Thuis
alle pijlers
Wij zitten aan de grond.
vrijdag 10 juli 2015 09:22
Ons gezin is bestaande uit man mij en onze zoons van 16, 10 en 8. Hebben altijd in het buitenland gewoond. Wat tevens het land van herkomst van man is. Kinderen zijn daar geboren en opgegroeid. Spreken goed Nederlands het schrijven van Nederlands is wel een stuk minder. Maar ikzelf zal ook geen prijzen winnen voor grammatica.
Man praat wel Nederlands maar heeft er moeite mee. Met schrijven komt hij niet veder dan simpele zinnen.
Twee jaar geleden zijn wij verhuisd naar Nederland. Wij hebben deze keus gemaakt vanwege omstandigheden.
Zijn hier met een flinke buffer gekomen. Hielden er rekening mee dat het wel even kon duren voordat man werk zou vinden. Ik had werk gevonden voordat we in NL aankwamen. Nu om precies te zijn 20 maanden later zit mijn man nog steeds werkloos thuis. Hij is wel geteld 1 keer voor een gesprek uitgenodigd. Waar hij binnen 10 minuten buitenstond. Aardige domper. Dagelijks zit hij achter de computer zoekend naar werk. We hebben een map in de kast met zijn uitgeprinte sollicitatie's. De map is bijna vol.
En de buffer die is aardig minder geworden. Er is nog maar een kleine ¤1.000 van over.
Ook ik ben druk bezig om ander werk te vinden. Over 2,5 maand word mijn contract niet omgezet naar een vast contract. Ik word dus ontslagen.
Van de WW zullen we niet kunnen rondkomen. Er zal een financieel te kort ontstaan waar een oplossing voor moet komen.
Vorige week zat ik eens te kijken op de kalender. Zet altijd een kruisje bij de dag dat ik ongesteld ben geworden. Even tellen... 6 weken. Misschien komt het door de stres. Heb de afgelopen jaren wel eens vaker een maand over geslagen.
Maar toch gaan testen met een onderbuik gevoel. Positief.
Blij en bang tegelijk. Blij want het is heel welkom. Maar hoe gaan we dat doen? Hoe gaan we het ooit betalen als we het nu al amper kunnen betalen?
Op een avond toen de jongens weg waren met man aan tafel gaan zitten om het te vertellen. Hij blij! Tot we bij het financiële gedeelte kwamen.
Toen kwam het hoge woord er uit; hij had in zijn land van herkomst werk aangeboden gekregen. 40 uur en met een hoger salaris als wat hij eerst kreeg. Een salaris waar we rond van kunnen komen. Hij wou het niet vertellen omdat hij wist dat ikdaar ongelukkig was. Wat ook een mede redenen is geweest om naar Nederland te gaan.
Hij wil graag werken en voor zijn gezin zorgen. Maar het geld om daar alleen al heen te gaan is er niet. We kunnen wel 1 ticket betalen dat hij gaat. Zijn voorstel was dat hij eerst ging. Na 2 maanden zouden we de andere 3 tickets kunnen betalen. Dan kom ik met zoons.
Ik zie het niet zitten om weer ons hele leven om te gooien door te gaan verhuizen.
Onze zoons zijn aan dit leven gewend. De oudste die is al aan het na denken over zijn Nederlandse toekomst. Opzich zou hij wel terug willen. Maar hij wil niet bij zijn familie weg.
Ik had al eens het voorstel gedaan dat man als tijdelijke oplossing daar gaat werken. Tot ik ander werk heb. Kinderen zien het echt niet zitten om een tijdje zonder hun vader te moeten. Man die vindt dat hij moet doen wat er gedaan moet worden. Als de kinderen het beter krijgen doordat hij daar werkt, dan doet hij dat.
Het liefste zou man terug gaan. Hij heeft geen vertrouwen in onze Nederlandse toekomst. Hij ziet het ook sober in dat hij hier ooit goed werk zal vinden om zijn gezin te kunnen onderhouden. Emotioneel is het voor hem ook zwaar dat hij niet voor zijn gezin kan zorgen. Hij wil graag ons de wereld laten zien.
Man praat wel Nederlands maar heeft er moeite mee. Met schrijven komt hij niet veder dan simpele zinnen.
Twee jaar geleden zijn wij verhuisd naar Nederland. Wij hebben deze keus gemaakt vanwege omstandigheden.
Zijn hier met een flinke buffer gekomen. Hielden er rekening mee dat het wel even kon duren voordat man werk zou vinden. Ik had werk gevonden voordat we in NL aankwamen. Nu om precies te zijn 20 maanden later zit mijn man nog steeds werkloos thuis. Hij is wel geteld 1 keer voor een gesprek uitgenodigd. Waar hij binnen 10 minuten buitenstond. Aardige domper. Dagelijks zit hij achter de computer zoekend naar werk. We hebben een map in de kast met zijn uitgeprinte sollicitatie's. De map is bijna vol.
En de buffer die is aardig minder geworden. Er is nog maar een kleine ¤1.000 van over.
Ook ik ben druk bezig om ander werk te vinden. Over 2,5 maand word mijn contract niet omgezet naar een vast contract. Ik word dus ontslagen.
Van de WW zullen we niet kunnen rondkomen. Er zal een financieel te kort ontstaan waar een oplossing voor moet komen.
Vorige week zat ik eens te kijken op de kalender. Zet altijd een kruisje bij de dag dat ik ongesteld ben geworden. Even tellen... 6 weken. Misschien komt het door de stres. Heb de afgelopen jaren wel eens vaker een maand over geslagen.
Maar toch gaan testen met een onderbuik gevoel. Positief.
Blij en bang tegelijk. Blij want het is heel welkom. Maar hoe gaan we dat doen? Hoe gaan we het ooit betalen als we het nu al amper kunnen betalen?
Op een avond toen de jongens weg waren met man aan tafel gaan zitten om het te vertellen. Hij blij! Tot we bij het financiële gedeelte kwamen.
Toen kwam het hoge woord er uit; hij had in zijn land van herkomst werk aangeboden gekregen. 40 uur en met een hoger salaris als wat hij eerst kreeg. Een salaris waar we rond van kunnen komen. Hij wou het niet vertellen omdat hij wist dat ikdaar ongelukkig was. Wat ook een mede redenen is geweest om naar Nederland te gaan.
Hij wil graag werken en voor zijn gezin zorgen. Maar het geld om daar alleen al heen te gaan is er niet. We kunnen wel 1 ticket betalen dat hij gaat. Zijn voorstel was dat hij eerst ging. Na 2 maanden zouden we de andere 3 tickets kunnen betalen. Dan kom ik met zoons.
Ik zie het niet zitten om weer ons hele leven om te gooien door te gaan verhuizen.
Onze zoons zijn aan dit leven gewend. De oudste die is al aan het na denken over zijn Nederlandse toekomst. Opzich zou hij wel terug willen. Maar hij wil niet bij zijn familie weg.
Ik had al eens het voorstel gedaan dat man als tijdelijke oplossing daar gaat werken. Tot ik ander werk heb. Kinderen zien het echt niet zitten om een tijdje zonder hun vader te moeten. Man die vindt dat hij moet doen wat er gedaan moet worden. Als de kinderen het beter krijgen doordat hij daar werkt, dan doet hij dat.
Het liefste zou man terug gaan. Hij heeft geen vertrouwen in onze Nederlandse toekomst. Hij ziet het ook sober in dat hij hier ooit goed werk zal vinden om zijn gezin te kunnen onderhouden. Emotioneel is het voor hem ook zwaar dat hij niet voor zijn gezin kan zorgen. Hij wil graag ons de wereld laten zien.
vrijdag 10 juli 2015 10:37
Klinkt alsof je 'ongeluk' vooral bij jezelf zit.
Je zoekt een thuis en laat je geluk blijkbaar erg sterk afhangen van je Amerikaanse 'pleegouders'.
Ik begrijp dat je bij je eigen ouders geen echte thuis vond (om wat voor reden dan ook) maar je zult je geluk en thuis toch echt zelf moeten creëren, en dan hangt dat niet af van waar je woont.
Ik zou voor nu mezelf even een flinke schop onder de kont geven en dealen met de omstandigheden die er zijn: economische omstandigheden en de mogelijkheid daarin verbetering te brengen.
Je gaat naar Nebraska, lijkt me niet bepaald de hel op aarde. 't Is niet dat je naar Syrië of Irak moet.
En ga daarna asap aan jezelf werken, zoek een peut, en leer je geluk bij jezelf te zoeken ipv bij anderen.
Je zoekt een thuis en laat je geluk blijkbaar erg sterk afhangen van je Amerikaanse 'pleegouders'.
Ik begrijp dat je bij je eigen ouders geen echte thuis vond (om wat voor reden dan ook) maar je zult je geluk en thuis toch echt zelf moeten creëren, en dan hangt dat niet af van waar je woont.
Ik zou voor nu mezelf even een flinke schop onder de kont geven en dealen met de omstandigheden die er zijn: economische omstandigheden en de mogelijkheid daarin verbetering te brengen.
Je gaat naar Nebraska, lijkt me niet bepaald de hel op aarde. 't Is niet dat je naar Syrië of Irak moet.
En ga daarna asap aan jezelf werken, zoek een peut, en leer je geluk bij jezelf te zoeken ipv bij anderen.
vrijdag 10 juli 2015 10:40
Ik vind financiele stabiliteit heel belangrijk dus in dit geval zou ik kiezen voor terug naar amerika. (Al is in nl wel een goed sociaal vangnet). Ik heb daarbij makkelijk praten want ik kan overal aarden zolang ik maar samen ben met man en kind.
Van jou kant lees ik eigenlikk vooral dat je al heel lang zoekende en niet volledig gelukkig bent. Hier was je niet gelukkig, in amerika ontleende je ie geluk aan de aanwezigheid van mom and dad. Nu terug hier is het het weer niet helemaal. Dus ik zou teruggaan als man daar gelukkig kan zijn en een goede baan kan krijgen en daar aan jezelf gaan werken.
Overigens hebben de kinderen nu nog geen inbreng, maar over 2 jaar is de oudste al 18. Die gaan vroeg of laat toch uitvliegen...
Van jou kant lees ik eigenlikk vooral dat je al heel lang zoekende en niet volledig gelukkig bent. Hier was je niet gelukkig, in amerika ontleende je ie geluk aan de aanwezigheid van mom and dad. Nu terug hier is het het weer niet helemaal. Dus ik zou teruggaan als man daar gelukkig kan zijn en een goede baan kan krijgen en daar aan jezelf gaan werken.
Overigens hebben de kinderen nu nog geen inbreng, maar over 2 jaar is de oudste al 18. Die gaan vroeg of laat toch uitvliegen...
vrijdag 10 juli 2015 10:43
Ik zie nu je aanvulling. Ik zou niet zomaar teruggaan. Zeker niet met het hele gezin. Wat naar om over de verwondingen van je man te lezen, maar wat knap en sterk dat hij zo goed aan zijn herstel gewerkt heeft. Ik kan mij voorstellen dat hij op een gegeven moment helemaal op is en niet kan blijven vechten en hopen hier op een baan.
vrijdag 10 juli 2015 10:53
vrijdag 10 juli 2015 10:56
Ik woon zelf al jaren in het buitenland, en dat zoeken naar een thuis ken ik wel, vooral als het wat minder gaat.....Maar dat gevoel heeft je man ook! Ik voel me altijd een beetje Heimatlos..... Maar ja, in jouw geval zou ik terug naar Amerika gaan, en vooral voor je kinderen een thuis gaan zoeken. Want vooral pubers hebben stabiliteit nodig...
vrijdag 10 juli 2015 11:08
Home is where the heart is.
Je bent hier ook niet gelukkig, en binnenkort word ook jij werkeloos. Denk je dat je zwanger een nieuwe baan vindt?
Als ik het zo lees zijn de kansen voor jullie gezin in de VS beter dan hier, en je man klinkt bijzonder doortastend en praktisch.
Als de relatie goed is zou ik onder die omstandigheden eerder teruggaan naar de VS dan dat ik mijn gezin uit elkaar zou laten vallen. Zeker met een baby op komst. As je werk hebt is het leven daar behoorlijk oké.
Hoe zie je het anders voor je, ga je hier in je eentje vier kinderen waaronder een baby opvoeden? Denk je dat je daar gelukkig van wordt?
Je bent hier ook niet gelukkig, en binnenkort word ook jij werkeloos. Denk je dat je zwanger een nieuwe baan vindt?
Als ik het zo lees zijn de kansen voor jullie gezin in de VS beter dan hier, en je man klinkt bijzonder doortastend en praktisch.
Als de relatie goed is zou ik onder die omstandigheden eerder teruggaan naar de VS dan dat ik mijn gezin uit elkaar zou laten vallen. Zeker met een baby op komst. As je werk hebt is het leven daar behoorlijk oké.
Hoe zie je het anders voor je, ga je hier in je eentje vier kinderen waaronder een baby opvoeden? Denk je dat je daar gelukkig van wordt?
vrijdag 10 juli 2015 11:10
Solliciteren doe je vandaag de dag niet meer vanachter je pc, je moet er op uit trekken, netwerken, jezelf laten zien. Het lijkt me echt stug dat er na bijna 2 jaar niets voorbij is gekomen waarbij man aan de slag kon. Hij had vanalles kunnen aanpakken om in ieder geval voor inkomen te zorgen. Maar als je echt wacht tot het allerlaatste moment, zelfs tot je nog maar 1000,- op je bank hebt staan, dan laat je het er wel op aan komen.
Teruggaan voor je man lijkt nu misschien wel het beste, maar wat als het bedrijf hem daar na 4 maanden op straat zet? Je blijft achter met niks, je hebt niet eens geld om een ticket te kopen. Ik zou je man hier een schop onder zijn kont verkopen en zorgen dat hij als de bliksem aan het werk gaat, in Nederland. Het zelfde geld voor jou. Je staart je nu blind op wat daar ooit was in Amerika. Dat wil niet zeggen dat het er ook weer zo gaat worden. Je zult je eigen leven moeten creëren, je eigen geluk. Het proeft voor mij een beetje alsof jullie hier allebeide gelaten op de bank zitten te wachten op betere kansen..... Die kansen komen niet zo maar voorbij, die moet je opzoeken.
En de baby.....als je nu niet eens geld hebt om 5 monden te voeden, hoe zie je dat dan voor je met nummer 6 erbij?
Teruggaan voor je man lijkt nu misschien wel het beste, maar wat als het bedrijf hem daar na 4 maanden op straat zet? Je blijft achter met niks, je hebt niet eens geld om een ticket te kopen. Ik zou je man hier een schop onder zijn kont verkopen en zorgen dat hij als de bliksem aan het werk gaat, in Nederland. Het zelfde geld voor jou. Je staart je nu blind op wat daar ooit was in Amerika. Dat wil niet zeggen dat het er ook weer zo gaat worden. Je zult je eigen leven moeten creëren, je eigen geluk. Het proeft voor mij een beetje alsof jullie hier allebeide gelaten op de bank zitten te wachten op betere kansen..... Die kansen komen niet zo maar voorbij, die moet je opzoeken.
En de baby.....als je nu niet eens geld hebt om 5 monden te voeden, hoe zie je dat dan voor je met nummer 6 erbij?
vrijdag 10 juli 2015 11:19
Toen kwam het hoge woord er uit; hij had in zijn land van herkomst werk aangeboden gekregen. 40 uur en met een hoger salaris als wat hij eerst kreeg.
Ik vraag me wel af hoe het kan dat een Amerikaans bedrijf zn 20 maanden later alsnog een baan aanbied aan iemand die met zijn hele gezin aan de andere kant van de oceaan zit, waar ze ook gewoon iemand uit de omgeving hadden kunnen aannemen.... Heeft jou man dusdanige kennis of skills dat hij zo uniek is dat ze hem speciaal willen hebben? En zoja, had hij met deze kennis en skills dan niet gewoon werk in NL kunnen vinden?
Ik vraag me wel af hoe het kan dat een Amerikaans bedrijf zn 20 maanden later alsnog een baan aanbied aan iemand die met zijn hele gezin aan de andere kant van de oceaan zit, waar ze ook gewoon iemand uit de omgeving hadden kunnen aannemen.... Heeft jou man dusdanige kennis of skills dat hij zo uniek is dat ze hem speciaal willen hebben? En zoja, had hij met deze kennis en skills dan niet gewoon werk in NL kunnen vinden?
vrijdag 10 juli 2015 11:23
quote:Boarn schreef op 10 juli 2015 @ 11:19:
Toen kwam het hoge woord er uit; hij had in zijn land van herkomst werk aangeboden gekregen. 40 uur en met een hoger salaris als wat hij eerst kreeg.
Ik vraag me wel af hoe het kan dat een Amerikaans bedrijf zn 20 maanden later alsnog een baan aanbied aan iemand die met zijn hele gezin aan de andere kant van de oceaan zit, waar ze ook gewoon iemand uit de omgeving hadden kunnen aannemen.... Heeft jou man dusdanige kennis of skills dat hij zo uniek is dat ze hem speciaal willen hebben? En zoja, had hij met deze kennis en skills dan niet gewoon werk in NL kunnen vinden?
Waarom niet?
Solliciteren via internet kan wel degelijk effectief zijn, zeker als er je aan de andere kant van de oceaan geen taalachterstand hebt en hier wel. Of een netwerk.
Wat een hoop wantrouwen en wijzende vingertjes komen er uit jouw toetsenbord op basis van de zeer sumiere info die je hebt.
Toen kwam het hoge woord er uit; hij had in zijn land van herkomst werk aangeboden gekregen. 40 uur en met een hoger salaris als wat hij eerst kreeg.
Ik vraag me wel af hoe het kan dat een Amerikaans bedrijf zn 20 maanden later alsnog een baan aanbied aan iemand die met zijn hele gezin aan de andere kant van de oceaan zit, waar ze ook gewoon iemand uit de omgeving hadden kunnen aannemen.... Heeft jou man dusdanige kennis of skills dat hij zo uniek is dat ze hem speciaal willen hebben? En zoja, had hij met deze kennis en skills dan niet gewoon werk in NL kunnen vinden?
Waarom niet?
Solliciteren via internet kan wel degelijk effectief zijn, zeker als er je aan de andere kant van de oceaan geen taalachterstand hebt en hier wel. Of een netwerk.
Wat een hoop wantrouwen en wijzende vingertjes komen er uit jouw toetsenbord op basis van de zeer sumiere info die je hebt.
vrijdag 10 juli 2015 11:39
vrijdag 10 juli 2015 11:47
Wij wonen in een huur appartement via een.... hoe leg ik dat uit. Huisbaas zeg maar. Niet een woningstichting maar een paar mensen die een aantal appartementen hebben die ze door verhuren.
We staan hier wel ingeschreven voor een huurwoning. Maar gezien de wachttijden voor huizen in A'dam zal het nog wel even duren.
De oudste hij scoorde voor alle alle vakken behalve Nederlands en Duits op havo niveau. Met inzet voor zijn goede vakken had hij zelfs nog wel hoger gekunt. Maar nederlands was wel echt een struikelblok. Werd hij op basis/kader geschat vanwefe zijn nederlands. Hij heeft dat gedaan. Alle leraren zeiden al hij hoort hier niet op dit niveau. Wiskunde lachend met 2 vingers in zijn neus zonder te leren haalde hij nooit onder een 8! Laatste jaar had hij een wiskunde leraar die de regel had dat alz er iemand een 9,5 of hoger scoorde dat hij trakteerde. En mochten er 2 10en gescoord worden dan kregen ze taart! Zoon samen met een andere wiskundegenie leren! Ze hadden maar 1 doel: die leraar gaat dit jaar op taart trakteren! En binnen 2 maanden was het raak! Hij heeft dat jaar zelfs 2 keer moeten trakteren op taart. Dat er na een toets op snoepjes word getrakteerd is bij hun nu bijna standaart. En een vechter eerste klas! Hij zat echt uren op Nederlands en duits te leren. Gewoon ouderwets stampen. Elke keer flikte hij het weer een voldoende te halen. Meeste zouden zeggen maar een 5,7. Nou wij waren apentrots. Hij heeft maar 2 keer een onvoldoende gehaald.
Hij heeft zelfs het examen nederlands met een 6 gehaald! De wiskunde leraar kwam persoonlijk met gebak langs. Hij had een 9,2(!!!) Voor wiskunde op zijn examen.
Hij heeft een capiciteiten test gedaan voor het MBO. Want de opleiding die hij wou is er niet op niveau 2. Dus hoopte hij te mogen door te stromen naar niveau 3. En het is hem potverdorrie ook nog gelukt! Nederlands was wel op het randje. Maar ze zeiden al met begeleiding en leren komt dat wel goed. Wederom voor rekenen kreeg hij weer te horen dat hij veel hoger kon.
echt trots!!!
de zoon van 10. Die heeft wel periodes dat hij veel over U.S.A. praat. Hij weigerd mij ook mama te noemen. Ik ben mom voor hem. Ook als we ergens komen en dat herindert hem aan iets dan zegt hij dat. We gingen laatst naar een overdekt winkelcentrum. Hij dat dat is zo als in de V.S. echt gigantisch! Nou is dit alles was zijn eerste opmerking? Bij de mac moet hij er nog steeds aan wennen dat zijn favoriete hamburger er niet is.
Hij heeft ook de meeste moeite met de taal van de kinderen. Hij wil thuis graag amerikaans praten. Vertel hem keer op keer dat we thuis nederlands praten zodat ze beter nederlands leren te praten. Als hij een verhaal wil vertellen dan moet hij nog te veel nadenken over hoe hij het moet zeggen. In zijn enthousiastme vergeet hij dat. Leverd soms ook wel comische dingen op dat hij opeens amerikaanse woorden in een zin heeft.
Ze kregen een gastspreker op school. De beste man hete Cock. Opzich een hele normale naam. Nou dat vo d hij dus niet. Hij moest de klas uit. Heeft de halve middag op de gang gezeten. Ik haalde hem op hij was gewoon rood van zijn lach inhouden. Later heeft hij even uitgebreid aan zijn klasgenootjes vertelt wat er zo grappig was.
Op school leren ze engels. Wat hij uiteraad als kan. Ze hebben echt hele simpele dingen. Wat meneer natuurlijk te simpel is. De lerares praat tijdems engelse les ook engels. Hij voelt zich dan helemaal als een vis in het water. In tegenstelling tot de rest kan hij volledige antwoorden in het engels geven. De lerares corriceerd hem dan, we praten hier engels geen amerikaans.
Laatst versprak de lerares zich. Hij zegt dat het flut is en geeft het juiste antwoord. Hele discussie die 2. In het amerikaans win je echt geem discussie van hem! Werd zijn vader gebeld. Hij zat met de leraar bij de directeur. Moest ik uiteindelijk komen omdat mijn man die discussie gewoon voortzette. De lerares dacht slim te wezen door te zeggen we praten nederlands, nou nee het gaat over engels dus kunnen we dat net zo goed in het engels doen vond zoon. Zijn vader kwam er dus bij en die vond in het engels ook wel makkelijk. Ik heb ze uiteindelijk opgehaald. Uiteindelijk kreeg zoon van zelfs de directeur gelijk.maar hij mocht niet meer tegen de leraar in gaan. Hij wilde alleen horen dat hij gelijk had.
In de auto nog naar praten hij snapte niet waarom dat niet mocht. Mom doet het toch ook altijd! Ons verbeteren als we het niet juist zeggen, ja dat mag alleen in het nederlands.
Zodra hij een leraar in het nederlands kan verbeteren mag hij dat van mij doen.
De jongste vindt alles prima. Zolang hij maar op zijn fiets kan rond fietsen. Die trapt zijn voetjes onder zijn lijf weg. Door weer en wind gaat hij rondjes op zijn fiets fietsen! Mama moet je een boodschap doen? Mag ik mee!? Gaan we dan op de fiets. Daar krijg je een discussie mee als je even snel in de auto wil. Iets wat we nu dus minder doen, nu fietsen we veel. Gaan vaker naar de lidl. Iets wat hij alleen maar prachtig vindt! Lidl is veder fietsen en we fietsen nu vaker! En dan mag hij ook nog eens edn paar boodschapjes in zijn mand. Leuk dat hij het vind.
Mijn man doet echt heel hard zijn best de taal te leren. Zit wel vooruitgang in alleen de laatste 2 jaar echt heel langzaam. Vooral de verleden tijd, meervoud. Waarom hebben we meerdere fietsen maar geen autoen? Schrijven gaat moeizaam. Als hij 1 spellingsregel snapt en kent dan gaat het goed tot we bij de uitzonderingen komen.
Heb hem ook het verzoek gedaan of hij mij in het amerikaans wil whatsappen. Anders dan snap ik er echt helemaal niets van!
Hij had mij een keer een app gestuurt;
Licht kast.
Uiteindelijke vertaling het ligt op de kast.
Hij zou iets klaar leggen wat hij dus op de kast gelegd had.
De,het,een snapt hij helemaal niet! Hij zegt altijd jullie hadden zoiets als in het duits moeten bedenken! Vrouwelijk,mannelijk en geen geslacht. Maar niet de het een.
Hij kwam laatst met een mooie verklaring. Ja een is ook 1. Nee dat is èèn lieverd. Is hetzelfde, oke hetzelfde maar dan anders. Maar als je 1 van iets hebt noem je het een.
Oke. Maar zo werkt het niet.
Spreekwoorden zijn nog leuker om uit te leggen.
We staan hier wel ingeschreven voor een huurwoning. Maar gezien de wachttijden voor huizen in A'dam zal het nog wel even duren.
De oudste hij scoorde voor alle alle vakken behalve Nederlands en Duits op havo niveau. Met inzet voor zijn goede vakken had hij zelfs nog wel hoger gekunt. Maar nederlands was wel echt een struikelblok. Werd hij op basis/kader geschat vanwefe zijn nederlands. Hij heeft dat gedaan. Alle leraren zeiden al hij hoort hier niet op dit niveau. Wiskunde lachend met 2 vingers in zijn neus zonder te leren haalde hij nooit onder een 8! Laatste jaar had hij een wiskunde leraar die de regel had dat alz er iemand een 9,5 of hoger scoorde dat hij trakteerde. En mochten er 2 10en gescoord worden dan kregen ze taart! Zoon samen met een andere wiskundegenie leren! Ze hadden maar 1 doel: die leraar gaat dit jaar op taart trakteren! En binnen 2 maanden was het raak! Hij heeft dat jaar zelfs 2 keer moeten trakteren op taart. Dat er na een toets op snoepjes word getrakteerd is bij hun nu bijna standaart. En een vechter eerste klas! Hij zat echt uren op Nederlands en duits te leren. Gewoon ouderwets stampen. Elke keer flikte hij het weer een voldoende te halen. Meeste zouden zeggen maar een 5,7. Nou wij waren apentrots. Hij heeft maar 2 keer een onvoldoende gehaald.
Hij heeft zelfs het examen nederlands met een 6 gehaald! De wiskunde leraar kwam persoonlijk met gebak langs. Hij had een 9,2(!!!) Voor wiskunde op zijn examen.
Hij heeft een capiciteiten test gedaan voor het MBO. Want de opleiding die hij wou is er niet op niveau 2. Dus hoopte hij te mogen door te stromen naar niveau 3. En het is hem potverdorrie ook nog gelukt! Nederlands was wel op het randje. Maar ze zeiden al met begeleiding en leren komt dat wel goed. Wederom voor rekenen kreeg hij weer te horen dat hij veel hoger kon.
echt trots!!!
de zoon van 10. Die heeft wel periodes dat hij veel over U.S.A. praat. Hij weigerd mij ook mama te noemen. Ik ben mom voor hem. Ook als we ergens komen en dat herindert hem aan iets dan zegt hij dat. We gingen laatst naar een overdekt winkelcentrum. Hij dat dat is zo als in de V.S. echt gigantisch! Nou is dit alles was zijn eerste opmerking? Bij de mac moet hij er nog steeds aan wennen dat zijn favoriete hamburger er niet is.
Hij heeft ook de meeste moeite met de taal van de kinderen. Hij wil thuis graag amerikaans praten. Vertel hem keer op keer dat we thuis nederlands praten zodat ze beter nederlands leren te praten. Als hij een verhaal wil vertellen dan moet hij nog te veel nadenken over hoe hij het moet zeggen. In zijn enthousiastme vergeet hij dat. Leverd soms ook wel comische dingen op dat hij opeens amerikaanse woorden in een zin heeft.
Ze kregen een gastspreker op school. De beste man hete Cock. Opzich een hele normale naam. Nou dat vo d hij dus niet. Hij moest de klas uit. Heeft de halve middag op de gang gezeten. Ik haalde hem op hij was gewoon rood van zijn lach inhouden. Later heeft hij even uitgebreid aan zijn klasgenootjes vertelt wat er zo grappig was.
Op school leren ze engels. Wat hij uiteraad als kan. Ze hebben echt hele simpele dingen. Wat meneer natuurlijk te simpel is. De lerares praat tijdems engelse les ook engels. Hij voelt zich dan helemaal als een vis in het water. In tegenstelling tot de rest kan hij volledige antwoorden in het engels geven. De lerares corriceerd hem dan, we praten hier engels geen amerikaans.
Laatst versprak de lerares zich. Hij zegt dat het flut is en geeft het juiste antwoord. Hele discussie die 2. In het amerikaans win je echt geem discussie van hem! Werd zijn vader gebeld. Hij zat met de leraar bij de directeur. Moest ik uiteindelijk komen omdat mijn man die discussie gewoon voortzette. De lerares dacht slim te wezen door te zeggen we praten nederlands, nou nee het gaat over engels dus kunnen we dat net zo goed in het engels doen vond zoon. Zijn vader kwam er dus bij en die vond in het engels ook wel makkelijk. Ik heb ze uiteindelijk opgehaald. Uiteindelijk kreeg zoon van zelfs de directeur gelijk.maar hij mocht niet meer tegen de leraar in gaan. Hij wilde alleen horen dat hij gelijk had.
In de auto nog naar praten hij snapte niet waarom dat niet mocht. Mom doet het toch ook altijd! Ons verbeteren als we het niet juist zeggen, ja dat mag alleen in het nederlands.
Zodra hij een leraar in het nederlands kan verbeteren mag hij dat van mij doen.
De jongste vindt alles prima. Zolang hij maar op zijn fiets kan rond fietsen. Die trapt zijn voetjes onder zijn lijf weg. Door weer en wind gaat hij rondjes op zijn fiets fietsen! Mama moet je een boodschap doen? Mag ik mee!? Gaan we dan op de fiets. Daar krijg je een discussie mee als je even snel in de auto wil. Iets wat we nu dus minder doen, nu fietsen we veel. Gaan vaker naar de lidl. Iets wat hij alleen maar prachtig vindt! Lidl is veder fietsen en we fietsen nu vaker! En dan mag hij ook nog eens edn paar boodschapjes in zijn mand. Leuk dat hij het vind.
Mijn man doet echt heel hard zijn best de taal te leren. Zit wel vooruitgang in alleen de laatste 2 jaar echt heel langzaam. Vooral de verleden tijd, meervoud. Waarom hebben we meerdere fietsen maar geen autoen? Schrijven gaat moeizaam. Als hij 1 spellingsregel snapt en kent dan gaat het goed tot we bij de uitzonderingen komen.
Heb hem ook het verzoek gedaan of hij mij in het amerikaans wil whatsappen. Anders dan snap ik er echt helemaal niets van!
Hij had mij een keer een app gestuurt;
Licht kast.
Uiteindelijke vertaling het ligt op de kast.
Hij zou iets klaar leggen wat hij dus op de kast gelegd had.
De,het,een snapt hij helemaal niet! Hij zegt altijd jullie hadden zoiets als in het duits moeten bedenken! Vrouwelijk,mannelijk en geen geslacht. Maar niet de het een.
Hij kwam laatst met een mooie verklaring. Ja een is ook 1. Nee dat is èèn lieverd. Is hetzelfde, oke hetzelfde maar dan anders. Maar als je 1 van iets hebt noem je het een.
Oke. Maar zo werkt het niet.
Spreekwoorden zijn nog leuker om uit te leggen.
vrijdag 10 juli 2015 11:58
quote:Boarn schreef op 10 juli 2015 @ 11:19:
Toen kwam het hoge woord er uit; hij had in zijn land van herkomst werk aangeboden gekregen. 40 uur en met een hoger salaris als wat hij eerst kreeg.
Ik vraag me wel af hoe het kan dat een Amerikaans bedrijf zn 20 maanden later alsnog een baan aanbied aan iemand die met zijn hele gezin aan de andere kant van de oceaan zit, waar ze ook gewoon iemand uit de omgeving hadden kunnen aannemen.... Heeft jou man dusdanige kennis of skills dat hij zo uniek is dat ze hem speciaal willen hebben? En zoja, had hij met deze kennis en skills dan niet gewoon werk in NL kunnen vinden?De locatie manager van dat bedrijf is een kennis van een vriend van ons. Is nog veel contact met die vriend. Man kwam toen via die vriend ook bij dat bedrijf. Die kennis van de vriend kwam bij de vriend om te vragen of zijn vriend nog werk zocht.
Toen kwam het hoge woord er uit; hij had in zijn land van herkomst werk aangeboden gekregen. 40 uur en met een hoger salaris als wat hij eerst kreeg.
Ik vraag me wel af hoe het kan dat een Amerikaans bedrijf zn 20 maanden later alsnog een baan aanbied aan iemand die met zijn hele gezin aan de andere kant van de oceaan zit, waar ze ook gewoon iemand uit de omgeving hadden kunnen aannemen.... Heeft jou man dusdanige kennis of skills dat hij zo uniek is dat ze hem speciaal willen hebben? En zoja, had hij met deze kennis en skills dan niet gewoon werk in NL kunnen vinden?De locatie manager van dat bedrijf is een kennis van een vriend van ons. Is nog veel contact met die vriend. Man kwam toen via die vriend ook bij dat bedrijf. Die kennis van de vriend kwam bij de vriend om te vragen of zijn vriend nog werk zocht.
vrijdag 10 juli 2015 12:02
vrijdag 10 juli 2015 12:10
Ik zou terug gaan. De taal word 'm niet zo te lezen anders zou hij na 2 jaar heus wel begrijpelijk kunnen schrijven.
Het excuus van je kinderen vind ik ongegrond. Helemaal gewend? Ze zijn het grootste deel van hun leven ergens anders geweest en zullen daar meer gewend zijn dan hier. Die reden vind ik dus onzinnig.
Blijft alleen jezelf over. En wat jij wil kun je niet van anderen af laten hangen daar moet je zelf voor zorgen. En dat kan overal.
Gewoon terug en laat je man lekker werken.
Het excuus van je kinderen vind ik ongegrond. Helemaal gewend? Ze zijn het grootste deel van hun leven ergens anders geweest en zullen daar meer gewend zijn dan hier. Die reden vind ik dus onzinnig.
Blijft alleen jezelf over. En wat jij wil kun je niet van anderen af laten hangen daar moet je zelf voor zorgen. En dat kan overal.
Gewoon terug en laat je man lekker werken.
