Thuis
alle pijlers
Overlijden huisdier, hoe vertellen aan kind?
woensdag 25 mei 2016 11:16
Hallo allemaal,
De hond van mijn zus is erg ziek en wordt niet meer beter. We laten haar binnenkort inslapen. Nu heb ik een kind van 3 jaar, zij ziet mijn zus en dus ook de hond zeer regelmatig. Dochter en hond zijn erg goede maatjes.
Hoe kunnen we haar het beste uitleggen dat de hond er binnenkort niet meer is? Hoe doen / deden jullie dat?
De hond van mijn zus is erg ziek en wordt niet meer beter. We laten haar binnenkort inslapen. Nu heb ik een kind van 3 jaar, zij ziet mijn zus en dus ook de hond zeer regelmatig. Dochter en hond zijn erg goede maatjes.
Hoe kunnen we haar het beste uitleggen dat de hond er binnenkort niet meer is? Hoe doen / deden jullie dat?
woensdag 25 mei 2016 11:21
woensdag 25 mei 2016 11:23
quote:Woldertje schreef op 25 mei 2016 @ 11:21:
Ik heb weleens gehoord dat een overleden iemand of huisdier een ster in de lucht is geworden. Is dat een idee?
En gewone bewoordingen gebruiken. Dus de hond is overleden/dood.Wat een onzin. Wees gewoon realistisch naar je dochter en begin alsjeblieft niet aan deze kletspraat
Ik heb weleens gehoord dat een overleden iemand of huisdier een ster in de lucht is geworden. Is dat een idee?
En gewone bewoordingen gebruiken. Dus de hond is overleden/dood.Wat een onzin. Wees gewoon realistisch naar je dochter en begin alsjeblieft niet aan deze kletspraat
i want your loving and all your lovers revenge, you and me could write a bad romance
woensdag 25 mei 2016 11:32
woensdag 25 mei 2016 11:33
De dood benoemen en niet zeggen dat de hond slaapt. Want kinderen kunnen in paniek raken wanneer ze hun ouder op de bank zien liggen slapen.
Dierenarts zei het vorige week nog toen ik mee was met vriendin die haar kat liet in slapen en haar kind van 3 mee had genomen. Dieren gaan dood en komen niet terug. Ze gaan naar de dierenhemel en hun lichaam begraven we in de tuin od. De waarheid en geen gedraai om t mooier te maken was dierenarts zijn reactie. I agree
Dierenarts zei het vorige week nog toen ik mee was met vriendin die haar kat liet in slapen en haar kind van 3 mee had genomen. Dieren gaan dood en komen niet terug. Ze gaan naar de dierenhemel en hun lichaam begraven we in de tuin od. De waarheid en geen gedraai om t mooier te maken was dierenarts zijn reactie. I agree
woensdag 25 mei 2016 11:39
Och...Toen mijn kind 3 was en haar 1e huisdier doodging heb ik echt wel het sterretje verhaal verteld hoor. Ze wist echt wel dat ze dan niet meer terug zouden komen maar op deze manier was het net wat beter te behappen voor haar. Zo konden we voor het naar bed gaan ook nog even naar haar huisdier zwaaien. Natuurlijk was het de mooiste en felste ster daarboven. Dit werkte prima.
Met de jaren kwam het besef vanzelf en nu zeggen we gewoon dat iemand is overleden. Is geen vast moment geweest, dat gebeurt gewoon. Ik doe dat allemaal niet zo bewust, je doet wat voor jouw kind het beste werkt en realiteitszin komt vanzelf als ze ouder worden!
Met de jaren kwam het besef vanzelf en nu zeggen we gewoon dat iemand is overleden. Is geen vast moment geweest, dat gebeurt gewoon. Ik doe dat allemaal niet zo bewust, je doet wat voor jouw kind het beste werkt en realiteitszin komt vanzelf als ze ouder worden!
woensdag 25 mei 2016 11:42
woensdag 25 mei 2016 11:47
quote:Woldertje schreef op 25 mei 2016 @ 11:25:
[...]
En als ze vraagt waar de hond dan is?
Dat vertel je dan. Liefst zo zakelijk mogelijk zodat je kind geen nachtmerries ervan krijgt.
Kleine anekdote:
Ik was een jaar of zes. We liepen op een kerkhof. Ik zag kleine botjes liggen, misschien van de ruiming van een graf. Mam, kijk, daar liggen botjes. Komen die weer naar boven als je begraven wordt?
Mijn moeder: Nee, natuurlijk niet. Dat zijn vast kippebotjes van iemand die kip heeft gegeten.
Ik zei niks maar ik dacht: Die is gek. Waarom doet ze daar zo ingewikkeld over? En meteen daarna: Zou er iets heel griezeligs op dat kerkhof gebeurd zijn, dat ik niet mag weten?
Oftwel, kinderen kun je beter niet voor het lapje houden. Daar worden ze alleen maar banger van.
[...]
En als ze vraagt waar de hond dan is?
Dat vertel je dan. Liefst zo zakelijk mogelijk zodat je kind geen nachtmerries ervan krijgt.
Kleine anekdote:
Ik was een jaar of zes. We liepen op een kerkhof. Ik zag kleine botjes liggen, misschien van de ruiming van een graf. Mam, kijk, daar liggen botjes. Komen die weer naar boven als je begraven wordt?
Mijn moeder: Nee, natuurlijk niet. Dat zijn vast kippebotjes van iemand die kip heeft gegeten.
Ik zei niks maar ik dacht: Die is gek. Waarom doet ze daar zo ingewikkeld over? En meteen daarna: Zou er iets heel griezeligs op dat kerkhof gebeurd zijn, dat ik niet mag weten?
Oftwel, kinderen kun je beter niet voor het lapje houden. Daar worden ze alleen maar banger van.
óu sont les neiges d'antan
woensdag 25 mei 2016 11:51
quote:SuperWijf schreef op 25 mei 2016 @ 11:33:
De dood benoemen en niet zeggen dat de hond slaapt. Want kinderen kunnen in paniek raken wanneer ze hun ouder op de bank zien liggen slapen.
Dierenarts zei het vorige week nog toen ik mee was met vriendin die haar kat liet in slapen en haar kind van 3 mee had genomen. Dieren gaan dood en komen niet terug. Ze gaan naar de dierenhemel en hun lichaam begraven we in de tuin od. De waarheid en geen gedraai om t mooier te maken was dierenarts zijn reactie. I agreeHelemaal mee eens. Ook geen zware termen als 'overleden' 'lijden' gebruiken. Gewoon: het hondje is heel oud en ziek en gaat dood. Wees eerlijk en houd het luchtig. Misschien heeft kind zelf ook gezien/meegekregen dat de hond al een tijdje erg ziek is en kun je daarop inhaken.
De dood benoemen en niet zeggen dat de hond slaapt. Want kinderen kunnen in paniek raken wanneer ze hun ouder op de bank zien liggen slapen.
Dierenarts zei het vorige week nog toen ik mee was met vriendin die haar kat liet in slapen en haar kind van 3 mee had genomen. Dieren gaan dood en komen niet terug. Ze gaan naar de dierenhemel en hun lichaam begraven we in de tuin od. De waarheid en geen gedraai om t mooier te maken was dierenarts zijn reactie. I agreeHelemaal mee eens. Ook geen zware termen als 'overleden' 'lijden' gebruiken. Gewoon: het hondje is heel oud en ziek en gaat dood. Wees eerlijk en houd het luchtig. Misschien heeft kind zelf ook gezien/meegekregen dat de hond al een tijdje erg ziek is en kun je daarop inhaken.
woensdag 25 mei 2016 11:56
quote:SuperWijf schreef op 25 mei 2016 @ 11:35:
En vriendin haar kind zei: dag poes en ze ging weer verder spelen met de blokjes in de wachtkamer alsof t heel normaal was. Ook nu week later 1x gevraagd of poes eten moest en toen zei ze direct er achter aan oh dies dood he mama ?Zo reageerde mijn dochter ook! En ze vertelt nu zo afentoe nog weleens dat roger dood is (4 maanden later), maar op dezelfde manier als dat ze vertelt dat ze geen maya de bij hagelslag lust (die hebben we 1x in huis gehad, een halfjaar geleden zoiets).
En vriendin haar kind zei: dag poes en ze ging weer verder spelen met de blokjes in de wachtkamer alsof t heel normaal was. Ook nu week later 1x gevraagd of poes eten moest en toen zei ze direct er achter aan oh dies dood he mama ?Zo reageerde mijn dochter ook! En ze vertelt nu zo afentoe nog weleens dat roger dood is (4 maanden later), maar op dezelfde manier als dat ze vertelt dat ze geen maya de bij hagelslag lust (die hebben we 1x in huis gehad, een halfjaar geleden zoiets).
woensdag 25 mei 2016 11:58
quote:merano schreef op 25 mei 2016 @ 11:47:
[...]
Dat vertel je dan. Liefst zo zakelijk mogelijk zodat je kind geen nachtmerries ervan krijgt.
Kleine anekdote:
Ik was een jaar of zes. We liepen op een kerkhof. Ik zag kleine botjes liggen, misschien van de ruiming van een graf. Mam, kijk, daar liggen botjes. Komen die weer naar boven als je begraven wordt?
Mijn moeder: Nee, natuurlijk niet. Dat zijn vast kippebotjes van iemand die kip heeft gegeten.
Ik zei niks maar ik dacht: Die is gek. Waarom doet ze daar zo ingewikkeld over? En meteen daarna: Zou er iets heel griezeligs op dat kerkhof gebeurd zijn, dat ik niet mag weten?
Oftwel, kinderen kun je beter niet voor het lapje houden. Daar worden ze alleen maar banger van.Even offtopic maar dat is wel heel slordig dan als er na een ruiming nog botten liggen! Of was het een dierenkerkhof?
[...]
Dat vertel je dan. Liefst zo zakelijk mogelijk zodat je kind geen nachtmerries ervan krijgt.
Kleine anekdote:
Ik was een jaar of zes. We liepen op een kerkhof. Ik zag kleine botjes liggen, misschien van de ruiming van een graf. Mam, kijk, daar liggen botjes. Komen die weer naar boven als je begraven wordt?
Mijn moeder: Nee, natuurlijk niet. Dat zijn vast kippebotjes van iemand die kip heeft gegeten.
Ik zei niks maar ik dacht: Die is gek. Waarom doet ze daar zo ingewikkeld over? En meteen daarna: Zou er iets heel griezeligs op dat kerkhof gebeurd zijn, dat ik niet mag weten?
Oftwel, kinderen kun je beter niet voor het lapje houden. Daar worden ze alleen maar banger van.Even offtopic maar dat is wel heel slordig dan als er na een ruiming nog botten liggen! Of was het een dierenkerkhof?
woensdag 25 mei 2016 12:00
quote:SuperWijf schreef op 25 mei 2016 @ 11:36:
[...]
Daarom simpel en de waarheid vertellen
Want de dierenhemel is de waarheid? Wat als je nou niet gelooft in een hemel voor wie dan ook?
Dan is dat dus niet de waarheid...
De waarheid is dat de hond dood is en begraven is (als het zover is). Dat zijn de feiten.
[...]
Daarom simpel en de waarheid vertellen
Want de dierenhemel is de waarheid? Wat als je nou niet gelooft in een hemel voor wie dan ook?
Dan is dat dus niet de waarheid...
De waarheid is dat de hond dood is en begraven is (als het zover is). Dat zijn de feiten.
woensdag 25 mei 2016 12:08
quote:R-Woman schreef op 25 mei 2016 @ 11:58:
[...]
Even offtopic maar dat is wel heel slordig dan als er na een ruiming nog botten liggen! Of was het een dierenkerkhof?
Nee, geen dierenkerkhof. Het was lang geleden, en het zullen vast kleine botjes geweest zijn.
Ik had als kind scherpe ogen. Ik vond ook altijd stuivers op straat .
[...]
Even offtopic maar dat is wel heel slordig dan als er na een ruiming nog botten liggen! Of was het een dierenkerkhof?
Nee, geen dierenkerkhof. Het was lang geleden, en het zullen vast kleine botjes geweest zijn.
Ik had als kind scherpe ogen. Ik vond ook altijd stuivers op straat .
óu sont les neiges d'antan
