Thuis
alle pijlers
Zieke kat
dinsdag 6 januari 2015 14:48
Ik kom zojuist terug van de dierenarts. Mijn kat blijkt een blaastumor te hebben. 
Hij is mijn kleine maatje, altijd om me heen, voor mijn voeten, op mijn toetsenbord, of op mijn schouder. En nu ga ik moeten proberen hem een paar prachtige laatste weken te geven, want langer zal het waarschijnlijk niet worden. Ik ben in tranen, en mijn katje loopt vrolijk rond.
Opereren is helaas geen optie. Niet alleen omdat de tumor slecht te opereren valt, maar ook omdat hij een oude kat met nierfalen is. De tumor kwam aan het licht bij een echo in verband met bloed in de urine en verder verslechterde nierwaarden. De hoop was dat dit door een nierbekkenontsteking kwam, waardoor met antibiotica de nierwaarden weer wat zouden kunnen verbeteren en hij weer wat minder misselijk zou worden. Maar het is dus kennelijk een tumor, de arts die de echo deed vermoedde op basis van het plaatje dat hij kwaadaardig was.
Bij een operatie is de kans groot, dat de tumor niet volledig kan worden verwijderd. Of dat mijn katje niet uit de narcose komt. Of dat zijn nieren er verder van achteruit gaan. En op zijn leeftijd zou het herstel van de operatie lang en moeizaam zijn. Volgens de dierenarts wilde ze me optie niet onthouden, maar zou ik mijn katje er absoluut een slechte dienst mee bewijzen.
Ik hoopte het hier wat van me af te kunnen schrijven. En misschien wat tips te krijgen om mijn makkertje de mooist mogelijk laatste weken te gunnen die ik hem maar geven kan. Herkenbaarheid kan me even niet zoveel schelen.
Ellie
Hij is mijn kleine maatje, altijd om me heen, voor mijn voeten, op mijn toetsenbord, of op mijn schouder. En nu ga ik moeten proberen hem een paar prachtige laatste weken te geven, want langer zal het waarschijnlijk niet worden. Ik ben in tranen, en mijn katje loopt vrolijk rond.
Opereren is helaas geen optie. Niet alleen omdat de tumor slecht te opereren valt, maar ook omdat hij een oude kat met nierfalen is. De tumor kwam aan het licht bij een echo in verband met bloed in de urine en verder verslechterde nierwaarden. De hoop was dat dit door een nierbekkenontsteking kwam, waardoor met antibiotica de nierwaarden weer wat zouden kunnen verbeteren en hij weer wat minder misselijk zou worden. Maar het is dus kennelijk een tumor, de arts die de echo deed vermoedde op basis van het plaatje dat hij kwaadaardig was.
Bij een operatie is de kans groot, dat de tumor niet volledig kan worden verwijderd. Of dat mijn katje niet uit de narcose komt. Of dat zijn nieren er verder van achteruit gaan. En op zijn leeftijd zou het herstel van de operatie lang en moeizaam zijn. Volgens de dierenarts wilde ze me optie niet onthouden, maar zou ik mijn katje er absoluut een slechte dienst mee bewijzen.
Ik hoopte het hier wat van me af te kunnen schrijven. En misschien wat tips te krijgen om mijn makkertje de mooist mogelijk laatste weken te gunnen die ik hem maar geven kan. Herkenbaarheid kan me even niet zoveel schelen.
Ellie
dinsdag 13 januari 2015 20:38
Fijn dat gesprek met de dierenarts. Het geeft jou nu iets meer duidelijkheid en rust denk ik.
Wat een mooie foto's.
En uiteindelijk merk je het wel in gedrag wanneer het echt niet meer gaat met die lieve Gup. Jij kent hem het beste.
Geniet lekker van elkaar en zo te zien wordt hij goed verwend.
Wat een mooie foto's.
En uiteindelijk merk je het wel in gedrag wanneer het echt niet meer gaat met die lieve Gup. Jij kent hem het beste.
Geniet lekker van elkaar en zo te zien wordt hij goed verwend.
Never give up hope.
woensdag 14 januari 2015 15:00
Fijn dat de dierenarts en jij zo duidelijk tegen elkaar zijn Ellie, dat maakt de situatie in ieder geval niet moeilijker dan hij als is.
Vertrouw op je gevoel als het om Gup gaat, zoals Suziiiie ook al zei "niemand kent Gup beter dan jij" en als het tijd is dan weet je dat echt wel en dan zal Gup dat ook wel aangeven.
Geniet nog heel veel van je beide poezevriendjes en houdt ons op de hoogte!
Vertrouw op je gevoel als het om Gup gaat, zoals Suziiiie ook al zei "niemand kent Gup beter dan jij" en als het tijd is dan weet je dat echt wel en dan zal Gup dat ook wel aangeven.
Geniet nog heel veel van je beide poezevriendjes en houdt ons op de hoogte!
It's hip(ster) to be square!
zaterdag 17 januari 2015 08:46
Gup doet het nog altijd prima. Het concept 'verwennen' bevalt hem uitstekend. Inmiddels is hij ook echt iets aangekomen, wat goed is want toen het in de kerstvakantie slecht ging was hij afgevallen. Bovendien is het natuurlijk goed dat hij met smaak eet, dat is toch ook deel van een gelukkig kattenleven. Ook vindt hij het gang-verkennen erg leuk. En ik vind het schattig en extreem onhandig dat hij nu dus mee de deur uit wil lopen als ik naar mijn werk wil :p.
Zijn kattenbakgedrag is nog onveranderd, dus ook dat is positief. Hij kan nog uren achter elkaar op mijn schouders blijven zitten, dus daarmee weet ik heel zeker dat hij niet telkens opnieuw naar de bak hoeft te rennen.
So far, so good dus.
Wel zit er ineens een klein bultje op zijn oor. Daar ga ik de dierenarts vandaag maar even over bellen. Zolang hij er geen last van heeft, lijkt het me verder niet echt belangrijk natuurlijk. Maar toch maar even advies inwinnen.
Nogmaals dank voor alle lieve wensen en adviezen!
Zijn kattenbakgedrag is nog onveranderd, dus ook dat is positief. Hij kan nog uren achter elkaar op mijn schouders blijven zitten, dus daarmee weet ik heel zeker dat hij niet telkens opnieuw naar de bak hoeft te rennen.
So far, so good dus.
Wel zit er ineens een klein bultje op zijn oor. Daar ga ik de dierenarts vandaag maar even over bellen. Zolang hij er geen last van heeft, lijkt het me verder niet echt belangrijk natuurlijk. Maar toch maar even advies inwinnen.
Nogmaals dank voor alle lieve wensen en adviezen!
zaterdag 17 januari 2015 12:30
woensdag 21 januari 2015 08:51
maandag 26 januari 2015 18:47
quote:tippex schreef op 26 januari 2015 @ 11:23:
Zomaar een berichtje, ik duim dat het goed gaat met Gup.
Wat lief!
Het gaat helaas niet goed met Gup. Morgen komt de dierenarts, en naar alle waarschijnlijkheid zal ze hem dan in laten slapen.
Hij lijkt zich nog altijd redelijk te voelen. Iets meer slapen dan normaal, maar nog altijd ultieme inspecteur van onze kasten. Blijft nog altijd op mijn schouders zitten terwijl ik het huis doorloop of achter de computer zit. En zonet lag hij in een prachtige knoop met mijn andere kat; ze waren elkaar spinnend aan het wassen.
Maar hij is vocht gaan vasthouden, en dus is het mis. Het kunnen zijn nieren zijn, of die blaastumor, misschien wel zijn hart, maar het doet er niet meer toe. Vanwege zijn nierfalen moet ik hem vochtinfusen geven, en als hij dat vocht vervolgens niet meer kwijt kan gaat het mis. En dat moment kan hij beter niet meer meemaken
. Het is tijd, ben ik bang.
Ik heb zalm voor hem gehaald, en tonijn, en biefstuk. Morgenochtend mag hij alles, alles eten wat hij wil. Vanavond nog niet, want dan zou hij zich vannacht misschien alweer slechter gaan voelen en dat moet natuurlijk niet.
Hij heeft een paar mooie laatste weken gehad, zoals ik hoopte. Het gangverkennen beviel hem uitstekend: hij is drie trappen omhoog geweest. Al die voersmaken kon hij ook duidelijk waarderen. En knuffels, zo enorm veel knuffels . Hij heeft ook, op de valreep, nog ontdenkt hoe hij het aanrecht op kan komen. En die vaardigheid heeft hij nog even goed laten zien.
Ik heb honderden en honderden foto's, zal er straks ook wel eentje onder deze post plakken. En nu is het afscheid nemen, huilen, en knuffelen. Ik zal hem zo verschrikkelijk missen!
Zomaar een berichtje, ik duim dat het goed gaat met Gup.
Wat lief!
Het gaat helaas niet goed met Gup. Morgen komt de dierenarts, en naar alle waarschijnlijkheid zal ze hem dan in laten slapen.
Hij lijkt zich nog altijd redelijk te voelen. Iets meer slapen dan normaal, maar nog altijd ultieme inspecteur van onze kasten. Blijft nog altijd op mijn schouders zitten terwijl ik het huis doorloop of achter de computer zit. En zonet lag hij in een prachtige knoop met mijn andere kat; ze waren elkaar spinnend aan het wassen.
Maar hij is vocht gaan vasthouden, en dus is het mis. Het kunnen zijn nieren zijn, of die blaastumor, misschien wel zijn hart, maar het doet er niet meer toe. Vanwege zijn nierfalen moet ik hem vochtinfusen geven, en als hij dat vocht vervolgens niet meer kwijt kan gaat het mis. En dat moment kan hij beter niet meer meemaken
. Het is tijd, ben ik bang.Ik heb zalm voor hem gehaald, en tonijn, en biefstuk. Morgenochtend mag hij alles, alles eten wat hij wil. Vanavond nog niet, want dan zou hij zich vannacht misschien alweer slechter gaan voelen en dat moet natuurlijk niet.
Hij heeft een paar mooie laatste weken gehad, zoals ik hoopte. Het gangverkennen beviel hem uitstekend: hij is drie trappen omhoog geweest. Al die voersmaken kon hij ook duidelijk waarderen. En knuffels, zo enorm veel knuffels . Hij heeft ook, op de valreep, nog ontdenkt hoe hij het aanrecht op kan komen. En die vaardigheid heeft hij nog even goed laten zien.
Ik heb honderden en honderden foto's, zal er straks ook wel eentje onder deze post plakken. En nu is het afscheid nemen, huilen, en knuffelen. Ik zal hem zo verschrikkelijk missen!
maandag 26 januari 2015 19:42
Ellie
Wat verdrietig dat het tijd is voor Gup maar fijn dat je nog zo'n geweldige tijd met hem hebt gehad en dat hij nog zo heeft genoten. Verwennen en knuffelen en zorgen dat zijn overgang zo zacht mogelijk is, is alles dat je nog voor hem kunt doen.
Ik zal morgen denken aan jou en aan Gup!
P.S. je bent een geweldige 'poezemama'
Wat verdrietig dat het tijd is voor Gup maar fijn dat je nog zo'n geweldige tijd met hem hebt gehad en dat hij nog zo heeft genoten. Verwennen en knuffelen en zorgen dat zijn overgang zo zacht mogelijk is, is alles dat je nog voor hem kunt doen.
Ik zal morgen denken aan jou en aan Gup!
P.S. je bent een geweldige 'poezemama'
It's hip(ster) to be square!
maandag 26 januari 2015 20:13
quote:hipstercat schreef op 26 januari 2015 @ 19:42:
Ellie
Wat verdrietig dat het tijd is voor Gup maar fijn dat je nog zo'n geweldige tijd met hem hebt gehad en dat hij nog zo heeft genoten. Verwennen en knuffelen en zorgen dat zijn overgang zo zacht mogelijk is, is alles dat je nog voor hem kunt doen.
Ik zal morgen denken aan jou en aan Gup!
P.S. je bent een geweldige 'poezemama' quote:KiaOraHoi schreef op 26 januari 2015 @ 19:44:
arme jullie! Sterkte vandaag en morgen.
Dank jullie wel.
Ik blijf zo twijfelen over alles. Ik had mijn Gupje nog zoveel leuke dingen gegund!
En ik vind het zo naar dat ik niet met hem kan praten, dat hij zelf niet kan zeggen wat hem het beste lijkt.
Tegen hem praten lukt natuurlijk prima. En hij babbelt ook wel terug. Maar waar we uitstekend kunnen onderhandelen over het hoe en wanneer van schouderzitten, gaat dat hierbij toch minder goed.
Ik heb vandaag geen foto's meer gemaakt. Daar had ik de afgelopen weken tijd voor. Nu is het knuffeltijd. Hier dus een foto van zijn gangverkennen een paar dagen geleden, toen hij nog goed in zijn vel leek te zitten:
Ellie
Wat verdrietig dat het tijd is voor Gup maar fijn dat je nog zo'n geweldige tijd met hem hebt gehad en dat hij nog zo heeft genoten. Verwennen en knuffelen en zorgen dat zijn overgang zo zacht mogelijk is, is alles dat je nog voor hem kunt doen.
Ik zal morgen denken aan jou en aan Gup!
P.S. je bent een geweldige 'poezemama' quote:KiaOraHoi schreef op 26 januari 2015 @ 19:44:
arme jullie! Sterkte vandaag en morgen.
Dank jullie wel.
Ik blijf zo twijfelen over alles. Ik had mijn Gupje nog zoveel leuke dingen gegund!
En ik vind het zo naar dat ik niet met hem kan praten, dat hij zelf niet kan zeggen wat hem het beste lijkt.
Tegen hem praten lukt natuurlijk prima. En hij babbelt ook wel terug. Maar waar we uitstekend kunnen onderhandelen over het hoe en wanneer van schouderzitten, gaat dat hierbij toch minder goed.
Ik heb vandaag geen foto's meer gemaakt. Daar had ik de afgelopen weken tijd voor. Nu is het knuffeltijd. Hier dus een foto van zijn gangverkennen een paar dagen geleden, toen hij nog goed in zijn vel leek te zitten:
maandag 26 januari 2015 22:58
Lieve Ellie, het spijt me dat zijn tijd gekomen is. Maar wat een prachtig leven was het bij jou, je vriend en de andere kat. Je zorgt uitstekend voor hem, Gup kan zich geen betere bazinnetje wensen. En al die knuffels, alle aandacht en heerlijk voer doen hem zo goed. Helaas werkt zijn lijfje niet mee. Wat zou het ideaal zijn als Gup met je kon praten. Ik weet zeker dat hij je dan zou bedanken voor alle goede en lieve zorgen. Fijn dat je zoveel foto's van hem hebt. Prettig dat de dierenarts bij jullie komt, zodat hij in zijn eigen, vertrouwde omgeving is.
Alle sterkte, ik denk aan jou en Gup !
Alle sterkte, ik denk aan jou en Gup !
Liever niet mijn berichten quoten, het is slechts mijn mening/ervaring.
dinsdag 27 januari 2015 13:10
Ik heb mijn Gupje laten gaan. Het was tijd.
De dierenarts kwam aan huis langs, en het advies was helder: laten gaan was het enige dat ik nog voor mijn Gupje kon doen.
Zonder infuus zou hij zich morgen ellendig voelen. En met infuus ook. Dan houdt het onherroepelijk op.
Hij kreeg het slaapprikje op bed, vond het niet leuk. Hij probeerde nog van het bed te springen, maar toen dat niet meer lukte heb ik hem er zelf maar afgetild en in mijn armen genomen. Toen was hij nog wakker, zijn oortjes bewogen nog. En daarna viel hij in slaap.
Het echt, definitieve prikje heeft hij niet meer gevoeld. Eigenlijk was hij er al niet meer.
Nu ligt hij in zijn favoriete doos, en zal ik hem begraven. Als gedenkteken, krijgt hij een amandelboom. Gup vond amandelen geweldig om mee te spelen en af te likken. En een boom leeft, dat is goed.
Net toen de dierenarts aankwam, wist Gup mijn laptop uit te zetten. Meestal zette hij hem juist aan, als verwarming, maar nu zette hij hem uit. Als hij kon meebeslissen, moet ik dat maar als beslissing zien. En als hij niet kon meedenken, dan was de dierenarts in elk geval glashelder. Er lagen geen mooie dagen meer voor Gup in het verschiet.
Bah wat voelt dit naar! Zo lang heeft hij zich overal doorheen geknokt. Ik was degene die hem assisteerde bij het knokken en genieten. En nu ligt hij daar in zijn doos. En ik voel me schuldig, hoewel ik ook niet weet wat ik dan had moeten doen.
Och Gupje, wat was je een geweldige kat. Mijn lieve kleine maatje!
De dierenarts kwam aan huis langs, en het advies was helder: laten gaan was het enige dat ik nog voor mijn Gupje kon doen.
Zonder infuus zou hij zich morgen ellendig voelen. En met infuus ook. Dan houdt het onherroepelijk op.
Hij kreeg het slaapprikje op bed, vond het niet leuk. Hij probeerde nog van het bed te springen, maar toen dat niet meer lukte heb ik hem er zelf maar afgetild en in mijn armen genomen. Toen was hij nog wakker, zijn oortjes bewogen nog. En daarna viel hij in slaap.
Het echt, definitieve prikje heeft hij niet meer gevoeld. Eigenlijk was hij er al niet meer.
Nu ligt hij in zijn favoriete doos, en zal ik hem begraven. Als gedenkteken, krijgt hij een amandelboom. Gup vond amandelen geweldig om mee te spelen en af te likken. En een boom leeft, dat is goed.
Net toen de dierenarts aankwam, wist Gup mijn laptop uit te zetten. Meestal zette hij hem juist aan, als verwarming, maar nu zette hij hem uit. Als hij kon meebeslissen, moet ik dat maar als beslissing zien. En als hij niet kon meedenken, dan was de dierenarts in elk geval glashelder. Er lagen geen mooie dagen meer voor Gup in het verschiet.
Bah wat voelt dit naar! Zo lang heeft hij zich overal doorheen geknokt. Ik was degene die hem assisteerde bij het knokken en genieten. En nu ligt hij daar in zijn doos. En ik voel me schuldig, hoewel ik ook niet weet wat ik dan had moeten doen.
Och Gupje, wat was je een geweldige kat. Mijn lieve kleine maatje!
dinsdag 27 januari 2015 13:40
Goede maar verdrietige beslissing. Mooi dat hij in je armen lag, zo dicht tegen je aan. En fijn dat het in je eigen huis was, een vertrouwde omgeving voor hem.
Dat hij een eigen amandelboom krijgt vind Gup vast geweldig. Het is ook iets tastbaars, en dat is altijd goed.
Sterkte meid, wat zal het gemis groot zijn !
Dat hij een eigen amandelboom krijgt vind Gup vast geweldig. Het is ook iets tastbaars, en dat is altijd goed.
Sterkte meid, wat zal het gemis groot zijn !
Liever niet mijn berichten quoten, het is slechts mijn mening/ervaring.
