Werk & Studie alle pijlers

Ex-juffen: wat doen jullie nu?

08-05-2009 13:51 56 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



ik ben mij aan het orienteren op een andere baan. Dussss: alle ervaringen van anderen zijn welkom! Aan alle ex-leraressen nu de vraag: wat doen jullie nu? En hoe ben je daar terecht gekomen?

Tips, do's en don'ts, adviezen, afraders: alles is welkom...

Zijn er ook mensen die op een hbo-functie terecht zijn gekomen elders of moet ik meer op mbo gaan richten? Studeren erbij, aanvullende opleidingen gaan doen? Wie helpt mij??
Alle reacties Link kopieren
Hey!



Ik ben een exjuf die (een) jaartje(s) andere dingen aan het doen is!

Via uitzendbureau kom je overal, verwacht niet alleen meteen je droombaan want via via kom je wel ergens terecht.



Werk nu bij de gemeente en werk aan een informatiebalie voor tijdelijke buitenlandse werknemers. Voertaal is Engels, leer veel interessante dingen en ben klaar om 5 uur!



Heerlijk!



Stiekem ligt mijn hart bij kinderen, maar dat kan altijd nog.



En wat heb jij allemaal gedaan?
Alle reacties Link kopieren
Hier ook een ex-juf....

Ik werk nu als woonbegeleider en doe er een aantal uren ambulante begeleiding bij. (Dit is een hbo-functie)



Ook ben ik mij aan het oriënteren om een eigen bedrijf op te starten...

Aan welke richting zit je te denken? Ik heb een tijd terug ook een onderwerp op het forum gezet:

Wat kan ik met mijn pabo diploma. Misschien heb je daar wat aan?

Succes!
Alle reacties Link kopieren
Hoi, ik zit nu nog gedeeltelijk in het onderwijs, 3 dagen, en ben bezig met een overstap.



Ten eerste bouw ik momenteel mijn eigen bedrijfje op en kijk of ik dan in augustus terug kan naar 2 dagen voor de klas, voorlopig. daarna zien we wel weer verder.



De bedoeling is om uiteindelijk zelfstandig te zijn.
Ik ga na dit jaar ook de overstap maken. Ik geef nu nog les, maar begin in september aan de master (postdoc) Journalistiek. Niet de branche waar het meeste werk is, maar ik wil het toch een kans geven...
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik ben nog geen ex-juf, maar hoop dit wel snel te worden. Misschien heb je iets aan mijn verhaal:)



Na veel zoekwerk, ben ik begonnen met het schrijven van sollicitatiebrieven, o.a. naar de GGD, een museum, een kinderdagverblijf, een onderwijsbegeleidingsdienst enz.

Tevens heb ik me ingeschreven bij een uitzendbureau. Tot slot heb ik een berg telefoontjes gepleegd.



Wat ik vaak te horen krijg, is dat het Pabo-diploma toch wel erg specifiek is. Ik heb tussendoor nog maar een cursus middenmanagement po gevolgd, in de hoop mijn kansen enigszins te vergroten.



Het uitzendbureau kon mij enkel vacatures bieden op ROC's, wat dus betekent dat ik exact hetzelfde werk doe, maar dan voor een andere leeftijdsgroep. Eén keer vond ik zelf een vacature bij het uitzendbureau als gezinsvoogd. Ondanks het feit dat de advertentietekst zei dat Pabo geschikt was, vroeg men toch SPH/MDW. Natuurlijk vertelde ik dat ik absoluut bereid was om een opleiding te volgen, maar de vacature was ingetrokken.

Een aantal jaar geleden, heb ik via een ander uitzendbureau gewerkt als administratief medewerkster. Daarvoor was helemaal geen opleiding noodzakelijk. Ik verveelde me al snel een ongeluk en na ongeveer een half jaar stond ik weer voor de klas. Wel heb ik tijdens deze periode een andere ex-juf ontmoet. Zij ging aan de slag als intercedente. Dit aanbod heb ik niet lang geleden zelf ook gehad, maar ik twijfel. Naast het feit dat ik helemaal onderaan moet beginnen (logisch natuurlijk, maar mijn salaris gaat er wel heel erg ontzettend veel op achteruit. Al ben ik van mening dat plezier in je werk boven beloning gaat uiteraard), ben ik gewoon niet genoeg op de hoogte van de inhoudelijke activiteiten van dit beroep. Is het iets voor mij, op kantoor? Achter een computer de hele dag. Ga ik me weer vervelen? Is het verstandig hier een vaste baan voor op te geven?



Op de verstuurde sollicitatiebrieven krijg ik steevast dezelfde respons: 'door het groot aantal reacties, hebben wij een selectie moeten maken, blablabla.' Maar, dat zou natuurlijk aan de inhoud van mijn brieven kunnen liggen.

Het kinderdagverblijf had wel interesse, maar toen ik mezelf voorstelde tussen alle baby's en peuters, besefte ik dat deze brief eigenlijk meer weg had van een noodactie, dan daadwerkelijke interesse in de functie.



Maar, niet gevreesd. Toch zijn er genoeg mensen, die het wel lukt het klaslokaal te verlaten. Een ex-collega met ontzettend veel feeling voor kinderen met een aan autisme verwante stoornis, werkt nu als ambulant begeleidster. Een andere ex-collega, die veel managementondersteunende taken vervulde (stond niet meer voor de klas) en de schoolleidersopleiding volgde, werd aangenomen bij een onderwijsbegeleidingsdienst. Ergens op dit forum las ik over een juf die stewardess werd (hoe is dit trouwens bevallen? Ik ben benieuwd!).



En, mijn meest recente overweging; het Pabo-diploma geeft toegang tot een aantal schakelprogramma's (mist je wiskunde op een bepaald niveau beheerst. Ik dus niet. Maar, voor sociolgie geldt dit niet. Daar kun je wiskunde tijdens het schakeljaar volgen.). Ik geloof dat dit inhoudt, dat je een jaar het schakelprogramma volgt (ik ben de studielast even vergeten). Wanneer je dit positief afrondt (dit is geen bachelor trouwens), mag je doorstromen naar de master van de betreffende opleiding (2 jaar? Moet ik ook even nazoeken). Ik weet niet in hoeverre het mogelijk is naast dit programma te werken. De huur/hypotheek moet toch betaald worden...



Ik ga in ieder geval maar eens beginnen met een inschrijving voor de wiskundecursus (fijn, zomercursus is in juni en juli van 9.00 tot 12.30 elke dag. Zou ik de klas mee mogen nemen?).



Succes! Ik ben benieuwd naar jouw avontuur.



(Mijn meest sportieve activiteiten bestaan doorgaans uit het lopen van mijn pc naar de koelkast en terug en het betalen voor een mooi sportschoolabonnement. Misschien is dat voor jou anders. Ik las net bij het topic rechergekundige een post van koetje1984 uit het onderwijs en ik bedacht me ook opeens dat ik een ex-juf ken die gymlerares is geworden)
Alle reacties Link kopieren
Wat een leuk topic!

Ook ik hoop binnenkort een ex-juf te zijn. Ik word niet gelukkig binnen het onderwijs.

Op dit moment ben ik mij aan het orienteren wat ik dan wel wil! Een pabo-diploma is toch wel beperkt. Ik zou wel makkelijk in de zorg kunnen werken, maar dat wil ik niet. Ik ben al een aantal uitzendbureaus langs geweest, maar hier verwacht ik eigenlijk weinig van...



Ik zou graag de culturele en kunstzinnige richting op willen, het liefst mijn eigen talenten op creatief gebied verder willen ontwikkelen (ik word niet te specifiek om herkenning te voorkomen). Wellicht in de toekomst voor mezelf beginnen. Maar dan moet ik eerst meer ervaring opdoen. Wat ik in de tussentijd wil doen, weet ik nog niet.



Ik blijf dit topic volgen, want ben ook erg benieuwd wat anderen doen met hun pabo-diploma.
Alle reacties Link kopieren
Cha, welke richting zou jij graag op willen? Wat is je droombaan (ook al is het misschien nu nog niet realistisch)? Ben je bereid weer te studeren?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 3 jaar voor de klas gestaan en studeer nu orthopedagogiek. Ik volg het schakelprogramma in Groningen.



@Christalyn: Het is in Groningen niet zo dat je wiskunde VOOR de opleiding op een bepaald niveau moet zijn. Als je een 6 hebt op de HAVO voor wiskunde is het goed, zo niet, dan volg je (gewoon in september) een wiskundecursus. Vanaf volgend jaar wordt het schakelprogramma 's avonds aangeboden door het SPO (is nu ook al zo, maar vanaf volgend jaar 2 jaar, je hoeft dan niet het tweede jaar naar de RUG)

Voordeel --> het schakelprogramma (2 jaar) is 's avonds (3 avonden) Je kunt er dus naast werken

Nadeel --> je krijgt geen OV



De Master is wel overdag.



Ik ben erg tevreden en enthousiast over de opleiding!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Linniepinnie,



Bedankt voor de goede info!

Groningen is alleen wel wat ver weg voor mij, ik woon zelf in de Randstad. Ook ben ik nog van de Havo-oude stijl. Ik was zo 'verstandig' om gewoon helemaal geen examen te doen in wiskunde:(

Die schakelprogramma's lijken me inderdaad wel ideaal. En orthopedagogiek en/of ontwikkelingpsychologie zou een mooie richting zijn.



Sta jij ernaast nog voor de klas of heb je een iets rustiger bijbaantje nu?
Alle reacties Link kopieren
Tja, mijn droombaan... Ik heb werkelijk geen idee. Ik zit op het moment thuis met een burnout en ben depri aan het worden. Het idee terug te moeten voor de klas geeft me erg onprettige gevoelens, hoe leuk de kinderen ook zijn.

Ik denk nu aan leerplichtambtenaar, of intern of ambulant begeleider. Ik wil graag werk waar ik minder moe van word en me niet zo uitput qua aandacht geven...

Ik heb ook geprobeerd om iets anders te vinden, maar heb niet de juiste opleiding (bijv administratief werk) of er zijn tig anderen (educatief medewerker): 100 tot 200 sollicitanten zijn geen uitzondering op het moment...
Alle reacties Link kopieren
Naast mijn studie werk ik bij een huiswerkinstituut als studiebegeleider
Alle reacties Link kopieren
Jeetje Cha, herkenbaar verhaal. Ik ben net weer uit die situatie. Je bent dus niet de enige! Ik weet (een beetje) wat je voelt en, echt waar, klinkt als een dooddoener, maar het ligt niet aan jou.

Als je een keertje je verhaal kwijt wil, neem dan even contact met me op. Hoeft niet, mag. Hoeft ook niet nu als je dat nog niet ziet zitten, aanbod blijft gewoon staan:)



Sterkte meid en ik denk met je mee.



Neem trouwens geen overhaaste beslissingen nu, want je beeld is wat vertekend. Ik wilde ook echt NIET meer terug naar school, nam het liefst per direct ontslag en speurde elke dag uren het internet af naar vacatures. Dat werkt dus niet
Alle reacties Link kopieren
Oh ja, heb je voor dit schooljaar wel met plezier voor de klas gestaan? Dat was een vraag die iemand mij ook stelde en toen ik er even over nadacht, besefte ik dat ik het plezier dat ik voorgaande jaren in het werk had, spontaan was vergeten door de hele situatie.

Betekent natuurlijk niet dat je niet iets anders zou moeten zoeken, maar even om te relativeren.



Ik ben trouwens best een aantal vacatures voor leerplichtambtenaar tegengekomen de afgelopen maanden, maar ja....dat enorm aantal reacties op elke vacature inderdaad :( Maar, wie niet waagt...

Wat betreft een IB-cursus, volgens mij is het nu zo ongeveer weer tijd om een lerarenbeurs aan te vragen, want als je het via je bestuur laat bekostigen, dan ben je ze dat bedrag weer verschuldig wanneer je ontslag neemt op korte termijn.
Alle reacties Link kopieren
Ben jij daar uiteindelijk goed uitgekomen,Christalyn? Want wat jij beschrijft: zo is het PRECIES!

Inderdaad; niet meer terug naar school willen, uren vacatures zoeken, ontslag willen nemen (maar heb niets anders)...

De kinderen vind en vond ik altijd erg leuk maar hoef er niet meer zoveel mee te maken te hebben, af en toe wel plezier gehad maar eigenlijk te weinig om het vol te kunnen houden denk ik. Heb dit jaar ook klassen moeten delen voor het eerst en dat is gewoon niet tof.
Alle reacties Link kopieren
Aan teacher: ik kan je topic nergens meer vinden, kan me wel herinneren het destijds gelezen te hebben. Kun jij het nog terughalen misschien?
Alle reacties Link kopieren
quote:cha schreef op 11 mei 2009 @ 09:11:

Tja, mijn droombaan... Ik heb werkelijk geen idee. Ik zit op het moment thuis met een burnout en ben depri aan het worden. Het idee terug te moeten voor de klas geeft me erg onprettige gevoelens, hoe leuk de kinderen ook zijn.

Ik denk nu aan leerplichtambtenaar, of intern of ambulant begeleider. Ik wil graag werk waar ik minder moe van word en me niet zo uitput qua aandacht geven...

Ik heb ook geprobeerd om iets anders te vinden, maar heb niet de juiste opleiding (bijv administratief werk) of er zijn tig anderen (educatief medewerker): 100 tot 200 sollicitanten zijn geen uitzondering op het moment...



Ik wil je niet ontmoedigen, maar ik werk als IB'er en dat is weliswaar een leuke baan, maar óók 1 waar je moe en overbelast van kan raken! Als IB'er ervaar ik wat veel leerkrachten ook hebben: je werk is nóóit af! Het is een verzameling van veel uiteenlopende taken. Sommige heel leuk, andere ronduit vervelend. Je moet zelf duidelijk prioriteiten stellen en je werk goed verdelen, anders stapelen dingen zich op.

Daarbij: je bent ambulant en dat is meteen de valkuil, want 'iedereen' denkt dat je daardoor alle tijd hebt. Leerkrachten, de directeur, ouders, hulpverleners... er zijn veel verschillende mensen die 'even' je aandacht willen, een vraagje tussendoor, een klusje. Het hoort bij je functie dat je beschikbaar bent om mensen te ondersteunen, maar als je op al die vragen ingaat, kom je knel met dingen die ook echt moeten. Dus ook: goed nee kunnen zeggen (en je daar dan niet schuldig over voelen...)

Je hebt, net als leerkrachten, veel gesprekken met ouders. En meestal gaat het echt niet goed als de IB'er in beeld komt. Het zijn dus geen eenvoudige gesprekken (en de reacties van ouders evenmin). Ik vind dat wel een uitdaging, maar het kost veel energie. Op mijn school krijg ik veel te maken met heftige problematiek, bijv. van gezinnen waar het echt niet lekker gaat, waar een combinatie van ernstige problemen is. Je moet goed afstand kunnen nemen, anders zit je 's avonds met al die problemen op de bank.

En wat ik een moeilijk stuk vind: als je ziek bent, is er niemand die je taken overneemt. Dat geeft veel extra druk, want als je weer beter bent, heb je sowieso extra werk. Ik ben begin dit jaar een aantal weken ziek geweest en als je dan terugkomt, blijkt alles stil gelegen te hebben...

Nogmaals: het ís een leuke baan, maar net als wanneer je voor de klas staat, is het ook een baan waar je best risico loopt om overwerkt te raken. Als je ervoor kiest, omdat je toe bent aan een nieuwe uitdaging, dan is het een goede keuze. Doe je het omdat je meer rust wilt, dan is het misschien niet zo'n goed idee.
Alle reacties Link kopieren
Maar digijuf, hoe veel tijd ben jij dan ongeveer kwijt aan het direct contact met ouders van probleemkinderen? Welk deel van je werk maakt dit deel van de leerlingenzorg uit? Als intern begeleider ben je m.i. verantwoordelijk voor de leerlingenzorg voor de gehele school, ook de kinderen waar het goed mee gaat of die extra uitdaging nodig hebben... Opstellen van zorgplan enz, kun jij voor mij een soort (ongeveer dan he) verdeling maken van je taken??

Ik ben me hier serieus op aan het orienteren omdat ik voel, en weet, dat ik meer kan dan lesgeven en primair met de kinderen werken.

Wat vond jij van de opleiding trouwens?
Alle reacties Link kopieren
Het hangt erg af van de school waar je werkt, natuurlijk.

Ik ben idd. verantwoordelijk voor alle kinderen op school, maar het spreekt voor zich dat er meer tijd gaat naar zorgleerlingen, dan de kinderen met wie het goed gaat. Kinderen die extra uitdaging nodig hebben, zijn m.i. óók kinderen die extra zorg nodig hebben. Maar op mijn school zijn er toch veel meer kinderen met leerproblemen, gedrags- en/ of sociaal-emotionele problemen.



Er gaat relatief veel tijd zitten in trajecten rondom deze zorgleerlingen. Als je bijvoorbeeld een traject start voor ambulante begeleiding gaan daar meestal meerdere gesprekken met ouders en leerkracht aan vooraf, daarna intake met de ambulant begeleider, vervolggesprekken. Als er verder onderzoek/ diagnose en evt. rugzak/ doorverwijzing volgt, hangt daar voor mij ook weer heel veel werk aan. Op mijn school lopen alleen al dit schooljaar 4 van zulke trajecten.

En daarnaast nog de 'gewone' doorverwijzingen naar het sbao (en dossiers bijhouden, toetsresultaten analyseren en bespreken, overleg en begeleiding van leerkrachten, zorgvergaderingen, bespreken van de handelingsplannen, RT plannen en de voortgang volgen, inspectielijsten etc) En ik heb relatief veel contact met de GGD, maatschappelijk werk, andere hulpverleners, jeugdzorg.

Het is moeilijk in percentages uit te drukken, maar per week (ik werk 2 dagen) heb ik toch wel minstens 1 zo'n gesprek. Dit vind ik overigens wél een leuk onderdeel van mijn werk, maar het kost veel energie. En ik heb echt moeten leren loslaten!



Ik vond de opleiding erg leuk en goed te doen. Moet wel zeggen, dat ik bedreven ben in het studeren en vrij snel na de PABO deze opleiding heb gevolgd. Klasgenoten die er al wat langer uit waren, vonden het pittiger om naast hun baan een opleiding te volgen.



Wat ik met mijn verhaal probeerde duidelijk te maken, is dat IB'er niet een rustige baan is, waar je minder bezig bent met aandacht geven. Als je er zin in hebt, is het zeker de moeite waard (maar ik merk dat mensen toch vaak onderschatten wat een baan als IB'er inhoudt..)
Alle reacties Link kopieren
Hee, heel erg bedankt voor je uitgebreide verhaal! Ik denk ook niet dat het een rustige baan is, hoor.

Ik kan me alleen bijna niet voorstellen dat er iets zwaarder is dan permanent 28 kinderen aandacht geven terwijl je er weinig voldoening uithaalt voor jezelf. Hoe leuk de kinderen ook zijn: het zuigt dan leeg. Ik heb best wel wat talenten die ik kan zetten die ik nu veel en veel te weinig gebruik, omdat ik zo in beslag genomen wordt door het lesgeven op zich.

Dan heb ik liever iets wat veel energie kost maar waar je wel je voldoening uit kan halen, zeg zo'n gesprek of doorverwijzing realiseren. Dan kan je wel je visie in kwijt in ieder geval, in plaats van als leerkracht af te wachten wat er boven je allemaal gebeurt...
Alle reacties Link kopieren
Mijn alternatief is trouwens studeren aan de universiteit (pedagogiek) en dat combineren met een administratieve baan. Als die er dus al zijn, wat nog best tegenvalt op het moment.

grrr, die recessie ook!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Cha en Christalyn,

Ook voor mij erg herkenbaar. Ik zit momenteel ook overspannen thuis. Ook voordat ik ziek werd, vond ik het onderwijs niet zo leuk. Nu hik ik er echt tegenaan om weer te

beginnen, wil het liefst vandaag nog ontslag nemen en bekijk ook vele vacaturesites. De school kan me op dit moment echt gestolen worden, maar dit zal wel bij het proces horen....



Maar ja, wat dan? Ik heb wel echt voor mezelf besloten dat ik het onderwijs uit wil, ook omdat ik het nooit geweldig heb gevonden. Maar ik wil nu geen overhaaste beslissing nemen omdat ik eerst moet herstellen en ander werk moet vinden.

Ik heb ook gedacht aan ambulante begeleiding maar het liefst wil ik echt een andere richting op. Zoals ik al eerder schreef zou ik graag mijn kunstzinnige kant ontplooiien, maar of je hier mee je geld kunt verdienen???

Een administratief baantje lijkt me op dit moment ook prima, maar de recessie zit ook niet mee.



Cha, wat ontzettend rot dat je een burn-out hebt. Heb je goede begeleiding? Krijg je medicijnen voor de depressie?

Ik loop zelf bij de psycholoog en heb ook veel baat bij fysiotherapie. Ondanks deze rotperiode, hoop ik en weet ik, dat ik er sterker uit ga komen. Ook dit is een dooddoener, maar er is licht aan het eind van de tunnel!



Christalyn, wat fijn dat het met jou weer beter gaat. Wat goed dat je weer een studie op wil pakken. Ben benieuwd!



Groet
Alle reacties Link kopieren
Cha: als je het gevoel hebt je talenten niet kwijt te kunnen voor de klas, dan is het zeker verstandig een andere stap te overwegen! Veel succes met je keuze!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Barbabientje,



ik gebruik geen medicijnen, loop wel bij een psycholoog en bij een coach. Die hebben het beiden alleen erg druk.

Daardoor zijn mijn ouders en een goede vriendin ook af en toe in gesprek met mij...

Verder heb ik nu net vandaag mijn CV opnieuw opgesteld, ga een gesprek bij mijn directie in opdracht van zowel coach als psycholoog, ga deze week kijken bij uitzendbureaus en vacatures in de gaten houden...

Wat doe jij in dit proces? Eersrt herstellen, dan solliciteren, of beide?
Alle reacties Link kopieren
Sorry, was 2x geplaatst!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven