Thuis
alle pijlers
Waarom een asieldier?
vrijdag 31 juli 2015 12:21
Ik lees hier wel eens van mensen die een huisdier zoeken en dan een jong dier willen en geen uit het asiel. `want daar is wat mee`. Op de site van dierenasiel Doornakkers in Eindhoven stonden wat interessante feitjes, en misschien dat dit misverstand nu eindelijk eens de wereld uit geholpen wordt. Ik zet het hier neer.
✓Ongeveer 33% van de katten en 15% van de honden wordt aangeschaft via het asiel.
✓Mensen die hun dier uit het asiel halen zijn eerder geneigd om een volgend dier weer uit het asiel te halen. Dat geldt voor maar liefst 93% van de kattenbezitters en 86% van de hondenbezitters.
✓Bijna de helft van de ondervraagden heeft er nooit over gedacht om een dier uit het asiel te halen.
✓Van de achterban van de Dierenbescherming zegt 89% weer voor een dier uit het asiel te kiezen. Deze mensen kunnen goed inschatten waar ze aan beginnen, ze denken er heel bewust over na of laten zich informeren.
✓Blijkbaar zijn er nog veel vooroordelen, want ruim 41% van de mensen is in de veronderstelling dat asieldieren altijd gedragsproblemen hebben.
✓Dierenbezitters zijn heel tevreden over het aanschafproces van een dier uit het asiel. Dat zegt 97% van de hondeneigenaren.
✓Bijna 80% van de dierenbezitters raadt anderen aan om een dier uit het asiel aan te schaffen. Onder de Dierenbeschermers is dat 97%.
De reden van afstand ligt meestal ook niet bij het dier, maar bij de mensen.
✓Ongeveer 33% van de katten en 15% van de honden wordt aangeschaft via het asiel.
✓Mensen die hun dier uit het asiel halen zijn eerder geneigd om een volgend dier weer uit het asiel te halen. Dat geldt voor maar liefst 93% van de kattenbezitters en 86% van de hondenbezitters.
✓Bijna de helft van de ondervraagden heeft er nooit over gedacht om een dier uit het asiel te halen.
✓Van de achterban van de Dierenbescherming zegt 89% weer voor een dier uit het asiel te kiezen. Deze mensen kunnen goed inschatten waar ze aan beginnen, ze denken er heel bewust over na of laten zich informeren.
✓Blijkbaar zijn er nog veel vooroordelen, want ruim 41% van de mensen is in de veronderstelling dat asieldieren altijd gedragsproblemen hebben.
✓Dierenbezitters zijn heel tevreden over het aanschafproces van een dier uit het asiel. Dat zegt 97% van de hondeneigenaren.
✓Bijna 80% van de dierenbezitters raadt anderen aan om een dier uit het asiel aan te schaffen. Onder de Dierenbeschermers is dat 97%.
De reden van afstand ligt meestal ook niet bij het dier, maar bij de mensen.
zondag 2 augustus 2015 09:00
Onze kat uit het asiel is niet helemaal ongecompliceerd. Ze vlucht altijd snel weg als er visite komt en wilt nog wel eens happen. En ze speelt altijd met haar nageltjes uit, dus dat is soms ook opletten.
Maar we hebben er nooit spijt van gehad. Het is zo leuk om te zien hoeveel ze gegroeid is op sociaal gebied. De eerste keer dat we haar mochten aaien, en dat ze ineens naast ons op de bank komt liggen. Maar ik snap dat sommige mensen daar het geduld of de omstandigheden (bijvoorbeeld jonge kinderen) niet voor hebben..
Hoewel er natuurlijk ook katten in het asiel zitten die wel goed gesocialiseerd zijn.
Voor ons was de reden een kat uit het asiel te nemen dat hij hier niet naar buiten kan. En met een kitten weet je nog niet wat het karakter is. Zou het ontzettend sneu vinden als die later ineens naar buiten had gewild, maar het had niet gekund.
Maar we hebben er nooit spijt van gehad. Het is zo leuk om te zien hoeveel ze gegroeid is op sociaal gebied. De eerste keer dat we haar mochten aaien, en dat ze ineens naast ons op de bank komt liggen. Maar ik snap dat sommige mensen daar het geduld of de omstandigheden (bijvoorbeeld jonge kinderen) niet voor hebben..
Hoewel er natuurlijk ook katten in het asiel zitten die wel goed gesocialiseerd zijn.
Voor ons was de reden een kat uit het asiel te nemen dat hij hier niet naar buiten kan. En met een kitten weet je nog niet wat het karakter is. Zou het ontzettend sneu vinden als die later ineens naar buiten had gewild, maar het had niet gekund.
zondag 2 augustus 2015 09:12
Wat leuk te lezen dat er zoveel mensen een dier uit het asiel hebben gehaald. Onze jongste kat is ook uit het asiel, de twee ouderen kwamen via via bij ons. Jammer vond ik wel dat het asiel niets wist, ze waren gebracht door een mevrouw die ze op straat had gevonden (onze kater en zijn zusje) toen ze broodmager en slecht verzorgd waren. Schatting was dat ze ongeveer een maand of vier waren. Onze kater was superdruk en speels, zusje was rustiger en was zo weer uit het asiel. Maar we waren verliefd op dat speelse zwarte katje, en na een proefperiode van een maand én een huisbezoek door een asielmedewerker (i.v.m. onze andere twee katten vonden we het heel belangrijk dat het zou klikken) is hij bij ons gebleven. Nu bijna twee jaar later gaat het nog steeds prima, ook met onze baby erbij.
zondag 2 augustus 2015 09:15
zondag 2 augustus 2015 09:48
quote:Sorende schreef op 02 augustus 2015 @ 07:22:
Ik heb ooit een zomer vrijwilligerswerk in het asiel gedaan. De meeste honden daar waren Jack Russels en sprongen 2 meter de lucht in de hele dag. Daar schrikken mensen van als ze komen kijken. Er waren ook veel Rottweilers, pitbulls, Staffords en verder mixjes.
Rashonden worden vaak opgevangen in een speciale stichting en veel mensen zoeken naar een bepaald ras.
En wat mij een goed idee leek was dat je die honden eens mee mocht nemen uit wandelen, voor bijv. mensen die dat leuk vinden. Maar dat mocht niet, ik ook niet, want eenmaal van het (kleine) terrein waren ze niet verzekerd. Als een hond nog niet gefrustreerd is dan wordt ie het daar wel van, lijkt mij, te lang in dezelfde kooi en dezelfde rondjes lopen.Dat is waar. Een goed asiel laat zijn honden ook fatsoenlijk uit zodat ze hun energie kwijt kunnen. Jack russels staan bekend als druk maar ik heb dat nooit zo ervaren. Maar bij mij kunnen ze ook hun energie kwijt. Feit is dat een dier in het asiel nooit uit de verf komt. Achter de tralies zijn ze heel anders dan daarbuiten.
Ik heb ooit een zomer vrijwilligerswerk in het asiel gedaan. De meeste honden daar waren Jack Russels en sprongen 2 meter de lucht in de hele dag. Daar schrikken mensen van als ze komen kijken. Er waren ook veel Rottweilers, pitbulls, Staffords en verder mixjes.
Rashonden worden vaak opgevangen in een speciale stichting en veel mensen zoeken naar een bepaald ras.
En wat mij een goed idee leek was dat je die honden eens mee mocht nemen uit wandelen, voor bijv. mensen die dat leuk vinden. Maar dat mocht niet, ik ook niet, want eenmaal van het (kleine) terrein waren ze niet verzekerd. Als een hond nog niet gefrustreerd is dan wordt ie het daar wel van, lijkt mij, te lang in dezelfde kooi en dezelfde rondjes lopen.Dat is waar. Een goed asiel laat zijn honden ook fatsoenlijk uit zodat ze hun energie kwijt kunnen. Jack russels staan bekend als druk maar ik heb dat nooit zo ervaren. Maar bij mij kunnen ze ook hun energie kwijt. Feit is dat een dier in het asiel nooit uit de verf komt. Achter de tralies zijn ze heel anders dan daarbuiten.
zondag 2 augustus 2015 09:50
quote:redbuIIetje schreef op 02 augustus 2015 @ 07:56:
Als je ze 'n poosje thuis op proef mag zie ik idd ook geen problemen. Dan kun je testen of het idd een dier is wat bij jou past.
Dat kun je niet werkelijk willen, dat kun je niet serieus menen.
Dus een dier uit het asiel halen, weer terugbrengen, weer ander dier halen en weer terugbrengen... Hoe krijg je een dier mentaal kapot.....
Zou jij dat kunnen? Een hond ophalen uit het asiel, een week bij jou thuis laten en daarna met droge ogen weer terugbrengen waar hij weer achter de tralies kan?
Daar gaat geen een asiel ooit mee akkoord. En terecht niet. Het schaadt de dieren veel te veel. Een goed asiel zal jou een goed advies kunnen geven. Je mag met de hond wandelen zodat je kunt zien of het klikt, misschien zelfs meerdere malen terug komen. Maar ze willen dat de hond hierna een definitief tehuis krijgt en niet meer terug naar het asiel hoeft. Want dat is gewoon een aanslag op zo´n leven.
Als je ze 'n poosje thuis op proef mag zie ik idd ook geen problemen. Dan kun je testen of het idd een dier is wat bij jou past.
Dat kun je niet werkelijk willen, dat kun je niet serieus menen.
Dus een dier uit het asiel halen, weer terugbrengen, weer ander dier halen en weer terugbrengen... Hoe krijg je een dier mentaal kapot.....
Zou jij dat kunnen? Een hond ophalen uit het asiel, een week bij jou thuis laten en daarna met droge ogen weer terugbrengen waar hij weer achter de tralies kan?
Daar gaat geen een asiel ooit mee akkoord. En terecht niet. Het schaadt de dieren veel te veel. Een goed asiel zal jou een goed advies kunnen geven. Je mag met de hond wandelen zodat je kunt zien of het klikt, misschien zelfs meerdere malen terug komen. Maar ze willen dat de hond hierna een definitief tehuis krijgt en niet meer terug naar het asiel hoeft. Want dat is gewoon een aanslag op zo´n leven.
zondag 2 augustus 2015 10:02
Bij veel asielen is er (helaas?) wel degelijk een regeling dat je het dier nog binnen x weken (1/2) terug mag brengen. Je krijgt dan niet je geld terug, maar hoeft ook geen extra kosten te betalen.
Aan de ene kant vind ik het een goede regeling, want stel je voor dat het thuis echt niet blijkt te werken, daar wordt niemand gelukkiger van.
Wat ik wel heel triest vind is dat er inderdaad mensen zijn die er heengaan met de gedachte van 'we nemen het dier op de proef'. Ik vind dat je met zo'n instelling überhaupt niet aan een huisdier moet beginnen.
Aan de ene kant vind ik het een goede regeling, want stel je voor dat het thuis echt niet blijkt te werken, daar wordt niemand gelukkiger van.
Wat ik wel heel triest vind is dat er inderdaad mensen zijn die er heengaan met de gedachte van 'we nemen het dier op de proef'. Ik vind dat je met zo'n instelling überhaupt niet aan een huisdier moet beginnen.
zondag 2 augustus 2015 10:07
quote:iones schreef op 02 augustus 2015 @ 09:50:
[...]
Dat kun je niet werkelijk willen, dat kun je niet serieus menen.
Dus een dier uit het asiel halen, weer terugbrengen, weer ander dier halen en weer terugbrengen... Hoe krijg je een dier mentaal kapot.....
Zou jij dat kunnen? Een hond ophalen uit het asiel, een week bij jou thuis laten en daarna met droge ogen weer terugbrengen waar hij weer achter de tralies kan?
Daar gaat geen een asiel ooit mee akkoord. En terecht niet. Het schaadt de dieren veel te veel. Een goed asiel zal jou een goed advies kunnen geven. Je mag met de hond wandelen zodat je kunt zien of het klikt, misschien zelfs meerdere malen terug komen. Maar ze willen dat de hond hierna een definitief tehuis krijgt en niet meer terug naar het asiel hoeft. Want dat is gewoon een aanslag op zo´n leven.
Door met de hond te gaan wandelen, leer je niet zijn gedrag binnen jouw huis kennen. Voor 't zelfde geld blaft ie non-stop als je weg bent of sloopt ie je bank. Dus die mensen zouden wat jou betreft de hond dus niet meer terug mogen brengen? Die moeten 'm dan via Marktplaats maar weer zien kwijt te raken...of erger? Die hond vindt misschien na 3 proefplaatsingen wel z'n ideale match waarbij hij prima op z'n plaats is en zich ook beter gedraagt.
Snap jouw redenatie trouwens ook niet, omdat jij zelf ook 'n paardenmens bent en dus weet dat paarden regelmatig van eigenaar wisselen. Wat is er dan zo anders aan 'n hond dat ie persé z'n leven lang bij één eigenaar zou moeten blijven?
[...]
Dat kun je niet werkelijk willen, dat kun je niet serieus menen.
Dus een dier uit het asiel halen, weer terugbrengen, weer ander dier halen en weer terugbrengen... Hoe krijg je een dier mentaal kapot.....
Zou jij dat kunnen? Een hond ophalen uit het asiel, een week bij jou thuis laten en daarna met droge ogen weer terugbrengen waar hij weer achter de tralies kan?
Daar gaat geen een asiel ooit mee akkoord. En terecht niet. Het schaadt de dieren veel te veel. Een goed asiel zal jou een goed advies kunnen geven. Je mag met de hond wandelen zodat je kunt zien of het klikt, misschien zelfs meerdere malen terug komen. Maar ze willen dat de hond hierna een definitief tehuis krijgt en niet meer terug naar het asiel hoeft. Want dat is gewoon een aanslag op zo´n leven.
Door met de hond te gaan wandelen, leer je niet zijn gedrag binnen jouw huis kennen. Voor 't zelfde geld blaft ie non-stop als je weg bent of sloopt ie je bank. Dus die mensen zouden wat jou betreft de hond dus niet meer terug mogen brengen? Die moeten 'm dan via Marktplaats maar weer zien kwijt te raken...of erger? Die hond vindt misschien na 3 proefplaatsingen wel z'n ideale match waarbij hij prima op z'n plaats is en zich ook beter gedraagt.
Snap jouw redenatie trouwens ook niet, omdat jij zelf ook 'n paardenmens bent en dus weet dat paarden regelmatig van eigenaar wisselen. Wat is er dan zo anders aan 'n hond dat ie persé z'n leven lang bij één eigenaar zou moeten blijven?
Shoot first, ask questions later!
zondag 2 augustus 2015 10:19
quote:redbuIIetje schreef op 02 augustus 2015 @ 10:07:
[...]
Door met de hond te gaan wandelen, leer je niet zijn gedrag binnen jouw huis kennen. Voor 't zelfde geld blaft ie non-stop als je weg bent of sloopt ie je bank. Dus die mensen zouden wat jou betreft de hond dus niet meer terug mogen brengen? Die moeten 'm dan via Marktplaats maar weer zien kwijt te raken...of erger? Die hond vindt misschien na 3 proefplaatsingen wel z'n ideale match waarbij hij prima op z'n plaats is en zich ook beter gedraagt.
Snap jouw redenatie trouwens ook niet, omdat jij zelf ook 'n paardenmens bent en dus weet dat paarden regelmatig van eigenaar wisselen. Wat is er dan zo anders aan 'n hond dat ie persé z'n leven lang bij één eigenaar zou moeten blijven?
Natuurlijk mag je de hond terugbrengen, maar de gedachte om een hond uit te proberen is niet de bedoeling van het beleid bij het plaatsen van de hond. Het asiel laat een hond met jou mee gaan met de gedachte dat de hond definitief bij jou zal blijven. Onder bepaalde omstandigheden, zoals jij ze hierboven noemt zullen ze er denk ik wel begrip voor hebben als jij de hond terugbrengt en je tegemoet komen, in de kosten of zo.
Je kunt paarden niet met honden vergelijken. Ze hebben een totaal verschillende aard. Een hond staat veel dichter bij de mens qua natuur en de band met een hond is omdat hij bij je in huis leeft ook zoveel intenser. Een hond zal voorkeur geven aan zijn baas boven zijn soortgenoten. Een paard zal dat niet doen. Die zal zijn soortgenoten verkiezen boven zijn baas.
Het is waar dat paarden nogal eens van eigenaar verwisselen. Maar denk jij dat paarden daar niet onder lijden? Ze zijn stressgevoelig. Ze hechten zich niet zozeer aan de eigenaar, zolang ze maar eerlijk behandeld worden onder het zadel en daarbuiten, en alles krijgen wat ze nodig hebben. Maar een nieuwe omgeving brengt wel degelijk stress met zich mee.
Ik vind het ook altijd sneu als paarden de handel in gaan. Als ze een kans hebben om op een vast adres te komen gaat het nog wel. Maar wanneer een paard oud is of een gebrek heeft, denk ik dat de slager toch nog humaner is.
[...]
Door met de hond te gaan wandelen, leer je niet zijn gedrag binnen jouw huis kennen. Voor 't zelfde geld blaft ie non-stop als je weg bent of sloopt ie je bank. Dus die mensen zouden wat jou betreft de hond dus niet meer terug mogen brengen? Die moeten 'm dan via Marktplaats maar weer zien kwijt te raken...of erger? Die hond vindt misschien na 3 proefplaatsingen wel z'n ideale match waarbij hij prima op z'n plaats is en zich ook beter gedraagt.
Snap jouw redenatie trouwens ook niet, omdat jij zelf ook 'n paardenmens bent en dus weet dat paarden regelmatig van eigenaar wisselen. Wat is er dan zo anders aan 'n hond dat ie persé z'n leven lang bij één eigenaar zou moeten blijven?
Natuurlijk mag je de hond terugbrengen, maar de gedachte om een hond uit te proberen is niet de bedoeling van het beleid bij het plaatsen van de hond. Het asiel laat een hond met jou mee gaan met de gedachte dat de hond definitief bij jou zal blijven. Onder bepaalde omstandigheden, zoals jij ze hierboven noemt zullen ze er denk ik wel begrip voor hebben als jij de hond terugbrengt en je tegemoet komen, in de kosten of zo.
Je kunt paarden niet met honden vergelijken. Ze hebben een totaal verschillende aard. Een hond staat veel dichter bij de mens qua natuur en de band met een hond is omdat hij bij je in huis leeft ook zoveel intenser. Een hond zal voorkeur geven aan zijn baas boven zijn soortgenoten. Een paard zal dat niet doen. Die zal zijn soortgenoten verkiezen boven zijn baas.
Het is waar dat paarden nogal eens van eigenaar verwisselen. Maar denk jij dat paarden daar niet onder lijden? Ze zijn stressgevoelig. Ze hechten zich niet zozeer aan de eigenaar, zolang ze maar eerlijk behandeld worden onder het zadel en daarbuiten, en alles krijgen wat ze nodig hebben. Maar een nieuwe omgeving brengt wel degelijk stress met zich mee.
Ik vind het ook altijd sneu als paarden de handel in gaan. Als ze een kans hebben om op een vast adres te komen gaat het nog wel. Maar wanneer een paard oud is of een gebrek heeft, denk ik dat de slager toch nog humaner is.
zondag 2 augustus 2015 10:20
Ik heb 2 katten uit het asiel, met de ene niks mis een beetje territoriaal misschien maar de andere helaas wel, heeft periodes van kaal likken, begint te loeien als een sirene als er vreemde mensen binnen komen en heeft moeite met binnenkomen maar als ze je lief vind en ze kent je rolt ze om je heen kruipt ze bij je en je maakt haar intens gelukkig met een zachte deken op de bank.
Ik zou geen moment meer zonder beide willen ookal heeft ze al mijn stoelzittingen gesloopt om een verstop plek te maken voor als het haar te veel word en is de ander wat llomp.
Ik zou geen moment meer zonder beide willen ookal heeft ze al mijn stoelzittingen gesloopt om een verstop plek te maken voor als het haar te veel word en is de ander wat llomp.
Er wordt hier meer gezogen dan in de gemiddelde pornofilm.
zondag 2 augustus 2015 10:33
quote:iones schreef op 02 augustus 2015 @ 10:19:
[...]
Natuurlijk mag je de hond terugbrengen, maar de gedachte om een hond uit te proberen is niet de bedoeling van het beleid bij het plaatsen van de hond. Het asiel laat een hond met jou mee gaan met de gedachte dat de hond definitief bij jou zal blijven. Onder bepaalde omstandigheden, zoals jij ze hierboven noemt zullen ze er denk ik wel begrip voor hebben als jij de hond terugbrengt en je tegemoet komen, in de kosten of zo.
Ik ga er ook vanuit dat men de hond uitkiest met de intentie dat het 'n permanente match gaat zijn natuurlijk. Je gaat niet zomaar lukraak honden uitproberen. Maar of het écht matcht ervaar je m.i. pas als je het beestje thuis hebt.
quote:Je kunt paarden niet met honden vergelijken. Ze hebben een totaal verschillende aard. Een hond staat veel dichter bij de mens qua natuur en de band met een hond is omdat hij bij je in huis leeft ook zoveel intenser. Een hond zal voorkeur geven aan zijn baas boven zijn soortgenoten. Een paard zal dat niet doen. Die zal zijn soortgenoten verkiezen boven zijn baas.
Het is waar dat paarden nogal eens van eigenaar verwisselen. Maar denk jij dat paarden daar niet onder lijden? Ze zijn stressgevoelig. Ze hechten zich niet zozeer aan de eigenaar, zolang ze maar eerlijk behandeld worden onder het zadel en daarbuiten, en alles krijgen wat ze nodig hebben. Maar een nieuwe omgeving brengt wel degelijk stress met zich mee.
Ik vind het ook altijd sneu als paarden de handel in gaan. Als ze een kans hebben om op een vast adres te komen gaat het nog wel. Maar wanneer een paard oud is of een gebrek heeft, denk ik dat de slager toch nog humaner is.Heb je gelijk in. Maar paarden die 'n beetje professioneel gereden worden in de sport worden ook van hot naar her gesleept (soms zelfs per vliegtuig) Niet elk paard zal geschikt zijn voor zo'n levensstijl, maar ben van mening dat zolang 'n paard z'n natje en droogje krijgt en regelmatig beweging krijgt, prima aan 'n andere eigenaar/verzorger kan wennen. En waarschijnlijk heb je gelijk dat het voor 'n hond anders ligt, maar denk niet dat hij er onder lijdt om even 2 weekjes door 'n ander verzorgd te worden (in het kader van uitproberen) Een hond bij één baas zal tijdens vakanties tenslotte ook door andere mensen verzorgd worden.
[...]
Natuurlijk mag je de hond terugbrengen, maar de gedachte om een hond uit te proberen is niet de bedoeling van het beleid bij het plaatsen van de hond. Het asiel laat een hond met jou mee gaan met de gedachte dat de hond definitief bij jou zal blijven. Onder bepaalde omstandigheden, zoals jij ze hierboven noemt zullen ze er denk ik wel begrip voor hebben als jij de hond terugbrengt en je tegemoet komen, in de kosten of zo.
Ik ga er ook vanuit dat men de hond uitkiest met de intentie dat het 'n permanente match gaat zijn natuurlijk. Je gaat niet zomaar lukraak honden uitproberen. Maar of het écht matcht ervaar je m.i. pas als je het beestje thuis hebt.
quote:Je kunt paarden niet met honden vergelijken. Ze hebben een totaal verschillende aard. Een hond staat veel dichter bij de mens qua natuur en de band met een hond is omdat hij bij je in huis leeft ook zoveel intenser. Een hond zal voorkeur geven aan zijn baas boven zijn soortgenoten. Een paard zal dat niet doen. Die zal zijn soortgenoten verkiezen boven zijn baas.
Het is waar dat paarden nogal eens van eigenaar verwisselen. Maar denk jij dat paarden daar niet onder lijden? Ze zijn stressgevoelig. Ze hechten zich niet zozeer aan de eigenaar, zolang ze maar eerlijk behandeld worden onder het zadel en daarbuiten, en alles krijgen wat ze nodig hebben. Maar een nieuwe omgeving brengt wel degelijk stress met zich mee.
Ik vind het ook altijd sneu als paarden de handel in gaan. Als ze een kans hebben om op een vast adres te komen gaat het nog wel. Maar wanneer een paard oud is of een gebrek heeft, denk ik dat de slager toch nog humaner is.Heb je gelijk in. Maar paarden die 'n beetje professioneel gereden worden in de sport worden ook van hot naar her gesleept (soms zelfs per vliegtuig) Niet elk paard zal geschikt zijn voor zo'n levensstijl, maar ben van mening dat zolang 'n paard z'n natje en droogje krijgt en regelmatig beweging krijgt, prima aan 'n andere eigenaar/verzorger kan wennen. En waarschijnlijk heb je gelijk dat het voor 'n hond anders ligt, maar denk niet dat hij er onder lijdt om even 2 weekjes door 'n ander verzorgd te worden (in het kader van uitproberen) Een hond bij één baas zal tijdens vakanties tenslotte ook door andere mensen verzorgd worden.
Shoot first, ask questions later!
zondag 2 augustus 2015 10:43
Ik heb ook jaren honden gehad, en heb nog steeds paarden. Mijn merrie is meer baas-gericht dan welke hond ik ooit gekend heb overigens. Soortgenoten zijn wat minder belangrijk voor haar. Ik heb verder aan beide zijden gestaan: mijn oude merrie gaat voor geen miljoen weg (tenzij met alle vier omhoog) maar heb ook in afgelopen jaren net zo makkelijk en meermalen paarden weggedaan die niet voldeden aan het doel. Er was bijv geen klik met mij of met andere paarden etc. Nu heb ik er nog een staan waarvan ik het na bevalling en herstel van mijzelf nog een goede kans geef, maar als de klik niet beter wordt gaat ie weg en koop ik een ander rijpaard. Als het dier echt niet past binnen jouw setting, doe je het dier imo een groot plezier het een kans te geven in de situatie waar hij wel hoort. Bovendien dieren kosten veel tijd en geld, dat besteed je dan toch liever aan een dier waar het wel mee klikt? Voor honden denk ik er precies zo over.
Edit: Ik bedoelde natuurlijk wel dat er niet lichtvaardig omgesprongen moet worden met dieren aanschaffen en weer wegdoen. De intentie moet natuurlijk altijd zuiver zijn, maar als een dier echt niet klikt/past en daardoor vaak zelf ook hiet de (positieve) aandacht krijgt die het verdient, is het beest beter af bij een ander soort baas/woonvoorziening/gebruiksdoel etc.
Edit: Ik bedoelde natuurlijk wel dat er niet lichtvaardig omgesprongen moet worden met dieren aanschaffen en weer wegdoen. De intentie moet natuurlijk altijd zuiver zijn, maar als een dier echt niet klikt/past en daardoor vaak zelf ook hiet de (positieve) aandacht krijgt die het verdient, is het beest beter af bij een ander soort baas/woonvoorziening/gebruiksdoel etc.
zondag 2 augustus 2015 10:47
Voordat een dier zichzelf is bij je thuis, moet je wel minimaal een 6 weken uittrekken, en soms zelfs een jaar. En katten zijn nog wat stressgevoeliger dus die zullen nog wat meer tijd nodig hebben gemiddeld voordat ze eindelijk zichzelf zijn.
Zelf ben ik meer van het oplossen van problemen. Als een hond mijn bank sloopt, gaat hij in de bench of in een ruime waar hij geen schade kan aanrichten wanneer ik er niet ben. En als ik er wel ben, dan corrigeer ik hem. Dat moet je trouwens met pups ook doen hoor.
Een hond zal er niet onder lijden om 2 weekjes door iemand anders verzorgd worden, hoewel sommige honden dat ook heel moeilijk vinden, maar het is het terugbrengen naar het asiel. Het asiel is voor honden geen leuk verblijfsoord. Ze zijn er op zichzelf aangewezen. En zo zitten honden niet in elkaar.
Paarden die professioneel gereden worden, krijgen altijd begeleiding van een vaste groom en dat hebben die paarden ook echt nodig. Daarnaast raken ze een beetje aan het reizen gewend maar de vastigheid in de entourage is wel heel belangrijk voor hen.
Mijn oude ruin is nu 25 jaar en die is al 22 jaar bij mij. Die gaat hier niet meer levend weg. En dan heb ik nog een merrie van 15, die is alleen werkelijk geschikt voor de fok. Daar krijg je geen goed adres meer voor. Die gaat ook niet meer weg. De rest is jong. Die kan ik nog best verkopen als ik dat wil. Ik heb nu 2 veulens en die zal ik t.z.t ook verkopen. Deze dieren hebben goede kansen. Maar mijn fokmerrie en mijn oude ruin hangen zo erg aan elkaar, veel meer aan elkaar dan aan mij. Als iemand anders voor ze zou zorgen, zou ze dat niets uitmaken. Bij mijn honden ligt dat heel anders.
Zelf ben ik meer van het oplossen van problemen. Als een hond mijn bank sloopt, gaat hij in de bench of in een ruime waar hij geen schade kan aanrichten wanneer ik er niet ben. En als ik er wel ben, dan corrigeer ik hem. Dat moet je trouwens met pups ook doen hoor.
Een hond zal er niet onder lijden om 2 weekjes door iemand anders verzorgd worden, hoewel sommige honden dat ook heel moeilijk vinden, maar het is het terugbrengen naar het asiel. Het asiel is voor honden geen leuk verblijfsoord. Ze zijn er op zichzelf aangewezen. En zo zitten honden niet in elkaar.
Paarden die professioneel gereden worden, krijgen altijd begeleiding van een vaste groom en dat hebben die paarden ook echt nodig. Daarnaast raken ze een beetje aan het reizen gewend maar de vastigheid in de entourage is wel heel belangrijk voor hen.
Mijn oude ruin is nu 25 jaar en die is al 22 jaar bij mij. Die gaat hier niet meer levend weg. En dan heb ik nog een merrie van 15, die is alleen werkelijk geschikt voor de fok. Daar krijg je geen goed adres meer voor. Die gaat ook niet meer weg. De rest is jong. Die kan ik nog best verkopen als ik dat wil. Ik heb nu 2 veulens en die zal ik t.z.t ook verkopen. Deze dieren hebben goede kansen. Maar mijn fokmerrie en mijn oude ruin hangen zo erg aan elkaar, veel meer aan elkaar dan aan mij. Als iemand anders voor ze zou zorgen, zou ze dat niets uitmaken. Bij mijn honden ligt dat heel anders.
zondag 2 augustus 2015 11:39
Eigenlijk dacht ik dat de percentages van mensen die asieldieren in huis nemen hoger waren. Voor mijn gevoel is een asieldier juist heel logisch omdat je er begeleiding en medische zorg bijkrijgt.
Hier drie katten, allemaal asiel. Eentje als heel jong kitten, de andere twee toen ze ongeveer een jaar oud waren. Degene die we van kitten-af hebben, hebben we verreweg het meeste mee te stellen. Enorme lieverd, maar nergens bang voor, dus niet te "straffen" en nee roepen heeft ie gewoonweg schijt aan.
Degenen die we vanaf een jaar hebben hadden allebei wel een zgn verleden, maar daar hebben we stukken minder gedoe mee dan degene die we als kitten al hadden. De één is heel rustig en hangt graag op schoot, sinds dag één. De ander was heel schuw, maar is in een huiselijke omgeving helemaal bijgetrokken. Kijkt nog steeds de kat uit de boom als er vreemd bezoek komt, maar verder verschrikkelijk lief.
Nu is drie katten vooralsnog even genoeg, maar een eventuele volgende komt er ook vandaan.
Bij sommige asiels zetten ze voor de zekerheid er een "nee" bij als ze het niet zeker weten. Als een kat dus nooit in aanraking geweest is met kinderen zeggen ze dat die kat niet met kinderen kan. Het asiel bij mij in de buurt had dat ook met katten die naar buiten moesten kunnen en op driehoog waren er dus weinig opties. Ben toen naar een ander asiel gegaan op een halfuurtje rijden en daar werd ik verliefd op een kat die al zijn hele leven daar woonde, dus al zijn hele leven binnen was. Die blijkt nu graag een frisse neus te halen op het balkon, maar heeft niet de behoefte om buiten rond te rauzen, in tegenstelling tot degene die we van jongs af aan hebben.
Hier drie katten, allemaal asiel. Eentje als heel jong kitten, de andere twee toen ze ongeveer een jaar oud waren. Degene die we van kitten-af hebben, hebben we verreweg het meeste mee te stellen. Enorme lieverd, maar nergens bang voor, dus niet te "straffen" en nee roepen heeft ie gewoonweg schijt aan.
Degenen die we vanaf een jaar hebben hadden allebei wel een zgn verleden, maar daar hebben we stukken minder gedoe mee dan degene die we als kitten al hadden. De één is heel rustig en hangt graag op schoot, sinds dag één. De ander was heel schuw, maar is in een huiselijke omgeving helemaal bijgetrokken. Kijkt nog steeds de kat uit de boom als er vreemd bezoek komt, maar verder verschrikkelijk lief.
Nu is drie katten vooralsnog even genoeg, maar een eventuele volgende komt er ook vandaan.
Bij sommige asiels zetten ze voor de zekerheid er een "nee" bij als ze het niet zeker weten. Als een kat dus nooit in aanraking geweest is met kinderen zeggen ze dat die kat niet met kinderen kan. Het asiel bij mij in de buurt had dat ook met katten die naar buiten moesten kunnen en op driehoog waren er dus weinig opties. Ben toen naar een ander asiel gegaan op een halfuurtje rijden en daar werd ik verliefd op een kat die al zijn hele leven daar woonde, dus al zijn hele leven binnen was. Die blijkt nu graag een frisse neus te halen op het balkon, maar heeft niet de behoefte om buiten rond te rauzen, in tegenstelling tot degene die we van jongs af aan hebben.
zondag 2 augustus 2015 12:09
Al mijn dieren komen uit het asiel of zijn als zwerver aankomen waaien. Nog nooit problemen gehad.Maar we doen er ook alles aan om ze zich thuis te laten voelen.Ik ben zelf principieel tegen het kopen van rashonden omdat de asiels al overvol zitten en je broodfok in de hand helpt. Plus dat rasdieren vaak zo doorgefokt zijn dat ze van alles mankeren in hun leventje. Maar mijn insteek is vooral om deze "afdankertjes" weer een mooi leven te geven.En dat is het mooiste dat er is om te zien dat ze het goed hebben bij je en plezier hebben.
zondag 2 augustus 2015 13:07
Heb drie katten gehad uit het asiel, waarvan er twee nog altijd bij me wonen. (De eerste kat leeft niet meer.) Hoewel ze in het asiel de dieren over het algemeen wel kennen en kunnen inschatten of ze bij je passen, komt dat in de praktijk niet altijd uit. Bij de derde kat gaf men in het asiel wel aan dat ze al drie eerdere eigenaren gehad had en dat ze bij de laatste een aantal maanden achter de koelkast gezeten heeft. Het klopte dat het een bange kat was. Zelfs niet helemaal gesocialiseerd (als ze bang was kon ze ineens behoorlijk hard bijten), waarschijnlijk is dat de echte reden dat ze vaak van eigenaar gewisseld is. Het is helemaal goed gekomen. Het is een lieve kat, die vriendelijk is voor iedereen. Ze is niet echt bang meer, wel onzeker als situaties afwijken dan wat ze gewend is. Dan vlucht ze naar de zolder achter de wasmachine. De eerste (overleden) kat was ook een hele lieve kat. De tweede kat is mijn kat, heeft eigenlijk mij uitgekozen door in het asiel alle katten in mijn buurt weg te jagen. Vond ik wel grappig. Zij is eenkennig, heeft mensen om zich heen nodig en kan niet tegen alleen zijn. Als ik op vakantie ga, regel ik oppas in mijn huis zodat de katten thuis kunnen blijven. Kat nr. twee is dolblij als ik weer thuis ben, dan sjouw ik een dag of drie met de kat rond voordat ze weer overtuigd is dat alles weer goed is. Het is heel mooi als je ziet dat ze zich bij je thuis voelen, plezier hebben en dat ze zichzelf kunnen zijn.
zondag 2 augustus 2015 14:30
quote:prinzessin schreef op 02 augustus 2015 @ 11:39:
Eigenlijk dacht ik dat de percentages van mensen die asieldieren in huis nemen hoger waren. Voor mijn gevoel is een asieldier juist heel logisch omdat je er begeleiding en medische zorg bijkrijgt.
Hier drie katten, allemaal asiel. Eentje als heel jong kitten, de andere twee toen ze ongeveer een jaar oud waren. Degene die we van kitten-af hebben, hebben we verreweg het meeste mee te stellen. Enorme lieverd, maar nergens bang voor, dus niet te "straffen" en nee roepen heeft ie gewoonweg schijt aan.
Degenen die we vanaf een jaar hebben hadden allebei wel een zgn verleden, maar daar hebben we stukken minder gedoe mee dan degene die we als kitten al hadden. De één is heel rustig en hangt graag op schoot, sinds dag één. De ander was heel schuw, maar is in een huiselijke omgeving helemaal bijgetrokken. Kijkt nog steeds de kat uit de boom als er vreemd bezoek komt, maar verder verschrikkelijk lief.
Nu is drie katten vooralsnog even genoeg, maar een eventuele volgende komt er ook vandaan.
Bij sommige asiels zetten ze voor de zekerheid er een "nee" bij als ze het niet zeker weten. Als een kat dus nooit in aanraking geweest is met kinderen zeggen ze dat die kat niet met kinderen kan. Het asiel bij mij in de buurt had dat ook met katten die naar buiten moesten kunnen en op driehoog waren er dus weinig opties. Ben toen naar een ander asiel gegaan op een halfuurtje rijden en daar werd ik verliefd op een kat die al zijn hele leven daar woonde, dus al zijn hele leven binnen was. Die blijkt nu graag een frisse neus te halen op het balkon, maar heeft niet de behoefte om buiten rond te rauzen, in tegenstelling tot degene die we van jongs af aan hebben.
Jouw verhaal onderstreept maar weer, dat een jong dier geen garantie is voor ongecompliceerdheid en dat een asieldier geen garantie is voor extra problemen. Integendeel. En natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen en asiels die niet zo goed te werk gaan.
Het asiel in Den Ham staat niet erg hoog aangeschreven hier in de buurt.
Eigenlijk dacht ik dat de percentages van mensen die asieldieren in huis nemen hoger waren. Voor mijn gevoel is een asieldier juist heel logisch omdat je er begeleiding en medische zorg bijkrijgt.
Hier drie katten, allemaal asiel. Eentje als heel jong kitten, de andere twee toen ze ongeveer een jaar oud waren. Degene die we van kitten-af hebben, hebben we verreweg het meeste mee te stellen. Enorme lieverd, maar nergens bang voor, dus niet te "straffen" en nee roepen heeft ie gewoonweg schijt aan.
Degenen die we vanaf een jaar hebben hadden allebei wel een zgn verleden, maar daar hebben we stukken minder gedoe mee dan degene die we als kitten al hadden. De één is heel rustig en hangt graag op schoot, sinds dag één. De ander was heel schuw, maar is in een huiselijke omgeving helemaal bijgetrokken. Kijkt nog steeds de kat uit de boom als er vreemd bezoek komt, maar verder verschrikkelijk lief.
Nu is drie katten vooralsnog even genoeg, maar een eventuele volgende komt er ook vandaan.
Bij sommige asiels zetten ze voor de zekerheid er een "nee" bij als ze het niet zeker weten. Als een kat dus nooit in aanraking geweest is met kinderen zeggen ze dat die kat niet met kinderen kan. Het asiel bij mij in de buurt had dat ook met katten die naar buiten moesten kunnen en op driehoog waren er dus weinig opties. Ben toen naar een ander asiel gegaan op een halfuurtje rijden en daar werd ik verliefd op een kat die al zijn hele leven daar woonde, dus al zijn hele leven binnen was. Die blijkt nu graag een frisse neus te halen op het balkon, maar heeft niet de behoefte om buiten rond te rauzen, in tegenstelling tot degene die we van jongs af aan hebben.
Jouw verhaal onderstreept maar weer, dat een jong dier geen garantie is voor ongecompliceerdheid en dat een asieldier geen garantie is voor extra problemen. Integendeel. En natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen en asiels die niet zo goed te werk gaan.
Het asiel in Den Ham staat niet erg hoog aangeschreven hier in de buurt.
zondag 2 augustus 2015 14:32
quote:emmetje2 schreef op 02 augustus 2015 @ 12:09:
Al mijn dieren komen uit het asiel of zijn als zwerver aankomen waaien. Nog nooit problemen gehad.Maar we doen er ook alles aan om ze zich thuis te laten voelen.Ik ben zelf principieel tegen het kopen van rashonden omdat de asiels al overvol zitten en je broodfok in de hand helpt. Plus dat rasdieren vaak zo doorgefokt zijn dat ze van alles mankeren in hun leventje. Maar mijn insteek is vooral om deze "afdankertjes" weer een mooi leven te geven.En dat is het mooiste dat er is om te zien dat ze het goed hebben bij je en plezier hebben.Leuke uitspraak! Zo zijn er veel mensen die beweren dat je geen dieren uit een asiel in het buitenland zou moeten adopteren omdat er hier al zoveel in het asiel zitten. Men ziet daarbij over het hoofd, dat die asieldieren aangeschaft zijn bij broodfokkers. Kennelijk vindt men de portemonnee van een broodfokker kennelijk toch belangrijker dan het welzijn van dieren buiten de grenzen. Raar he. Want de meeste honden kom van broodfokkers die hun pups verkopen aan jan en alleman, maar daar zeggen ze dan weer niets van.
Al mijn dieren komen uit het asiel of zijn als zwerver aankomen waaien. Nog nooit problemen gehad.Maar we doen er ook alles aan om ze zich thuis te laten voelen.Ik ben zelf principieel tegen het kopen van rashonden omdat de asiels al overvol zitten en je broodfok in de hand helpt. Plus dat rasdieren vaak zo doorgefokt zijn dat ze van alles mankeren in hun leventje. Maar mijn insteek is vooral om deze "afdankertjes" weer een mooi leven te geven.En dat is het mooiste dat er is om te zien dat ze het goed hebben bij je en plezier hebben.Leuke uitspraak! Zo zijn er veel mensen die beweren dat je geen dieren uit een asiel in het buitenland zou moeten adopteren omdat er hier al zoveel in het asiel zitten. Men ziet daarbij over het hoofd, dat die asieldieren aangeschaft zijn bij broodfokkers. Kennelijk vindt men de portemonnee van een broodfokker kennelijk toch belangrijker dan het welzijn van dieren buiten de grenzen. Raar he. Want de meeste honden kom van broodfokkers die hun pups verkopen aan jan en alleman, maar daar zeggen ze dan weer niets van.
zondag 2 augustus 2015 14:44
Die uit het buitenland zijn volgens mij vaak helemaal verknipt door wat er met die beesten is gebeurd. Een vriendin van mij heeft zo'n windhond uit Spanje en het is dat zijzelf 'n bevlogen dierenartsassistente is en heel veel geduld heeft, dat het nog wat geworden is met het beestje, maar zoiets is niet voor iedereen weggelegd die honden wel leuk vindt.
Shoot first, ask questions later!
zondag 2 augustus 2015 18:18
quote:redbuIIetje schreef op 02 augustus 2015 @ 14:44:
Die uit het buitenland zijn volgens mij vaak helemaal verknipt door wat er met die beesten is gebeurd. Een vriendin van mij heeft zo'n windhond uit Spanje en het is dat zijzelf 'n bevlogen dierenartsassistente is en heel veel geduld heeft, dat het nog wat geworden is met het beestje, maar zoiets is niet voor iedereen weggelegd die honden wel leuk vindt.Nee hoor, zelfde als met asiel dieren hier. Sommigen 'verknipt' , anderen niet. Net mensen
Die uit het buitenland zijn volgens mij vaak helemaal verknipt door wat er met die beesten is gebeurd. Een vriendin van mij heeft zo'n windhond uit Spanje en het is dat zijzelf 'n bevlogen dierenartsassistente is en heel veel geduld heeft, dat het nog wat geworden is met het beestje, maar zoiets is niet voor iedereen weggelegd die honden wel leuk vindt.Nee hoor, zelfde als met asiel dieren hier. Sommigen 'verknipt' , anderen niet. Net mensen
zondag 2 augustus 2015 20:27
Precies. Alhoewel, ondanks dat er overal op de wereld dierenleed is worden in Spanje bv veel honden op gruwelijke wijze afgedankt na de jacht. Met name teven.
Is natuurlijk maar 1 voorbeeld van de velen maar in bepaalde landen is de mentaliteit richting dieren gewoon nog steeds heel anders waardoor er meer en/of ernstiger dierenleed is.
De asielen die er zijn, zitten altijd voller dan vol waardoor er veel zwerfdieren zijn. De dieren die wel in asielen terecht komen krijgen geen medische zorg, worden niet geaaid, op tijd gevoerd of uitgelaten. Laat staan ooit opgehaald door een liefdevolle nieuwe eigenaar, uitzonderingen daargelaten.
Financiele middelen zijn er weinig en asielmedewerkers werken hard om de dieren toch op hun best te kunnen opvangen.
Dan hebben we het nog niet over dodingstations. De plek waar een hond na 10 dagen niet opgehaald wordt, op meestal gruwelijke wijze worden afgemaakt.
Gelukkig zijn er wel steeds meer sterilisatieprojecten maar ik kan me voorstellen waarom veel mensen bang zijn een 'verknipte' hond in huis te nemen.
Zelf heb ik er dus twee, beiden uit Spanje. 1 komt daar van de straat en is zover ik weet niet mishandeld oid. De ander heeft zijn hele puppytijd in het asiel gezeten met zijn broer tot ze beiden naar Nederland mochten komen.
Ik ben dol op ze, rijkdom
Is natuurlijk maar 1 voorbeeld van de velen maar in bepaalde landen is de mentaliteit richting dieren gewoon nog steeds heel anders waardoor er meer en/of ernstiger dierenleed is.
De asielen die er zijn, zitten altijd voller dan vol waardoor er veel zwerfdieren zijn. De dieren die wel in asielen terecht komen krijgen geen medische zorg, worden niet geaaid, op tijd gevoerd of uitgelaten. Laat staan ooit opgehaald door een liefdevolle nieuwe eigenaar, uitzonderingen daargelaten.
Financiele middelen zijn er weinig en asielmedewerkers werken hard om de dieren toch op hun best te kunnen opvangen.
Dan hebben we het nog niet over dodingstations. De plek waar een hond na 10 dagen niet opgehaald wordt, op meestal gruwelijke wijze worden afgemaakt.
Gelukkig zijn er wel steeds meer sterilisatieprojecten maar ik kan me voorstellen waarom veel mensen bang zijn een 'verknipte' hond in huis te nemen.
Zelf heb ik er dus twee, beiden uit Spanje. 1 komt daar van de straat en is zover ik weet niet mishandeld oid. De ander heeft zijn hele puppytijd in het asiel gezeten met zijn broer tot ze beiden naar Nederland mochten komen.
Ik ben dol op ze, rijkdom
zondag 2 augustus 2015 22:20
Onderwerp naar mijn hart! Ik heb vanuit mijn werk veel met asielhonden te maken. En minimaal 1x per maand wordt ik verliefd op zo'n hond... Ik neem ze dagjes mee uit het asiel om te kijken hoe ze, in de eerste instantie, reageren op een huiselijke situatie. We filmen de honden als ze bijv. even alleen thuis zijn en kijken hoe ze zich met andere alledaagse dingen gedragen. Een dag is natuurlijk wel kort, maar achteraf blijkt dat onze analyse van de hond vaak wel correct is. op deze manier krijgen toekomstige eigenaren wat meer informatie dan: in zijn hok is hij wild en hij vindt de andere honden in het asiel niet lief. Als een eigenaar later problemen met de hond heeft komen wij thuis helpen met het probleem. Leuk om te lezen dat er nog zoveel meer mensen begaan zijn met het lot van de asieldieren. Uiteraard heb ik ondertussen allang zo'n hond mee naar huis genomen.
zondag 2 augustus 2015 22:43
Hier ook een superlieve asielkat. Ik heb toevallig gister haar asielpapieren nog eens bekeken en het karakter zoals het beschreven werd klopte precies, een beetje verlegen maar superlief en altijd zin in een knuffel. Voor mij was het heel belangrijk dat ik een binnenkat moest hebben want ik woon in een appartement met alleen een balkon. En dat weet je dan dus ook als je er een uit het asiel haalt. De kitten van mijn broer hing na drie weken al in de gordijnen omdat hij te weinig bewegingsruimte had. Die moest echt naar buiten kunnen, iets wat je van tevoren niet altijd kunt voorspellen.
Bovendien ben ik alleen en werk fulltime dus geen tijd om een kitten op te voeden. Bewuste keus dus voor het asiel en inmiddels al 4 jaar heel gelukkig mee.
Bovendien ben ik alleen en werk fulltime dus geen tijd om een kitten op te voeden. Bewuste keus dus voor het asiel en inmiddels al 4 jaar heel gelukkig mee.
maandag 3 augustus 2015 11:44
quote:redbuIIetje schreef op 02 augustus 2015 @ 14:44:
Die uit het buitenland zijn volgens mij vaak helemaal verknipt door wat er met die beesten is gebeurd. Een vriendin van mij heeft zo'n windhond uit Spanje en het is dat zijzelf 'n bevlogen dierenartsassistente is en heel veel geduld heeft, dat het nog wat geworden is met het beestje, maar zoiets is niet voor iedereen weggelegd die honden wel leuk vindt.
Ik heb een hond uit Spanje en ben al veel mensen tegengekomen met een buitenlandse hond. Ze leveren niet meér problemen op dan honden hier. Ondanks wat ze vaak hebben meegemaakt, wat mij dan weer verbaasd. Het schijnt dat honden in Roemenië dan weer wat vaker problematischer zijn dan uit bijvoorbeeld Spanje of Griekenland, heb ik gehoord.
De buitenlandse honden die ik ken zijn gewoon probleemloos en ongecompliceerd. Soms in het begin bang maar dat trekt bij.
Die uit het buitenland zijn volgens mij vaak helemaal verknipt door wat er met die beesten is gebeurd. Een vriendin van mij heeft zo'n windhond uit Spanje en het is dat zijzelf 'n bevlogen dierenartsassistente is en heel veel geduld heeft, dat het nog wat geworden is met het beestje, maar zoiets is niet voor iedereen weggelegd die honden wel leuk vindt.
Ik heb een hond uit Spanje en ben al veel mensen tegengekomen met een buitenlandse hond. Ze leveren niet meér problemen op dan honden hier. Ondanks wat ze vaak hebben meegemaakt, wat mij dan weer verbaasd. Het schijnt dat honden in Roemenië dan weer wat vaker problematischer zijn dan uit bijvoorbeeld Spanje of Griekenland, heb ik gehoord.
De buitenlandse honden die ik ken zijn gewoon probleemloos en ongecompliceerd. Soms in het begin bang maar dat trekt bij.
maandag 3 augustus 2015 12:12
quote:emmetje2 schreef op 02 augustus 2015 @ 12:09:
Al mijn dieren komen uit het asiel of zijn als zwerver aankomen waaien. Nog nooit problemen gehad.Maar we doen er ook alles aan om ze zich thuis te laten voelen.Ik ben zelf principieel tegen het kopen van rashonden omdat de asiels al overvol zitten en je broodfok in de hand helpt. Plus dat rasdieren vaak zo doorgefokt zijn dat ze van alles mankeren in hun leventje. Maar mijn insteek is vooral om deze "afdankertjes" weer een mooi leven te geven.En dat is het mooiste dat er is om te zien dat ze het goed hebben bij je en plezier hebben.
Denk je niet dat veel honden niet in het asiel zouden belanden als mensen bewust kiezen voor een ras dat bij ze past en er ook nog een paar duizend euro voor betalen i.p.v. dat ze 'm voor 200 euro een puppy op marktplaats kopen omdat die zo schattig is?
Volgens mij is het op uiterlijk fokken & doorfokken toch al (gelukkig) jaren "uit" bij rasverenigingen. Ik ken ook een rasverening waarbij je max. 2 nestjes mag van jouw hond, wil je een stamboom krijgen.
Ik bedoel het niet aanvallend ofzo, vind het hartstikke mooi ook dat jij jouw dieren als "afdankertjes" een mooi leven geeft. Ik vind het zelf ook een lastig probleem. En ik heb zelf ook getwijfeld hoe/wat en wat je er evt. aan zou kunnen doen.
Al mijn dieren komen uit het asiel of zijn als zwerver aankomen waaien. Nog nooit problemen gehad.Maar we doen er ook alles aan om ze zich thuis te laten voelen.Ik ben zelf principieel tegen het kopen van rashonden omdat de asiels al overvol zitten en je broodfok in de hand helpt. Plus dat rasdieren vaak zo doorgefokt zijn dat ze van alles mankeren in hun leventje. Maar mijn insteek is vooral om deze "afdankertjes" weer een mooi leven te geven.En dat is het mooiste dat er is om te zien dat ze het goed hebben bij je en plezier hebben.
Denk je niet dat veel honden niet in het asiel zouden belanden als mensen bewust kiezen voor een ras dat bij ze past en er ook nog een paar duizend euro voor betalen i.p.v. dat ze 'm voor 200 euro een puppy op marktplaats kopen omdat die zo schattig is?
Volgens mij is het op uiterlijk fokken & doorfokken toch al (gelukkig) jaren "uit" bij rasverenigingen. Ik ken ook een rasverening waarbij je max. 2 nestjes mag van jouw hond, wil je een stamboom krijgen.
Ik bedoel het niet aanvallend ofzo, vind het hartstikke mooi ook dat jij jouw dieren als "afdankertjes" een mooi leven geeft. Ik vind het zelf ook een lastig probleem. En ik heb zelf ook getwijfeld hoe/wat en wat je er evt. aan zou kunnen doen.
