Werk & Studie alle pijlers

Bewust een tijdje werkloos - wie ook?

15-06-2009 23:26 60 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wie heeft dit ook weleens gedaan? Een sabbatical genomen, gewoon gestopt met werken zonder direct iets anders te zoeken, tijd genomen om te oriënteren op een andere richting qua werk, of iets dergelijks? Lijkt me leuk om te horen welke keuzes je hebt gemaakt, en hoe het heeft uitgepakt. Heeft de vrije tijd je wat opgeleverd, heb je een bepaalde droom waargemaakt, of viel het eigenlijk heel erg tegen?



Van mijn vorige baan (HBO-niveau) kreeg ik een burn-out, en van de huidige (ongeschoold werk) kreeg ik dezelfde klachten omdat ik er lichamelijk gewoon nog niet bovenop ben en onder mijn niveau werkte.



De laatste tijd droomde ik alleen maar van vrijheid, weer energie krijgen, en eindelijk kunnen doen wat mijn hart me ingeeft in plaats van wat in de maatschappij 'hoort' (of wat ik zelf vind dat normaal is). Zoals dat werken nou eenmaal moet, ook al bevalt het helemaal niet en worden lichamelijke klachten steeds erger.



Baan per direct opgezegd, en de komende maanden niet van plan me te bevinden op vacaturesites of het CWI-gebouw. Wel: sporten, vrienden bezoeken, een leuke verre reis maken, oriënteren op andere beroepsgroep/ opleiding, cursus doen die me leuk lijkt, enz enz. Kortom, dingen uitproberen waar ik zin in heb, maar die er niet van komen als je gewoon werkt, en al helemaal niet als je buiten het werk te vermoeid bent om van de bank af te komen.



Dankzij hard werken in het verleden red ik het met spaargeld wel een tijdje zonder inkomen. Ik geniet van mijn vrijheid, en zit boordevol plannen die ik ten uitvoer ga brengen.



Iedereen in mijn omgeving werkt, uiteraard, meestal fulltime. Voel me daarom de enige die er bewust voor kiest om een tijdje niet te werken, maar aandacht te hebben voor mezelf en een andere weg in te slaan. Zonder te weten waar ik uit ga komen. Het voelt zo goed!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het een tijdje gedaan tussen mijn afgebroken studie en baan. Ik had er ook een heel goed en leuk beeld van, maar in de praktijk viel het me ontzettend tegen.

Leuke dingen kun je wel doen, maar altijd alleen. Zoals jezelf al zegt, je vrienden werken gewoon dus hebben geen tijd. Na een maand of 3 begon het me ontzettend op te breken. Ik kwam steeds later mijn bed uit en voelde me ontzettend doelloos. Ik wist gewoon niet wat ik met al die tijd moest doen en werd steeds minder productief.

Is natuurlijk helemaal niet gezegd dat het bij jou zo zal gaan, maar voor mij was het totaal niet wat ik ervan verwachtte.
The time is now
Alle reacties Link kopieren
Ha Lindy,



Mijn vriend en ik zijn anderhalf jaar geleden in de eerste instantie voor een jaar naar Ierland gegaan, omdat we daar gewoon graag kwamen. Mijn vriend heeft hiervoor onbetaald verlof genomen en ik heb mijn baan opgezegd, omdat ik toe was om iets heel anders te gaan doen (ik was overigens niet overspannen ofzo, maar heb de neiging om nogal hard te werken, waardoor het heel lastig was om me te orienteren op iets anders). Mijn vriend vond hier vrij snel een baan die hem veel meer kansen bood dan zijn baan in NL, dus we besloten te blijven. Na ongeveer een half jaar besloot ik dat ik graag wilde promoveren in het vakgebied waarin ik ben opgeleid. Al met al heb ik een jaar genetwerkt, voorstellen ingediend etc. en vorige week heb ik gehoord dat ik een beurs krijg en kan beginnen .



In de afgelopen anderhalf jaar is er veel gebeurd. Ik heb een bedrijfje op poten gezet, mijn weg hier gevonden, veel met mensen gepraat... soms was ik ook best hopeloos en was ik bang dat het allemaal niet goed zou komen. Echt vallen en opstaan. Heb mezelf ook weer een stuk beter leren kennen en weet beter wat ik belangrijk vind in het leven dan voor ik deze stap nam.



Als klap op de vuurpijl verwachten mijn vriend en ik ook nog een baby in augustus/september.



Mijn leven lijkt in weinig meer op mijn leven van 2 jaar geleden.
Alle reacties Link kopieren
Als ik het geld had zou ik het zo doen....
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er iig wel voor zorgen dat je lekker bezig blijft. Dus niet elke dag lang op je bed blijven liggen en een beetje hangen. Want dat wordt op een gegeven moment echt vermoeiend. Altijd vrij zijn als je vriendinnen en vrienden werken lijkt me ook niet zoveel aan. Je kunt toch alleen maar afspreken als zij vrij zijn.



En hoe ga je jezelf elke vrije dag vermaken? Dan zou ik me iig alvast wel van tevoren oriënteren op eventuele cursussen en dingen die je wilt gaan doen. Zodat je ook echt wat te doen hebt.



Ik zou er persoonlijk erg lamlendig van worden.
Zolang je geen bijstand trekt, go for it
Alle reacties Link kopieren
quote:Banba schreef op 15 June 2009 @ 23:34:

Ik heb het een tijdje gedaan tussen mijn afgebroken studie en baan. Ik had er ook een heel goed en leuk beeld van, maar in de praktijk viel het me ontzettend tegen.

Leuke dingen kun je wel doen, maar altijd alleen. Zoals jezelf al zegt, je vrienden werken gewoon dus hebben geen tijd. Na een maand of 3 begon het me ontzettend op te breken. Ik kwam steeds later mijn bed uit en voelde me ontzettend doelloos. Ik wist gewoon niet wat ik met al die tijd moest doen en werd steeds minder productief.

Is natuurlijk helemaal niet gezegd dat het bij jou zo zal gaan, maar voor mij was het totaal niet wat ik ervan verwachtte.



Dat gevaar zit er inderdaad in! Ik herken het deels wel. Zelf had ik een paar ideeën van dingen die ik heel graag wilde doen, maar waar het weinig van gekomen is. Vaak omdat ik me er niet toe kon zetten...

Wat ik heb geleerd is dat het heel belangrijk voor me is om doelen te stellen en dat ik heel erg gehecht ben aan 'drukte en structuur die werken met zich meebrengt'. Tot de 'leuke dingen' kon ik me moeilijk zetten omdat ik onvoldoende zekerheid had of het 'ergens toe zou leiden'. Daardoor ben ikde wanhoop wel eens nabij geweest.

Nu het gelukt is om een oude droom waar te kunnen gaan maken ben ik heel blij dat mijn vriend en ik deze stap hebben genomen. Uiteindelijk zijn we er alletwee beter van geworden... Maar vooral voor mij was de weg er naartoe bepaald niet altijd gemakkelijk en heb nog best eens terug verlangd naar mijn oude werkende leventje.
Alle reacties Link kopieren
Denk je wel aan je verzekeringen?
Alle reacties Link kopieren
quote:_barbie_ schreef op 15 juni 2009 @ 23:46:

Zolang je geen bijstand trekt, go for it Alsof je daar recht op hebt als je zelf ontslag hebt genomen.
Hoe langer je niet werkt, hoe kutter het is om weer terug aan de slag te moeten. Ik zou daarom 'n sabbatical als risico voor mezelf zien. Hartstikke leuk zolang je vrij bent en lekker kunt doen waar je zin in hebt, maar zolang je geen miljoenen wint in de staatsloterij, komt er toch altijd weer 'n dag dat je je moet voegen naar 'n job.
Als ik overigens 'n sabbatical zou nemen, dan zou ik in die periode alleen maar reizen. Alle andere dingen kun je tenslotte ook als je daarnaast gewoon werkt, maar langer dan 'n week of 4 op reis kan dan niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 16 juni 2009 @ 08:56:

Hoe langer je niet werkt, hoe kutter het is om weer terug aan de slag te moeten. Ik zou daarom 'n sabbatical als risico voor mezelf zien. Hartstikke leuk zolang je vrij bent en lekker kunt doen waar je zin in hebt, maar zolang je geen miljoenen wint in de staatsloterij, komt er toch altijd weer 'n dag dat je je moet voegen naar 'n job.Juist EN. En dat niet alleen: zo'n sabbatical kan ook heel verkeerd uitpakken. Ik heb daar ooit eens een artikel over gelezen. Dat ging over 3 mensen die een jaar gingen niksdoen. Dat is bij alledrie op een complete desillusie uitgelopen. En alledrie hadden ze redelijk hoge banen.
Mijn sabbatical is ondertussen al 7 jaar geworden i.p.v. de 2 jaar die we van te voren bedacht hadden.

Mijn man kon een baan krijgen in Zwitserland, dus heb ik mijn baan (die ik overigens niet heel erg leuk vond) opgegeven en zijn we verhuisd. Ik was van plan om er 2 jaar tussen uit te gaan, ondertussen de taal te leren en dan weer een baan zoeken.

Het probleem is alleen dat het ons allebei wel bevalt dat ik thuis ben. We hebben in de tussentijd 2 honden genomen die nogal veel tijd in beslag nemen en ik vind het zalig om thuis aan te 'rommelen'.

Het is natuurlijk wel zo dat we het geld van mijn baan niet nodig hebben. Was dat anders geweest dan had ik natuurlijk weer een baan gezocht.

Ons leven is minder hectisch geworden hierdoor. Ik regel alles thuis en daardoor heeft mijn man ook meer tijd gekregen.

Maar ik sluit het niet uit dat ik ooit nog eens een parttime baan ga zoeken. Maar misschien ook niet.
Alle reacties Link kopieren
Zwitserland lijkt me ook wel heel relaxed om te wonen en te werken...maar misschien heb ik wel een totaal verkeerd beeld daarvan.
Alle reacties Link kopieren
quote:traincha2 schreef op 16 June 2009 @ 09:03:

[...]

Juist EN. En dat niet alleen: zo'n sabbatical kan ook heel verkeerd uitpakken. Ik heb daar ooit eens een artikel over gelezen. Dat ging over 3 mensen die een jaar gingen niksdoen. Dat is bij alledrie op een complete desillusie uitgelopen. En alledrie hadden ze redelijk hoge banen.Maar zoals met alles wat heel verkeerd kan uitpakken, als het goed uitpakt leer je een heleboel over jezelf en zul je uiteindelijk sterker zijn dan als je aan je zekerheden had vastgehouden. (Overigens denk ik dat het veel uitmaakt of je de garantie hebt dat je na een bepaalde tijd weer in je oude werk terug kan keren of niet).
Alle reacties Link kopieren
Wat leuk om al die reacties te lezen!



Grote stappen die sommigen hebben gezet, om naar het buitenland te gaan. Dan weet je ook helemaal niet hoe het uit zal pakken. Is vast niet alleen maar rozengeur en maneschijn, maar als je baan hier al niet leuk was en je met partner de stap zet voor nieuwe kansen, kunnen er zo te lezen mooie dingen ontstaan.



Ik heb eens eerder tussen 2 banen gezeten, en was toen zo'n beetje fulltime bezig nieuw werk te zoeken. Merkte idd dat vrienden werken en het altijd druk hebben, dus zat toch bijna altijd alleen thuis, aan de computer gekluisterd. Niet echt om vrolijk van te worden. Bij Lapin lukt het dus om plezier te hebben in de dagen zonder te werken, en al zo lang!



Nu waak ik er ook voor dat ik een goede dagstructuur houd, en het is zo leuk om me voor een cursus op te geven en een vakantie te boeken die door m'n onregelmatig werk niet kon. En moet veel rusten op een dag, dus dat is al een heleboel tijd nuttig besteeds.

Uiteindelijk zal ik weer aan de slag moeten natuurlijk... Graag zelfs, als er binnenkort een baan zou zijn die bij me past zou ik graag beginnen. Maar dat vooruitzicht heb ik niet, moet eerst nog voor de juiste scholing zorgen. En daar heb ik nu wel ruimte voor.

Als ik gezond was zou ik nu gaan reizen, want dat is mijn grootste hobby en kan idd niet lang naast een baan. Maar daar moet ik een paar maanden mee wachten.

Eimmer, welke verzekeringen bedoel je?
Hai Lindy,



Leuk topic. Precies de situatie waar ik nu in zit.

(En Barbie... vanzelfsprekend betaal ik het allemaal zelf.)



Ik sport veel, doe een paar cursussen aan een universiteit hier in de buurt en oriënteer me op leuke banen. Ben 'drs.' maar heb eigenlijk nog geen idee wat ik worden wil... Droom de laatste tijd over een baan als stewardess, maar daar is het nu - met de crisis - echt de verkeerde tijd voor.
Alle reacties Link kopieren
quote:lindy5 schreef op 15 juni 2009 @ 23:26:

De knoop is doorgehakt, handtekening gezet.



Van mijn vorige baan (HBO-niveau) kreeg ik een burn-out, en van de huidige (ongeschoold werk) kreeg ik dezelfde klachten omdat ik er lichamelijk gewoon nog niet bovenop ben en onder mijn niveau werkte.



De laatste tijd droomde ik alleen maar van vrijheid, weer energie krijgen, en eindelijk kunnen doen wat mijn hart me ingeeft in plaats van wat in de maatschappij 'hoort' (of wat ik zelf vind dat normaal is). Zoals dat werken nou eenmaal moet, ook al bevalt het helemaal niet en worden lichamelijke klachten steeds erger.



Baan per direct opgezegd, en de komende maanden niet van plan me te bevinden op vacaturesites of het CWI-gebouw. Wel: sporten, vrienden bezoeken, een leuke verre reis maken, oriënteren op andere beroepsgroep/ opleiding, cursus doen die me leuk lijkt, enz enz. Kortom, dingen uitproberen waar ik zin in heb, maar die er niet van komen als je gewoon werkt, en al helemaal niet als je buiten het werk te vermoeid bent om van de bank af te komen.



Dankzij hard werken in het verleden red ik het met spaargeld wel een tijdje zonder inkomen. Ik geniet van mijn vrijheid, en zit boordevol plannen die ik ten uitvoer ga brengen.



Iedereen in mijn omgeving werkt, uiteraard, meestal fulltime. Voel me daarom de enige die er bewust voor kiest om een tijdje niet te werken, maar aandacht te hebben voor mezelf en een andere weg in te slaan. Zonder te weten waar ik uit ga komen. Het voelt zo goed!



Wie heeft dit ook weleens gedaan? Een sabbatical genomen, gewoon gestopt met werken zonder direct iets anders te zoeken, tijd genomen om te oriënteren op een andere richting qua werk, of iets dergelijks? Lijkt me leuk om te horen welke keuzes je hebt gemaakt, en hoe het heeft uitgepakt.

Ik ben, ben ik bang, niet het goede voorbeeld. Naar 3 maanden ben ik juichend weer aan het werk gegaan. Zo blij dat ik weer mocht

Maar je geeft aan dat je burn-out klachten kreeg. Hoe gaat het daar nu mee. Ben je daar ook mee bezig nu je een time-out hebt genomen? En ben je niet bang dat de drempel naar weer gaan werken heel groot wordt (maar dat kan ook mijn projectie zijn).
Alle reacties Link kopieren
quote:Visotsky schreef op 16 juni 2009 @ 10:12:

[...]





Maar zoals met alles wat heel verkeerd kan uitpakken, als het goed uitpakt leer je een heleboel over jezelf en zul je uiteindelijk sterker zijn dan als je aan je zekerheden had vastgehouden. (Overigens denk ik dat het veel uitmaakt of je de garantie hebt dat je na een bepaalde tijd weer in je oude werk terug kan keren of niet).Mja, da's ook wel weer waar Overigens heb ik ook sabbatical zij het niet geheel vrijwillig maar ik grijp wel de kans aan om datgene te doen wat ik leuk vind.
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk gewoon doen! Ik droom hier al tijden van, maar het zit er helaas niet in.



Het kan altijd minder goed uitpakken dan je had gehoopt, maar dat merk je pas als je het doet en het geldt lang niet voor iedereen. Voor velen is het een welkome en zeer leerzame periode.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar Zoete, geen idee wat je worden wil... Haha, in ieder geval niet wat ik nu ben, maar ben nu bezig met dingen die wel in de goede richting komen. Doe jij ook cursussen in de richting van evt. toekomstige baan?



Thekla, als ik na 3 maanden juichend aan het werk ga is dat ook prima. Het punt is nu vooral dat ik nog helemaal niet weet hoe het er over 3 maanden uitziet. Mijn burnout is dan vast een stuk verbeterd, want ben nu ook aan de slag met begeleiding en dingen structureel in m'n leven te veranderen (voeding, beweging, omgaan met stress).



Of de drempel naar werken heel groot wordt is nu niet te voorspellen... als die angst weg willen halen betekent dat ik nu meteen aan de slag zou moeten, is dat geen optie. Dus probeer het vertrouwen te hebben dat het goed komt ipv de angst dat het verkeerd uitpakt.
quote:traincha2 schreef op 16 juni 2009 @ 08:51:

[...]





Alsof je daar recht op hebt als je zelf ontslag hebt genomen.



Daar heeft ze, mits ze uiteraard aan alle voorwaarden voldoet, zeker recht op, maar wel met een maatregel van 100% voor één maand.



Overigens is dat ook wel iets om bij stil te staan; ik heb toevallig een client die eind vorig jaar haar HBO baan heeft opgezegd om een soort van sabbatical te gaan houden, en nu dat ze i.v.m de recessie geen baan kan vinden klopt ze aan voor bijstand. En zal ze hoogstwaarschijnlijk die 100% maatregel krijgen. Het is hartstikke fijn voor je, TO, om er een tijdje tussenuit te zijn, maar ik zou het in deze krappe arbeidstijden niet hebben gedaan, want er kunnen een hoop consequenties aan zitten.
Alle reacties Link kopieren
Precies Branwen. En er komen nog slechtere tijden aan voor wat betreft de Nederlandse arbeidsmarkt, als ik de berichtgeving moet geloven.
Alle reacties Link kopieren
quote:Branwen76 schreef op 17 juni 2009 @ 17:48:

[...]



Overigens is dat ook wel iets om bij stil te staan; ik heb toevallig een client die eind vorig jaar haar HBO baan heeft opgezegd om een soort van sabbatical te gaan houden, en nu dat ze i.v.m de recessie geen baan kan vinden klopt ze aan voor bijstand. En zal ze hoogstwaarschijnlijk die 100% maatregel krijgen. Het is hartstikke fijn voor je, TO, om er een tijdje tussenuit te zijn, maar ik zou het in deze krappe arbeidstijden niet hebben gedaan, want er kunnen een hoop consequenties aan zitten.



I know about the risk; ik ben in deze krappe tijd eerst mijn vast contract kwijt geraakt, en nu koos ik ervoor om tijdelijk contract vaarwel te zeggen. Zou dat net als jij niet gedaan hebben als ik het niet financieel op orde had. Maar nu kan ik het me voorlopig veroorloven, en ruimte maken voor nieuwe kansen en mogelijkheden. Zekerheid opgeven is geen makkelijke stap, maar voor mij nu de beste die ik kon nemen.

Ik kan me melden voor ww, maar daar zit verplicht solliciteren en in Nederland verblijven aan vast. Beide ben ik niet van plan, dus ik doe deze break geheel op eigen houtje.
Die WW ga je hoogstwaarschijnlijk niet krijgen, omdat je zelf je werk hebt opgezegd. Uiteraard helemaal goed dat je het zelf financieert. Ik vind het van durf getuigen om deze stap te zetten (ik zou het niet kunnen), maar of het wel zo verstandig is weet ik niet.



Maar goed, zo onderhand gaat de discussie een hele andere kant uit, dus ik zal een beetje on topic blijven.



Ik ben zelf ooit een klein jaar onvrijwillig werkloos geweest, en alhoewel dat niet helemaal te vergelijken is met iemand die een sabbatical neemt, vond ik het de eerste twee maanden ofzo erg leuk (veel tijd aan mijn hobby's besteed), maar daarna had ik het heel snel gezien. Andere mensen werken idd allemaal, dus dan zit je vrij te wezen in je eentje, en ik voelde me overal buiten staan op een gegeven moment. Ik werd er lamlendig van en verlangde naar een daginvulling, maar misschien is dat anders voor iemand die een burn-out heeft gehad.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven