Labradoodle

02-07-2015 22:23 41 berichten
Alle reacties Link kopieren
Heeft iemand hier een labradoodle? Ik vind het wel een leuke hond om te zien, kindvriendelijk, gehoorzaam en, niet onbelangrijk, hij verhaart niet ontzettend. Zeggen ze. Maar ik zou wel willen weten of dat echt waar is. En ik hoor van alles over ziekten. Hoeveel rekening moet ik daar echt mee houden? Fokker zegt natuurlijk dat pa en ma getest zijn.....
Alle reacties Link kopieren
Mijn zus heeft twee labradoodels.

Allebei ontzettend lief, maar verharen doen ze wel degelijk.

Niet zo erg als bijvoorbeeld een golden retriever doet, maar haarvrij is het ook niet.

Één van de twee heeft een darmziekte waarvoor ze speciaal dieetvoer krijgt en daar schijnen labradoodels wel gevoelig voor te zijn.

Als je twijfelt of de fokker wel de waarheid spreekt over de testen enzo kan je vragen of je de papieren mag zien.

Een goede fokker laat je alle gezondheidsverklaringen en testresultaten graag zien, doet hij dat niet dan zou ik het niet vertrouwen.

Ik heb verder niet echt verstand van labradoodels maar weet dit omdat mijn zus er dus twee heeft.
stippelbeestje wijzigde dit bericht op 02-07-2015 22:36
Reden: Per ongeluk op plaatsen gedrukt.
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Compleet doorgefokt. zou er niet aan beginnen.
Alle reacties Link kopieren
Neem toch gewoon een echte poedel joh, veel leuker!



Labradoodle is geen ras, of in ieder geval nog niet. Er zijn nog veel te weinig generaties, dus je kan niets zeggen over ziektes of verharen. Poedels verharen niet, en poedels zitten in doodles gekruist. Daarom verharen sommige doodles niet, sommige wel. Er is nog niet een 'echte' doodle-vacht, gewoon omdat het geen echt ras is. Iedereen mag zomaar roepen dat hij labradoodles fokt.



Geen enkel ras is kindvriendelijk en gehoorzaam, iedere fokker die je dat wijs maakt moet je sowieso wantrouwen. Iedere pup is eerst schattig en makkelijk en daarna een irritante rotpuber die je grenzen test. En als je daar een beetje fatsoenlijk op reageert hou je een leuke hond over



Maar echt: bel ook eens een poedelfokker op en ga daar eens kijken. Dan heb je een echt ras, met een echte stamboom en een rasvereniging die toezicht houdt op de gezondheid van de honden waarmee gefokt wordt. Bij een doodle heb je dat allemaal niet omdat het gewoon geen officieel ras is. Daarbij betaal je een belachelijk bedrag voor wat in feite gewoon een kruising is.

En poedels zijn zó leuk! Die leuke vacht, het vrolijke intelligente karakter, dat hebben doodles van hun poedel-voorvaderen.
Zeg maar Spijker.
Je hebt ook de Australian Labradoodle, deze zou 'uitontwikkeld' zijn. Het is inderdaad een kruising labrador poedel, met geloof ik nog wat andere rassen.

Dan heb je wat verschillende maten, en verschillende vachten.

Ik vind het allemaal nog erg vaag. En sommige fokkers castreren en steriliseren de pups al op 7 weken, dit vind ik echt mishandeling. Ze zeggen dat het is om broodfok tegen te gaan, maar kunstmatig de prijs hoog houden vind ik waarschijnlijker.



Als je zomaar een poedel met labrador kruist, kan je allerlei vachten, formaten en karakters krijgen, dus het is compleet onbetrouwbaar wat je overhoudt.



Een poedel zou ik ook eerder voor gaan, als je ze gewoon kort houdt, zie je het verschil met een labradoodle niet zo.

Er zijn ook veel andere rassen die niet verharen (Bouvier, Schapendoes, Wheaten Terrier, Tibetaanse Terrier en natuurlijk alle 'boomertjes')
Ik denk dat je nog niet lang genoeg hebt nagedacht over een hond in het algemeen.



Poedels kunnen moeilijk zijn in hun gedrag. Hebben veel uitdaging nodig vanwege de intelligentie.



De hond wordt zoals het opgevoed wordt.



Hoe groot zijn je kinderen, wil je echt zelf ook een hond of alleen omdat de kinderen erom vragen?



Er komt meer bij kijken dan alleen knuffelen
quote:Spijk-er schreef op 02 juli 2015 @ 22:37:

Neem toch gewoon een echte poedel joh, veel leuker!



Labradoodle is geen ras, of in ieder geval nog niet. Er zijn nog veel te weinig generaties, dus je kan niets zeggen over ziektes of verharen. Poedels verharen niet, en poedels zitten in doodles gekruist. Daarom verharen sommige doodles niet, sommige wel. Er is nog niet een 'echte' doodle-vacht, gewoon omdat het geen echt ras is. Iedereen mag zomaar roepen dat hij labradoodles fokt.



Geen enkel ras is kindvriendelijk en gehoorzaam, iedere fokker die je dat wijs maakt moet je sowieso wantrouwen. Iedere pup is eerst schattig en makkelijk en daarna een irritante rotpuber die je grenzen test. En als je daar een beetje fatsoenlijk op reageert hou je een leuke hond over



Maar echt: bel ook eens een poedelfokker op en ga daar eens kijken. Dan heb je een echt ras, met een echte stamboom en een rasvereniging die toezicht houdt op de gezondheid van de honden waarmee gefokt wordt. Bij een doodle heb je dat allemaal niet omdat het gewoon geen officieel ras is. Daarbij betaal je een belachelijk bedrag voor wat in feite gewoon een kruising is.

En poedels zijn zó leuk! Die leuke vacht, het vrolijke intelligente karakter, dat hebben doodles van hun poedel-voorvaderen.Ik kan me wel voorstellen als je er flink wat labrador bloed doorheen gooit, dat ze net iets 'gemakkelijker/dommer' zijn. Dit kan een voordeel zijn als de opvoeding iets minder aandacht krijgt (zoals in een gezin met kinderen vaak het geval is). Een poedel is inderdaad zo slim, dat hij mogelijk wat eerder zijn eigen plan gaat trekken. Een labrador heeft die will-to-please wat meer.
Alle reacties Link kopieren
Mijn kat is 2 weken geleden aangevallen door een labradoodle. Hij was er bijna niet meer geweest en ligt nu nog nog te herstellen van z'n kneuzingen en wonden.

Tijdens de aangifte bleken er meer meldingen van deze hond te zijn en ook is in de buurt iedereen, zowel dier als kind, bang voor deze hond.

Hij is misschien een uitzondering maar ze zijn niet altijd leuk lief en schattig!
Ik heb zelf twee labradoodles. Echt onwijs lief, ze verharen niet(mijn man is erg allergisch) en zijn goed met onze kinderen. Voor ons zijn het echt de ideale hondjes.
Alle reacties Link kopieren
Niet iedere poedel heeft zo idioot veel uitdaging nodig hoor. Je ziet een heel duidelijk verschil tussen poedels uit jacht-lijnen en poedels uit niet-jacht-lijnen. Die eersten zijn echt fanatieke werkhonden en echt niet voor iedereen geschikt.



Daarnaast is het natuurlijk wel een flink formaat hond die de nodige beweging en vachtverzorging nodig heeft, maar dat heeft een doodle ook dus ik neem dan voor het gemak maar even aan dat TO dáár al over nagedacht had.



Ik geloof er overigens geen bal van dat die australische labradoodle 'uitontwikkeld' zou zijn, het is gewoon niet mogelijk/waar in zo'n korte tijd. Het is geen ras, er worden wel heel veel honden voor een hele hoge prijs verkocht omdat ze zo hip en exclusief zouden zijn. Zijn doordat ze zo populair zijn nu ook al veel misstanden, zoals broodfok en veel te jonge castratie.



Mijn tip in het algemeen; nooit gaan voor een ras dat al te hip en populair is, dat is nooit goed voor het ras.
Zeg maar Spijker.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een labradoedel. Hij verhaart niet, al moet je niet denken dat je dan geen troep in huis hebt. Ze houden enorm van modder en er blijft altijd zand in die vacht hangen na het uitlaten.



Hij is wel lief met kinderen en is inderdaad goed te trainen, maar hou er ook rekening mee dat ze onwijs ondeugend zijn!



Mijne was altijd de braafste en snelste leerling van de cursus, maar soms krijgt hij ineens de kolder in zijn kop en kan je het vergeten met je training en je koekjes. Dan doet hij gewoon waar hij zelf zin in heeft en komt hij mooi niet naar je toe.



Volgens de cursusleidster was dat typisch doedelgedrag.



Hij is nu ruim volwassen, maar ik kan hem nog steeds niet 100% vertrouwen. Zelfs de gedragstherapeut die ik had gebeld wilde mijn geld niet hebben, want ze kon niks bedenken dat ik niet al doe. Hij is gewoon te 'zelfstandig'.



Ook dat jagen herken ik. Hij heeft nog nooit een kat te pakken gekregen en onze kat geeft hem er flink van langs, maar vogels heeft hij wel eens te pakken gekregen



Begrijp me niet verkeerd: het is een hartstikke leuke hond en ik ben knettergek op hem, maar 'makkelijk' zou ik hem niet noemen.
Dat gefok met dieren vinden ik al niks. Zoek een hond uit het asiel.
Alle reacties Link kopieren
Labradors zijn ook al zo doorgefokt dus als je die nog gaat kruisen met poedels, zal je allerlei verschillende karakters en soorten vachten krijgen. Uiteraard kan je zelf ook veel doen aan de opvoeding maar of je dit nou in stand moet houden?
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
Alle reacties Link kopieren
De labradoodles die ik ken (3, van verschillende eigenaren) zijn alle drie onaardig en onbetrouwbaar naar/ met andere honden..

Aanschaf is enorm duur. Prijzen worden kunstmatig hoog gehouden, terwijl het geen (raad van beheer) erkend ras is.

Pups worden inderdaad al geholpen voor ze naar de toekomstige eigenaar gaan (mits van een 'officiele' doodlefokker, die werken met contracten waarin dit opgenomen is. Zo genaamd om de fok zuiver te houden. Ik vind het idioot.)

Als ik jou was zou ik het niet doen. Lees je sowieso goed in vwb ras en ga b.v. eens kijken bij diverse fokkers of eigenaren.



P s. Voor wat betreft allergie, huidschilfers zijn vaak mede oorzaak en die heeft elke hond!
Alle reacties Link kopieren
Te jonge castratie is bewezen ongezond voor honden. Dus fokkers die dat doen zou ik sowieso vermijden. Is toch van de zotte dat je later niet meer zelf kan beslissen of je je hond wil castreren of niet. Ik kan daar ook geen enkele reden voor bedenken behalve dan dat mensen zo veel mogelijk geld aan hun zelfbedachte ras willen verdienen door zo te voorkomen dat een ander met een hond van hun gaat fokken.
Zeg maar Spijker.
Alle reacties Link kopieren
Helemaal met je eens Spijk-er!
Alle reacties Link kopieren
quote:emmetje2 schreef op 03 juli 2015 @ 00:20:

Dat gefok met dieren vinden ik al niks. Zoek een hond uit het asiel.



snap je gedachte wel, maar ben het niet met je eens, voor mezelf. Ik bepaald ras, van bepaalde bloedlijn. Heb hem in het buitenland gehaald. Is in het asiel echt niet te vinden. Bovendien wil niet iedereen een volwassenen hond, maar een pup die je zelf nog op kunt voeden en bovendien vind ik de puppyperiode ook erg leuk (wel erg intensief!) en zou ik niet willen missen.

Ga je over kinderen ook zeggen, er zijn al voldoende kinderen, probeer er maar geen van jezelf te kijken maar adopteer maar. Soms willen mensen het anders, wat ik wel begrijp. Wat overigens niet wil zeggen dat ik het niet heel fijn voor de asielhonden/dieren vind dat er mensen zijn die denken zoals jij!



to, er zijn zoveel leuke rassen, ruim 300. Waarom zou je juist kiezen voor zo'n doorgefokt, nog ongecontroleerd ras? Juist bij dit soort rassen vraag ik me altijd af hoeveel verstand mensen van honden hebben als ze hiervoor kiezen. Is niet erg als je dat niet hebt, alles kun je leren en goed dat je hier al vragen stelt, maar ik zou juist aanraden om als leek goed te kijken naar een ander ras en zo via de rasvereniging een fokker te vinden die jou begeleidt. Zo heb je de meeste kans op een echt maatje in jullie huis, die niet in een asiel belandt omdat hij toch tegenviel....
Wat ik op de hondenspeelplaats hoor van de doedel-baasjes, is dat het geen gemakkelijke honden zijn. Wel lief, maar je hebt veel geduld en uithoudingsvermogen nodig wat betreft training. Ze zijn onstuimig en dartelen door het leven. Je moet er heel veel tijd in steken. Niet echt geschikt als eerste hond, want hij neemt snel de overhand. En ze zijn beresterk, ondeugend en groot.



Tuurlijk zien ze er geweldig uit en bij allergien een uitstekende hond. Maar er zijn wel meer honden die zo zijn.
Alle reacties Link kopieren
Tja, het verhaal "eerste hond" daar kan ik niet zoveel mee. Dit wordt onze eerste, enige en laatste hond. De kinderen zijn 7 jaar en ouder en ik heb ze ook groot kunnen brengen dus ik denk dat ik wel aardig geduld heb! Ik ben altijd thuis heb tijd om de hond te trainen.

Ik kijk wel naar meerdere rassen en hou ook het plaatselijke asiel in de gaten. Ik vind een poedel (en de meeste terriers die niet heel erg verharen) echt heel erg lelijk. Sorry. En het oog wil ook wat! Een Maltese en soortgelijke hondjes vind ik te klein en niet energiek genoeg voor een flink rondje rennen of rennen naast de paarden.

En eerlijk is eerlijk: als we een hond nemen wil ik hem niet terug brengen naar het asiel en ik ben toch echt degene die de komende 15 jaar dan de haren van de bank, uit de auto en uit huis moet zuigen, dus als ik dat een beetje in het gareel kan houden door een bepaalde hond te kiezen, dan heel graag!
Alle reacties Link kopieren
Geen doodle kiezen, door dat veel te vroege castreren kunnen ze allerlei klachten ontwikkelen waaronder incontinentie! Natuurlijk wil je je werk qua haren beperken, maar het lijkt me vervelender om telkens overal kleine plasjes op te moeten ruimen omdat de fokker zo nodig wil voorkomen dat jij met de pup verder fokt. (btw what the hell is dat voor redenering als je voor 1500 euro een pup koopt dan is ie van jou toch? waarom zitten er dan in godsnaam nog beperkingen aan wat je met dat beest mag doen?!)
Alle reacties Link kopieren
TO, heb je wel eens aan de Hollandse Smous gedacht? Volgens mij voldoet die aan jouw eisen: (kind-)vriendelijk, actief, enthousiast, geschikt om naast de paarden te rennen en nauwelijks verharend. De Smous is alleen wel een ras in opbouw, wat als consequentie heeft dat je een (gezond en rastypisch) reutje een keer moet laten dekken en een teefje een keer een nest moet laten krijgen (maar niet iedereen werkt hieraan mee). Schofthoogte is 35-42 cm, dus vrij klein - maar daarom niet minder hond! Hier vind je meer info.
Poedels hebben echt een slecht imago qua uiterlijk, maar als je in google 'poodle short haircut' intypt en dan bij images kijkt, staan hier zulke leuke foto's op. En als je 'poodle' vervangt door 'labradoodle' kan je vergelijken. Ik zie nauwelijks verschil (vind poedel zelfs vaak wat mooiere kop hebben, labradoodles hebben vaak zo'n viezige snor, maar dit is natuurlijk hoe je ze knipt).
Alle reacties Link kopieren
quote:lime222 schreef op 03 juli 2015 @ 10:16:

Tja, het verhaal "eerste hond" daar kan ik niet zoveel mee. Dit wordt onze eerste, enige en laatste hond. De kinderen zijn 7 jaar en ouder en ik heb ze ook groot kunnen brengen dus ik denk dat ik wel aardig geduld heb! Ik ben altijd thuis heb tijd om de hond te trainen.

Ik kijk wel naar meerdere rassen en hou ook het plaatselijke asiel in de gaten. Ik vind een poedel (en de meeste terriers die niet heel erg verharen) echt heel erg lelijk. Sorry. En het oog wil ook wat! Een Maltese en soortgelijke hondjes vind ik te klein en niet energiek genoeg voor een flink rondje rennen of rennen naast de paarden.

En eerlijk is eerlijk: als we een hond nemen wil ik hem niet terug brengen naar het asiel en ik ben toch echt degene die de komende 15 jaar dan de haren van de bank, uit de auto en uit huis moet zuigen, dus als ik dat een beetje in het gareel kan houden door een bepaalde hond te kiezen, dan heel graag!



Naast de paarden rennen klinkt heel leuk, maar reken daar maar niet op de eerste 2 jaar. Sowieso moet je heel goed oefenen met het paard zelf. Mijn doedel misdraagt zich bij paarden en alle boerderijdieren eigenlijk: blaffen, uitdagen, springen. Nou heb ik geen paard en dus nooit kunnen oefenen in de socialisatieperiode, dus hopelijk gaat dat bij jou beter.



Tweede punt: vanaf een paard heb je nul mogelijkheden om je hond te corrigeren. Hij gaat onherroepelijk achter dieren, kinderen, hardlopers en skeeleraars aan of de weg over rennen. Duurt een behoorlijke tijd voordat je dat allemaal afgeleerd hebt.



Ik ken maar 1 doedel die los kan lopen. De rest loopt continue aangelijnd. De mijne kan onder strenge voorwaarden even los met de bal/ andere honden spelen, maar nooit lang en er mag niet teveel afleiding zijn, want dan gaat hij muiten.



Enneh stofzuigen moet je toch wel. Mijn doedel komt elk rondje thuis met een vacht vol zand, takjes, modder.



Dus niet om je te ontmoedigen, maar weet waar je aan begint. Vanaf dag 1 op cursus en superduidelijk en consequent zijn. Ook je kinderen leren welk gedrag de hond naar ze mag vertonen (niet happen enzo). Verdiep je vast in benchtraining, want hij gaat alles kapot maken wat hij te pakken krijgt. Van schoenen tot de afstandsbediening en speelgoed.



Als je dat allemaal doet kan je ook genieten van de leuke kanten van een labradoedel.
Alle reacties Link kopieren
Een poedel getrimt in een ander modelletje lijkt exact op een doodle hoor. Je denkt wellicht aan een poedel met bolletjes op zn pootjes en staartjes op zn kop. Daarom juist geef ik je advies: ga ook eens bij een poedelfokker kijken. Zeg er ook maar gewoon bij: de doodle sprak me aan en nu kom ik kijken of ik wat ik aan die hond zo leuk vind, in het poedelras terugzie.



Je schiet erg in de verdediging, jammer. Een poedel of een kruising daarvan is een behoorlijke handvol. Ik denk dat mensen je daar alleen maar voor willen waarschuwen omdat je het in je op ook over karakter hebt en hoewel ik een hond met pit geweldig vind zit er ook een nadeel aan: je moet er wel echt mee aan de slag.

Maar dat 'nadeel' kan je ook een voordeel vinden natuurlijk, vind ik wel bijvoorbeeld! Maar met 3x per dag een blokje om ben je er gewoon niet met dat soort honden, hou daar wel rekening mee.
Zeg maar Spijker.
Alle reacties Link kopieren
Ik begin overigensover de poedel omdat ik zelf een poedel heb, dus persoonlijke voorkeur en ervaring, en omdat poedel in de doodle gekruisd zit, maar er zijn natuurlijk nog veel meer zgn waterhonden. Zoals de lagotto romagnolo (italiaanse waterhond) en de perro de aqua espagnol (spaanse waterhond), de portugese waterhond en de barbet (franse waterhond).

Ook allemaal hele leuke hondenrassen die misschien wat voor je zijn!
Zeg maar Spijker.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven