemeen ben je allebei (allemaal) lekker bezig met een ander en dan ga je echt niet uitgebreid kijken hoe je man/vrouw het doet hoor.
Dus tot nu toe alleen maar positieve verhalen hier.
Maar ik denk dat je wel gelijk hebt: dat het voor je relatie het minst gevaarlijk is. Of één van de twee gaat doorslaan. Dan heb je ook een probleem.
Jahoe, super dat jullie dat nu op deze manier goed hebben kunnen oplossen. Een open relatie is zeker niet alles, daar zitten veel haken en ogen aan. Het swingen aan zich lijkt me minder bedreigend voor je relatie net zoals naar een pc gaan.
Maar dit is toch wel iets wat ik niet zou kunnen delen met mijn man. Vind ik zo prive, ik denk dat ik mij niet zou kunnen laten gaan als ik wist dat er mensen (waaronder mijn man) zouden toekijken. Maar als je dat kunt denk ik dat dit voor je relatie het minst gevaarlijk is.
xxas: ik was er ook erg bang voor dat ik het echt niet leuk zou vinden als mijn man toe zou kijken als ik bezig was met een ander. Gelukkig werkt dat zo niet (tenminste, zo ervaar ik dat nu). Over het algemeen ben je allebei (allemaal) lekker bezig met een ander en dan ga je echt niet uitgebreid kijken hoe je man/vrouw het doet hoor.
Dus tot nu toe alleen maar positieve verhalen hier.
Maar ik denk dat je wel gelijk hebt: dat het voor je relatie het minst gevaarlijk is. Of één van de twee gaat doorslaan. Dan heb je ook een probleem.
zaterdag 4 juni 2011 10:50
Jahoe,
Ik merk nu dat ik sinds ik de relatie met mijn sv beeindigd heb, ik toch zoekende blijf. Je hebt iets geproefd wat je thuis toch niet helemaal terugvindt.
Het blijft voor mij moeilijk dat gebeuren met mijn sv naast me neer te leggen want met hem had ik dus die goed sexuele klik. Ben benieuwd hoe het gaat als ik hem weer tegenkom, laat me al snel meeslepen.
Als je in het swingerswereldje zit denk ik dat je de spanning wel weer terugvindt, maar mijn grote probleem is dat ik zeer zelden een (sexuele) klik met iemand heb en daarom verlang ik ook zo terug naar hem....
Ik merk nu dat ik sinds ik de relatie met mijn sv beeindigd heb, ik toch zoekende blijf. Je hebt iets geproefd wat je thuis toch niet helemaal terugvindt.
Het blijft voor mij moeilijk dat gebeuren met mijn sv naast me neer te leggen want met hem had ik dus die goed sexuele klik. Ben benieuwd hoe het gaat als ik hem weer tegenkom, laat me al snel meeslepen.
Als je in het swingerswereldje zit denk ik dat je de spanning wel weer terugvindt, maar mijn grote probleem is dat ik zeer zelden een (sexuele) klik met iemand heb en daarom verlang ik ook zo terug naar hem....
zaterdag 4 juni 2011 11:39
xxas, ik begrijp je volkomen. Ik ben ook nog zoekende hoor.
Ik was vroeger ook een ijskonijn, en nu is dat helemaal los gekomen. En nu wil ik meer
Hmmmm het swingerswereldje is denk ik ook niet zo gemakkelijk hoor (ben er nog maar net in). Want er zijn zo veel verschillende swingers. Degenen die echt alleen maar voor de sex gaan, degenen die elke week willen scoren, degenen die een vast stel stel willen, degenen die maar 1 keer willen daten, degenen die nog geeneens een echte klik willen maar alleen maar voor die sex gaan. En zo kan ik nog wel ff doorgaan.
1 op 1 is toch handiger in principe
Ik was vroeger ook een ijskonijn, en nu is dat helemaal los gekomen. En nu wil ik meer
Hmmmm het swingerswereldje is denk ik ook niet zo gemakkelijk hoor (ben er nog maar net in). Want er zijn zo veel verschillende swingers. Degenen die echt alleen maar voor de sex gaan, degenen die elke week willen scoren, degenen die een vast stel stel willen, degenen die maar 1 keer willen daten, degenen die nog geeneens een echte klik willen maar alleen maar voor die sex gaan. En zo kan ik nog wel ff doorgaan.
1 op 1 is toch handiger in principe
zaterdag 4 juni 2011 12:11
Jahoe.
Daar zullen overal idd wel haken en ogen aan zitten. Ik moet er ook niet aan denken zoveel energie te steken in het uitzoeken en uitvinden wat je met andere mensen wilt en wat die met jou willen....
Gewoon lekker thuis op de bank met je man is nog het makkelijkst haha.
Maar dat is waar, eenmaal aan iets begonnen en je wereld is toch veranderd daardoor. Is alleen even zoeken naar het hoe.
Maar momenteel beheerst het ondanks de rust die ik nu heb, toch nog mijn gedachten.
1 op 1 is zeker beter wat dat betreft, als wij vrouwen onze gevoelens een iets meer konden uitschakelen en eens konden genieten zonder dat verliefdheidsgedoe...........ingewikkeld hoor.
Daar zullen overal idd wel haken en ogen aan zitten. Ik moet er ook niet aan denken zoveel energie te steken in het uitzoeken en uitvinden wat je met andere mensen wilt en wat die met jou willen....
Gewoon lekker thuis op de bank met je man is nog het makkelijkst haha.
Maar dat is waar, eenmaal aan iets begonnen en je wereld is toch veranderd daardoor. Is alleen even zoeken naar het hoe.
Maar momenteel beheerst het ondanks de rust die ik nu heb, toch nog mijn gedachten.
1 op 1 is zeker beter wat dat betreft, als wij vrouwen onze gevoelens een iets meer konden uitschakelen en eens konden genieten zonder dat verliefdheidsgedoe...........ingewikkeld hoor.
zondag 5 juni 2011 03:45
@xxas: herkenbaar: ik heb ook zelden zo'n seksuele klik. Dat blijft dus bijzonder en maakt (langdurig) indruk. Bij mij alweer 4 jaar geleden en nu recent weer, maar redelijk onmogelijk, ook al ben ik single. Viel ik maar makkelijker op iemand, want er zijn genoeg gegadigden als het daar vanaf zou hangen. Heeft niks met kieskeurigheid te maken, er is maar 1 "eis' van mijn kant en dat is die seksuele klik..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 5 juni 2011 06:55
Er worden hier wel heel inspirerende woorden geschreven. En waar ik ook inspiratie aan heb ontleend is de column van Arnon Grünberg uit de VPRO gids van afgelopen week. Hij schrijft dat je eigenheid wordt bepaald door de gedachten die je voor je houdt, die je niet kan zeggen. Die interne censor is je beschaving, ook al zoekt een mens naar een uitlaatklep voor zijn gedachten. De basis van de meeste kunst (en van dit forum).
Dit gebruik ik als inleiding voor mijn verhaal. Ja, we hebben inmiddels het gesprek gehad. Maar dat betekent gek genoeg geen grote ontwikkeling op dit moment. Allereerst wil ik zeggen dat ik en mijn vrouw beiden echt voelen dat we bij elkaar horen. Bij ons is er wel sprake van veel liefde en veel intimiteit en seks, waar we allebei volop van genieten. Wel moet ik toegeven dat het ontbrekende voor mij zo lonkt, dat het besef van wat je allemaal wel hebt soms naar de achtergrond raakt.
Maar goed, in het gesprek is duidelijk geworden dat mijn vrouw zelf geen enkele behoefte voelt aan een ander, man of vrouw. Ook na zoveel jaren met elkaar. Ik merk zeker dat het tussen ons wel sexyer, intiemer wordt met de jaren. Ze weet nu dat ik er open voor sta als zij eens een ervaring met een ander wil. Ze zal het laten weten als dat zo is. Het streelt ook wel dat ze echt helemaal voor mij kiest, maar toch vind ik het jammer.
Dan mijn biseksualiteit. Ik heb haar aangegeven dat ik wel zoveel lust naar vrijen met een man voel dat ik op het punt stond om hier stiekem naar op zoek te gaan. En ja, dat ik zelf vond dat ik het moest vertellen, er van geschrokken was, en ook kon begrijpen dat zij ervan zou schrikken. Dit viel eigenlijk mee, omdat ze al eerder van mijn biseksuele gevoelens had gehoord. Maar ze gaf aan dat ze echt niet wil dat daar iets mee gebeurt. Zij wil en kan daar geen ruimte voor maken. En ja, toen heb ik de confrontatie niet verder doorgezet. Eigenlijk heb ik dus niets concreets bereikt, alleen dat we open zijn geweest, en het besef dat het mijn realiteit is.
Het voelt wel goed om geen vertrouwen te hebben beschaamd. Waarschijnlijk moet ik ook echt verder in het besef dat die grenzen er zijn. Er is eigenlijk geen keus voor mij om ze niet te respecteren. En dus moet ik zo beschaafd zijn om dat te doen. Of eerst aan te geven dat dit niet lukt. Dat terwijl het veel makkelijker is om het heimelijk in te vullen.
Als ik dit opschrijf dan ben ik eigenlijk wel teleurgesteld over het resulaat van het gesprek. En dat komt ook omdat ik het niet "hard" wilde spelen, omdat mijn vrouw toch ook een heel terecht standpunt heeft. En omdat ik heel veel van haar hou, meer zal verliezen dan zal winnen als ik doorzet. Alleen voel ik me nu op mezelf teruggeworpen om mijn "verslavende" verleiding te zien als iets slechts. In het besef dat ik weerloos zal zijn als die verleiding op een presenteerblaadje langs zou komen. Al is die kans heel klein.
Dit gebruik ik als inleiding voor mijn verhaal. Ja, we hebben inmiddels het gesprek gehad. Maar dat betekent gek genoeg geen grote ontwikkeling op dit moment. Allereerst wil ik zeggen dat ik en mijn vrouw beiden echt voelen dat we bij elkaar horen. Bij ons is er wel sprake van veel liefde en veel intimiteit en seks, waar we allebei volop van genieten. Wel moet ik toegeven dat het ontbrekende voor mij zo lonkt, dat het besef van wat je allemaal wel hebt soms naar de achtergrond raakt.
Maar goed, in het gesprek is duidelijk geworden dat mijn vrouw zelf geen enkele behoefte voelt aan een ander, man of vrouw. Ook na zoveel jaren met elkaar. Ik merk zeker dat het tussen ons wel sexyer, intiemer wordt met de jaren. Ze weet nu dat ik er open voor sta als zij eens een ervaring met een ander wil. Ze zal het laten weten als dat zo is. Het streelt ook wel dat ze echt helemaal voor mij kiest, maar toch vind ik het jammer.
Dan mijn biseksualiteit. Ik heb haar aangegeven dat ik wel zoveel lust naar vrijen met een man voel dat ik op het punt stond om hier stiekem naar op zoek te gaan. En ja, dat ik zelf vond dat ik het moest vertellen, er van geschrokken was, en ook kon begrijpen dat zij ervan zou schrikken. Dit viel eigenlijk mee, omdat ze al eerder van mijn biseksuele gevoelens had gehoord. Maar ze gaf aan dat ze echt niet wil dat daar iets mee gebeurt. Zij wil en kan daar geen ruimte voor maken. En ja, toen heb ik de confrontatie niet verder doorgezet. Eigenlijk heb ik dus niets concreets bereikt, alleen dat we open zijn geweest, en het besef dat het mijn realiteit is.
Het voelt wel goed om geen vertrouwen te hebben beschaamd. Waarschijnlijk moet ik ook echt verder in het besef dat die grenzen er zijn. Er is eigenlijk geen keus voor mij om ze niet te respecteren. En dus moet ik zo beschaafd zijn om dat te doen. Of eerst aan te geven dat dit niet lukt. Dat terwijl het veel makkelijker is om het heimelijk in te vullen.
Als ik dit opschrijf dan ben ik eigenlijk wel teleurgesteld over het resulaat van het gesprek. En dat komt ook omdat ik het niet "hard" wilde spelen, omdat mijn vrouw toch ook een heel terecht standpunt heeft. En omdat ik heel veel van haar hou, meer zal verliezen dan zal winnen als ik doorzet. Alleen voel ik me nu op mezelf teruggeworpen om mijn "verslavende" verleiding te zien als iets slechts. In het besef dat ik weerloos zal zijn als die verleiding op een presenteerblaadje langs zou komen. Al is die kans heel klein.
zondag 5 juni 2011 13:31
Univerzicht
Jammer dat je niet bereikt hebt waar je zo op hoopte.
Je hebt dit wel op de enge juiste manier aangepakt. Zo te horen heb je een hele goede liefdevolle relatie die je terecht koestert.
Ik kan me wel voorstellen dat je teleurgesteld bent, want je hoopt altijd op een opening. Maar je hebt op deze manier wel een gesprek op gang gebracht en je weet nooit of hier in de toekomst toch ooit nog een kans ligt.
Probeer je gedachten en verlangens niet te zien als slecht; Niets menselijks is ons vreemd en iedereen probeert op zijn eigen manier gelukkig te zijn. Wij hoeven niet allemaal mee te lopen in de massa, anders zijn is niet verkeerd.
Jammer dat je niet bereikt hebt waar je zo op hoopte.
Je hebt dit wel op de enge juiste manier aangepakt. Zo te horen heb je een hele goede liefdevolle relatie die je terecht koestert.
Ik kan me wel voorstellen dat je teleurgesteld bent, want je hoopt altijd op een opening. Maar je hebt op deze manier wel een gesprek op gang gebracht en je weet nooit of hier in de toekomst toch ooit nog een kans ligt.
Probeer je gedachten en verlangens niet te zien als slecht; Niets menselijks is ons vreemd en iedereen probeert op zijn eigen manier gelukkig te zijn. Wij hoeven niet allemaal mee te lopen in de massa, anders zijn is niet verkeerd.
zondag 5 juni 2011 20:56
@Univerzicht
Ook van mij respect voor de manier waarop je het tot nu toe hebt aangepakt. Heel goed dat je je vrouw op de hoogte hebt gesteld, voordat je eventuele stappen buiten de deur onderneemt.
Ik kan me voorstellen dat haar reactie een tegenvaller is voor jou, maar het hoeft nog niet hopeloos te zijn. Misschien is er bij haar nu toch iets in gang gezet, waardoor zij er over een poosje anders over denkt? Twee jaar geleden zou ik precies zo gereageerd hebben, ik had ook nooit interesse in andere mannen, was geheel gericht op mijn echtgenoot, kon me niet voorstellen dat ik ooit met een andere man zou vrijen; en ik werd al ziek bij de gedachte aan hem met een andere vrouw. Toen mijn man polste hoe ik daarover zou denken, was mijn eerste reactie ook stellig Nee. Maar er is bij mij toch iets door ontwaakt en enkele maanden daarna hebben we ruimte gemaakt voor anderen in onze relatie.
Geef haar (en jezelf) de tijd en heb geduld!
Ook van mij respect voor de manier waarop je het tot nu toe hebt aangepakt. Heel goed dat je je vrouw op de hoogte hebt gesteld, voordat je eventuele stappen buiten de deur onderneemt.
Ik kan me voorstellen dat haar reactie een tegenvaller is voor jou, maar het hoeft nog niet hopeloos te zijn. Misschien is er bij haar nu toch iets in gang gezet, waardoor zij er over een poosje anders over denkt? Twee jaar geleden zou ik precies zo gereageerd hebben, ik had ook nooit interesse in andere mannen, was geheel gericht op mijn echtgenoot, kon me niet voorstellen dat ik ooit met een andere man zou vrijen; en ik werd al ziek bij de gedachte aan hem met een andere vrouw. Toen mijn man polste hoe ik daarover zou denken, was mijn eerste reactie ook stellig Nee. Maar er is bij mij toch iets door ontwaakt en enkele maanden daarna hebben we ruimte gemaakt voor anderen in onze relatie.
Geef haar (en jezelf) de tijd en heb geduld!
maandag 6 juni 2011 14:06
Soulsinger
Hebben jij en je man bepaalde regels afgesproken over de frequentie van de ontmoetingen die jullie mogen hebben.
Ik kon zelf nogal muggenzitften wat dat betreft: als mijn man 6 uurtjes was weggeweest en ik maar 3 uurtjes, vond ik het al oneerlijk. Zo begin je over dit soort dingen te kibbelen waardoor andere belangrijke dagelijkse dingen wat naar de achtergrond gaan verdwijnen. Was bij ons ook wel een valkuil.
Zou wel eens willen weten hoe je dergelijke practische dingen wat beter kunt regelen.
Hebben jij en je man bepaalde regels afgesproken over de frequentie van de ontmoetingen die jullie mogen hebben.
Ik kon zelf nogal muggenzitften wat dat betreft: als mijn man 6 uurtjes was weggeweest en ik maar 3 uurtjes, vond ik het al oneerlijk. Zo begin je over dit soort dingen te kibbelen waardoor andere belangrijke dagelijkse dingen wat naar de achtergrond gaan verdwijnen. Was bij ons ook wel een valkuil.
Zou wel eens willen weten hoe je dergelijke practische dingen wat beter kunt regelen.
maandag 6 juni 2011 14:49
Het is goed om te lezen hoe jullie er over denken, en bedankt voor jullie compliment. Ik ben hier goed in gesprek geraakt. Omdat ik zo in mijn eigen situatie zit vertel ik te weinig hoe boeiend het voor me is om jullie verhalen te lezen. Wat ons in ieder geval kenmerkt is dat we geen verstoppertje spelen, ook met ons gevoel. Dat ook niet kunnen ontkennen omdat je daarin een essentieel deel van je zijn ervaart. Ook jullie hebben hele dappere stappen gezet en een grote ontwikkeling doorgemaakt. Waarbij het meest verrassende om te lezen is de tegenstelling tussen jullie gedachten van toen en nu. Dus waarom zou ik ook niet afwachten wat de tijd nog brengt?
Het zijn keuzes en drempels naar de opties die er zijn. En op een gegeven moment lijkt de drempel naar heimelijk kleiner dan de drempel naar openheid. Terwijl ik er gelukkig toch uitgekomen ben dat openheid de enige weg is die ik zou moeten willen volgen.
Waar het nu om gaat is die drempel naar openheid laag te houden. Als ik geraakt wordt door iemand die ik aantrekkelijk vind, man of vrouw, dan zal ik dat vanaf nu eerder uiten. Dat kan ook makkelijker nu. Daarnaast zullen we samen nog meer voor intimiteit gaan. Dat komt wel uit ons allebei denk ik.
Aan de andere kant is het ook wel mannelijk (of bij mij passend) om door een uitstraling, een handdruk, een gedrag van iemand snel geraakt te worden, een lustgevoel te hebben. Gisteren heb ik bewonderend over het uiterlijk en de uitstraling van een vriendin van mijn vrouw gesproken. Het gesprek hierna verliep zonder gene. Dit is ook groei van de huidige ontwikkeling. Voor een vrouw duurt het toch vaak langer en is er meer nodig om geprikkeld te worden. Dan betekent het meer dan dat het voor de gemiddelde man betekent, maar goed.
Mijn verlangens zijn inderdaad niet slecht xxas, maar wat wel slecht is, is om daar zonder toestemming gevolg aan te geven. Dus waar ik wel voor wil gaan is om niet meer voor de webcam of op een datingsite te zoeken naar andere mannen. Dat zou eigenlijk uit mijn systeem moeten.
Ook schrijven op dit forum doe ik niet in overleg, maar dat zie ik als een soort dagboek, als een klankbord. Daar heb ik ook geen negatief gevoel bij. Juist positief. Zorgt bij ons voor groei.
Het helpt me ook echt bij het maken van keuzes, en ook wil ik het forum in de toekomst gebruiken op zwakke momenten. Als er wat gebeurt, als ik over de schreef ga, biecht ik het liever hier op, om daarmee moed te verzamelen en de goede weg te vinden het thuis op te biechten.
Samenvattend: al mijn lustgevoelens zijn in mijn gedachten welkom. Dat die zich mogen ontladen in nog vele spetterende jaren samen, en af en toe door soloseks (vond ik enkele jaren geleden ook een overwinning trouwens, dat ik dat in haar bijzijn voor het slapen kan doen). Verder zal ik mijn vrouw blijven stimuleren om ook met haar lust naar anderen te kijken, om ook samen af en toe iets nieuws te ondernemen.
Echter, het daadwerkelijk iets met anderen doen op lustgebied past niet in mijn leven, is een brug te ver. Als ik die brug over gelokt wordt dan moet dit in openheid worden opgebiecht.
Best een duidelijk verhaal eigenlijk, en daarom is mijn eerdere teleurstelling onterecht. Het voelt goed zo en ik heb er nu vertrouwen in. Aan ons om dit in de toekomst waar te maken.
Het zijn keuzes en drempels naar de opties die er zijn. En op een gegeven moment lijkt de drempel naar heimelijk kleiner dan de drempel naar openheid. Terwijl ik er gelukkig toch uitgekomen ben dat openheid de enige weg is die ik zou moeten willen volgen.
Waar het nu om gaat is die drempel naar openheid laag te houden. Als ik geraakt wordt door iemand die ik aantrekkelijk vind, man of vrouw, dan zal ik dat vanaf nu eerder uiten. Dat kan ook makkelijker nu. Daarnaast zullen we samen nog meer voor intimiteit gaan. Dat komt wel uit ons allebei denk ik.
Aan de andere kant is het ook wel mannelijk (of bij mij passend) om door een uitstraling, een handdruk, een gedrag van iemand snel geraakt te worden, een lustgevoel te hebben. Gisteren heb ik bewonderend over het uiterlijk en de uitstraling van een vriendin van mijn vrouw gesproken. Het gesprek hierna verliep zonder gene. Dit is ook groei van de huidige ontwikkeling. Voor een vrouw duurt het toch vaak langer en is er meer nodig om geprikkeld te worden. Dan betekent het meer dan dat het voor de gemiddelde man betekent, maar goed.
Mijn verlangens zijn inderdaad niet slecht xxas, maar wat wel slecht is, is om daar zonder toestemming gevolg aan te geven. Dus waar ik wel voor wil gaan is om niet meer voor de webcam of op een datingsite te zoeken naar andere mannen. Dat zou eigenlijk uit mijn systeem moeten.
Ook schrijven op dit forum doe ik niet in overleg, maar dat zie ik als een soort dagboek, als een klankbord. Daar heb ik ook geen negatief gevoel bij. Juist positief. Zorgt bij ons voor groei.
Het helpt me ook echt bij het maken van keuzes, en ook wil ik het forum in de toekomst gebruiken op zwakke momenten. Als er wat gebeurt, als ik over de schreef ga, biecht ik het liever hier op, om daarmee moed te verzamelen en de goede weg te vinden het thuis op te biechten.
Samenvattend: al mijn lustgevoelens zijn in mijn gedachten welkom. Dat die zich mogen ontladen in nog vele spetterende jaren samen, en af en toe door soloseks (vond ik enkele jaren geleden ook een overwinning trouwens, dat ik dat in haar bijzijn voor het slapen kan doen). Verder zal ik mijn vrouw blijven stimuleren om ook met haar lust naar anderen te kijken, om ook samen af en toe iets nieuws te ondernemen.
Echter, het daadwerkelijk iets met anderen doen op lustgebied past niet in mijn leven, is een brug te ver. Als ik die brug over gelokt wordt dan moet dit in openheid worden opgebiecht.
Best een duidelijk verhaal eigenlijk, en daarom is mijn eerdere teleurstelling onterecht. Het voelt goed zo en ik heb er nu vertrouwen in. Aan ons om dit in de toekomst waar te maken.
anoniem_76817 wijzigde dit bericht op 06-06-2011 14:54
Reden: Taalkundig
Reden: Taalkundig
% gewijzigd
maandag 6 juni 2011 15:00
Univerzicht
Geweldig verwoord hoe jullie nu en in de toekomst met de situatie willen omgaan.
Is toch al een hele grote stap vooruit als je met je vrouw zonder gene over die vriendin kunt praten. Is in heel veel relaties not done.
Ik weet nu zelf ook hoe erg gevoelens van lust de overhand kunnen voeren in je dagelijks leven. Gevoelens die je altijd hebt weggestopt en er nooit mochten zijn. Als ze dan naar voren komen, dan zijn die gevoelens ook behoorlijk overheersend en vaak belemmerend omdat ze me veel bezighouden.
Ik weet ook nog vaak niet wat ik er mee moet. Ik kan er ook over praten met mijn man, maar nu wij gestopt zijn anderen te zien, knaagt er toch iets aan me.
Compliment voor je aanpak Univerzicht en dat gaat allemaal goedkomen.
Geweldig verwoord hoe jullie nu en in de toekomst met de situatie willen omgaan.
Is toch al een hele grote stap vooruit als je met je vrouw zonder gene over die vriendin kunt praten. Is in heel veel relaties not done.
Ik weet nu zelf ook hoe erg gevoelens van lust de overhand kunnen voeren in je dagelijks leven. Gevoelens die je altijd hebt weggestopt en er nooit mochten zijn. Als ze dan naar voren komen, dan zijn die gevoelens ook behoorlijk overheersend en vaak belemmerend omdat ze me veel bezighouden.
Ik weet ook nog vaak niet wat ik er mee moet. Ik kan er ook over praten met mijn man, maar nu wij gestopt zijn anderen te zien, knaagt er toch iets aan me.
Compliment voor je aanpak Univerzicht en dat gaat allemaal goedkomen.
maandag 6 juni 2011 19:56
@xxas: Oei, wat herkenbaar weer! Wij hebben een frequentie van eens in de ca. 3 weken afgesproken, om het allemaal niet te veel tijdsbeslag en impact te laten krijgen. Ik was degene die daar het meest op aandrong en net als jij ben ik hier de muggenzifter die dat in de gaten houdt. Mijn man vindt het eigenlijk onzin; het geeft beperking terwijl hij vrijheid zoekt. Maar voor mij geeft het houvast.
Het maakt ook wel veel uit hoe lang je wegblijft. Er zit nogal wat verschil tussen een (gestolen) ontmoeting van 2 of 3 uurtjes en een uitgebreid dagje weg (nachtjes doen we niet).
Maar het ligt er natuurlijk ook aan wat je in die tijd doet. Telt een snelle vrijpartij met alles erop en eraan zwaarder dan een dagvullend programma met wandelen, eten, saunabezoek en soms helemaal niet eens seks? En tel je de reistijd erbij? Lastig meten hoor!
In de praktijk bleek de afgesproken frequentie en tijdsduur toch wel lastig en soms zelfs onwerkbaar. Want wat nu als je twee mensen hebt die je om beurten wilt ontmoeten? zie je elke persoon dan maar eens per 5-6 weken? In de praktijk schipperen we ertussenin, de een heeft soms meer "succes" dan de ander, het loopt niet allemaal synchroon en je moet het niet allemaal langs een meetlat willen leggen. Je kunt niet appels en peren met elkaar vergelijken.
Het gaat erom dat je vertrouwen in elkaar hebt en dat krijg en houd je het best door heel veel praten en luisteren. Maar soms slaat de onzekerheid toe en dan is die meetlat wel even nodig hoor!
quote:xxas schreef op 06 juni 2011 @ 14:06:
Soulsinger
Hebben jij en je man bepaalde regels afgesproken over de frequentie van de ontmoetingen die jullie mogen hebben.
Ik kon zelf nogal muggenzitften wat dat betreft: als mijn man 6 uurtjes was weggeweest en ik maar 3 uurtjes, vond ik het al oneerlijk. Zo begin je over dit soort dingen te kibbelen waardoor andere belangrijke dagelijkse dingen wat naar de achtergrond gaan verdwijnen. Was bij ons ook wel een valkuil.
Zou wel eens willen weten hoe je dergelijke practische dingen wat beter kunt regelen.
Het maakt ook wel veel uit hoe lang je wegblijft. Er zit nogal wat verschil tussen een (gestolen) ontmoeting van 2 of 3 uurtjes en een uitgebreid dagje weg (nachtjes doen we niet).
Maar het ligt er natuurlijk ook aan wat je in die tijd doet. Telt een snelle vrijpartij met alles erop en eraan zwaarder dan een dagvullend programma met wandelen, eten, saunabezoek en soms helemaal niet eens seks? En tel je de reistijd erbij? Lastig meten hoor!
In de praktijk bleek de afgesproken frequentie en tijdsduur toch wel lastig en soms zelfs onwerkbaar. Want wat nu als je twee mensen hebt die je om beurten wilt ontmoeten? zie je elke persoon dan maar eens per 5-6 weken? In de praktijk schipperen we ertussenin, de een heeft soms meer "succes" dan de ander, het loopt niet allemaal synchroon en je moet het niet allemaal langs een meetlat willen leggen. Je kunt niet appels en peren met elkaar vergelijken.
Het gaat erom dat je vertrouwen in elkaar hebt en dat krijg en houd je het best door heel veel praten en luisteren. Maar soms slaat de onzekerheid toe en dan is die meetlat wel even nodig hoor!
quote:xxas schreef op 06 juni 2011 @ 14:06:
Soulsinger
Hebben jij en je man bepaalde regels afgesproken over de frequentie van de ontmoetingen die jullie mogen hebben.
Ik kon zelf nogal muggenzitften wat dat betreft: als mijn man 6 uurtjes was weggeweest en ik maar 3 uurtjes, vond ik het al oneerlijk. Zo begin je over dit soort dingen te kibbelen waardoor andere belangrijke dagelijkse dingen wat naar de achtergrond gaan verdwijnen. Was bij ons ook wel een valkuil.
Zou wel eens willen weten hoe je dergelijke practische dingen wat beter kunt regelen.
maandag 6 juni 2011 20:23
@Univerzicht: mooi dat jullie closer zijn gekomen en je die openheid erin wil houden. Ik zou minder moeite hebben met dat cammen dan met datingsites, denk ik. Dat eerste kan toch die behoefte deels invullen zonder dat je echt fysiek met elkaar bent. Maar ja, het begrip "ontrouw" vult iedereen anders in, sommigen vinden fantaseren over een ander al vreemdgaan. Ik niet.
In jouw geval (een geaardheid) kan ik dat echt niet slecht of fout vinden.. Het is wel persoonlijker dan bijv porno kijken of fantaseren iha, maar ik vind het persoonlijk toch nog een mogelijkheid om deels toch aan die behoefte tegemoet te komen, zonder dat je vrouw zich echt bedreigd hoeft te voelen of je lichamelijk echt "deelt".
Het erkennen voor jezelf van die kant van je zoals je nu doet geeft misschien alvast meer vrede dan verzet. Men zegt hier op forum: "alles wat je onderdrukt/verzet/niet "mag" maakt een vuist en vecht terug"..
Fijn dat je ons op de hoogte houdt en schrijf gerust van je af als dat nodig is! Veel succes ermee!
In jouw geval (een geaardheid) kan ik dat echt niet slecht of fout vinden.. Het is wel persoonlijker dan bijv porno kijken of fantaseren iha, maar ik vind het persoonlijk toch nog een mogelijkheid om deels toch aan die behoefte tegemoet te komen, zonder dat je vrouw zich echt bedreigd hoeft te voelen of je lichamelijk echt "deelt".
Het erkennen voor jezelf van die kant van je zoals je nu doet geeft misschien alvast meer vrede dan verzet. Men zegt hier op forum: "alles wat je onderdrukt/verzet/niet "mag" maakt een vuist en vecht terug"..
Fijn dat je ons op de hoogte houdt en schrijf gerust van je af als dat nodig is! Veel succes ermee!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 6 juni 2011 20:35
@xxas en Soul: heb eens een workshop polyamorie gevolgd en dan blijkt dat het nog moeilijk is, hoe ruimdenkend ook beiden zijn, omdat het nooit precies gelijk op zal gaan. Qua gevoelens, qua frequentie, of zelfs dat de een niet tegelijkertijd met de ander een partner buitenom heeft. En dan hebben we het alleen nog over jijzelf en je man, maar die 3en hebben ook nog hun wensen en behoeften.
Het is en blijft gewoon ingewikkeld om dat in goede banen te leiden naar ieders tevredenheid, zonder jalouzie enz.. en vergt hele goede communicatie, soms water in de wijn kunnen doen, samen een weg in vinden. En dat kan best soms heel lastig zijn..
xxas, ik vind het heel knap dat jullie nu op elkaar focussen, maar als je dit eenmaal ooit bent begonnen en die spanning en gevoelens kent, ga je idd verder met het gevoel van "gemis". Dat blijft toch ook het linke hieraan.. Voor je gevoel moet je het (allebei) doen met "minder" (dan voorheen).. En dat iets kan je voor elkaar misschien nooit invullen (nieuw, spannend, anders dan je partner). Enige wat erop zit is om dat te vervangen door samen nieuwe dingen ervoor in de plaats te verzinnen.. En misschien is het wel weer een kwestie van wennen, hoor, kan ook, geen ervaring mee..
Het is en blijft gewoon ingewikkeld om dat in goede banen te leiden naar ieders tevredenheid, zonder jalouzie enz.. en vergt hele goede communicatie, soms water in de wijn kunnen doen, samen een weg in vinden. En dat kan best soms heel lastig zijn..
xxas, ik vind het heel knap dat jullie nu op elkaar focussen, maar als je dit eenmaal ooit bent begonnen en die spanning en gevoelens kent, ga je idd verder met het gevoel van "gemis". Dat blijft toch ook het linke hieraan.. Voor je gevoel moet je het (allebei) doen met "minder" (dan voorheen).. En dat iets kan je voor elkaar misschien nooit invullen (nieuw, spannend, anders dan je partner). Enige wat erop zit is om dat te vervangen door samen nieuwe dingen ervoor in de plaats te verzinnen.. En misschien is het wel weer een kwestie van wennen, hoor, kan ook, geen ervaring mee..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 6 juni 2011 22:40
Soulsinger
Helemaal waar. Het gaat om het vertrouwen wat je in elkaar hebt en hoe je daarmee omgaat.
Jalouzie steekt/stak toch wel eens de kop op, bij een kleine onenigheid vroeg ik me al af om mijn man bij "haar" ook zo zou handelen. Is ongezond natuurlijk. Als hij dan weg was op een date, lag ik dan toch wakker en kon ik pas slapen als hij er weer was (kon soms ook diep in de nacht zijn). Dus of het ooit kan wennen, weet ik niet.
Dit tolereer je echter allemaal omdat ik zelf dan ook mijn ontmoetingen had. Dat waren meestal korte en gestolen momenten omdat mijn sv zelf ook getrouwd is. Geeft allemaal wat meer tijdsdruk.
Het belangrijkste is echter dat je thuis je gevoel niet kwijtraakt en dat was bij mij aan het gebeuren. Mijn man kon het allemaal prima handelen. Ik daarintegen had thuis veel minder behoefte aan intimiteit want dat kreeg ik wel bij mijn sv, wat veeeel spannender en leuker was voor mij...
Suzy
Het is waar, eenmaal eraan begonnen en er lijkt geen weg terug. Het gevoel niet voeden en elkaar niet zien, werkt maar ten dele.
Tienmaal raden waar ik aan denk voordat ik ga slapen, of als ik wakker wordt. Dat gevoel is altijd bij me.
Zal heus wel slijten in de loop van de tijd. Maar ik heb de neiging te bellen of een sms te sturen. Tot nu toe ben ik nog sterk dus even volhouden nog.
Helemaal waar. Het gaat om het vertrouwen wat je in elkaar hebt en hoe je daarmee omgaat.
Jalouzie steekt/stak toch wel eens de kop op, bij een kleine onenigheid vroeg ik me al af om mijn man bij "haar" ook zo zou handelen. Is ongezond natuurlijk. Als hij dan weg was op een date, lag ik dan toch wakker en kon ik pas slapen als hij er weer was (kon soms ook diep in de nacht zijn). Dus of het ooit kan wennen, weet ik niet.
Dit tolereer je echter allemaal omdat ik zelf dan ook mijn ontmoetingen had. Dat waren meestal korte en gestolen momenten omdat mijn sv zelf ook getrouwd is. Geeft allemaal wat meer tijdsdruk.
Het belangrijkste is echter dat je thuis je gevoel niet kwijtraakt en dat was bij mij aan het gebeuren. Mijn man kon het allemaal prima handelen. Ik daarintegen had thuis veel minder behoefte aan intimiteit want dat kreeg ik wel bij mijn sv, wat veeeel spannender en leuker was voor mij...
Suzy
Het is waar, eenmaal eraan begonnen en er lijkt geen weg terug. Het gevoel niet voeden en elkaar niet zien, werkt maar ten dele.
Tienmaal raden waar ik aan denk voordat ik ga slapen, of als ik wakker wordt. Dat gevoel is altijd bij me.
Zal heus wel slijten in de loop van de tijd. Maar ik heb de neiging te bellen of een sms te sturen. Tot nu toe ben ik nog sterk dus even volhouden nog.
dinsdag 7 juni 2011 09:51
@xxas: ik weet niet hoe lang jij en je man elkaar al kennen, maar ik geloof sterk in Pavlov. De blik waarmee je naar iemand kijkt wordt oa bepaald door je jarenlange ervaringen met diegene. Dat worden vaste overtuigingen, je weet onderhand hoe diegene is (iig in wisselwerking met jou) en dat vormt een bepaalde verstandhouding/beeld, wat vast lijkt te staan. Zo is hij, zo reageert hij, je kent hem. Verrassende dingen verwacht je nauwelijks meer. Ook in spannend/seksueel opzicht.
Een ander haalt vaak toch weer andere dingen in je eigen persoonlijkheid naar boven, dat geldt ook voor jou: zoals jij met minnaar bent, zo kent jouw man jou weer niet, snap je? En dat is heel moeilijk nog te veranderen/doorbreken, je hebt op elkaar een bepaalde uitwerking/wisselwerking/patroon in de omgang/interactie met elkaar.
Grotendeels zijn de verwachtingen over en weer daar ook door bepaald. En kan je het je haast niet anders voorstellen of je gevoel veranderen, door bijv opeens spannend over je man te gaan denken (net zo spannend als hoe het met je minnaar is). Al zou je het aktief en bewust willen "sturen", je gevoel laat zich niet makkelijk sturen. Ik denk oa omdat je dat niet kan voorstellen bij je man (obv ervaring dus, hoe het is, hoe hij is.
Toch is dat soms wel mogelijk (zie oa Soul en Jahoe). In mijn geval hield ik nog steeds van ex, maar kreeg daar met de beste wil vd wereld geen opwindende seksuele beelden/gevoelens bij.. ook niet van het idee dat zowel hij als ik hebben "bijgeleerd" (ervaringen met anderen), dus ik zal niet weer verliefd of verlust worden op ex. Gewoon omdat je denkt/weet dat sommige dingen niet gaan gebeuren. Je toetst denk ik aan "de realiteit" zoals het is, en moeilijk die persoon voor te stellen met ander (seksueel) gedrag als wat je kent.
Ken je dat tv-programma van jaren geleden: beter in bed heette dat? Dat was in sommige gevallen wel te doorbreken, maar dan vaak de hele manier van wisselwerking (bijv hij zeeg op de bank neer, zij zwoegend om eten te koken, af te ruimen, kinderen naar bed te brengen (haar ergernis: hij helpt niet, zit ongeinteresseerd achter tv, ziet me niet staan). En dan, als zij total loss eindelijk ook ging zitten, had hij vanuit het niks zin in seks, zat aan haar, zonder uitwerking (zijn ergernis dan weer), enz.
Het zat dan in de hele manier van doen tov elkaar, allerlei aannames, altijd zelfde patronen, niet uiten van wensen (geen contact of echte aandacht/ waardering, manier van verleiding). De voorgestelde veranderingen lagen op allerlei vlak (interesse tonen, communicatie, verdeling van taken, vragen om wat je nodig hebt, wederzijdse waardering, wederzijds nadenken over (vergeten/onbewuste) behoeften enz).
Ik denk dat het soms op tijd is (door wake-up call bewust wordt van je behoefte, bijv door een affaire) en soms te laat om ingesleten wisselwerking te veranderen. Met name in seksueel opzicht wordt opwinding grotendeels bepaald door de verwachting. 1000 spannende/bevredigende ervaringen met iemand worden niet zomaar teniet gedaan als het een keertje minder is. Andersom zullen 1000 niet-(heel)opwindende ervaringen niet opeens zorgen voor spetterende verwachtingen voor de 1001e keer. Dat kan/gaat pas veranderen als daar een aantal wel spannende tegenover staan. Dan groeit het vertrouwen/geloof de andere kant op.
Daar zit misschien een gezonde dosis hoop op, bijv die stellen die gecoacht werden, deden dat in de hoop dat (met nieuwe tips) eea ging veranderen. Daar kan je dan over fantaseren, bijv. Als het zover is (ontwikkeld) dat je je dat niet meer kan voorstellen, met diegene althans, dan heb je die ervaringen zo gekoppeld aan die persoon (je man) en die spannende zo aan een ander (minnaar), dat je ook niet meer openstaat (of wederzijds) voor hoop en geloof dat het nog anders wordt.
Ik denk dat het moeilijk, maar zeker niet onmogelijk is om (soms jarenlange) ervaringen nog te keren. Daar is soms toch een impuls van buitenaf voor nodig (je ziet dan toch parenclubs, swingen, open relaties, seksuoloog enz in beeld komen). Op eigen houtje eigen patronen doorbreken is vaak al lastig en die met je partner samen al helemaal, omdat die ander dan ook nog moet meeveranderen (en dat willen ook nog).
Het is denk ik heel moeilijk door te gaan op de oude voet, zonder die minnaars, die het leven van buitenaf spannender maakten en voor wie die gevoelens "gereserveerd/gekoppeld zijn".. Ex wou destijds een "herstart", maar dan wel zijn minnares blijven zien. Dat gaat niet, want dan blijft de focus bij diegene liggen en die staat (al) symbool voor spannend. Het zou of heel geforceerd zijn (die koppeling ligt toch daar, je fantasie, met diegene wil je die seks) of thuis zoals vanouds blijven en een gemis achterlaten, wat nr 1 niet invult (of meer kan invullen)..
Zonder minnaars de draad weer oppakken betekent of dat accepteren of nog veranderen, idd laten verwateren en aktief en bewust je best doen om dat (weer) bij elkaar terug te vinden/ te aktiveren/ veranderen. Als je denkt dat dat laatste onmogelijk is en nooit gaat gebeuren, wordt het lastig, dan wordt het eerder "aanvaarden" ofwel "genoegen nemen met"..
Die hoop of geloof dat dat nog gaat veranderen richting wat jij nodig hebt voor opwindende vrijpartijen, kan oa nog ontstaan door communiceren, ipv denken te weten/aannames over die ander. Ook na 20 jaar kan het zijn dat die partner onbewust met bepaalde wensen/fantasieen/aannames rondloopt, die jij niet weet of invult. Het kan mogelijkheden scheppen, het beeld bijstellen, onverwachte kanten van iemand blootleggen of juist zeker weten dat het blijft zoals het is.
Mijn ex had geen idee van mijn heimelijke verlangens (ook niet na hints in die richting) en die heb ik ook nooit uitgesproken. Andersom vond hij de seks zoals we die hadden prima, maar niet vaak genoeg. Hij had geen idee wat hij eraan kon doen om mij in de stemming te krijgen, herhaalde dus maar zoals hij gewend was. En zolang ik kon fantaseren dat hij mij anders zou benaderen, kon ik opgewonden worden met hem in de hoofdrol. Het vertellen (en zeker weten dat dat niet ging gebeuren, omdat hij daar niks mee had/heeft) zou ook inhouden dat alle hoop (en dus alle fantasie over mijn soort vrijpartijen/seks) zou verdwijnen en ik seks helemaal niet meer zou koppelen aan hem, snap je?
Pas later (na scheiding) opener over kunnen praten met hem. Er vielen ook muntjes bij hem (hij had daar ook zijn aannames over, dat ik geen interesse/zin in seks had, of hem niet aantrekkelijk vond, niet spontaan geil kon worden, enz). Soms kan dat niet meer nader tot elkaar komen.
Als ik nu seks wil met iemand, dan zorg ik ervoor dat eea vooraf al duidelijk is (mijn beleving). Ben je al jaren samen en verliefd/houden van/gezin dan ligt dat soms dus anders. Dan werkt "zeker weten" soms dus juist averechts, omdat je dan weet wat je wel en niet kan verwachten. En je daarbij neer moet leggen (allebei) of tegemoet kan komen, of andere oplossingen zoeken..
Waren we op zeker punt wel eerlijk en open geweest, dan waren wij misschien ook gegroeid naar open relatie, dat is bijna onontkomelijk bij grote verschillen (ik meer bdsm en hij niks mee). Dan laat je allebei het idee los van dat per se bij elkaar moeten vinden. Maar ook dat is niet altijd makkelijk, zo blijkt (jalouzie oa). Ik denk wel dat veel mensen die een minnaar/minnares hebben, en die niet alle seks voor diegene "bewaren", hun eigen "geile staat" (door contact en wisselwerking met minnaar in gang gezet/gaande gehouden) die opwinding "gebruiken" om met hun partner (nr 1) te seksen. wat daardoor ook leuker/opwindender is.
En als je dat toch samen weet te doen (samen verheugen, samen opwinding delen, zoals swingers), je die onderlinge bijzondere band weet te behouden en/of versterken. De meest succesvolle open relatie-stellen hebben samen ook fijne seks, denk ik. Als het "in plaats van" (met je partner) is, en vooral de ander je een impuls geeft (allebei los van elkaar met een eigen minnaar/minnares) is dat moeilijker.
Nog lastiger is als je dat allebei stopt (wegens gevaar van teveel gevoelens en niks meer overhouden voor je partner thuis) en (nog) niks voor in de plaats is (dus allebei op je eiland in dat opzicht). Ik weet niet wat de oplossing daarvoor 1,2,3 zou zijn om nog nader te komen (of te accepteren van gemis, je op andere dingen richten, die wel overeenkomen en je wel waardeert/koestert). Zolang je fantasie over een ander gaat, is het redelijk "kansloos" dat het intiemer/opwindender wordt met eigen partner, vrees ik. Dan zal je toch samen weer opwindender dingen moeten aktiveren/proberen/experimenteren, wil je dat veranderen. Zolang dat in je mind aan iemand anders gekoppeld is, sta je niet echt open voor je man, denk ik. Die koppeling is alleen bewust nog te veranderen (communiceren, elkaar opgeilen met bepaalde wensen enz).
Wens je veel succes!
Een ander haalt vaak toch weer andere dingen in je eigen persoonlijkheid naar boven, dat geldt ook voor jou: zoals jij met minnaar bent, zo kent jouw man jou weer niet, snap je? En dat is heel moeilijk nog te veranderen/doorbreken, je hebt op elkaar een bepaalde uitwerking/wisselwerking/patroon in de omgang/interactie met elkaar.
Grotendeels zijn de verwachtingen over en weer daar ook door bepaald. En kan je het je haast niet anders voorstellen of je gevoel veranderen, door bijv opeens spannend over je man te gaan denken (net zo spannend als hoe het met je minnaar is). Al zou je het aktief en bewust willen "sturen", je gevoel laat zich niet makkelijk sturen. Ik denk oa omdat je dat niet kan voorstellen bij je man (obv ervaring dus, hoe het is, hoe hij is.
Toch is dat soms wel mogelijk (zie oa Soul en Jahoe). In mijn geval hield ik nog steeds van ex, maar kreeg daar met de beste wil vd wereld geen opwindende seksuele beelden/gevoelens bij.. ook niet van het idee dat zowel hij als ik hebben "bijgeleerd" (ervaringen met anderen), dus ik zal niet weer verliefd of verlust worden op ex. Gewoon omdat je denkt/weet dat sommige dingen niet gaan gebeuren. Je toetst denk ik aan "de realiteit" zoals het is, en moeilijk die persoon voor te stellen met ander (seksueel) gedrag als wat je kent.
Ken je dat tv-programma van jaren geleden: beter in bed heette dat? Dat was in sommige gevallen wel te doorbreken, maar dan vaak de hele manier van wisselwerking (bijv hij zeeg op de bank neer, zij zwoegend om eten te koken, af te ruimen, kinderen naar bed te brengen (haar ergernis: hij helpt niet, zit ongeinteresseerd achter tv, ziet me niet staan). En dan, als zij total loss eindelijk ook ging zitten, had hij vanuit het niks zin in seks, zat aan haar, zonder uitwerking (zijn ergernis dan weer), enz.
Het zat dan in de hele manier van doen tov elkaar, allerlei aannames, altijd zelfde patronen, niet uiten van wensen (geen contact of echte aandacht/ waardering, manier van verleiding). De voorgestelde veranderingen lagen op allerlei vlak (interesse tonen, communicatie, verdeling van taken, vragen om wat je nodig hebt, wederzijdse waardering, wederzijds nadenken over (vergeten/onbewuste) behoeften enz).
Ik denk dat het soms op tijd is (door wake-up call bewust wordt van je behoefte, bijv door een affaire) en soms te laat om ingesleten wisselwerking te veranderen. Met name in seksueel opzicht wordt opwinding grotendeels bepaald door de verwachting. 1000 spannende/bevredigende ervaringen met iemand worden niet zomaar teniet gedaan als het een keertje minder is. Andersom zullen 1000 niet-(heel)opwindende ervaringen niet opeens zorgen voor spetterende verwachtingen voor de 1001e keer. Dat kan/gaat pas veranderen als daar een aantal wel spannende tegenover staan. Dan groeit het vertrouwen/geloof de andere kant op.
Daar zit misschien een gezonde dosis hoop op, bijv die stellen die gecoacht werden, deden dat in de hoop dat (met nieuwe tips) eea ging veranderen. Daar kan je dan over fantaseren, bijv. Als het zover is (ontwikkeld) dat je je dat niet meer kan voorstellen, met diegene althans, dan heb je die ervaringen zo gekoppeld aan die persoon (je man) en die spannende zo aan een ander (minnaar), dat je ook niet meer openstaat (of wederzijds) voor hoop en geloof dat het nog anders wordt.
Ik denk dat het moeilijk, maar zeker niet onmogelijk is om (soms jarenlange) ervaringen nog te keren. Daar is soms toch een impuls van buitenaf voor nodig (je ziet dan toch parenclubs, swingen, open relaties, seksuoloog enz in beeld komen). Op eigen houtje eigen patronen doorbreken is vaak al lastig en die met je partner samen al helemaal, omdat die ander dan ook nog moet meeveranderen (en dat willen ook nog).
Het is denk ik heel moeilijk door te gaan op de oude voet, zonder die minnaars, die het leven van buitenaf spannender maakten en voor wie die gevoelens "gereserveerd/gekoppeld zijn".. Ex wou destijds een "herstart", maar dan wel zijn minnares blijven zien. Dat gaat niet, want dan blijft de focus bij diegene liggen en die staat (al) symbool voor spannend. Het zou of heel geforceerd zijn (die koppeling ligt toch daar, je fantasie, met diegene wil je die seks) of thuis zoals vanouds blijven en een gemis achterlaten, wat nr 1 niet invult (of meer kan invullen)..
Zonder minnaars de draad weer oppakken betekent of dat accepteren of nog veranderen, idd laten verwateren en aktief en bewust je best doen om dat (weer) bij elkaar terug te vinden/ te aktiveren/ veranderen. Als je denkt dat dat laatste onmogelijk is en nooit gaat gebeuren, wordt het lastig, dan wordt het eerder "aanvaarden" ofwel "genoegen nemen met"..
Die hoop of geloof dat dat nog gaat veranderen richting wat jij nodig hebt voor opwindende vrijpartijen, kan oa nog ontstaan door communiceren, ipv denken te weten/aannames over die ander. Ook na 20 jaar kan het zijn dat die partner onbewust met bepaalde wensen/fantasieen/aannames rondloopt, die jij niet weet of invult. Het kan mogelijkheden scheppen, het beeld bijstellen, onverwachte kanten van iemand blootleggen of juist zeker weten dat het blijft zoals het is.
Mijn ex had geen idee van mijn heimelijke verlangens (ook niet na hints in die richting) en die heb ik ook nooit uitgesproken. Andersom vond hij de seks zoals we die hadden prima, maar niet vaak genoeg. Hij had geen idee wat hij eraan kon doen om mij in de stemming te krijgen, herhaalde dus maar zoals hij gewend was. En zolang ik kon fantaseren dat hij mij anders zou benaderen, kon ik opgewonden worden met hem in de hoofdrol. Het vertellen (en zeker weten dat dat niet ging gebeuren, omdat hij daar niks mee had/heeft) zou ook inhouden dat alle hoop (en dus alle fantasie over mijn soort vrijpartijen/seks) zou verdwijnen en ik seks helemaal niet meer zou koppelen aan hem, snap je?
Pas later (na scheiding) opener over kunnen praten met hem. Er vielen ook muntjes bij hem (hij had daar ook zijn aannames over, dat ik geen interesse/zin in seks had, of hem niet aantrekkelijk vond, niet spontaan geil kon worden, enz). Soms kan dat niet meer nader tot elkaar komen.
Als ik nu seks wil met iemand, dan zorg ik ervoor dat eea vooraf al duidelijk is (mijn beleving). Ben je al jaren samen en verliefd/houden van/gezin dan ligt dat soms dus anders. Dan werkt "zeker weten" soms dus juist averechts, omdat je dan weet wat je wel en niet kan verwachten. En je daarbij neer moet leggen (allebei) of tegemoet kan komen, of andere oplossingen zoeken..
Waren we op zeker punt wel eerlijk en open geweest, dan waren wij misschien ook gegroeid naar open relatie, dat is bijna onontkomelijk bij grote verschillen (ik meer bdsm en hij niks mee). Dan laat je allebei het idee los van dat per se bij elkaar moeten vinden. Maar ook dat is niet altijd makkelijk, zo blijkt (jalouzie oa). Ik denk wel dat veel mensen die een minnaar/minnares hebben, en die niet alle seks voor diegene "bewaren", hun eigen "geile staat" (door contact en wisselwerking met minnaar in gang gezet/gaande gehouden) die opwinding "gebruiken" om met hun partner (nr 1) te seksen. wat daardoor ook leuker/opwindender is.
En als je dat toch samen weet te doen (samen verheugen, samen opwinding delen, zoals swingers), je die onderlinge bijzondere band weet te behouden en/of versterken. De meest succesvolle open relatie-stellen hebben samen ook fijne seks, denk ik. Als het "in plaats van" (met je partner) is, en vooral de ander je een impuls geeft (allebei los van elkaar met een eigen minnaar/minnares) is dat moeilijker.
Nog lastiger is als je dat allebei stopt (wegens gevaar van teveel gevoelens en niks meer overhouden voor je partner thuis) en (nog) niks voor in de plaats is (dus allebei op je eiland in dat opzicht). Ik weet niet wat de oplossing daarvoor 1,2,3 zou zijn om nog nader te komen (of te accepteren van gemis, je op andere dingen richten, die wel overeenkomen en je wel waardeert/koestert). Zolang je fantasie over een ander gaat, is het redelijk "kansloos" dat het intiemer/opwindender wordt met eigen partner, vrees ik. Dan zal je toch samen weer opwindender dingen moeten aktiveren/proberen/experimenteren, wil je dat veranderen. Zolang dat in je mind aan iemand anders gekoppeld is, sta je niet echt open voor je man, denk ik. Die koppeling is alleen bewust nog te veranderen (communiceren, elkaar opgeilen met bepaalde wensen enz).
Wens je veel succes!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 7 juni 2011 12:07
Suzy
Wij zijn al meer dan 20 jaar getrouwd.
Ik destijds zo groen als gras en had totaal geen ervaring op sexueel gebied.
In de loop van de jaren ga je dan samen ontdekken hoe je ook in sexueel opzicht tegenover elkaar staat.
Ik ben in dat opzicht altijd heel erg gesloten geweest en dat had mijn man maar te accepteren. Komt ook vanuit opvoeding (al wil ik daar niet volledig de schuld bij leggen). Sex was toch een onderwerp wat vroeger angstvallig vermeden werd. Eerst je studie, dan een baan en niets doen voor je huwelijk.
Zo is sex voor mij ook altijd ondergeschikt geweest in onze relatie. Er waren altijd belangrijkere dingen. Vooral nadat er kinderen kwamen stond mijn hoofd er meestal niet na. En zo beland je in een vicueuze cirkel.
Mijn man daarentegen heeft altijd geprobeerd mij te stimuleren, maar heeft dat in de loop van de tijd opgegeven. Er kwam van mijn kant toch geen respons.
En dan ben ik notabene degene die vreemdgegaan is.....
Toen is er bij mij die opening gekomen. Toen heb ik ervaren hoe je sex ook kunt beleven. Niet reeel natuurlijk omdat het stiekum ging en dus veeeel spannender is als thuis met je eigen man.
Voor mijn man uiteraard extra pijnlijk dat een andere man met mij dit heeft kunnen bereiken,
Aanvankelijk ging het thuis ook een stuk beter. Toen het bedrog uitkwam is alles weer ingekakt.
Helemaal waar wat je zegt dat ik die koppeling van gevoelens naar die sv zal moeten loslaten om thuis te kunnen openstaan voor mijn man.
Het is nu een aantal weken geleden dat ik deze sv gezien heb en hij beheerst nog altijd mijn fantasie en gedachten en dat is idd belemmerend. De relatie met een sv een nooit een graadmeter voor hoe je het thuis hebt. Er is spanning, je voelt je extra begeerd en je ziet alleen maar de leuke dingen en goede kanten van die persoon.
Weer beginnen daarentegen kan alleen maar als ik mijn gevoelens thuis laat en het goed zou kunnen splitsen. Precies wat mijn man ook altijd zegt: je kunt alleen maar een goede open relatie hebben door het thuis ook nog goed te hebben samen, anders is het gedoemd te mislukken.
Dit is momenteel het dilemma. Voorlopig gewoon even rust en alles laten bezinken is momenteel voor mij het beste denk ik.
Wij zijn al meer dan 20 jaar getrouwd.
Ik destijds zo groen als gras en had totaal geen ervaring op sexueel gebied.
In de loop van de jaren ga je dan samen ontdekken hoe je ook in sexueel opzicht tegenover elkaar staat.
Ik ben in dat opzicht altijd heel erg gesloten geweest en dat had mijn man maar te accepteren. Komt ook vanuit opvoeding (al wil ik daar niet volledig de schuld bij leggen). Sex was toch een onderwerp wat vroeger angstvallig vermeden werd. Eerst je studie, dan een baan en niets doen voor je huwelijk.
Zo is sex voor mij ook altijd ondergeschikt geweest in onze relatie. Er waren altijd belangrijkere dingen. Vooral nadat er kinderen kwamen stond mijn hoofd er meestal niet na. En zo beland je in een vicueuze cirkel.
Mijn man daarentegen heeft altijd geprobeerd mij te stimuleren, maar heeft dat in de loop van de tijd opgegeven. Er kwam van mijn kant toch geen respons.
En dan ben ik notabene degene die vreemdgegaan is.....
Toen is er bij mij die opening gekomen. Toen heb ik ervaren hoe je sex ook kunt beleven. Niet reeel natuurlijk omdat het stiekum ging en dus veeeel spannender is als thuis met je eigen man.
Voor mijn man uiteraard extra pijnlijk dat een andere man met mij dit heeft kunnen bereiken,
Aanvankelijk ging het thuis ook een stuk beter. Toen het bedrog uitkwam is alles weer ingekakt.
Helemaal waar wat je zegt dat ik die koppeling van gevoelens naar die sv zal moeten loslaten om thuis te kunnen openstaan voor mijn man.
Het is nu een aantal weken geleden dat ik deze sv gezien heb en hij beheerst nog altijd mijn fantasie en gedachten en dat is idd belemmerend. De relatie met een sv een nooit een graadmeter voor hoe je het thuis hebt. Er is spanning, je voelt je extra begeerd en je ziet alleen maar de leuke dingen en goede kanten van die persoon.
Weer beginnen daarentegen kan alleen maar als ik mijn gevoelens thuis laat en het goed zou kunnen splitsen. Precies wat mijn man ook altijd zegt: je kunt alleen maar een goede open relatie hebben door het thuis ook nog goed te hebben samen, anders is het gedoemd te mislukken.
Dit is momenteel het dilemma. Voorlopig gewoon even rust en alles laten bezinken is momenteel voor mij het beste denk ik.
woensdag 8 juni 2011 13:31
Eindelijk eens de tijd nemen om op iemand anders te reageren. Allereerst heb ik de posts van xxas gelezen. Je geeft zelf ook al aan hoe pijnlijk het voor je man is om te aanvaarden dat hij je niet zo kan raken. Ik heb wel bewondering voor zijn geduld met de beperkte invulling van de intimiteit. Wat ik wel herken is dat je op jonge leeftijd in een relatie rolt, terwijl je nu veel bewuster naar een seksuele match in een relatie zou zoeken.
Weet je waarom die seksuele klik met je (ex)-minnaar zo groot is? Is het omdat hij de grote, sterke, geslaagde knappe topman is, waar iedere vrouw op valt? Of is het de voorbereiding? Dat je lang bezig bent aan het denken over wat komen gaat? Of is het toch het stiekeme, het onverwachte?
Zou het jullie allebei niet helpen om bewust de knop op lust te zetten. Ruimte nemen om opwinding te zoeken, om het te plannen, zodat je alvast in de stemming komt. Mijn ervaring is dat seks hebben en er mee bezig zijn ook weer een stimulans is voor verdere zin. Dat heb je ook ervaren, thuis was het beter toen die minnaar er was. En het zou ook kunnen helpen als je man je toestaat jouw fantasie over je minnaar in het spel met hem te betrekken. Ook zou je de elementen "stiekem" en "anders" er in kunnen verweven. Maar misschien begint het met het besef dat je samen het verlangen terug wil vinden. Dat je je anders toch weer laat verleiden. Jij sms't niet, maar als je minnaar sms't houd je de boot dan af?
Ik geef ook direct toe dat vrouwelijke gevoelens ingewikkelder zijn dan mannelijke in dit opzicht. Zo sterk naar één persoon toe gericht, en na een verbond bijna niet los te laten.
Aan Suzy wilde ik nog schrijven dat het webcammen voor mij niet goed voelt omdat het zonder toestemming is. Ook wordt de drempel naar vreemdgaan dan lager, terwijl ik die nu juist hoger probeer te maken. Naast cammen kun je chatten, als je dan in de buurt blijkt te wonen en ik wordt uitgenodigd om langs te komen........ .
Niemand ziet aan mij dat ik met deze gevoelens rondloop, en als ik niet actief ben zal er dus ook niets gebeuren. Ik geef onmiddellijk toe dat ik onvoldoende rem zal hebben als ik door iemand bij een goede gelegenheid verleid zou worden.
Weet je waarom die seksuele klik met je (ex)-minnaar zo groot is? Is het omdat hij de grote, sterke, geslaagde knappe topman is, waar iedere vrouw op valt? Of is het de voorbereiding? Dat je lang bezig bent aan het denken over wat komen gaat? Of is het toch het stiekeme, het onverwachte?
Zou het jullie allebei niet helpen om bewust de knop op lust te zetten. Ruimte nemen om opwinding te zoeken, om het te plannen, zodat je alvast in de stemming komt. Mijn ervaring is dat seks hebben en er mee bezig zijn ook weer een stimulans is voor verdere zin. Dat heb je ook ervaren, thuis was het beter toen die minnaar er was. En het zou ook kunnen helpen als je man je toestaat jouw fantasie over je minnaar in het spel met hem te betrekken. Ook zou je de elementen "stiekem" en "anders" er in kunnen verweven. Maar misschien begint het met het besef dat je samen het verlangen terug wil vinden. Dat je je anders toch weer laat verleiden. Jij sms't niet, maar als je minnaar sms't houd je de boot dan af?
Ik geef ook direct toe dat vrouwelijke gevoelens ingewikkelder zijn dan mannelijke in dit opzicht. Zo sterk naar één persoon toe gericht, en na een verbond bijna niet los te laten.
Aan Suzy wilde ik nog schrijven dat het webcammen voor mij niet goed voelt omdat het zonder toestemming is. Ook wordt de drempel naar vreemdgaan dan lager, terwijl ik die nu juist hoger probeer te maken. Naast cammen kun je chatten, als je dan in de buurt blijkt te wonen en ik wordt uitgenodigd om langs te komen........ .
Niemand ziet aan mij dat ik met deze gevoelens rondloop, en als ik niet actief ben zal er dus ook niets gebeuren. Ik geef onmiddellijk toe dat ik onvoldoende rem zal hebben als ik door iemand bij een goede gelegenheid verleid zou worden.
woensdag 8 juni 2011 13:56
Univericht
Dankje voor je reactie en je goede tips.
Nou deze bewust man is absoluut niet een man waar vrouwen naar omkijken. Integendeel zelf. Zou zelfs durven te beweren dat mijn eigen man dit zou winnen.
Het is een succesvolle man met een vlotte babbel en veel gevoel en inlevingsvermogen voor vrouwen. Hij gaat in op onzekerheden en kan goed vleien. Daar trapt xxas dus heel bewust in. Vrouwen vooral van een bepaalde leeftijd (zoals ik) zoeken de bevestiging dat ze nog meetellen of "in de markt liggen"en dan ga je voor de ratten. Hoe vaak je eigen man ook zegt dat je er nog leuk uitziet, maakt allemaal niet uit. Een andere man geloof je eerder............
Helemaal waar dat wij dat thuis moeten opbouwen en die spanning die ik met mijn sv had moet gaan gebruiken. Kan het niet helpen tijdens de daad altijd weer terug te denken aan hoe het met hem was, uiteraard heel anders.
Dat is het probleem met mij"ik wil het allemaal".......
Het beheerst mijn gedachten en zal er wat aan moeten gaan doen om hem uit mijn systeem te krijgen.
Als hij smst, zal ik reageren, dat weet ik. Dat wil niet zeggen dat ik hem ga ontmoeten. Het blijft voor mij altijd een leuke man (roze bril dus) en daarom moeilijk los te laten.
Het probleem is, je blijft je man toch altijd zien als degene die je al zo lang kent. Die je op een bepaalde manier aankijkt of aanraakt. Bij die andere man was dat altijd weer een verrassing en had ik aan een blik van hem al genoeg om in de stemming te komen.
Wij staan nu samen aan die twee sprong. Eerst helemaal even niets en samen weer onze weg vinden.
Mijn man zelf staat er niet perse afwijzend tegenover om het weer te proberen om onze relatie te openen. Alleen moeten we nu heel voorzichtig zijn omdat we de gevaren ervan duidelijk hebben ervaren. Maar je leert er veel van en ik ben ervan overtuigd dat je bepaalde fouten dan ook niet meer zult maken.
Uiteraard is het altijd beter je gevoel en spanning thuis te vinden en te houden. Het is alleen zo verdomd moeilijk als je er eenmaal van geproefd hebt...
Dankje voor je reactie en je goede tips.
Nou deze bewust man is absoluut niet een man waar vrouwen naar omkijken. Integendeel zelf. Zou zelfs durven te beweren dat mijn eigen man dit zou winnen.
Het is een succesvolle man met een vlotte babbel en veel gevoel en inlevingsvermogen voor vrouwen. Hij gaat in op onzekerheden en kan goed vleien. Daar trapt xxas dus heel bewust in. Vrouwen vooral van een bepaalde leeftijd (zoals ik) zoeken de bevestiging dat ze nog meetellen of "in de markt liggen"en dan ga je voor de ratten. Hoe vaak je eigen man ook zegt dat je er nog leuk uitziet, maakt allemaal niet uit. Een andere man geloof je eerder............
Helemaal waar dat wij dat thuis moeten opbouwen en die spanning die ik met mijn sv had moet gaan gebruiken. Kan het niet helpen tijdens de daad altijd weer terug te denken aan hoe het met hem was, uiteraard heel anders.
Dat is het probleem met mij"ik wil het allemaal".......
Het beheerst mijn gedachten en zal er wat aan moeten gaan doen om hem uit mijn systeem te krijgen.
Als hij smst, zal ik reageren, dat weet ik. Dat wil niet zeggen dat ik hem ga ontmoeten. Het blijft voor mij altijd een leuke man (roze bril dus) en daarom moeilijk los te laten.
Het probleem is, je blijft je man toch altijd zien als degene die je al zo lang kent. Die je op een bepaalde manier aankijkt of aanraakt. Bij die andere man was dat altijd weer een verrassing en had ik aan een blik van hem al genoeg om in de stemming te komen.
Wij staan nu samen aan die twee sprong. Eerst helemaal even niets en samen weer onze weg vinden.
Mijn man zelf staat er niet perse afwijzend tegenover om het weer te proberen om onze relatie te openen. Alleen moeten we nu heel voorzichtig zijn omdat we de gevaren ervan duidelijk hebben ervaren. Maar je leert er veel van en ik ben ervan overtuigd dat je bepaalde fouten dan ook niet meer zult maken.
Uiteraard is het altijd beter je gevoel en spanning thuis te vinden en te houden. Het is alleen zo verdomd moeilijk als je er eenmaal van geproefd hebt...
woensdag 8 juni 2011 17:41
Soulsinger
Hebben jij en je man meerdere vrienden cq vriendinnen? Zoeken jullie dan bewust gelijkgestemden? Daarmee bedoel ik mensen die zelf ook gebonden zijn of maakt dat niet uit.
Ben wel nieuwsgierig he, maar ik wil zo graag weten hoe dat bij andere mensen werkt.
Wij zitten hier nl. nog in de twijfelzone wel of niet weer beginnen.
Hebben jij en je man meerdere vrienden cq vriendinnen? Zoeken jullie dan bewust gelijkgestemden? Daarmee bedoel ik mensen die zelf ook gebonden zijn of maakt dat niet uit.
Ben wel nieuwsgierig he, maar ik wil zo graag weten hoe dat bij andere mensen werkt.
Wij zitten hier nl. nog in de twijfelzone wel of niet weer beginnen.
woensdag 8 juni 2011 23:57
@xxas: Vraag maar raak, maar of ik overal antwoord op geef weet ik nog niet. Je kunt die vragen ook in het Minnaar-topic stellen of in het topic Open relaties.
Ik heb zelf niet meerdere vrienden naast elkaar gehad, mijn man heeft wel meerdere vriendinnen tegelijk, maar daar zitten ook platonische bij. We zochten in principe naar mensen die net als wij in een stabiele relatie zitten, dus geen singles, en liefst mensen die thuis ook open en eerlijk zijn naar hun partner. Dat leek ons het veiligst voor onze eigen relatie.
Zo hadden we het van tevoren bedacht, maar in de praktijk pakte dat heel anders uit. De vriendinnen van mijn man hadden aanvankelijk een relatie, maar die bleek minder stabiel dan ze dachten; in de praktijk leven ze als single. En ik ging toch om met mannen die vreemdgaan.
Zo verleg je je allebei je grenzen, maar als je daar goed over praat samen en niets tegen elkaars zin doet, hoeft dat niet tot problemen te leiden.
Ik heb zelf niet meerdere vrienden naast elkaar gehad, mijn man heeft wel meerdere vriendinnen tegelijk, maar daar zitten ook platonische bij. We zochten in principe naar mensen die net als wij in een stabiele relatie zitten, dus geen singles, en liefst mensen die thuis ook open en eerlijk zijn naar hun partner. Dat leek ons het veiligst voor onze eigen relatie.
Zo hadden we het van tevoren bedacht, maar in de praktijk pakte dat heel anders uit. De vriendinnen van mijn man hadden aanvankelijk een relatie, maar die bleek minder stabiel dan ze dachten; in de praktijk leven ze als single. En ik ging toch om met mannen die vreemdgaan.
Zo verleg je je allebei je grenzen, maar als je daar goed over praat samen en niets tegen elkaars zin doet, hoeft dat niet tot problemen te leiden.
donderdag 9 juni 2011 08:39
Het is duidelijk xxas. Is het zo dat je man hier ook gewoon meeleest? Het verlangen naar het spannende van het nieuwe zorgt snel voor een gevoel van opwinding. Misschien zijn er thuis ook nieuwe stappen te zetten, maar ik begrijp dat dit altijd anders is. Wat ik bewust doe is het geweldige gevoel dat het verlangen naar elkaar geeft voldoende te uiten. Voelde me daar eerst nogal gegeneerd bij, maar probeer nu open het plezier dat het vrijen geeft naar mijn vrouw toe te uiten. Het voelt goddelijk, dus waarom niet het gevoel uiten dat je een godin in bed hebt? Dat is toch wat anders dan zeggen dat iemand er goed uit ziet. Dit werkt andersom ook, probeer ook complimenten te uiten. En misschien hebben jij of je man ook verlangens om eens verder te gaan in het liefdesspel dan je van elkaar gewend bent. Vooral oude gene laten varen en je alleen openstellen voor dat lustgevoel en het experiment kan dan ook een nieuwe impuls geven.
Het lijkt er op dat er in ieder geval ruimte is om te bewegen, en daar denken jullie samen over na. Succes met de weg die jullie gaan volgen!
Het lijkt er op dat er in ieder geval ruimte is om te bewegen, en daar denken jullie samen over na. Succes met de weg die jullie gaan volgen!
donderdag 9 juni 2011 18:42
Soulsinger. Dankjewel voor je antwoord
Ja mensen doen zich vaak anders voor dan ze zijn. Blijkt die stabiele relatie van die vriend toch niet echt zo goed te zijn.
En een open en eerlijke relatie thuis, hebben ook heel weinig mensen. Mijn vriend ontmoette mij ook stiekum en dat legt ook een extra druk op je. Ivm. tijd en allerlei andere praktische dingen.
Gaat zo'n man dan idd thuis breken en laat je je teveel meesleuren door de gevoelens, dan wordt het gevaarlijk, zelfs als je het thuis goed hebt.
Wel fijn om te lezen dat het zoals bij jullie, blijkbaar toch kan.
Univerzicht
Nee ik laat mijn man niet meelezen. Hij weet dat ik af en toe op een forum zit. Maar ik ben hier soms wel erg eerlijk en er zijn een aantal dingen die hem toch wel zouden kwetsen als hij dat zou lezen.
Fijn dat jullie die openheid hebben jullie gevoelens zo naar elkaar te kunnen uiten.
Ik ben nogal gereserveerd wat dat betreft het liefst snel en zo min mogelijk geluid zodat de kinderen het niet horen.
Niet echt spannend van mijn kant natuurlijk.
Nu de kinderen groter worden, wel makkelijker om ook eens een keer thuis weg te zijn en dat gaan we ook zeker doen.
Helemaal waar wat je zegt van die complimenten, als mijn man het zegt hoor ik het zelfs niet, van een ander des te meer.
Ik zal hier echt wat meer bij stil moeten staan.
Ja mensen doen zich vaak anders voor dan ze zijn. Blijkt die stabiele relatie van die vriend toch niet echt zo goed te zijn.
En een open en eerlijke relatie thuis, hebben ook heel weinig mensen. Mijn vriend ontmoette mij ook stiekum en dat legt ook een extra druk op je. Ivm. tijd en allerlei andere praktische dingen.
Gaat zo'n man dan idd thuis breken en laat je je teveel meesleuren door de gevoelens, dan wordt het gevaarlijk, zelfs als je het thuis goed hebt.
Wel fijn om te lezen dat het zoals bij jullie, blijkbaar toch kan.
Univerzicht
Nee ik laat mijn man niet meelezen. Hij weet dat ik af en toe op een forum zit. Maar ik ben hier soms wel erg eerlijk en er zijn een aantal dingen die hem toch wel zouden kwetsen als hij dat zou lezen.
Fijn dat jullie die openheid hebben jullie gevoelens zo naar elkaar te kunnen uiten.
Ik ben nogal gereserveerd wat dat betreft het liefst snel en zo min mogelijk geluid zodat de kinderen het niet horen.
Niet echt spannend van mijn kant natuurlijk.
Nu de kinderen groter worden, wel makkelijker om ook eens een keer thuis weg te zijn en dat gaan we ook zeker doen.
Helemaal waar wat je zegt van die complimenten, als mijn man het zegt hoor ik het zelfs niet, van een ander des te meer.
Ik zal hier echt wat meer bij stil moeten staan.
vrijdag 10 juni 2011 17:40
quote:xxas schreef op 09 juni 2011 @ 18:42:Ja mensen doen zich vaak anders voor dan ze zijn. Blijkt die stabiele relatie van die vriend toch niet echt zo goed te zijn. En een open en eerlijke relatie thuis, hebben ook heel weinig mensen.Het kan gebeuren ja, dat mensen zich anders voordoen dan ze zijn, dat is mij ook overkomen. Maar het kan ook zijn dat de relatie verandert; dat er b.v. iemand eerst nog getrouwd is of een LAT-relatie heeft, maar gaat scheiden of alleen gaat wonen. Dan moet je je eigen afspraken daar soms op aanpassen.
