Thuis
alle pijlers
Heb jij ook zo'n leuke kat?
dinsdag 21 juli 2015 23:10
Hoi!
Ik heb geen vraag of probleem, maar wil gewoon vertellen dat ik een hele leuke kat heb!
Ik ben niet opgegroeid met huisdieren, maar na heel lang nadenken heb ik nu sinds een jaar een kat. In het begin moest ik er wel aan wennen en heb ik soms ook gedacht; 'waar ben ik aan begonnen', of 'mag ze nog terug'? Natuurlijk heb ik dat niet serieus overwogen, en is ze de gelukkigste kat in haar wereldje en wil ik haar niet meer kwijt. Ze was een paar jaar oud toen ik haar uit het asiel haalde, gelijk in het asiel heel lief en aanhankelijk, ontzettend mooi koppie met van die onschuldige (enigszins onnozele) ogen. Ze doet geen vlieg kwaad, hapt nooit of haalt nooit uit. Als ik iets doe wat ze vervelend vindt, draait ze zich gewoon om en geeft een kopstoot met de mededeling dat ze liever geaaid wordt. Ze doet nergens moeilijk over, ze is overal makkelijk in, krabt niet aan m'n bank, springt niet in de gordijnen. En haar vorige baasjes hebben haar erg goed opgevoed, want ze snapt het woordje 'nee'. Ze miauwt dan een beetje verontwaardigt, maar gaat dan weer verder met wat anders. Voor de rest is ze erg goed in slapen, in de meeste onmogelijke posities, en wil ze het liefst de hele dag bij me/ tegen me aan liggen. 's Nachts laat ze me met rust en 's ochtends springt ze pas op bed als ze hoort dat ik wakker ben. Bij vreemde mensen ligt ze ook binnen no time op schoot te spinnen. Ik heb altijd gedacht dat ik een hondenmens ben (vind honden nog steeds prachtige dieren), maar mijn kat heeft me aardig over gehaald. Het is leuk om te zien dat we nu helemaal ons ritme hebben ontwikkeld en ze een beetje op me gaat lijken (en ik op haar )
Ze is vooral heel erg lief, heerlijk zo'n beestje!
Ben jij ook zo blij met je kat?
Ik heb geen vraag of probleem, maar wil gewoon vertellen dat ik een hele leuke kat heb!
Ik ben niet opgegroeid met huisdieren, maar na heel lang nadenken heb ik nu sinds een jaar een kat. In het begin moest ik er wel aan wennen en heb ik soms ook gedacht; 'waar ben ik aan begonnen', of 'mag ze nog terug'? Natuurlijk heb ik dat niet serieus overwogen, en is ze de gelukkigste kat in haar wereldje en wil ik haar niet meer kwijt. Ze was een paar jaar oud toen ik haar uit het asiel haalde, gelijk in het asiel heel lief en aanhankelijk, ontzettend mooi koppie met van die onschuldige (enigszins onnozele) ogen. Ze doet geen vlieg kwaad, hapt nooit of haalt nooit uit. Als ik iets doe wat ze vervelend vindt, draait ze zich gewoon om en geeft een kopstoot met de mededeling dat ze liever geaaid wordt. Ze doet nergens moeilijk over, ze is overal makkelijk in, krabt niet aan m'n bank, springt niet in de gordijnen. En haar vorige baasjes hebben haar erg goed opgevoed, want ze snapt het woordje 'nee'. Ze miauwt dan een beetje verontwaardigt, maar gaat dan weer verder met wat anders. Voor de rest is ze erg goed in slapen, in de meeste onmogelijke posities, en wil ze het liefst de hele dag bij me/ tegen me aan liggen. 's Nachts laat ze me met rust en 's ochtends springt ze pas op bed als ze hoort dat ik wakker ben. Bij vreemde mensen ligt ze ook binnen no time op schoot te spinnen. Ik heb altijd gedacht dat ik een hondenmens ben (vind honden nog steeds prachtige dieren), maar mijn kat heeft me aardig over gehaald. Het is leuk om te zien dat we nu helemaal ons ritme hebben ontwikkeld en ze een beetje op me gaat lijken (en ik op haar )
Ze is vooral heel erg lief, heerlijk zo'n beestje!
Ben jij ook zo blij met je kat?
dinsdag 21 juli 2015 23:26
dinsdag 21 juli 2015 23:29
Ik heb ook zn lieverd. Heb haar destijds ook uit het asiel gehaald, ik woonde alleen en na een jaar goed te hebben gezorgd voor mijn goudvissen was ik 'klaar' voor een kat.
Op een zaterdag naar het asiel gegaan, maar helaas, er zat niks tussen (hier hebben ze een mixmatch systeem) Geen van alle katten die ik 'mocht' had ik een klik mee. In de laatste kamer zaten 'probleem-katten', hier toch nog even naar binnen gekeken. Hier zat mevrouw wel.. Sprong op schoot, gaf mij gelijk kopjes; ik was verkocht! De asielmedewerker stond nogal te kijken, deze kat had zowat iedereen aangevallen, was agressief en een zwerver met fikse haaruitval. Het zou geen slimme keus zijn, ze was al zo min of meer afgeschreven.
Door deze informatie toch besloten om er nog even over na te denken.
Maandag het asiel gebeld, gezegd dat ik nog eenmaal wou gaan kijken of de klik er wel was. Ik kwam het kamertje binnen en mevrouw begon gelijk te mauwen dat ze naar mij toe wou. De medewerker heeft haar hok open gedaan en poes kwam gelijk naar mij toe, kopjes geven en weer lekker op schoot. Deze lieverd kan ik toch niet alweer achterlaten?
Terwijl ik dit typ, ligt mevrouw op mijn schoot te knorren. Ze is de meest lieve poes die ik ken. Maakt niks kapot, krabt netjes aan krabpalen, doet de behoefte alleen op de kattenbak (en als hier een keutel in ligt mauwt ze dat de bak schoon moet), komt buiten in de tuin maar verlaat de tuin niet. Als ik naar binnen ga, gaat mevrouw uit zich zelf mee. De beste keus ooit! En haaruitval? Nergens last van hier. Toen ik de poezen van een vriendin tijdelijk had, had ze wel haaruitval; Stress.
Maar verder kan ik mij niet vinden in de omschrijving van het asiel.
Inmiddels is poes en de goudvissen zulke vriendjes, dat als ik de vissen s'ochtends vergeet eten te geven, ze naast de kom gaat zitten mauwen.
Op een zaterdag naar het asiel gegaan, maar helaas, er zat niks tussen (hier hebben ze een mixmatch systeem) Geen van alle katten die ik 'mocht' had ik een klik mee. In de laatste kamer zaten 'probleem-katten', hier toch nog even naar binnen gekeken. Hier zat mevrouw wel.. Sprong op schoot, gaf mij gelijk kopjes; ik was verkocht! De asielmedewerker stond nogal te kijken, deze kat had zowat iedereen aangevallen, was agressief en een zwerver met fikse haaruitval. Het zou geen slimme keus zijn, ze was al zo min of meer afgeschreven.
Door deze informatie toch besloten om er nog even over na te denken.
Maandag het asiel gebeld, gezegd dat ik nog eenmaal wou gaan kijken of de klik er wel was. Ik kwam het kamertje binnen en mevrouw begon gelijk te mauwen dat ze naar mij toe wou. De medewerker heeft haar hok open gedaan en poes kwam gelijk naar mij toe, kopjes geven en weer lekker op schoot. Deze lieverd kan ik toch niet alweer achterlaten?
Terwijl ik dit typ, ligt mevrouw op mijn schoot te knorren. Ze is de meest lieve poes die ik ken. Maakt niks kapot, krabt netjes aan krabpalen, doet de behoefte alleen op de kattenbak (en als hier een keutel in ligt mauwt ze dat de bak schoon moet), komt buiten in de tuin maar verlaat de tuin niet. Als ik naar binnen ga, gaat mevrouw uit zich zelf mee. De beste keus ooit! En haaruitval? Nergens last van hier. Toen ik de poezen van een vriendin tijdelijk had, had ze wel haaruitval; Stress.
Maar verder kan ik mij niet vinden in de omschrijving van het asiel.
Inmiddels is poes en de goudvissen zulke vriendjes, dat als ik de vissen s'ochtends vergeet eten te geven, ze naast de kom gaat zitten mauwen.
bats!
dinsdag 21 juli 2015 23:34
Jaaa hier wordt weer bevestigd dat asielkatten zo ontzettend leuk kunnen zijn.
Hier ook een asielkat. Was een probleemgeval qua gezondheid maar is helemaal goed gekomen. Heb echt het idee dat hij ontzettend tevreden en gelukkig is. Hij geeft ontzettend veel liefde, is verbazingwekkend netjes qua manieren en doet ook nooit ergens moeilijk over. En echt elke dag doet ie wel iets waardoor wij in een deuk liggen
Hier ook een asielkat. Was een probleemgeval qua gezondheid maar is helemaal goed gekomen. Heb echt het idee dat hij ontzettend tevreden en gelukkig is. Hij geeft ontzettend veel liefde, is verbazingwekkend netjes qua manieren en doet ook nooit ergens moeilijk over. En echt elke dag doet ie wel iets waardoor wij in een deuk liggen
.
dinsdag 21 juli 2015 23:34
Nee, een hond spreekt me meer aan als huisdier. Een kat vind ik een mooi dier maar niet als mijn huisdier. Vroeger lazen wij de Donald Duck en daar stond katten strijk en zet afgebeeld als groene valse spleetogen die continue op de loer lagen. Als ik bij mijn oma logeerde was ik doodsbang voor hun enge ogen. Als ze jong zijn hebben ze nog wel hun vertederende uiterlijk, maar als ze volwassen zijn dan zie ik het toch als een klein formaat tijger of leeuw en dat is niet mijn favoriete diersoort.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 21 juli 2015 23:51
Oh how I love my cat.. Echt een bijzonder beestje. Inmiddels is ze 12 jaar oud.
Ik heb haar toen ze ongeveer een jaar oud was van straat gehaald, ik was toen 10 jaar oud. Ze was een halve zwerfkat in de zin dat ze wel een baas en huisje had maar veel op straat leefde vanwege de drukte thuis. Haar oude baasje had heel veel (halve zwerf) katten en honden.
Mijn vader hield niet zo van katten en we hadden nog nooit aaibare huisdieren gehad. Ik ben altijd enorm katten liefhebber geweest en gaf dit lieve poesje altijd te eten wanneer ze weer eens langs kwam. Op een gegeven moment zat ze zo vaak bij ons voor de deur waardoor ik het gesprek met mijn vader ben aangegaan of we haar niet mochten hebben. Als ze na onze vakantie van een week nog voor de deur zou zitten, zouden we met de eigenaar gaan praten of we haar mochten houden. Oh wat was dat spannend toen we na onze vakantie de straat in kwamen gereden.. en ja hoor, ze lag op de mat voor de deur te wachten!
Ze is als kitten opgegroeid tussen een nestje puppies. Mama hond nam haar altijd mee en legde haar tussen haar kleintjes neer. We hebben nu dan dus ook een kat die los met ons meeloopt waardoor we fijn met haar kunnen wandelen en ... ze kan op commando gaan zitten, en vervolgens 'ene poot' en 'andere poot' geven 'Lig' en 'spring' doet ze ook voor lekker eten. Als ze miauwt om eten en je knipt met je vingers dan loopt ze weg bij haar bak. We hebben echt een hond in een kattenlichaam.
Ze lust geen vers water uit een schaaltje maar drinkt liever uit de vissenkom of uit een bakje met smerig water in de tuin waar muggenlarven in zitten. Vissen vindt ze niet interessant, heel handig. Als ze op de uitbouw zit en ze wil er af loopt ze op de luifel en laat ze zich in je armen vallen. Speeltjes vindt ze niet echt interessant, evenals echte 'kattenhuizen'. Die hebben we natuurlijk wel voor haar gekocht, maar ze koos toch altijd voor de oud papierdoos. Poepen op de kattenbak is ook nog lastig voor haar omdat ze gewend is altijd buiten te zijn. Ze staat dan hartstikke goed in de bak maar ja, dat kontje over de rand... waardoor ik regelmatig met het schepje klaar heb moeten staan.. Ha, wat is het toch een heerlijke kat
Ik heb haar toen ze ongeveer een jaar oud was van straat gehaald, ik was toen 10 jaar oud. Ze was een halve zwerfkat in de zin dat ze wel een baas en huisje had maar veel op straat leefde vanwege de drukte thuis. Haar oude baasje had heel veel (halve zwerf) katten en honden.
Mijn vader hield niet zo van katten en we hadden nog nooit aaibare huisdieren gehad. Ik ben altijd enorm katten liefhebber geweest en gaf dit lieve poesje altijd te eten wanneer ze weer eens langs kwam. Op een gegeven moment zat ze zo vaak bij ons voor de deur waardoor ik het gesprek met mijn vader ben aangegaan of we haar niet mochten hebben. Als ze na onze vakantie van een week nog voor de deur zou zitten, zouden we met de eigenaar gaan praten of we haar mochten houden. Oh wat was dat spannend toen we na onze vakantie de straat in kwamen gereden.. en ja hoor, ze lag op de mat voor de deur te wachten!
Ze is als kitten opgegroeid tussen een nestje puppies. Mama hond nam haar altijd mee en legde haar tussen haar kleintjes neer. We hebben nu dan dus ook een kat die los met ons meeloopt waardoor we fijn met haar kunnen wandelen en ... ze kan op commando gaan zitten, en vervolgens 'ene poot' en 'andere poot' geven 'Lig' en 'spring' doet ze ook voor lekker eten. Als ze miauwt om eten en je knipt met je vingers dan loopt ze weg bij haar bak. We hebben echt een hond in een kattenlichaam.
Ze lust geen vers water uit een schaaltje maar drinkt liever uit de vissenkom of uit een bakje met smerig water in de tuin waar muggenlarven in zitten. Vissen vindt ze niet interessant, heel handig. Als ze op de uitbouw zit en ze wil er af loopt ze op de luifel en laat ze zich in je armen vallen. Speeltjes vindt ze niet echt interessant, evenals echte 'kattenhuizen'. Die hebben we natuurlijk wel voor haar gekocht, maar ze koos toch altijd voor de oud papierdoos. Poepen op de kattenbak is ook nog lastig voor haar omdat ze gewend is altijd buiten te zijn. Ze staat dan hartstikke goed in de bak maar ja, dat kontje over de rand... waardoor ik regelmatig met het schepje klaar heb moeten staan.. Ha, wat is het toch een heerlijke kat
woensdag 22 juli 2015 00:09
Oh wat een leuke verhalen! Er zitten bijzondere beestjes tussen, zo mooi hoe je daar zon band mee kan krijgen!
Die van mij praat/bromt ook regelmatig. Niet miauwen maar alsof ze schor is/ keel schraapt. Als ze langs me loopt maakt ze dat geluid, als ik r aanraak, aankijk, echt grappig! Ze weet gewoon hoe schattig ik haar vind!
Ben benieuwd naar alle andere leuke katten
Die van mij praat/bromt ook regelmatig. Niet miauwen maar alsof ze schor is/ keel schraapt. Als ze langs me loopt maakt ze dat geluid, als ik r aanraak, aankijk, echt grappig! Ze weet gewoon hoe schattig ik haar vind!
Ben benieuwd naar alle andere leuke katten
woensdag 22 juli 2015 01:16
Ik heb twee katten. Allebei 12 jaar en zolang zijn ze ook al bij ons.
Gister was zo schattig, mijn kat lag gister op zijn plekje in de logeerkamer. Ik aai hem even, hij staat vervolgens op en gaat in de hoek van de kamer zitten en mij heel doordringend aan zitten staren. Opeens snapte ik het, hij was naast het dekentje waar hij altijd op ligt, gaan zitten. Dit lag opgefrommeld in die hoek omdat het gewassen moest worden. Ik leg het dekentje weer op zijn plek, ik krijg een paar kopjes en meneer gaat lekker op het dekentje liggen
Deze kat geeft wel vaker commando's aanwijzingen. Als hij wil spelen, dan gaat hij bij de krabpaal zitten waar zijn speeltje op ligt. Als hij op mijn plek op de bank wil zitten, dan gaat hij vlak voor me zitten en me aan zitten staren, net zolang tot ik ergens anders ga zitten
Mijn andere kat voert hele gesprekken met mijn vriend, helaas alleen met hem. Als vriend 'au' zegt, dan zegt hij 'au' terug en dat kan heel lang zo doorgaan. Geen idee waar ze het over hebben, zal wel een mannending zijn
Gister was zo schattig, mijn kat lag gister op zijn plekje in de logeerkamer. Ik aai hem even, hij staat vervolgens op en gaat in de hoek van de kamer zitten en mij heel doordringend aan zitten staren. Opeens snapte ik het, hij was naast het dekentje waar hij altijd op ligt, gaan zitten. Dit lag opgefrommeld in die hoek omdat het gewassen moest worden. Ik leg het dekentje weer op zijn plek, ik krijg een paar kopjes en meneer gaat lekker op het dekentje liggen
Deze kat geeft wel vaker commando's aanwijzingen. Als hij wil spelen, dan gaat hij bij de krabpaal zitten waar zijn speeltje op ligt. Als hij op mijn plek op de bank wil zitten, dan gaat hij vlak voor me zitten en me aan zitten staren, net zolang tot ik ergens anders ga zitten
Mijn andere kat voert hele gesprekken met mijn vriend, helaas alleen met hem. Als vriend 'au' zegt, dan zegt hij 'au' terug en dat kan heel lang zo doorgaan. Geen idee waar ze het over hebben, zal wel een mannending zijn
woensdag 22 juli 2015 04:52
ik heb alleen maar leuke katten.
ik had er drie. de oudste is 21 jaar geworden, de middelste is kort daarna overleden maar was ook al 20 en mijn jongste kat uit dat rijtje is nu 18 en still going strong.
per toeval zag ik een foto in de krant met daarin een stukje over een asiel. ze zochten een tehuis voor een kat met nierproblemen. hij was toen ongeveer 5 jaar oud.
ik heb geen moment getwijfeld en hem in huis genomen omdat ik het weer zielig vond voor mijn meisjeskat die toen 15 was, dat ze alleen was. bovendien, wie wil er nou een kat met nierproblemen? ik voorzag dat deze jongenskat de rest van zijn leventje in het asiel zou moeten blijven en dat vond ik eigenlijk niet kunnen. daar kwam nog bij dat hij knoertelelijk is. door niesziekte in het verleden is een oog een beetje 'uit vorm' en hij kijkt nogal boos de wereld in. een van zijn oren is mismaakt na een vechtpartij en al met al ziet hij er 'streetwise' uit. hij zat dan ook al anderhalf jaar in het asiel en niemand wilde hem hebben.
inmiddels heb ik mijn jongenskat alweer 3 jaar en het gaat goed met hem.
mijn meisjeskat van 18 wordt een klein beetje dement of zo maar ook dat gaat goed.
af en toe hebben ze onenigheid maar over het algemeen gaat het goed en ben ik blij dat ik ze heb.
alleen.... en nu komt het.... als ze er allebei niet meer zijn (en ik hoop dat dat nog heel lang duurt) wil ik geen andere katten meer.
na bijna 25 jaar katten als huisdier, waarbij je toch gebonden bent, wil ik ook wel eens genieten van mijn vrijheid.
als straks mijn kind de deur uit is en ik heb dan geen katten meer, ga ik lekker genieten van mijn vrije bestaan. lijkt me heerlijk om gewoon de deur achter je dicht te kunnen trekken zonder dat je na hoeft te denken of je de katten wel voer hebt gegeven of dat er genoeg water staat. dat je eindelijk eens op vakantie kunt zonder je druk te moeten maken om de opvang tijdens je afwezigheid.
maar voor nu is het goed. ik krijg altijd zo'n gelukszalig gevoel als de boel 's avonds veilig en vredig ligt te slapen en ik gezellig met een van de katten kan knuffelen.
ik had er drie. de oudste is 21 jaar geworden, de middelste is kort daarna overleden maar was ook al 20 en mijn jongste kat uit dat rijtje is nu 18 en still going strong.
per toeval zag ik een foto in de krant met daarin een stukje over een asiel. ze zochten een tehuis voor een kat met nierproblemen. hij was toen ongeveer 5 jaar oud.
ik heb geen moment getwijfeld en hem in huis genomen omdat ik het weer zielig vond voor mijn meisjeskat die toen 15 was, dat ze alleen was. bovendien, wie wil er nou een kat met nierproblemen? ik voorzag dat deze jongenskat de rest van zijn leventje in het asiel zou moeten blijven en dat vond ik eigenlijk niet kunnen. daar kwam nog bij dat hij knoertelelijk is. door niesziekte in het verleden is een oog een beetje 'uit vorm' en hij kijkt nogal boos de wereld in. een van zijn oren is mismaakt na een vechtpartij en al met al ziet hij er 'streetwise' uit. hij zat dan ook al anderhalf jaar in het asiel en niemand wilde hem hebben.
inmiddels heb ik mijn jongenskat alweer 3 jaar en het gaat goed met hem.
mijn meisjeskat van 18 wordt een klein beetje dement of zo maar ook dat gaat goed.
af en toe hebben ze onenigheid maar over het algemeen gaat het goed en ben ik blij dat ik ze heb.
alleen.... en nu komt het.... als ze er allebei niet meer zijn (en ik hoop dat dat nog heel lang duurt) wil ik geen andere katten meer.
na bijna 25 jaar katten als huisdier, waarbij je toch gebonden bent, wil ik ook wel eens genieten van mijn vrijheid.
als straks mijn kind de deur uit is en ik heb dan geen katten meer, ga ik lekker genieten van mijn vrije bestaan. lijkt me heerlijk om gewoon de deur achter je dicht te kunnen trekken zonder dat je na hoeft te denken of je de katten wel voer hebt gegeven of dat er genoeg water staat. dat je eindelijk eens op vakantie kunt zonder je druk te moeten maken om de opvang tijdens je afwezigheid.
maar voor nu is het goed. ik krijg altijd zo'n gelukszalig gevoel als de boel 's avonds veilig en vredig ligt te slapen en ik gezellig met een van de katten kan knuffelen.
woensdag 22 juli 2015 07:34
woensdag 22 juli 2015 07:50
Ik heb 2 lieverds. De eerste is nu 2 jaar enn de tweede is nu 4 maanden. In het begin een beetje wennen voor beide, maar nu spelen ze samen en liggen ze samen te slapen. De oudste is echt een goedzak eerste klas. Vind alles prima. Als ik thuis kom en ze ligt boven op d'r kamertje te slapen, hoort ze mij aankomen en zodra ik binnen stap word ik met een klagelijke miauw onthaald. Ze moet even geaaid worden. Doe ik dit niet blijft ze net zo lang miauwen totdat ik haar aai. En dit kan lang duren;) en die kleine is zo speels en schattig, echt een kroelbeestje. Zat te twijfelen om er wel een tweede bij te nemen en in het begin mij echt afgevraagd waarom ik er aan begonnen was, maar nu een maand later ben ik zo blij met beide.
woensdag 22 juli 2015 13:07
Leuk om te horen dat je een asielkat het gouden mandje hebt kunnen schenken ! Ooit hoop ik dit ook te doen.
Allereerst dacht ik steeds een hondenvriend te zijn. In mijn jeugd was ik niet opgegroeid met katten, dus voor mij stelden die dieren niet zo veel voor. Maar toen mijn vriend een kitten in huis haalde vorig jaar, krijg je me echt niet meer bij die beestjes weg!
Sinds november hebben we ook een speelkameraadje voor haar erbij gehaald, en de 2 katjes komen enorm goed overeen met onze honden. De oudste is een kortharige schildpadkat met felgroene oogjes, en de jongste heeft halflang haar, een dikke pluimstaart en een donzige kraag. Ze zijn heel graag in elkaars gezelschap. Overdag kan ik ze aaien en met hen praten (ja, zo iemand ben ik wel. ), liggen ze snoezig te slapen ergens op/onder/tussen/in de meubels of kattenkrabpalen, of spelen ze met één van de zovele kattenspeeltjes die zich in het huis bevinden. Zo gaat het tot de klok 19u slaat, dan gaan ze samen op pad. Dan zie je ze elkaar volgen over de daken en in de tuinen hier in de buurt.
Gezien we nog met twee knaagdieren zitten, is het voor ons niet mogelijk om er nóg een diertje bij te nemen.. Al zou ik vanuit het diepste van mijn hart zo graag een poes uit het asiel halen. Of om het beter te zeggen: te redden. Maar het staat op mijn bucketlist. Ooit.
Allereerst dacht ik steeds een hondenvriend te zijn. In mijn jeugd was ik niet opgegroeid met katten, dus voor mij stelden die dieren niet zo veel voor. Maar toen mijn vriend een kitten in huis haalde vorig jaar, krijg je me echt niet meer bij die beestjes weg!
Sinds november hebben we ook een speelkameraadje voor haar erbij gehaald, en de 2 katjes komen enorm goed overeen met onze honden. De oudste is een kortharige schildpadkat met felgroene oogjes, en de jongste heeft halflang haar, een dikke pluimstaart en een donzige kraag. Ze zijn heel graag in elkaars gezelschap. Overdag kan ik ze aaien en met hen praten (ja, zo iemand ben ik wel. ), liggen ze snoezig te slapen ergens op/onder/tussen/in de meubels of kattenkrabpalen, of spelen ze met één van de zovele kattenspeeltjes die zich in het huis bevinden. Zo gaat het tot de klok 19u slaat, dan gaan ze samen op pad. Dan zie je ze elkaar volgen over de daken en in de tuinen hier in de buurt.
Gezien we nog met twee knaagdieren zitten, is het voor ons niet mogelijk om er nóg een diertje bij te nemen.. Al zou ik vanuit het diepste van mijn hart zo graag een poes uit het asiel halen. Of om het beter te zeggen: te redden. Maar het staat op mijn bucketlist. Ooit.
“If he can do it, so can I”
woensdag 22 juli 2015 14:24
quote:Eleonora schreef op 22 juli 2015 @ 07:34:
Check!
Vijf leuke katten hier!
Het waren er ooit dertien, nu zijn er nog vijf.
Erg gezellig.
Ik heb dan weer nog nooit geen kat gehad. Mijn hele leven woon ik al bij katten in huis. Nee, niet andersom....
Bij een kat woon jíj, als baas in he, je bent personeel.
Wist je dat al?
Ja, zucht, ons leven wordt met strakke hand geregeerd door twee pluizebollen op pootjes.
Check!
Vijf leuke katten hier!
Het waren er ooit dertien, nu zijn er nog vijf.
Erg gezellig.
Ik heb dan weer nog nooit geen kat gehad. Mijn hele leven woon ik al bij katten in huis. Nee, niet andersom....
Bij een kat woon jíj, als baas in he, je bent personeel.
Wist je dat al?
Ja, zucht, ons leven wordt met strakke hand geregeerd door twee pluizebollen op pootjes.
donderdag 23 juli 2015 19:01
quote:Eleonora schreef op 22 juli 2015 @ 07:34:
Check!
Vijf leuke katten hier!
Het waren er ooit dertien, nu zijn er nog vijf.
Erg gezellig.
Ik heb dan weer nog nooit geen kat gehad. Mijn hele leven woon ik al bij katten in huis. Nee, niet andersom....
Bij een kat woon jíj, als baas in he, je bent personeel.
Wist je dat al?
Inderdaad, haar personeel doet alles voor dr
Check!
Vijf leuke katten hier!
Het waren er ooit dertien, nu zijn er nog vijf.
Erg gezellig.
Ik heb dan weer nog nooit geen kat gehad. Mijn hele leven woon ik al bij katten in huis. Nee, niet andersom....
Bij een kat woon jíj, als baas in he, je bent personeel.
Wist je dat al?
Inderdaad, haar personeel doet alles voor dr
donderdag 23 juli 2015 21:31
Ik had een hele leuke kater. Een maand geleden overleden, waaraan weet ik helaas niet (geen ouderdom want was nog net geen 6).
Ik heb m gekregen als kitten toen ik ging samenwonen. Hij sliep het eerste jaar altijd op bed en maakte ons dan wakker door onze voeten aan te vallen.
Als ik naar mijn stage fietste rende hij achter me aan en soms zelfs voor mij uit. Moest soms oppassen dat ik 'm niet tussen m'n spaken kreeg. Als ik dan langs een bepaald punt (zo'n drie straten verderop) fietste vond hij het te ver van huis en bleef keihard miauwend zitten. Zo van "niet zo ver gaan!" Dat vond ik altijd zo lief en bijzonder. Als ik dan verder fietste hoorde ik m altijd nog een tijdje miauwen.
Toen ik eenmaal een auto had aangeschaft herkende hij het geluid van mijn auto. Als ik eraan kwam rijden dan sprong hij altijd ineens voor m'n auto (begin van de straat) en liep dan voor de auto uit richting huis. Dan moest ik er dus stapvoets achteraan rijden haha. Als ik dan eenmaal uit de auto gestapt was liet hij zich voor m'n voeten vallen met zijn buikje naar boven zodat ik m dan daar kon aaien.
Iedere keer als ik nu kom aangereden en de kat niet meer plots uit de bosjes verschijnt voel ik me heel verdrietig. En zo zijn er nog wel veel meer momenten dat ik 'm ontzettend mis.
Ik heb m gekregen als kitten toen ik ging samenwonen. Hij sliep het eerste jaar altijd op bed en maakte ons dan wakker door onze voeten aan te vallen.
Als ik naar mijn stage fietste rende hij achter me aan en soms zelfs voor mij uit. Moest soms oppassen dat ik 'm niet tussen m'n spaken kreeg. Als ik dan langs een bepaald punt (zo'n drie straten verderop) fietste vond hij het te ver van huis en bleef keihard miauwend zitten. Zo van "niet zo ver gaan!" Dat vond ik altijd zo lief en bijzonder. Als ik dan verder fietste hoorde ik m altijd nog een tijdje miauwen.
Toen ik eenmaal een auto had aangeschaft herkende hij het geluid van mijn auto. Als ik eraan kwam rijden dan sprong hij altijd ineens voor m'n auto (begin van de straat) en liep dan voor de auto uit richting huis. Dan moest ik er dus stapvoets achteraan rijden haha. Als ik dan eenmaal uit de auto gestapt was liet hij zich voor m'n voeten vallen met zijn buikje naar boven zodat ik m dan daar kon aaien.
Iedere keer als ik nu kom aangereden en de kat niet meer plots uit de bosjes verschijnt voel ik me heel verdrietig. En zo zijn er nog wel veel meer momenten dat ik 'm ontzettend mis.
vrijdag 31 juli 2015 23:13
quote:Nina1989 schreef op 23 juli 2015 @ 21:31:
Iedere keer als ik nu kom aangereden en de kat niet meer plots uit de bosjes verschijnt voel ik me heel verdrietig. En zo zijn er nog wel veel meer momenten dat ik 'm ontzettend mis.
Dat lijkt me moeilijk voor je!
Vroeger snapte ik nooit zo waarom mensen zo gehecht konden zijn aan een kat ( ik had dat met mn goudvis niet zo toen ),
maar nu kan ik me dat heel goed voorstellen!
Iedere keer als ik nu kom aangereden en de kat niet meer plots uit de bosjes verschijnt voel ik me heel verdrietig. En zo zijn er nog wel veel meer momenten dat ik 'm ontzettend mis.
Dat lijkt me moeilijk voor je!
Vroeger snapte ik nooit zo waarom mensen zo gehecht konden zijn aan een kat ( ik had dat met mn goudvis niet zo toen ),
maar nu kan ik me dat heel goed voorstellen!
