Thuis
alle pijlers
Kattenkenners: Vechten of spelen?
zaterdag 8 juni 2013 14:30
Ik heb een kitten (jeuj) en een volwassen ex-kater.
Hebben ze voorzichtig aan elkaar laten wennen, eerst in aparte dichte ruimtes en met geur overbrengen enz, paar dagen wachten, steeds stapje verder. ( zoals dat op vele kattensites staat beschreven) De eerste face to face confrontatie viel niet tegen. Kitten is niet bang, super nieuwsgierig en speels. De ex-kater is rustig, ook nieuwsgierig en gemoedelijk. Geen platte oren, blazen, hoge rug of dikke staart. Af en toe rennen ze een beetje achter elkaar aan, spelen verstoppertje in de tuin en slaan naar elkaar met de pootjes, op een speelse manier. So far so good.
Maar nu sinds het laatste uur (ze zijn beide in de tuin) valt het me op dat ex-kater de kleine aanvalt... hij grijpt hem dan in zijn nek/rug of nek/buik. Echt bijten en laat dan niet los. De kitten mauwt dan best hard... Ik schrok er een beetje van en heb ex-kater gecorrigeerd maar die heeft schijt aan mij want hij gaat er gewoon mee door... Dit is een paar keer gebeurd... toen heb ik even snel gedoucht en waren ze allebei bij mij boven en zaten ze een beetje te rommelen, snuffelen enz.. niet meer aanvallen. Nu heb ik kitten even in zijn 'eigen kamer' gezet. Ex-kater ligt nu buiten in de zon.
Is dit nu ook spelen of is dit zorgelijk gedrag van de ex-kater?
Is dit gewoon even duidelijk maken wie de baas is in huis of is dit vijandig gedrag en tolereert de ex-kater de kitten niet?
Het lijkt mij (maar wie ben ik) als het het laatste is, dat de kater dat van begin af aan zou moeten doen.. ze gaan al 3 dagen (dat ze elkaar face to face hebben gezien) gemoedelijk en prima met elkaar om....
Hoe kan ik zien of het menes is? Hoe moet ik reageren? Apart zetten, ingrijpen, afwachten? Kater corrigeren? En zo ja, hoe?
Hopelijk kunnen jullie mij wat wijzer maken?
Hebben ze voorzichtig aan elkaar laten wennen, eerst in aparte dichte ruimtes en met geur overbrengen enz, paar dagen wachten, steeds stapje verder. ( zoals dat op vele kattensites staat beschreven) De eerste face to face confrontatie viel niet tegen. Kitten is niet bang, super nieuwsgierig en speels. De ex-kater is rustig, ook nieuwsgierig en gemoedelijk. Geen platte oren, blazen, hoge rug of dikke staart. Af en toe rennen ze een beetje achter elkaar aan, spelen verstoppertje in de tuin en slaan naar elkaar met de pootjes, op een speelse manier. So far so good.
Maar nu sinds het laatste uur (ze zijn beide in de tuin) valt het me op dat ex-kater de kleine aanvalt... hij grijpt hem dan in zijn nek/rug of nek/buik. Echt bijten en laat dan niet los. De kitten mauwt dan best hard... Ik schrok er een beetje van en heb ex-kater gecorrigeerd maar die heeft schijt aan mij want hij gaat er gewoon mee door... Dit is een paar keer gebeurd... toen heb ik even snel gedoucht en waren ze allebei bij mij boven en zaten ze een beetje te rommelen, snuffelen enz.. niet meer aanvallen. Nu heb ik kitten even in zijn 'eigen kamer' gezet. Ex-kater ligt nu buiten in de zon.
Is dit nu ook spelen of is dit zorgelijk gedrag van de ex-kater?
Is dit gewoon even duidelijk maken wie de baas is in huis of is dit vijandig gedrag en tolereert de ex-kater de kitten niet?
Het lijkt mij (maar wie ben ik) als het het laatste is, dat de kater dat van begin af aan zou moeten doen.. ze gaan al 3 dagen (dat ze elkaar face to face hebben gezien) gemoedelijk en prima met elkaar om....
Hoe kan ik zien of het menes is? Hoe moet ik reageren? Apart zetten, ingrijpen, afwachten? Kater corrigeren? En zo ja, hoe?
Hopelijk kunnen jullie mij wat wijzer maken?
zaterdag 8 juni 2013 15:08
Mijn katten doen dit ook bij elkaar. Een is een kleine poes (3 jr) en de ander een lel van een kater (2 jr), beiden geholpen.
Het ene moment is het krijsen en grommen en vliegt de een de ander naar de strot en het andere moment liggen ze naast elkaar in het zonnetje te dutten. Overigens ligt de poes geregeld in een hinderlaag en krijgt de kater als hij niets vermoedend voorbij komt sjokken ineens een pets op z'n kont en is het knokken. Poes eindigt dan meestal onderop met de tanden van kater in haar strot. Klinkt heel dramatisch dan, alsof ze vermoord wordt, maar 'n half uur later deelt ze rustig weer zo'n pets uit. Hoort er bij.
Het ene moment is het krijsen en grommen en vliegt de een de ander naar de strot en het andere moment liggen ze naast elkaar in het zonnetje te dutten. Overigens ligt de poes geregeld in een hinderlaag en krijgt de kater als hij niets vermoedend voorbij komt sjokken ineens een pets op z'n kont en is het knokken. Poes eindigt dan meestal onderop met de tanden van kater in haar strot. Klinkt heel dramatisch dan, alsof ze vermoord wordt, maar 'n half uur later deelt ze rustig weer zo'n pets uit. Hoort er bij.
zaterdag 8 juni 2013 16:56
Tsja moeilijk te zeggen, onze spelen/stoeien heel veel met elkaar en soms dan gaan ze net even te ver. Dan gaat er dus inderdaad 1 echt zeuren en dan grijp ik wel in. Ze lijken dan doorgeslagen met spelen.
Met spelen/stoeien maakt hij ook wel geluiden om haar te lokken enzo, maar dat klinkt anders. Als 1 van de twee zeurt dan weet ik aan de manier waarop wel dat het genoeg is.
Ik zou wel gewoon ingrijpen, je kan er niet altijd zijn natuurlijk, maar corrigeren kan geen kwaad. In mijn ogen dan.
Succes
Met spelen/stoeien maakt hij ook wel geluiden om haar te lokken enzo, maar dat klinkt anders. Als 1 van de twee zeurt dan weet ik aan de manier waarop wel dat het genoeg is.
Ik zou wel gewoon ingrijpen, je kan er niet altijd zijn natuurlijk, maar corrigeren kan geen kwaad. In mijn ogen dan.
Succes
zaterdag 8 juni 2013 16:59
Hoeveel weken is je kitten? De eerste 6 weken leren ze eten, drinken en de andere basisdingen. De tweede 6 weken leren ze sociaal gedrag van de moederpoes. Maar doordat kittens vaak al na 6 weken worden weggehaald bij de moeder, heeft die geen kans gekregen om de jongen sociaal op te voeden. Kan het zijn dat die ex-kater de kitten nu op zijn plek zet?
zaterdag 8 juni 2013 17:00
Ja onze kater deed dat ook bij de kitten. Ik heb het zo gelaten, niet mee bemoeien. Kitten zocht de grote ook de hele tijd op dus vond het niet erg. Wij doen kitten trouwens altijd gelijk bij de grote. Niet langzaam wennen. Onze kitten, nu 8 maanden is trouwens helemaal gek op haar 'broers'. Ook al krijgt ze er soms wel eens van langs. Dierenarts zei eens, zolang er geen bloed bij komt kijken lekker laten gaan.
zaterdag 8 juni 2013 17:16
Het zou kunnen inderdaad dat het gewoon een kwestie is van even op de plek zetten, show 'em who's the boss...
Maar omdat hij zo klein en tenger is denk ik dat hij doodgebeten wordt haha. Maargoed kleine lijkt het niet echt te deren en dartelt nog steeds vrolijk rond. Zoekt inderdaad ook steeds de kater op.
Stelt me wel wat gerust in ieder geval.
Maar omdat hij zo klein en tenger is denk ik dat hij doodgebeten wordt haha. Maargoed kleine lijkt het niet echt te deren en dartelt nog steeds vrolijk rond. Zoekt inderdaad ook steeds de kater op.
Stelt me wel wat gerust in ieder geval.
zaterdag 8 juni 2013 20:06
Dit is niet vechten, als de ene kat (mosterd want al gezegd) de ander in de nek bijt wil hij hem laten merken dat hij de baas is.
Niet dat iedere kat zich daar wat van aantrekt ...
Kittens kunnen best pittig zijn en van zich afbijten.
Dat leren ze hier trouwens ook door.
MIjn advies: bemoei je NIET mee, dit zoeken ze echt zelf wel uit en als je je daar in gaat mengen verstoor je het alleen maar ben ik van mening...
Ja, een grote kat kan echt wel een kleine doodbijten als hij dat zou willen, maar dit is gewoon een gevalletje uitzoeken wie de dominantste kat is.
Nogmaals gewoon laten gaan en je niet druk maken
(ik heb dit zo vaak meegemaakt, ik weet waar ik het over heb ...)
En ja het kan er best heftig uit zien, katten zijn niet erg zachtzinnig met mekaar, ook niet als ze gewoon spelen...
Niet dat iedere kat zich daar wat van aantrekt ...
Kittens kunnen best pittig zijn en van zich afbijten.
Dat leren ze hier trouwens ook door.
MIjn advies: bemoei je NIET mee, dit zoeken ze echt zelf wel uit en als je je daar in gaat mengen verstoor je het alleen maar ben ik van mening...
Ja, een grote kat kan echt wel een kleine doodbijten als hij dat zou willen, maar dit is gewoon een gevalletje uitzoeken wie de dominantste kat is.
Nogmaals gewoon laten gaan en je niet druk maken
(ik heb dit zo vaak meegemaakt, ik weet waar ik het over heb ...)
En ja het kan er best heftig uit zien, katten zijn niet erg zachtzinnig met mekaar, ook niet als ze gewoon spelen...
zaterdag 8 juni 2013 20:22
Hoe lang zijn ze al bij elkaar? Bij ons duurde het toch even voordat ze elkaar echt leuk vonden en accepteerden.
Ik liet mijn kat ook niet alleen met mijn kitten. Mijn kat is groot, met grote nagels en tanden en hoewel hij nog nooit heeft uitgehaald naar wie dan ook, vertrouwde ik het toen niet zonder toezicht.
Maar ik heb het wel laten gaan, kat is groter, ouder, dominanter. Dus dat moest de kitten weten. Nu draait alles om haar, hij houdt haar heel goed in de gaten en schoon. Heel lief.
Ik liet mijn kat ook niet alleen met mijn kitten. Mijn kat is groot, met grote nagels en tanden en hoewel hij nog nooit heeft uitgehaald naar wie dan ook, vertrouwde ik het toen niet zonder toezicht.
Maar ik heb het wel laten gaan, kat is groter, ouder, dominanter. Dus dat moest de kitten weten. Nu draait alles om haar, hij houdt haar heel goed in de gaten en schoon. Heel lief.
zaterdag 8 juni 2013 21:06
Succes TO!
zaterdag 8 juni 2013 23:17
Dag allemaal,
Het lijkt nu weer rustig Af en toe rennen ze wat achter elkaar, of petsen wat. Soms even snuffelen.
Over het algemeen doen ze een beetje hun eigen ding. Kleine is nog volop aan het ontdekken. Loopt iedereen achterna.
Kater trekt zich een beetje terug. Gaat op een afstandje liggen kijken en af en toe rent hij erop af. Als kitten op hem afkomt dan springt hij aan de kant.
Ik merk wel dat hij een beetje uit zijn doen is. Beetje rusteloos, komt niet meer bij ons liggen, ligt niet meer op zijn vaste plekjes maar gaat nu achterin de kamer op de grond liggen kijken, loopt wat rond te sjouwen.
Zal vast even wennen zijn aan de verandering. Ik probeer hem veel aandacht te geven zodat hij niet denkt dat ik hem vergeten ben. Soms roep ik hem en dan wil hij niet komen en dan kijkt hij zo naar mij. Dan denk ik dat hij denkt dat ik hem vergeten ben of niet meer wil. Dat vind ik zielig. Waarschijnlijk denkt hij iets heel anders: iets van ik heb honger of ik moet poepen ofzo.
Ben allerlei menselijke emoties aan hem aan het toeschrijven maar hij was natuurlijk altijd enigs kind. En heel erg verwend.. en nu moet hij ons delen...
Ik hoop dat hij bijtrekt en gewoon weer lekker komt kroelen met ons. Het is zo'n lieverd.
Die kleine hangt letterlijk in de gordijnen te zwaaien op dit moment en breekt de hele tent af. Ook leuk...
Het lijkt nu weer rustig Af en toe rennen ze wat achter elkaar, of petsen wat. Soms even snuffelen.
Over het algemeen doen ze een beetje hun eigen ding. Kleine is nog volop aan het ontdekken. Loopt iedereen achterna.
Kater trekt zich een beetje terug. Gaat op een afstandje liggen kijken en af en toe rent hij erop af. Als kitten op hem afkomt dan springt hij aan de kant.
Ik merk wel dat hij een beetje uit zijn doen is. Beetje rusteloos, komt niet meer bij ons liggen, ligt niet meer op zijn vaste plekjes maar gaat nu achterin de kamer op de grond liggen kijken, loopt wat rond te sjouwen.
Zal vast even wennen zijn aan de verandering. Ik probeer hem veel aandacht te geven zodat hij niet denkt dat ik hem vergeten ben. Soms roep ik hem en dan wil hij niet komen en dan kijkt hij zo naar mij. Dan denk ik dat hij denkt dat ik hem vergeten ben of niet meer wil. Dat vind ik zielig. Waarschijnlijk denkt hij iets heel anders: iets van ik heb honger of ik moet poepen ofzo.
Ben allerlei menselijke emoties aan hem aan het toeschrijven maar hij was natuurlijk altijd enigs kind. En heel erg verwend.. en nu moet hij ons delen...
Ik hoop dat hij bijtrekt en gewoon weer lekker komt kroelen met ons. Het is zo'n lieverd.
Die kleine hangt letterlijk in de gordijnen te zwaaien op dit moment en breekt de hele tent af. Ook leuk...
zondag 9 juni 2013 00:09
Zo ging het vandaag ook bij mijn honden, en ja... ik weet dat het geen katten zijn, maar mijn tweede hond heb ik nu wat langer dan een week.
Dus ze tasten elkaar af, en er word er altijd eentje de baas, ook daarna na zullen ze elkaars grenzen blijven opzoeken.
Puppies hoort een volwassen hond vanaf te blijven, ik weet niet of deze regel ook voor de katten geld.
Maar ik weet wel dat in de nek pakken, een soort corrigeren is, vanuit de ex-kater (hahaha)
Dus ze tasten elkaar af, en er word er altijd eentje de baas, ook daarna na zullen ze elkaars grenzen blijven opzoeken.
Puppies hoort een volwassen hond vanaf te blijven, ik weet niet of deze regel ook voor de katten geld.
Maar ik weet wel dat in de nek pakken, een soort corrigeren is, vanuit de ex-kater (hahaha)
zondag 9 juni 2013 00:13
quote:abrikozenvlaaitje schreef op 08 juni 2013 @ 23:17:
Dag allemaal,
Het lijkt nu weer rustig Af en toe rennen ze wat achter elkaar, of petsen wat. Soms even snuffelen.
Over het algemeen doen ze een beetje hun eigen ding. Kleine is nog volop aan het ontdekken. Loopt iedereen achterna.
Kater trekt zich een beetje terug. Gaat op een afstandje liggen kijken en af en toe rent hij erop af. Als kitten op hem afkomt dan springt hij aan de kant.
Ik merk wel dat hij een beetje uit zijn doen is. Beetje rusteloos, komt niet meer bij ons liggen, ligt niet meer op zijn vaste plekjes maar gaat nu achterin de kamer op de grond liggen kijken, loopt wat rond te sjouwen.
Zal vast even wennen zijn aan de verandering. Ik probeer hem veel aandacht te geven zodat hij niet denkt dat ik hem vergeten ben. Soms roep ik hem en dan wil hij niet komen en dan kijkt hij zo naar mij. Dan denk ik dat hij denkt dat ik hem vergeten ben of niet meer wil. Dat vind ik zielig. Waarschijnlijk denkt hij iets heel anders: iets van ik heb honger of ik moet poepen ofzo.
Ben allerlei menselijke emoties aan hem aan het toeschrijven maar hij was natuurlijk altijd enigs kind. En heel erg verwend.. en nu moet hij ons delen...
Ik hoop dat hij bijtrekt en gewoon weer lekker komt kroelen met ons. Het is zo'n lieverd.
Die kleine hangt letterlijk in de gordijnen te zwaaien op dit moment en breekt de hele tent af. Ook leuk...
Hahahahahaahahahha!
Gekkie!:)
Ik moest me rot lachen om dat stukje dat ik heb onderstreept.
Ik denk ook voor mijn dieren hoor.
Maar het is normaal, want het is anders nu.
Dat heb ik ook.
Mijn eerste hond wilde onze aandacht ook niet meer, was alleen met mijn tweede bezig.
Nu begint het (gelukkig) weer een klein beetje terug te komen, en zij gedraagt zich ook anders.
Ze wil niet gestopt worden in het spelen.
Maar de tweede hond is te lui om te veel te spelen, hij is al blij dat hij 24 uur door ademt geloof ik.
Misschien heeft jou andere kat dus geen zin in dat hyperactive gedoe van de kitten.
Maar daar went hij vanzelf aan.
Dag allemaal,
Het lijkt nu weer rustig Af en toe rennen ze wat achter elkaar, of petsen wat. Soms even snuffelen.
Over het algemeen doen ze een beetje hun eigen ding. Kleine is nog volop aan het ontdekken. Loopt iedereen achterna.
Kater trekt zich een beetje terug. Gaat op een afstandje liggen kijken en af en toe rent hij erop af. Als kitten op hem afkomt dan springt hij aan de kant.
Ik merk wel dat hij een beetje uit zijn doen is. Beetje rusteloos, komt niet meer bij ons liggen, ligt niet meer op zijn vaste plekjes maar gaat nu achterin de kamer op de grond liggen kijken, loopt wat rond te sjouwen.
Zal vast even wennen zijn aan de verandering. Ik probeer hem veel aandacht te geven zodat hij niet denkt dat ik hem vergeten ben. Soms roep ik hem en dan wil hij niet komen en dan kijkt hij zo naar mij. Dan denk ik dat hij denkt dat ik hem vergeten ben of niet meer wil. Dat vind ik zielig. Waarschijnlijk denkt hij iets heel anders: iets van ik heb honger of ik moet poepen ofzo.
Ben allerlei menselijke emoties aan hem aan het toeschrijven maar hij was natuurlijk altijd enigs kind. En heel erg verwend.. en nu moet hij ons delen...
Ik hoop dat hij bijtrekt en gewoon weer lekker komt kroelen met ons. Het is zo'n lieverd.
Die kleine hangt letterlijk in de gordijnen te zwaaien op dit moment en breekt de hele tent af. Ook leuk...
Hahahahahaahahahha!
Gekkie!:)
Ik moest me rot lachen om dat stukje dat ik heb onderstreept.
Ik denk ook voor mijn dieren hoor.
Maar het is normaal, want het is anders nu.
Dat heb ik ook.
Mijn eerste hond wilde onze aandacht ook niet meer, was alleen met mijn tweede bezig.
Nu begint het (gelukkig) weer een klein beetje terug te komen, en zij gedraagt zich ook anders.
Ze wil niet gestopt worden in het spelen.
Maar de tweede hond is te lui om te veel te spelen, hij is al blij dat hij 24 uur door ademt geloof ik.
Misschien heeft jou andere kat dus geen zin in dat hyperactive gedoe van de kitten.
Maar daar went hij vanzelf aan.
dinsdag 11 juni 2013 00:38
Mijn twee poezen kunnen ook nogal dramatisch met elkaar stoeien, vrijwel elke dag, met daarbij inderdaad gegil alsof er eentje vermoord wordt. Maar er is eigenlijk nooit bloed of iets, heel soms per ongeluk en dan zie je de dader ook schrikken en snuffelen aan het slachtoffer zo van, oeps sorry.
Eentje is duidelijk de baas. Om en om beginnen ze met stoeien, maar eentje wint altijd. En dat lijken ze allebei prima te vinden. Na dat stoeien, gaan ze inderdaad ieder hun eigen gang of liggen ze gewoon vredig in de buurt van elkaar.
De katten van mijn ouders daarentegen, vochten echt gemeen, vaak met bloedende wonden.
Ik denk dat dat het criterium is wanneer je je zorgen moet gaan maken, als er echt bloed en wondjes bij komen kijken.
Ingrijpen helpt sowieso niet... katten moeten gewoon hun eigen battles uitvechten en plaats bepalen... en soms wordt dat nooit wat, kunnen ze elkaar echt niet uitstaan. Het enige wat dan helpt is ander huis zoeken voor een van de twee... maar hopelijk is het gewoon goedaardig stoeien en 'de plaats wijzen'. Meestal is er nu eenmaal eentje dominanter of 'de baas' en dat geeft niet, zo lang ze wel allebei genoeg eten krijgen (maar de mijne moet ik bijvoorbeeld eventjes apart opsluiten tijdens het eten anders vreet de dominante alles op).
Eentje is duidelijk de baas. Om en om beginnen ze met stoeien, maar eentje wint altijd. En dat lijken ze allebei prima te vinden. Na dat stoeien, gaan ze inderdaad ieder hun eigen gang of liggen ze gewoon vredig in de buurt van elkaar.
De katten van mijn ouders daarentegen, vochten echt gemeen, vaak met bloedende wonden.
Ik denk dat dat het criterium is wanneer je je zorgen moet gaan maken, als er echt bloed en wondjes bij komen kijken.
Ingrijpen helpt sowieso niet... katten moeten gewoon hun eigen battles uitvechten en plaats bepalen... en soms wordt dat nooit wat, kunnen ze elkaar echt niet uitstaan. Het enige wat dan helpt is ander huis zoeken voor een van de twee... maar hopelijk is het gewoon goedaardig stoeien en 'de plaats wijzen'. Meestal is er nu eenmaal eentje dominanter of 'de baas' en dat geeft niet, zo lang ze wel allebei genoeg eten krijgen (maar de mijne moet ik bijvoorbeeld eventjes apart opsluiten tijdens het eten anders vreet de dominante alles op).
Wanneer heb je voor het laatst iets voor het eerst gedaan?
maandag 16 maart 2015 04:36
maandag 16 maart 2015 05:19
Jeetje Jennyke,
Wat verschrikkelijk!! Hoe lang waren ze samen voor dat voorval?. Echt vreselijk om zo thuis te komen en de kleine zo te vinden..
Mijn ervaring is dat ze idd wat lomp kunnen omgaan met elkaar. Soms idd rang bepalen, en soms gewoon te enthousiast zijn in het spel.
Ik corrigeer mijn ex kater wel vaak daarin, maar dat is vooral omdat zijn "slachtoffer" een katje met een zwaar verleden is, en daar heel bang van wordt. Nek bijten kan gewoon laten zien wie de baas is zijn, maar als de kleine echt gaat krijsen zou ik ingrijpen.
Moeilijk te beoordelen of het bij de jouwe spel, of op de plek wijzen is, of dat hij t kleintje echt niet mag. Ik zou het iig goed in de gaten houden, zeker de eerste weken, want nek doorbijten heb ik zoals in jennykes geval wel eens vaker gehoord. Dus bij krijsen zou ik ingrijpen. En dan mss niet heel boos doen tegen te kater want dan krijgt hij mss nog meer nijd tegen de kleine.
Toen ik een keer een (ander) kleintje bij mn ex kater zette, was hij twee weken van slag.
Hij moest erg wennen. Ik heb hem toen extra veel aandacht gegeven, en steeds als ik het kleintje aandacht gaf, hem ook. En dat hielp echt. Ik dichtte mn kater ook menselijke eigenschappen toe(oh hij voelt zich vergeten en dat zijn plaats is vervangen) dus extra aandacht voor hem. Maar het hielp wel, kater fleurde weer op, maar het duurde wel 2/3 weken voor hij gewend was aan het kleintje.
Daarna sliepen en knuffelden ze samen:).
P.s. dat menselijke eigenschappen toedichten is volgens mij niet zo raar, vaak verhalen over jaloerse herders die babies doodbijten..
Wat verschrikkelijk!! Hoe lang waren ze samen voor dat voorval?. Echt vreselijk om zo thuis te komen en de kleine zo te vinden..
Mijn ervaring is dat ze idd wat lomp kunnen omgaan met elkaar. Soms idd rang bepalen, en soms gewoon te enthousiast zijn in het spel.
Ik corrigeer mijn ex kater wel vaak daarin, maar dat is vooral omdat zijn "slachtoffer" een katje met een zwaar verleden is, en daar heel bang van wordt. Nek bijten kan gewoon laten zien wie de baas is zijn, maar als de kleine echt gaat krijsen zou ik ingrijpen.
Moeilijk te beoordelen of het bij de jouwe spel, of op de plek wijzen is, of dat hij t kleintje echt niet mag. Ik zou het iig goed in de gaten houden, zeker de eerste weken, want nek doorbijten heb ik zoals in jennykes geval wel eens vaker gehoord. Dus bij krijsen zou ik ingrijpen. En dan mss niet heel boos doen tegen te kater want dan krijgt hij mss nog meer nijd tegen de kleine.
Toen ik een keer een (ander) kleintje bij mn ex kater zette, was hij twee weken van slag.
Hij moest erg wennen. Ik heb hem toen extra veel aandacht gegeven, en steeds als ik het kleintje aandacht gaf, hem ook. En dat hielp echt. Ik dichtte mn kater ook menselijke eigenschappen toe(oh hij voelt zich vergeten en dat zijn plaats is vervangen) dus extra aandacht voor hem. Maar het hielp wel, kater fleurde weer op, maar het duurde wel 2/3 weken voor hij gewend was aan het kleintje.
Daarna sliepen en knuffelden ze samen:).
P.s. dat menselijke eigenschappen toedichten is volgens mij niet zo raar, vaak verhalen over jaloerse herders die babies doodbijten..
maandag 16 maart 2015 05:47
Ohja, wat ik doe als kater mn "zwaar verleden-poes" zodanig grijpt dat ze angstig gaat krijsen(wat overigens gewoon te enthousiast spel van de lompe goedzak is) is "hee hee hee" of "psssst" roepen en in mn handen klappen. Dan ontsnapt poesje en komt ze achter mn benen zitten, zij krijgt n kroel en geruststellende aaitjes, en kater krijgt n kroel en speeltje om zich verder op uit te leven. Of dit verstandig van mij is weet ik niet, maar t werkt (hier) wel.
maandag 16 maart 2015 05:57
Maar als t rang bepalend nekbijten is dan werkt afleiden en speeltje toewerpen denk ik niet(dat werkt alleen als t spel is denk ik). Want rang bepalen is idd iets wat ze onderling moeten uitvechten. Dan zou ik alleen in de gaten houden en corrigeren wanneer de kleine echt krijst.
Wat ik doe is bij spel mss ook niet goed, maar dit is dus omdat mijn katje na jaren van mishandeling eindelijk is opgebloeid, en door t minste of geringste van slag raakt. En grote forse kater ontzettend speels en lomp is en nogal eens te enthousiast met haar omgaat. Maar bij de inruiltruuk gaat hij vrolijk met het speeltje verder uitkuren en heeft t poesje rust.
Wat ik doe is bij spel mss ook niet goed, maar dit is dus omdat mijn katje na jaren van mishandeling eindelijk is opgebloeid, en door t minste of geringste van slag raakt. En grote forse kater ontzettend speels en lomp is en nogal eens te enthousiast met haar omgaat. Maar bij de inruiltruuk gaat hij vrolijk met het speeltje verder uitkuren en heeft t poesje rust.
maandag 16 maart 2015 06:32
Dus mijn advies zou zijn, alleen ingrijpen als kater zodanig bijt dat het kitten krijst, en dan niet op de kop geven. En de kater laten merken dat hij nog steeds geliefd is. Dus aandacht voor kitten, ook aandacht voor hem.
Mijn andere kater, de zachtaardige gaylord;p (niet die lompe speelse enthousiasteling van het zwaar verleden poesje) trok zich bij de komst van het andere kitten wat terug en leek wat depri en onzeker, en die heb ik dus extra aandacht gegeven. Die kwam in het begin ook niet meer uit zichzelf met me kroelen, dus ging ik af en toe voorzichtig zelf naar hem toe met lieve aaitjes en gezegd dat hij nog steeds mn lieverd was, waarna hij na een tijdje dus weer opfleurde en kroelbuddies werd met het kitten.
Dus het is een beetje je kat kennen om erachter te komen of het spel is, rang bepalen of nijd. Het kan in ieder geval wel even nodig hebben voordat ze gewend met elkaar zijn. Maar zoals ik het lees komt het prima in orde en zal het om rang bepalen en op de plek zetten gaan. Desalniettemin zou ik t nog wel even in de gaten houden en goed op de lichaamstaal geluiden en gedragingen letten. Doorbijten is denk ik zeldzaam, maar niet onmogelijk.
Een beetje vechten en stoeien kan geen kwaad en dat gaat soms wat lomp. En rangorde bepalen is ook normaal en vechten ze zelf uit.
Mijn andere kater, de zachtaardige gaylord;p (niet die lompe speelse enthousiasteling van het zwaar verleden poesje) trok zich bij de komst van het andere kitten wat terug en leek wat depri en onzeker, en die heb ik dus extra aandacht gegeven. Die kwam in het begin ook niet meer uit zichzelf met me kroelen, dus ging ik af en toe voorzichtig zelf naar hem toe met lieve aaitjes en gezegd dat hij nog steeds mn lieverd was, waarna hij na een tijdje dus weer opfleurde en kroelbuddies werd met het kitten.
Dus het is een beetje je kat kennen om erachter te komen of het spel is, rang bepalen of nijd. Het kan in ieder geval wel even nodig hebben voordat ze gewend met elkaar zijn. Maar zoals ik het lees komt het prima in orde en zal het om rang bepalen en op de plek zetten gaan. Desalniettemin zou ik t nog wel even in de gaten houden en goed op de lichaamstaal geluiden en gedragingen letten. Doorbijten is denk ik zeldzaam, maar niet onmogelijk.
Een beetje vechten en stoeien kan geen kwaad en dat gaat soms wat lomp. En rangorde bepalen is ook normaal en vechten ze zelf uit.
maandag 16 maart 2015 13:48
Mijn zus heeft dit ook gehad met haar kater.
Ze heeft een nestje zwerfkittens opgevangen en er eentje van gehouden, een vrouwtje. Een dondersteen. De kater was altijd al erg rustig en heeft zich een hele tijd teruggetrokken (verstoppen, veel slapen, niet meer bij het vrouwtje liggen) voor hij weer 'mee' ging doen. Ze konden overigens wel gelijk met elkaar opschieten, maar hij moest gewoon niks hebben van al die drukte die de kleine met zich meebracht. En de kitten zat altijd op of bij het vrouwtje, tja dan zocht hij maar ergens anders zijn rust.
Later (paar maanden) is hij zowel het vrouwtje als de kitten weer meer gaan opzoeken en nu wordt hij zelf steeds ondeugender omdat hij stoute dingen afkijkt van zijn vriendinnetje De kleine eet ook zijn bak leeg maar als mijn zus probeert ze in aparte ruimtes te voeren wil de kater niet eten omdat ze er niet bij is, zo lief!
Wij hebben veel dieren thuis en mijn ervaring is dat mensen veel te snel willen dat dieren vrienden van elkaar worden en in harmonie samenleven. Hup een kat, hond, kip, konijn, paard of wat dan ook erbij en dat moet maar goed gaan (ik bedoel niet jou, TO, maar in het algemeen). Soms duurt het zelfs jaren voor de rust terugkeert in een groep. Geef het tijd en laat de dieren het zelf regelen, natuurlijk zolang er geen ernstig letsel toegebracht wordt. Veel plezier met je kattevrienden!
Ze heeft een nestje zwerfkittens opgevangen en er eentje van gehouden, een vrouwtje. Een dondersteen. De kater was altijd al erg rustig en heeft zich een hele tijd teruggetrokken (verstoppen, veel slapen, niet meer bij het vrouwtje liggen) voor hij weer 'mee' ging doen. Ze konden overigens wel gelijk met elkaar opschieten, maar hij moest gewoon niks hebben van al die drukte die de kleine met zich meebracht. En de kitten zat altijd op of bij het vrouwtje, tja dan zocht hij maar ergens anders zijn rust.
Later (paar maanden) is hij zowel het vrouwtje als de kitten weer meer gaan opzoeken en nu wordt hij zelf steeds ondeugender omdat hij stoute dingen afkijkt van zijn vriendinnetje De kleine eet ook zijn bak leeg maar als mijn zus probeert ze in aparte ruimtes te voeren wil de kater niet eten omdat ze er niet bij is, zo lief!
Wij hebben veel dieren thuis en mijn ervaring is dat mensen veel te snel willen dat dieren vrienden van elkaar worden en in harmonie samenleven. Hup een kat, hond, kip, konijn, paard of wat dan ook erbij en dat moet maar goed gaan (ik bedoel niet jou, TO, maar in het algemeen). Soms duurt het zelfs jaren voor de rust terugkeert in een groep. Geef het tijd en laat de dieren het zelf regelen, natuurlijk zolang er geen ernstig letsel toegebracht wordt. Veel plezier met je kattevrienden!
