Thuis
alle pijlers
Hekel aan feestjes in eigen huis!
zaterdag 29 augustus 2015 19:14
Oh my.......zit hier in de woonkamer en denk bij mezelf.......Troelalaaaatje, waar denk je nou alweer over na!?
Ik val met de deur in huis, ventileer het zoals het is, het zit zo:
Ik/wij hebben een bloedhekel aan "feestjes" bij mij/ons thuis!
We zijn sowieso niet zo van bezoek ontvangen. We zijn graag op onszelf, bepalen graag zelf en houden graag rekening met onze eigen planning.
Gepland bezoek is tot daar aan toe. Daar houden we rekening mee, dan zijn we gastvrij, doen ons best, halen vanalles in huis. Toch zien we stiekem op tegen het moment dat het bezoek komt en zijn we stiekem ook weer dolgelukkig wanneer bezoek vertrekt. Snel weer alles opruimen en ons eigen maken en door met ons eigen ding.
Helemaal vinden we het slopend wanneer er meer dan 1 a 2 personen komen. Zo bijvoorbeeld met verjaardagen waarvoor dan familie komt.
Onze eigen verjaardagen vieren wij reeds jaren niet meer. De verjaardag van kind vieren wij wel uitbundig.
In de regel verplaatsen wij dan zelfs meubilair om de gasten ook de kans te geven om niet versnipperd in de ruimte plaats te nemen, maar inplaats daarvan gezellig bij elkaar.
Toch........ondanks gedegen voorbereiding, planning en incalculering verlies ik voor mijn gevoel volledig de controle met zo veel bezoek. Veel= in ons geval dan een persoon of 15 incl 3 kleine kindjes.
Het rondrennen van die peuters/kleuters langs mijn ramen, het rennen langs de tafel met eten en drinken, het gekruimel overal, de mensen die tegen mijn witte muur aan gaan zitten of staan, de spullen die overal staan etc etc. Ik krijg hier echt de kriebels van!
Zo zeer zelfs dat ik er echt enorm tegen opzie om groepen mensen uit te nodigen.
Toch zijn er zo nu en dan gelegenheden waarbij je daar niet of nauwelijks aan ontkomt, tenzij je jezelf volledig wil buitensluiten van sommige activiteiten.
Ik ken mensen die nodigen zonder enige bedenkingen 40 volwassenen uit om kennis te komen maken na een verhuizing, de zogenaamde housewarming. Ik zie dan een pas geverfd huis voor me waar je meteen weer opnieuw kunt gaan starten met verven en poetsen.
Of mensen die hun volledige collegagroep uitnodigen om eens gezellig onder het genot van een hapje en een drankje samen te komen in een andere setting dan het werk.
Of inderdaad tig verjaardagsfeesten op een jaar. Of een borrel voor een hele straat om de banden aan te halen.
Stuk voor stuk hele leuke initiatieven, echter ik krijg hierbij spontaan de neiging om dus niet te gaan, want zelf wel gaan betekend wellicht dat er in later stadium verwacht wordt dat de ander, ik dus, dit ook gaat organiseren.
Ik ben benieuwd of ik de enige ben die zo geforceerd omgaat met "grootschalig" bezoek in eigen huis?
En als er meer mensen zijn die dit zo beleven.....hoe gaan jullie hier dan mee om?
Ik val met de deur in huis, ventileer het zoals het is, het zit zo:
Ik/wij hebben een bloedhekel aan "feestjes" bij mij/ons thuis!
We zijn sowieso niet zo van bezoek ontvangen. We zijn graag op onszelf, bepalen graag zelf en houden graag rekening met onze eigen planning.
Gepland bezoek is tot daar aan toe. Daar houden we rekening mee, dan zijn we gastvrij, doen ons best, halen vanalles in huis. Toch zien we stiekem op tegen het moment dat het bezoek komt en zijn we stiekem ook weer dolgelukkig wanneer bezoek vertrekt. Snel weer alles opruimen en ons eigen maken en door met ons eigen ding.
Helemaal vinden we het slopend wanneer er meer dan 1 a 2 personen komen. Zo bijvoorbeeld met verjaardagen waarvoor dan familie komt.
Onze eigen verjaardagen vieren wij reeds jaren niet meer. De verjaardag van kind vieren wij wel uitbundig.
In de regel verplaatsen wij dan zelfs meubilair om de gasten ook de kans te geven om niet versnipperd in de ruimte plaats te nemen, maar inplaats daarvan gezellig bij elkaar.
Toch........ondanks gedegen voorbereiding, planning en incalculering verlies ik voor mijn gevoel volledig de controle met zo veel bezoek. Veel= in ons geval dan een persoon of 15 incl 3 kleine kindjes.
Het rondrennen van die peuters/kleuters langs mijn ramen, het rennen langs de tafel met eten en drinken, het gekruimel overal, de mensen die tegen mijn witte muur aan gaan zitten of staan, de spullen die overal staan etc etc. Ik krijg hier echt de kriebels van!
Zo zeer zelfs dat ik er echt enorm tegen opzie om groepen mensen uit te nodigen.
Toch zijn er zo nu en dan gelegenheden waarbij je daar niet of nauwelijks aan ontkomt, tenzij je jezelf volledig wil buitensluiten van sommige activiteiten.
Ik ken mensen die nodigen zonder enige bedenkingen 40 volwassenen uit om kennis te komen maken na een verhuizing, de zogenaamde housewarming. Ik zie dan een pas geverfd huis voor me waar je meteen weer opnieuw kunt gaan starten met verven en poetsen.
Of mensen die hun volledige collegagroep uitnodigen om eens gezellig onder het genot van een hapje en een drankje samen te komen in een andere setting dan het werk.
Of inderdaad tig verjaardagsfeesten op een jaar. Of een borrel voor een hele straat om de banden aan te halen.
Stuk voor stuk hele leuke initiatieven, echter ik krijg hierbij spontaan de neiging om dus niet te gaan, want zelf wel gaan betekend wellicht dat er in later stadium verwacht wordt dat de ander, ik dus, dit ook gaat organiseren.
Ik ben benieuwd of ik de enige ben die zo geforceerd omgaat met "grootschalig" bezoek in eigen huis?
En als er meer mensen zijn die dit zo beleven.....hoe gaan jullie hier dan mee om?
zaterdag 29 augustus 2015 20:24
zaterdag 29 augustus 2015 20:24
Als je een tuin hebt, heb je nog een uitvalsmogelijkheid als het mooi weer is maar als één van de twee in de winter jarig is, is dat geen optie. Om de één of andere reden heb ik geen probleem met vier logées die een paar dagen links en rechts in mijn niet bepaald grote huis slapen, stretcher, bank, ooit een kleintje in de badkuip, die vond dat prachtig. Voor de zekerheid wel even de hoofdkraan van het warme water dichtgedraaid, hij kon er niet bij maar driejarigen kunnen goed klimmen.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 29 augustus 2015 20:27
quote:lime222 schreef op 29 augustus 2015 @ 20:22:
Ik woon wel in een land waar het heel gebruikelijk is om zelf je eten mee te nemen als je ergens gaat eten en het is een grote groep. Dat scheelt enorm catering stress. Dus als je gaat barbecuen, neemt iedereen zijn eigen vlees en een salade of brood of chips enzo mee. En wat ze lekker vinden om te drinken. Serveren doe ik niet. En servetjes en vorken enzo zet ik klaar. En de meeste van mijn vrienden weten heel goed hoe het koffiezetapparaat werkt en waar de thee staat en bieden mij dan een kopje aan
. Ik vind het briljant. Ik hoef alleen maar voor mijn eigen gezin eten te halen en een beetje extra voor degene die spontaan mee komt.
Precies dit. Ik begrijp dat gestress niet zo goed. Mijn bezoek bedient zich zelf, ze weten waar alles staat en pakken wat ze willen. Mijn huis, hun huis.
En mocht er onverhoopt te weinig van het 1 of ander in huis zijn, loop ik even naar de supermarkt. Komt geen stress bij kijken eigenlijk.
Ik woon wel in een land waar het heel gebruikelijk is om zelf je eten mee te nemen als je ergens gaat eten en het is een grote groep. Dat scheelt enorm catering stress. Dus als je gaat barbecuen, neemt iedereen zijn eigen vlees en een salade of brood of chips enzo mee. En wat ze lekker vinden om te drinken. Serveren doe ik niet. En servetjes en vorken enzo zet ik klaar. En de meeste van mijn vrienden weten heel goed hoe het koffiezetapparaat werkt en waar de thee staat en bieden mij dan een kopje aan
. Ik vind het briljant. Ik hoef alleen maar voor mijn eigen gezin eten te halen en een beetje extra voor degene die spontaan mee komt.Precies dit. Ik begrijp dat gestress niet zo goed. Mijn bezoek bedient zich zelf, ze weten waar alles staat en pakken wat ze willen. Mijn huis, hun huis.
En mocht er onverhoopt te weinig van het 1 of ander in huis zijn, loop ik even naar de supermarkt. Komt geen stress bij kijken eigenlijk.
zaterdag 29 augustus 2015 20:28
Vroeger (lees; een jaar of tien geleden) vond ik feestjes bij mij thuis leuk, de laatste jaren steeds minder. Door dit topic eens nagedacht hoe dat komt. Vroeger waren er meer groepjes, wat (rokende) mensen in de tuin, een paar in de keuken, wat mensen op de bank. Iedereen liep wat rond en pakte zijn eigen drinken. Hapjes stonden op de eettafel en salontafel. Op de een of andere manier pakt iedereen nu een stoel, gaat in een kring zitten en blijft zitten. En ik maar rennen met de drankjes en de hapjes, al zet ik wel van tevoren wat klaar. Vaak komen dezelfde gespreksonderwerpen terug, die ik ook niet allemaal even geslaagd vind.
Misschien komt het omdat we 'ouder' worden (ouders zwakke rug of slecht ter been). Een drukker leven hebben (even uitpuffen op een verjaardag) of juist uitgebluster zijn? Misschien ben ik ook wel toe aan wat verse vrienden erbij, wat nieuwe gespreksstof.
Ik ga er eens over nadenken hoe ik dit kan veranderen, want eigenlijk vind ik het best jammer.
Er komen hier vaak zo'n 10 - 15 volwassenen en 10 kinderen op een verjaardag.
Misschien komt het omdat we 'ouder' worden (ouders zwakke rug of slecht ter been). Een drukker leven hebben (even uitpuffen op een verjaardag) of juist uitgebluster zijn? Misschien ben ik ook wel toe aan wat verse vrienden erbij, wat nieuwe gespreksstof.
Ik ga er eens over nadenken hoe ik dit kan veranderen, want eigenlijk vind ik het best jammer.
Er komen hier vaak zo'n 10 - 15 volwassenen en 10 kinderen op een verjaardag.
zaterdag 29 augustus 2015 20:30
quote:lime222 schreef op 29 augustus 2015 @ 20:18:
Werkelijk? Ik lees het met verbazing. Een huis is een gebruiksvoorwerp. Hier ook witte muren en een net huis, maar ik vind het geen probleem om 20 man en 20 kinderen in huis te hebben. Ik denk dat dat hier 1x per maand wel het geval is. Vaak laden ze zelf de vaatwasser in en uit en als iedereen weg is haal ik de stofzuiger en de dweil er overheen, maak ik het aanrecht en de wc even schoon en is het weer alsof er niemand geweest is. Muren kun je gewoon met een doekjes schoonmaken, maar die zijn echt nooit vies hier. Er gaat ook zelden iets om eigenlijk.
Kinderen vermaken zich met speelgoed of buiten spelen of ze kijken een film als het avond is. En de ouders vragen ze even zelf op te ruimen tegen de tijd dat ze vertrekken.Hadden wij ook allemaal voor de kinderen die kwamen,ook speciaal een tafel met kleurboeken potloden,lego,film opgezet,trampoline enz Maar nee hoor er werd gesloopt.Maar goed dat vinden zij(familie) heel gewoon want bij hun thuis is alles gewoon uitgeleefd.En dat moeten ze zelf ook helemaal zelf weten maar niet bij ons thuis graag.Voor sommigen vind ik het wel jammer hoor maar daar spreken we gewoon zo eens wat af gaan we gezellig koken.Vind ik ook nog leuker ook want zo kun je echt gezellig met elkaar kletsen.
Werkelijk? Ik lees het met verbazing. Een huis is een gebruiksvoorwerp. Hier ook witte muren en een net huis, maar ik vind het geen probleem om 20 man en 20 kinderen in huis te hebben. Ik denk dat dat hier 1x per maand wel het geval is. Vaak laden ze zelf de vaatwasser in en uit en als iedereen weg is haal ik de stofzuiger en de dweil er overheen, maak ik het aanrecht en de wc even schoon en is het weer alsof er niemand geweest is. Muren kun je gewoon met een doekjes schoonmaken, maar die zijn echt nooit vies hier. Er gaat ook zelden iets om eigenlijk.
Kinderen vermaken zich met speelgoed of buiten spelen of ze kijken een film als het avond is. En de ouders vragen ze even zelf op te ruimen tegen de tijd dat ze vertrekken.Hadden wij ook allemaal voor de kinderen die kwamen,ook speciaal een tafel met kleurboeken potloden,lego,film opgezet,trampoline enz Maar nee hoor er werd gesloopt.Maar goed dat vinden zij(familie) heel gewoon want bij hun thuis is alles gewoon uitgeleefd.En dat moeten ze zelf ook helemaal zelf weten maar niet bij ons thuis graag.Voor sommigen vind ik het wel jammer hoor maar daar spreken we gewoon zo eens wat af gaan we gezellig koken.Vind ik ook nog leuker ook want zo kun je echt gezellig met elkaar kletsen.
Bedenk niet wat je wilt hebben, maar geniet van wat je hebt
zaterdag 29 augustus 2015 20:35
Ik heb een zeer makkelijk (en groot) huis en hou van feestjes. Liever een echt feestje dan een gezin op 'visite'. Hier regelmatig groepen van 50+ personen over de vloer waarvan ongeveer 15+ kind is. De boel voorbereiden vind ik niet zo leuk, boodschappen inslaan, huis poetsen, maar als ze eenmaal zijn, supergezellig! Ik heb een strak huis, veel wit, tja dat is het voordeel van afwasbare saus, en je huis is geen showroom maar een leefruimte. Kan echt niet wakker liggen van een vlek hier of daar. Alles is schoon te maken en zo niet, jammer dan.
zaterdag 29 augustus 2015 20:39
quote:MarianneDavids schreef op 29 augustus 2015 @ 20:24:
Als je een tuin hebt, heb je nog een uitvalsmogelijkheid als het mooi weer is maar als één van de twee in de winter jarig is, is dat geen optie. Om de één of andere reden heb ik geen probleem met vier logées die een paar dagen links en rechts in mijn niet bepaald grote huis slapen, stretcher, bank, ooit een kleintje in de badkuip, die vond dat prachtig. Voor de zekerheid wel even de hoofdkraan van het warme water dichtgedraaid, hij kon er niet bij maar driejarigen kunnen goed klimmen.Een 3-jarige die vanuit de badkuip niet bij de kraan kan? Hing de kraan 1,5 meter boven het bad dan? Hoe moet ik dit zien?
Als je een tuin hebt, heb je nog een uitvalsmogelijkheid als het mooi weer is maar als één van de twee in de winter jarig is, is dat geen optie. Om de één of andere reden heb ik geen probleem met vier logées die een paar dagen links en rechts in mijn niet bepaald grote huis slapen, stretcher, bank, ooit een kleintje in de badkuip, die vond dat prachtig. Voor de zekerheid wel even de hoofdkraan van het warme water dichtgedraaid, hij kon er niet bij maar driejarigen kunnen goed klimmen.Een 3-jarige die vanuit de badkuip niet bij de kraan kan? Hing de kraan 1,5 meter boven het bad dan? Hoe moet ik dit zien?
zaterdag 29 augustus 2015 20:46
quote:Desperate_Housewive schreef op 29 augustus 2015 @ 20:39:
[...]
Een 3-jarige die vanuit de badkuip niet bij de kraan kan? Hing de kraan 1,5 meter boven het bad dan? Hoe moet ik dit zien? Douche-hoogte. Wij hebben het bad altijd alleen gebruikt als douchebak, daarom was het handiger de kraan te verplaatsen, een paar jaar geleden hebben we een inloopdouche laten maken, eindelijk verlost van die badkuip.
[...]
Een 3-jarige die vanuit de badkuip niet bij de kraan kan? Hing de kraan 1,5 meter boven het bad dan? Hoe moet ik dit zien? Douche-hoogte. Wij hebben het bad altijd alleen gebruikt als douchebak, daarom was het handiger de kraan te verplaatsen, een paar jaar geleden hebben we een inloopdouche laten maken, eindelijk verlost van die badkuip.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 29 augustus 2015 20:53
Ik hou ook niet zo van (veel) bezoek. Ik vind een heleboel mensen aardig, maar ik ben toch liever op mezelf. Ik vind het met een grote groep ook altijd zo lastig te verstaan en ik heb altijd het idee dat ik borden en bestek tekort kom, maar plastic bordjes vind ik dan weer niet stijlvol genoeg. Ik vind het wel leuk om feestjes voor te bereiden. Goede wijn uitzoeken, hapjes en taarten maken, het huis een beetje feestelijk aankleden, het kan dan niet op. Het zou voor mij fijn zijn als iedereen even binnenkwam, snel een taartje at en na tien minuten weer weg was, maar mensen blijven altijd plakken.
Ik los het op door niet al te vaak feestjes te geven. Als ik dan wel mensen uitnodig, komen er alleen mensen die ik graag zie. Ik zorg dan dat dat ene feestje per jaar dat we hier geven onvergetelijk is en hoop dat niemand aandringt op een volgende partij.
Ik los het op door niet al te vaak feestjes te geven. Als ik dan wel mensen uitnodig, komen er alleen mensen die ik graag zie. Ik zorg dan dat dat ene feestje per jaar dat we hier geven onvergetelijk is en hoop dat niemand aandringt op een volgende partij.
zaterdag 29 augustus 2015 21:20
Dit had mijn verhaal kunnen zijn, ik vind bezoek ook altijd zo een gedoe, ik ben van Surinaamse afkomst, dus wij koken uitgebreid en daar gaat heel veel tijd energie in zitten.
Het is wel leuk als ze er eenmaal zijn, maar als ze weer weg zijn dan zijn we daar erg blij om.
Wij maken ook gelijk alles schoon wanneer ze weg zijn, en als alles weer op zijn plek staat dan ploffen we doodmoe op de bank met een glas wijn.
Trouwens wij komen ook niet graag bij anderen over de vloer.
Het is wel leuk als ze er eenmaal zijn, maar als ze weer weg zijn dan zijn we daar erg blij om.
Wij maken ook gelijk alles schoon wanneer ze weg zijn, en als alles weer op zijn plek staat dan ploffen we doodmoe op de bank met een glas wijn.
Trouwens wij komen ook niet graag bij anderen over de vloer.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zaterdag 29 augustus 2015 22:48
Als wij een feest geven, dan zorgen we altijd voor een lange buffettafel waar alles op staat.
Gelukkig hebben we een grote woonkamer waar dat kan staan.
Ik zeg altijd van te voren dat wat er op tafel staat echt ook alles is wat we hebben (theesmaken, diverse soorten sappen enz).
Wegwerpservies gebruiken we indien we echt veel bezoekers hebben.
Bij hapjes zet ik een kaartje bij met wat het is zodat de mensen weten wat ze eten en ze mij niet hoeven te vragen/storen tijdens een van mijn gesprekken.
Ook zet ik een prullenbak naast de buffettafel zodat ze zien waar gebruikte servetten enz in kunnen.
Zo hebben we altijd relaxte feestjes gehad.
Gelukkig hebben we een grote woonkamer waar dat kan staan.
Ik zeg altijd van te voren dat wat er op tafel staat echt ook alles is wat we hebben (theesmaken, diverse soorten sappen enz).
Wegwerpservies gebruiken we indien we echt veel bezoekers hebben.
Bij hapjes zet ik een kaartje bij met wat het is zodat de mensen weten wat ze eten en ze mij niet hoeven te vragen/storen tijdens een van mijn gesprekken.
Ook zet ik een prullenbak naast de buffettafel zodat ze zien waar gebruikte servetten enz in kunnen.
Zo hebben we altijd relaxte feestjes gehad.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
zaterdag 29 augustus 2015 23:41
quote:troelalaaaatje schreef op 29 augustus 2015 @ 19:26:
Fijn dat er mensen zijn die het herkennen.
Milde vorm van smetvrees heb ik op mijn manier wel ja. Hou van schoon en orde in huis.
Ons bezoek is overigens ook keurig.
[...]Hoe doe je dat met je eigen kind, dan? Die van ons smeren geen slagroom op de tv en schoppen geen gaten in muren, maar ongelukken met tomatensaus gebeuren toch echt vaker dan toen we nog met z'n tweeën waren.
Fijn dat er mensen zijn die het herkennen.
Milde vorm van smetvrees heb ik op mijn manier wel ja. Hou van schoon en orde in huis.
Ons bezoek is overigens ook keurig.
[...]Hoe doe je dat met je eigen kind, dan? Die van ons smeren geen slagroom op de tv en schoppen geen gaten in muren, maar ongelukken met tomatensaus gebeuren toch echt vaker dan toen we nog met z'n tweeën waren.
zondag 30 augustus 2015 00:01
zondag 30 augustus 2015 00:02
quote:Desperate_Housewive schreef op 29 augustus 2015 @ 19:24:
Ik herken me hier totaal niet in. Hoe meer mensen hoe gezelliger! En als er iemand onverwachts voor de deur staat, geen probleem. Mee eten kan ook nog als ze willen hoor hier staat overigens nooit iemand tegen de muur. Ik heb meubels tegen de muur staan, beetje raar om daar tussen tegen de muur te hangen. Feestjes zijn hier wel vaak in de keuken! Met z'n allen bij het aanrecht staan, gezellig! En de rommel? Ik zet tussendoor de vaatwasser al aan, iedereen helpt mee en na het feestje de stofzuiger erdoor en klaar! Maar goed, ik heb dan ook geen smetvrees, maak me niet zo druk om een beetje rommel en ook niet om de verf op de muur of mijn meubels of wat dan ook. Hier mag geleefd worden en het liefst met zoveel mogelijk mensen zal wel aan mijn brabantse roots liggen ofzo Same here! Hoewel mijn huis maar 20 m2 bedraagt, is iedereen welkom. Ook Brabantse roots hier
Ik herken me hier totaal niet in. Hoe meer mensen hoe gezelliger! En als er iemand onverwachts voor de deur staat, geen probleem. Mee eten kan ook nog als ze willen hoor hier staat overigens nooit iemand tegen de muur. Ik heb meubels tegen de muur staan, beetje raar om daar tussen tegen de muur te hangen. Feestjes zijn hier wel vaak in de keuken! Met z'n allen bij het aanrecht staan, gezellig! En de rommel? Ik zet tussendoor de vaatwasser al aan, iedereen helpt mee en na het feestje de stofzuiger erdoor en klaar! Maar goed, ik heb dan ook geen smetvrees, maak me niet zo druk om een beetje rommel en ook niet om de verf op de muur of mijn meubels of wat dan ook. Hier mag geleefd worden en het liefst met zoveel mogelijk mensen zal wel aan mijn brabantse roots liggen ofzo Same here! Hoewel mijn huis maar 20 m2 bedraagt, is iedereen welkom. Ook Brabantse roots hier
zondag 30 augustus 2015 00:06
Echt onherkenbaar.
Gefeest moet er worden in mijn huis
Liefst met zonnetje lekker in de tuin maar met slecht weer overdekken we de tuin, we zetten vuur korven neer een lange buffettafel en de koelkast in de schuur staat vol met drank.
Binnen is de eetkamer tafel voor de kinderen, schalen met snoep en een choco fontein.
Er komen zo een 25 a 30 volwassene en ongeveer 15 kinderen.
De volgende dag even de schouders eronder en de rommel is weer weg.
Gefeest moet er worden in mijn huis
Liefst met zonnetje lekker in de tuin maar met slecht weer overdekken we de tuin, we zetten vuur korven neer een lange buffettafel en de koelkast in de schuur staat vol met drank.
Binnen is de eetkamer tafel voor de kinderen, schalen met snoep en een choco fontein.
Er komen zo een 25 a 30 volwassene en ongeveer 15 kinderen.
De volgende dag even de schouders eronder en de rommel is weer weg.
zondag 30 augustus 2015 05:57
quote:jennie77 schreef op 29 augustus 2015 @ 20:30:
[...]
Hadden wij ook allemaal voor de kinderen die kwamen,ook speciaal een tafel met kleurboeken potloden,lego,film opgezet,trampoline enz Maar nee hoor er werd gesloopt.Maar goed dat vinden zij(familie) heel gewoon want bij hun thuis is alles gewoon uitgeleefd.En dat moeten ze zelf ook helemaal zelf weten maar niet bij ons thuis graag.Voor sommigen vind ik het wel jammer hoor maar daar spreken we gewoon zo eens wat af gaan we gezellig koken.Vind ik ook nog leuker ook want zo kun je echt gezellig met elkaar kletsen.Waarom laat je ze niet zonder kinderen komen? Dus als je belt, zeg dat Truus en Piet uitgenodigd zijn maar dat ze oppas moeten regelen voor Snotaapje en Bengeltje omdat jullie een feest voor alleen volwassenen geven. Ze ze daarover gaan zeuren, dan blijven ze zelf ook maar thuis. Scheelt weer wat in de drukte.
[...]
Hadden wij ook allemaal voor de kinderen die kwamen,ook speciaal een tafel met kleurboeken potloden,lego,film opgezet,trampoline enz Maar nee hoor er werd gesloopt.Maar goed dat vinden zij(familie) heel gewoon want bij hun thuis is alles gewoon uitgeleefd.En dat moeten ze zelf ook helemaal zelf weten maar niet bij ons thuis graag.Voor sommigen vind ik het wel jammer hoor maar daar spreken we gewoon zo eens wat af gaan we gezellig koken.Vind ik ook nog leuker ook want zo kun je echt gezellig met elkaar kletsen.Waarom laat je ze niet zonder kinderen komen? Dus als je belt, zeg dat Truus en Piet uitgenodigd zijn maar dat ze oppas moeten regelen voor Snotaapje en Bengeltje omdat jullie een feest voor alleen volwassenen geven. Ze ze daarover gaan zeuren, dan blijven ze zelf ook maar thuis. Scheelt weer wat in de drukte.
Shoot first, ask questions later!
zondag 30 augustus 2015 06:24
Wij hebben een paar keer per jaar grote feesten met ongeveer 50 man. Hier heb ik echter geen stress over want hier is het mi casa es su casa. Je weet waar et drinken staat en de eerste lading hapjes zet ik op tafel en daarna is er altijd wel iemand die meer hapjes uit de koelkast of oven haalt. Het wordt tijdens het feest een behoorlijke bende maar als het feest is afgelopen maakt iedereen die er nog is schoon en ruimt op. Ik hoef er niet eens voor wakker te blijven. Dan word ik de volgende ochtend wakker en is alles opgeruimd de vloer is geveegd en gedweild en de vaat is gedaan. Mi casa es su casa, heerlijk als mensen doen alsof ze thuis zijn. Ik ben ook Brabantse trouwens.
Ik heb een tijd kinderen gehad (niet mijn kinderen) en als die jarig waren gingen we naar buiten. Ik vind vriendjes en vriendinnetjes nooit goed opgevoed namelijk. Weer of geen weer, jonge kinderen vermaken zich prima in een park/speeltuin/bos. Ze flink uitputten en als we weer bij mij aankwamen waren ze te moe om iets te doen voordat de ouders ze weer op kwamen halen. In dat opzicht zijn kinderen net honden, put ze uit en je hebt er geen kind aan.
Ik heb een tijd kinderen gehad (niet mijn kinderen) en als die jarig waren gingen we naar buiten. Ik vind vriendjes en vriendinnetjes nooit goed opgevoed namelijk. Weer of geen weer, jonge kinderen vermaken zich prima in een park/speeltuin/bos. Ze flink uitputten en als we weer bij mij aankwamen waren ze te moe om iets te doen voordat de ouders ze weer op kwamen halen. In dat opzicht zijn kinderen net honden, put ze uit en je hebt er geen kind aan.
zondag 30 augustus 2015 06:34
Mijn partner is als troelalaatje en ik was er dol op. Nu minder.
Omdat ik nu de stress van hem meekrijg en ook omdat zijn familie zo is van 'zo en zo heurt het'.
Ik was altijd supermakkelijk: Iedereen komt en je eet en drinkt wat ik lekker vind. Gasten die bijv een bepaald soort wijn ofzoiets wilden namen dat zelf mee, net als bepaalde dingen die ik niet eet. Ander eten en drinken in overvloed en zelf te pakken.
Iedereen altijd heel blij en gezellig en propvol naar huis.
Als ik eraan toe kom bedien ik wat.
Het wordt toch een bende dus echt goed schoonmaken doe ik daarna wel, en tot die tijd is wat goed genoeg voor mij is, ook goed genoeg voor mijn gasten.
Mijn schoonfamilie voelt zich hierbij niet op hun gemak. Een feestje bij hun is: Een rondje drinken, een rondje taart, een rondje drinken, een rondje worst en kaas.
Maar: als je dat zo doet voelen ze zich bij ons ook niet op hun gemak.
Want de taart is niet wat ze kennen etc.
Dus ik blijf van te voren heel relaxed en van het principe: Ze doen het er maar mee.
Mijn vriend heeft ondertussen het heel zwaar ala troelalaatje. Dus dit jaar gaan we met schoonfamilie ergens lunchen
Omdat ik nu de stress van hem meekrijg en ook omdat zijn familie zo is van 'zo en zo heurt het'.
Ik was altijd supermakkelijk: Iedereen komt en je eet en drinkt wat ik lekker vind. Gasten die bijv een bepaald soort wijn ofzoiets wilden namen dat zelf mee, net als bepaalde dingen die ik niet eet. Ander eten en drinken in overvloed en zelf te pakken.
Iedereen altijd heel blij en gezellig en propvol naar huis.
Als ik eraan toe kom bedien ik wat.
Het wordt toch een bende dus echt goed schoonmaken doe ik daarna wel, en tot die tijd is wat goed genoeg voor mij is, ook goed genoeg voor mijn gasten.
Mijn schoonfamilie voelt zich hierbij niet op hun gemak. Een feestje bij hun is: Een rondje drinken, een rondje taart, een rondje drinken, een rondje worst en kaas.
Maar: als je dat zo doet voelen ze zich bij ons ook niet op hun gemak.
Want de taart is niet wat ze kennen etc.
Dus ik blijf van te voren heel relaxed en van het principe: Ze doen het er maar mee.
Mijn vriend heeft ondertussen het heel zwaar ala troelalaatje. Dus dit jaar gaan we met schoonfamilie ergens lunchen
