Thuis
alle pijlers
Timide poes
maandag 22 augustus 2016 22:15
Anderhalve maand geleden heb ik een Britse korthaar geadopteerd uit het asiel. Een poes van 4 jaar oud.
Ik had begrepen dat ze nog niet zo lang in het asiel zat.
Na een paar dagen verstoppertje spelen kwam ze toch al een paar keer tevoorschijn tot ze zich ontpopte tot een lieve knuffelkat. Het leek er dus op dat ze zich ontzettend snel had aangepast en thuis voelde. Ze zat fijn op schoot te spinnen en te genieten van de aandacht. Ik heb haar wel goed moeten verzorgen want ze had wonden van het krabben (wss door de stress in het asiel) dat was gaan ontsteken. De da heeft haar gelukkig weer kunnen oplappen.
Een week of 2 geleden heeft ze zich echter 2 dagen in haar kattenbak verstopt. Ik dacht dat ze ziek was maar de dierenarts stelde mij gerust. En inderdaad... na 2 dagen kwam ze er weer uit. Maar sindsdien blijft ze ver uit onze buurt. Alleen 's nachts komt ze aan onze slaapkamerdeur mauwen om binnen te mogen. Ik mag ze ook nog steeds aaien maar ze komt amper in de woonkamer behalve om te eten en drinken.
Ik vind het vreemd dat ze de eerste weken zo'n knuffelkat was en zich nu alleen maar terug trekt.
Kan ik iets doen om het tij te keren? Is er iets mis? Doe ik iets fout? Het laatste dat ik wil is een ongelukkige kat...
Ik had begrepen dat ze nog niet zo lang in het asiel zat.
Na een paar dagen verstoppertje spelen kwam ze toch al een paar keer tevoorschijn tot ze zich ontpopte tot een lieve knuffelkat. Het leek er dus op dat ze zich ontzettend snel had aangepast en thuis voelde. Ze zat fijn op schoot te spinnen en te genieten van de aandacht. Ik heb haar wel goed moeten verzorgen want ze had wonden van het krabben (wss door de stress in het asiel) dat was gaan ontsteken. De da heeft haar gelukkig weer kunnen oplappen.
Een week of 2 geleden heeft ze zich echter 2 dagen in haar kattenbak verstopt. Ik dacht dat ze ziek was maar de dierenarts stelde mij gerust. En inderdaad... na 2 dagen kwam ze er weer uit. Maar sindsdien blijft ze ver uit onze buurt. Alleen 's nachts komt ze aan onze slaapkamerdeur mauwen om binnen te mogen. Ik mag ze ook nog steeds aaien maar ze komt amper in de woonkamer behalve om te eten en drinken.
Ik vind het vreemd dat ze de eerste weken zo'n knuffelkat was en zich nu alleen maar terug trekt.
Kan ik iets doen om het tij te keren? Is er iets mis? Doe ik iets fout? Het laatste dat ik wil is een ongelukkige kat...
maandag 22 augustus 2016 22:25
In de kattenbak slapen doet er hier ook wel eens eentje maar soms is het ook een teken van blaasontsteking, blaasgruis of problemen met de darmen. Is dat wel gecontroleerd?
Anders even rustig afwachten. Het kan zijn dat ze een keer bij je heeft gelegen en toen ergens van geschrokken is, of dat jij bent opgestaan terwijl zij dat eigenlijk niet wilde. Kat is van huisje naar asiel gegaan en toen weer naar een huis, plus dierenarts plus wonden, dat is nogal wat voor een kat hoor. Trouwens, drie keer verhuizen in korte tijd is voor een mens ook heel wat.
Anders even rustig afwachten. Het kan zijn dat ze een keer bij je heeft gelegen en toen ergens van geschrokken is, of dat jij bent opgestaan terwijl zij dat eigenlijk niet wilde. Kat is van huisje naar asiel gegaan en toen weer naar een huis, plus dierenarts plus wonden, dat is nogal wat voor een kat hoor. Trouwens, drie keer verhuizen in korte tijd is voor een mens ook heel wat.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 22 augustus 2016 22:29
quote:Ceylon schreef op 22 augustus 2016 @ 22:25:
In de kattenbak slapen doet er hier ook wel eens eentje maar soms is het ook een teken van blaasontsteking, blaasgruis of problemen met de darmen. Is dat wel gecontroleerd?
Anders even rustig afwachten. Het kan zijn dat ze een keer bij je heeft gelegen en toen ergens van geschrokken is, of dat jij bent opgestaan terwijl zij dat eigenlijk niet wilde. Kat is van huisje naar asiel gegaan en toen weer naar een huis, plus dierenarts plus wonden, dat is nogal wat voor een kat hoor. Trouwens, drie keer verhuizen in korte tijd is voor een mens ook heel wat.Ik heb het op aanraden van de da in de gaten gehouden. Ik zag/merkte niets verontrustend.
In de kattenbak slapen doet er hier ook wel eens eentje maar soms is het ook een teken van blaasontsteking, blaasgruis of problemen met de darmen. Is dat wel gecontroleerd?
Anders even rustig afwachten. Het kan zijn dat ze een keer bij je heeft gelegen en toen ergens van geschrokken is, of dat jij bent opgestaan terwijl zij dat eigenlijk niet wilde. Kat is van huisje naar asiel gegaan en toen weer naar een huis, plus dierenarts plus wonden, dat is nogal wat voor een kat hoor. Trouwens, drie keer verhuizen in korte tijd is voor een mens ook heel wat.Ik heb het op aanraden van de da in de gaten gehouden. Ik zag/merkte niets verontrustend.
maandag 22 augustus 2016 22:34
quote:Jitsie schreef op 22 augustus 2016 @ 22:29:
[...]
Ik heb het op aanraden van de da in de gaten gehouden. Ik zag/merkte niets verontrustend.
Oke.
Katten houden van doosjes. Het kan zijn dat ze daarom in de kattenbak slaapt hoor. Doosjes en mandjes zijn hier favoriet (bij alle zeven). Het allerliefst eentje waar ze nét in passen, liever een paar cm te klein dan te groot, al komt hier nogal eens een grote doos in huis die dan ook onmiddellijk besnuffeld moet worden.
En je doet veel katten een groot plezier met zo´n knuffelzakje met kattenkruid. Dat wordt hier klef kletsnat gesabbeld en doodgeknuffeld en daarna moet ik dweilen en is het zakje te nat en te goor om nog vast te pakken.
[...]
Ik heb het op aanraden van de da in de gaten gehouden. Ik zag/merkte niets verontrustend.
Oke.
Katten houden van doosjes. Het kan zijn dat ze daarom in de kattenbak slaapt hoor. Doosjes en mandjes zijn hier favoriet (bij alle zeven). Het allerliefst eentje waar ze nét in passen, liever een paar cm te klein dan te groot, al komt hier nogal eens een grote doos in huis die dan ook onmiddellijk besnuffeld moet worden.
En je doet veel katten een groot plezier met zo´n knuffelzakje met kattenkruid. Dat wordt hier klef kletsnat gesabbeld en doodgeknuffeld en daarna moet ik dweilen en is het zakje te nat en te goor om nog vast te pakken.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 22 augustus 2016 23:18
Veel geduld zou ik zeggen. Mijn ouders hebben een adoptie kat gehad die een half jaar achter een bedbank op zolder verscholen heeft gezeten en een vriend van ons heeft al een jaar een kat in huis die zich nog steeds niet laat aaien. Geef het tijd...elke kat is anders en zal zich in zijn/haar eigen tijd ontspannen.
En inderdaad een doos of holletje waar ze zich kan terug trekken en veilig kan voelen doet ook vaak wonderen.
En inderdaad een doos of holletje waar ze zich kan terug trekken en veilig kan voelen doet ook vaak wonderen.
maandag 22 augustus 2016 23:43
Geef haar de tijd. Wie weet wat voor angsten er in dat koppie rondgaan.
Wat hier enorm hielp (2 hele bange katten) Paaien met (katten)snoepjes. Meerdere keren per dag.
Ieder snoepjes om en om uit mijn hand. Eten=goed. Degene die eten geeft=vertrouwen winnen.
Bij die scharminkels hier kon dat prima, mocht wel wat vlees op de botjes bij. Weet natuurlijk niet hoe gevuld jouw kat is.
Wat hier enorm hielp (2 hele bange katten) Paaien met (katten)snoepjes. Meerdere keren per dag.
Ieder snoepjes om en om uit mijn hand. Eten=goed. Degene die eten geeft=vertrouwen winnen.
Bij die scharminkels hier kon dat prima, mocht wel wat vlees op de botjes bij. Weet natuurlijk niet hoe gevuld jouw kat is.
dinsdag 23 augustus 2016 07:17
Mijn kat ben ik ook aan het bijvoeren. Ze is ook wat aan de magere kant.
Ik laat haar zoveel mogelijk met rust maar soms kan ik het niet laten en ga ik haar toch even aaien. Vind ze overigens niet erg als ik op het gespin af ga.
Het is gewoon zo raar dat ze eerst wel voortdurend in de buurt kwam en kwam knuffelen en nu niet meer. Het zou inderdaad kunnen dat ze ergens van geschrokken is en dat het vertrouwen weer opnieuw moet worden opgebouwd.
Ze heeft intussen een veilig en rustig plekje gevonden waar ze graag ligt.
Een mandje wilt ze niet en gooit ze iedere nacht via de trap naar beneden de wasmand vind ze wel geweldig maar dat mag ze dan weer niet.
Ik laat haar zoveel mogelijk met rust maar soms kan ik het niet laten en ga ik haar toch even aaien. Vind ze overigens niet erg als ik op het gespin af ga.
Het is gewoon zo raar dat ze eerst wel voortdurend in de buurt kwam en kwam knuffelen en nu niet meer. Het zou inderdaad kunnen dat ze ergens van geschrokken is en dat het vertrouwen weer opnieuw moet worden opgebouwd.
Ze heeft intussen een veilig en rustig plekje gevonden waar ze graag ligt.
Een mandje wilt ze niet en gooit ze iedere nacht via de trap naar beneden de wasmand vind ze wel geweldig maar dat mag ze dan weer niet.
dinsdag 23 augustus 2016 08:09
van die "zachte" plastic zakken vertrouw ik niet. Kan ze misschien verstrikt in geraken.
