Thuis
alle pijlers
Spijt van verhuizing
zondag 1 mei 2016 13:33
Hoi,
Ik ben 2 jaar geleden verhuisd van een leuke STAD naar een DORP. Mijn vriend komt uit dit dorp en wil ECHT NIET vertrekken. Al zijn jeugdvrienden en hobby's heeft hij hier. Ik kom uit de stad, dacht van het is wel romantisch zo in een dorp (1600 inwoners, geen supermarkt ed, alleen 1 dorpskroeg.) Gelukkig ligt het dorp slechts 30 minuten rijden van mijn geliefde stad.
Nu we een zoontje hebben van 8 maanden, mis ik echt super veel mijn ouders en vriendinnen. Gewoon even gezellig met de kinderwagen de stad in wandelen, koffietje doen, even naar het park. In dit klotedorp kan je slechts 1 rondje wandelen, je moet steeds al je bende inpakken en altijd een eind rijden voordat je iets leuks treft.
Mijn vriend werkt 5 dagen per week en wil ook niet minder gaan werken. Ik werk flexibel / deels thuis en ben dus veel thuis. Ik begin hier steeds ongelukkiger te worden. Ik zie op tegen de tijd dat onze zoon HIER straks naar de dorpsschool gaat en je helemaal aan huis gekluisterd zit.
Mijn grote wens is mijn zoon in de stad te laten opgroeien, met hippe moeders, niet van die kortgeknipte haar dorpstrutten en geroddel op het schoolplein. Gelukkig heb ik nog even de tijd, hij is nog geen 4 jaar ...
Herkent iemand dit? Ik ben super gek op mijn vriend en wil ook niet uit elkaar, maar hier de rest van mijn leven blijven wonen zie ik ECHT NIET zitten.
Ik ben 2 jaar geleden verhuisd van een leuke STAD naar een DORP. Mijn vriend komt uit dit dorp en wil ECHT NIET vertrekken. Al zijn jeugdvrienden en hobby's heeft hij hier. Ik kom uit de stad, dacht van het is wel romantisch zo in een dorp (1600 inwoners, geen supermarkt ed, alleen 1 dorpskroeg.) Gelukkig ligt het dorp slechts 30 minuten rijden van mijn geliefde stad.
Nu we een zoontje hebben van 8 maanden, mis ik echt super veel mijn ouders en vriendinnen. Gewoon even gezellig met de kinderwagen de stad in wandelen, koffietje doen, even naar het park. In dit klotedorp kan je slechts 1 rondje wandelen, je moet steeds al je bende inpakken en altijd een eind rijden voordat je iets leuks treft.
Mijn vriend werkt 5 dagen per week en wil ook niet minder gaan werken. Ik werk flexibel / deels thuis en ben dus veel thuis. Ik begin hier steeds ongelukkiger te worden. Ik zie op tegen de tijd dat onze zoon HIER straks naar de dorpsschool gaat en je helemaal aan huis gekluisterd zit.
Mijn grote wens is mijn zoon in de stad te laten opgroeien, met hippe moeders, niet van die kortgeknipte haar dorpstrutten en geroddel op het schoolplein. Gelukkig heb ik nog even de tijd, hij is nog geen 4 jaar ...
Herkent iemand dit? Ik ben super gek op mijn vriend en wil ook niet uit elkaar, maar hier de rest van mijn leven blijven wonen zie ik ECHT NIET zitten.
zondag 1 mei 2016 14:16
Hier een stadsbewoner: En het is natuurlijk de allerbeste plek ever qua hipheid en kekke kapsels. Maar een beetje relativeren is ook wel handig:
- In een stad kost het ook 30 minuten om op de plek van bestemming te komen. De speeltuin om de hoek is nou net niet diegene waar je hippe vriendinnen zitten.
- Een kind van 8 maanden draag je nog wel makkelijk van 3 hoog naar beneden. Maar vanaf 14 maanden is het gewoon zwaar.
- Als je kind zelfstandig buiten wil spelen kan dat in een stad veel minder snel dan in een dorp. Mogelijk ben je hier minder aan huis gekluisterd, maar je moet wel veel meer bovenop je kind zitten. Door de scheldende gekken in het winkelcentrum. De razende taxi's en de grote drukte is het gewoon echt niet zo makkelijk om een peuter wat ruimte te geven. Je moet dus altijd mee. Ook als het regent.
- De basisscholen in een stad zijn niet altijd even goed. Bovendien heb je geen echte keuze: hier geldt bijvoorbeeld een lotingssysteem. Je moet maar net geluk hebben.
Als je nu ruimte hebt en een gelukkige vriend. Dan is die 30 minuten reizen het probleem misschien niet eens.
- In een stad kost het ook 30 minuten om op de plek van bestemming te komen. De speeltuin om de hoek is nou net niet diegene waar je hippe vriendinnen zitten.
- Een kind van 8 maanden draag je nog wel makkelijk van 3 hoog naar beneden. Maar vanaf 14 maanden is het gewoon zwaar.
- Als je kind zelfstandig buiten wil spelen kan dat in een stad veel minder snel dan in een dorp. Mogelijk ben je hier minder aan huis gekluisterd, maar je moet wel veel meer bovenop je kind zitten. Door de scheldende gekken in het winkelcentrum. De razende taxi's en de grote drukte is het gewoon echt niet zo makkelijk om een peuter wat ruimte te geven. Je moet dus altijd mee. Ook als het regent.
- De basisscholen in een stad zijn niet altijd even goed. Bovendien heb je geen echte keuze: hier geldt bijvoorbeeld een lotingssysteem. Je moet maar net geluk hebben.
Als je nu ruimte hebt en een gelukkige vriend. Dan is die 30 minuten reizen het probleem misschien niet eens.
zondag 1 mei 2016 14:16
quote:Mevrouw75 schreef op 01 mei 2016 @ 14:13:
[...]
In mijn straat is het ook zo. Het is ook wel een 'dorp' midden in het stadscentrum.
Hier ook denk ik. Met een overlijden oid wordt er ook met de hele straat een bloemstuk gedaan.
Mijn buren verzorgen de kat als ik weg ben en als het nodig is zou ik altijd een helpende hand kunnen vragen.
Wat dat betreft hou ik echt van mijn stad.
[...]
In mijn straat is het ook zo. Het is ook wel een 'dorp' midden in het stadscentrum.
Hier ook denk ik. Met een overlijden oid wordt er ook met de hele straat een bloemstuk gedaan.
Mijn buren verzorgen de kat als ik weg ben en als het nodig is zou ik altijd een helpende hand kunnen vragen.
Wat dat betreft hou ik echt van mijn stad.
Once you’ve accepted your flaws, no one can use them against you.
zondag 1 mei 2016 14:16
quote:Pink-Ink schreef op 01 mei 2016 @ 14:12:
[...]
Dat is dus niet altijd zo, niet iedereen in een stad woont in een appartement. Ik woon in een woonhuis met tuin, wel kleiner dan ik in een omringend dorp zou kunnen kopen maar echt groot zat.En hier in een ieniemienie appartementje zonder tuin, maar wel begane grond. Hoef helemaal niks te sjouwen en kind speelt gewoon op straat. Ik moet er zelf helaas wel constant naast staan, omdat er, hoewel autoluw, wel auto's langs kunnen komen. Het is dat wijzelf graag in een groot huis met een grote tuin willen wonen en kind niet eeuwig naar school willen brengen dat we buiten de stad gaan zoeken.
[...]
Dat is dus niet altijd zo, niet iedereen in een stad woont in een appartement. Ik woon in een woonhuis met tuin, wel kleiner dan ik in een omringend dorp zou kunnen kopen maar echt groot zat.En hier in een ieniemienie appartementje zonder tuin, maar wel begane grond. Hoef helemaal niks te sjouwen en kind speelt gewoon op straat. Ik moet er zelf helaas wel constant naast staan, omdat er, hoewel autoluw, wel auto's langs kunnen komen. Het is dat wijzelf graag in een groot huis met een grote tuin willen wonen en kind niet eeuwig naar school willen brengen dat we buiten de stad gaan zoeken.
zondag 1 mei 2016 14:22
zondag 1 mei 2016 14:23
quote:alinea schreef op 01 mei 2016 @ 14:15:
[...]
Dan hebben wel hele verschillende ervaringen, in de stad kon ik met niemand contact krijgen, ieder was op zichzelf en hier in ons dorp ging het helemaal vanzelf, nu ken je eigenlijk alle ouders en kinderen wel zo'n beetje.. is het niet via school dan kennen de kinderen elkaar wel van sport of van een kinderfeestje en kom je in de grote speeltuin dan hebben ze altijd wel iemand om mee te spelen.
Je hebt denk ik gewoon een vervelend dorpje getroffen..
Ik weet niet, ik ben gewoon een stadsmens.
Ik ben opgegroeid in een dorp met 300 huizen en de bebouwde kom 30 minuten fietsen verder. We zaten allemaal op dezelfde school, bij dezelfde sportvereniging en hadden alleen elkaar om mee te spelen.
Als kind al vond ik dat onprettig. Ik miste ruimte, vond het vervelend dat iedereen altijd wel wist van wie je er eentje was.
Eenmaal volwassen weer in een dorp terecht gekomen. Echt zo verschrikkelijk. Ik ben nog nooit zo depressief geweest als toen ik daar woonde.
Zo eenzaam en zo alleen. Ik heb gejankt toen ik, totaal onverwachts, dit huis kreeg en echt nog geen dag spijt gehad dat ik verhuisd ben.
Het kind is ook een stadsmens, wij gedijen hier gewoon goed
Stad ben ik met de auto met een kwartier uit (ik woon hartje centrum). Dan zit ik op de uitvalswegen.
Kind fietst gewoon alleen door de stad, wrs wel wat later dan in een dorp.
Prachtige afgeschermde speeltuinen hier, dus ik zat heerlijk lezend met een boek in de zon.
Ik woon om de hoek bij het station en zit zonder 100x overstappen zo ergens met het OV.
[...]
Dan hebben wel hele verschillende ervaringen, in de stad kon ik met niemand contact krijgen, ieder was op zichzelf en hier in ons dorp ging het helemaal vanzelf, nu ken je eigenlijk alle ouders en kinderen wel zo'n beetje.. is het niet via school dan kennen de kinderen elkaar wel van sport of van een kinderfeestje en kom je in de grote speeltuin dan hebben ze altijd wel iemand om mee te spelen.
Je hebt denk ik gewoon een vervelend dorpje getroffen..
Ik weet niet, ik ben gewoon een stadsmens.
Ik ben opgegroeid in een dorp met 300 huizen en de bebouwde kom 30 minuten fietsen verder. We zaten allemaal op dezelfde school, bij dezelfde sportvereniging en hadden alleen elkaar om mee te spelen.
Als kind al vond ik dat onprettig. Ik miste ruimte, vond het vervelend dat iedereen altijd wel wist van wie je er eentje was.
Eenmaal volwassen weer in een dorp terecht gekomen. Echt zo verschrikkelijk. Ik ben nog nooit zo depressief geweest als toen ik daar woonde.
Zo eenzaam en zo alleen. Ik heb gejankt toen ik, totaal onverwachts, dit huis kreeg en echt nog geen dag spijt gehad dat ik verhuisd ben.
Het kind is ook een stadsmens, wij gedijen hier gewoon goed
Stad ben ik met de auto met een kwartier uit (ik woon hartje centrum). Dan zit ik op de uitvalswegen.
Kind fietst gewoon alleen door de stad, wrs wel wat later dan in een dorp.
Prachtige afgeschermde speeltuinen hier, dus ik zat heerlijk lezend met een boek in de zon.
Ik woon om de hoek bij het station en zit zonder 100x overstappen zo ergens met het OV.
Once you’ve accepted your flaws, no one can use them against you.
zondag 1 mei 2016 14:27
Oh ik zou wel naar een dorp willen! Hier in de buurt is een dorp, práchtige huizen jaren 30 stijl aan de rand van het bos... Als ikhet kon betalen zou ik het gelijk doen!
Maar TO als je zo ongelukkig bent spreek je dat wel duidelijk uit naar je man?
Mijn man zou als ik écht weg wilde dat voor me over hebben, gezin voor alles
Maar TO als je zo ongelukkig bent spreek je dat wel duidelijk uit naar je man?
Mijn man zou als ik écht weg wilde dat voor me over hebben, gezin voor alles
zondag 1 mei 2016 14:28
quote:Nouschi schreef op 01 mei 2016 @ 14:21:
Ik zou zó geen zin hebben in dat burengedoe van een dorp, brrrr. Heerlijk lekker anoniem in de stad.
Je hebt eigenlijk ook geen buren gedoe... Je hebt hier wel een volkswijk en als het WK dan begint dan hangen ze ongevraagd vlaggetjes aan je huis en zitten ze de hele dag met zijn allen met een krat bier in de voortuin maar die wijk staat erom bekent, als je er niet van houd ga je daar niet wonen,
voor de rest is het met buren hoi en doei en als je band opgepompt moet worden is dat helemaal niet gek om de pomp even te vragen en verder dan lekker weertje gaat het niet. Bemoeien gebeurt nooit.
Ik zou zó geen zin hebben in dat burengedoe van een dorp, brrrr. Heerlijk lekker anoniem in de stad.
Je hebt eigenlijk ook geen buren gedoe... Je hebt hier wel een volkswijk en als het WK dan begint dan hangen ze ongevraagd vlaggetjes aan je huis en zitten ze de hele dag met zijn allen met een krat bier in de voortuin maar die wijk staat erom bekent, als je er niet van houd ga je daar niet wonen,
voor de rest is het met buren hoi en doei en als je band opgepompt moet worden is dat helemaal niet gek om de pomp even te vragen en verder dan lekker weertje gaat het niet. Bemoeien gebeurt nooit.
zondag 1 mei 2016 14:32
quote:Moirai schreef op 01 mei 2016 @ 14:23:
[...]
Ik weet niet, ik ben gewoon een stadsmens.
Ik ben opgegroeid in een dorp met 300 huizen en de bebouwde kom 30 minuten fietsen verder. We zaten allemaal op dezelfde school, bij dezelfde sportvereniging en hadden alleen elkaar om mee te spelen.
Als kind al vond ik dat onprettig. Ik miste ruimte, vond het vervelend dat iedereen altijd wel wist van wie je er eentje was.
Eenmaal volwassen weer in een dorp terecht gekomen. Echt zo verschrikkelijk. Ik ben nog nooit zo depressief geweest als toen ik daar woonde.
Zo eenzaam en zo alleen. Ik heb gejankt toen ik, totaal onverwachts, dit huis kreeg en echt nog geen dag spijt gehad dat ik verhuisd ben.
Het kind is ook een stadsmens, wij gedijen hier gewoon goed
Stad ben ik met de auto met een kwartier uit (ik woon hartje centrum). Dan zit ik op de uitvalswegen.
Kind fietst gewoon alleen door de stad, wrs wel wat later dan in een dorp.
Prachtige afgeschermde speeltuinen hier, dus ik zat heerlijk lezend met een boek in de zon.
Ik woon om de hoek bij het station en zit zonder 100x overstappen zo ergens met het OV.Dan bestaan er echt stadsmensen en dorpsmensen, ik gruwel ervan ik had zo'n leeg depressief gevoel juist in de stad, geen echte connecties zoveel drukte maar het zag er allemaal vluchtig en eenzaam uit ik kan dat gevoel weer zo oproepen als ik eraan denk.
[...]
Ik weet niet, ik ben gewoon een stadsmens.
Ik ben opgegroeid in een dorp met 300 huizen en de bebouwde kom 30 minuten fietsen verder. We zaten allemaal op dezelfde school, bij dezelfde sportvereniging en hadden alleen elkaar om mee te spelen.
Als kind al vond ik dat onprettig. Ik miste ruimte, vond het vervelend dat iedereen altijd wel wist van wie je er eentje was.
Eenmaal volwassen weer in een dorp terecht gekomen. Echt zo verschrikkelijk. Ik ben nog nooit zo depressief geweest als toen ik daar woonde.
Zo eenzaam en zo alleen. Ik heb gejankt toen ik, totaal onverwachts, dit huis kreeg en echt nog geen dag spijt gehad dat ik verhuisd ben.
Het kind is ook een stadsmens, wij gedijen hier gewoon goed
Stad ben ik met de auto met een kwartier uit (ik woon hartje centrum). Dan zit ik op de uitvalswegen.
Kind fietst gewoon alleen door de stad, wrs wel wat later dan in een dorp.
Prachtige afgeschermde speeltuinen hier, dus ik zat heerlijk lezend met een boek in de zon.
Ik woon om de hoek bij het station en zit zonder 100x overstappen zo ergens met het OV.Dan bestaan er echt stadsmensen en dorpsmensen, ik gruwel ervan ik had zo'n leeg depressief gevoel juist in de stad, geen echte connecties zoveel drukte maar het zag er allemaal vluchtig en eenzaam uit ik kan dat gevoel weer zo oproepen als ik eraan denk.
zondag 1 mei 2016 14:32
Kunnen we niet gewoon concluderen dat je niet alle dorpen en steden over één kam kunt scheren?! Ik woon in een vd grootste steden van NL, maar mijn wijk heeft een behoorlijk dorps gevoel. Eengezinswoning met tuin, veel groen in de buurt, kinderen kunnen zelfstandig naar school en grotendeels op aparte fietspaden naar de binnenstad. Oh en binnen 15min ben je daar, óf in de natuur. Ik heb goed contact met de buren, beter dan in mijn jeugd in een dorp waarin iedereen stiekem gluurde en veroordeelde.
Waar het in het verhaal van TO vooral om gaat is dat haar vriend weinig aan lijkt te passen voor hun relatie. Niet minder werken en persé in het dorp willen blijven. Waarom is dat? Hij werkt 5 dgn, dus zal zijn vrienden vooral in het weekeind zien, dan is n half uurtje rijden toch wel overkomelijk?
In een buitenwijk van de stad kan misschien wennen?
Waar het in het verhaal van TO vooral om gaat is dat haar vriend weinig aan lijkt te passen voor hun relatie. Niet minder werken en persé in het dorp willen blijven. Waarom is dat? Hij werkt 5 dgn, dus zal zijn vrienden vooral in het weekeind zien, dan is n half uurtje rijden toch wel overkomelijk?
In een buitenwijk van de stad kan misschien wennen?
zondag 1 mei 2016 14:33
quote:alinea schreef op 01 mei 2016 @ 14:11:
[...]
Dit is natuurlijk ook gewoon onzin alle kinderen rijk en arm wonen gestapeld in de stad en dat gaat prima.
Ik denkt dat het zelfs leuker is dat je moeder meegaat naar speeltuinen dan dat je elke keer dezelfde tegels zit te krijten in je tuin.Ik heb ook als kind in de stad gewoond en inderdaad mijn moeder moest ook overal mee naar toe, maar wat vond ik het heerlijk toen we buiten gingen wonen in een rijtjeshuis met tuin. Zomaar naar alleen naar buiten kunnen lopen als je dat wilde!
[...]
Dit is natuurlijk ook gewoon onzin alle kinderen rijk en arm wonen gestapeld in de stad en dat gaat prima.
Ik denkt dat het zelfs leuker is dat je moeder meegaat naar speeltuinen dan dat je elke keer dezelfde tegels zit te krijten in je tuin.Ik heb ook als kind in de stad gewoond en inderdaad mijn moeder moest ook overal mee naar toe, maar wat vond ik het heerlijk toen we buiten gingen wonen in een rijtjeshuis met tuin. Zomaar naar alleen naar buiten kunnen lopen als je dat wilde!
zondag 1 mei 2016 14:37
Is er geen natuur dan? En ja als je het meteen over dorpstrutten hebt...wordt het sowieso niks.
Ik woon zelf in de stad maar ben op gegroeid op het platteland (in een ander land). Ik vind die stadsmensen vaak juist zo onhandig, weten niets van de natuur, of hu weg vinden zonder telefoon of kompas, van dieren, slachten, wapens, eetbare bessen, planten. Even generaliserend dan he. Beetje het type dat als eerst onder gaat tijdens een zombie apocalyps
Ik woon zelf in de stad maar ben op gegroeid op het platteland (in een ander land). Ik vind die stadsmensen vaak juist zo onhandig, weten niets van de natuur, of hu weg vinden zonder telefoon of kompas, van dieren, slachten, wapens, eetbare bessen, planten. Even generaliserend dan he. Beetje het type dat als eerst onder gaat tijdens een zombie apocalyps
zondag 1 mei 2016 14:37
quote:PlayingTheAngel schreef op 01 mei 2016 @ 14:32:
Kunnen we niet gewoon concluderen dat je niet alle dorpen en steden over één kam kunt scheren?! Ik woon in een vd grootste steden van NL, maar mijn wijk heeft een behoorlijk dorps gevoel. Eengezinswoning met tuin, veel groen in de buurt, kinderen kunnen zelfstandig naar school en grotendeels op aparte fietspaden naar de binnenstad. Oh en binnen 15min ben je daar, óf in de natuur. Ik heb goed contact met de buren, beter dan in mijn jeugd in een dorp waarin iedereen stiekem gluurde en veroordeelde.
Waar het in het verhaal van TO vooral om gaat is dat haar vriend weinig aan lijkt te passen voor hun relatie. Niet minder werken en persé in het dorp willen blijven. Waarom is dat? Hij werkt 5 dgn, dus zal zijn vrienden vooral in het weekeind zien, dan is n half uurtje rijden toch wel overkomelijk?
In een buitenwijk van de stad kan misschien wennen?Misschien wil hij 's avonds na het sporten een biertje drinken met zijn vrienden en dan kun je niet meer achter het stuur.
Kunnen we niet gewoon concluderen dat je niet alle dorpen en steden over één kam kunt scheren?! Ik woon in een vd grootste steden van NL, maar mijn wijk heeft een behoorlijk dorps gevoel. Eengezinswoning met tuin, veel groen in de buurt, kinderen kunnen zelfstandig naar school en grotendeels op aparte fietspaden naar de binnenstad. Oh en binnen 15min ben je daar, óf in de natuur. Ik heb goed contact met de buren, beter dan in mijn jeugd in een dorp waarin iedereen stiekem gluurde en veroordeelde.
Waar het in het verhaal van TO vooral om gaat is dat haar vriend weinig aan lijkt te passen voor hun relatie. Niet minder werken en persé in het dorp willen blijven. Waarom is dat? Hij werkt 5 dgn, dus zal zijn vrienden vooral in het weekeind zien, dan is n half uurtje rijden toch wel overkomelijk?
In een buitenwijk van de stad kan misschien wennen?Misschien wil hij 's avonds na het sporten een biertje drinken met zijn vrienden en dan kun je niet meer achter het stuur.
zondag 1 mei 2016 14:38
quote:alinea schreef op 01 mei 2016 @ 14:32:
[...]
Dan bestaan er echt stadsmensen en dorpsmensen, ik gruwel ervan ik had zo'n leeg depressief gevoel juist in de stad, geen echte connecties zoveel drukte maar het zag er allemaal vluchtig en eenzaam uit ik kan dat gevoel weer zo oproepen als ik eraan denk.Er zijn echt stadsmensen en dorpsmensen Ik heb ooit twee jaar op het platteland gewoond en ik kreeg daar dus de kriebels. Zeg nooit nooit, maar ik kan me niet voorstellen dat ik ooit weer vrijwillig in een dorp zal gaan wonen.
[...]
Dan bestaan er echt stadsmensen en dorpsmensen, ik gruwel ervan ik had zo'n leeg depressief gevoel juist in de stad, geen echte connecties zoveel drukte maar het zag er allemaal vluchtig en eenzaam uit ik kan dat gevoel weer zo oproepen als ik eraan denk.Er zijn echt stadsmensen en dorpsmensen Ik heb ooit twee jaar op het platteland gewoond en ik kreeg daar dus de kriebels. Zeg nooit nooit, maar ik kan me niet voorstellen dat ik ooit weer vrijwillig in een dorp zal gaan wonen.
zondag 1 mei 2016 14:40
quote:strikjemetstippels schreef op 01 mei 2016 @ 14:37:
Is er geen natuur dan? En ja als je het meteen over dorpstrutten hebt...wordt het sowieso niks.
Ik woon zelf in de stad maar ben op gegroeid op het platteland (in een ander land). Ik vind die stadsmensen vaak juist zo onhandig, weten niets van de natuur, of hu weg vinden zonder telefoon of kompas, van dieren, slachten, wapens, eetbare bessen, planten. Even generaliserend dan he. Beetje het type dat als eerst onder gaat tijdens een zombie apocalyps
Pas maar op TO, straks schieten de dorpstrutten je neer
Is er geen natuur dan? En ja als je het meteen over dorpstrutten hebt...wordt het sowieso niks.
Ik woon zelf in de stad maar ben op gegroeid op het platteland (in een ander land). Ik vind die stadsmensen vaak juist zo onhandig, weten niets van de natuur, of hu weg vinden zonder telefoon of kompas, van dieren, slachten, wapens, eetbare bessen, planten. Even generaliserend dan he. Beetje het type dat als eerst onder gaat tijdens een zombie apocalyps
Pas maar op TO, straks schieten de dorpstrutten je neer
zondag 1 mei 2016 14:41
Ik hou van grote dorpen.
Er zit nog heeeeel veel tussen Amsterdam en Lutjebroek in.
Ik woon nu in 1 van de grootste steden en mijn stad is het niet. Erg onpersoonlijk. Ons kent ons hoeft voor mij ook niet direct, maar dit is weer het andere uiterste.
Overigens herken ik de man van TO wel. Althans, het type man. Vlakbij mijn geboortedorp liggen ook hele kleine ons kent ons dorpjes. Jongens die daar nooit meer weg willen en doodongelukkig worden als ze 5 km verderop moeten wonen. Als buitenstaander wordt je niet geaccepteerd, ook al woon je 300m verder in een ander dorp.
Er zit nog heeeeel veel tussen Amsterdam en Lutjebroek in.
Ik woon nu in 1 van de grootste steden en mijn stad is het niet. Erg onpersoonlijk. Ons kent ons hoeft voor mij ook niet direct, maar dit is weer het andere uiterste.
Overigens herken ik de man van TO wel. Althans, het type man. Vlakbij mijn geboortedorp liggen ook hele kleine ons kent ons dorpjes. Jongens die daar nooit meer weg willen en doodongelukkig worden als ze 5 km verderop moeten wonen. Als buitenstaander wordt je niet geaccepteerd, ook al woon je 300m verder in een ander dorp.
