Thuis
alle pijlers
Buurvrouw heeft last van ons
dinsdag 7 juli 2015 19:55
Echt: buurtbemiddeling, geef het een kans. Mijn buren hadden ook zo veel 'overlast' van mij. Ik liep op mn tenen door mn eigen huis en durfte amper te niezen.
Na een escalatie buurtbemiddeling jngeschakeld en in de gesprekken bleek er een andere, dieperliggende oorzaak te zijn. Uitgepraat en we zullen nooit dikke vrienden worden maar ik kan wel weer gewoon leven!
Na een escalatie buurtbemiddeling jngeschakeld en in de gesprekken bleek er een andere, dieperliggende oorzaak te zijn. Uitgepraat en we zullen nooit dikke vrienden worden maar ik kan wel weer gewoon leven!
Zeg maar Spijker.
dinsdag 7 juli 2015 19:55
quote:hatsetats schreef op 07 juli 2015 @ 19:53:
Het is herl verdrietig voor je buuf dat ze zo gevoelig is voor omgevongsgeluiden etc. Ik had n collega met hetzelfde, die is er haar baan, relatie door kwijt geraakt. Aanstellereritis is het zeker niet.
Echter, je kan geen totale stilte afdwingen, nergens. Ook niet op de hei. Je buuf zal moeten leren omgaan met normale leefgeluiden. En jij zal moeten leren om niet met alles rekrning te willen houden.mooie post
Het is herl verdrietig voor je buuf dat ze zo gevoelig is voor omgevongsgeluiden etc. Ik had n collega met hetzelfde, die is er haar baan, relatie door kwijt geraakt. Aanstellereritis is het zeker niet.
Echter, je kan geen totale stilte afdwingen, nergens. Ook niet op de hei. Je buuf zal moeten leren omgaan met normale leefgeluiden. En jij zal moeten leren om niet met alles rekrning te willen houden.mooie post
dinsdag 7 juli 2015 19:59
Er zit een structureel verschil tussen uren achter elkaar kindergegil of even een kwartiertje enthousiasme om wat sneeuw. Ik geloof meteen dat buuf er niks aan kan doen maar inderdaad, totale stilte afdwingen waardoor jullie jezelf niet kunnen zijn is het andere uiterste. Zij zal ook moeten erkennen dat het grotendeels háár probleem is hoe rottig ook.
dinsdag 7 juli 2015 20:01
Ga eens met de wijkagent praten om te bespreken wanneer je "leven" als overlast moet beschouwen (daar kun je wat aan doen) en waar het de overgevoeligheid van je buurvrouw betreft waar je onmogelijk rekening mee kan houden. Waarschijnlijk valt alles onder die laatste categorie en daar hoef jij dan niets mee. Misschien eens samen met de wijkagent praten met de buurvrouw. Het is voor jullie ook geen woongenot als je continu op je tenen moet lopen om de buurvrouw niet te frustreren.
dinsdag 7 juli 2015 20:04
quote:-jolijn- schreef op 07 juli 2015 @ 20:01:
Ga eens met de wijkagent praten om te bespreken wanneer je "leven" als overlast moet beschouwen (daar kun je wat aan doen) en waar het de overgevoeligheid van je buurvrouw betreft waar je onmogelijk rekening mee kan houden. Waarschijnlijk valt alles onder die laatste categorie en daar hoef jij dan niets mee. Misschien eens samen met de wijkagent praten met de buurvrouw. Het is voor jullie ook geen woongenot als je continu op je tenen moet lopen om de buurvrouw niet te frustreren.Dat zal ik eens doen denk ik. Voor mijn eigen gemoed. Ik kan me eigenlijk echt niet voorstellen dat ik overlast veroorzaak.
Ga eens met de wijkagent praten om te bespreken wanneer je "leven" als overlast moet beschouwen (daar kun je wat aan doen) en waar het de overgevoeligheid van je buurvrouw betreft waar je onmogelijk rekening mee kan houden. Waarschijnlijk valt alles onder die laatste categorie en daar hoef jij dan niets mee. Misschien eens samen met de wijkagent praten met de buurvrouw. Het is voor jullie ook geen woongenot als je continu op je tenen moet lopen om de buurvrouw niet te frustreren.Dat zal ik eens doen denk ik. Voor mijn eigen gemoed. Ik kan me eigenlijk echt niet voorstellen dat ik overlast veroorzaak.
dinsdag 7 juli 2015 20:04
Jezelf de vraag stellen: laat ik mij gijzelen in mijn eigen huis door iemand met wellicht meer dan 1 probleem die jij niet kunt oplossen of bepaal jij nu zelf de grenzen en wimpel je de buurvrouw voortaan beleefd maar beslist af?
Dat zijn eigenlijk de 'smaken'.
Dat zijn normale zaken in een woonwijk. En natuurlijk is het irritant dat een buurman vijf uur lang met zijn hogedrukreiniger zit te spelen op de eerste mooie dag van het jaar. Maar dat zal hij echt niet iedere dag van de zomer gaan doen. De crematielucht die van de Skottelbraai van de buurman afkomt is ook niet prettig te noemen. Hij zal op zijn beurt ook niet dolenthousiast zijn over de geuren die onze BBQ produceert. De kinderen van twee deuren verder slaan elkaar iedere dag de koppen in gevolgd door huilen en een 'mamaaaaaa'. Zullen ze over vijf jaar vast niet meer doen. En ik geloof best dat onze zoon met zijn constante spraakwaterval ook die 'mamaaaa' wel meer dan eens op de zenuwen zal werken.
Dat zijn eigenlijk de 'smaken'.
Dat zijn normale zaken in een woonwijk. En natuurlijk is het irritant dat een buurman vijf uur lang met zijn hogedrukreiniger zit te spelen op de eerste mooie dag van het jaar. Maar dat zal hij echt niet iedere dag van de zomer gaan doen. De crematielucht die van de Skottelbraai van de buurman afkomt is ook niet prettig te noemen. Hij zal op zijn beurt ook niet dolenthousiast zijn over de geuren die onze BBQ produceert. De kinderen van twee deuren verder slaan elkaar iedere dag de koppen in gevolgd door huilen en een 'mamaaaaaa'. Zullen ze over vijf jaar vast niet meer doen. En ik geloof best dat onze zoon met zijn constante spraakwaterval ook die 'mamaaaa' wel meer dan eens op de zenuwen zal werken.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 7 juli 2015 20:05
quote:GrumpyCat2 schreef op 07 juli 2015 @ 19:59:
Er zit een structureel verschil tussen uren achter elkaar kindergegil of even een kwartiertje enthousiasme om wat sneeuw. Ik geloof meteen dat buuf er niks aan kan doen maar inderdaad, totale stilte afdwingen waardoor jullie jezelf niet kunnen zijn is het andere uiterste. Zij zal ook moeten erkennen dat het grotendeels háár probleem is hoe rottig ook.
Jawel, buuf kan er wel wat aan doen. Overgevoeligheid is vervelend maar het betekent ook dat je heel extern gericht bent waardoor alles van buiten, zoals geuren, geluiden en ook emoties hard binnenkomen.
Er zijn trainingen die je leren om het externe te dempen door bijvoorbeeld oefeningen. Meditatie kan ook helpen omdat je daarmee ook naar binnengaat en niet meer gericht bent op het externe.
Er zit een structureel verschil tussen uren achter elkaar kindergegil of even een kwartiertje enthousiasme om wat sneeuw. Ik geloof meteen dat buuf er niks aan kan doen maar inderdaad, totale stilte afdwingen waardoor jullie jezelf niet kunnen zijn is het andere uiterste. Zij zal ook moeten erkennen dat het grotendeels háár probleem is hoe rottig ook.
Jawel, buuf kan er wel wat aan doen. Overgevoeligheid is vervelend maar het betekent ook dat je heel extern gericht bent waardoor alles van buiten, zoals geuren, geluiden en ook emoties hard binnenkomen.
Er zijn trainingen die je leren om het externe te dempen door bijvoorbeeld oefeningen. Meditatie kan ook helpen omdat je daarmee ook naar binnengaat en niet meer gericht bent op het externe.
dinsdag 7 juli 2015 20:06
quote:Rasonkel schreef op 07 juli 2015 @ 20:01:
En wat vinden jullie van de volgende situatie:
Als er bij ons een vriendinnetje van mijn dochter heeft gespeeld, wordt ze opgehaald door haar moeder. Dan sta je ook bij de voordeur te zwaaien en te roepen. Ik kan het toch niet maken (naar dat vriendinnetje en die moeder toe) om te vragen of ze zachtjes gedag willen zeggen vanwege de buurvrouw. Zelf vind ik dat je dan best even mag roepen: "Daaaaag, tot morgen op school, was gezellig he?".
Maar als we daar in de deuropening afscheid staan te nemen (zoals dat volgens mij altijd gaat) hoor ik alweer gerammel aan haar deur om ons te laten weten dat zij het te hard vindt.Zij gaat echt veel te ver. Ik zou eens en voor altijd duidelijk zijn dat er nou eenmaal leefgeluiden zijn in een woonwijk en dat het niet 24/7 stil kan zijn, omdat zij nou eenmaal overgevoelig is. Ik begrijp dat je geen ruzie wilt, maar nu lopen jullie op eieren omdat zij zo zeurt. Kom nou zeg.
En wat vinden jullie van de volgende situatie:
Als er bij ons een vriendinnetje van mijn dochter heeft gespeeld, wordt ze opgehaald door haar moeder. Dan sta je ook bij de voordeur te zwaaien en te roepen. Ik kan het toch niet maken (naar dat vriendinnetje en die moeder toe) om te vragen of ze zachtjes gedag willen zeggen vanwege de buurvrouw. Zelf vind ik dat je dan best even mag roepen: "Daaaaag, tot morgen op school, was gezellig he?".
Maar als we daar in de deuropening afscheid staan te nemen (zoals dat volgens mij altijd gaat) hoor ik alweer gerammel aan haar deur om ons te laten weten dat zij het te hard vindt.Zij gaat echt veel te ver. Ik zou eens en voor altijd duidelijk zijn dat er nou eenmaal leefgeluiden zijn in een woonwijk en dat het niet 24/7 stil kan zijn, omdat zij nou eenmaal overgevoelig is. Ik begrijp dat je geen ruzie wilt, maar nu lopen jullie op eieren omdat zij zo zeurt. Kom nou zeg.
dinsdag 7 juli 2015 20:06
ik vind dat je al vrij veel rekening met haar houd/ heeft gehouden...
het is moeilijk kwestie want er zijn echt veel mensen die opeens bijvoorbeeld geen geluid of wat dan ook kunnen verdragen, maar je moet als buren ook niet je woonplezier verpesten.. misschien inderdaad contact opnemen met buurtbemiddeling ?
het is moeilijk kwestie want er zijn echt veel mensen die opeens bijvoorbeeld geen geluid of wat dan ook kunnen verdragen, maar je moet als buren ook niet je woonplezier verpesten.. misschien inderdaad contact opnemen met buurtbemiddeling ?
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
dinsdag 7 juli 2015 20:06
quote:Spijk-er schreef op 07 juli 2015 @ 20:04:
Ze rammelt aan haar deur om te laten weten dat het te hard was? Of interpreteer jij dat misschien alleen maar zo?Dat weet ik natuurlijk niet zeker, omdat ze niet naar buiten komt. Maar gezien het gesis bij andere situaties interpreteerde ik het zo inderdaad.
Ze rammelt aan haar deur om te laten weten dat het te hard was? Of interpreteer jij dat misschien alleen maar zo?Dat weet ik natuurlijk niet zeker, omdat ze niet naar buiten komt. Maar gezien het gesis bij andere situaties interpreteerde ik het zo inderdaad.
dinsdag 7 juli 2015 20:08
quote:Rasonkel schreef op 07 juli 2015 @ 20:01:
En wat vinden jullie van de volgende situatie:
Als er bij ons een vriendinnetje van mijn dochter heeft gespeeld, wordt ze opgehaald door haar moeder. Dan sta je ook bij de voordeur te zwaaien en te roepen. Ik kan het toch niet maken (naar dat vriendinnetje en die moeder toe) om te vragen of ze zachtjes gedag willen zeggen vanwege de buurvrouw. Zelf vind ik dat je dan best even mag roepen: "Daaaaag, tot morgen op school, was gezellig he?".
Maar als we daar in de deuropening afscheid staan te nemen (zoals dat volgens mij altijd gaat) hoor ik alweer gerammel aan haar deur om ons te laten weten dat zij het te hard vindt.
Ik mag aannemen dat je niet een kwartier lang luidruchtig aan de deur staat te praten en roepen? Je mag best af en toe even wat meer lawaai aan de voordeur hebben, vind ik.
Heel vervelend dat je buurvrouw zich zo naar voelt, maar dat is zoals eerder al vermeld hier, haar probleem. Als ze dit niet trekt moet ze naar een vrijstaand huis of het platteland verhuizen.
Maar ik herken wel wat je zegt over op je tenen lopen. Gelukkig is mijn buurvrouw niet in de dagelijkse dingen aan het klagen, maar ze reageert heel vervelend als ik netjes van tevoren kom melden dat er bijvoorbeeld een schilder komt.
Hopelijk komt er een moment dat je je erover heen kunt zetten en dat je niet bij alles wat je doet aan de buurvrouw denkt. Het klinkt namelijk alsof jij een normale beschaafde buurvrouw voor haar bent die tot in het redelijke met haar rekening wilt houden. Succes ermee!
En wat vinden jullie van de volgende situatie:
Als er bij ons een vriendinnetje van mijn dochter heeft gespeeld, wordt ze opgehaald door haar moeder. Dan sta je ook bij de voordeur te zwaaien en te roepen. Ik kan het toch niet maken (naar dat vriendinnetje en die moeder toe) om te vragen of ze zachtjes gedag willen zeggen vanwege de buurvrouw. Zelf vind ik dat je dan best even mag roepen: "Daaaaag, tot morgen op school, was gezellig he?".
Maar als we daar in de deuropening afscheid staan te nemen (zoals dat volgens mij altijd gaat) hoor ik alweer gerammel aan haar deur om ons te laten weten dat zij het te hard vindt.
Ik mag aannemen dat je niet een kwartier lang luidruchtig aan de deur staat te praten en roepen? Je mag best af en toe even wat meer lawaai aan de voordeur hebben, vind ik.
Heel vervelend dat je buurvrouw zich zo naar voelt, maar dat is zoals eerder al vermeld hier, haar probleem. Als ze dit niet trekt moet ze naar een vrijstaand huis of het platteland verhuizen.
Maar ik herken wel wat je zegt over op je tenen lopen. Gelukkig is mijn buurvrouw niet in de dagelijkse dingen aan het klagen, maar ze reageert heel vervelend als ik netjes van tevoren kom melden dat er bijvoorbeeld een schilder komt.
Hopelijk komt er een moment dat je je erover heen kunt zetten en dat je niet bij alles wat je doet aan de buurvrouw denkt. Het klinkt namelijk alsof jij een normale beschaafde buurvrouw voor haar bent die tot in het redelijke met haar rekening wilt houden. Succes ermee!
dinsdag 7 juli 2015 20:14
quote:Rasonkel schreef op 07 juli 2015 @ 20:01:
En wat vinden jullie van de volgende situatie:
Als er bij ons een vriendinnetje van mijn dochter heeft gespeeld, wordt ze opgehaald door haar moeder. Dan sta je ook bij de voordeur te zwaaien en te roepen. Ik kan het toch niet maken (naar dat vriendinnetje en die moeder toe) om te vragen of ze zachtjes gedag willen zeggen vanwege de buurvrouw. Zelf vind ik dat je dan best even mag roepen: "Daaaaag, tot morgen op school, was gezellig he?".
Maar als we daar in de deuropening afscheid staan te nemen (zoals dat volgens mij altijd gaat) hoor ik alweer gerammel aan haar deur om ons te laten weten dat zij het te hard vindt.
wtf?
Ik zou haar echt gaan negeren.
En wat vinden jullie van de volgende situatie:
Als er bij ons een vriendinnetje van mijn dochter heeft gespeeld, wordt ze opgehaald door haar moeder. Dan sta je ook bij de voordeur te zwaaien en te roepen. Ik kan het toch niet maken (naar dat vriendinnetje en die moeder toe) om te vragen of ze zachtjes gedag willen zeggen vanwege de buurvrouw. Zelf vind ik dat je dan best even mag roepen: "Daaaaag, tot morgen op school, was gezellig he?".
Maar als we daar in de deuropening afscheid staan te nemen (zoals dat volgens mij altijd gaat) hoor ik alweer gerammel aan haar deur om ons te laten weten dat zij het te hard vindt.
wtf?
Ik zou haar echt gaan negeren.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 7 juli 2015 20:15
quote:despie schreef op 07 juli 2015 @ 20:08:
[...]
ze reageert heel vervelend als ik netjes van tevoren kom melden dat er bijvoorbeeld een schilder komt.
Niet meer melden dan. Briefje in de bus en klaar.
Echt wat een enorme zeikerds en ik zou hen echt geen ruimte meer bieden.
[...]
ze reageert heel vervelend als ik netjes van tevoren kom melden dat er bijvoorbeeld een schilder komt.
Niet meer melden dan. Briefje in de bus en klaar.
Echt wat een enorme zeikerds en ik zou hen echt geen ruimte meer bieden.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 7 juli 2015 20:18
Je buuf zou eens een dagje in mijn tuin moeten gaan zitten. Mijn buurman jut zijn kind op en dat resulteert in uren achter elkaar keihard gekraai en gegil en de zangerige pokkestem van die vent die loeihard praat/roept alsof hij alleen op de wereld is. Wedden dat ze daarna smeekt om naast jullie te mogen wonen?
dinsdag 7 juli 2015 20:21
TO, ik had vorig jaar hetzelfde probleem, alleen andersom, vanuit het perspectief van je buurvrouw. Ik werd krankzinnig van ons krijsende buurkind, zeker als ik tegen een deadline aan zat (ik werk meestal thuis). Mijn man krijgt regelmatig zakenbezoek thuis, door omstandigheden kan dat niet anders, dan is kindergeschreeuw ook niet fijn.
Buren en wij zijn om de tafel gegaan om te kijken waar de grootste pijnpunten lagen. Naar aller genoegen opgelost. Wij geven een seintje als we even problemen verwachten met veel lawaai, en wij trekken aan de andere kant desnoods de tuindeuren een tijd dicht als de kinderen (het zijn er nu twee) hun tuin op stelten zetten en wij gewoon geen zin hebben in heel veel herrie. Wij horen trouwens wel regelmatig in de buurtuin: ssst, niet gillen buiten, dat doe je maar binnen. De afspraak loopt al meer dan een jaar vlekkeloos.
Misschien is jouw buurvrouw nog over te halen tot een compromis, TO. Ze kan en mag in geen geval verwachten dat jullie je exclusief aan haar eisen aanpassen, zij zal ook een paar veren moeten laten.
Veel sterkte!
Buren en wij zijn om de tafel gegaan om te kijken waar de grootste pijnpunten lagen. Naar aller genoegen opgelost. Wij geven een seintje als we even problemen verwachten met veel lawaai, en wij trekken aan de andere kant desnoods de tuindeuren een tijd dicht als de kinderen (het zijn er nu twee) hun tuin op stelten zetten en wij gewoon geen zin hebben in heel veel herrie. Wij horen trouwens wel regelmatig in de buurtuin: ssst, niet gillen buiten, dat doe je maar binnen. De afspraak loopt al meer dan een jaar vlekkeloos.
Misschien is jouw buurvrouw nog over te halen tot een compromis, TO. Ze kan en mag in geen geval verwachten dat jullie je exclusief aan haar eisen aanpassen, zij zal ook een paar veren moeten laten.
Veel sterkte!
