Thuis
alle pijlers
Heb jij in een studentenhuis gewoond?
donderdag 5 mei 2016 19:03
Situatieschets: 25 jaar, parttime baan en hbo-studie. Ik ben ong 3 jaar geleden verhuisd naar mijn huidige woonplaats. (Vrij grote stad).
Ik woon in een vrij prijzig maar heerlijk benedenappartementje met tuin, zonder bovenburen, toplocatie, rustig maar midden in de stad.
Maar eigenlijk ben ik, sinds ik hier woon, nooit echt 'gesetteld'. Ik woon hier weliswaar, maar ken niemand, kom zowat de deur niet uit, onderneem niets. (Afgezien van naar werk en studie gaan.) Aan de ene kant vind ik het heerlijk, alleen thuis zijn, met niemand rekening houden. Maar aan de andere kant, is dit hoe ik de rest van m'n leven invulling wil geven? Nee.
Ik weet overigens wel waar het vandaan komt: ik heb lang in een pleeggezin gewoond en moest 'gedwongen' samenleven met mensen die heel verschillend waren van mij. Ik weet nog hoe fijn ik het vond om soms even alleen thuis te zijn... En nu vind ik dat nog steeds heel fijn. Zo fijn, dat ik het 'leven' eigenlijk aan me voorbij laat gaan. En dat wil ik niet meer. Ik ben ook nergens echt geworteld, familie woont erg verspreid, met de omgeving waar pleegfamilie woont heb ik geen binding. Mijn huidige stad vind ik erg fijn wonen, ik geniet er van hier rond te fietsen. Ik wil hier graag een leven opbouwen. (Ik ben hier overigens ook geboren.)
En nu zit ik erover te peinzen hoe ik dat aan moet pakken...
Ik heb al wel het e.e.a. geprobeerd om nieuwe contacten te leggen. Mijn studie is natuurlijk een mooie ingang, maar ik ben op wat latere leeftijd begonnen en mis toch wel aansluiting bij klasgenoten die 18-19 jaar zijn. Ik heb even bij een studentenroeivereniging gezeten, maar liep daar tegen hetzelfde euvel aan. Ik heb een schrijfcursus gedaan, maar daar was iedereen juist ouder...
Nu heb ik het idee om met huisgenoten te gaan wonen en zo mezelf dwingen om meer onder de mensen te zijn. En dan in een huis waar je ook echt samen kookt, thee drinkt, whatever.
Maar doe ik hier goed aan? Heb ik geen verkeerde verwachtingen of word ik straks niet gillend gek? Ik vind het moeilijk beslissen. En ik laat een heel fijn plekje achter.
Sommige van jullie hebben vast wel in een studentenhuis gewoond, wat is jullie ervaring?
Ik woon in een vrij prijzig maar heerlijk benedenappartementje met tuin, zonder bovenburen, toplocatie, rustig maar midden in de stad.
Maar eigenlijk ben ik, sinds ik hier woon, nooit echt 'gesetteld'. Ik woon hier weliswaar, maar ken niemand, kom zowat de deur niet uit, onderneem niets. (Afgezien van naar werk en studie gaan.) Aan de ene kant vind ik het heerlijk, alleen thuis zijn, met niemand rekening houden. Maar aan de andere kant, is dit hoe ik de rest van m'n leven invulling wil geven? Nee.
Ik weet overigens wel waar het vandaan komt: ik heb lang in een pleeggezin gewoond en moest 'gedwongen' samenleven met mensen die heel verschillend waren van mij. Ik weet nog hoe fijn ik het vond om soms even alleen thuis te zijn... En nu vind ik dat nog steeds heel fijn. Zo fijn, dat ik het 'leven' eigenlijk aan me voorbij laat gaan. En dat wil ik niet meer. Ik ben ook nergens echt geworteld, familie woont erg verspreid, met de omgeving waar pleegfamilie woont heb ik geen binding. Mijn huidige stad vind ik erg fijn wonen, ik geniet er van hier rond te fietsen. Ik wil hier graag een leven opbouwen. (Ik ben hier overigens ook geboren.)
En nu zit ik erover te peinzen hoe ik dat aan moet pakken...
Ik heb al wel het e.e.a. geprobeerd om nieuwe contacten te leggen. Mijn studie is natuurlijk een mooie ingang, maar ik ben op wat latere leeftijd begonnen en mis toch wel aansluiting bij klasgenoten die 18-19 jaar zijn. Ik heb even bij een studentenroeivereniging gezeten, maar liep daar tegen hetzelfde euvel aan. Ik heb een schrijfcursus gedaan, maar daar was iedereen juist ouder...
Nu heb ik het idee om met huisgenoten te gaan wonen en zo mezelf dwingen om meer onder de mensen te zijn. En dan in een huis waar je ook echt samen kookt, thee drinkt, whatever.
Maar doe ik hier goed aan? Heb ik geen verkeerde verwachtingen of word ik straks niet gillend gek? Ik vind het moeilijk beslissen. En ik laat een heel fijn plekje achter.
Sommige van jullie hebben vast wel in een studentenhuis gewoond, wat is jullie ervaring?
donderdag 5 mei 2016 19:13
Ik heb in een studentenhuis gewoond en vond het in het begin lastig om contact te leggen met medebewoners, vooral ook omdat de rest er al wat langer woonde. Toen heb ik een keer een avond een etentje verzorgd als een soort van kennismakingfeest. Dit sloeg goed aan en vanaf toen werden er regelmatig van dat soort avonden georganiseerd in het huis zodat iedereen toch contact hield met elkaar. Nu moet ik wel zeggen dat ik dus een kamer had en de keuken en badkamer deelde met de rest. Maar onderschat een studentenhuis niet. De wc's konden echt goor zijn en de keuken was ook niet altijd netjes. Desondanks was het wel een hele leuke tijd
Edit; als je erg op je privacy gesteld bent, zou ik je adviseren om lekker in je beneden woning te blijven To. Ik had soms ook momenten waarbij ik gek werd van mijn medebewoners en het gebrek aan privacy in de keuken enz begon mij uiteindelijk ook te irriteren
Edit; als je erg op je privacy gesteld bent, zou ik je adviseren om lekker in je beneden woning te blijven To. Ik had soms ook momenten waarbij ik gek werd van mijn medebewoners en het gebrek aan privacy in de keuken enz begon mij uiteindelijk ook te irriteren
donderdag 5 mei 2016 19:16
Je idealiseert het samenwonen in een studentenhuis. Jij denkt 'samen koken, kopjes thee en gezelligheid'. Ik denk 'vieze keukens, ondergekotste wc pot en geluidsoverlast'.
Ik zou je ideale plekje koesteren en investeren in nieuwe mensen leren kennen en zo vriendschappen op ouwen.
Je wilt toch ook niet jarenlang in een studentenhuis blijven wonen, waar mensen komen en gaan?
Ik zou je ideale plekje koesteren en investeren in nieuwe mensen leren kennen en zo vriendschappen op ouwen.
Je wilt toch ook niet jarenlang in een studentenhuis blijven wonen, waar mensen komen en gaan?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
donderdag 5 mei 2016 19:17
Ik heb tijdens mijn studie in een studentenhuis gewoond met 12 anderen en ik heb echt een geweldige tijd gehad! Ik denk alleen dat je het echte studentenleven een beetje ontgroeid bent. Is een huis met andere jong werkende misschien iets voor je? Meestal zijn dat huizen met 2 of 3 anderen, ik denk dat dat nu beter bij je past dan een echt studentenhuis!
donderdag 5 mei 2016 19:20
Ik zou die plek niet opgeven. In een studentenhuis werd ik regelmatig geconfronteerd met de troep en het lawaai van andere mensen die ik niet uitgekozen had. En dan zijn ze ook rond de twintig, en jij niet.
Is jouw vraag niet meer 'hoe leer ik nieuwe mensen kennen'?
Daar is een club voor, 'nieuwe mensen leren kennen' .nl, of je kunt bij een andere studentenvereniging, personeelsvereniging van je werk, kookclub, dat soort dingen.
Is jouw vraag niet meer 'hoe leer ik nieuwe mensen kennen'?
Daar is een club voor, 'nieuwe mensen leren kennen' .nl, of je kunt bij een andere studentenvereniging, personeelsvereniging van je werk, kookclub, dat soort dingen.
donderdag 5 mei 2016 19:21
Je komt vast wel wat meer onder de mensen, maar of de nadelen opwegen tegen de voordelen van je eigen stekkie vraag ik me af. Naast samen koken mag je dan ook samen de keuken soppen, je badkamer delen en de woonkamer waar je je thee drinkt ook stofzuigen. Leuk en aardig als je nette huisgenoten hebt, maar je moet niet altijd degene zijn die de rotzooi van een ander op kan ruimen. Nu kun je bij wijze van spreken je vaat een dag of wat laten staan zonder dat iemand er last van heeft of als je uit je bed/bad komt nog even in je nachtgoed/nakie blijven lopen.
Je hebt weer te maken met een huiseigenaar die met de huurprijs kan doen wat hij wil (wel binnen grenzen, maar toch) en binnen kan komen wanneer hij wil. Hij bepaalt ook wanneer er in huis iets opgeknapt wordt (of niet). En waar wil je al je meubels en apparaten laten?
Mocht je ooit een vriend(in) krijgen, is het ook veel prettiger om je eigen huis te hebben.
Ik zou toch proberen om op andere manieren onder de mensen te komen. Is een studievereniging, bootcampen, leesclubje, eetclubje, fietstochtenclub niet wat? Nodig je buren een keer uit om te komen eten/wat te drinken.
Je hebt weer te maken met een huiseigenaar die met de huurprijs kan doen wat hij wil (wel binnen grenzen, maar toch) en binnen kan komen wanneer hij wil. Hij bepaalt ook wanneer er in huis iets opgeknapt wordt (of niet). En waar wil je al je meubels en apparaten laten?
Mocht je ooit een vriend(in) krijgen, is het ook veel prettiger om je eigen huis te hebben.
Ik zou toch proberen om op andere manieren onder de mensen te komen. Is een studievereniging, bootcampen, leesclubje, eetclubje, fietstochtenclub niet wat? Nodig je buren een keer uit om te komen eten/wat te drinken.
donderdag 5 mei 2016 19:33
Ik heb 4 jaar in een studentenhus gewoond dat echt een thuis was: iedere avond samen eten, 's avonds samen op de bank met een film, eens per jaar samen op vakantie en altijd wel iemand gek genoeg om mee te kunnen slepen naar sportschool/kroeg/strand.
Maar ook: altijd gezeik over schoonmaken, als er iets stuk was, dan bleef het rustig maaaanden stuk omdat iedereen vond dat de rest het maar moest maken, veel geluidsoverlast, en (in een huis met alleen maar meisjes) toch ook echt geroddel en gekronkel.
Ik was het op een gegeven moment helemaal zat en ben blij dat ik nu mijn eigen appartement heb, zou er niet aan moeten denken ooit nog terug te moeten naar een woonsituatie met huisgenoten waar ik geen seks mee heb, danwel ze zelf gebaard heb (mutually exclusive, graag ).
Als je toch echt per se wil samenwonen: ook jonge werkenden wonen vaak samen om de huur te drukken. Die zijn wat ouder en volwassener dan de meeste studenten en hopelijk wat rustiger. Daar zijn vast wel Facebookpagina's voor te vinden.
En inderdaad, vrienden maken kan ook zonder huisgenoten: wat dacht je van een oproepje op het forum hier?
Maar ook: altijd gezeik over schoonmaken, als er iets stuk was, dan bleef het rustig maaaanden stuk omdat iedereen vond dat de rest het maar moest maken, veel geluidsoverlast, en (in een huis met alleen maar meisjes) toch ook echt geroddel en gekronkel.
Ik was het op een gegeven moment helemaal zat en ben blij dat ik nu mijn eigen appartement heb, zou er niet aan moeten denken ooit nog terug te moeten naar een woonsituatie met huisgenoten waar ik geen seks mee heb, danwel ze zelf gebaard heb (mutually exclusive, graag ).
Als je toch echt per se wil samenwonen: ook jonge werkenden wonen vaak samen om de huur te drukken. Die zijn wat ouder en volwassener dan de meeste studenten en hopelijk wat rustiger. Daar zijn vast wel Facebookpagina's voor te vinden.
En inderdaad, vrienden maken kan ook zonder huisgenoten: wat dacht je van een oproepje op het forum hier?
donderdag 5 mei 2016 19:57
donderdag 5 mei 2016 19:58
quote:Nouschi schreef op 05 mei 2016 @ 19:13:
Zou ik niet doen. Er zijn genoeg andere manieren om mensen te leren kennen. En mensen die op kamers wonen zijn ook meestal jonger trouwens.Dit. En gezellig samen thee drinken en koken? Heb ik nog nooit gezien. Samen zuipen en in een teringbende wonen wel
Zou ik niet doen. Er zijn genoeg andere manieren om mensen te leren kennen. En mensen die op kamers wonen zijn ook meestal jonger trouwens.Dit. En gezellig samen thee drinken en koken? Heb ik nog nooit gezien. Samen zuipen en in een teringbende wonen wel
donderdag 5 mei 2016 20:00
Bedankt voor alle reacties!!
Leuk om al die ervaringen te lezen.
Wat sommige van jullie aangeven, daar ben ik ook bang voor: dat ik een te mooi plaatje schets van het wonen in een studentenhuis. Ik ben, mocht ik het toch willen doorzetten, we van plan hoor om een huis te zoeken met mensen van mijn leeftijd, en die werken meestal ook al. Dus een stereotype studentenhuis is eigenlijk niet eens aan de orde
Ik vind het lastig omdat alles wat ik tot nu toe heb geprobeerd om meer contacten op te doen min of meer is mislukt. Ook via de contactpagina hier heb ik het geprobeerd, maar helaas niet echt met resultaat. Maakt me een beetje moedeloos merk ik.
Leuk om al die ervaringen te lezen.
Wat sommige van jullie aangeven, daar ben ik ook bang voor: dat ik een te mooi plaatje schets van het wonen in een studentenhuis. Ik ben, mocht ik het toch willen doorzetten, we van plan hoor om een huis te zoeken met mensen van mijn leeftijd, en die werken meestal ook al. Dus een stereotype studentenhuis is eigenlijk niet eens aan de orde
Ik vind het lastig omdat alles wat ik tot nu toe heb geprobeerd om meer contacten op te doen min of meer is mislukt. Ook via de contactpagina hier heb ik het geprobeerd, maar helaas niet echt met resultaat. Maakt me een beetje moedeloos merk ik.
donderdag 5 mei 2016 20:01
Ik zou je ook adviseren om het "onder de mensen zijn" toch op een andere manier in te vullen. Je idealiseert het nu, en dat is niet zo gek als jij je soms wat alleen voelt. Maar je hecht ook aan rust en privacy lees ik in jouw post, en dat is in een gedeeld huis heel ver te zoeken.
Is er een deeltijd-variant van jouw opleiding? Misschien kun je daar naar overstappen, zodat je wat meer gelijkgestemden treft die in jouw levensfase zitten? Of toch ook eens wat andere leuke cursussen / clubs / sportverenigingen / activiteiten / vrijwilligerswerk / etc uitproberen? Ik snap dat je na eerdere teleurstellingen misschien wat ontmoedigd raakt, maar soms is het even zoeken voordat je de plek hebt gevonden waar je je echt thuis voelt.
Is er een deeltijd-variant van jouw opleiding? Misschien kun je daar naar overstappen, zodat je wat meer gelijkgestemden treft die in jouw levensfase zitten? Of toch ook eens wat andere leuke cursussen / clubs / sportverenigingen / activiteiten / vrijwilligerswerk / etc uitproberen? Ik snap dat je na eerdere teleurstellingen misschien wat ontmoedigd raakt, maar soms is het even zoeken voordat je de plek hebt gevonden waar je je echt thuis voelt.
donderdag 5 mei 2016 20:03
Ik heb tijdens mijn studie ook in een studentenhuis gewoond en ik was ook al ouder (24-29 jaar toen ik studeerde). Ik heb daarvan 4 op 1 plek gewoond en daarbij verschillende huisgenoten gehad. Ik zou het eigenlijk wel doen, maar dan kijken of je een huis kan vinden waar mensen wonen die al wat verder in hun studie zijn of net zijn begonnen met werken. Wellicht ook een klein huis, 4 man/vrouw oid.
Ik had een huis waarbij je gerust samen kon eten, dat kon betekenen dat je daadwerkelijk samen kookte, of dat je toevallig allebei op hetzelfde moment aan het eten was (en dus met 2 man aan het fornuis stond). Al heb ik ook een periode gehad dat er 2 huisgenoten niet met elkaar door 1 deur konden, dan wordt het echt heel ongezellig (understatement). Evenals liters thee drinken om regenachtige zondagmiddagen. Dat beeld van de hele dag bier drinken ken ik eigenlijk alleen uit de vakantieperiode (11:00 in de ochtend aan de Tequila)
Hoewel ik blij ben dat ik inmiddels weer mijn eigen plekje heb, mis ik het soms echt nog wel.
Ik had een huis waarbij je gerust samen kon eten, dat kon betekenen dat je daadwerkelijk samen kookte, of dat je toevallig allebei op hetzelfde moment aan het eten was (en dus met 2 man aan het fornuis stond). Al heb ik ook een periode gehad dat er 2 huisgenoten niet met elkaar door 1 deur konden, dan wordt het echt heel ongezellig (understatement). Evenals liters thee drinken om regenachtige zondagmiddagen. Dat beeld van de hele dag bier drinken ken ik eigenlijk alleen uit de vakantieperiode (11:00 in de ochtend aan de Tequila)
Hoewel ik blij ben dat ik inmiddels weer mijn eigen plekje heb, mis ik het soms echt nog wel.
Just because a certain amount is good, doesn't make a crapload great - BioLayne
donderdag 5 mei 2016 20:11
@Nummerzoveel, er is inderdaad een deeltijd-variant en daar heb ik ook aan gedacht. Ik heb het eea in werking gezet om per september over te stappen (ook omdat in praktische zin wat beter voor me uitkomt) maar dat gaat alleen nog om het laatste jaar en contactmomenten zijn dan gering. Er zijn ook wat eisen waar je dan aan moet voldoen, dus ik hoop dat ik word toegelaten.
Wellicht moet ik het 'onder de mensen zijn' inderdaad anders benaderen. Ik vraag me best vaak af, stel ik ben hier een week geleden komen wonen, waar zou ik dan naartoe gaan en wat doe ik om dan contacten op te doen..
Ik heb nog wel een paar opties aan verenigingen en sportclubs openstaan die me enigszins aanspreken. Alleen de vraag is of ik daar mensen ontmoet met wie ik een vriendschap kan opbouwen. Dat weet je natuurlijk nooit van te voren. Maar ik zit nu eenmaal met het idee (wellicht illusie) in mn hoofd dat als ik met huisgenoten woon waar het gebruikelijk is om met elkaar te eten, avonden op te trekken e.d, dat het dan gemakkelijker gaat ofzo.
Wellicht moet ik het 'onder de mensen zijn' inderdaad anders benaderen. Ik vraag me best vaak af, stel ik ben hier een week geleden komen wonen, waar zou ik dan naartoe gaan en wat doe ik om dan contacten op te doen..
Ik heb nog wel een paar opties aan verenigingen en sportclubs openstaan die me enigszins aanspreken. Alleen de vraag is of ik daar mensen ontmoet met wie ik een vriendschap kan opbouwen. Dat weet je natuurlijk nooit van te voren. Maar ik zit nu eenmaal met het idee (wellicht illusie) in mn hoofd dat als ik met huisgenoten woon waar het gebruikelijk is om met elkaar te eten, avonden op te trekken e.d, dat het dan gemakkelijker gaat ofzo.
donderdag 5 mei 2016 20:12
Het samen wonen heeft leuke kanten. Gezellig samen eten of muziek luisteren.
Maar ook: ik moest de deur van mijn kamer altijd dichthouden. Anders sloop een van de buurkatten mijn kamer binnen en ging daar plassen.
Buurmeisje had een ander ritme. Lees: iemand met weinig college ging laat (en luidruchtig) naar bed en stond ook laat weer op. Terwijl ik op tijd wilde slapen.
Ook regelmatig ellende met de gezamenlijke wasmachine. Een persoon deed zijn witte was met bleekmiddel, waardoor de was van de volgende ook verprutst werd.
Een vriendin van me woont in een woongroep. Zij moet haar eigen toiletpapier meenemen als ze naar de w.c. gaat.
Maar ook: ik moest de deur van mijn kamer altijd dichthouden. Anders sloop een van de buurkatten mijn kamer binnen en ging daar plassen.
Buurmeisje had een ander ritme. Lees: iemand met weinig college ging laat (en luidruchtig) naar bed en stond ook laat weer op. Terwijl ik op tijd wilde slapen.
Ook regelmatig ellende met de gezamenlijke wasmachine. Een persoon deed zijn witte was met bleekmiddel, waardoor de was van de volgende ook verprutst werd.
Een vriendin van me woont in een woongroep. Zij moet haar eigen toiletpapier meenemen als ze naar de w.c. gaat.
donderdag 5 mei 2016 20:14
Heb niet alle reacties gelezen,maar als je blij bent met je huidige appartement zou ik het never inruilen voor een studentenhuis. Ben zelf door een master in een andere stad van appartement naar een kamer gegaan en oh wat miste ik mijn rust en ruimte. Had gezellige huisgenoten maar die wisselen op een gegeven moment ook en niet iedereen heeft dezelfde interpretatie van schoonmaken en rekening met elkaar houden. Was zo. blij toen ik na een paar jaar weer zelfstandig kon gaan wonen.
Misschien is sporten bij een reguliere ipv studentenvereniging nog iets voor je.Dat heeft mij toen goed geholpen om te wortelen in mijn nieuwe stad. Succes!
Misschien is sporten bij een reguliere ipv studentenvereniging nog iets voor je.Dat heeft mij toen goed geholpen om te wortelen in mijn nieuwe stad. Succes!
