Consuminderen, hoe doe ik het?

Ik nodig je bij deze van harte uit om mee te lezen in: Consuminderaars, kniepers enz deel 4. Zie ook de voorgaande delen.

Dianaf is me net voor.

quote:Tr0tter schreef op 26 juli 2016 @ 15:41:

Dianaf is me net voor.





Maar ontopic, misschien moet je een nagaan waar die interne onrust vandaan komt om altijd maar dingen te veranderen. Probeer eens na te gaan, waarom je iets wilt (daar wordt ook veel over gesproken in het eerder vermelde topic). Is het een uiting van stress? Wil je niet onderdoen voor anderen? Of ben je snel op dingen uitgekeken? Denk je dat je gelukkiger wordt als je iets heb? Vind je het gewoon leuk om te doen, dus eigenlijk een soort hobby? Of wordt je juist blij van het kopen zelf? Geld uitgeven (of iets nieuws kopen) kan zorgen voor een prettige rush.



Daarnaast: Hoe je geld uitgeeft zegt best wel iets over wie je bent, wat je wilt en waar je vandaan komt (nogmaals zie andere topic. ). Bedenk eens wat je van huis uit meegekregen hebt over geld/consumeren, moest het geld rollen of juist niet? Hoe sta je in het leven, wie dan leeft, wie dan zorgt of juist heel anders?



Soms is het juist makkelijker om dit soort dingen te bedenken, zodat je je 'valkuilen' kunt herkennen. (Helpt ook bij andere gewoontes die je wilt veranderen.)

Is jouw huis niet helemaal volgelopen met spullen onderhand?



Zelf koop ik namelijk niet zo vaak iets nieuws, deels omdat ik niet meer zou weten waar ik het laten moet.





Misschien is het een idee om dingen die je al hebt her te gebruiken, op een andere manier, of wat opgeknapt/aangepast.

Ik lees 2 dingen.



Je wil je minder aan spullen hechten en minder kopen/willen/hebben maar tegelijkertijd ben je ook heel gevoelig voor sfeer en wil je je prettig voelen in je omgeving.



Ik zou toch proberen om die twee dingen te combineren. Ik heb zelf erg veel aandacht gestopt in het inrichten in mijn huis (wel overigens 90% vintage), maar dat is nu ook gewoon af. Ik voel me er lekker en er kan en hoeft niets meer bij. Ik heb de afgelopen jaren dan ook niets meer voor mijn huis gekocht (oja, op wat planten na). Het is af en dat geeft rust.

quote:Fleet schreef op 26 juli 2016 @ 15:57:

Maar ik gooi gewoon snel iets weg omdat ik er op uitgekeken ben en het kost gewoon allemaal zoveel geld. Ik denk dat je dan voor jezelf moet nagaan waarin je zo snel op spullen bent uitgekeken. Was het dan toch niet helemaal wat je wilde, ondanks dat je het wel hebt gekocht? Verandert je smaak? Zie je na verloop van tijd iets dat je nog mooier vindt, dat nog beter bij je past of gaat het on het kopen om het kopen? Als je dat helder krijgt voor jezelf kun je gaan bedenken wat je eraan kunt doen.

quote:Fleet schreef op 26 juli 2016 @ 15:57:

Dianaf, bedankt! Ga vanavond eens op mijn gemak lezen. Ga ik vast een hoop bruikbaars tegenkomen.



Marrie, we wonen best wel ruim en ik vind het verleidelijk om er een knusse woning van te maken. Dat is mijn valkuil, samen met dat ik regelmatig wat nieuws om me heen wil. Al realiseer ik me nu dat ik dat meer buiten de deur moet zoeken en wat meer op spullen 'verliefd' moet worden. Dan houd ik het langer dan spullen waarvan ik denk dat ze in mijn huis passen, namelijk. En dat overkomt me niet zo vaak, dus de kans dat ik vaak wat meeneem, is veel kleiner.



Het huis is gelukkig niet een 'hoarder' woning, want ik kan wel goed opruimen. Maar ik gooi gewoon snel iets weg omdat ik er op uitgekeken ben en het kost gewoon allemaal zoveel geld. Ik wil niet weten hoeveel geld ik aan dit soort zaken verkwist heb, die ik nu aan andere dingen zou kunnen besteden, die wel de moeite waard zijn.

Dit is dus stap 1. Verder zou ik dus ook naar een basis zoeken waar je jaren en jaren plezier van kun hebben. Toen wij 11 jaar geleden getrouwd zijn hebben we als cadeau een nieuwe eethoek gekocht. Die eethoek hebben we nu nog, de stoelen zijn aan vervanging toe, maar de tafel vind ik nog steeds mooi, ik zou als ik nu weer een eettafel zou moeten kopen praktisch dezelfde uitkiezen. Deze kan dus jaren en jaren mee. De stoelen raken versleten, maar de kinderen zijn nu nog klein en kliederen er nog wel eens op (stoffen bekleding). Daarnaast weet ik niet goed wat ik wel wil, dus laten we ze voorlopig nog staan. Wat tuinspeelgoed betreft hebben wij ook gekeken naar dingen waar wij ook blij van worden. Dus geen trampoline, omdat ik onze tuin daar te klein voor vind, maar wel een speelhuis met glijbaan en zandbak eronder, waar de kinderen lang plezier van hebben. En dingen als een dekentje in de bakfiets, hoe vaak denk je dat daadwerkelijk nodig te zijn en heb je niet een andere oplossing. Je kunt je kind namelijk in de winter ook een skipak aandoen. Die heeft meerdere functies. Die kunnen ze ook aan als ze in de sneeuw gaan spelen bijvoorbeeld. Vanaf een jaar of 4 ben ik overgestapt op een losse skibroek, die kan dan gecombineerd worden met de gewone winterjas. Voor die enkele keer dat je wel een dekentje nodig bent, dan zou ik er niet speciaal 1 aanschaffen. Desnoods pak je er 1 uit het ledikant.

Ik ga nu op een klein stukje van je post in, maar dat kun je op veel meer zaken toepassen.



Qua prullaria heb ik gewoon veel dingen met een emotionele waarde, die doe je niet zo gauw weg en wil ik ook niet vervangen. Ook heb ik veel foto's staan en staan er wat knutsels van de kinderen. Die gooi ik trouwens wel weg als er wat nieuws komt, maar ik heb boven ook een doos staan met andere frutsels. Dan kan ik afwisselen als ik dat wil.

Ik lees mee, want ik zit met hetzelfde

Waarom zit sfeer voor jou in nieuwe spullen in huis, in planten en kussentjes en zo, en waarom is die sfeer er nu niet volgens jou?

Wat mij opvalt is dat je het geld uitgeven aan spullen wilt vervangen door geld uitgeven aan 'ervaringen'. Dat is toch geen consuminderen? Dat is andere dingen consumeren. Mag je natuurlijk best willen, maar ik krijg het gevoel dat je op zoek bent naar iets waardevollers dan spullen kopen, en dat je dat daarom probeert te vervangen door ervaringen kopen. Maar ik vraag me af of je daar wel zoveel gelukkiger van wordt. Ik denk dat je nog iets verder moet graven in je zingevings-onderzoek

Zoals al gezegd, waardoor voel je je niet thuis in je eigen huis? Wat brengt een plant, of een nieuwe bank, wat je nu mist?

Wil je consuminderen met deze gedachtengang, dan heb je eerst na te gaan waar je voor je gevoel spullen voor nodig hebt.

Pinterest. Pimp kussens en bloempotten, "DIY" nieuwe schilderijtjes en andere decoratie, koop geen nieuwe planten maar zaai de zaadjes van je cherrytomaten en kweek zelf groen.



Naast goedkoop haal je misschien ook voldoening en rust uit het zelf creëren van je omgeving.

Misschien moet je stoppen met spullen weg te gooien als je er op uitgekeken bent. Als je al je zooi gaat bewaren, zie je pas hoeveel je uitgeeft aan onbelangrijke dingen. Misschien dat dit helpt om je kooplust af te remmen.



Daarnaast hoef je ook niet altijd toe te geven aan je kooplust/inrichtingsdrang. Zelf vind ik het ook leuk om allerlei decoratiespulletjes te kopen, maar ik doe het niet omdat ik weet dat ik het eigenlijk niet nodig heb en ik het zo ongelooflijk zonde vind van de grondstoffen en het milieuvervuilende productieproces er omheen.



Aangezien je huis nu vol is, stop gewoon met kopen. En merk je dat je echt iets nodig hebt, een nieuw nachtkastje ofzo, ga daar dan echt voor op zoek om een leuke te vinden. Iets wat voor jou tijdloos is. Vooral met decoratiemeuk, het lijkt misschien leuk om je huis op te frissen met nieuwe items die nu in de mode zijn. Maar over een jaar ben je helemaal uitgekeken op die rotan hartjes, ananasprint kussens, koperen draadmand of welke trend er dan weer in de winkels ligt.

quote:Fleet schreef op 26 juli 2016 @ 17:06:

[...]





Zelfde komt dan ook neer op mijn inrichting. Ik heb een liefde voor oude spullen, houd van vintage, bohemian, van felle kleuren maar ook van mooie aardetinten. In mijn omgeving heb ik niemand die eenzelfde soort smaak er op na houd dus, ook weer die angst om afwijkend te zijn.



Het stomme is, ik waardeer mijzelf om die smaak, dat ik me kan verdrinken in sfeer, dat ik houd van schoonheid om me heen. Maar toch overheerst die dagelijkse onzekerheid dat. Daarnaast heb ik ouders (of ja, alleen een vader nu) die wel met geld kunnen rollen, maar het niet doen. Daar ben ik mee opgevoed, dat vind ik een prima eigenschap, maar het houd me wel tegen om gewoon eens iets te kopen waar ik gek op ben.



Ik kan enorm destructief met mijzelf bezig zijn, zoals je leest. Constant die afweging maken tussen 'verantwoord' en 'wat wil ik nu echt, en wat boeit het wat anderen er van denken?'Waarom vind je het belangrijk wat een ander er van vind. De enige die wat van jou inrichting mag vinden is je man. Puur omdat het natuurlijk ook zijn huis is. Vanaf nu dus alleen dingen kopen die je echt mooi vind en die je jaren en jaren in je huis wilt hebben. Niet ieder jaar je inrichting veranderen met een bult action meuk omdat dat nu eenmaal mode is.

De drang om van alles te gaan kopen voor je huis komt eigenlijk door een gebrek aan harmonie in de inrichting, heb ik me laten vertellen.

Dat was de gedachte achter een tv-programma waarin koopverslaafden alles zelf moest verkopen en van de opbrengst zou het interieur opnieuw worden gestyled. Niet dat dat mijn smaak was overigens.

quote:Dus blijf ik planten in huis halenJe kan ook prima zelf je planten stekken en eventueel ruilen met een vriendin. Drie planten die heel makkelijk stekken zijn het moederplantje Chlorophytum, de Yucca en de Monstera Deliciosa. Dat gáát maar door.

quote:Fleet schreef op 26 juli 2016 @ 17:06:

[...]



Typt net wat gemakkelijker als ik het in quote boven me heb.



Goede vragen Dianaf. Ik heb er over nagedacht en ik denk dat het uit mijn onzekerheid te halen is. Ik kan niet zo goed besluiten wat ik wil omdat ik bang ben dat mensen er geen goede mening over hebben. Als ik bezoek krijg is mijn huis piekfijn opgeruimd omdat ik niet wil dat mensen denken dat ik een slons ben. Dat komt van vroeger uit, mijn moeder was best een neat-freak en heeft zo vaak haar mening over mijn poets - en opruimgedrag geuit, dat ik automatisch invul voor anderen dat zij dezelfde mening op nahouden, en ik wil niet dat mensen slecht over mij denken.



Zelfde komt dan ook neer op mijn inrichting. Ik heb een liefde voor oude spullen, houd van vintage, bohemian, van felle kleuren maar ook van mooie aardetinten. In mijn omgeving heb ik niemand die eenzelfde soort smaak er op na houd dus, ook weer die angst om afwijkend te zijn.



Het stomme is, ik waardeer mijzelf om die smaak, dat ik me kan verdrinken in sfeer, dat ik houd van schoonheid om me heen. Maar toch overheerst die dagelijkse onzekerheid dat. Daarnaast heb ik ouders (of ja, alleen een vader nu) die wel met geld kunnen rollen, maar het niet doen. Daar ben ik mee opgevoed, dat vind ik een prima eigenschap, maar het houd me wel tegen om gewoon eens iets te kopen waar ik gek op ben.



Ik kan enorm destructief met mijzelf bezig zijn, zoals je leest. Constant die afweging maken tussen 'verantwoord' en 'wat wil ik nu echt, en wat boeit het wat anderen er van denken?'Wat ik hier lees is dat je van jezelf een goeie smaak hebt, heel goed weet wat jij wilt en wat jij mooi vindt, en dat je dan geld uitgeeft aan meuk die iedereen in huis heeft omdat dat in de mode is? De afgelopen jaren heb jij dus iets met de letters H, O, M en E gedaan, een wandbord gekocht, een trappetje ergens neergezet, rotan harten opgehangen, etc? Wat zonde dat je je laat leiden door het niet afwijkend willen zijn. Ik vind het juist erg leuk als iemand zijn huis niet volgens de laatste trends inricht maar gewoon naar eigen smaak. Dat je dingen ziet waarvan je denkt 'ach ja, dat is typisch Fleet, dat past echt bij haar, zo leuk!' Ipv 'oh Fleet heeft net als mijn buren, mijn schoonzusje en mijn vriendin een dienblad met kaarsen'.

quote:Fleet schreef op 26 juli 2016 @ 17:06:

[...]



Typt net wat gemakkelijker als ik het in quote boven me heb.



Goede vragen Dianaf. Ik heb er over nagedacht en ik denk dat het uit mijn onzekerheid te halen is. Ik kan niet zo goed besluiten wat ik wil omdat ik bang ben dat mensen er geen goede mening over hebben. Als ik bezoek krijg is mijn huis piekfijn opgeruimd omdat ik niet wil dat mensen denken dat ik een slons ben. Dat komt van vroeger uit, mijn moeder was best een neat-freak en heeft zo vaak haar mening over mijn poets - en opruimgedrag geuit, dat ik automatisch invul voor anderen dat zij dezelfde mening op nahouden, en ik wil niet dat mensen slecht over mij denken.



Zelfde komt dan ook neer op mijn inrichting. Ik heb een liefde voor oude spullen, houd van vintage, bohemian, van felle kleuren maar ook van mooie aardetinten. In mijn omgeving heb ik niemand die eenzelfde soort smaak er op na houd dus, ook weer die angst om afwijkend te zijn.



Het stomme is, ik waardeer mijzelf om die smaak, dat ik me kan verdrinken in sfeer, dat ik houd van schoonheid om me heen. Maar toch overheerst die dagelijkse onzekerheid dat. Daarnaast heb ik ouders (of ja, alleen een vader nu) die wel met geld kunnen rollen, maar het niet doen. Daar ben ik mee opgevoed, dat vind ik een prima eigenschap, maar het houd me wel tegen om gewoon eens iets te kopen waar ik gek op ben.



Ik kan enorm destructief met mijzelf bezig zijn, zoals je leest. Constant die afweging maken tussen 'verantwoord' en 'wat wil ik nu echt, en wat boeit het wat anderen er van denken?'

Aan de ene kant lees ik dat je onzeker bent en op zoek bent naar goedkeuring/bevestiging voor wat je doet? Maar aan de andere kant als je iets wilt veranderen, dat je te snel grijpt naar dingen die niet helemaal zijn wat je wilt, maar wel gelijk beschikbaar zijn. Dus te ongeduldig en daardoor maak je de 'verkeerde' keuze? En aan de andere kant wil je niet te veel betalen/geld uitgeven?



In pricipe heeft iedereen goedkeuring en bevestiging nodig, dat is niet raar dat je dat wilt en dat je onzeker wordt van kritiek. Zeggen dat je er boven moet staan, is makkelijk gezegd, maar niet altijd zo makkelijk in de praktijk te brengen. En ongeduldig zijn, tja, we leven in een tijd dat bijna alles direct beschikbaar is, dus dat is ook niet raar. Tja en of een aanschaf verantwoord is of niet, is volledig afhankelijk van je keuzes en budget.



Je zegt dat je zelf wel weet wat je mooi vindt, neem dat als uitgangspunt, want je eigen smaak is sowieso goed, of een ander het nu mooi vindt of niet, jij moet er in leven. Misschien komt die onvrede ook wel doordat je je teveel aanpast aan de mening van anderen, waardoor je jezelf niet terugvindt in het interieur en steeds weer veranderd.



Dus als je iets voor in huis wilt kopen, vraag jezelf af, wil ik het hebben, omdat ik het echt heel mooi vind, omdat ik het volgende maand nog mooi vind, staat het bij mijn ideeën over mijn inrichting? Maar nog beter is, als je het item niet direct mee neemt. Dus slaap er letterlijk nog een paar nachtjes over. De meeste items zijn niet zomaar uitverkocht of weg, dus geen reden tot haast.

Ik koop zelf weinig prulletjes, doordat ik de tijd neem om er over na te denken. Als ik iets duurders koop dan heb ik daar goed over nagedacht, afwegingen gemaakt en als ik het dan koop, ben ik er echt blij mee en gebruik het meestal heel lang. Dan is het niet erg om meer uit te geven. Dit laatste geldt natuurlijk ook voor andere zaken.



En misschien is het wel leuk om iets te doen met de dingen waar je wel blij mee bent. Bijvoorbeeld op een blog of op pinterest. Je smaak is (als ik het zo lees) uniek maar wel aansprekend. Kun je je stijl bijvoorbeeld samenvatten als tafeldecoratie? Zet het bij elkaar, wat leuk is voor een feestje, verjaardag, zomer, lente, kerst ed. Maak er een foto van, en zet het op pinterest als inspiratie voor anderen (en jezelf). Het punt is dat je (geldt voor de meeste mensen hoor) een realtief beperkt aantal mensen in je omgeving hebt. De kans dat ze jouw smaak of stijl waarderen is daardoor een stuk kleiner, maar op pinterest of zo, bereik je die mensen wel. (En krijg je er een stukje waardering voor. )



Daarnaast ga je aan de slag met dingen die je gewoon hebt, zonder iets nieuws te kopen. Dat is misschien ook wel de kunst. Kijk, ik ben heel saai, als ik een schilderij ophang, zal dat schilderij er over 10 jaar waarschijnlijk nog hangen, omdat ik vind dat het er goed hangt en ik het te veel werk vind om te bedenken wat ik er dan moet hangen. Maar blijkbaar heb jij daar wel oog voor, dus combineer en mix met de dingen die je hebt. Ruim de dingen op die toch echt nergens bij passen (nog beter, zet op marktplaats of fb).



Eigenlijk geldt voor alles, neem de tijd. Neem de tijd om beslissingen te nemen, hoe beter je er over nadenkt, hoe meer je er achter zult staan en hoe minder erg het is als een ander er anders over denkt.