Thuis
alle pijlers
Mag een katertje van 4 maanden echt niet naar buiten?
woensdag 7 december 2016 10:32
Hoi, wij hebben sinds oktober een kitten. Hij is superlief! Komt altijd op schoot zitten en houdt enorm van gezelschap. Ik laat hem af en toe -voor het eten- wel eens naar buiten. Hij vindt het heerlijk en hij heeft al een vast poep- en plasplekje gevonden in de tuin. We hebben een kattenluik.
Maar als ik ga werken (halve dagen) laat ik hem niet naar buiten. Hij merkt het als ik en de kinderen naar school gaan en begint dan jammerlijk te huilen en gaat tevergeefs aan het kattenluikje krabben. Mijn hart breekt.
We wonen in een hofje en de (rustige) grote weg is een eindje weg. Er loopt een andere kat waar hij vriendjes mee lijkt te zijn. (kan dat?) Dat baart me zorgen want ben bang dat hij met hem wegloopt.
Wat is wijsheid? Tot zijn castratie binnenlaten of hem zijn gang laten gaan en het kattenluikje openhouden?
Maar als ik ga werken (halve dagen) laat ik hem niet naar buiten. Hij merkt het als ik en de kinderen naar school gaan en begint dan jammerlijk te huilen en gaat tevergeefs aan het kattenluikje krabben. Mijn hart breekt.
We wonen in een hofje en de (rustige) grote weg is een eindje weg. Er loopt een andere kat waar hij vriendjes mee lijkt te zijn. (kan dat?) Dat baart me zorgen want ben bang dat hij met hem wegloopt.
Wat is wijsheid? Tot zijn castratie binnenlaten of hem zijn gang laten gaan en het kattenluikje openhouden?
woensdag 7 december 2016 11:10
quote:MwTheelepel schreef op 07 december 2016 @ 10:56:
[...]
Daar had ik niet aan gedacht want hier hoor ik nog weinig maar dat is wel een goede. Beestje schrikt zich rot van vuurwerk en rent zo onder een auto.. Alleen al om die reden zou ik nog een maand wachten.Had ik inderdaad ook niet aan gedacht. Zat jongeren die het leuk vinden om dieren te pesten. Ook gehoord van die kat die een rotje in zijn kont had gekregen? Niet goed afgelopen. En had ook niet helemaal goed gelezen dat hij niet gecastreerd is. Binnen houden dus
[...]
Daar had ik niet aan gedacht want hier hoor ik nog weinig maar dat is wel een goede. Beestje schrikt zich rot van vuurwerk en rent zo onder een auto.. Alleen al om die reden zou ik nog een maand wachten.Had ik inderdaad ook niet aan gedacht. Zat jongeren die het leuk vinden om dieren te pesten. Ook gehoord van die kat die een rotje in zijn kont had gekregen? Niet goed afgelopen. En had ook niet helemaal goed gelezen dat hij niet gecastreerd is. Binnen houden dus
woensdag 7 december 2016 11:11
Qua vuurwerk zou ik even kijken naar de buurt. Overigens liet ik de mijne nooit naar buiten als ik er niet was toen hij zo oud was. Ze zijn nogal onhandig op die leeftijd en ze zitten nog weleens in een boom of schuur ofzo. In onze buurt hoor je tot een dag voor oud en nieuw geen vuurwerk, echt nergens in de buurt. En auto's zijn hier maar heel weinig. En als ze er zijn dan rijden ze 30. Misschien dat er per dag 10 auto's voorbijkomen, meer ook niet. Dat is anders dan wanneer je aan een drukke doorgaande weg woont.
woensdag 7 december 2016 11:17
quote:lux. schreef op 07 december 2016 @ 10:57:
[...]
Nou echt! Hoe vaak mijn dames niet al een tweede ontbijt hebben gekregen van man als ik een vroege dienst had. 'Jamaar schat,' zegt hij dan. 'Hoe moest ik dat weten? Ze leken zo uitgehongerd...' ik weet ook precies wat ze doen, hun kreunerigste, pieperigete mauwtje terwijl ze zich tegen je benen aan werpen alsof ze in geen maanden een mens hebben gezien, ze rollen nog net niet dramatisch op hun rug van hun zogenaamde hongerdood... manipulatieve krengen zijn het! Maar ik hou van ze
heel erg herkenbaar!!!
ik moet zeggen dat ik er niet altijd meer intrap want het zijn echt dramaqueens en ze gaan echt niet dood als ze een x niet hun zin krijgen.
Een van mijn katten is erg makkelijk maar ook erg apart..net als haar vrouwtje.
Ze is bijvoorbeeld gek op groente en fruit en het komt er op neer dat ik gewoon mij fruit moet delen met mijn kat
En dat kan ik errug moeilijk weigeren hoor want het is zo schattig
[...]
Nou echt! Hoe vaak mijn dames niet al een tweede ontbijt hebben gekregen van man als ik een vroege dienst had. 'Jamaar schat,' zegt hij dan. 'Hoe moest ik dat weten? Ze leken zo uitgehongerd...' ik weet ook precies wat ze doen, hun kreunerigste, pieperigete mauwtje terwijl ze zich tegen je benen aan werpen alsof ze in geen maanden een mens hebben gezien, ze rollen nog net niet dramatisch op hun rug van hun zogenaamde hongerdood... manipulatieve krengen zijn het! Maar ik hou van ze
heel erg herkenbaar!!!
ik moet zeggen dat ik er niet altijd meer intrap want het zijn echt dramaqueens en ze gaan echt niet dood als ze een x niet hun zin krijgen.
Een van mijn katten is erg makkelijk maar ook erg apart..net als haar vrouwtje.
Ze is bijvoorbeeld gek op groente en fruit en het komt er op neer dat ik gewoon mij fruit moet delen met mijn kat
En dat kan ik errug moeilijk weigeren hoor want het is zo schattig
woensdag 7 december 2016 11:18
quote:Rhae schreef op 07 december 2016 @ 10:55:
[...]
Echt niet. Ik ga geen kattenbakken verschonen. Dus ik heb de mijne vanaf het begin aangemoedigd om in de tuin van de ene buren te poepen en de vogeltjes van de andere buren op te vreten. Kan ik tenminste doorslapen ipv wakker worden van die nare beesten. De haan van de achterburen is het volgende doelwit
LOL!! #aanhetzuurstof
p.s. is kattenpoep een goede bemesting eigenlijk?
[...]
Echt niet. Ik ga geen kattenbakken verschonen. Dus ik heb de mijne vanaf het begin aangemoedigd om in de tuin van de ene buren te poepen en de vogeltjes van de andere buren op te vreten. Kan ik tenminste doorslapen ipv wakker worden van die nare beesten. De haan van de achterburen is het volgende doelwit
LOL!! #aanhetzuurstof
p.s. is kattenpoep een goede bemesting eigenlijk?
woensdag 7 december 2016 11:22
Laat hem castreren dan.
Een gecastreerde kater crosst rond in een gebied van ongeveer één km². Een ongecastreerde kater maakt daar 4km² van.
Met andere woorden; als hij niet meer thuiskomt is die ene km al een behoorlijk zoekgebied, over vier wil je niet eens nadenken. Dus totdat hij gecastreerd is zou ik hem sowieso helemaal niet buitenlaten.
Aangezien je dat wel al hebt gedaan, zou ik hem dus nu gewoon zo snel mogelijk van zijn ballen laten afhelpen.
En ja, ze kunnen best vriendjes zijn. Ik heb er hier eentje die vriendjes is met allemaal, maar ook eentje die eigenlijk beter ergens alleen had gewoond. Wegdoen wil ik niet, maar ze is hier in de winter, als ze allemaal veel in huis blijven, niet heel erg happy.
Een gecastreerde kater crosst rond in een gebied van ongeveer één km². Een ongecastreerde kater maakt daar 4km² van.
Met andere woorden; als hij niet meer thuiskomt is die ene km al een behoorlijk zoekgebied, over vier wil je niet eens nadenken. Dus totdat hij gecastreerd is zou ik hem sowieso helemaal niet buitenlaten.
Aangezien je dat wel al hebt gedaan, zou ik hem dus nu gewoon zo snel mogelijk van zijn ballen laten afhelpen.
En ja, ze kunnen best vriendjes zijn. Ik heb er hier eentje die vriendjes is met allemaal, maar ook eentje die eigenlijk beter ergens alleen had gewoond. Wegdoen wil ik niet, maar ze is hier in de winter, als ze allemaal veel in huis blijven, niet heel erg happy.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 7 december 2016 11:31
Dat altijd is een misverstand Cathelyne. Hier lopen ze allemaal buiten (naar believen, als het koud en/of nat is hoeft het ineens niet meer zo nodig ). Ze zijn allemaal in de buurt en dat weet ik omdat ik wel eens vis kook. Gek genoeg zijn ze dan allemaal binnen drie minuten thuis, dus erg ver weg kunnen ze niet zijn.
Maar een kat die ergens heel erg van schrikt en daardoor wegrent, kijkt niet waar ie heengaat en daardoor kan hij wel degelijk verdwalen.
Die kans is bij ons uitzonderlijk klein, omdat wij erg rustig wonen, met bos en maisvelden op loopafstand. Maar op oudjaarsdag kook ik die vis rond drie uur in de middag en dan mag geen kat meer naar buiten. De konijntjes halen we op die dag ook binnen trouwens, want hier wordt niet tussendoor geknald maar op oudejaarsavond gaat het los, en hoe. De kans dat één van de katten daarna de weg naar huis niet meer terugvindt is wel degelijk aanwezig.
Maar een kat die ergens heel erg van schrikt en daardoor wegrent, kijkt niet waar ie heengaat en daardoor kan hij wel degelijk verdwalen.
Die kans is bij ons uitzonderlijk klein, omdat wij erg rustig wonen, met bos en maisvelden op loopafstand. Maar op oudjaarsdag kook ik die vis rond drie uur in de middag en dan mag geen kat meer naar buiten. De konijntjes halen we op die dag ook binnen trouwens, want hier wordt niet tussendoor geknald maar op oudejaarsavond gaat het los, en hoe. De kans dat één van de katten daarna de weg naar huis niet meer terugvindt is wel degelijk aanwezig.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 7 december 2016 11:38
Echt, als je hart al breekt als je kat een keer mekkert.....
Die van ons mekkert om vanalles, maar ik geef hem echt niet overal zn in in.Hij weet donders goed dat mekkeren alleen helpt als je er aan toegeeft. En dan ben je opeens zn baasje dat tig keer per avond mag opstaan om de kat naar binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten te laten.
Die van ons mekkert om vanalles, maar ik geef hem echt niet overal zn in in.Hij weet donders goed dat mekkeren alleen helpt als je er aan toegeeft. En dan ben je opeens zn baasje dat tig keer per avond mag opstaan om de kat naar binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten te laten.
woensdag 7 december 2016 11:39
quote:pantoffel81 schreef op 07 december 2016 @ 10:51:
We hebben een jaar terug wegwerkzaamheden gehad waarbij de riolering is vervangen. Hierdoor hebben we veel rattenoverlast. Zo erg dat in veel tuinen het straatwerk wegzakt. Dus ja, de buren zijn erg blij met de komst van een nieuw katje.
@ Falathiel, omdat ik bang ben dat 'ie dan te lang weg is en niet meer terugkomt.
@ Alice. Heb 2 jonge dochters die hem (te) goed bezighouden
@ vivamila: tuin is afgezet. Alleen hij klimt al overal in. Moet hem bijna elke dag wel een keer uit een boom trekken. Als ik gemauw hoor is het zover.Als je tuin is afgezet hebben de buren toch niks aan jouw kat? Of gezamenlijke binnentuin met catproof afrastering?
We hebben een jaar terug wegwerkzaamheden gehad waarbij de riolering is vervangen. Hierdoor hebben we veel rattenoverlast. Zo erg dat in veel tuinen het straatwerk wegzakt. Dus ja, de buren zijn erg blij met de komst van een nieuw katje.
@ Falathiel, omdat ik bang ben dat 'ie dan te lang weg is en niet meer terugkomt.
@ Alice. Heb 2 jonge dochters die hem (te) goed bezighouden
@ vivamila: tuin is afgezet. Alleen hij klimt al overal in. Moet hem bijna elke dag wel een keer uit een boom trekken. Als ik gemauw hoor is het zover.Als je tuin is afgezet hebben de buren toch niks aan jouw kat? Of gezamenlijke binnentuin met catproof afrastering?
woensdag 7 december 2016 11:43
Katers leggen kílometers af, waar jij geen weet van hebt.
Zo'n jonkie is nog uiterst kwetsbaar voor andere katten uit de buurt, voor verkeer, voor mensen die katten uit hun tuin jagen of erger en om per ongeluk uit nieuwsgierigheid opgesloten te raken in openstaande garages en schuurtjes.
Hier in de buurt zijn veel andere katten en die kennen elkaar allemaal, maar hebben ook zo hun onderlinge rangordes en regelmatig geschillen, zo'n jonkie kan misschien nog niet van zich afslaan of vlucht misschien naar een plek waar ie de weg niet meer terug weet.
Zo jong en ongecastreerd zou ik het zeker niet doen!
Misschien blijft ie nu nog een beetje in de buurt, maar zeker weten kun je dat niet.
Mijne is aangereden thuisgekomen tijd geleden en dat is gelukkig 3000 euro verder weer helemaal goed gekomen, moest na operatie 6 weken in een bench herstellen en daarna nog 3 weken minstens binnenbljiven, vloog tegen de muren op van frustratie, dat breekt ook je hart om te zien.
Sindsdien is hij een stuk rustiger, schuwer en voorzichtiger geworden, zowel binnen als buiten schrikachtig voor harde geluiden en vreemden, gaat niet meer ver weg en is nu hele dagen (en nachten) liever thuis.
Nog altijd even aanhankelijk, meer nog zelfs dan eerst.
Daarvoor was hij soms dagen en nachten op pad zonder dat ie zich thuis liet zien (misschien sliep en at ie dan 's nachts wel thuis, geen idee).
Hier ook een vrij autoluwe buurt, dat zegt niet alles, want dan zijn ze ook niet bedacht op die éne auto die plots de bocht om komt.
Katten zijn nieuwsgierig, denk ook aan verbouwingen en openstaande klusbusjes, hier in de buurt zijn er regelmatig poezen/katten kwijt die nog weleens een plaats verderop boven water komen en klussers vertellen ook dat ze soms meemaken dat zo'n kat per ongeluk meegereden is.
Een buurkat zat een week opgesloten in het huis van buren die op vakantie waren, een andere heeft dágen in een schuurtje gezeten van een leegstaand huis dat verbouwd werd.
Zelf had ik een lief, maar vrij schuw poesje (voor vreemden), die hier geboren is en altijd dicht in de buurt bleef en toch vermist is geraakt. Gechipt & gesteriliseerd en al.
Ik zal nooit weten wat er gebeurd is, is alweer 3 jaar geleden, en geloof me, dat wil je niet meemaken!
Dan heb ik nog een schat van een poes, (moeder van die ik kwijt ben), die ooit is komen aanlopen bij familie, rond de 7 maanden oud en gewond. Geen idee wat ze heeft meegemaakt destijds, maar die blijft angstvallig in een straal van 100 m rondom huis.
Nu jouw katje nog niet gewend is aan het buitenleven en die omzwervingen kun je overwegen om je tuin af te schermen, zodat ie wel naar buiten kan, maar niet de hort op.
Misschien is het een overweging om er eentje bij te nemen.
HIer konden en kunnen ze erg goed met elkaar overweg, ze zeggen wel dat katten solitair zijn, maar hier waren alle dieren dol op elkaar en zoeken elkaar op, sliepen/slapen vaak samen in dezelfde mand/stoel enz.
Het is maar waar ze aan gewend zijn, denk ik, eenmaal een "buitenkat" kun je ze haast niet meer binnenhouden.
Dat is met oud en nieuw al een heel gedoe, mag ik hopen dat ze overdag op enig moment allebei binnen zijn en sluit ik overdag het kattenluik al af vóór het vuurwerk begint.
Je weet gewoon niet wat ze doen in -voor hun- onverwachte situaties.
Laatst overleed mijn hond (tevens hun maatje) en zag ik kater ook minstens een week niet, ik was in alle staten van ongerustheid!
Zo'n kleintje is nóg kwetsbaarder en nieuwsgieriger, ik zou consequent ook nog niet naar buiten laten als je thuis bent, vroeg of laat gaat ie opeens een stuk verder verkennen.
Het scheelt misschien als ze eenmaal gecastreerd en gechipt zijn, dan nog blijft het een risico wat je neemt.
Mijne mochten pas na ongeveer een jaar zelfstandig naar buiten, maar liepen ook achter me aan met hond uitlaten of naar de winkels toe en dat vond ik doodeng met oversteken enzo.
Kon ik weer omdraaien, kat binnenlaten en proberen snel de hoek om uit het zicht te zijn (vóórdat ie via kattenluik achterom alweer achter me aan kwam)
Binnenhouden lukt hier gewoon niet meer, dat hoef ik geeneens te proberen, glippen dan gewoon mee de deur uit als je weggaat of binnenkomt.
Kater lag destijds toen hij niet naar buiten mocht gewoon op de loer achter de woonkamerdeur als ik thuiskwam, ik kon alleen binnenkomen (zonder dat hij ontsnapte) als ik op de gang de stofzuiger aan zette (issie bang voor) en terugdeinsde aan de andere kant van de deur.
Deze risico's wilde ik dus ook even schetsen en dan waren de mijne al volwassen katten, en het ging jaren goed.
Ook al zijn ze erg gehecht aan huis en haard, ze zijn nieuwsgierig van aard en wat niét mag wordt nog interessanter en begeerlijker.
Moederpoes ben ik soms kwijt en die zit dan geheid opgesloten in een slaapkamer waar ze niet mogen komen.
Als daar maar éven een deur op een kier staat kun je er donder op zeggen dat ze (ongemerkt) juist daarin wil.
(mogen hier verder het hele huis door, boven en beneden, maar dát wat niet mag/kan blijft spannend).
Verder is het voornamelijk heel veel genieten met die poezebeesten, ben gek op mijn schatjes!
Zo'n jonkie is nog uiterst kwetsbaar voor andere katten uit de buurt, voor verkeer, voor mensen die katten uit hun tuin jagen of erger en om per ongeluk uit nieuwsgierigheid opgesloten te raken in openstaande garages en schuurtjes.
Hier in de buurt zijn veel andere katten en die kennen elkaar allemaal, maar hebben ook zo hun onderlinge rangordes en regelmatig geschillen, zo'n jonkie kan misschien nog niet van zich afslaan of vlucht misschien naar een plek waar ie de weg niet meer terug weet.
Zo jong en ongecastreerd zou ik het zeker niet doen!
Misschien blijft ie nu nog een beetje in de buurt, maar zeker weten kun je dat niet.
Mijne is aangereden thuisgekomen tijd geleden en dat is gelukkig 3000 euro verder weer helemaal goed gekomen, moest na operatie 6 weken in een bench herstellen en daarna nog 3 weken minstens binnenbljiven, vloog tegen de muren op van frustratie, dat breekt ook je hart om te zien.
Sindsdien is hij een stuk rustiger, schuwer en voorzichtiger geworden, zowel binnen als buiten schrikachtig voor harde geluiden en vreemden, gaat niet meer ver weg en is nu hele dagen (en nachten) liever thuis.
Nog altijd even aanhankelijk, meer nog zelfs dan eerst.
Daarvoor was hij soms dagen en nachten op pad zonder dat ie zich thuis liet zien (misschien sliep en at ie dan 's nachts wel thuis, geen idee).
Hier ook een vrij autoluwe buurt, dat zegt niet alles, want dan zijn ze ook niet bedacht op die éne auto die plots de bocht om komt.
Katten zijn nieuwsgierig, denk ook aan verbouwingen en openstaande klusbusjes, hier in de buurt zijn er regelmatig poezen/katten kwijt die nog weleens een plaats verderop boven water komen en klussers vertellen ook dat ze soms meemaken dat zo'n kat per ongeluk meegereden is.
Een buurkat zat een week opgesloten in het huis van buren die op vakantie waren, een andere heeft dágen in een schuurtje gezeten van een leegstaand huis dat verbouwd werd.
Zelf had ik een lief, maar vrij schuw poesje (voor vreemden), die hier geboren is en altijd dicht in de buurt bleef en toch vermist is geraakt. Gechipt & gesteriliseerd en al.
Ik zal nooit weten wat er gebeurd is, is alweer 3 jaar geleden, en geloof me, dat wil je niet meemaken!
Dan heb ik nog een schat van een poes, (moeder van die ik kwijt ben), die ooit is komen aanlopen bij familie, rond de 7 maanden oud en gewond. Geen idee wat ze heeft meegemaakt destijds, maar die blijft angstvallig in een straal van 100 m rondom huis.
Nu jouw katje nog niet gewend is aan het buitenleven en die omzwervingen kun je overwegen om je tuin af te schermen, zodat ie wel naar buiten kan, maar niet de hort op.
Misschien is het een overweging om er eentje bij te nemen.
HIer konden en kunnen ze erg goed met elkaar overweg, ze zeggen wel dat katten solitair zijn, maar hier waren alle dieren dol op elkaar en zoeken elkaar op, sliepen/slapen vaak samen in dezelfde mand/stoel enz.
Het is maar waar ze aan gewend zijn, denk ik, eenmaal een "buitenkat" kun je ze haast niet meer binnenhouden.
Dat is met oud en nieuw al een heel gedoe, mag ik hopen dat ze overdag op enig moment allebei binnen zijn en sluit ik overdag het kattenluik al af vóór het vuurwerk begint.
Je weet gewoon niet wat ze doen in -voor hun- onverwachte situaties.
Laatst overleed mijn hond (tevens hun maatje) en zag ik kater ook minstens een week niet, ik was in alle staten van ongerustheid!
Zo'n kleintje is nóg kwetsbaarder en nieuwsgieriger, ik zou consequent ook nog niet naar buiten laten als je thuis bent, vroeg of laat gaat ie opeens een stuk verder verkennen.
Het scheelt misschien als ze eenmaal gecastreerd en gechipt zijn, dan nog blijft het een risico wat je neemt.
Mijne mochten pas na ongeveer een jaar zelfstandig naar buiten, maar liepen ook achter me aan met hond uitlaten of naar de winkels toe en dat vond ik doodeng met oversteken enzo.
Kon ik weer omdraaien, kat binnenlaten en proberen snel de hoek om uit het zicht te zijn (vóórdat ie via kattenluik achterom alweer achter me aan kwam)
Binnenhouden lukt hier gewoon niet meer, dat hoef ik geeneens te proberen, glippen dan gewoon mee de deur uit als je weggaat of binnenkomt.
Kater lag destijds toen hij niet naar buiten mocht gewoon op de loer achter de woonkamerdeur als ik thuiskwam, ik kon alleen binnenkomen (zonder dat hij ontsnapte) als ik op de gang de stofzuiger aan zette (issie bang voor) en terugdeinsde aan de andere kant van de deur.
Deze risico's wilde ik dus ook even schetsen en dan waren de mijne al volwassen katten, en het ging jaren goed.
Ook al zijn ze erg gehecht aan huis en haard, ze zijn nieuwsgierig van aard en wat niét mag wordt nog interessanter en begeerlijker.
Moederpoes ben ik soms kwijt en die zit dan geheid opgesloten in een slaapkamer waar ze niet mogen komen.
Als daar maar éven een deur op een kier staat kun je er donder op zeggen dat ze (ongemerkt) juist daarin wil.
(mogen hier verder het hele huis door, boven en beneden, maar dát wat niet mag/kan blijft spannend).
Verder is het voornamelijk heel veel genieten met die poezebeesten, ben gek op mijn schatjes!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 7 december 2016 12:07
quote:yoshe schreef op 07 december 2016 @ 11:38:
Echt, als je hart al breekt als je kat een keer mekkert.....
Die van ons mekkert om vanalles, maar ik geef hem echt niet overal zn in in.Hij weet donders goed dat mekkeren alleen helpt als je er aan toegeeft. En dan ben je opeens zn baasje dat tig keer per avond mag opstaan om de kat naar binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten te laten.
Mijn vriendin had er zoeen.
Afgesloten grote binnentuin en ook zo'n donderstraal die in bomen klom, 10 meter hoog en dan schreeuwen dat ie er niet meer uit durfde. En ontsnapte regelmatig en zat dan aan de overkant in een kantoorpand en een keer een paar blokken verderop bij iemand voor de deur hardverscheurend te krijsen dat ie naar binnen wilde. En dat mocht. Kon mijn vriendin hem gelukkig weer ophalen via Amivedi, na een paar dagen doodongerust te zijn geweest, weer pamfletten overal opgehangen in de buurt, enz.
Die mensen hadden haar katje bijna gehouden, tot een collega zei dat ze dat niet konden maken, ergens een baasje in grote onzekerheid en verdriet zat.
Mensen laten dus wél een onbekend katje binnen, raken vertederd en gaan dan niet kijken of hij/zij al van iemand is, willen die soms niet meer kwijt.
Vriendin had al járen een kater en poes (oudste nu bijna 20 jaar oud!), geen kattenluik, en die 2 gingen nooit dat binnenplein af.
De nieuwe kleine poes was dominant, een jager, zeer eigengereid en ondernemend, idd ook schreeuwen voor het raam als ze naar binnen/buiten wilde, al was het midden in de nacht (en standaard elke ochtend om 5 uur vriendin wekken), zo ook om eten (zachtvoer) enz.
Vanaf dag 1 de "baas in huis" en ook over die andere 2 die daar al jaren woonden (en andere katten in die binnentuin).
Dat was een kleine wildebras en durfal, en zo snel dat die al jong niet binnen te houden was..
Met de nadruk op was.. (pech? was het te vermijden geweest? Van de 3 kittens uit dat nestje dat ik hier ooit had is er nog maar 1 over en dat is nota bene de kater van het stel, die woont hier verderop)..
Echt, als je hart al breekt als je kat een keer mekkert.....
Die van ons mekkert om vanalles, maar ik geef hem echt niet overal zn in in.Hij weet donders goed dat mekkeren alleen helpt als je er aan toegeeft. En dan ben je opeens zn baasje dat tig keer per avond mag opstaan om de kat naar binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten, binnen, buiten te laten.
Mijn vriendin had er zoeen.
Afgesloten grote binnentuin en ook zo'n donderstraal die in bomen klom, 10 meter hoog en dan schreeuwen dat ie er niet meer uit durfde. En ontsnapte regelmatig en zat dan aan de overkant in een kantoorpand en een keer een paar blokken verderop bij iemand voor de deur hardverscheurend te krijsen dat ie naar binnen wilde. En dat mocht. Kon mijn vriendin hem gelukkig weer ophalen via Amivedi, na een paar dagen doodongerust te zijn geweest, weer pamfletten overal opgehangen in de buurt, enz.
Die mensen hadden haar katje bijna gehouden, tot een collega zei dat ze dat niet konden maken, ergens een baasje in grote onzekerheid en verdriet zat.
Mensen laten dus wél een onbekend katje binnen, raken vertederd en gaan dan niet kijken of hij/zij al van iemand is, willen die soms niet meer kwijt.
Vriendin had al járen een kater en poes (oudste nu bijna 20 jaar oud!), geen kattenluik, en die 2 gingen nooit dat binnenplein af.
De nieuwe kleine poes was dominant, een jager, zeer eigengereid en ondernemend, idd ook schreeuwen voor het raam als ze naar binnen/buiten wilde, al was het midden in de nacht (en standaard elke ochtend om 5 uur vriendin wekken), zo ook om eten (zachtvoer) enz.
Vanaf dag 1 de "baas in huis" en ook over die andere 2 die daar al jaren woonden (en andere katten in die binnentuin).
Dat was een kleine wildebras en durfal, en zo snel dat die al jong niet binnen te houden was..
Met de nadruk op was.. (pech? was het te vermijden geweest? Van de 3 kittens uit dat nestje dat ik hier ooit had is er nog maar 1 over en dat is nota bene de kater van het stel, die woont hier verderop)..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 7 december 2016 12:34
quote:felice71 schreef op 07 december 2016 @ 11:10:
Hier ook katertje van 4 mnd met veel energie en vastgestelde ernstige vorm van spelagressie. Daarom ga ik als een miep muts nu iedere dag met m aan een tuigje naar buiten...na een half uurtje is het goed. Met 5 mnd wordt hij gecastreerd, juist vanwege die agressie en daarna kan hij gewoon los naar buiten. Ongecastreerd laat ik hem niet los.
Vastgesteld, door wie?
Heeft je katertje een soortgenoot in huis?
Hier ook katertje van 4 mnd met veel energie en vastgestelde ernstige vorm van spelagressie. Daarom ga ik als een miep muts nu iedere dag met m aan een tuigje naar buiten...na een half uurtje is het goed. Met 5 mnd wordt hij gecastreerd, juist vanwege die agressie en daarna kan hij gewoon los naar buiten. Ongecastreerd laat ik hem niet los.
Vastgesteld, door wie?
Heeft je katertje een soortgenoot in huis?
woensdag 7 december 2016 13:04
Die van mij ging met een maand of 4 naar buiten, maar ik woonde wel in the middle of nowhere tussen de wijngaarden.
Ze zijn wel slim, ze ging niet ver en hield voortdurend de lucht in de gaten, en rende snel naar binnen als ze een roofvogel zag.
Ik had er wel wat moeite mee, vond het ook wat eng, maar ze was niet binnen te houden.
Als ik wegging sloot ik haar op in een aparte kamer zodat ze de boel niet afbrak en niet werd opgegeten.
Ondertussen is ze 7, en nu is ze soms hele dagen niet naar buiten te branden.
Ze zijn wel slim, ze ging niet ver en hield voortdurend de lucht in de gaten, en rende snel naar binnen als ze een roofvogel zag.
Ik had er wel wat moeite mee, vond het ook wat eng, maar ze was niet binnen te houden.
Als ik wegging sloot ik haar op in een aparte kamer zodat ze de boel niet afbrak en niet werd opgegeten.
Ondertussen is ze 7, en nu is ze soms hele dagen niet naar buiten te branden.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
woensdag 7 december 2016 13:15
Als iemand die al sinds ik het kan heugen met katten leef kan je ik je dit als advies geven.
Af en toe je kat naar buiten laten brengt onrust vandaar dat hij gaat zitten jammeren en krabben aan het luikje.
Vriendjes maken kan zeker wees niet bang dat hij weg zal lopen want katten laten een geur achter die ze vervolgens weer volgen naar huis.
Ik las wat tussendoor met oud en nieuw. Toen ik nog thuis woonde (me ouders hebben buitenkatten) lieten we ze tot 10.00 uur buiten hierna ging het luikje dicht tot de dag erna rond 10.00 uur.
Kies dus wat je wilt. laat je beesie naar buiten ook als je gaat werken en niet alleen als je thuis bent of houd hem binnen en maak er een binnen kat van. Mijn eigen katten nu zijn binnenkatten (komen alleen op balkon) omdat ik teveel leed heb gezien die ze door mensen wordt aangedaan (ja ik spreek ook uit eigen ervaring met me eigen katten)
Overigens kan 4 maanden wat te vroeg zijn kou maakt totaal niet uit omdat hun vacht ze wel beschermen. maar je katje is al eerder buiten geweest en komt overigens gewoon terug dus ook de leeftijd zou in dit geval niks uit moeten maken.
Ik weet best heel veel van katten en het gedrag van ze af zoals ik al zei ik ben met ze opgegroeid letterlijk. stuur me gerust een pb als er dingen zijn die je wilt weten, en ik zal me best doen te helpen waar ik kan
Af en toe je kat naar buiten laten brengt onrust vandaar dat hij gaat zitten jammeren en krabben aan het luikje.
Vriendjes maken kan zeker wees niet bang dat hij weg zal lopen want katten laten een geur achter die ze vervolgens weer volgen naar huis.
Ik las wat tussendoor met oud en nieuw. Toen ik nog thuis woonde (me ouders hebben buitenkatten) lieten we ze tot 10.00 uur buiten hierna ging het luikje dicht tot de dag erna rond 10.00 uur.
Kies dus wat je wilt. laat je beesie naar buiten ook als je gaat werken en niet alleen als je thuis bent of houd hem binnen en maak er een binnen kat van. Mijn eigen katten nu zijn binnenkatten (komen alleen op balkon) omdat ik teveel leed heb gezien die ze door mensen wordt aangedaan (ja ik spreek ook uit eigen ervaring met me eigen katten)
Overigens kan 4 maanden wat te vroeg zijn kou maakt totaal niet uit omdat hun vacht ze wel beschermen. maar je katje is al eerder buiten geweest en komt overigens gewoon terug dus ook de leeftijd zou in dit geval niks uit moeten maken.
Ik weet best heel veel van katten en het gedrag van ze af zoals ik al zei ik ben met ze opgegroeid letterlijk. stuur me gerust een pb als er dingen zijn die je wilt weten, en ik zal me best doen te helpen waar ik kan
Nothing is true, Everything is permitted.
woensdag 7 december 2016 13:24
quote:suikerspin8383 schreef op 07 december 2016 @ 12:52:
Met 5 maanden al castreren? Zijn er écht dierenartsen die dat doen? Kan al met 12 weken, mijn jongste vier zijn rond die koers gecastreerd (katertjes en poesjes). Maar een ongecastreerd katje moet je dus echt niet buiten laten lopen en je moet je afvragen of je überhaupt katten los moet laten rondstruinen. Overlast, gevaar, etc.
Met 5 maanden al castreren? Zijn er écht dierenartsen die dat doen? Kan al met 12 weken, mijn jongste vier zijn rond die koers gecastreerd (katertjes en poesjes). Maar een ongecastreerd katje moet je dus echt niet buiten laten lopen en je moet je afvragen of je überhaupt katten los moet laten rondstruinen. Overlast, gevaar, etc.
woensdag 7 december 2016 13:29
quote:suikerspin8383 schreef op 07 december 2016 @ 12:52:
Met 5 maanden al castreren? Zijn er écht dierenartsen die dat doen? Hoe eerder hoe beter en hoe jonger ze zijn, hoe minder last ze ervan hebben. Voor zover ik weet is het zelfs zo dat ze vanaf vijf maanden al geslachtsrijp kunnen zijn en wordt aangeraden om te laten castreren voordat ie zover is.
Met 5 maanden al castreren? Zijn er écht dierenartsen die dat doen? Hoe eerder hoe beter en hoe jonger ze zijn, hoe minder last ze ervan hebben. Voor zover ik weet is het zelfs zo dat ze vanaf vijf maanden al geslachtsrijp kunnen zijn en wordt aangeraden om te laten castreren voordat ie zover is.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 7 december 2016 13:51
quote:Ceylon schreef op 07 december 2016 @ 13:29:
[...]
Hoe eerder hoe beter en hoe jonger ze zijn, hoe minder last ze ervan hebben. Voor zover ik weet is het zelfs zo dat ze vanaf vijf maanden al geslachtsrijp kunnen zijn en wordt aangeraden om te laten castreren voordat ie zover is.Klopt zeker tegenwoordig doen de meeste DA's het zelfs liever met 5 maanden. Er lopen genoeg zwerfkatten rond en zitten genoeg in een opvang en mensen blijven maar doorfokken
[...]
Hoe eerder hoe beter en hoe jonger ze zijn, hoe minder last ze ervan hebben. Voor zover ik weet is het zelfs zo dat ze vanaf vijf maanden al geslachtsrijp kunnen zijn en wordt aangeraden om te laten castreren voordat ie zover is.Klopt zeker tegenwoordig doen de meeste DA's het zelfs liever met 5 maanden. Er lopen genoeg zwerfkatten rond en zitten genoeg in een opvang en mensen blijven maar doorfokken
Nothing is true, Everything is permitted.
woensdag 7 december 2016 14:35
quote:S-Groot schreef op 07 december 2016 @ 12:34:
[...]
Vastgesteld, door wie?
Heeft je katertje een soortgenoot in huis?
Door een erkende gedragstherapeut, via de dierenarts. Soms castreren ze wel bij 5 maanden, in asiels vaak al bij 4. Het gaat erom dat ze een bepaald gewicht hebben.
Hou me ten goede, ik zou ook nog liever even wachten maar hij moet gewoon snel naar buiten...heb ook een kind van 6 dat hij aanvalt. Hij moet zijn energie kwijt en zijn instinct kunnen volgen.
Een 2e katje zou de makkelijkste oplossing zijn geweest maar is onbespreekbaar met partner. Anders herplaatsing maar dat breekt mijn kinds hart...haar lieve vorige katje is in juli doodgereden.
En ondanks zijn gekke buien kan ook dit beest intens lief zijn.
[...]
Vastgesteld, door wie?
Heeft je katertje een soortgenoot in huis?
Door een erkende gedragstherapeut, via de dierenarts. Soms castreren ze wel bij 5 maanden, in asiels vaak al bij 4. Het gaat erom dat ze een bepaald gewicht hebben.
Hou me ten goede, ik zou ook nog liever even wachten maar hij moet gewoon snel naar buiten...heb ook een kind van 6 dat hij aanvalt. Hij moet zijn energie kwijt en zijn instinct kunnen volgen.
Een 2e katje zou de makkelijkste oplossing zijn geweest maar is onbespreekbaar met partner. Anders herplaatsing maar dat breekt mijn kinds hart...haar lieve vorige katje is in juli doodgereden.
En ondanks zijn gekke buien kan ook dit beest intens lief zijn.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
woensdag 7 december 2016 14:38
quote:felice71 schreef op 07 december 2016 @ 14:35:
[...]
Door een erkende gedragstherapeut, via de dierenarts. Soms castreren ze wel bij 5 maanden, in asiels vaak al bij 4. Het gaat erom dat ze een bepaald gewicht hebben.
Hou me ten goede, ik zou ook nog liever even wachten maar hij moet gewoon snel naar buiten...heb ook een kind van 6 dat hij aanvalt. Hij moet zijn energie kwijt en zijn instinct kunnen volgen.
Een 2e katje zou de makkelijkste oplossing zijn geweest maar is onbespreekbaar met partner. Anders herplaatsing maar dat breekt mijn kinds hart...haar lieve vorige katje is in juli doodgereden.
En ondanks zijn gekke buien kan ook dit beest intens lief zijn.En heeft de gedragstherapeut je uitgelegd dat dit probleemgedrag vaak voorkomt bij kittens die alleen opgroeien? Ze raken gestoord in hun ontwikkeling hierdoor. Ik vind het nogal wat om het welzijn van dit katje zo tekort te doen omdat partner geen tweede wil en kinds hart zou breken.
[...]
Door een erkende gedragstherapeut, via de dierenarts. Soms castreren ze wel bij 5 maanden, in asiels vaak al bij 4. Het gaat erom dat ze een bepaald gewicht hebben.
Hou me ten goede, ik zou ook nog liever even wachten maar hij moet gewoon snel naar buiten...heb ook een kind van 6 dat hij aanvalt. Hij moet zijn energie kwijt en zijn instinct kunnen volgen.
Een 2e katje zou de makkelijkste oplossing zijn geweest maar is onbespreekbaar met partner. Anders herplaatsing maar dat breekt mijn kinds hart...haar lieve vorige katje is in juli doodgereden.
En ondanks zijn gekke buien kan ook dit beest intens lief zijn.En heeft de gedragstherapeut je uitgelegd dat dit probleemgedrag vaak voorkomt bij kittens die alleen opgroeien? Ze raken gestoord in hun ontwikkeling hierdoor. Ik vind het nogal wat om het welzijn van dit katje zo tekort te doen omdat partner geen tweede wil en kinds hart zou breken.
