Thuis
alle pijlers
Zijn wij geschikt voor een kat als huisdier?
dinsdag 18 april 2017 09:55
Ik weet het.......het is niet het eerste topic dat gaat over de aanschaf van een kat. Ook ben ik op de hoogte van de algemeen gangbare visie op dit forum mbt de aanschaf van een kat. Namelijk dat dit bij voorkeur dient te gebeuren via een asiel of herplaatsingsbureau of herplaatsingstussenpersoon.
Ikzelf heb altijd een hond gehad. In de loop der jaren diverse honden. Nadat ik op mezelf ben gaan wonen hond gekocht welke hoogbejaard werd. Veel lief en leed gedeeld. Het naderende einde en de keuzes die je als dierenbezitter moet maken op dat vlak hebben mij flink aangegrepen. De durf mbt een nieuw huisdier is dan ook dusdanig aangetast, alleen al omwille van dit gegeven.
Inmiddels moet ik bekennen dat de vrijheid zonder huisdier, het niet hoeven wandelen bij weer en wind, het niets hoeven inregelen bij vakanties of lange dagen er op uit mij goed bevallen.
Toch betrap ik me er op dat het idee van een dier in huis op zich wel blijft lonken.
In de straat wonen sinds kort nieuwe mensen welke een kat hebben. Binnenkat. Het ziet er gezellig uit. Ze zit vaak vanuit de bankleuning naar buiten te staren.
En ineens bekruipt mij de vraag........zou een kat een geschikt huisdier voor ons kunnen zijn? We hebben een kind van 5 en opgroeien met een huisdier is iets heel moois en waardevols.
Echter......totaal onervaren ben ik/zijn wij op dit gebied!
Wel weet ik zeker.......een huisdier zoals een konijn, cavia of hamster willen we niet!
Wat ik weet van katten is dat ze doorgaans niet vergelijkbaar zijn met een hond. Daar waar de hond midden in een gezin staat is de kat vaak een einzelgänger.
Ik zou overigens een kat niet buiten willen laten lopen. Dus het zou een binnenkat worden. Het idee dat ik niet weet waar kat is, hoe het met kat gaat, dat kat prooi en viezigheid naar binnen sleept en ook mijn idee mbt schoonheid en hygiene maken dat daar mijn voorkeur naar uit gaat. Is dat leuk voor zo'n dier? Of wil echt elke kat naar buiten?
En kan een kat langere tijd alleen zijn?
Het is niet zo dat ik koste wat kost een kat wil aanschaffen. Ik zie het openen van dit topic meer als een weloverwogen informatie inzamelen om oa op basis daarvan na te denken over de optie van aanschaf.
Er zitten hier vast veel kattenliefhebbers en/of kattenbezitter cq kattenhaters en/of mensen die geen kat hebben, die echter wel hun ervaring willen delen.
Ikzelf heb altijd een hond gehad. In de loop der jaren diverse honden. Nadat ik op mezelf ben gaan wonen hond gekocht welke hoogbejaard werd. Veel lief en leed gedeeld. Het naderende einde en de keuzes die je als dierenbezitter moet maken op dat vlak hebben mij flink aangegrepen. De durf mbt een nieuw huisdier is dan ook dusdanig aangetast, alleen al omwille van dit gegeven.
Inmiddels moet ik bekennen dat de vrijheid zonder huisdier, het niet hoeven wandelen bij weer en wind, het niets hoeven inregelen bij vakanties of lange dagen er op uit mij goed bevallen.
Toch betrap ik me er op dat het idee van een dier in huis op zich wel blijft lonken.
In de straat wonen sinds kort nieuwe mensen welke een kat hebben. Binnenkat. Het ziet er gezellig uit. Ze zit vaak vanuit de bankleuning naar buiten te staren.
En ineens bekruipt mij de vraag........zou een kat een geschikt huisdier voor ons kunnen zijn? We hebben een kind van 5 en opgroeien met een huisdier is iets heel moois en waardevols.
Echter......totaal onervaren ben ik/zijn wij op dit gebied!
Wel weet ik zeker.......een huisdier zoals een konijn, cavia of hamster willen we niet!
Wat ik weet van katten is dat ze doorgaans niet vergelijkbaar zijn met een hond. Daar waar de hond midden in een gezin staat is de kat vaak een einzelgänger.
Ik zou overigens een kat niet buiten willen laten lopen. Dus het zou een binnenkat worden. Het idee dat ik niet weet waar kat is, hoe het met kat gaat, dat kat prooi en viezigheid naar binnen sleept en ook mijn idee mbt schoonheid en hygiene maken dat daar mijn voorkeur naar uit gaat. Is dat leuk voor zo'n dier? Of wil echt elke kat naar buiten?
En kan een kat langere tijd alleen zijn?
Het is niet zo dat ik koste wat kost een kat wil aanschaffen. Ik zie het openen van dit topic meer als een weloverwogen informatie inzamelen om oa op basis daarvan na te denken over de optie van aanschaf.
Er zitten hier vast veel kattenliefhebbers en/of kattenbezitter cq kattenhaters en/of mensen die geen kat hebben, die echter wel hun ervaring willen delen.
dinsdag 18 april 2017 13:25
Doen! Wij zijn allebei helemaal dol op onze kat. Het is echt een verrijking van ons gezin en gewoon super gezellig. Die van ons is ook heerlijk aanhankelijk, ploft meteen op schoot als je gaat zitten. Verder doet ze ook lekker haar eigen ding, af en toe een paar uurtjes de hort op. Die van ons sloopt ook helemaal niks en is (afgezien van de haren) erg schoon op zichzelf. Haren is bij ons ook helemaal geen groot issue, we stofzuigen een paar keer per week.
Het enige is dat je met een dier wel weer een extra zorg erbij krijgt. Maar vergeleken met kinderen is het dan weer peanuts.
Echt, ik kan het iedereen aanraden!
Het enige is dat je met een dier wel weer een extra zorg erbij krijgt. Maar vergeleken met kinderen is het dan weer peanuts.
Echt, ik kan het iedereen aanraden!
dinsdag 18 april 2017 13:28
quote:Troeteltje schreef op 18 april 2017 @ 10:35:
Al met al is een dier onvoorspelbaar. En een handleiding is er ook nog niet voor uitgevonden. Veel zaken kun je vooraf onderzoeken, echter hoe de realiteit zal zijn zal moeten blijken. Dat lees ik in jullie berichten.
Daarnaast zijn de meningen verdeeld over binnen/buiten echter overall lezen jullie berichten als heel positief.
Ik weet dat, zoals ik al schreef, dergelijke beslissing niet over 1 nacht ijs zal worden gemaakt.
Haren, huisraad sneuvelen, verzorging etc. Dat zijn zaken die ook met een hond kunnen gebeuren. Sterker nog......het is gebeurd. Hij hing als pup in de gordijnen. Plaste en poepte binnen alvorens zindelijk te zijn, beet boeken kapot, scheurde keukenvloerzeil doormidden etc. Heel eerlijk.......niet iets waar ik met veel plezier naar uitkijk.
Ik ben me er van bewust dat je met de aanschaf van een babydier een "baby" in huis haalt. Met alle zorg van dien.
Ik vond het erg meevallen. Het ging in het begin niet helemaal goed met de kattenbak (kitten had meteen een vaste plek om haar behoeften te doen, daar toen de bak neergezet en toen ging het prima) en je moet inderdaad wel een beetje opvoeden, maar ik vond het echt niet lastig. Je kunt katten ook best wel wat leren. Zo weet die van ons inmiddels dat ze uit de keuken en woonkamer moet wanneer we met de sleutelbos rinkelen (als we weg zijn mag ze daar niet komen) en komt ze wanneer we haar naam zeggen. Ze herkent ook het woord "eten"
Ze weet dat ze alleen op de bank mag als er een dekentje op ligt en gaat dan ook precies op het dekentje liggen. Als kitten hing ze wel eens aan de gordijnen en ze krabt aan een stukje vloerbedekking dat we in de gang hebben liggen, maar dat is het dan ook wel. En ze vangt alle vliegen die naar binnen zijn gevlogen
Ik vind het ook gewoon heel leuk, zo'n beestje dat lekker op je schoot komt liggen en die het liefst de hele dag bij je blijft. We zijn ook niet vaak weg. Als ik moet werken, is er meestal wel iemand anders thuis en andersom ook.
De haren vind ik wel een verschrikking, eerlijk is eerlijk, maar dat hebben honden natuurlijk ook.
De kinderen zijn dolgelukkig met de kat. Zo leuk om te zien hoe gek ze op haar zijn.
We hebben onze kat de eerste driekwart jaar binnengehouden en ze wil nu vaak niet eens naar buiten. Maar goed, dat ligt ook echt aan het karakter.
Al met al is een dier onvoorspelbaar. En een handleiding is er ook nog niet voor uitgevonden. Veel zaken kun je vooraf onderzoeken, echter hoe de realiteit zal zijn zal moeten blijken. Dat lees ik in jullie berichten.
Daarnaast zijn de meningen verdeeld over binnen/buiten echter overall lezen jullie berichten als heel positief.
Ik weet dat, zoals ik al schreef, dergelijke beslissing niet over 1 nacht ijs zal worden gemaakt.
Haren, huisraad sneuvelen, verzorging etc. Dat zijn zaken die ook met een hond kunnen gebeuren. Sterker nog......het is gebeurd. Hij hing als pup in de gordijnen. Plaste en poepte binnen alvorens zindelijk te zijn, beet boeken kapot, scheurde keukenvloerzeil doormidden etc. Heel eerlijk.......niet iets waar ik met veel plezier naar uitkijk.
Ik ben me er van bewust dat je met de aanschaf van een babydier een "baby" in huis haalt. Met alle zorg van dien.
Ik vond het erg meevallen. Het ging in het begin niet helemaal goed met de kattenbak (kitten had meteen een vaste plek om haar behoeften te doen, daar toen de bak neergezet en toen ging het prima) en je moet inderdaad wel een beetje opvoeden, maar ik vond het echt niet lastig. Je kunt katten ook best wel wat leren. Zo weet die van ons inmiddels dat ze uit de keuken en woonkamer moet wanneer we met de sleutelbos rinkelen (als we weg zijn mag ze daar niet komen) en komt ze wanneer we haar naam zeggen. Ze herkent ook het woord "eten"
Ze weet dat ze alleen op de bank mag als er een dekentje op ligt en gaat dan ook precies op het dekentje liggen. Als kitten hing ze wel eens aan de gordijnen en ze krabt aan een stukje vloerbedekking dat we in de gang hebben liggen, maar dat is het dan ook wel. En ze vangt alle vliegen die naar binnen zijn gevlogen
Ik vind het ook gewoon heel leuk, zo'n beestje dat lekker op je schoot komt liggen en die het liefst de hele dag bij je blijft. We zijn ook niet vaak weg. Als ik moet werken, is er meestal wel iemand anders thuis en andersom ook.
De haren vind ik wel een verschrikking, eerlijk is eerlijk, maar dat hebben honden natuurlijk ook.
De kinderen zijn dolgelukkig met de kat. Zo leuk om te zien hoe gek ze op haar zijn.
We hebben onze kat de eerste driekwart jaar binnengehouden en ze wil nu vaak niet eens naar buiten. Maar goed, dat ligt ook echt aan het karakter.
dinsdag 18 april 2017 13:53
quote:pamelacourson schreef op 18 april 2017 @ 13:28:
[...]
Ik vond het erg meevallen. Het ging in het begin niet helemaal goed met de kattenbak (kitten had meteen een vaste plek om haar behoeften te doen, daar toen de bak neergezet en toen ging het prima) en je moet inderdaad wel een beetje opvoeden, maar ik vond het echt niet lastig. Je kunt katten ook best wel wat leren. Zo weet die van ons inmiddels dat ze uit de keuken en woonkamer moet wanneer we met de sleutelbos rinkelen (als we weg zijn mag ze daar niet komen) en komt ze wanneer we haar naam zeggen. Ze herkent ook het woord "eten"
Ze weet dat ze alleen op de bank mag als er een dekentje op ligt en gaat dan ook precies op het dekentje liggen. Als kitten hing ze wel eens aan de gordijnen en ze krabt aan een stukje vloerbedekking dat we in de gang hebben liggen, maar dat is het dan ook wel. En ze vangt alle vliegen die naar binnen zijn gevlogen
Ik vind het ook gewoon heel leuk, zo'n beestje dat lekker op je schoot komt liggen en die het liefst de hele dag bij je blijft. We zijn ook niet vaak weg. Als ik moet werken, is er meestal wel iemand anders thuis en andersom ook.
De haren vind ik wel een verschrikking, eerlijk is eerlijk, maar dat hebben honden natuurlijk ook.
De kinderen zijn dolgelukkig met de kat. Zo leuk om te zien hoe gek ze op haar zijn.
We hebben onze kat de eerste driekwart jaar binnengehouden en ze wil nu vaak niet eens naar buiten. Maar goed, dat ligt ook echt aan het karakter.Wat grappig hoe verschillend katten kunnen zijn. Vetgedrukte heb ik mijn katten echt nooit kunnen aanleren, sterker nog, een van mijn katten doet heel handig alle deuren open en dus draaien we ze maar op slot. Ze kan dan wel weer op commando zitten en een pootje geven.
[...]
Ik vond het erg meevallen. Het ging in het begin niet helemaal goed met de kattenbak (kitten had meteen een vaste plek om haar behoeften te doen, daar toen de bak neergezet en toen ging het prima) en je moet inderdaad wel een beetje opvoeden, maar ik vond het echt niet lastig. Je kunt katten ook best wel wat leren. Zo weet die van ons inmiddels dat ze uit de keuken en woonkamer moet wanneer we met de sleutelbos rinkelen (als we weg zijn mag ze daar niet komen) en komt ze wanneer we haar naam zeggen. Ze herkent ook het woord "eten"
Ze weet dat ze alleen op de bank mag als er een dekentje op ligt en gaat dan ook precies op het dekentje liggen. Als kitten hing ze wel eens aan de gordijnen en ze krabt aan een stukje vloerbedekking dat we in de gang hebben liggen, maar dat is het dan ook wel. En ze vangt alle vliegen die naar binnen zijn gevlogen
Ik vind het ook gewoon heel leuk, zo'n beestje dat lekker op je schoot komt liggen en die het liefst de hele dag bij je blijft. We zijn ook niet vaak weg. Als ik moet werken, is er meestal wel iemand anders thuis en andersom ook.
De haren vind ik wel een verschrikking, eerlijk is eerlijk, maar dat hebben honden natuurlijk ook.
De kinderen zijn dolgelukkig met de kat. Zo leuk om te zien hoe gek ze op haar zijn.
We hebben onze kat de eerste driekwart jaar binnengehouden en ze wil nu vaak niet eens naar buiten. Maar goed, dat ligt ook echt aan het karakter.Wat grappig hoe verschillend katten kunnen zijn. Vetgedrukte heb ik mijn katten echt nooit kunnen aanleren, sterker nog, een van mijn katten doet heel handig alle deuren open en dus draaien we ze maar op slot. Ze kan dan wel weer op commando zitten en een pootje geven.
dinsdag 18 april 2017 14:23
quote:Geelheer schreef op 18 april 2017 @ 13:57:
Dat deed die van ons ook, we hebben op een gegeven moment alle deurklinken maar naar boven gezet want anders sprong hij er naartoe en ging er aan hangen zodat de deur open ging. Bloedirritant! Mijn kat kon zelfs toen we de klink rechtop hadden staan hem nog open krijgen. Toen hebben we er een knop opgezet. Soms zijn het duvels
Dat deed die van ons ook, we hebben op een gegeven moment alle deurklinken maar naar boven gezet want anders sprong hij er naartoe en ging er aan hangen zodat de deur open ging. Bloedirritant! Mijn kat kon zelfs toen we de klink rechtop hadden staan hem nog open krijgen. Toen hebben we er een knop opgezet. Soms zijn het duvels
dinsdag 18 april 2017 14:27
quote:Geelheer schreef op 18 april 2017 @ 13:57:
Dat deed die van ons ook, we hebben op een gegeven moment alle deurklinken maar naar boven gezet want anders sprong hij er naartoe en ging er aan hangen zodat de deur open ging. Bloedirritant!
Net als bij vivaratje heeft de klinken rechtop zetten hier ook geen zin gehad. Ze gaat gewoon rechtop staan, en doet kalm en behendig haar ding.
Echt, ik vind soms dat ze ook best de afwas kan doen, ze behendig als ze is. Maar dat aanleren is helaas nog nooit gelukt.
Dat deed die van ons ook, we hebben op een gegeven moment alle deurklinken maar naar boven gezet want anders sprong hij er naartoe en ging er aan hangen zodat de deur open ging. Bloedirritant!
Net als bij vivaratje heeft de klinken rechtop zetten hier ook geen zin gehad. Ze gaat gewoon rechtop staan, en doet kalm en behendig haar ding.
Echt, ik vind soms dat ze ook best de afwas kan doen, ze behendig als ze is. Maar dat aanleren is helaas nog nooit gelukt.
dinsdag 18 april 2017 14:39
Ik zou kittens niet binnenhouden. Het ligt voor een groot deel aan karakter of een kat naar buiten wil dus dat is vaak niet aan te leren en dat een kat het dan fijn vindt om niet buiten te komen. Als je per se een binnenkat wilt dan zou ik toch echt op zoek gaan naar een kat waarvan al meer duidelijk is over het karakter en voor wie het prima is om binnen te blijven.
dinsdag 18 april 2017 14:47
Persoonlijk zou ik het zielig vinden voor een kat als die niet naar buiten mag. Daar is zoveel te beleven voor ze, kunnen ze lekker jagen en de buurt verkennen. Daarnaast is het ook niet perse onhygiënisch. Katten zijn erg schoon op zichzelf en zullen niet snel met poep aan hun pootjes door de huiskamer lopen (uitzonderingen daargelaten). Als je bang bent dat er straks dode vogeltjes en muizen in huis liggen, neem dan geen kattenluik. Dan bepaal je zelf of je 'm binnen laat als de kat met zijn prooi voor de deur zit. En als laatste: voor mijn asielkat heb ik geen kattenbak nodig omdat ze het altijd buiten de deur doet. Ideaal!
Wees wel voorbereid op wat het hebben van een kat echt betekent voor je tot aanschaf over gaat. Ben je bereid er 15 jaar lang voor te zorgen ook als het geen knuffelkonten zijn? Vind je de kat nog leuk als hij de bank onder kotst? Of je 's nachts wakker gaat miauwen?
Wees wel voorbereid op wat het hebben van een kat echt betekent voor je tot aanschaf over gaat. Ben je bereid er 15 jaar lang voor te zorgen ook als het geen knuffelkonten zijn? Vind je de kat nog leuk als hij de bank onder kotst? Of je 's nachts wakker gaat miauwen?
dinsdag 18 april 2017 15:18
quote:Snorhaar schreef op 18 april 2017 @ 10:26:
Oh, en ik vind het altijd zo apart als mensen roepen dat katten je huis en je meubels slopen. Ik heb blijkbaar heel bijzondere katten die dat niet doen. Misschien scheelt het dat ze naar buiten kunnen wanneer ze dat willen en daar aan een boom kunnen krabben enz, maar in huis hebben wij ook krabpalen.Hier wordt gelukkig ook weinig gesloopt. Tuurlijk gaat er wel eens per ongeluk een beker drinken om ofzo, en als ze hard rennen wel eens een haaltje in de bank, maar over het algemeen krabben ze aan de krabpaal en aan de kokosmat. Niet aan de meubelen.
Oh, en ik vind het altijd zo apart als mensen roepen dat katten je huis en je meubels slopen. Ik heb blijkbaar heel bijzondere katten die dat niet doen. Misschien scheelt het dat ze naar buiten kunnen wanneer ze dat willen en daar aan een boom kunnen krabben enz, maar in huis hebben wij ook krabpalen.Hier wordt gelukkig ook weinig gesloopt. Tuurlijk gaat er wel eens per ongeluk een beker drinken om ofzo, en als ze hard rennen wel eens een haaltje in de bank, maar over het algemeen krabben ze aan de krabpaal en aan de kokosmat. Niet aan de meubelen.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 18 april 2017 15:22
quote:Vance schreef op 18 april 2017 @ 14:47:
Persoonlijk zou ik het zielig vinden voor een kat als die niet naar buiten mag. Daar is zoveel te beleven voor ze, kunnen ze lekker jagen en de buurt verkennen. Daarnaast is het ook niet perse onhygiënisch. Katten zijn erg schoon op zichzelf en zullen niet snel met poep aan hun pootjes door de huiskamer lopen (uitzonderingen daargelaten). Als je bang bent dat er straks dode vogeltjes en muizen in huis liggen, neem dan geen kattenluik. Dan bepaal je zelf of je 'm binnen laat als de kat met zijn prooi voor de deur zit. En als laatste: voor mijn asielkat heb ik geen kattenbak nodig omdat ze het altijd buiten de deur doet. Ideaal!
Wees wel voorbereid op wat het hebben van een kat echt betekent voor je tot aanschaf over gaat. Ben je bereid er 15 jaar lang voor te zorgen ook als het geen knuffelkonten zijn? Vind je de kat nog leuk als hij de bank onder kotst? Of je 's nachts wakker gaat miauwen?Klopt, en mogelijk vergiftigd worden door een buurman die een hekel heeft aan katten, mishandeld worden door de buurtkinderen, aangereden worden door verkeer, opgesloten raken in een schuur en verhongeren, verdwalen en eindigen als zwerver. Nee echt toppietop hoor, dat leuke en veilige buiten.
Persoonlijk zou ik het zielig vinden voor een kat als die niet naar buiten mag. Daar is zoveel te beleven voor ze, kunnen ze lekker jagen en de buurt verkennen. Daarnaast is het ook niet perse onhygiënisch. Katten zijn erg schoon op zichzelf en zullen niet snel met poep aan hun pootjes door de huiskamer lopen (uitzonderingen daargelaten). Als je bang bent dat er straks dode vogeltjes en muizen in huis liggen, neem dan geen kattenluik. Dan bepaal je zelf of je 'm binnen laat als de kat met zijn prooi voor de deur zit. En als laatste: voor mijn asielkat heb ik geen kattenbak nodig omdat ze het altijd buiten de deur doet. Ideaal!
Wees wel voorbereid op wat het hebben van een kat echt betekent voor je tot aanschaf over gaat. Ben je bereid er 15 jaar lang voor te zorgen ook als het geen knuffelkonten zijn? Vind je de kat nog leuk als hij de bank onder kotst? Of je 's nachts wakker gaat miauwen?Klopt, en mogelijk vergiftigd worden door een buurman die een hekel heeft aan katten, mishandeld worden door de buurtkinderen, aangereden worden door verkeer, opgesloten raken in een schuur en verhongeren, verdwalen en eindigen als zwerver. Nee echt toppietop hoor, dat leuke en veilige buiten.
dinsdag 18 april 2017 15:25
Over binnen- en buitenkatten. Wij hebben 2 raskatten. Ze mogen van mij in de tuin en onze oudste vindt dat over het algemeen prima. Hij is de grootste van de buurt maar krijgt van alle buurtkatten klappen dus hij waagt zich niet zo ver van huis. Soms wil hij wel eens over de garagedaken lopen en daar naar de vogels kijken. Hij vangt gelukkig nooit wat. Maar hem durf ik ook prima naar buiten te doen want hij is voorzichtig, sloom en niet gek op vreemde mensen.
Onze jonge kat is een ander verhaal. Die wil gewoon meteen het liefste onze tuin uit springen (heeft ze al gedaan) en heeft ook behoefte om meteen ver weg te gaan. Ze is totaal niet voorzichtig, denk dat ze zo onder een auto vliegt en daarnaast is ze onwijs aandachtsgeil en totaal niet eenkennig. Dus bij haar ben ik veel banger dat ze onder de auto komt of gejat wordt door iemand, want ze is heel mooi. Heb al geprobeerd met een tuigje haar wat ruimte te geven in de tuin, maar daar wurmt ze zich binnen 2 tellen uit.
Onze jonge kat is een ander verhaal. Die wil gewoon meteen het liefste onze tuin uit springen (heeft ze al gedaan) en heeft ook behoefte om meteen ver weg te gaan. Ze is totaal niet voorzichtig, denk dat ze zo onder een auto vliegt en daarnaast is ze onwijs aandachtsgeil en totaal niet eenkennig. Dus bij haar ben ik veel banger dat ze onder de auto komt of gejat wordt door iemand, want ze is heel mooi. Heb al geprobeerd met een tuigje haar wat ruimte te geven in de tuin, maar daar wurmt ze zich binnen 2 tellen uit.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 18 april 2017 15:25
quote:pamelacourson schreef op 18 april 2017 @ 15:22:
Geen kattenbak nodig hebben omdat ze het buiten de deur doet: woon je in het bos of tussen de weilanden of zo, zonder buren? Ik ben juist blij dat onze kat het gewoon binnen doet en niet buiten, ik vind zoiets nogal asociaal naar de buren toe.
Ja, ben ook blij dat die van mij thuis komen poepen.
Ik heb er zelf ook een hekel aan als de buurtkatten in onze voortuin schijten.
Geen kattenbak nodig hebben omdat ze het buiten de deur doet: woon je in het bos of tussen de weilanden of zo, zonder buren? Ik ben juist blij dat onze kat het gewoon binnen doet en niet buiten, ik vind zoiets nogal asociaal naar de buren toe.
Ja, ben ook blij dat die van mij thuis komen poepen.
Ik heb er zelf ook een hekel aan als de buurtkatten in onze voortuin schijten.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 18 april 2017 15:29
wij hebben twee (binnen)katten van ruim een jaar. Ze komen uit twee verschillende nestjes, zijn opgegroeid in een gezin en kwamen bijna tegelijk naar ons toe (ongeveer 11 weken). Ze hebben de eerste paar uur lopen blazen naar elkaar, maar dat was snel over. Ze spelen nu samen, halen samen kattenkwaad uit en het krabben aan de meubels werd een heel stuk minder toen we ontdekt hadden dat ze liever aan matten krabben die op de grond liggen en ze een speeltunnel hebben. Het behang is nog niet altijd veilig voor ze.
Als ze de auto horen, komen ze naar beneden en staan ze voor het raam te kijken en naar je te miauwen. Hebben ze de auto niet gehoord, dan komen ze naar beneden zodra ze de buitendeur horen.
De één is knuffelkat die graag op schoot ligt, de ander ligt zo nu en dan op schoot, maar vindt het wel fijn om bij je op de bank of op bed te liggen.
Ga ik naar boven om bijvoorbeeld de was op te hangen, dan lopen de katten mee, springen op de krabpaal en gaan zitten kijken wat ik aan het doen ben.
Dat katten einzelgängers zijn, herken ik dus echt niet, wel dat ze eigen karakter en een eigen willetje hebben. De een is echt verschrikkelijk als het om eten gaat, niets is veilig voor haar.
Als ze de auto horen, komen ze naar beneden en staan ze voor het raam te kijken en naar je te miauwen. Hebben ze de auto niet gehoord, dan komen ze naar beneden zodra ze de buitendeur horen.
De één is knuffelkat die graag op schoot ligt, de ander ligt zo nu en dan op schoot, maar vindt het wel fijn om bij je op de bank of op bed te liggen.
Ga ik naar boven om bijvoorbeeld de was op te hangen, dan lopen de katten mee, springen op de krabpaal en gaan zitten kijken wat ik aan het doen ben.
Dat katten einzelgängers zijn, herken ik dus echt niet, wel dat ze eigen karakter en een eigen willetje hebben. De een is echt verschrikkelijk als het om eten gaat, niets is veilig voor haar.
dinsdag 18 april 2017 16:00
quote:Kurk schreef op 18 april 2017 @ 10:42:
[...]
Ik zeg toch ook niet dat je ze vanaf 6 weken in huis moet nemen toch!?
Ik reageerde op een post waarin onzindelijkheid werd aangehaald als zijnde dat je daar nog wat mee moet qua opvoeding.
Zelf ben ik groot voorstander om de kittens minstens 12 weken bij moeder te laten.
Ik ook, en dat terwijl een van mijn katten als vier weken oud frutje hier is binnengekomen.
Het kan wel, maar je hebt dan wel ondersteuning nodig van volwassen katten die de kitten helpen opvoeden.
To, als ik je zo hoor denk ik dat je niet voor een kitten moet willen gaan.
Een wat oudere (4+ jaar) kat die gewend is aan kinderen én gewend is aan het binnenleven past naar mijn mening beter.
Asielmedewerkers zijn vaak eerlijk in de beschrijvingen van de dieren, en daar kan je goed uit opmaken of het een einzelganger is of juist niet.
Zo heb ik sinds vorig jaar een senior kater, en dat beest is me toch een partij klef!
In tegenstellig tot voorgenoemd frutje, die wil niet eens op schoot en gaat lekker zijn eigen gang, ondanks dat hij de eerste weken in mijn bh geleefd heeft (lekker warm).
Een dagje alleen laten is heel makkelijk met katten, dat gaat prima zolang je voer en water neerzet.
Asiels bieden ook vaak 2 katten samen aan, als je besluit tot 2 van die monsters zou ik voor zo'n 'deal' gaan als hun beschrijving matcht met jouw wensen.
Oh, en neem je kind mee als je een dier gaat uitzoeken. Je wil tenslotte een nieuw teamlid in je gezin, wel zo handig als hij of zij met je kind matcht.
Verder, je kan katten het makkelijkst iets "aanleren" door een betere optie aan te bieden.
Wil je niet dat er aan je meubels gekrabt wordt, zorg dan voor een goede krabpaal.
Wil je niet dat ze in je wasmand slapen, geef ze een ander beschut slaapplekje, liefst op hoogte waar kind niet kan storen.
[...]
Ik zeg toch ook niet dat je ze vanaf 6 weken in huis moet nemen toch!?
Ik reageerde op een post waarin onzindelijkheid werd aangehaald als zijnde dat je daar nog wat mee moet qua opvoeding.
Zelf ben ik groot voorstander om de kittens minstens 12 weken bij moeder te laten.
Ik ook, en dat terwijl een van mijn katten als vier weken oud frutje hier is binnengekomen.
Het kan wel, maar je hebt dan wel ondersteuning nodig van volwassen katten die de kitten helpen opvoeden.
To, als ik je zo hoor denk ik dat je niet voor een kitten moet willen gaan.
Een wat oudere (4+ jaar) kat die gewend is aan kinderen én gewend is aan het binnenleven past naar mijn mening beter.
Asielmedewerkers zijn vaak eerlijk in de beschrijvingen van de dieren, en daar kan je goed uit opmaken of het een einzelganger is of juist niet.
Zo heb ik sinds vorig jaar een senior kater, en dat beest is me toch een partij klef!
In tegenstellig tot voorgenoemd frutje, die wil niet eens op schoot en gaat lekker zijn eigen gang, ondanks dat hij de eerste weken in mijn bh geleefd heeft (lekker warm).
Een dagje alleen laten is heel makkelijk met katten, dat gaat prima zolang je voer en water neerzet.
Asiels bieden ook vaak 2 katten samen aan, als je besluit tot 2 van die monsters zou ik voor zo'n 'deal' gaan als hun beschrijving matcht met jouw wensen.
Oh, en neem je kind mee als je een dier gaat uitzoeken. Je wil tenslotte een nieuw teamlid in je gezin, wel zo handig als hij of zij met je kind matcht.
Verder, je kan katten het makkelijkst iets "aanleren" door een betere optie aan te bieden.
Wil je niet dat er aan je meubels gekrabt wordt, zorg dan voor een goede krabpaal.
Wil je niet dat ze in je wasmand slapen, geef ze een ander beschut slaapplekje, liefst op hoogte waar kind niet kan storen.
dinsdag 18 april 2017 16:02
Hier veel buitenkatten in de wijk. En uitgerekend onze voortuin gebruiken ze als poepplaats. Stinken dat het doet!
Ik wil een ander echt niet tot last zijn met mijn kat die elders dan thuis zijn/haar behoeftes doet.
Daarnaast meegemaakt dat kat van mijn vroegere beste vriendinnetje werd overreden. Moeder en dochter mochten het kattenlijkje zelf zoeken, vinden en opruimen. Allesbehalve een prettige situatie die je je leven lang bijblijft. Nog een reden voor mij om mijn huisdier binnen te willen houden.
Daarnaast weet ik niet waar kat zich buiten begeeft. Vind het geen schoon idee.
Ik wil een ander echt niet tot last zijn met mijn kat die elders dan thuis zijn/haar behoeftes doet.
Daarnaast meegemaakt dat kat van mijn vroegere beste vriendinnetje werd overreden. Moeder en dochter mochten het kattenlijkje zelf zoeken, vinden en opruimen. Allesbehalve een prettige situatie die je je leven lang bijblijft. Nog een reden voor mij om mijn huisdier binnen te willen houden.
Daarnaast weet ik niet waar kat zich buiten begeeft. Vind het geen schoon idee.
dinsdag 18 april 2017 17:10
quote:miedo schreef op 18 april 2017 @ 12:13:
[quote]siska74 schreef op 18 april 2017 @ 12:10:
[...]
Ik vind dit echt onzin.
Onze katten krabben niet aan de meubels of gordijnen.
Precies, het gaat erom dat je er eentje kan treffen die dat wel leuk vind. Daar moet je wel op voorbereid zijn.
die van mij wel!
[quote]siska74 schreef op 18 april 2017 @ 12:10:
[...]
Ik vind dit echt onzin.
Onze katten krabben niet aan de meubels of gordijnen.
Precies, het gaat erom dat je er eentje kan treffen die dat wel leuk vind. Daar moet je wel op voorbereid zijn.
die van mij wel!
dinsdag 18 april 2017 17:23
quote:Mevrouw75 schreef op 18 april 2017 @ 16:51:
Ik persoonlijk zou zeggen: wil je je kat niet naar buiten laten, neem dan geen kat. Ikzelf vind je hele leven binnen moeten zitten echt veel zieliger dan de mogelijke kans op een eventueel ongeluk.
Daarom hebben meerdere forummers al het advies gegeven een asielkat te nemen
Er zijn namelijk ook zat katten die helemaal niet naar buiten willen, en die zijn vast ook in het asiel te vinden. Kan TO toch een kat nemen, zonder dat het zielig is voor het beestje dat het niet naar buiten mag.
Ik persoonlijk zou zeggen: wil je je kat niet naar buiten laten, neem dan geen kat. Ikzelf vind je hele leven binnen moeten zitten echt veel zieliger dan de mogelijke kans op een eventueel ongeluk.
Daarom hebben meerdere forummers al het advies gegeven een asielkat te nemen
Er zijn namelijk ook zat katten die helemaal niet naar buiten willen, en die zijn vast ook in het asiel te vinden. Kan TO toch een kat nemen, zonder dat het zielig is voor het beestje dat het niet naar buiten mag.
dinsdag 18 april 2017 17:28
dinsdag 18 april 2017 17:45
Je klinkt als een dierenmens en dat is al goed genoeg lijkt mij. Denkt er goed over na, vraagt om verschillende meningen etc. Wat houdt je nu nog tegen? Zijn er bepaalde dingen waar je mee zit?
Persoonlijke voorkeur gaat eigenlijk altijd uit naar de wat oudere asielkat (vanaf een jaar of 8). Vaak zijn deze iets rustiger, kunnen ze in het asiel duidelijk het karakter vertellen, of het een binnen of buiten kat is, of de kat liever alleen zit of liever met een maatje is. Ze kunnen wel al wat meer kosten met zich mee brengen qua zorg. Mijn eerste van 8 was in het eerste jaar zeer regelmatig ziek en zijn we dus zeker honderden euro's in het begin aan kwijt geweest. De 16 jarige dame die ik nu sinds een jaar of 2 heb, is afgezien van afgelopen zomer, kern gezond geweest en ben ik tot nu toe veel minder geld aan kwijt geweest. Bedenk dus ook goed of jullie dat kunnen bekostigen. Hierbij maakt het niet zoveel uit of je een volwassen kat of een jongere koopt, het kan altijd misgaan. Er zit er nu 1 op speciaal voer wat aardig wat geld kost, maar ze doet het er goed op dus daar zet ik elke maand geld voor apart. Ook voor mogelijke dierenarts kosten.
Verder zijn de katten die ik tot nu toe heb gehad geen einzelgangers geweest. Als ik thuis kwam van een paar uurtjes weg, werd er eigenlijk altijd mauwend op mij afgerend en moesten er eerst wat aaitjes over hun bol worden gegeven voordat ik ook maar mijn schoenen uit kon doen (om daarna met mijn veters te spelen). Verder vonden ze het fijn om op schoot te komen liggen, zelfs de huidige die binnen kwam met de opmerking dat ze eigenlijk alleen maar naast je zou gaan zitten. Tegenwoordig kan ik niet meer op de bank zitten zonder een knorrend monster op schoot. En je kan ze zeker wel dingen aanleren, maar of ze dat altijd doen is maar de vraag. Mijn oude taart heb ik aangeleerd om via het raam de tuin in te gaan, zodat vriend of ik niet continue de deur open hoeven te maken en we geen kattenluik hoeven te kopen. Gewoon een kwestie van een rij snoepjes en wat geduld. Ze begint nu wat dement te worden, maar het is zo fijn om haar zien te genieten van de zon op haar bol, neus in de wind en lekker te banjeren door de tuin.
Hier kunnen we wel een weekend weg, dan zetten we gewoon veel eten en drinken neer wat ze zelf doseert. De buren komen dan dagelijks even een knuffel en speel rondje doen, maar langer dan 3 dagen gaat eigenlijk niet goed dus dat doen we ook niet meer. Maar dat ligt meer aan haar trauma's bij vorige eigenaren, en is niet een algemeen katten ding. Mijn vorige kat vond het allemaal best en konden we wel langer op vakantie mits er maar 1 keer per dag iemand langs kwam.
Persoonlijke voorkeur gaat eigenlijk altijd uit naar de wat oudere asielkat (vanaf een jaar of 8). Vaak zijn deze iets rustiger, kunnen ze in het asiel duidelijk het karakter vertellen, of het een binnen of buiten kat is, of de kat liever alleen zit of liever met een maatje is. Ze kunnen wel al wat meer kosten met zich mee brengen qua zorg. Mijn eerste van 8 was in het eerste jaar zeer regelmatig ziek en zijn we dus zeker honderden euro's in het begin aan kwijt geweest. De 16 jarige dame die ik nu sinds een jaar of 2 heb, is afgezien van afgelopen zomer, kern gezond geweest en ben ik tot nu toe veel minder geld aan kwijt geweest. Bedenk dus ook goed of jullie dat kunnen bekostigen. Hierbij maakt het niet zoveel uit of je een volwassen kat of een jongere koopt, het kan altijd misgaan. Er zit er nu 1 op speciaal voer wat aardig wat geld kost, maar ze doet het er goed op dus daar zet ik elke maand geld voor apart. Ook voor mogelijke dierenarts kosten.
Verder zijn de katten die ik tot nu toe heb gehad geen einzelgangers geweest. Als ik thuis kwam van een paar uurtjes weg, werd er eigenlijk altijd mauwend op mij afgerend en moesten er eerst wat aaitjes over hun bol worden gegeven voordat ik ook maar mijn schoenen uit kon doen (om daarna met mijn veters te spelen). Verder vonden ze het fijn om op schoot te komen liggen, zelfs de huidige die binnen kwam met de opmerking dat ze eigenlijk alleen maar naast je zou gaan zitten. Tegenwoordig kan ik niet meer op de bank zitten zonder een knorrend monster op schoot. En je kan ze zeker wel dingen aanleren, maar of ze dat altijd doen is maar de vraag. Mijn oude taart heb ik aangeleerd om via het raam de tuin in te gaan, zodat vriend of ik niet continue de deur open hoeven te maken en we geen kattenluik hoeven te kopen. Gewoon een kwestie van een rij snoepjes en wat geduld. Ze begint nu wat dement te worden, maar het is zo fijn om haar zien te genieten van de zon op haar bol, neus in de wind en lekker te banjeren door de tuin.
Hier kunnen we wel een weekend weg, dan zetten we gewoon veel eten en drinken neer wat ze zelf doseert. De buren komen dan dagelijks even een knuffel en speel rondje doen, maar langer dan 3 dagen gaat eigenlijk niet goed dus dat doen we ook niet meer. Maar dat ligt meer aan haar trauma's bij vorige eigenaren, en is niet een algemeen katten ding. Mijn vorige kat vond het allemaal best en konden we wel langer op vakantie mits er maar 1 keer per dag iemand langs kwam.
