Werk & Studie
alle pijlers
Het promovendi topic 2.0
vrijdag 28 maart 2014 12:51
Dag allemaal!
N.a.v. een topic over scripties en proefschriften leek het ons leuk om (weer) een topic over promoveren te starten.
Uiteraard zijn andere academici (in spe) ook welkom om leed en ervaringen te delen en tips op te doen!
Dus vertel wat over jezelf (als je wilt) en voel je verder vrij om van je af te schrijven.
N.a.v. een topic over scripties en proefschriften leek het ons leuk om (weer) een topic over promoveren te starten.
Uiteraard zijn andere academici (in spe) ook welkom om leed en ervaringen te delen en tips op te doen!
Dus vertel wat over jezelf (als je wilt) en voel je verder vrij om van je af te schrijven.
zondag 6 november 2016 20:31
Gaandeweg kom ik er eigenlijk steeds meer achter dat het academische leven mij niet zo trekt ondanks dat ik onderzoek zelf gewoon heel leuk vind. Vooral de verwachtingen dat je standaard meer werkt >46 uur per week het feit dat je hier absoluut niet naar betaald wordt en daarnaast komt nog dat ik eigenlijk niet de komende 5-10 jaar nog 3 of 4 keer wil verhuizen omdat ik mijn baan achterna moet gaan als post-doc.
Nu houd ik alle deuren nog open, ik heb immers nog een jaar of 2-3 te gaan.
Nu houd ik alle deuren nog open, ik heb immers nog een jaar of 2-3 te gaan.
zondag 6 november 2016 21:00
Bedankt voor jullie reacties. Heel leerzaam om te lezen. Blijft toch een bijzonder wereldje.
@nausicaa tof dat je je draai hebt gevonden en een vaste aanstelling hebt. Dat brengt al zeker wat meer stabiliteit.
@bloemetjes olifant, ik sta er nog steeds te weinig bij stil dat onderzoek niet altijd aan een uni hoeft te zijn. Onderzoeksinstituten zijn natuurlijk ook een leuke optie!
@CobraYM, ik deel jouw mening hierin heel erg. Met name het geld, de werkuren en het verhuizen.
@nausicaa tof dat je je draai hebt gevonden en een vaste aanstelling hebt. Dat brengt al zeker wat meer stabiliteit.
@bloemetjes olifant, ik sta er nog steeds te weinig bij stil dat onderzoek niet altijd aan een uni hoeft te zijn. Onderzoeksinstituten zijn natuurlijk ook een leuke optie!
@CobraYM, ik deel jouw mening hierin heel erg. Met name het geld, de werkuren en het verhuizen.
zondag 6 november 2016 22:22
@ nausicaa Wat fijn dat het zo op zijn plek is gevallen voor je (geloof ook zeker dat je aan dat proces hard hebt gewerkt) en dat je het naar je zin hebt!
@ bloemetjesolifant TNO en R&D bedrijven had ik zelf ook aan gedacht, hbo instellingen is een nieuwe suggestie, klinkt ook interessant om eens naar te kijken.
Erg fijn om eens van anderen te horen hoe ze over bedrijfsleven/academie denken, vind het zeker leerzaam.
@ bloemetjesolifant TNO en R&D bedrijven had ik zelf ook aan gedacht, hbo instellingen is een nieuwe suggestie, klinkt ook interessant om eens naar te kijken.
Erg fijn om eens van anderen te horen hoe ze over bedrijfsleven/academie denken, vind het zeker leerzaam.
maandag 7 november 2016 20:02
De werkuren ervaar ik helemaal niet zo. Tuurlijk werk is soms langer door maar er staan ook genoeg sagen tegenover dat ik eerder weg kan. Ik vind die flexibiliteit juist heerlijk. Soms lees ik in de trein of thuis nog wat maar meestal doe ik niks.
Niet dat ik overtuigd ben van de academische wereld maar ik vind onderzoek doen erg leuk.
Niet dat ik overtuigd ben van de academische wereld maar ik vind onderzoek doen erg leuk.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
maandag 7 november 2016 22:22
quote:Klavertje88 schreef op 06 november 2016 @ 19:31:
Ik ben erg benieuwd wat jullie bewuste overwegingen zijn om na een promotie-onderzoek wel of niet binnen de wetenschap te blijven.
De wetenschap vind ik erg interessant maar ik ben erachter gekomen dat ik meer stabiliteit wil en niet meer >46 uur per week wil werken. Op dit moment kan ik geen middenweg hierin vinden.Ik vond onderzoek het leukste om te doen, dus neem ik de mindere zaken aan de academische wereld voor lief. Soms is het stressen, maar het is ook heel flexibel en daar hou ik van. De combinatie met onderwijs geven vind ik ook superleuk.
Ik ben erg benieuwd wat jullie bewuste overwegingen zijn om na een promotie-onderzoek wel of niet binnen de wetenschap te blijven.
De wetenschap vind ik erg interessant maar ik ben erachter gekomen dat ik meer stabiliteit wil en niet meer >46 uur per week wil werken. Op dit moment kan ik geen middenweg hierin vinden.Ik vond onderzoek het leukste om te doen, dus neem ik de mindere zaken aan de academische wereld voor lief. Soms is het stressen, maar het is ook heel flexibel en daar hou ik van. De combinatie met onderwijs geven vind ik ook superleuk.
woensdag 9 november 2016 22:59
Random vraagje: Normaal laat ik mijn posters voor conferenties gewoon op het werk of bij mij in de buurt printen. Maar nu kom ik binnenkort naar Nederland en meteen daarna ga ik naar een congres. Heeft er iemand toevallig ervaring met stoffen posters printen in NL?
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
donderdag 10 november 2016 12:21
quote:Daffodil schreef op 09 november 2016 @ 22:59:
Random vraagje: Normaal laat ik mijn posters voor conferenties gewoon op het werk of bij mij in de buurt printen. Maar nu kom ik binnenkort naar Nederland en meteen daarna ga ik naar een congres. Heeft er iemand toevallig ervaring met stoffen posters printen in NL?Niet persoonlijk, maar een collega wel. Ik kan haar even vragen als je wilt?
Random vraagje: Normaal laat ik mijn posters voor conferenties gewoon op het werk of bij mij in de buurt printen. Maar nu kom ik binnenkort naar Nederland en meteen daarna ga ik naar een congres. Heeft er iemand toevallig ervaring met stoffen posters printen in NL?Niet persoonlijk, maar een collega wel. Ik kan haar even vragen als je wilt?
donderdag 10 november 2016 16:54
donderdag 10 november 2016 18:07
Ah, bij de drukker dus gewoon. Volgens mij doet de gemiddelde drukker dat hier niet. Tenminste, ik begrijp van mijn collega's dat die het online bestellen en dat het vervolgens opgestuurd wordt. Ik was dus vooral naar websites (in NL) aan het kijken die het zouden drukken en dan bezorgen. Maar als dat niet nodig is dan ga ik binnenkort gewoon wat drukkers in de buurt van mijn logeerplek (ver weg van de hoofdstad) bellen om te kijken wat kan. Dankjewel!
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
donderdag 10 november 2016 20:26
Ik wil sowieso vertrekken uit de wetenschap na mijn PhD. Niet omdat ik het werk super vervelend vind of dat ik veel uren maak (ik kan helemaal niet overwerken, ben de dagen daarna alleen maar slomer en minder productief). Ik wil weg uit de wetenschap omdat ik er weinig toekomst in zie. Tenure Track is gewoon niet mijn ding. Hoe denken jullie hierover?quote:nausicaa schreef op 03 november 2016 @ 23:01:
Wat natuurlijk niet de bedoeling is, is dat je WW aanvraagt en helemaal niet op zoek bent naar een andere baan. Dus als je het ze zwart-wit vraagt: mag ik mijn boekje afmaken met WW? Zeggen ze wellicht nee. Maar dat is dan meer vergelijkbaar met 'mag ik lekker op mijn balkon gaan zitten met WW'. Niet als dat het enige is dat je doet nee. Maar het is natuurlijk niet verboden om tijdens je WW op het balkon te gaan zitten.
Overigens vind ik een burn-out niet 'door eigen toedoen'. Daar heb je toch niet voor gekozen? Dan was je gewoon ziek. Ik zou een verlenging zeker bespreekbaar maken hoor, helemaal als het maar om drie maanden gaat.
Ik denk dat ik zeker niet de enige ben die zijn/haar promotieonderzoek afrondt in de ww, maar ik weet ook niet of ik het echt makkelijk kan combineren met werken. Zelfs na het inleveren van je boekje heb je nog veel te doen. Misschien proberen om werk te zoeken voor 2 dagen in de week met uitbreiding van uren in de toekomst.
Ik heb over 6 dagen mijn eindejaarsgesprek en heb nog niet besloten of ik durf te vragen om verlenging. Ik heb het in ieder geval niet in het document gezet die ik al naar mijn begeleiders heb gestuurd ter voorbereiding. Ik weet dat ik niet gekozen heb voor mijn burn-out, maar heb wel gewerkt in die tijd (niet effectief, maar toch) en ik vind dat ik het daarom niet verdien. Dat is de ene kant van het verhaal, de ander kant is dat iemand in het project zonder enige reden van vertraging ook 3 maanden erbij heeft gekregen. Hoe zou ik dit het beste aan kunnen pakken?
Wat natuurlijk niet de bedoeling is, is dat je WW aanvraagt en helemaal niet op zoek bent naar een andere baan. Dus als je het ze zwart-wit vraagt: mag ik mijn boekje afmaken met WW? Zeggen ze wellicht nee. Maar dat is dan meer vergelijkbaar met 'mag ik lekker op mijn balkon gaan zitten met WW'. Niet als dat het enige is dat je doet nee. Maar het is natuurlijk niet verboden om tijdens je WW op het balkon te gaan zitten.
Overigens vind ik een burn-out niet 'door eigen toedoen'. Daar heb je toch niet voor gekozen? Dan was je gewoon ziek. Ik zou een verlenging zeker bespreekbaar maken hoor, helemaal als het maar om drie maanden gaat.
Ik denk dat ik zeker niet de enige ben die zijn/haar promotieonderzoek afrondt in de ww, maar ik weet ook niet of ik het echt makkelijk kan combineren met werken. Zelfs na het inleveren van je boekje heb je nog veel te doen. Misschien proberen om werk te zoeken voor 2 dagen in de week met uitbreiding van uren in de toekomst.
Ik heb over 6 dagen mijn eindejaarsgesprek en heb nog niet besloten of ik durf te vragen om verlenging. Ik heb het in ieder geval niet in het document gezet die ik al naar mijn begeleiders heb gestuurd ter voorbereiding. Ik weet dat ik niet gekozen heb voor mijn burn-out, maar heb wel gewerkt in die tijd (niet effectief, maar toch) en ik vind dat ik het daarom niet verdien. Dat is de ene kant van het verhaal, de ander kant is dat iemand in het project zonder enige reden van vertraging ook 3 maanden erbij heeft gekregen. Hoe zou ik dit het beste aan kunnen pakken?
donderdag 10 november 2016 20:38
Fast: ik zou sowieso vragen om verlenging. In dit geval zou ik aangeven dat je vertraging hebt opgelopen die gelijk is aan of kleiner is dan de tijd dat je met een burn-out hebt gezeten (neem ik aan, een burn-out is vaak >3 maanden onder de pannen, wat ik hier zie), en dat je daarom die 3 maanden graag verlengd zou zien. Laat wel met een planning zien dat je in die 3 maanden ook realistisch een goed einde kunt breien aan je boekje, een realistische planning is hier een voorwaarde om verlenging toegekend te krijgen. Laat zien dat dat realistisch is aan de hand van je werk van de afgelopen periode, of een vergelijkbare periode tijdens je phd (terwijl je niet in je burn-out zat).
donderdag 10 november 2016 22:30
quote:Bloemetjesolifant schreef op 10 november 2016 @ 20:38:
Fast: ik zou sowieso vragen om verlenging. In dit geval zou ik aangeven dat je vertraging hebt opgelopen die gelijk is aan of kleiner is dan de tijd dat je met een burn-out hebt gezeten (neem ik aan, een burn-out is vaak >3 maanden onder de pannen, wat ik hier zie), en dat je daarom die 3 maanden graag verlengd zou zien. Laat wel met een planning zien dat je in die 3 maanden ook realistisch een goed einde kunt breien aan je boekje, een realistische planning is hier een voorwaarde om verlenging toegekend te krijgen. Laat zien dat dat realistisch is aan de hand van je werk van de afgelopen periode, of een vergelijkbare periode tijdens je phd (terwijl je niet in je burn-out zat).Dank je wel voor je advies! Ik zat inderdaad langer dan drie maanden in mijn burn-out en ik heb ook een realistische planning gemaakt. Deze is ook al besproken met mijn dagelijkse supervisor en ze heeft hem goedgekeurd. Dus gewoon vragen ... nee heb je, ja kan je krijgen
Fast: ik zou sowieso vragen om verlenging. In dit geval zou ik aangeven dat je vertraging hebt opgelopen die gelijk is aan of kleiner is dan de tijd dat je met een burn-out hebt gezeten (neem ik aan, een burn-out is vaak >3 maanden onder de pannen, wat ik hier zie), en dat je daarom die 3 maanden graag verlengd zou zien. Laat wel met een planning zien dat je in die 3 maanden ook realistisch een goed einde kunt breien aan je boekje, een realistische planning is hier een voorwaarde om verlenging toegekend te krijgen. Laat zien dat dat realistisch is aan de hand van je werk van de afgelopen periode, of een vergelijkbare periode tijdens je phd (terwijl je niet in je burn-out zat).Dank je wel voor je advies! Ik zat inderdaad langer dan drie maanden in mijn burn-out en ik heb ook een realistische planning gemaakt. Deze is ook al besproken met mijn dagelijkse supervisor en ze heeft hem goedgekeurd. Dus gewoon vragen ... nee heb je, ja kan je krijgen
donderdag 10 november 2016 22:32
quote:Fast_89 schreef op 10 november 2016 @ 22:30:
[...]
Dank je wel voor je advies! Ik zat inderdaad langer dan drie maanden in mijn burn-out en ik heb ook een realistische planning gemaakt. Deze is ook al besproken met mijn dagelijkse supervisor en ze heeft hem goedgekeurd. Dus gewoon vragen ... nee heb je, ja kan je krijgen Dat sowieso! Nooit geschoten is altijd mis. En stel dat ze je geen 3 maar 1 of 2 maanden verlenging geven, dan heb je alsnog winst ten opzichte van je huidige situatie . Slechter wordt het er nooit van. Succes met je gesprek!
[...]
Dank je wel voor je advies! Ik zat inderdaad langer dan drie maanden in mijn burn-out en ik heb ook een realistische planning gemaakt. Deze is ook al besproken met mijn dagelijkse supervisor en ze heeft hem goedgekeurd. Dus gewoon vragen ... nee heb je, ja kan je krijgen Dat sowieso! Nooit geschoten is altijd mis. En stel dat ze je geen 3 maar 1 of 2 maanden verlenging geven, dan heb je alsnog winst ten opzichte van je huidige situatie . Slechter wordt het er nooit van. Succes met je gesprek!
zondag 13 november 2016 04:10
Jeetje, dat is wel heel stom zeg! Zowel voor jou als voor degene na je die dus een boekje heeft met data die hij niet zelf verzameld heeft.
Wij hebben ook wel eens lange trials, maar daar wordt altijd voor een overlap gezorgd. Dus promovendus a maakt een bestaande trial af, en start trial 2, promovendus b maakt 2 af en start trial 3 enz. Dan heb je tenminste nog iets ana je eigen werk.
Overigens ken ik ook wel Belgische promovendi, en die hoefden niet per se 6 papers te hebben. Wellicht verschilt dat per universiteit dan?
@ nausicaa: sorry voor de late reactie (letterlijk laat, lig wakker ). Nee, 6 papers is inderdaad erg veel en zeker niet gebruikelijk, ook niet in België. Het is een specifieke eis van mijn onderzoeksgroep (eigenlijk van de baas daarvan, mijn promotor). Hij vindt dit een kwaliteitseis. Ik begrijp zijn motivatie, want zes publicaties is natuurlijk ook heel mooi (hiervan mogen er geloof ik wel twee gesubmitted - dus nog niet gepubliceerd - zijn en eentje tweede auteur; mits die niet in een ander proefschrift staat), maar het is in mijn geval gewoon niet realistisch. Ik kan geen twee fulltime banen naast elkaar doen.
Wat hierboven al gezegd wordt; ik stoor mij er ook aan dat er in de wetenschap eigenlijk van je wordt verwacht dat je (veel) meer uren maakt dan waar je voor betaald wordt. Tuurlijk, als je een PhD gaat doen doe je dat ook uit eigen interesse en weet je op voorhand dat het niet elke dag een 9-5 baan wordt, zeker niet tegen het einde van je traject. Maar structureel buiten normale werktijden werken moet nog altijd wel een eigen keuze zijn en geen verwachting of eis.
Ben het ook eens met de bezwaren van een carrière in het onderzoek waarvan er hierboven al een aantal genoemd werden (geen vastigheid, werkuren/stress, vaak verhuizen, maar ook publicatiedruk, geen mogelijkheid tot part time werken, etc.) Ik vind mijn onderzoek en project superleuk, maar ik weet door het voorgaande niet of ik in de academische wereld wil blijven.
Wij hebben ook wel eens lange trials, maar daar wordt altijd voor een overlap gezorgd. Dus promovendus a maakt een bestaande trial af, en start trial 2, promovendus b maakt 2 af en start trial 3 enz. Dan heb je tenminste nog iets ana je eigen werk.
Overigens ken ik ook wel Belgische promovendi, en die hoefden niet per se 6 papers te hebben. Wellicht verschilt dat per universiteit dan?
@ nausicaa: sorry voor de late reactie (letterlijk laat, lig wakker ). Nee, 6 papers is inderdaad erg veel en zeker niet gebruikelijk, ook niet in België. Het is een specifieke eis van mijn onderzoeksgroep (eigenlijk van de baas daarvan, mijn promotor). Hij vindt dit een kwaliteitseis. Ik begrijp zijn motivatie, want zes publicaties is natuurlijk ook heel mooi (hiervan mogen er geloof ik wel twee gesubmitted - dus nog niet gepubliceerd - zijn en eentje tweede auteur; mits die niet in een ander proefschrift staat), maar het is in mijn geval gewoon niet realistisch. Ik kan geen twee fulltime banen naast elkaar doen.
Wat hierboven al gezegd wordt; ik stoor mij er ook aan dat er in de wetenschap eigenlijk van je wordt verwacht dat je (veel) meer uren maakt dan waar je voor betaald wordt. Tuurlijk, als je een PhD gaat doen doe je dat ook uit eigen interesse en weet je op voorhand dat het niet elke dag een 9-5 baan wordt, zeker niet tegen het einde van je traject. Maar structureel buiten normale werktijden werken moet nog altijd wel een eigen keuze zijn en geen verwachting of eis.
Ben het ook eens met de bezwaren van een carrière in het onderzoek waarvan er hierboven al een aantal genoemd werden (geen vastigheid, werkuren/stress, vaak verhuizen, maar ook publicatiedruk, geen mogelijkheid tot part time werken, etc.) Ik vind mijn onderzoek en project superleuk, maar ik weet door het voorgaande niet of ik in de academische wereld wil blijven.
Everything will be okay in the end. If it's not okay, it's not the end.
zondag 13 november 2016 12:59
Maar is dat structureel overwerk echt zo?
Het is geen 9-5 baan maar de drukke momenten worden gecompenseerd door de rustige momenten. (Maar goed ik promoveer parttime (80%) dus heb een dag waarmee ik de drukte kan opvangen en die ik in de rustige momenten extra vrij kan nemen.
Wel vind ik het lastig dat er geen vastigheid is, of dat dat in ieder geval lang kan duren.
Het is geen 9-5 baan maar de drukke momenten worden gecompenseerd door de rustige momenten. (Maar goed ik promoveer parttime (80%) dus heb een dag waarmee ik de drukte kan opvangen en die ik in de rustige momenten extra vrij kan nemen.
Wel vind ik het lastig dat er geen vastigheid is, of dat dat in ieder geval lang kan duren.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
zondag 13 november 2016 13:22
Hmm, ik ervaar het toch anders merk ik. Ik werk wel structureel over, maar dat is mijn keus. Ik heb (nog) geen gezin dat op me zit te wachten, en vind een beetje aanhobby-en op het lab gewoon leuk. Het is ook echt een beetje mijn hobby. Mijn collega's met kinderen kom ik hier nooit tegen op zondag hoor.
Wat betreft het verhuizen, dat hangt misschien ook van je vakgebied af. In het mijne is het wel gebruikelijk om een aantal keer op een andere plek te gaan werken, maar dat kan ook gewoon allemaal op reisafstand van je huis zijn. Een paar jaar buitenland is een pré, maar niet meer de must die het een aantal jaar geleden was. Zonder kom je ook een heel eind. In mijn geval is het dus wel een paar keer verkassen van werkplek, maar niet per se daadwerkelijk helemaal verhuizen.
Part-time werken kan bij ons ook wel, alleen minder dan 4 dagen wordt wel lastig. Dan kun je simpelweg je werk niet meer goed doen. Maar die 4 dagen is niet raar, en er zijn dan ook nog wel mensen die daarnaast daarvan dan ook nog een hele of halve dag thuis werken.
Wat wel waar is: de voortdurende druk om financiering binnen te halen. Niet zozeer de publicatiedruk, dat is eigenlijk niet eens zo moeilijk. Geld binnenhalen wel. En op een bepaald moment gaat dat niet meer over je eigen salaris, maar over of je de mensen die bij je werken nog kunt betalen. Dat is een behoorlijke druk wat mij betreft.
En geen 9-5 is in mijn geval ook waar. Je moet wel een bepaalde mate van flexibiliteit hebben, simpelweg omdat het werk daar naar is. Als een belangrijk congres op vrijdag is, en dan werk jij niet, moet je toch echt even wat proberen te regelen. En als een experiment vereist dat ik op zondag iets doe, moet het op zondag. Persoonlijk vind ik dat juist fijn, want er is ook de mogelijkheid om op zondag te werken zodat ik maandag thuis kan zijn voor de loodgieter/glazenwasser etc. Maar als je daar niet van houdt, is (lab)onderzoek sowieso niet zo'n goed idee.
Overigens vraag ik me wel altijd af in hoeverre dat nou verschilt van het bedrijfsleven. Als je daar een beetje verantwoordelijke functie hebt, kun je ook niet 20 uur per week werken. En moet je ook komen als die cruciale meeting op je vrije dag is. Ook dan kun je wakker liggen omdat je niet weet of je de mensen onder je kunt blijven betalen.
Maar ik denk dat alles staat of valt met je voorkeuren. Als je onderzoek 'wel aardig' vindt, voelen de nadelen waarschijnlijk veel groter dan als je het geweldig vindt.
Ik wil ook zeker niemand aanpraten dat hij in de academie moet blijven, het moet bij je passen. Maar probeer wel realistisch te kijken naar de mensen om je heen, hebben die een gezin, hobbies? Zijn die er elk weekend? Waarschijnlijk niet. Promovendi zijn er extreem goed in om elkaar dingen aan te praten die ze vervolgens nog gaan geloven ook. (Nee, je kunt níet zakken voor je verdediging in Nederland, en nee, geen enkele universiteit heeft een absolute regel voor aantal publicaties, en ja, je kunt wél gewoon op vakantie tijdens je PhD.) Blijkbaar gebeurt dat ook op het vlak van 'hierna', maar pas op dat je je daar niet gek door laat maken.
Wat betreft het verhuizen, dat hangt misschien ook van je vakgebied af. In het mijne is het wel gebruikelijk om een aantal keer op een andere plek te gaan werken, maar dat kan ook gewoon allemaal op reisafstand van je huis zijn. Een paar jaar buitenland is een pré, maar niet meer de must die het een aantal jaar geleden was. Zonder kom je ook een heel eind. In mijn geval is het dus wel een paar keer verkassen van werkplek, maar niet per se daadwerkelijk helemaal verhuizen.
Part-time werken kan bij ons ook wel, alleen minder dan 4 dagen wordt wel lastig. Dan kun je simpelweg je werk niet meer goed doen. Maar die 4 dagen is niet raar, en er zijn dan ook nog wel mensen die daarnaast daarvan dan ook nog een hele of halve dag thuis werken.
Wat wel waar is: de voortdurende druk om financiering binnen te halen. Niet zozeer de publicatiedruk, dat is eigenlijk niet eens zo moeilijk. Geld binnenhalen wel. En op een bepaald moment gaat dat niet meer over je eigen salaris, maar over of je de mensen die bij je werken nog kunt betalen. Dat is een behoorlijke druk wat mij betreft.
En geen 9-5 is in mijn geval ook waar. Je moet wel een bepaalde mate van flexibiliteit hebben, simpelweg omdat het werk daar naar is. Als een belangrijk congres op vrijdag is, en dan werk jij niet, moet je toch echt even wat proberen te regelen. En als een experiment vereist dat ik op zondag iets doe, moet het op zondag. Persoonlijk vind ik dat juist fijn, want er is ook de mogelijkheid om op zondag te werken zodat ik maandag thuis kan zijn voor de loodgieter/glazenwasser etc. Maar als je daar niet van houdt, is (lab)onderzoek sowieso niet zo'n goed idee.
Overigens vraag ik me wel altijd af in hoeverre dat nou verschilt van het bedrijfsleven. Als je daar een beetje verantwoordelijke functie hebt, kun je ook niet 20 uur per week werken. En moet je ook komen als die cruciale meeting op je vrije dag is. Ook dan kun je wakker liggen omdat je niet weet of je de mensen onder je kunt blijven betalen.
Maar ik denk dat alles staat of valt met je voorkeuren. Als je onderzoek 'wel aardig' vindt, voelen de nadelen waarschijnlijk veel groter dan als je het geweldig vindt.
Ik wil ook zeker niemand aanpraten dat hij in de academie moet blijven, het moet bij je passen. Maar probeer wel realistisch te kijken naar de mensen om je heen, hebben die een gezin, hobbies? Zijn die er elk weekend? Waarschijnlijk niet. Promovendi zijn er extreem goed in om elkaar dingen aan te praten die ze vervolgens nog gaan geloven ook. (Nee, je kunt níet zakken voor je verdediging in Nederland, en nee, geen enkele universiteit heeft een absolute regel voor aantal publicaties, en ja, je kunt wél gewoon op vakantie tijdens je PhD.) Blijkbaar gebeurt dat ook op het vlak van 'hierna', maar pas op dat je je daar niet gek door laat maken.
zondag 13 november 2016 13:55
quote:nausicaa schreef op 13 november 2016 @ 13:22:
Overigens vraag ik me wel altijd af in hoeverre dat nou verschilt van het bedrijfsleven. Als je daar een beetje verantwoordelijke functie hebt, kun je ook niet 20 uur per week werken. En moet je ook komen als die cruciale meeting op je vrije dag is. Ook dan kun je wakker liggen omdat je niet weet of je de mensen onder je kunt blijven betalen.
Ik heb op beide vlakken een behoorlijke functie, maar op mijn andere plek krijg ik de overuren toch wel betaald en/of kan ik ze later opnemen. In mijn academische carrière "hoort het erbij dat ik dit gratis doe". Het gaat bij mij dan ook niet om 5 overuren per week, maar in principe 10-20 die ik iedere week extra maak, bovenop een baan waar ik ook met regelmaat overwerk. Het woord weekend bestaat bij mij al 3.5 jaar niet. Nu ik ouder wordt en oud-collegas of studiegenoten vervolgstappen zie maken (met een mindere baan, maar meer salaris) zou ik dat toch ook wel prettig vinden. Dat ik op bepaalde dagen moet komen opdraven maakt me niet zoveel uit, daar ben ik flexibel genoeg voor.
En dit ligt natuurlijk grotendeels aan mezelf. Ik hoef de overuren niet te maken; maar dan is het gevolg dat ik mijn proefschrift niet tijdig kan afronden (aangezien ik direct aansluitend een andere fulltime baan heb).
Overigens vraag ik me wel altijd af in hoeverre dat nou verschilt van het bedrijfsleven. Als je daar een beetje verantwoordelijke functie hebt, kun je ook niet 20 uur per week werken. En moet je ook komen als die cruciale meeting op je vrije dag is. Ook dan kun je wakker liggen omdat je niet weet of je de mensen onder je kunt blijven betalen.
Ik heb op beide vlakken een behoorlijke functie, maar op mijn andere plek krijg ik de overuren toch wel betaald en/of kan ik ze later opnemen. In mijn academische carrière "hoort het erbij dat ik dit gratis doe". Het gaat bij mij dan ook niet om 5 overuren per week, maar in principe 10-20 die ik iedere week extra maak, bovenop een baan waar ik ook met regelmaat overwerk. Het woord weekend bestaat bij mij al 3.5 jaar niet. Nu ik ouder wordt en oud-collegas of studiegenoten vervolgstappen zie maken (met een mindere baan, maar meer salaris) zou ik dat toch ook wel prettig vinden. Dat ik op bepaalde dagen moet komen opdraven maakt me niet zoveel uit, daar ben ik flexibel genoeg voor.
En dit ligt natuurlijk grotendeels aan mezelf. Ik hoef de overuren niet te maken; maar dan is het gevolg dat ik mijn proefschrift niet tijdig kan afronden (aangezien ik direct aansluitend een andere fulltime baan heb).
zondag 13 november 2016 15:04
quote:Klavertje88 schreef op 13 november 2016 @ 13:55:
[...]
Ik heb op beide vlakken een behoorlijke functie, maar op mijn andere plek krijg ik de overuren toch wel betaald en/of kan ik ze later opnemen. In mijn academische carrière "hoort het erbij dat ik dit gratis doe". Het gaat bij mij dan ook niet om 5 overuren per week, maar in principe 10-20 die ik iedere week extra maak, bovenop een baan waar ik ook met regelmaat overwerk. Het woord weekend bestaat bij mij al 3.5 jaar niet. Nu ik ouder wordt en oud-collegas of studiegenoten vervolgstappen zie maken (met een mindere baan, maar meer salaris) zou ik dat toch ook wel prettig vinden. Dat ik op bepaalde dagen moet komen opdraven maakt me niet zoveel uit, daar ben ik flexibel genoeg voor.
En dit ligt natuurlijk grotendeels aan mezelf. Ik hoef de overuren niet te maken; maar dan is het gevolg dat ik mijn proefschrift niet tijdig kan afronden (aangezien ik direct aansluitend een andere fulltime baan heb).
Echt? De mensen om mij heen werken eigenlijk ook gewoon standaard over, en krijgen daar ook niet voor betaald. En dan niet mijn collega's in het onderzoek, maar vrienden in de advocatuur, consultants, artsen, psychologen, ICTers. Ook daar hoort het er 'gewoon' bij. Misschien dat ik het daarom minder belastend vind, voor mijn gevoel is het redelijk standaard.
En qua salaris, tja. Als je echt voor groot geld gaat, moet uiteraard niet in de academie blijven. Maar ik verdien echt niet zo beroerd. Geen bakken met geld, maar echt wel ruim ok.
Overigens herken ik ook niet de 15-20 uur extra per week standaard. Dat is echt heel veel hoor, het komt wel eens voor in uitzonderlijke gevallen (enorme experimenten, paar geote deadlines tegelijk), maar het is zeker niet gemiddeld.
[...]
Ik heb op beide vlakken een behoorlijke functie, maar op mijn andere plek krijg ik de overuren toch wel betaald en/of kan ik ze later opnemen. In mijn academische carrière "hoort het erbij dat ik dit gratis doe". Het gaat bij mij dan ook niet om 5 overuren per week, maar in principe 10-20 die ik iedere week extra maak, bovenop een baan waar ik ook met regelmaat overwerk. Het woord weekend bestaat bij mij al 3.5 jaar niet. Nu ik ouder wordt en oud-collegas of studiegenoten vervolgstappen zie maken (met een mindere baan, maar meer salaris) zou ik dat toch ook wel prettig vinden. Dat ik op bepaalde dagen moet komen opdraven maakt me niet zoveel uit, daar ben ik flexibel genoeg voor.
En dit ligt natuurlijk grotendeels aan mezelf. Ik hoef de overuren niet te maken; maar dan is het gevolg dat ik mijn proefschrift niet tijdig kan afronden (aangezien ik direct aansluitend een andere fulltime baan heb).
Echt? De mensen om mij heen werken eigenlijk ook gewoon standaard over, en krijgen daar ook niet voor betaald. En dan niet mijn collega's in het onderzoek, maar vrienden in de advocatuur, consultants, artsen, psychologen, ICTers. Ook daar hoort het er 'gewoon' bij. Misschien dat ik het daarom minder belastend vind, voor mijn gevoel is het redelijk standaard.
En qua salaris, tja. Als je echt voor groot geld gaat, moet uiteraard niet in de academie blijven. Maar ik verdien echt niet zo beroerd. Geen bakken met geld, maar echt wel ruim ok.
Overigens herken ik ook niet de 15-20 uur extra per week standaard. Dat is echt heel veel hoor, het komt wel eens voor in uitzonderlijke gevallen (enorme experimenten, paar geote deadlines tegelijk), maar het is zeker niet gemiddeld.
zondag 13 november 2016 15:07
zondag 13 november 2016 16:34
10-20 overuren per week, wouw! Ik zie overigens wel dat men vaak 4 uur per week overwerkt aangezien full time promoveren meestal 36 uur is en de meesten gewoon 40 uur werken. In een drukke week werk ik mijn vrije dag en misschien iedere dag een uurtje extra (dus dat is 8 ongeveer 4 is max 15 uur). Maar eerlijk gezegd werk ik vooral efficiënter in drukke weken, waardoor veel langer werken niet nodig is. In rustige weken is er dan meer tijd voor koffiepauze/rondje wandelen/extra lang nadenken over die ene perfecte zin.
Ik promoveer omdat ik het heerlijk vind dat ik kan zeggen: dat klinkt interessant, daar wil ik meer over weten. Omdat ik veel te vaak op de vraag waarom is dat zo? geen antwoord heb. Ik zie mezelf wel inde academie blijven gewoon omdat ik dat grensvlak, telkens nieuwe dingen, enorm interessant vind. Overigens zou het goed kunnen dat ik hierna op een R&D afdeling van bedrijf Y beland.
@geld: ik verdien meer dan de standaard promovendus omdat ik als arts-onderzoeker ben aangesteld. Wat ik nu verdien is eigenlijk heel erg vergelijkbaar met/hoger dan andere starters. Wat ik wel raar vind is dat mijn (aangesteld aan de universiteit) colelega's minder verdienen voor hetzelfde werk.
Ik promoveer omdat ik het heerlijk vind dat ik kan zeggen: dat klinkt interessant, daar wil ik meer over weten. Omdat ik veel te vaak op de vraag waarom is dat zo? geen antwoord heb. Ik zie mezelf wel inde academie blijven gewoon omdat ik dat grensvlak, telkens nieuwe dingen, enorm interessant vind. Overigens zou het goed kunnen dat ik hierna op een R&D afdeling van bedrijf Y beland.
@geld: ik verdien meer dan de standaard promovendus omdat ik als arts-onderzoeker ben aangesteld. Wat ik nu verdien is eigenlijk heel erg vergelijkbaar met/hoger dan andere starters. Wat ik wel raar vind is dat mijn (aangesteld aan de universiteit) colelega's minder verdienen voor hetzelfde werk.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
dinsdag 15 november 2016 18:29
Hoihoi,
Ik val even in in jullie topic. Ik ben namelijk aan het solliciteren op een partime promotieplaats, voor 16 uur per week, 4,5 jaar lang. Ik ben erg aan het nadenken over het onderwerp, de organisatie van het onderzoek, de voorwaarden etc.
Ik hoor binnenkort of ik word uitgenodigd voor een gesprek, en was daarom ook even benieuwd naar het volgende; In hoeverre voeren jullie zelf het onderzoek uit of hebben jullie een onderzoeksassistent? En dat je dan zelf de analyses en publicaties doet. In hoeverre vind je dat fijn of juist niet? Dat zou namelijk bij deze plek het geval zijn en ik weet niet of dat vaker het geval is en wat dan de ervaringen zijn.
Dank jullie wel alvast voor jullie reacties! Misschien dat ik nog wel met meer vragen kom op een later moment.
Ik val even in in jullie topic. Ik ben namelijk aan het solliciteren op een partime promotieplaats, voor 16 uur per week, 4,5 jaar lang. Ik ben erg aan het nadenken over het onderwerp, de organisatie van het onderzoek, de voorwaarden etc.
Ik hoor binnenkort of ik word uitgenodigd voor een gesprek, en was daarom ook even benieuwd naar het volgende; In hoeverre voeren jullie zelf het onderzoek uit of hebben jullie een onderzoeksassistent? En dat je dan zelf de analyses en publicaties doet. In hoeverre vind je dat fijn of juist niet? Dat zou namelijk bij deze plek het geval zijn en ik weet niet of dat vaker het geval is en wat dan de ervaringen zijn.
Dank jullie wel alvast voor jullie reacties! Misschien dat ik nog wel met meer vragen kom op een later moment.
dinsdag 15 november 2016 20:56
Dag Sterre, leuk dat je gaat solliciteren!
In mijn geval geldt; ik doe alles zelf, zonder assistent. Voornaamste reden is dat daar simpelweg geen financiering voor is. Ik zou het wel heel fijn hebben gevonden om tijdens de dataverzameling een extra paar handen te hebben gehad. Maar dat was nou eenmaal niet zo; en stiekem ben ik nu best trots dat ik dit in m'n eentje heb gedaan.
Bij 6/7 artikelen heb ik de analyses volledig zelf gedaan en het analyseplan geschreven. Voor mijn laatste publicatie was dat te ingewikkeld en heeft een statisticus meegeholpen. De analyses heb ik wel zelf gedaan (incl syntax etc). Ik vind dit erg fijn omdat ik nu exact weet wat er is gedaan (en dat dit goed is gedaan, ik heb de uitkomsten nog 15x gecheckt voor indiening van het manuscript).
Ik ben een controlefreak en dan is het niet zo erg als je alles zelf moet doen. maar, ik had wel het dubbele aantal uur per week te besteden in vergelijking met jou. Kijk dus goed hoeveel artikelen je moet gaan schrijven in 4.5 jaar, en of dat haalbaar is.
In mijn geval geldt; ik doe alles zelf, zonder assistent. Voornaamste reden is dat daar simpelweg geen financiering voor is. Ik zou het wel heel fijn hebben gevonden om tijdens de dataverzameling een extra paar handen te hebben gehad. Maar dat was nou eenmaal niet zo; en stiekem ben ik nu best trots dat ik dit in m'n eentje heb gedaan.
Bij 6/7 artikelen heb ik de analyses volledig zelf gedaan en het analyseplan geschreven. Voor mijn laatste publicatie was dat te ingewikkeld en heeft een statisticus meegeholpen. De analyses heb ik wel zelf gedaan (incl syntax etc). Ik vind dit erg fijn omdat ik nu exact weet wat er is gedaan (en dat dit goed is gedaan, ik heb de uitkomsten nog 15x gecheckt voor indiening van het manuscript).
Ik ben een controlefreak en dan is het niet zo erg als je alles zelf moet doen. maar, ik had wel het dubbele aantal uur per week te besteden in vergelijking met jou. Kijk dus goed hoeveel artikelen je moet gaan schrijven in 4.5 jaar, en of dat haalbaar is.
dinsdag 15 november 2016 21:22
Bij mij op de afdeling hangt het van de omvang van het project en de hoeveelheid veldwerk af of er onderzoeksassistentie is. Wij hebben veel grote studies lopen en daar is altijd onderzoeksassistentie voor. Voor kleinere projecten niet. Ik had tijdens mijn eigen PhD alleen in de inclusiefase part-time ondersteuning om te helpen met enveloppen vullen en mensen nabellen.
Maar zou je dan helemaal geen dataverzameling hoeven te doen? Want dat zou ergens wel jammer zijn, want dat is een hele leerzame fase.
Maar zou je dan helemaal geen dataverzameling hoeven te doen? Want dat zou ergens wel jammer zijn, want dat is een hele leerzame fase.
