Werk & Studie
alle pijlers
Ex-juffen: wat doen jullie nu?
vrijdag 8 mei 2009 13:51
Hallo allemaal,
ik ben mij aan het orienteren op een andere baan. Dussss: alle ervaringen van anderen zijn welkom! Aan alle ex-leraressen nu de vraag: wat doen jullie nu? En hoe ben je daar terecht gekomen?
Tips, do's en don'ts, adviezen, afraders: alles is welkom...
Zijn er ook mensen die op een hbo-functie terecht zijn gekomen elders of moet ik meer op mbo gaan richten? Studeren erbij, aanvullende opleidingen gaan doen? Wie helpt mij??
ik ben mij aan het orienteren op een andere baan. Dussss: alle ervaringen van anderen zijn welkom! Aan alle ex-leraressen nu de vraag: wat doen jullie nu? En hoe ben je daar terecht gekomen?
Tips, do's en don'ts, adviezen, afraders: alles is welkom...
Zijn er ook mensen die op een hbo-functie terecht zijn gekomen elders of moet ik meer op mbo gaan richten? Studeren erbij, aanvullende opleidingen gaan doen? Wie helpt mij??
maandag 11 mei 2009 17:27
Ik heb de 2-jarige opleiding tot IB'er gevolgd, bij de SON. Vond dat een erg leuke opleiding!
Bedoel je het werk als IB'er combineren met een baan als juf? Ik heb dat zelf een jaar gedaan en vond 't niet prettig. Op de dagen dat je voor de klas staat ben je nl. óók I'B'er, dwz. collega's die je bij de koffieautomaat en in de lunchpauze vragen stellen aan jou als IB'er, ook al sta je die dag voor de klas. Ouders die je voor/ na schooltijd willen spreken, of oudergesprekken tussen de middag, terwijl je daarna weer gauw voor de groep moet. Directeur die je tijdens de les komt helpen herinneren dat die week echt de lijsten voor de inspectie ingestuurd moeten worden etc.
De combinatie van de opleiding met baan vond ik wel te doen (maar ik was toen al IB'er). Als je nog geen IB'er bent en wel voor de klas staat, is het mss. iets moeilijker. Ook omdat je bepaalde opdrachten moet uitvoeren die echt gericht zijn op IB en daar moet je dan een draai aan geven, of heel veel voor overleggen met de IB'er van je school, hoe dat bij jullie op school werkt etc.
De studiebelasting was voor mij goed te doen. Ik moest 1 avond per week naar school en een aantal zaterdagen. Daarnaast 1-2 dagdelen huiswerk per week.
Bedoel je het werk als IB'er combineren met een baan als juf? Ik heb dat zelf een jaar gedaan en vond 't niet prettig. Op de dagen dat je voor de klas staat ben je nl. óók I'B'er, dwz. collega's die je bij de koffieautomaat en in de lunchpauze vragen stellen aan jou als IB'er, ook al sta je die dag voor de klas. Ouders die je voor/ na schooltijd willen spreken, of oudergesprekken tussen de middag, terwijl je daarna weer gauw voor de groep moet. Directeur die je tijdens de les komt helpen herinneren dat die week echt de lijsten voor de inspectie ingestuurd moeten worden etc.
De combinatie van de opleiding met baan vond ik wel te doen (maar ik was toen al IB'er). Als je nog geen IB'er bent en wel voor de klas staat, is het mss. iets moeilijker. Ook omdat je bepaalde opdrachten moet uitvoeren die echt gericht zijn op IB en daar moet je dan een draai aan geven, of heel veel voor overleggen met de IB'er van je school, hoe dat bij jullie op school werkt etc.
De studiebelasting was voor mij goed te doen. Ik moest 1 avond per week naar school en een aantal zaterdagen. Daarnaast 1-2 dagdelen huiswerk per week.
maandag 11 mei 2009 17:50
Hoi Cha,
Een vriendin heeft precies hetzelfde gehad, ook een burnout en wilde niet meer voor de klas. Zij is studiebegeleider op een Luzac geworden en heeft het super naar haar zin. Weet niet of er eentje bij je in de buurt zit, maar van haar begreep ik dat ze daar ook altijd wel mensen kunnen gebruiken. Het fijnste vindt ze dat het 1-op-1 begeleiding is en dat ze ook zelf haar werktijden een beetje kan bepalen.
Een vriendin heeft precies hetzelfde gehad, ook een burnout en wilde niet meer voor de klas. Zij is studiebegeleider op een Luzac geworden en heeft het super naar haar zin. Weet niet of er eentje bij je in de buurt zit, maar van haar begreep ik dat ze daar ook altijd wel mensen kunnen gebruiken. Het fijnste vindt ze dat het 1-op-1 begeleiding is en dat ze ook zelf haar werktijden een beetje kan bepalen.
maandag 11 mei 2009 19:00
quote:barbabientje2 schreef op 11 mei 2009 @ 13:29:
. Zoals ik al eerder schreef zou ik graag mijn kunstzinnige kant ontplooiien, maar of je hier mee je geld kunt verdienen???
Lijkt me niet, eerlijk gezegd. Ik heb conservatorium gedaan, en ben lang werkzaam geweest als muzikant/zangeres, maar omdat ik daar niet van kon leven, ben ik in het onderwijs beland als muziekleraar......
Ik zing nog steeds, maar puur nog voor mijn hobby.
. Zoals ik al eerder schreef zou ik graag mijn kunstzinnige kant ontplooiien, maar of je hier mee je geld kunt verdienen???
Lijkt me niet, eerlijk gezegd. Ik heb conservatorium gedaan, en ben lang werkzaam geweest als muzikant/zangeres, maar omdat ik daar niet van kon leven, ben ik in het onderwijs beland als muziekleraar......
Ik zing nog steeds, maar puur nog voor mijn hobby.
maandag 11 mei 2009 19:13
Hoi Cha,
Op dit moment wil ik eerst herstellen, want ik ben bang dat als ik me nu op een nieuwe baan stort, ik dat niet ga redden. En ik kan ook niet zonder inkomen.
Ik ben mij nu vooral aan het orienteren op werkgebied en ik hoop eigenlijk na de zomervakantie me te kunnen richten op solliciteren.
Maar het is best lastig om te herstellen terwijl de school zo aan je trekt....
Met welk doel ga je het gesprek met de directie aan?
Veel succes bij de uitzendbureaus!
Op dit moment wil ik eerst herstellen, want ik ben bang dat als ik me nu op een nieuwe baan stort, ik dat niet ga redden. En ik kan ook niet zonder inkomen.
Ik ben mij nu vooral aan het orienteren op werkgebied en ik hoop eigenlijk na de zomervakantie me te kunnen richten op solliciteren.
Maar het is best lastig om te herstellen terwijl de school zo aan je trekt....
Met welk doel ga je het gesprek met de directie aan?
Veel succes bij de uitzendbureaus!
maandag 11 mei 2009 19:41
Ik zing in een band, en geef zangles, maar die inkomsten zijn te onregelmatig om van te leven.
Bovendien wil ik eigenlijk het liefst alleen muziek maken die ik mooi vind, dus vaak niet commercieel. Ik wil zo weinig mogelijk concessies doen met mijn muziek. Gevolg is wel dat het niet toegankelijk is voor een heel groot publiek. Geen top 40 werk dus, meer de jazzkant op.
Daarnaast dus 3 dagen per week onderwijswerk!
Wat doe jij precies voor kunstzinnigs?
Bovendien wil ik eigenlijk het liefst alleen muziek maken die ik mooi vind, dus vaak niet commercieel. Ik wil zo weinig mogelijk concessies doen met mijn muziek. Gevolg is wel dat het niet toegankelijk is voor een heel groot publiek. Geen top 40 werk dus, meer de jazzkant op.
Daarnaast dus 3 dagen per week onderwijswerk!
Wat doe jij precies voor kunstzinnigs?
woensdag 13 mei 2009 10:50
@Zamirah, Ik kan op dit moment niet vertellen wat ik voor 'kunstzinnings' doe om herkenning te voorkomen. Ik zit nu in een gevoelige werksituatie vandaar... misschien later.
Begrijpelijk dat je alleen muziek wilt maken waar je achter staat. Ik wil nu ook graag werk doen waar ik achter sta, anders ben ik bang dat het me opnieuw opbreekt.
@Cha, ben je al langs de uitzendbureaus geweest? Wat zeiden ze daar?
Begrijpelijk dat je alleen muziek wilt maken waar je achter staat. Ik wil nu ook graag werk doen waar ik achter sta, anders ben ik bang dat het me opnieuw opbreekt.
@Cha, ben je al langs de uitzendbureaus geweest? Wat zeiden ze daar?
woensdag 13 mei 2009 21:50
Dames/heren, laat je niet afschepen dat de pabo heel specifiek is!
Je hebt weliswaar alleen de onderwijskennis maar de eigenschappen van een allrounder!
Presenteren, leidinggeven, zelfstandig werken, creatief zijn, en je hebt een HBO! Een bepaald niveau waarmee je kennis uit andere vakgebieden tot je kan nemen!
Maar goed, zeg niet dat het makkelijk is in deze tijd he
Je hebt weliswaar alleen de onderwijskennis maar de eigenschappen van een allrounder!
Presenteren, leidinggeven, zelfstandig werken, creatief zijn, en je hebt een HBO! Een bepaald niveau waarmee je kennis uit andere vakgebieden tot je kan nemen!
Maar goed, zeg niet dat het makkelijk is in deze tijd he
woensdag 13 mei 2009 21:50
Dames/heren, laat je niet afschepen dat de pabo heel specifiek is!
Je hebt weliswaar alleen de onderwijskennis maar de eigenschappen van een allrounder!
Presenteren, leidinggeven, zelfstandig werken, creatief zijn, en je hebt een HBO! Een bepaald niveau waarmee je kennis uit andere vakgebieden tot je kan nemen!
Maar goed, zeg niet dat het makkelijk is in deze tijd he
Je hebt weliswaar alleen de onderwijskennis maar de eigenschappen van een allrounder!
Presenteren, leidinggeven, zelfstandig werken, creatief zijn, en je hebt een HBO! Een bepaald niveau waarmee je kennis uit andere vakgebieden tot je kan nemen!
Maar goed, zeg niet dat het makkelijk is in deze tijd he
donderdag 14 mei 2009 10:09
Ik zag het topic, en ik voelde me aangesproken. Bij lezing blijken de meeste posters hier in het basisonderwijs te werken / gewerkt te hebben. Ik niet, en ook mijn huidige werk zal voor de meesten niet in aanmerking komen. Ik heb een universitaire opleiding gevolgd en daarna de bijbehorende lerarenopleiding. Toen het lesgeven niet beviel, en na nog wat vijven en zessen, ben ik geneeskunde gaan studeren. En inmiddels ben ik arts.
Overigens was een van mijn andere ideeën destijds om ipv geneeskunde, de pabo te gaan doen. Misschien goed dat het zo niet gegaan is?
Allemaal veel succes met het vinden van ander leuk werk.
Overigens was een van mijn andere ideeën destijds om ipv geneeskunde, de pabo te gaan doen. Misschien goed dat het zo niet gegaan is?
Allemaal veel succes met het vinden van ander leuk werk.
anoniem_81843 wijzigde dit bericht op 14-05-2009 10:11
Reden: iets vergeten
Reden: iets vergeten
% gewijzigd
donderdag 14 mei 2009 15:45
Ik ga vanaf september weer studeren, maar twijfel heel erg wanneer ik het de school moet meedelen. Ik ben in januari begonnen, maar het is een lastige school en mijn functie stond al heel lang open. Kinderen hebben dus ook 9 weken ervoor geen les gehad omdat mijn voorgangster was vertrokken. Het gaat hartstikke goed en ze zijn heel blij met me. Ik heb het er ook wel naar m'n zin, maar wil iets anders gaan doen. Ik twijfel alleen heel erg wanneer ik het moet vertellen. Ik zou wel graag de hele zomervakantie doorbetaald krijgen en als ik het nu zeg, kan het zijn dat ik per 1 juli uit dient moet. Maar als ik wacht tot het einde van het schooljaar, ben ik bang dat de kans heel klein wordt om iemand te vinden. Begrijpen jullie wat ik bedoel ?
vrijdag 15 mei 2009 08:16
Hoi digijuf,
Dat vraag ik me af want ik geef les op een particuliere, internationale school, en de CAO is niet van toepassing op ons. Heb net gekeken en mijn contract loopt tot 31/07. Als ik dan gewoon na 1 juni de mededeling doe, kunnen ze me contracttechnisch volgens mij niets doen... Overigens staat in mijn contract dat deze zonder opgaaf van reden gewoon kan aflopen, maar vind het wel zo sympathiek om het aan te geven. Of gooi ik dan mijn eigen glazen in?
Dat vraag ik me af want ik geef les op een particuliere, internationale school, en de CAO is niet van toepassing op ons. Heb net gekeken en mijn contract loopt tot 31/07. Als ik dan gewoon na 1 juni de mededeling doe, kunnen ze me contracttechnisch volgens mij niets doen... Overigens staat in mijn contract dat deze zonder opgaaf van reden gewoon kan aflopen, maar vind het wel zo sympathiek om het aan te geven. Of gooi ik dan mijn eigen glazen in?
vrijdag 15 mei 2009 15:05
Met belangstelling dit topic gelezen...hier nog een juf;)
In 2004 afgestudeerd aan de Pabo en ik heb me er nog geen seconde echt happy bij gevoeld.
Toen ik eenmaal voor de klas stond...nou ja hetzelfde verhaal als vele mensen hieral beschrijven. Het past overigens helemaal niet bij me. Ik heb een jaar lang een eigen groep gehad, maar was na één jaar gesloopt!
Dus ik ben pedagogiek gaan studeren, maar ook daar had ik het gevoel te blijven hangen in de 'kinderwereld' en daar moest ik uit. Ik werd er ongelukkig van!
Ik moest gewoon tot de conclusie komen dat het werken met kinderen niet voor mij is weggelegd.
Wat betreft werk: ik ben op een gegeven ogenblik gaan invallen.
Het is momenteel zo dat verschillende verenigingen en stichtingen mensen in dienst nemen op invalbasis..ook ik heb zo'n contract. Vier dagen in de week werk ik momenteel overal en nergens, ik vul alle lege gaten op en ben gegarandeerd van 4 dagen in de week werk. Het bevalt me.
Ik weet gewoon niet hoe ik het moet uitleggen, maar hier voel ik me toch goed bij. Het is een vreselijk heen en weer gereis, maar ik kan mijn ei hier veel beter in kwijt. Bovendien leer ik er veel van en heb ik ondertussen de meest idiote dingen al moeten doen als invaller!
Als je jezelf flexibel opstelt, kun je daarmee een heel eind komen.
Wat betreft mijn studie heb ik na heel wat jaren pedagogiek het roer compleet omgegooid. Ik ben theologie gaan studeren, waar ik me vanaf het eerste moment als een vis in het water heb gevoeld. Daar ben ik nu al geruime tijd mee bezig en als doel heb ik mezelf voorgelegd dat ik daar over 7 jaar mee klaar wil zijn en dan als geestelijk verzorger, of predikant aan het werk wil. Sinds ik dat doel heb, voel ik me gelukkiger in het onderwijs, vreemd he? Maar ik heb het gevoel dat een dergelijke baan veel beter bij me past, daar ligt meer passie in, dan in het werken met kinderen.
In elk geval succes met je keuze en als je je niet gelukkig voelt in het onderwijs, moet je echt je wegen elders gaan zoeken!
In 2004 afgestudeerd aan de Pabo en ik heb me er nog geen seconde echt happy bij gevoeld.
Toen ik eenmaal voor de klas stond...nou ja hetzelfde verhaal als vele mensen hieral beschrijven. Het past overigens helemaal niet bij me. Ik heb een jaar lang een eigen groep gehad, maar was na één jaar gesloopt!
Dus ik ben pedagogiek gaan studeren, maar ook daar had ik het gevoel te blijven hangen in de 'kinderwereld' en daar moest ik uit. Ik werd er ongelukkig van!
Ik moest gewoon tot de conclusie komen dat het werken met kinderen niet voor mij is weggelegd.
Wat betreft werk: ik ben op een gegeven ogenblik gaan invallen.
Het is momenteel zo dat verschillende verenigingen en stichtingen mensen in dienst nemen op invalbasis..ook ik heb zo'n contract. Vier dagen in de week werk ik momenteel overal en nergens, ik vul alle lege gaten op en ben gegarandeerd van 4 dagen in de week werk. Het bevalt me.
Ik weet gewoon niet hoe ik het moet uitleggen, maar hier voel ik me toch goed bij. Het is een vreselijk heen en weer gereis, maar ik kan mijn ei hier veel beter in kwijt. Bovendien leer ik er veel van en heb ik ondertussen de meest idiote dingen al moeten doen als invaller!
Als je jezelf flexibel opstelt, kun je daarmee een heel eind komen.
Wat betreft mijn studie heb ik na heel wat jaren pedagogiek het roer compleet omgegooid. Ik ben theologie gaan studeren, waar ik me vanaf het eerste moment als een vis in het water heb gevoeld. Daar ben ik nu al geruime tijd mee bezig en als doel heb ik mezelf voorgelegd dat ik daar over 7 jaar mee klaar wil zijn en dan als geestelijk verzorger, of predikant aan het werk wil. Sinds ik dat doel heb, voel ik me gelukkiger in het onderwijs, vreemd he? Maar ik heb het gevoel dat een dergelijke baan veel beter bij me past, daar ligt meer passie in, dan in het werken met kinderen.
In elk geval succes met je keuze en als je je niet gelukkig voelt in het onderwijs, moet je echt je wegen elders gaan zoeken!
vrijdag 15 mei 2009 15:53
Ik sta nu al een paar jaar voor de klas en af en toe denk ik: "god, wat ben ik toch een leuke docent!" Het voelt soms echt als een luxeprobleem want ik zit er wel redelijk op mijn plek, maar het "YES!"-gevoel blijft uit. Ik ben bang dat ik zo'n docent word die na tien jaar niet meer het vak uit komt. Ik heb nu geld, tijd en vrijheid om wat anders te gaan doen en heb het ook echt voorbereid (en werd tot mijn verbazing toegelaten).
Maar nu ik vandaag weer een leuke dag had en tegen al die bekkies aankeek, dacht ik weer dat ik helemaal niet weg wilde. Het gaat volgend jaar, hoe goed voorbereid ook, een enorme omslag worden. Soms vraag ik me ook af of ik wel gemaakt ben om journalist te worden omdat ik niet altijd even "sociaal" ben naar mensen toe (kan mezelf wel eens dromerig terugtrekken in mijn eigen wereldje) en niet de beste netwerker ben (hoewel mijn vrienden dat onzin vinden, maar ik ben gewoon niet zo goed in klusjes ritselen e.d.). Misschien heeft dat ook te maken met leeftijd? (ben nu 24)
nouja, mijn vriend zegt: "als het niet bevalt, kun je altijd nog terug het onderwijs in..." en da's natuurlijk ook wel weer zo
Wat betreft contract ga ik inderdaad voor mezelf kiezen!
Maar nu ik vandaag weer een leuke dag had en tegen al die bekkies aankeek, dacht ik weer dat ik helemaal niet weg wilde. Het gaat volgend jaar, hoe goed voorbereid ook, een enorme omslag worden. Soms vraag ik me ook af of ik wel gemaakt ben om journalist te worden omdat ik niet altijd even "sociaal" ben naar mensen toe (kan mezelf wel eens dromerig terugtrekken in mijn eigen wereldje) en niet de beste netwerker ben (hoewel mijn vrienden dat onzin vinden, maar ik ben gewoon niet zo goed in klusjes ritselen e.d.). Misschien heeft dat ook te maken met leeftijd? (ben nu 24)
nouja, mijn vriend zegt: "als het niet bevalt, kun je altijd nog terug het onderwijs in..." en da's natuurlijk ook wel weer zo
Wat betreft contract ga ik inderdaad voor mezelf kiezen!
zondag 24 mei 2009 12:15
@Cha: ik ben er goed uitgekomen, beter zelfs misschien, want ik onderneem nu eindelijk eens actie. Het duurde wel een tijd. Ik had verwacht na een paar weekjes weer in orde en helemaal de oude te zijn. Eigenlijk vond ik een burn-out meer iets voor anderen, helemaal niets voor mij. Ik was gewoon een beetje moe. Maar, wat had ik het mis.
Ik ben ook een aantal keer naar de fysio geweest en toen dat niet genoeg effect had, stuurde de bedrijfsarts me weer terug naar de huisarts, die mij vervolgens weer naar een psycholoog verwees. Ik heb daar persoonlijk weinig baat bij gehad, maar dat hoeft natuurlijk niet voor iedereen te gelden. Ze deed wat testjes, ik vulde een heleboel vragenlijsten in, vertelde mijn verhaal en zij vond mij een gezellige, spontane meid (?) Wat mij het meest geholpen heeft, was gewoon rust nemen. Slapen, sporten, lezen, soms veel met anderen praten, op andere momenten mezelf juist terugtrekken. Toen ik emotioneel wat meer stabiel werd, besloot ik voor mezelf te bepalen wat me dan wel gelukkig maakte en daar daadwerkelijk iets mee te doen. Het gevolg is dat mijn vriend en ik nu net een huisje hebben gekocht en daar gaan samenwonen.
Ik werk zolang gewoon weer op mijn eigen school (dit wilde ik absoluut niet, als ik had mogen kiezen was ik nooit meer terug gegaan, maar de bedrijfsarts hield haar poot stijf. Achteraf ben ik daar toch wel blij om, een nieuwe omgeving was misschien toch te zwaar geweest. En, dat had ik niet verwacht, mijn collega's waren zo onzettend blij om me weer te zien.).
Ondertussen kijk ik rustig verder naar vacatures en probeer ik dus een studie te zoeken die bij mij past (inspirerende verhalen Jeanette en Elenas).
Het was een hele strijd om de school weer binnen te stappen en nu zelfs nog wel eens 's ochtends, maar ik houd me vast aan het feit dat ik veel geleerd heb en stapje voor stapje veranderingen probeer door te voeren, waardoor ik uiteindelijk wel vind wat bij mij past.
Ik ben ook een aantal keer naar de fysio geweest en toen dat niet genoeg effect had, stuurde de bedrijfsarts me weer terug naar de huisarts, die mij vervolgens weer naar een psycholoog verwees. Ik heb daar persoonlijk weinig baat bij gehad, maar dat hoeft natuurlijk niet voor iedereen te gelden. Ze deed wat testjes, ik vulde een heleboel vragenlijsten in, vertelde mijn verhaal en zij vond mij een gezellige, spontane meid (?) Wat mij het meest geholpen heeft, was gewoon rust nemen. Slapen, sporten, lezen, soms veel met anderen praten, op andere momenten mezelf juist terugtrekken. Toen ik emotioneel wat meer stabiel werd, besloot ik voor mezelf te bepalen wat me dan wel gelukkig maakte en daar daadwerkelijk iets mee te doen. Het gevolg is dat mijn vriend en ik nu net een huisje hebben gekocht en daar gaan samenwonen.
Ik werk zolang gewoon weer op mijn eigen school (dit wilde ik absoluut niet, als ik had mogen kiezen was ik nooit meer terug gegaan, maar de bedrijfsarts hield haar poot stijf. Achteraf ben ik daar toch wel blij om, een nieuwe omgeving was misschien toch te zwaar geweest. En, dat had ik niet verwacht, mijn collega's waren zo onzettend blij om me weer te zien.).
Ondertussen kijk ik rustig verder naar vacatures en probeer ik dus een studie te zoeken die bij mij past (inspirerende verhalen Jeanette en Elenas).
Het was een hele strijd om de school weer binnen te stappen en nu zelfs nog wel eens 's ochtends, maar ik houd me vast aan het feit dat ik veel geleerd heb en stapje voor stapje veranderingen probeer door te voeren, waardoor ik uiteindelijk wel vind wat bij mij past.
maandag 25 mei 2009 14:28
Dankjewel voor je verhaal, Christalyn. Ik ben ondertussen ook thuis beland. Heb veel stressklachten, ben erg benauwd, rsi in mijn armen enzo...
Van de arbo moet ik het eerst maar eens rustig aan gaan doen.
Ik heb veel aan je verhaal, vooral van dat stapje voor stapje doorgaan. En dat het uiteindelijk wel beter zal gaan dus. Want op het moment vraag ik me ontzettend af of er ooit weer vanaf kom...
Van de arbo moet ik het eerst maar eens rustig aan gaan doen.
Ik heb veel aan je verhaal, vooral van dat stapje voor stapje doorgaan. En dat het uiteindelijk wel beter zal gaan dus. Want op het moment vraag ik me ontzettend af of er ooit weer vanaf kom...
donderdag 28 mei 2009 20:36
Hallo allemaal,
ik ben nu 3 jaar werkzaam als juf op een basisschool. Ik vind het nog steeds wel leuk, maar ben toe aan een nieuwe uitdaging. Ik vind het leuk om werkzaam te blijven rondom het kind. Maar ik wil meer een leidinggevende functie. Om directeur te worden lijkt me niet zo...
Ik ben gaan zoeken op internet en kwam een leuke opleiding tegen: HBO manager kinderopvang. De opleiding duurt maar een jaar en is eens per 2 weken een avond, dus prima te combineren met mn huidige baan.
De komende maanden ga ik vast zoeken naar een leuke job als manager kinderopvang. Natuurlijk heb je hier ook veel werkdruk, maar het salaris zal er sowieso op vooruit gaan!
ik ben nu 3 jaar werkzaam als juf op een basisschool. Ik vind het nog steeds wel leuk, maar ben toe aan een nieuwe uitdaging. Ik vind het leuk om werkzaam te blijven rondom het kind. Maar ik wil meer een leidinggevende functie. Om directeur te worden lijkt me niet zo...
Ik ben gaan zoeken op internet en kwam een leuke opleiding tegen: HBO manager kinderopvang. De opleiding duurt maar een jaar en is eens per 2 weken een avond, dus prima te combineren met mn huidige baan.
De komende maanden ga ik vast zoeken naar een leuke job als manager kinderopvang. Natuurlijk heb je hier ook veel werkdruk, maar het salaris zal er sowieso op vooruit gaan!
