Afscheid nemen van mijn lieve hondje

quote:573g8b schreef op 12 februari 2014 @ 09:23:

Voor artsen is dit het ideale moment om in korte tijd zoveel mogelijk omzet uit de patiënt te halen. Eigenaar of familie wil de zieke niet kwijt en trekt maar al te graag de portemonnee voor een sprankje hoop. Gauw nog wat onderzoeken, dure scans, een operatie. Ach wat jammer nou, hij heeft het toch niet gehaald of een week later ging hij alsnog.



En toch begrijp ik die arts wel. Als hij realistisch voorspiegelt wat er op deze leeftijd nog zinvol en waardig is zouden de klanten boos zijn praktijk uitlopen en naar de eerste de beste arts rennen die hen wel hoop wil verkopen voor een dure prijs.Dat laatste geloof ik zeker, maar een arts zou ook kunnen vertellen wat de mogelijkheden nog zijn, én er eerlijk bij vertellen waarom behandeling niet erg zinvol meer is.

Ik denk, dat de besparing van het lijden het allergrootste geschenk is dat je als baasje aan je beest kunt geven.



Omdat het kan.



Omdat een dier dan niet het leven als lijden hoeft te ervaren op zijn of haar oude dag.



Ik vind dat het soms het beste is om een dier waardig te laten gaan.

quote:lammy schreef op 12 februari 2014 @ 07:34:

Eigenlijk hadden we afgelopen zaterdag al besluit genomen haar in te laten slapen. Maar als dierenarts dan zegt dat hij toch nog iets wil proberen wat doe je dan.

Ik weet ook dat narcose heel slecht voor haar is. Mijn verstand zegt ook dat ik haar moet laten gaan. Vooral omdat antibiotica niets lijkt te doen.





Dierenartsen willen ook biefstuk eten.



Ik heb al mijn dieren bewust bij een vee-arts in de praktijk, mocht er wat zijn. Die zijn toch wat nuchterder in het behandelen en zullen nooit zinloos een behandeling aangaan om de portemonnee te spekken.

Laat haar rustig inslapen, geen operatie meer doen of andere onderzoekingen.

Het is zo pijnlijk om het besluit te nemen maar laar haar gaan.

Dierenarts in huis laten komen en hondje thuis laten inslapen.



Ik heb voor 4 weken terug afscheid moeten nemen van mijn kampioentje deugniet, ik kan mij goed indenken hoe zwaar het ook is na die tijd.

quote:lammy schreef op 12 februari 2014 @ 10:19:

Ik weet dat jullie gelijk hebben, wil haar geen zware onderzoeken aandoen, echt niet. Maar ik hou zoveel van haar. Kreeg haar van mijn man juist op moment dat we wisten geen kinderen te krijgen. Tegelijkertijd werd mijn moeder ernstig ziek. Ze heeft ons zoveel troost gegeven. Daarom moet ik sterk zijn en voor haar beslissen. De dierenarts belt mij vandaag.mals ik haar last inslapen dan wil ik dat bij ons thuis. Jee wat schrijf ik warrig. Heb dikke ogen van het huilen.



Ik wens je heel veel sterkte met je besluit, Lammy.



Ik heb zelf als jonge puber mijn hond na 14 jaar in laten slapen en daar iets over geschreven:



Ik zie haar nog liggen, vrede op haar kop, berusting in haar ogen. Terwijl ik mijn wangen rood en rauw boen met de rollen Torkrol die ik van de dierenarts aangereikt krijg, zakt ze langzaam in slaap. Als de rode vloeistof in haar poot verdwijnt, is de keuze definitief en weet ik dat ik mijn hond nooit meer zal zien rennen. Of blaffen. Of eten. Of spelen.



Het Grote Nadeel van het houden van dieren, is dat je ze op den duur kwijtraakt. Als alles goed gaat, dan worden de meeste mensen ouder dan hun huisdier en zullen er in de loop van je leven ook meerdere dieren deel uit maken van dat leven. Dat is de prijs die je betaald als Honden-paarden- of kattenbaas. (sorry als ik een diersoort oversla, ik wil alle dieren benoemen, maar daar gaat mijn schrijfruimte!)



Zo scroll ik vaak op Facebook langs korte odes aan overleden dieren, mooie plaatjes, troostende woorden.



Want waar gaan al die Doden heen?



Persoonlijk geloof ik niet zo in een Overkoepelende Almachtige die oordeelt, keurt en kijkt of je als mens of dier wel geschikt bent voor die plek die hierna komt. Als je ook maar een klein beetje probeert in te denken hoe vol onze Aardkloot als is. Met al die krioelende mensen, dieren, overbevolkte landen, continenten. Hoe druk moet zo' n Hemel dan wel niet zijn? Hoe lossen ze daar het overbevolkingsprobleem op? Zeker als er geen ziekten, oorlogen en ouderdom bestaat. En wat te bedenken van al die uitgestorven diersoorten die daar dan nog vrolijk rondstampen en vreten. Waar leven ze van als de Carnivore Hiernamaals Tijger geen Hemels Lekker Antiloopje meer kan opvreten omdat leven en dood daar niet bestaat?



Wat ik wel weet is dat wij, Dierenliefhebbers, een plek in onze gedachten hebben gemaakt. Vraag de Gemiddelde Hondenbaas naar De Regenboogbrug, en ze zullen je allemaal hetzelfde vertellen. Sommigen hebben er zelfs tekeningen van.



De Regenboogbrug is een plek in de Hemel, waar de honden op uitgestrekte Grasvelden, rennen en spelen. Oude honden zijn weer jong, zieke honden zijn weer gezond. Uiteraard rennen Pitbull, Golden Retriever, Teckels en Alle Andere Rassen daar vree(t)zaam door elkaar. Er bestaat ook geen Hondagressie, geen Probleemgevallen en ook Mishandeling, Uitsluiting en Uitbuiting vinden er niet plaats.



De God van Honden koopt zich scheel aan brokken en BARF, want elke baas heeft zo zijn eigen wensen en elke hondenmaag zijn eigen voorkeur. Tenzij eten niet meer nodig is op de Regenboogbrug.



Hoe abstract het ook klinkt, hoe mooi is het dat wij Hondenbaasjes met zijn allen zo sterk geloven in een plek waar onze Vrienden het minstens net zo goed hebben als dat ze het bij ons op de bank hadden?



Zolang als er Dierenliefde bestaat, geloven wij Liefhebbers in een Universum waar alleen liefde bestaat en waar we onze vrienden weer zien. Misschien een sprookje, maar wel 1 van de mooiste en puurste Collectieve Gedachten ooit.



Van mij mag iedereen daar in blijven geloven!

Ach lammy, wat verdrietig. Sterkte

I stood by your bed last night

I came to have a peep.

I could see that you were crying,

You found it hard to sleep.



I whined to you softly

as you brushed away a tear,

"It's me, I haven't left you,

I'm well, I'm fine, I'm here."



I was close to you at breakfast,

I watched you pour the tea,

You were thinking of the many times,

your hands reached down to me.



I was with you at the shops today,

Your arms were getting sore.

I longed to take your parcels,

I wish I could do more.



I was with you at my grave today,

You tend it with such care.

I want to reassure you,

that I'm not lying there.



I walked with you towards the house,

as you fumbled for your key.

I gently put my paw on you,

I smiled and said "it's me."



You looked so very tired,

and sank into a chair.

I tried so hard to let you know,

that I was standing there.



It's possible for me,

to be so near you everyday.

To say to you with certainty,

"I never went away."



You sat there very quietly,

then smiled, I think you knew

... in the stillness of that evening,

I was very close to you.



The day is over...

smile and watch you yawning

and say "goodnight, God bless,

I'll see you in the morning."



And when the time is right for you

to cross the brief divide,

I'll rush across to greet you

and we'll stand, side by side.



I have so many things to show you,

there is so much for you to see.

Be patient, live your journey out

...then come home to be with me.

quote:ranjazonderrietje schreef op 12 februari 2014 @ 06:43:

Als ik straks oud ben, ziek en zwak,

en pijn verjaagt de slaap,

als onrust neemt van mij bezit,

doe dan wat onvermijdelijk is,

en laat me gaan.....

de laatste goede daad.



Beslis voor mij en wees niet laf.

Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,

of uitstel.... tot het beter past bij een verloren strijd?

Ik ben niet bang tijdens die laatste gang.

Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,

je noemt me bij mijn naam en houdt me stevig vast.



Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.....

wat jij liet doen, deed je voor mij:

je hebt me nog meer pijn bespaard,

voor zinloos lijden mij bewaard.

Een zwaar besluit?

Nee, ....huil nu niet.



Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond:

jij bent mijn baas en ik jouw hond.





Sterkte







TO, veel sterkte

Ik vind dat een hond een waardig leven moet hebben en houden tot het einde.

Daarvoor vind ik zelf het belangrijk dat ze eten (eventueel extra lekker gemaakt oid), zich goed kunnen ontlasten (enkele ongelukjes in huis daar gelaten), zich zelfstandig kunnen bewegen (al is het blokje om kleiner en trager), maar bovenal moet de hond nog blijheid in het leven uitstralen.



Bij een hond van 15 is de kans groot dat er iets van kanker gevonden zal worden, maar wil je hem de stress en pijn van een operatie nog aandoen?

Zelf zou ik er niet voor kiezen.

Liefde voor je hond is ook op tijd loslaten, je hond waardig laten gaan.

Je eigen verdriet even aan de kant zetten in het belang van je hond.

Ga af op je eigen gevoel in het belang van je hond. Je schrijft zelf dat je ziet dat ze niet happy is.

Ik ken je dierenarts en zijn/haar beweegredenen niet, maar een hond van ruim 15 jaar nog allerlei onderzoeken laten ondergaan is niet heel gebruikelijk.

Ik vind dat een hond een waardig leven moet hebben en houden tot het einde.

Daarvoor vind ik zelf het belangrijk dat ze eten (eventueel extra lekker gemaakt oid), zich goed kunnen ontlasten (enkele ongelukjes in huis daar gelaten), zich zelfstandig kunnen bewegen (al is het blokje om kleiner en trager), maar bovenal moet de hond nog blijheid in het leven uitstralen.



Bij een hond van 15 is de kans groot dat er iets van kanker gevonden zal worden, maar wil je hem de stress en pijn van een operatie nog aandoen?

Zelf zou ik er niet voor kiezen.

Liefde voor je hond is ook op tijd loslaten, je hond waardig laten gaan.

Je eigen verdriet even aan de kant zetten in het belang van je hond.

Ga af op je eigen gevoel in het belang van je hond. Je schrijft zelf dat je ziet dat ze niet happy is.

Ik ken je dierenarts en zijn/haar beweegredenen niet, maar een hond van ruim 15 jaar nog allerlei onderzoeken laten ondergaan is niet heel gebruikelijk.



precies dit.. heel veel sterkte!!

het is echt niet makkelijk, maar denk aan je hond.

Het was toch een mooi leven?? laat het einde dat ook zijn.

Heel veel sterkte, lammy.

Ik weet hoe je je voelt, wij moeten momenteel dezelfde moeilijke keuze maken. We hebben een labrador van 12, Vorige week zijn we erachter gekomen dat ze een tumor heeft bij haar mild. Leverwaarden waren ook afwijkend, en ze is veel afgevallen. Nou kunnen we haar laten opereren om uit te zoeken of het goedaardig is of kwaadaardig. Maar de dierenarts zei al, in 2/3 van de gevallen is het kwaadaardig. We hebben eigenlijk al besloten dat we het niet doen. Ze is hartstikke bang voor de dierenarts, vorige week tijdens echo poepte ze van angst daar op tafel. We denken ook niet dat het in haar belang is, ze heeft ook al atrose. We hebben nu nog niet het idee dat ze pijn heeft, maar zodra we denken dat ze echt lijdt dan laten we haar gaan. Hoe moeilijk het ook zal zijn om dat moment te bepalen. Je wilt je maatje tenslotte nooit kwijt. Sterkte!

Action heeft trouwens omo (grote doos) voor 10 euro, (voor de liefhebbers)

quote:itsmyempire schreef op 12 februari 2014 @ 10:57:

Action heeft trouwens omo (grote doos) voor 10 euro, (voor de liefhebbers)Verkeerde topic?

quote:lammy schreef op 12 februari 2014 @ 10:19:

mals ik haar last inslapen dan wil ik dat bij ons thuis.

Ik zou ook voor thuis inslapen kiezen. Voor de hond lijkt het mij ook prettiger, als hij/zij in z'n eigen vertrouwde omgeving kan blijven.

Zal denk ik minder stress geven.



Sterkte met je beslissing

Sterkte Lammy, laat haar los ondanks dat dat moeilijk is. Bespaar haar de stress en de pijn.

Goed dat de dierenarts ook niet verder wil onderzoeken.

Je schrijft dat je het per dag bekijkt, maar als ik jouw OP lees dan eet jouw hond niet meer en is ze lusteloos. Klinkt niet als een fijn leven, dus wacht er niet te lang mee.

Heel veel sterkte de komende tijd!!!

Sterkte Lammy!

Ach Lammy, wat de achtergrond ook is van de hond, het hoe en het waarom, je kunt hem tóch nooit missen.



Heel veel sterkte met je verdriet.

O nee. Ik heb sinds een half jaar een hondje. Hij is echt zo belangrijk voor mij. Ik opende dit topic en meteen staan de tranen in mn ogen. Vreselijk hoeveel je ook van zo n beestje gaat houden.

Heel veel sterkte TO.