Thuis
alle pijlers
Kopieergedag
zondag 4 oktober 2015 20:33
Ik ben benieuwd hoe jullie over het volgende denken. Dit omdat de visie van mijn vrouw en mij op dit gebied nogal verschilt. Wil er ook weer geen drama van maken, maar merk wel dat ik volgende storend vind:
Mijn vrouw, haar zus en hun moeder vertonen alledrie nogal kopieergedrag van elkaar. Heeft de een een kastje gezien, vraagt de ander waar het gekocht is, en staat het een week later (al dan niet in een andere kleur) ook bij haar in huis. Of een dekentje voor op de bank. Of een trommeltje om snoep in te doen. Of een bepaalde manier van je meubels opstellen. Souvenirs op vakantie worden vaak in drievoud gekocht dus die zie je soms ook weer bij elkaar terug etc.
Vandaag de commode voor op de kamer van zoon opgesteld en oma kwam eventjes kijken. En meteen: "Oh ik zoek ook nog een dressoir/commode voor bij mij op de slaapkamer. Deze is mooi/handig." En ik zei: "Wilde je exact deze dan?" En volgens mij voelde ze zich toen een beetje aangevallen...
Van de week heeft schoonzusje ook exact dezelfde plaids/dekentjes voor op de bank voor zichzelf gekocht.
Ik weet 't. 't is een materialistisch non-problem om niks, 't zijn maar spullen etc etc en het is niet eens zo dat we stad en land afgaan om iets 'aparts' te kopen, maar toch. Ik merk toch dat ik het op een bepaalde manier vervelend vind.
Mijn vrouw zei zelfs dat ze in haar vorige appartement exact dezelfde laminaatvloer als haar zusje had uitgekozen omdat ze die zo mooi vond. Zij ziet het vooral als een compliment.
Zouden jullie het vervelend vinden als je (schoon)moeder, (schoon)zusje etc dit gedrag zou vertonen of denken jullie: NYC, waar maak je je in hemelsnaam druk om, 't gaat in een huis om een totaalplaatje dat de sfeer maakt (zoals mijn vrouw het ziet). Wees maar eerlijk hoor, ik kan het best hebben als het flauw van mij is dat ik dit gedrag vreemd vind. Of misschien is het gemakzucht?
Mijn vrouw, haar zus en hun moeder vertonen alledrie nogal kopieergedrag van elkaar. Heeft de een een kastje gezien, vraagt de ander waar het gekocht is, en staat het een week later (al dan niet in een andere kleur) ook bij haar in huis. Of een dekentje voor op de bank. Of een trommeltje om snoep in te doen. Of een bepaalde manier van je meubels opstellen. Souvenirs op vakantie worden vaak in drievoud gekocht dus die zie je soms ook weer bij elkaar terug etc.
Vandaag de commode voor op de kamer van zoon opgesteld en oma kwam eventjes kijken. En meteen: "Oh ik zoek ook nog een dressoir/commode voor bij mij op de slaapkamer. Deze is mooi/handig." En ik zei: "Wilde je exact deze dan?" En volgens mij voelde ze zich toen een beetje aangevallen...
Van de week heeft schoonzusje ook exact dezelfde plaids/dekentjes voor op de bank voor zichzelf gekocht.
Ik weet 't. 't is een materialistisch non-problem om niks, 't zijn maar spullen etc etc en het is niet eens zo dat we stad en land afgaan om iets 'aparts' te kopen, maar toch. Ik merk toch dat ik het op een bepaalde manier vervelend vind.
Mijn vrouw zei zelfs dat ze in haar vorige appartement exact dezelfde laminaatvloer als haar zusje had uitgekozen omdat ze die zo mooi vond. Zij ziet het vooral als een compliment.
Zouden jullie het vervelend vinden als je (schoon)moeder, (schoon)zusje etc dit gedrag zou vertonen of denken jullie: NYC, waar maak je je in hemelsnaam druk om, 't gaat in een huis om een totaalplaatje dat de sfeer maakt (zoals mijn vrouw het ziet). Wees maar eerlijk hoor, ik kan het best hebben als het flauw van mij is dat ik dit gedrag vreemd vind. Of misschien is het gemakzucht?
zondag 4 oktober 2015 21:16
quote:barbaracartland schreef op 04 oktober 2015 @ 20:38:
Ik zou me erg gevleid voelen. En met woontrends is het toch ook zo dat iedereen ongeveer tegelijkertijd hetzelfde leuk vindt/koopt? Maar het zou hier nooit kunnen: ik heb zo weinig idee van woninginrichting, dat er nooit iemand me zal kopieren. Of het moet al een alleenstaande man van 60 met een beperkt budget zijn.
Laat mijn partner mij nu ook zo omschrijven. Hij is daarom nogal dominant omdat we anders volgens hem op een 'vuilstort met wat ikea' zouden wonen.
Dus nee, geen herkenning.
Zou het wel ergerlijk vinden maar mijn partner onderscheidt zich graag. Helaas ook van mijn supereconomische smaak
Ik zou me erg gevleid voelen. En met woontrends is het toch ook zo dat iedereen ongeveer tegelijkertijd hetzelfde leuk vindt/koopt? Maar het zou hier nooit kunnen: ik heb zo weinig idee van woninginrichting, dat er nooit iemand me zal kopieren. Of het moet al een alleenstaande man van 60 met een beperkt budget zijn.
Laat mijn partner mij nu ook zo omschrijven. Hij is daarom nogal dominant omdat we anders volgens hem op een 'vuilstort met wat ikea' zouden wonen.
Dus nee, geen herkenning.
Zou het wel ergerlijk vinden maar mijn partner onderscheidt zich graag. Helaas ook van mijn supereconomische smaak
zondag 4 oktober 2015 21:21
Wij hebben Ikeameuk met groene planten. Een beetje zoals een intellectueel in 1974 zijn bungalow zou hebben ingericht. Maar dan met lamme laatjes en fleecekleden van Action. Man snapt het allemaal beter, maar is nogal bewust, dus als de spullen echt stuk zijn, worden ze vervangen door kwalitatief betere stijlvolle stukken. Die hij uitzoekt, want ik ben nog steeds nijdig dat er geen grenen meer is bij Ikea.
zondag 4 oktober 2015 21:25
Met mijn tweelingzus heb ik het wel vaak, dat we hetzelfde doen of kopen. Maar dan zonder dat we elkaars aankopen gezien hebben. We kopen vaak dezelfde soort kleding. Gelukkig vaak wel in verschillende kleuren. Of we kopen iets verschillends in dezelfde kleur. Bij familiefeestjes overleggen we dan wel even, wat we zullen dragen.
zondag 4 oktober 2015 21:25
Ik heb een zus die dat doet en ik vind het heel irritant. Het gaat niet zozeer om precies dezelfde spullen, maar wel hetzelfde kopen vlak na ons. Wij een hond, zij een hond. Wij een badkamer, zij een keuken. Wij een andere auto, zij een andere auto (dat is 3 keer gebeurd, bijna 4 keer, maar toen hadden ze geen geld voor een andere auto). Ik vind het heel irritant. Als we nu iets groots kopen, vertellen we het niet meer. Soms ontkom je er niet aan dat ze het zien, maar dan schenken we er zo weinig mogelijk aandacht aan.
zondag 4 oktober 2015 21:27
zondag 4 oktober 2015 21:28
Ik heb dat met kleding. Een goede bekende ( geen vriendin) vroeg eens waar ik mijn kleding koop. Ik koop dat altijd in een boutique hier. Ze kopen van alle kleding maar bv 1 maat 36, 38, 40 enz. De kans is dus niet zo groot dat je iemand tegen komt die hetzelfde aan heeft. Ze vond dat ik altijd zo goed gekleed ging en toen heb ik met mijn stomme kop gezegd waar ik mijn kleding koop. Ze heeft een andere maat en nu heeft ze dus soms precies hetzelfde jurkje als ik. Zo irritant.
zondag 4 oktober 2015 21:40
Wat het vervelende is van zulk vergaand kopieergedrag is dat het ineens wel erg zichtbaar wordt dat je zo op elkaars lip zit. Het hoeft niet erg te zijn als sommige mensen je huis in en uit lopen, alles over je privéleven weten maar als je dan in hun huizen ook nog eens je "eigen" spullen tegenkomt kan het je overweldigen dat er niets meer van jou lijkt te zijn, dus vanuit die redenatie kan ik je irritatie wel begrijpen.
zondag 4 oktober 2015 21:43
NYC, je zegt dat ze allerdrie nogal kopieergedrag vertonen, je vrouw dus ook.
in haar familie en ook voor haar is het dus 'normaal' om te profiteren van elkaars zoektochten en ideetjes.
ze doet het zelf ook, zoals met die laminaatvloer.
jouw houding/mening is niet meer of minder waard dan de hare, dus veel kan je er niet mee.
ik zou proberen me er niet meer aan te ergeren, en de ergernis omvormen in een geamuseerde verwondering.
in haar familie en ook voor haar is het dus 'normaal' om te profiteren van elkaars zoektochten en ideetjes.
ze doet het zelf ook, zoals met die laminaatvloer.
jouw houding/mening is niet meer of minder waard dan de hare, dus veel kan je er niet mee.
ik zou proberen me er niet meer aan te ergeren, en de ergernis omvormen in een geamuseerde verwondering.
zondag 4 oktober 2015 21:44
quote:clemance schreef op 04 oktober 2015 @ 21:27:
[...]
Lief als je zo kan denken en in het leven staat, maar ik zou het meer als luiheid en gebrek aan eigen smaak zien.
Ik vind het ook lief (en makkelijk) als je op die manier kunt denken. Misschien is het in dit geval voor mij ook anders omdat het voor haar natuurlijk haar eigen moeder en zusje zijn die dit doen (en zij het zelf ook wel gedaan heeft) en het voor mij iets van mijn schoonfamilie is. Weet niet of het dat gevoelsmatig ook nog anders maakt hoewel ik het denk ik ook niet leuk zou vinden als ik hetzelfde steeds tussen mijn moeder, zusje en mij zou zien.
Wat ik overigens wel leuk vindt bij mensen zijn spullen die worden geërfd of kado gedaan binnen de familie nadat het eerst jarenlang bij een ander heeft gestaan.
[...]
Lief als je zo kan denken en in het leven staat, maar ik zou het meer als luiheid en gebrek aan eigen smaak zien.
Ik vind het ook lief (en makkelijk) als je op die manier kunt denken. Misschien is het in dit geval voor mij ook anders omdat het voor haar natuurlijk haar eigen moeder en zusje zijn die dit doen (en zij het zelf ook wel gedaan heeft) en het voor mij iets van mijn schoonfamilie is. Weet niet of het dat gevoelsmatig ook nog anders maakt hoewel ik het denk ik ook niet leuk zou vinden als ik hetzelfde steeds tussen mijn moeder, zusje en mij zou zien.
Wat ik overigens wel leuk vindt bij mensen zijn spullen die worden geërfd of kado gedaan binnen de familie nadat het eerst jarenlang bij een ander heeft gestaan.
zondag 4 oktober 2015 21:47
quote:aliva schreef op 04 oktober 2015 @ 21:43:
NYC, je zegt dat ze allerdrie nogal kopieergedrag vertonen, je vrouw dus ook.
in haar familie en ook voor haar is het dus 'normaal' om te profiteren van elkaars zoektochten en ideetjes.
ze doet het zelf ook, zoals met die laminaatvloer.
jouw houding/mening is niet meer of minder waard dan de hare, dus veel kan je er niet mee.
ik zou proberen me er niet meer aan te ergeren, en de ergernis omvormen in een geamuseerde verwondering.Maar het is ook het huis van TO en iedereen vindt het toch prettig om een stempel op zijn eigen huis te drukken dus misschien kan hij aan zijn vrouw vragen om niet de zelfde dingen te kopen als haar familie, dat zou al schelen.
NYC, je zegt dat ze allerdrie nogal kopieergedrag vertonen, je vrouw dus ook.
in haar familie en ook voor haar is het dus 'normaal' om te profiteren van elkaars zoektochten en ideetjes.
ze doet het zelf ook, zoals met die laminaatvloer.
jouw houding/mening is niet meer of minder waard dan de hare, dus veel kan je er niet mee.
ik zou proberen me er niet meer aan te ergeren, en de ergernis omvormen in een geamuseerde verwondering.Maar het is ook het huis van TO en iedereen vindt het toch prettig om een stempel op zijn eigen huis te drukken dus misschien kan hij aan zijn vrouw vragen om niet de zelfde dingen te kopen als haar familie, dat zou al schelen.
zondag 4 oktober 2015 21:57
Geronimo pssst, ik ben zelf ook een vrouw. Nu ben ik al veel meer een meegaand type dan zij hoor, als het om spullen gaat. Hoewel er ook wel een aantal dingen uit huis zijn gegaan (of uit de woonkamer) toen we gingen samenwonen. Een hele rits aan beeldjes met name. En kopiëren van haar familieleden doet ze inmiddels zelf niet meer maar ze (her)kent het dus wel en vindt het daarom denk ik ook minder erg. Maar andersom gebeurt het dus nog wel.
Niet voortdurend, niet met alles en het is ook zeker niet zo dat we bijna drie identieke woonkamers hebben maar toch vaak genoeg om er nu eens even over van me af te schrijven.
Niet voortdurend, niet met alles en het is ook zeker niet zo dat we bijna drie identieke woonkamers hebben maar toch vaak genoeg om er nu eens even over van me af te schrijven.
zondag 4 oktober 2015 22:02
Oh sorry, mainstream is hetero dus ik denk er nooit zo over na. Ik moest bij je verhaal denken aan de Gamma reclame waarbij een arrestatieteam in het verkeerde huis stond omdat ze allemaal zo op elkaar lijken . Misschien volgende keer is tweede keus kopen en als de kopietjes aangeschaft zijn je eigen aankoop retourneren en dan de eerste keus pas aanschaffen. Beetje mind fuck maar heb je er in ieder geval meer lol aan gehad.
zondag 4 oktober 2015 22:08
Geeft niet hoor, Geronimo. Denk alleen dat een man vaak eerder zoiets zou hebben van: "Hebben wij dezelfde dekentjes dan? Nooit opgevallen." Misschien moet ik zo maar proberen te denken, wel zo makkelijk.
Het zit nu ook weer niet zo diep dat ik zoals in jouw voorbeeld zou gaan lopen mindfucken, het is eerder zo dat ik denk: Is iedereen nou 's een keer klaar met al die meubels en accessoires? Of ik moet gewoon een paar dingetjes gaan kopen die 'mijn eigen dingetjes' zijn.
Het zit nu ook weer niet zo diep dat ik zoals in jouw voorbeeld zou gaan lopen mindfucken, het is eerder zo dat ik denk: Is iedereen nou 's een keer klaar met al die meubels en accessoires? Of ik moet gewoon een paar dingetjes gaan kopen die 'mijn eigen dingetjes' zijn.
zondag 4 oktober 2015 22:38
quote:NYC schreef op 04 oktober 2015 @ 22:08:
Geeft niet hoor, Geronimo. Denk alleen dat een man vaak eerder zoiets zou hebben van: "Hebben wij dezelfde dekentjes dan? Nooit opgevallen." Misschien moet ik zo maar proberen te denken, wel zo makkelijk.
Het zit nu ook weer niet zo diep dat ik zoals in jouw voorbeeld zou gaan lopen mindfucken, het is eerder zo dat ik denk: Is iedereen nou 's een keer klaar met al die meubels en accessoires? Of ik moet gewoon een paar dingetjes gaan kopen die 'mijn eigen dingetjes' zijn.Dat laatste. Laat ze kado doen door een ander zodat je geen flauw idee hebt waar het gekocht is
Geeft niet hoor, Geronimo. Denk alleen dat een man vaak eerder zoiets zou hebben van: "Hebben wij dezelfde dekentjes dan? Nooit opgevallen." Misschien moet ik zo maar proberen te denken, wel zo makkelijk.
Het zit nu ook weer niet zo diep dat ik zoals in jouw voorbeeld zou gaan lopen mindfucken, het is eerder zo dat ik denk: Is iedereen nou 's een keer klaar met al die meubels en accessoires? Of ik moet gewoon een paar dingetjes gaan kopen die 'mijn eigen dingetjes' zijn.Dat laatste. Laat ze kado doen door een ander zodat je geen flauw idee hebt waar het gekocht is
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
