Meer dan 2 (bijna) volwassen gezinsleden in 1 huis

03-10-2015 15:27 84 berichten
Ik heb een vraag aan de mensen met (bijna) volwassen kinderen: Hoe vaak denk je (al dan niet stiekem) bij jezelf: Eigenlijk is deze gezinswoning helemaal niet zo geschikt voor een huishouden met meer dan twee volwassenen.



Ik kan me niet voorstellen dat iedereen op het forum in kasten van huizen woont aangezien het merendeel van de woningen in Nederland uit eensgezinswoningen (vrijstaand, twee onder een kap, tussenwoningen etc) met een vloeroppervlakte van gemiddeld 120 a 150 m2. Prima te doen voor twee volwassenen met een of twee jonge kinderen, die nog niet helemaal zelf hun ritme kunnen of mogen bepalen. Voor wie je als ouder tot op zekere leeftijd ook bepaalt hoe laat ze aan tafel worden verwacht, een bad kunnen of mogen nemen en hoe laat ze 's avonds binnen moeten zijn etc etc.



Maar vanaf een bepaalde leeftijd verandert dat. In de puberteit natuurlijk al, maar als ze zelfs die fase al ontgroeid zijn, studeren of misschien al werken, jij geen idee hebt of iemand die middag of avond plannen heeft, wel of niet mee eet, hoe laat er iemand midden in de nacht een deur opent of filevorming bij de wc of badkamer etc. (want laten we wel wezen, er zijn vast huishoudens met evenveel badkamers als slaapkamers, maar voor het grootste deel van de huishoudens gaat dat gewoon niet op.) en juist voor degenen die dat niet hebben, heb ik toch wel een vraag waar ik benieuwd naar ben: werkt dat af en toe niet heel erg op je zenuwen?



Zijn gewone gezinswoningen eigenlijk wel zo geschikt voor een gezin met oudere kinderen? Of hebben veel mensen in het algemeen een vrij gemakkelijk irritatielevel?
Alle reacties Link kopieren
120 a 150 m2?

Hier net iets meer dan 70 m2.

Mijn pubers zitten voornamelijk op hun kamer, heb juist minder ruimte nodig dan toen ze kleiner waren.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Er zijn mensen die met drie kinderen in een drie kamer appartement wonen, die redden het ook, het zal wel een beetje dringen zijn 's ochtends bij de badkamer.
verba volant, scripta manent.
Kijkend naar mezelf, ik woonde als puber/jong volwassene met ons vieren in een jaren 30 woning. Niet groot, 1 wc en 1 badkamer. Je hield rekening met elkaar. Meldde op tijd dat je niet kwam eten, meldde dat je ging stappen en deed heel zachtjes als je weer thuis kwam. Naar de wc meldde je even en moesten er 2 tegelijk, ja dan gaf je even aan of je snel of lang moest en dat bepaalde de volgorde. Douchen ging ook op volgorde van vertrek.



Wij wonen nu riant. Maar met 1 badkamer. En in elk geval met ons drieën en hopelijk later met 4, mocht het ons lukken. En ook dan zullen wij ons op die manier draaiende houden in huis. Rekening houden met elkaar en erop letten dat je niet alleen woont in een huis en je dus na dient te denken over een ander.
Alle reacties Link kopieren
Het verbaast mij eigenlijk ook dat gezinswoningen (zelfs vrij ruime) in Nederland maar van één badkamer voorzien zijn. Dat is toch helemaal niet toereikend als je er met meer dan 2 personen woont?

In Australie zijn 2-3 badkamers standaard. Bij bijna elke slaapkamer hoort 'n badkamer. Vind dat een veel logischere opbouw van 'n gezinshuis.
Shoot first, ask questions later!
Ik heb het er niet zozeer over 'of je je wel redt', genoeg mensen die inderdaad nog veel kleiner wonen! Ik nam mijn marge expres al ruim om te vookomen dat iedereen ging zeggen dat ze op 200m2 wonen met zeven slaapkamers en voor elk gezinslid een eigen badkamer terwijl ik gewoon weet dat dat voor heel veel mensen gewoon niet het geval is. Hier in de omgeving vind ik zo'n huis niet eens al verhoog ik de vragaprijs op funda naar "geen maximum".



Ik bedoelde echt meer wat je soms (stiekem) bij jezelf denkt. Namelijk of het niet op je zenuwen werkt om met zoveel volwassenen eenzelfde woning te delen.
quote:redbuIIetje schreef op 03 oktober 2015 @ 15:35:

Het verbaast mij eigenlijk ook dat gezinswoningen (zelfs vrij ruime) in Nederland maar van één badkamer voorzien zijn. Dat is toch helemaal niet toereikend als je er met meer dan 2 personen woont?

In Australie zijn 2-3 badkamers standaard. Bij bijna elke slaapkamer hoort 'n badkamer. Vind dat een veel logischere opbouw van 'n gezinshuis.Ik vind 1 badkamer poetsen al een ramp, laat staan dat elke slaapkamer er 1 heeft.
Toen ik de puberleeftijd had zat ik idd veel op mijn eigen kamer, of op school, of bij vriendinnen. Sinds ik een auto had was ik al helemaal veel weg. Over badkamergebruik en hoe laat thuiskomen etc waren gewoon afspraken gemaakt. Ging prima en we hadden gewoon een 2-onder1-kap woning. Mijn ouders zijn verhuisd naar een groter huis toen ik al 20 was en dat + andere omstandigheden heeft denk ik wel eraan bijgedragen dat ik wat langer ben blijven thuis wonen (tot m'n 25e)

Wel fijn dat ze nu ook de ruimte hebben dat ik er eens een weekend of weekje naar toe kan en er een eigen kamer en badkamer heb, zo loop ik ze niet in de weg. Ze hebben het hele huis inmiddels verbouwd dus het is niet zo dat ik weer op m'n kamer van 'toen' slaap.

Meestal zit ik lekker bij ze op de bank of bezoek ik mijn vriendinnen daar in de buurt, als ik bij ze logeer. Mijn hond mag ook gezellig mee logeren daar

Fijn hoor, zo'n groot huis.

Zelf woon ik nu alleen (met hond) in een tussenwoning met 3 slaapkamers en dat is best veel ruimte zo voor mij alleen. Mocht ik een gezin krijgen zie ik mezelf iig niet genoodzaakt te verhuizen.
Wij hebben ruimte zat maar wij hebben ook maar 1 zoon. Ik irriteer me nooit en vind het juist gezellig als hij thuis is. Als hij niet mee eet dan weet ik dat ruim van te voren. Ik ga meestal als laatste in de badkamer omdat ik niet weg hoef.
Alle reacties Link kopieren
Ja, er was een periode, een jaar of 15 geleden, dat ik het benauwd kreeg in huis.

Kinderen waren toen 19,17, en 7.

We hebben een tussenwoning, gewoon, gemiddeld. De oudsten gingen toen in de weekenden uit, en er bleven ook vaak vriendinnen slapen omdat zij 's nachts moeilijk met ov naar huis konden.

Ik realiseerde me toen niet dat dit maar een kwestie was van een paar jaar, en voor ik er erg in had wareh de oudsten het huis uit. Nu is de jongste de helft van de tijd ook elders, en wordt het wel erg stil.

Dus achteraf viel het reuze mee, en mis ik het zelfs wel.
Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg
Natuurlijk leer je rekening houden met elkaar. Maar werkt het niet heel erg op je irritatie? En dan bedoel ik niet 'zo af en toe twee keer per jaar is het wel vervelend' maar dat zulke irritaties wekelijks of soms dagelijks terugkomen? Nu kun je misschien van je eigen kinderen/ouders wel meer hebben dan van een volwassen logé die iets langer blijft dan je hoopte ( :sarcastic ) maar toch, ik vroeg het me ineens zo af, hoe het zou zijn als de knullen straks 16 en 18 zijn. Of dat ook irritatie opwekt of dat dat met je kinderen anders is.
Nee, ik herken dat gevoel van irritatie echt niet. Er komen hier ook veel vrienden en vriendinnen van hem over de vloer en dat vind ik zo gezellig. Ik zie er juist tegenop als hij het huis uit gaat.
Wij zijn met drie (man-vrouw-puber) maar we hoeven niet tegelijkertijd op de badkamer te zijn. Man staat op om 6.15, is om 6.40 klaar en gaat naar beneden. Caat moet om 6.45 uit bed en ik sta op om 7.00. Meestal ben ik wel eerder klaar dan Caat trouwens .



Etenstijd is hier aangepast aan een tijdstip dat eigenlijk altijd past, namelijk om 18.00 uur. Degene die niet mee eet meldt dat op tijd, liefst nog voordat ik heb bedacht wat we eten maar in elk geval voordat ik begin met koken. Degene die later thuis is, krijgt opgewarmd magnetroneten.



Mijn nichtje, met een man en 2 volwassen kinderen in huis regelt iets vergelijkbaars. Twee personen douchen ´s ochtends, twee douchen ´s avonds. Etenstijd is half zes, verder dezelfde regels als bij ons.

Mijn moeder woont in een klein flatje en ik ben daar opgegroeid. Mijn vader stond op om half zeven, ik om zeven uur, mijn zus om half acht en mijn moeder pas tegen negen uur. Etenstijd stipt om vijf uur en een preek van een kwartier als je ook maar 20 seconden te laat thuis was.



Uiteindelijk groei je er ook wel in mee hoor. Het gaat heel geleidelijk. Bovendien kunnen Caat en ik natuurlijk makkelijk de badkamer delen, en man en ik ook. Caat en man delen hem alleen als ze minimaal hun ondergoed aan hebben. We hebben wel een dubbele wastafel, dus je kunt makkelijk met twee tanden poetsen, opmaken, haren kammen. Die mazzel hebben we wel, dat de badkamer redelijk ruim is.
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben het met zijn 6-en altijd prima gedaan op 120m2.

Ik vind de eisen van tegenwoordig om minimaal 150m2 te hebben voor een gezin met 2 kinderen ook eigenlijk een beetje belachelijk. Een beetje puber heeft ook gewoon een druk schema en is heel vaak het huis uit en als dat niet zo is dan is die puber aan caven in zijn eigen zwijnenstal. Ouders zijn trouwens ook regelmatiger de hort op want ze hoeven er voor de kinderen niet meer persé te zijn, dus de uren dat je bovenop elkaar zit zijn echt best minimaal.
Alle reacties Link kopieren
Euh.... het is wel mijn eigen kind dat hier met een lengte van bijna twee meter woont hè?

Hij woonde hier als baby, dreumes, peuter, kleuter, opgroeiend kind, tiener, puber en is dus nu jong volwassen.

Het is niet alsiof er plots een volwassene extra in huis is getrokken dus.



Jij hebt nog een kleintje en zo natuurlijk als hij bij jou van baby naar dreumes is gegroeid groeit hij dus ook met je mee naar volwassenheid.

En nee het aantal m2 woonoppervlakte heeft daar in mijn ogen niet heel veel mee te maken.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb pas nog een van oude bewoonsters van mijn huis over de vloer gehad. Een vrouw in de 40 en zij woonde met haar ouders en zus op de 45m2 die men tegenwoordig véél te klein voor 2 personen vindt.het is nu echt een singleshuis, terwijl het een generatie geleden nog een gezinshuis was.
Alle reacties Link kopieren
Zit zelf op dit moment in de fase met kleine kinderen en heb daarbij soms al het idee dat de woning volledig geconfisqueerd lijkt door het jonge grut. Ondanks dat er vaste plekken voor zijn zwerft het speelgoed soms door het hele huis. Knip, plak en verfwerkjes hangen ook niet enkel alleen meer op de koelkastdeur.



En, hoewel ik er zelf voor gekozen heb, en het inherent is aan deze fase, verlang ik wel eens naar de 'leegte' en overzichtelijkheid van mijn vroegere woning.



Maar straks komt dus nog de fase van de pubers met ellenlange douchebeurten en middernachtelijk lawaai na het stappen.



Tja, elke periode heeft zijn bekoring en zijn ergernissen vrees ik.



We zijn nu nog redelijk klein behuisd maar onze nieuwe woning heeft al wel een aparte speelkamer en twee badkamers. Juist met de gedachte dat ieder behoefte heeft aan eigen ruimte (niet in de laatste plaats wij als ouders!)



In de toekomst hopen we in de tuin nog een soort tuinhuisje te maken waar de jeugd later kan 'chillen'.



Herken je vraag dus zeker TO. Zover zelfs dat we er nu (nu we de mogelijkheid hadden) al een beetje op hebben geanticipeerd.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben niet helemaal de doelgroep waaraan je deze vraag stelt maar zit wel in zo'n type situatie.

ik heb een zusje (die net als ik in de twintig is) met een vrij zware psychische stoornis en het is niet verstandig haar langdurig alleen te laten. Mijn moeder werkt en dit moet ook af en toe in de avonduren. Ik woon officieel dus nog thuis en deel de zorg voor mijn zusje samen met mijn moeder. Ik ben een groot deel van de tijd bij mijn vriend en als mijn moeder weg is (werken of bij haar vriend) dan ben ik mijn haar om bij mijn zusje te zijn.



Het is lastig om afspraken te maken en het gaat ook wel eens mis. ik heb een druk leven met twee studies, een baan en dus twee huishoudens die draaiende moeten worden gehouden. Een groot deel van de tijd leven we langs elkaar heen. Zondag avond wordt er met elkaar gegeten en het is niet ongebruikelijke dat ik daarna mijn moeder tot vrijdagavond bij het avondeten niet meer zie. Badkamer problemen hebben we eigenlijk niet en mijn zusje en ik zijn beide geen echte feestbeesten en komen dus ook niet midden in de nacht thuis. Wie wanneer thuis eet is wel een hoop gedoe en vereist behoorlijk wat planning. Zeker ook omdat mijn jongere zusje in de weekenden soms wel en soms niet thuis komt. Alles bij elkaar is het huis hier best geschikt voor 3 en op sommige momenten 4 volwassenen. Maar dat komt dus ook wel omdat mijn zusje dus de enige is die altijd thuis is en daar ook altijd slaapt. Ik merk wel dat ik minder lekker thuis zit als mijn moeder thuis is en dat is andersom ook zo.



maar eerlijk is eerlijk, we zijn opzoek om mijn zusje in een begeleid wonen programma te krijgen. Als zij er niet was geweest was ik misschien ook wel op mezelf uit huis gegaan en had ik nu allang bij mijn vriend gewoond. Het is ook duidelijk dat mijn moeder bij haar vriend wil gaan wonen maar mijn zusje en haar vriend gaan erg slecht samen. Ik denk niet dat deze situatie niet nog jaren zo doorgaat. Ik ben serieus aan het kijken met mijn vriend of wij samen mijn zusje in huis kunnen nemen als er niet snel iets beschikbaar komt voor haar.
Logees zijn trouwens van harte welkom maar nooit doordeweeks, alleen in het weekend. En ja, dan moet je wat meer rekening houden met elkaar. Je kunt niet in je blote niksie even over de overloop wandelen. Aan de andere kant slapen pubers sowieso een stuk langer dan volwassenen, dus tegen de tijd dat zij uit bed rollen hebben wij de boodschappen al gedaan. Is dus niet echt storend.
Alle reacties Link kopieren
Hier 2 pubers (de oudste bijna volwassen) maar ze zitten inderdaad het meest op hun eigen kamer. Ik moet toegeven dat ik een eigen ruimte heel erg mis, maar aan de andere kant heb ik regelmatig de woonkamer voor mijzelf. Alleen, niet écht voor mijzelf, natuurlijk. Ik kan 'm niet afsluiten voor de rest van het gezin.



Toch vind ik dat een luxeprobleem. En eventueel zou ik, als er tijd en energie ingestoken zou worden, het kleine kamertje voor mezelf kunnen maken of de slaapkamer van man en mij zo opruimen/verbouwen, dat ik daar een hoekje heb.



En sja.. dat is de 'prijs' die je betaalt voor een gezin. Ik zat als puber zelf ook heel veel alleen op mijn kamer, en juist daardoor ben ik gewend aan die eigen ruimte. Mijn man heeft daar helemaal geen last van.



Wij hebben trouwens op onze slaapkamer wel een eigen douche en wastafels, en we hebben ook 2 wc's. Vooral dat laatste is handig. Tegelijkertijd douchen kan nog steeds niet goed, ivm waterdruk, die dan niet toereikend is.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Hier een woning van +/- 120 m2.



Tot voor kort woonden beide stiefkinderen 18 en 20) bij ons.

Sinds een half jaartje alleen nog de jongste.

Bij het kopen van dit huis, hebben we heel erg gelet op de mogelijkheden.

Deze woning was niet mijn favoriet, maar bood wel de beste ruimte aan ons gezin.

Een grote zolder met extra badkamer (voor stiefzoon).

En mijn vriend heeft de schuur omgebouwd tot tuinhuis. Niet groot (+/- 10m2), maar wel met een eigen keukenblokje etc. Zeer handig ingedeeld en stiefdochter was dol op haar eigen stekkie.



Zo hadden beide kinderen toch hun eigen plek in ons huis(houden).



Die tweede badkamer is wel echt een feestje. Heel makkelijk en ben ontzettend blij dat we voor dit huis zijn gegaan. Anders was het inderdaad regelmatig file.



Stiefzoon gaat en staat waar en wanneer hij wil. Werkt prima, het uitgangspunt is dat hij er niet is met het avondeten. Soms is hij er plotseling wel, dan hebben we altijd wel wat. Soms laat hij vantevoren weten wel thuis te zijn met het eten, dan eten we vaak iets wat hij lekker vindt.

Slapen doet hij meestal wel thuis, maar hij zorgt dat hij zachtjes doet als hij thuis komt.



Hij is weinig beneden te vinden, want heeft een geheel eigen leventje met een nieuwe studie,vrienden, uitgaan, werken.
quote:NYC schreef op 03 oktober 2015 @ 15:42:

Natuurlijk leer je rekening houden met elkaar. Maar werkt het niet heel erg op je irritatie? En dan bedoel ik niet 'zo af en toe twee keer per jaar is het wel vervelend' maar dat zulke irritaties wekelijks of soms dagelijks terugkomen? Nu kun je misschien van je eigen kinderen/ouders wel meer hebben dan van een volwassen logé die iets langer blijft dan je hoopte ( :sarcastic ) maar toch, ik vroeg het me ineens zo af, hoe het zou zijn als de knullen straks 16 en 18 zijn. Of dat ook irritatie opwekt of dat dat met je kinderen anders is.



Dit is denk ik een heel belangrijke reden waarom het overal goed gaat.



Wij wonen in een riante hoekwoning met een in verhouding kleine badkamer. Ik denk regelmatig na over het verbouwen van de badkamer, bad eruit en dan twee douches erin. Niet meer met glazen want, en met een dicht gordijn, zodat er twee kinderen min of meer gelijk kunnen douchen.



Want dat is op dit moment echt iets waar we tegen aan lopen op doordeweekse dagen. Dat iedereen nog voor bedtijd wil douchen, maar dat je de kinderen er niet meer om 19.00 uur onder zet, zodat ze nog even in pyjama naar beneden mogen. Op sportavond (man en twee zoons) komen ze thuis tussen 20.30 en 21.00 en dan willen ze allemaal tegelijk. Dochter sport dan niet en die moet dan zorgen dat de badkamer om 20.30 weer vrij is. Dat is dan echt even iets dat we onder het eten afspreken.



Verder is het hier geen hotel, dus als je niet mee-eet dan bel je op tijd af. Anders wordt er een bord voor je gemaakt dat in de magnetron kan. Voor nu werkt het prima, en ik zie dat niet heel erg veranderen als ze ouder worden. Wel hebben we de huur al bij ze opgezegd. Op hun 25e verjaardag verwachten we dat ze op zichzelf wonen. Niet dat ik mijn kinderen op straat zet, maar als ze langer willen blijven zullen we daar goede afspraken over moeten maken.



Leeftijden nu: 17 (bijna 18) 15 en 12.
anoniem_251505 wijzigde dit bericht op 03-10-2015 15:56
Reden: leeftijden toegevoegd
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Bij mijn ouders was het echt niet zo dat ik zomaar wel of niet kwam opdagen bij het eten, of dat ik niet aangaf of en hoe laat ik thuis was. Toch hadden ze denk ik wel eens last van irritaties. Inderdaad, de filevorming bij de badkamer, toch ook die lamlendigheid van pubers en het 'hotel mama' gevoel. Was voor meerdere volwassenen is anders dan was voor volwassenen en kinderen.



Het is nu gezelliger als ik bij mijn ouders langskom dan dat het was toen ik nog thuis woonde. Op een gegeven moment is het ook tijd voor je eigen ruimte.
Goede beslissing was hier overigens wel dat we op alle kinderkamers water hebben aangelegd, en dat ze nu allemaal een eigen wastafel hebben. Ze hoeven dus alleen te douchen op de badkamer, tandenpoetsen en haren doen, doen ze op hun eigen kamer. Is op vakantie in een huisje ook gelijk mijn grootste ergernis, die badkamer rituelen. En dan heb je ook meestal nergens een extra spiegel.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zwartvlekje schreef op 03 oktober 2015 @ 15:51:

Ik ben niet helemaal de doelgroep waaraan je deze vraag stelt maar zit wel in zo'n type situatie.

ik heb een zusje (die net als ik in de twintig is) met een vrij zware psychische stoornis en het is niet verstandig haar langdurig alleen te laten. Mijn moeder werkt en dit moet ook af en toe in de avonduren. Ik woon officieel dus nog thuis en deel de zorg voor mijn zusje samen met mijn moeder. Ik ben een groot deel van de tijd bij mijn vriend en als mijn moeder weg is (werken of bij haar vriend) dan ben ik mijn haar om bij mijn zusje te zijn.



Het is lastig om afspraken te maken en het gaat ook wel eens mis. ik heb een druk leven met twee studies, een baan en dus twee huishoudens die draaiende moeten worden gehouden. Een groot deel van de tijd leven we langs elkaar heen. Zondag avond wordt er met elkaar gegeten en het is niet ongebruikelijke dat ik daarna mijn moeder tot vrijdagavond bij het avondeten niet meer zie. Badkamer problemen hebben we eigenlijk niet en mijn zusje en ik zijn beide geen echte feestbeesten en komen dus ook niet midden in de nacht thuis. Wie wanneer thuis eet is wel een hoop gedoe en vereist behoorlijk wat planning. Zeker ook omdat mijn jongere zusje in de weekenden soms wel en soms niet thuis komt. Alles bij elkaar is het huis hier best geschikt voor 3 en op sommige momenten 4 volwassenen. Maar dat komt dus ook wel omdat mijn zusje dus de enige is die altijd thuis is en daar ook altijd slaapt. Ik merk wel dat ik minder lekker thuis zit als mijn moeder thuis is en dat is andersom ook zo.



maar eerlijk is eerlijk, we zijn opzoek om mijn zusje in een begeleid wonen programma te krijgen. Als zij er niet was geweest was ik misschien ook wel op mezelf uit huis gegaan en had ik nu allang bij mijn vriend gewoond. Het is ook duidelijk dat mijn moeder bij haar vriend wil gaan wonen maar mijn zusje en haar vriend gaan erg slecht samen. Ik denk niet dat deze situatie niet nog jaren zo doorgaat. Ik ben serieus aan het kijken met mijn vriend of wij samen mijn zusje in huis kunnen nemen als er niet snel iets beschikbaar komt voor haar.Heel lief van je allemaal maar dat is toch totaal niet jouw verantwoordelijkheid? Waarom zou jij bij je zusje moeten zijn als je moeder naar haar vriend gaat? Jammer dat vriend en zusje niet samengaan maar dat is toch niet jouw probleem?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven