Thuis
alle pijlers
Memorabele dingen die je hebt meegemaakt.
dinsdag 17 juni 2014 23:21
Ben benieuwd naar de memorabele dingen die jij hebt meegemaakt in je leven. Memorabel kan zijn: raar, vreemd, eng, mooi: alles wat jij memorabel vindt in je leven.
Ik trap af met iets luchtigs.
India, in een "dorpje" aan de kust zonder straatverlichting. Ik stap van m'n motorfiets en doe 'n stap achteruit, achterwaarts val ik in een 2,5 meter diepe put die al lang niet meer in gebruik is. Op de foto's die ik later van de inhoud van de put zag zaten er kikkers zo groot als een 1 liter petfles en slangenhuiden...
Ik trap af met iets luchtigs.
India, in een "dorpje" aan de kust zonder straatverlichting. Ik stap van m'n motorfiets en doe 'n stap achteruit, achterwaarts val ik in een 2,5 meter diepe put die al lang niet meer in gebruik is. Op de foto's die ik later van de inhoud van de put zag zaten er kikkers zo groot als een 1 liter petfles en slangenhuiden...
woensdag 18 juni 2014 01:46
De eerste date met mijn vriend. We hebben niet eens gezoend die avond, maar hij leerde mij de Walz op een brug in Amsterdam en het was zó Romantisch.
In 2006 was ik tijdens het WK in Frankfurt. Ik heb niets met voetbal maar het was wel een mooi feest. Op een gegeven moment stonden we op een groot plein met supporters uit allerlei landen. Het was een heel spektakel en de zuid Amerikanen stalen de show met hun uitbundige muziek. Toen begonnen een paar uit mijn groep het Wilhelmus te zingen.. Ineens waren alle andere druktemakers stil en zongen alle Nederlanders op het plein uit volle borst het Wilhelmus. Denk dat er wel een paar honderd man aan het zingen waren. Klinkt een beetje tacky, maar op dat moment bezorgde het me kippenvel. Dat was echt mooi!
In 2006 was ik tijdens het WK in Frankfurt. Ik heb niets met voetbal maar het was wel een mooi feest. Op een gegeven moment stonden we op een groot plein met supporters uit allerlei landen. Het was een heel spektakel en de zuid Amerikanen stalen de show met hun uitbundige muziek. Toen begonnen een paar uit mijn groep het Wilhelmus te zingen.. Ineens waren alle andere druktemakers stil en zongen alle Nederlanders op het plein uit volle borst het Wilhelmus. Denk dat er wel een paar honderd man aan het zingen waren. Klinkt een beetje tacky, maar op dat moment bezorgde het me kippenvel. Dat was echt mooi!
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
woensdag 18 juni 2014 06:41
woensdag 18 juni 2014 06:42
Onlangs was ik op vakantie in Rome in het museum Galleria Borghese. Daar is het altijd heel druk en je mag alleen naar binnen in blokken van 2 uur.
Ik was toevallig als eerste binnen en direct nadat ik de zaal in liep deed de suppoost de deur achter me dicht en stond ik moederziel alleen.
Het museum is een oud Pallazo, dus de zalen zijn op zich al schitterend en ik heb toen zeker 5 minuten in die mooie zaal helemaal in mijn uppie naar een standbeeld van Bernini (David) kunnen kijken.
Ik word er nog steeds ontroerd van als ik eraan terugdenk. Zoiets maak je maar 1x in je leven mee, een superervaring!
Ik was toevallig als eerste binnen en direct nadat ik de zaal in liep deed de suppoost de deur achter me dicht en stond ik moederziel alleen.
Het museum is een oud Pallazo, dus de zalen zijn op zich al schitterend en ik heb toen zeker 5 minuten in die mooie zaal helemaal in mijn uppie naar een standbeeld van Bernini (David) kunnen kijken.
Ik word er nog steeds ontroerd van als ik eraan terugdenk. Zoiets maak je maar 1x in je leven mee, een superervaring!
woensdag 18 juni 2014 07:00
Een zonsopgang boven de White Cliffs in Engeland. Ik, moederziel alleen wakker (de rest lag nog te slapen), op een krukje, geníetend van het prachtige uitzicht.
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
woensdag 18 juni 2014 07:05
Mijn eerste reis van een maand naar amerika toen ik 21 werd in mijn eentje er op uit en eem rugzak.
Ontsporing treindeel wat losscheurde en rond rolde waar ik een een jongen in zaten.
In de luchtballon over capadocie.
Vrijwilligerswerk in een olifantenreservaat waarbij je 1 op 1 werkt met diw prachtige beesten.
Geboorte van ons nestje kittens die we vervolgens allemaal hebben gehouden.
Te veel om op te noemen
Ontsporing treindeel wat losscheurde en rond rolde waar ik een een jongen in zaten.
In de luchtballon over capadocie.
Vrijwilligerswerk in een olifantenreservaat waarbij je 1 op 1 werkt met diw prachtige beesten.
Geboorte van ons nestje kittens die we vervolgens allemaal hebben gehouden.
Te veel om op te noemen
woensdag 18 juni 2014 07:25
woensdag 18 juni 2014 07:41
Ik lag met zoontje in bed, hij sliep en ik lag alleen maar verrukt naar hem te kijken. Hij begint met zijn ogen te knipperen, zie hem langzaam focussen, hij ziet mij, en er komt me toch een stralende lach op zijn gezicht, zo eentje die heel loom begint en dan over zijn hele gezicht uitbreidt. Wat een innig diep geluksmoment was dat!
Een trieste maar toch memorabele: mijn vader lag op sterven, mijn moeder zit bij hem en houdt zijn hand vast. Al urenlang. En opeens zegt ze: 'Lieverd, ik zie je later weer, aan de overkant, bij het groene gras, ga maar vast, ik kom er aan'. En nog één diepe zucht van mijn vader en hij was weg. Naar de overkant, eindelijk bij het groenere gras , dat was hun standaard grapje, dat de enige plek waar het gras voor hun groener kan zijn in de hemel is aangezien ze het hier samen zo goed hebben dat ze hier in ieder geval al het groenste gras hebben.
Een trieste maar toch memorabele: mijn vader lag op sterven, mijn moeder zit bij hem en houdt zijn hand vast. Al urenlang. En opeens zegt ze: 'Lieverd, ik zie je later weer, aan de overkant, bij het groene gras, ga maar vast, ik kom er aan'. En nog één diepe zucht van mijn vader en hij was weg. Naar de overkant, eindelijk bij het groenere gras , dat was hun standaard grapje, dat de enige plek waar het gras voor hun groener kan zijn in de hemel is aangezien ze het hier samen zo goed hebben dat ze hier in ieder geval al het groenste gras hebben.
woensdag 18 juni 2014 08:00
Alleen op vakantie in Thailand, lekker aan het ontbijt aan een paradijselijk strand, uitkijkend op de zee. Intens gelukkig voelde ik mij toen. Dat moment staat op mijn netvlies gegrift.
Jaren terug, mijn eerste paar ervaringen met dance feesten. Omringd met vele vrienden, dansend, genietend. Mooie tijd.
Jaren terug, mijn eerste paar ervaringen met dance feesten. Omringd met vele vrienden, dansend, genietend. Mooie tijd.
woensdag 18 juni 2014 09:52
Ik heb 1000 van die momenten. Net als Olivia1 ben ik een keer alleen bevallen, dat was mooi. En als kind van mijn favoriete duin rennen als ik de zee al een tijdje niet had gezien ook. De ochtenden in ons vorige huis - met blote voeten en koffie op het houten terras in de zon. Een passie hebben en daarmee een prijs voor aanstormend talent winnen. Hoe de kinderen op me afrennen als de school uit is. Highway 1.
woensdag 18 juni 2014 09:55
Ik wilde ooit tijdens een stedentrip een beroemd museum bezoeken. Toen ik er kwam bleek dat ik de drukte had onderschat: er stond een ongelofelijk lange rij helemaal tot aan het eind van het blok. Ik ging op zoek naar een bewaker om te vragen of dit de enige rij was (omdat ik wist dat er vaak verschillende rijen zijn voor verschillende tickets). Al snel vond ik er een, een gigantische man die bijna uit zijn uniform barstte. Ik stelde mijn vraag, hij keek me een paar seconden aan en vroeg: "Ben je alleen?" Ik knikte. Hij wenkte een collega (ook al zo'n reus) en smoesde wat met hem. Toen gebaarde hij naar de deur waar ze voorstonden. "Kom maar mee." Ik dacht dat ik ze verkeerd had begrepen, maar ik mocht daadwerkelijk naar binnen door een zij-ingang, zonder te betalen, en stond een paar seconden later voor een beeld dat ik jarenlang alleen in boeken had gezien. Ik snap nog steeds niet waarom ze het hebben gedaan maar ik zal het nooit vergeten.
woensdag 18 juni 2014 09:59
Wat een mooie verhalen!
Ik heb er twee waar ik zo aan moet denken.
Eerste keer dat mijn man ons kindje voelde. We lagen samen in bed, met de hoofden bij elkaar en allebei de handen op mijn buik. Was zo'n mooi moment.
Tweede waar ik aan denk is het zien van een vulkaanuitbarsting van hele kleine afstand. Per helicopter vlogen we naar de vulkaan en werden er voor tien minuten uitgezet. Het geluid en het zien hiervan bracht mensen tot huilen. Ik had overal kippenvel! Dat is iets wat je maar een keer mee zal maken!
Ik heb er twee waar ik zo aan moet denken.
Eerste keer dat mijn man ons kindje voelde. We lagen samen in bed, met de hoofden bij elkaar en allebei de handen op mijn buik. Was zo'n mooi moment.
Tweede waar ik aan denk is het zien van een vulkaanuitbarsting van hele kleine afstand. Per helicopter vlogen we naar de vulkaan en werden er voor tien minuten uitgezet. Het geluid en het zien hiervan bracht mensen tot huilen. Ik had overal kippenvel! Dat is iets wat je maar een keer mee zal maken!
woensdag 18 juni 2014 10:59
Mooie verhalen, ik kan me de intensiteit zo voorstellen.
Maar... in je eentje bevallen? Als in echt alleen zonder hulp? Wauw... wat zal dat een indruk gemaakt hebben.
Wat ik zelf een mooi moment vond was in Ierland. 's Ochtends een uur of 7. Ik ga de jeugdherberg uit om mijn ochtendkoffie te drinken en mijn eerste sigaret van de dag roken. Ik loop een stukje, alles is bedekt met grondmist. Ik zie vaag de zon er door prikken. Ik kom bij een weiland waar een kudde koeien staat. Ze zien me en komen zachtjes loeiend naar me toe. Heb ik toch een hele tijd gestaan met de dieren om me heen.
Maar... in je eentje bevallen? Als in echt alleen zonder hulp? Wauw... wat zal dat een indruk gemaakt hebben.
Wat ik zelf een mooi moment vond was in Ierland. 's Ochtends een uur of 7. Ik ga de jeugdherberg uit om mijn ochtendkoffie te drinken en mijn eerste sigaret van de dag roken. Ik loop een stukje, alles is bedekt met grondmist. Ik zie vaag de zon er door prikken. Ik kom bij een weiland waar een kudde koeien staat. Ze zien me en komen zachtjes loeiend naar me toe. Heb ik toch een hele tijd gestaan met de dieren om me heen.
woensdag 18 juni 2014 11:20
Het moment dat ik met het vliegtuig landde in mijn geboorteland. Het voelde alsof ik thuiskwam.
( Ik ben geadopteerd en kwam in Nederland toen ik zes weken was.)
De innerlijke rust die ik in mijn geboorteland kreeg voelde erg goed. Ik hoop ooit de kans nog een keer te krijgen om er weer naar toe te gaan.
( Ik ben geadopteerd en kwam in Nederland toen ik zes weken was.)
De innerlijke rust die ik in mijn geboorteland kreeg voelde erg goed. Ik hoop ooit de kans nog een keer te krijgen om er weer naar toe te gaan.
woensdag 18 juni 2014 11:52
Mijn schoolreunie een paar jaar geleden. Ik ben op die school vreselijk gepest en ik wilde proberen iedereen zonder angst onder ogen komen om het af te sluiten. Niet dat ik dacht dat het zou lukken, maar ik vond dat ik het op zijn minst moest proberen.
Niemand daar wist nog wat er was gebeurd denk ik, ze behandelden me allemaal als een oude vriendin en de angst waarvan ik had verwacht dat ik die zou voelen bleef uit.
Op dat moment besefte ik me dat ze me toen niets konden aandoen en nu nog niet. Ik besefte toen opeens dat ik een stuk sterker ben dan ik altijd heb gedacht.......
Niemand daar wist nog wat er was gebeurd denk ik, ze behandelden me allemaal als een oude vriendin en de angst waarvan ik had verwacht dat ik die zou voelen bleef uit.
Op dat moment besefte ik me dat ze me toen niets konden aandoen en nu nog niet. Ik besefte toen opeens dat ik een stuk sterker ben dan ik altijd heb gedacht.......
"Mensen zullen vergeten wat je zei. Mensen zullen vergeten wat je deed. Maar mensen zullen nooit vergeten hoe je hen liet voelen." ( Maya Angelou )
woensdag 18 juni 2014 12:00
quote:kabinet schreef op woensdag 18 juni 2014 07:41 Ik lag met zoontje in bed, hij sliep en ik lag alleen maar verrukt naar hem te kijken. Hij begint met zijn ogen te knipperen, zie hem langzaam focussen, hij ziet mij, en er komt me toch een stralende lach op zijn gezicht, zo eentje die heel loom begint en dan over zijn hele gezicht uitbreidt. Wat een innig diep geluksmoment was dat!
Een trieste maar toch memorabele: mijn vader lag op sterven, mijn moeder zit bij hem en houdt zijn hand vast. Al urenlang. En opeens zegt ze: 'Lieverd, ik zie je later weer, aan de overkant, bij het groene gras, ga maar vast, ik kom er aan'. En nog één diepe zucht van mijn vader en hij was weg. Naar de overkant, eindelijk bij het groenere gras , dat was hun standaard grapje, dat de enige plek waar het gras voor hun groener kan zijn in de hemel is aangezien ze het hier samen zo goed hebben dat ze hier in ieder geval al het groenste gras hebben. Zo dan, hier krijg ik tranen van in mijn ogen. Wat een ontzettend liefdevol van je moeder dat ze dat heeft kunnen zeggen op zo'n moment.
Een trieste maar toch memorabele: mijn vader lag op sterven, mijn moeder zit bij hem en houdt zijn hand vast. Al urenlang. En opeens zegt ze: 'Lieverd, ik zie je later weer, aan de overkant, bij het groene gras, ga maar vast, ik kom er aan'. En nog één diepe zucht van mijn vader en hij was weg. Naar de overkant, eindelijk bij het groenere gras , dat was hun standaard grapje, dat de enige plek waar het gras voor hun groener kan zijn in de hemel is aangezien ze het hier samen zo goed hebben dat ze hier in ieder geval al het groenste gras hebben. Zo dan, hier krijg ik tranen van in mijn ogen. Wat een ontzettend liefdevol van je moeder dat ze dat heeft kunnen zeggen op zo'n moment.
woensdag 18 juni 2014 12:00
Laatst had ik zo'n moment waarop tijd even lijkt stil te staan met mijn vriend! We waren in Rome bij de Trevi fontein ('s avonds) en we zaten helemaal aan de zijkant. Als je opkeek zag je tussen twee gebouwen de vlag van Italië wapperen, met de maan er boven. Toen was ik wel even intens gelukkig
En eigenlijk iets compleet random: We stonden ooit in de supermarkt, ik had geen portemonnee bij me, mijn vriend had zijn pinpas niet bij zich bleek bij de zelfscan. Maar ja, alles al gescand en in tassen, dus we stonden er een beetje zielig bij. Was rond etenstijd, moesten snel eten en dan op de trein. Komt er heel lief iemand aangelopen die zei 'Oh, ik kan het wel voorschieten hoor. Tsja, het ziet eruit als een snelle maaltijd, kan altijd gebeuren dat je je portemonnee vergeet'. Ken de hele man niet, nooit meer gezien ook natuurlijk, maar zo'n hele vriendelijke daad zorgt ervoor dat ik elke keer dat ik er aan denk nog weer blij word
En eigenlijk iets compleet random: We stonden ooit in de supermarkt, ik had geen portemonnee bij me, mijn vriend had zijn pinpas niet bij zich bleek bij de zelfscan. Maar ja, alles al gescand en in tassen, dus we stonden er een beetje zielig bij. Was rond etenstijd, moesten snel eten en dan op de trein. Komt er heel lief iemand aangelopen die zei 'Oh, ik kan het wel voorschieten hoor. Tsja, het ziet eruit als een snelle maaltijd, kan altijd gebeuren dat je je portemonnee vergeet'. Ken de hele man niet, nooit meer gezien ook natuurlijk, maar zo'n hele vriendelijke daad zorgt ervoor dat ik elke keer dat ik er aan denk nog weer blij word
