Werk & Studie
alle pijlers
Jonge kids en werk
dinsdag 11 november 2014 16:20
Naar aanleiding van mijn andere topic in Werk&Studie wil ik een andere vraag aan jullie stellen...
Vraag voor ouders met jonge kinderen of ouders met oudere kinderen die vroeger ook werk & gezin gecombineerd hebben:
HOE krijg je het voor elkaar om als jonge moeder meer dan 2 dagen te werken als er nog kids thuis zijn die niet naar school gaan, naast een fulltime werkende partner? Alle moeders met kinderen onder de 4 jaar die ik ken werken ongeveer 2 dagen. Als ze meer werken is dat altijd in combinatie met een minder werkende partner (werkt 4 dagen of heeft ouderschapsverlof ofzo).
Het is NIET mijn bedoeling hier een discussie over te hebben, ik ben gewoon benieuwd hoe mensen dat voor elkaar krijgen met opvang etc., of ze dan als gezin nog een beetje tijd voor elkaar hebben, dat soort dingen.
Dus graag reacties van mensen die zelf hiermee te maken hebben.
Vraag voor ouders met jonge kinderen of ouders met oudere kinderen die vroeger ook werk & gezin gecombineerd hebben:
HOE krijg je het voor elkaar om als jonge moeder meer dan 2 dagen te werken als er nog kids thuis zijn die niet naar school gaan, naast een fulltime werkende partner? Alle moeders met kinderen onder de 4 jaar die ik ken werken ongeveer 2 dagen. Als ze meer werken is dat altijd in combinatie met een minder werkende partner (werkt 4 dagen of heeft ouderschapsverlof ofzo).
Het is NIET mijn bedoeling hier een discussie over te hebben, ik ben gewoon benieuwd hoe mensen dat voor elkaar krijgen met opvang etc., of ze dan als gezin nog een beetje tijd voor elkaar hebben, dat soort dingen.
Dus graag reacties van mensen die zelf hiermee te maken hebben.
woensdag 12 november 2014 14:40
quote:Nikkie79 schreef op 12 november 2014 @ 14:32:
Voor de vrouwen in dit bedrijf geldt het niet?Goeie vraag Nikkie!
Het is mijn ervaring dat in van die typische mannenberoepen als monteur en bouwvakker er weinig begrip is voor mannen die minder dan 5 dagen werken, en het is echt belachelijk dat dat nog steeds zo is. Al geloof ik dat 90% van die mannen dat wel best vinden, goed excuus en zo...
Voor de vrouwen in dit bedrijf geldt het niet?Goeie vraag Nikkie!
Het is mijn ervaring dat in van die typische mannenberoepen als monteur en bouwvakker er weinig begrip is voor mannen die minder dan 5 dagen werken, en het is echt belachelijk dat dat nog steeds zo is. Al geloof ik dat 90% van die mannen dat wel best vinden, goed excuus en zo...
woensdag 12 november 2014 15:02
quote:Thordis2.0 schreef op 12 november 2014 @ 12:47:
[...]
Mijn ervaring is dat als je er voor je kinderen hebt zo over denkt dat je dat blijft doen als je kinderen hebt. Ik kreeg mijn eerste op mijn 22e, maar toen had ik volgens mij beter nagedacht over taakverdeling, wat dat op lange termijn voor mijzelf zou betekenen en wat ik daarin belangrijk vond dan menig vrouw van 10 jaar ouder met kind. Ik sta er nog steeds van te kijken dat er vrouwen zijn die een kind nemen met een man die 50 uur werkt, 2 avonden sport en op zaterdag zijn hobby's doet en dan nog een avond of 2 gaat borrelen, en dat die vrouwen er dan vanuit gaan, zonder overleg, dat hij dat wel zal gaan aanpassen als de baby er is.
Dat is niet zo. Genoeg van die mannen denken dat de baby iets voor de vrouw is, dat die dat wel oplost en gaan uit zichzelf niet echt nadenken over dergelijke dingen. Want zij leveren immers niks in, ik zou er ook voor tekenen! En dan krijg je vrouwen die uit pure frustratie over het huishouden en de opvang, vanuit schuldgevoel en oververmoeidheid maar een dagje minder gaan werken, en bij de tweede nog maar een dagje. En ze worden maar bozer en bozer op die man die gewoon doorleeft alsof er niets aan de hand is. En maar klagen dat zij overal verantwoordelijk voor zijn. Ja. Eh. verdeel dat dan ook anders!
Ik kan me er weinig bij voorstellen.
Ik denk inderdaad dat jij er bewuster mee bezig bent geweest van te voren dan menig ander. Ik denk ook dat jij en je man de zaken goed hebben aangepakt en eerlijk verdeeld.
Dat jullie wat dat betreft best een voorbeeld kunnen zijn voor veel mensen hoe het ook kan.
Maar in jouw tekst stel je dus ook de vrouw verantwoordelijk.
Ja dom van die vrouw dat ze er niet met de man over gesproken heeft want die verwacht dat alles bij het oude blijft. Nou als de vrouw dat ook zou verwachten dan zou er dus niemand voor het kind zorgen. Dus zeg je dat het de verantwoordelijkheid van de vrouw is het er van te voren met de man over te hebben. Dat zij had moeten aangeven dat ze verwacht dat zo'n man minder gaat werken en meer gaat zorgen.
Je kan ook stellen als mannen en vrouwen tegenwoordig echt geëmancipeerd zouden en gelijke taken zouden moeten doen dan hoeft die vrouw het daar niet eens met die man over te hebben. Dan zouden zowel mannen als vrouwen de verwachting hebben dat beiden na de geboorte van een kind minder gaan werken en meer zorgen.
Maar die verwachting blijkt dus vaak niet uit te komen.
Dat ligt aan die mannen die niet willen emanciperen maar ook aan de vrouwen want veel vrouwen vinden het ook gewoon fijn om het grootste deel van de verzorging voor de kinderen op zich te nemen.
[...]
Mijn ervaring is dat als je er voor je kinderen hebt zo over denkt dat je dat blijft doen als je kinderen hebt. Ik kreeg mijn eerste op mijn 22e, maar toen had ik volgens mij beter nagedacht over taakverdeling, wat dat op lange termijn voor mijzelf zou betekenen en wat ik daarin belangrijk vond dan menig vrouw van 10 jaar ouder met kind. Ik sta er nog steeds van te kijken dat er vrouwen zijn die een kind nemen met een man die 50 uur werkt, 2 avonden sport en op zaterdag zijn hobby's doet en dan nog een avond of 2 gaat borrelen, en dat die vrouwen er dan vanuit gaan, zonder overleg, dat hij dat wel zal gaan aanpassen als de baby er is.
Dat is niet zo. Genoeg van die mannen denken dat de baby iets voor de vrouw is, dat die dat wel oplost en gaan uit zichzelf niet echt nadenken over dergelijke dingen. Want zij leveren immers niks in, ik zou er ook voor tekenen! En dan krijg je vrouwen die uit pure frustratie over het huishouden en de opvang, vanuit schuldgevoel en oververmoeidheid maar een dagje minder gaan werken, en bij de tweede nog maar een dagje. En ze worden maar bozer en bozer op die man die gewoon doorleeft alsof er niets aan de hand is. En maar klagen dat zij overal verantwoordelijk voor zijn. Ja. Eh. verdeel dat dan ook anders!
Ik kan me er weinig bij voorstellen.
Ik denk inderdaad dat jij er bewuster mee bezig bent geweest van te voren dan menig ander. Ik denk ook dat jij en je man de zaken goed hebben aangepakt en eerlijk verdeeld.
Dat jullie wat dat betreft best een voorbeeld kunnen zijn voor veel mensen hoe het ook kan.
Maar in jouw tekst stel je dus ook de vrouw verantwoordelijk.
Ja dom van die vrouw dat ze er niet met de man over gesproken heeft want die verwacht dat alles bij het oude blijft. Nou als de vrouw dat ook zou verwachten dan zou er dus niemand voor het kind zorgen. Dus zeg je dat het de verantwoordelijkheid van de vrouw is het er van te voren met de man over te hebben. Dat zij had moeten aangeven dat ze verwacht dat zo'n man minder gaat werken en meer gaat zorgen.
Je kan ook stellen als mannen en vrouwen tegenwoordig echt geëmancipeerd zouden en gelijke taken zouden moeten doen dan hoeft die vrouw het daar niet eens met die man over te hebben. Dan zouden zowel mannen als vrouwen de verwachting hebben dat beiden na de geboorte van een kind minder gaan werken en meer zorgen.
Maar die verwachting blijkt dus vaak niet uit te komen.
Dat ligt aan die mannen die niet willen emanciperen maar ook aan de vrouwen want veel vrouwen vinden het ook gewoon fijn om het grootste deel van de verzorging voor de kinderen op zich te nemen.
woensdag 12 november 2014 15:05
Zo'n wasmachine monteur zou heel makkelijk part time kunnen werken. Ze worden immers ingepland. Maandag naar adressen x, y, z. en dinsdag naar adres a,b,c.
Dan kan je makkelijk een dag minder werken en de adressen f,k en l worden dan gewoon door een andere monteur gedaan die ook part time wil werken.
Het bedrijfsbusje zal je dan moeten delen ja maar dat is toch niet zo'n probleem.. Gewoon allemaal met eigen auto naar de zaak komen.
Dan kan je makkelijk een dag minder werken en de adressen f,k en l worden dan gewoon door een andere monteur gedaan die ook part time wil werken.
Het bedrijfsbusje zal je dan moeten delen ja maar dat is toch niet zo'n probleem.. Gewoon allemaal met eigen auto naar de zaak komen.
woensdag 12 november 2014 15:14
quote:milouda schreef op 12 november 2014 @ 12:41:
Over opvang ivm ziekte kinderen gesproken.
Toevallig heb ik zojuist een kleine woordenwisseling met de HR afdeling gehad, over het aanvragen van de 'kortdurend zorgverlof'.
Ik heb dus recht op 10 dagen verlof in een jaar, met doorbetaling van 70% loon, maar ze ging er niet mee akkoord, omdat zegt ze: "wij doen in dit bedrijf niet aan zorgverlof"
Volgens de wet mogen ze het niet weigeren, dus ik heb haar geadviseerd om het wetboek in te duiken.
Ik wacht af...Je hebt er gewoon recht op, wel dienen jij en je man dit allebei aan te vragen en te verdelen eigenlijk.
Over opvang ivm ziekte kinderen gesproken.
Toevallig heb ik zojuist een kleine woordenwisseling met de HR afdeling gehad, over het aanvragen van de 'kortdurend zorgverlof'.
Ik heb dus recht op 10 dagen verlof in een jaar, met doorbetaling van 70% loon, maar ze ging er niet mee akkoord, omdat zegt ze: "wij doen in dit bedrijf niet aan zorgverlof"
Volgens de wet mogen ze het niet weigeren, dus ik heb haar geadviseerd om het wetboek in te duiken.
Ik wacht af...Je hebt er gewoon recht op, wel dienen jij en je man dit allebei aan te vragen en te verdelen eigenlijk.
woensdag 12 november 2014 15:22
Ik stel helemaal niet de vrouw verantwoordelijk. Maar beiden werken, beiden hebben een eigen leven en dan worden ze zwanger. De vrouw stelt zich helemaal in op verandering en baby en verwacht dat de man dat ook doet, zonder overleg, of dat even afchecken.
Ik maak wel iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen communicatie ja. Als jij verwacht en hoopt dat je man minder gaat werken en zijn hobby terugschroeft tot 1/2 avonden in de week, dan moet je dat zeggen. Als je het niet bespreekt en je verwacht dat dat automatisch gaat 'omdat dat is wat er gebeurt als er een baby komt' dan ben je bepaald niet duidelijk.
En dan ben je al rijkelijk laat als je al zwanger bent en je gaat het dán pas bespreken. Dit soort dingen moet je afgecheckt hebben voordat je bevrucht wordt. En waarom moet de vrouw dat doen? Omdat dat door scheve verhoudingen toch de zwakkere partij blijft in dit soort zaken. Omdat veel mensen hebben meegekregen dat vrouwen voor de kinderen zorgen en 'erbij' werken. En de vrouw is vaak de dupe als het aankomt op inkomen inleveren en over het algemeen zorgen die net iets minder goed voor hun (financiele) toekomst én is ze een groter schuldgevoel aangepraat over kinderopvang.
De meeste mannen die ik ken zien niet zo'n probleem als het gaat om 3 of 4 dagen kinderopvang. De meeste vrouwen willen dat absoluut niet. En aangezien het hun man niet zo boeit of zo'n kind 3 of 4 dagen naar de opvang gaat, leveren ze zelf maar in. Want ja, hij verdient toch al meer (meest absurde reden om minder te gaan werken... voor mij juist reden om méér te gaan werken, want dat gat wordt alleen maar groter als je minder gaat werken) en dan is thuisblijven toch wel de makkelijkste weg. En ja, dan wordt JIJ de bijstandsmoeder, niet je man. Dus zul je zélf moeten regelen dat je niet in die positie komt, door te overleggen en duidelijk te maken dat jij niet meer dan 1 of 2 dagen werk gaat inleveren, en dat je verwacht dat hij net zoveel inlevert.
Ik maak vrouwen niet verantwoordelijk, die vrouwen maken hun mannen verantwoordelijk voor het gezinsinkomen en hun welzijn, in plaats van dat zelf te regelen.
Ik maak wel iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen communicatie ja. Als jij verwacht en hoopt dat je man minder gaat werken en zijn hobby terugschroeft tot 1/2 avonden in de week, dan moet je dat zeggen. Als je het niet bespreekt en je verwacht dat dat automatisch gaat 'omdat dat is wat er gebeurt als er een baby komt' dan ben je bepaald niet duidelijk.
En dan ben je al rijkelijk laat als je al zwanger bent en je gaat het dán pas bespreken. Dit soort dingen moet je afgecheckt hebben voordat je bevrucht wordt. En waarom moet de vrouw dat doen? Omdat dat door scheve verhoudingen toch de zwakkere partij blijft in dit soort zaken. Omdat veel mensen hebben meegekregen dat vrouwen voor de kinderen zorgen en 'erbij' werken. En de vrouw is vaak de dupe als het aankomt op inkomen inleveren en over het algemeen zorgen die net iets minder goed voor hun (financiele) toekomst én is ze een groter schuldgevoel aangepraat over kinderopvang.
De meeste mannen die ik ken zien niet zo'n probleem als het gaat om 3 of 4 dagen kinderopvang. De meeste vrouwen willen dat absoluut niet. En aangezien het hun man niet zo boeit of zo'n kind 3 of 4 dagen naar de opvang gaat, leveren ze zelf maar in. Want ja, hij verdient toch al meer (meest absurde reden om minder te gaan werken... voor mij juist reden om méér te gaan werken, want dat gat wordt alleen maar groter als je minder gaat werken) en dan is thuisblijven toch wel de makkelijkste weg. En ja, dan wordt JIJ de bijstandsmoeder, niet je man. Dus zul je zélf moeten regelen dat je niet in die positie komt, door te overleggen en duidelijk te maken dat jij niet meer dan 1 of 2 dagen werk gaat inleveren, en dat je verwacht dat hij net zoveel inlevert.
Ik maak vrouwen niet verantwoordelijk, die vrouwen maken hun mannen verantwoordelijk voor het gezinsinkomen en hun welzijn, in plaats van dat zelf te regelen.
woensdag 12 november 2014 15:47
quote:Thordis2.0 schreef op 12 november 2014 @ 15:22:
Ik stel helemaal niet de vrouw verantwoordelijk. Maar beiden werken, beiden hebben een eigen leven en dan worden ze zwanger. De vrouw stelt zich helemaal in op verandering en baby en verwacht dat de man dat ook doet, zonder overleg, of dat even afchecken.
Ik maak wel iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen communicatie ja. Als jij verwacht en hoopt dat je man minder gaat werken en zijn hobby terugschroeft tot 1/2 avonden in de week, dan moet je dat zeggen. Als je het niet bespreekt en je verwacht dat dat automatisch gaat 'omdat dat is wat er gebeurt als er een baby komt' dan ben je bepaald niet duidelijk.
En dan ben je al rijkelijk laat als je al zwanger bent en je gaat het dán pas bespreken. Dit soort dingen moet je afgecheckt hebben voordat je bevrucht wordt. En waarom moet de vrouw dat doen? Omdat dat door scheve verhoudingen toch de zwakkere partij blijft in dit soort zaken. Omdat veel mensen hebben meegekregen dat vrouwen voor de kinderen zorgen en 'erbij' werken. En de vrouw is vaak de dupe als het aankomt op inkomen inleveren en over het algemeen zorgen die net iets minder goed voor hun (financiele) toekomst én is ze een groter schuldgevoel aangepraat over kinderopvang.
De meeste mannen die ik ken zien niet zo'n probleem als het gaat om 3 of 4 dagen kinderopvang. De meeste vrouwen willen dat absoluut niet. En aangezien het hun man niet zo boeit of zo'n kind 3 of 4 dagen naar de opvang gaat, leveren ze zelf maar in. Want ja, hij verdient toch al meer (meest absurde reden om minder te gaan werken... voor mij juist reden om méér te gaan werken, want dat gat wordt alleen maar groter als je minder gaat werken) en dan is thuisblijven toch wel de makkelijkste weg. En ja, dan wordt JIJ de bijstandsmoeder, niet je man. Dus zul je zélf moeten regelen dat je niet in die positie komt, door te overleggen en duidelijk te maken dat jij niet meer dan 1 of 2 dagen werk gaat inleveren, en dat je verwacht dat hij net zoveel inlevert.
Ik maak vrouwen niet verantwoordelijk, die vrouwen maken hun mannen verantwoordelijk voor het gezinsinkomen en hun welzijn, in plaats van dat zelf te regelen.Wauw amen.
Ik stel helemaal niet de vrouw verantwoordelijk. Maar beiden werken, beiden hebben een eigen leven en dan worden ze zwanger. De vrouw stelt zich helemaal in op verandering en baby en verwacht dat de man dat ook doet, zonder overleg, of dat even afchecken.
Ik maak wel iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen communicatie ja. Als jij verwacht en hoopt dat je man minder gaat werken en zijn hobby terugschroeft tot 1/2 avonden in de week, dan moet je dat zeggen. Als je het niet bespreekt en je verwacht dat dat automatisch gaat 'omdat dat is wat er gebeurt als er een baby komt' dan ben je bepaald niet duidelijk.
En dan ben je al rijkelijk laat als je al zwanger bent en je gaat het dán pas bespreken. Dit soort dingen moet je afgecheckt hebben voordat je bevrucht wordt. En waarom moet de vrouw dat doen? Omdat dat door scheve verhoudingen toch de zwakkere partij blijft in dit soort zaken. Omdat veel mensen hebben meegekregen dat vrouwen voor de kinderen zorgen en 'erbij' werken. En de vrouw is vaak de dupe als het aankomt op inkomen inleveren en over het algemeen zorgen die net iets minder goed voor hun (financiele) toekomst én is ze een groter schuldgevoel aangepraat over kinderopvang.
De meeste mannen die ik ken zien niet zo'n probleem als het gaat om 3 of 4 dagen kinderopvang. De meeste vrouwen willen dat absoluut niet. En aangezien het hun man niet zo boeit of zo'n kind 3 of 4 dagen naar de opvang gaat, leveren ze zelf maar in. Want ja, hij verdient toch al meer (meest absurde reden om minder te gaan werken... voor mij juist reden om méér te gaan werken, want dat gat wordt alleen maar groter als je minder gaat werken) en dan is thuisblijven toch wel de makkelijkste weg. En ja, dan wordt JIJ de bijstandsmoeder, niet je man. Dus zul je zélf moeten regelen dat je niet in die positie komt, door te overleggen en duidelijk te maken dat jij niet meer dan 1 of 2 dagen werk gaat inleveren, en dat je verwacht dat hij net zoveel inlevert.
Ik maak vrouwen niet verantwoordelijk, die vrouwen maken hun mannen verantwoordelijk voor het gezinsinkomen en hun welzijn, in plaats van dat zelf te regelen.Wauw amen.
woensdag 12 november 2014 16:47
Ik heb langs niet alle reacties gelezen, maar wij werken gewoon beiden vier dagen. Een dag kdv en beide oma's wilden graag een dag oppassen. De rest is voor ons. Daarnaast hebben wij beiden weinig reistijd dus zijn we meestal op tijd thuis. Scheelt heel veel. Mijn man was de eerste bij hem op het bedrijf welke als lid van het management vier dagen ging werken. In het begin een beetje scheve gezichten, maar nu is iedereen er aan gewend. Wij zijn beiden tevreden met onze verdeling.
Niemand in mijn omgeving werkt trouwens 2 dagen. Kan ook niet in onze functies en zou het zelf niet willen. En als je 3 dagen werkt heb je naar mijn mening meer dan genoeg tijd voor jezelf. Je bent meer vrij dan dat je werkt. Kwestie van prioriteiten stellen. Maar ik heb ook niet snel last van stress.
Niemand in mijn omgeving werkt trouwens 2 dagen. Kan ook niet in onze functies en zou het zelf niet willen. En als je 3 dagen werkt heb je naar mijn mening meer dan genoeg tijd voor jezelf. Je bent meer vrij dan dat je werkt. Kwestie van prioriteiten stellen. Maar ik heb ook niet snel last van stress.
woensdag 12 november 2014 17:14
Beste allemaal,
Ik heb alle reacties gelezen. Ik weet inderdaad hoe ouders meer werken voor elkaar krijgen (meer opvang, in welke vorm dan ook). Ik was benieuwd naar ervaringen, hoe het voelt om een bepaald aantal uur te werken en dan de combinatie met gezin, eigen tijd, huishouden etc.
Gisteravond is mij iets duidelijk geworden. Het was een combinatie van een stukje Bijbel lezen (ik ben christen), een gesprekje met mijn man en het kijken van een tv-programma over jonge mensen met kanker.
Wij vinden het belangrijk dat er ten allen tijde zoveel als mogelijk is, iemand van ons 2 bij de kinderen is. Dat hebben we bij de zwangerschap van de 1e al besloten. Gewoon omdat pappa en mamma niet vervangbaar zijn en we zelf de verantwoordelijkheid willen nemen voor kinderen die we zelf ook gewild hebben.
Op dit moment betekent de keus voor mij 1 1/2 dag en voor mijn man 5 dagen dat we aan ons ideaal kunnen voldoen en dat we het ook rond kunnen breien. Eigenlijk luxe!
Ik wil zoveel mogelijk genieten van elk moment met onze kinderen, ons gezin. Daarnaast wil ik wat geld in het laatje brengen en voor de afwisseling, gezelligheid en de nuttigheid wat uren werken. Maar als de kids nog onder de 12 zijn zo min mogelijk. Ik denk dat ik daar nooit spijt van zal krijgen.
Ik zie de kinderen als een enorme zegen. Ik zie het ook als een zegen dat we beiden werk hebben in deze tijd en van de luxe kunnen genieten dat 1 van ons vrij veel thuis is.
Wij voelen ons samen verantwoordelijk voor de zorg, het huishouden etc.
Ik sta achter onze keus.
Wat mij betreft mag het topic sluiten.
Maar zeker bedankt voor de reacties, het zette me aan het denken!
Ik heb alle reacties gelezen. Ik weet inderdaad hoe ouders meer werken voor elkaar krijgen (meer opvang, in welke vorm dan ook). Ik was benieuwd naar ervaringen, hoe het voelt om een bepaald aantal uur te werken en dan de combinatie met gezin, eigen tijd, huishouden etc.
Gisteravond is mij iets duidelijk geworden. Het was een combinatie van een stukje Bijbel lezen (ik ben christen), een gesprekje met mijn man en het kijken van een tv-programma over jonge mensen met kanker.
Wij vinden het belangrijk dat er ten allen tijde zoveel als mogelijk is, iemand van ons 2 bij de kinderen is. Dat hebben we bij de zwangerschap van de 1e al besloten. Gewoon omdat pappa en mamma niet vervangbaar zijn en we zelf de verantwoordelijkheid willen nemen voor kinderen die we zelf ook gewild hebben.
Op dit moment betekent de keus voor mij 1 1/2 dag en voor mijn man 5 dagen dat we aan ons ideaal kunnen voldoen en dat we het ook rond kunnen breien. Eigenlijk luxe!
Ik wil zoveel mogelijk genieten van elk moment met onze kinderen, ons gezin. Daarnaast wil ik wat geld in het laatje brengen en voor de afwisseling, gezelligheid en de nuttigheid wat uren werken. Maar als de kids nog onder de 12 zijn zo min mogelijk. Ik denk dat ik daar nooit spijt van zal krijgen.
Ik zie de kinderen als een enorme zegen. Ik zie het ook als een zegen dat we beiden werk hebben in deze tijd en van de luxe kunnen genieten dat 1 van ons vrij veel thuis is.
Wij voelen ons samen verantwoordelijk voor de zorg, het huishouden etc.
Ik sta achter onze keus.
Wat mij betreft mag het topic sluiten.
Maar zeker bedankt voor de reacties, het zette me aan het denken!
woensdag 12 november 2014 18:01
quote:Thordis2.0 schreef op 12 november 2014 @ 09:24:
[...]
Dat is dan een grote uitzondering, want ik heb ook een tijd in een mannenwereld gewerkt, en daar werkten zelfs de directeuren 4 dagen om één dag voor hun kinderen te zorgen. Dergelijke bedrijven is volgens mij een uitstervend ras. En ja, mijn man heeft inderdaad ook banen en promoties laten lopen omdat 40 uur werken geen optie is voor hem, dan sloeg hij de baan gewoon af. En in 90% van de gevallen was 32 uur dan wel gewoon mogelijk. Hij wil niet net zoals zijn en mijn vader spijt hebben van te weinig tijd met zijn kinderen doorbrengen.
Raar beeld van mannen en vrouwen heb jij. Ik hoop dat je het overdrijft, maar als je er echt zo over denkt dat het niet mannelijk is om de zorg voor je kinderen op je te nemen dan vind ik dat wel schokkend eigenlijk. Ik vind dat ik net zoveel recht heb op een eigen inkomen, zelfstandigheid en mezelf ontwikkelen als mijn man, dus dat ga ik niet inleveren omdat zijn mannelijkheid dat niet trekt. Gelukkig is hij mannelijk genoeg om dat zelf niet anders te willen.O nee hoor geen raar beeld van mannen en vrouwen. Wat iedereen doet moeten zij weten hou me te goede. Leven en laten leven. Jij geeft aan dat het voor jou een harde eis is om beide parttime te werken. Ik geef aan dat voor mij juist andersom is. Ik voel me in deze rolverdeling het prettigst en mijn man ook.
[...]
Dat is dan een grote uitzondering, want ik heb ook een tijd in een mannenwereld gewerkt, en daar werkten zelfs de directeuren 4 dagen om één dag voor hun kinderen te zorgen. Dergelijke bedrijven is volgens mij een uitstervend ras. En ja, mijn man heeft inderdaad ook banen en promoties laten lopen omdat 40 uur werken geen optie is voor hem, dan sloeg hij de baan gewoon af. En in 90% van de gevallen was 32 uur dan wel gewoon mogelijk. Hij wil niet net zoals zijn en mijn vader spijt hebben van te weinig tijd met zijn kinderen doorbrengen.
Raar beeld van mannen en vrouwen heb jij. Ik hoop dat je het overdrijft, maar als je er echt zo over denkt dat het niet mannelijk is om de zorg voor je kinderen op je te nemen dan vind ik dat wel schokkend eigenlijk. Ik vind dat ik net zoveel recht heb op een eigen inkomen, zelfstandigheid en mezelf ontwikkelen als mijn man, dus dat ga ik niet inleveren omdat zijn mannelijkheid dat niet trekt. Gelukkig is hij mannelijk genoeg om dat zelf niet anders te willen.O nee hoor geen raar beeld van mannen en vrouwen. Wat iedereen doet moeten zij weten hou me te goede. Leven en laten leven. Jij geeft aan dat het voor jou een harde eis is om beide parttime te werken. Ik geef aan dat voor mij juist andersom is. Ik voel me in deze rolverdeling het prettigst en mijn man ook.
woensdag 12 november 2014 18:15
quote:Star schreef op 12 november 2014 @ 13:38:
Dit staat er op de site van de Rijksoverheid:
In uw cao of regeling tussen uw werkgever en de ondernemingsraad kunnen andere afspraken staan. Als dit zo is, gelden die afspraken.
Hier geen cao en geen OR, dus kan ik terug vallen op de WB.
Ik had mijn huiswerk al gedaan.
Dit staat er op de site van de Rijksoverheid:
In uw cao of regeling tussen uw werkgever en de ondernemingsraad kunnen andere afspraken staan. Als dit zo is, gelden die afspraken.
Hier geen cao en geen OR, dus kan ik terug vallen op de WB.
Ik had mijn huiswerk al gedaan.
woensdag 12 november 2014 18:39
@Thordis, even een reactie op je post 15.22.
Ik heb hier al eerder geschreven dat man en ik een relatie hebben, waar het overgrote gedeelte op het vf jeuk van krijgt. Wij kennen niet "een eigen leven en eigen geld".
En dat hij de kostwinnaar is betekent niet dat ik niet voor mezelf op kan komen, hij heeft heus een kaalplekje op zijn hoofd waar mijn duim op past
Ik heb hier al eerder geschreven dat man en ik een relatie hebben, waar het overgrote gedeelte op het vf jeuk van krijgt. Wij kennen niet "een eigen leven en eigen geld".
En dat hij de kostwinnaar is betekent niet dat ik niet voor mezelf op kan komen, hij heeft heus een kaalplekje op zijn hoofd waar mijn duim op past
woensdag 12 november 2014 20:11
quote:GateKeeper schreef op 12 november 2014 @ 18:01:
[...]
O nee hoor geen raar beeld van mannen en vrouwen. Wat iedereen doet moeten zij weten hou me te goede. Leven en laten leven. Jij geeft aan dat het voor jou een harde eis is om beide parttime te werken. Ik geef aan dat voor mij juist andersom is. Ik voel me in deze rolverdeling het prettigst en mijn man ook.Maar jij hangt er nogal een oordeel aan van 'niet mannelijk' en dat is heel wat anders dan wat je nu zegt.
[...]
O nee hoor geen raar beeld van mannen en vrouwen. Wat iedereen doet moeten zij weten hou me te goede. Leven en laten leven. Jij geeft aan dat het voor jou een harde eis is om beide parttime te werken. Ik geef aan dat voor mij juist andersom is. Ik voel me in deze rolverdeling het prettigst en mijn man ook.Maar jij hangt er nogal een oordeel aan van 'niet mannelijk' en dat is heel wat anders dan wat je nu zegt.
woensdag 12 november 2014 20:22
quote:Thordis2.0 schreef op 12 november 2014 @ 20:11:
[...]
Maar jij hangt er nogal een oordeel aan van 'niet mannelijk' en dat is heel wat anders dan wat je nu zegt.Ik vind het niet mannelijk nee. Ik heb mijn papa-dag, hou toch op, het is iedere dag papa-dag. Van "papa-dag", die benaming alleen al krijg ik jeuk. Ik heb zelf ook helemaal niets met metro-mannen, mannen die "in contact staan met hun gevoel", of mannen die roze dragen.
[...]
Maar jij hangt er nogal een oordeel aan van 'niet mannelijk' en dat is heel wat anders dan wat je nu zegt.Ik vind het niet mannelijk nee. Ik heb mijn papa-dag, hou toch op, het is iedere dag papa-dag. Van "papa-dag", die benaming alleen al krijg ik jeuk. Ik heb zelf ook helemaal niets met metro-mannen, mannen die "in contact staan met hun gevoel", of mannen die roze dragen.
woensdag 12 november 2014 20:22
quote:Thordis2.0 schreef op 12 november 2014 @ 12:20:
[...]
Ik geloof dat mijn belevingswereld er toch iets anders uitziet. Ik deel juist alles met mijn man en andersom.
Veel vrouwen maken zichzelf verantwoordelijk voor alles én kiezen een verkeerde kerel, kunnen niet voor zichzelf opkomen of denken dat hun man wel gedachten kan lezen.Veel vrouwen, hoeveel vrouwen zijn dat dan? Hoe heb je dat getoetst?
[...]
Ik geloof dat mijn belevingswereld er toch iets anders uitziet. Ik deel juist alles met mijn man en andersom.
Veel vrouwen maken zichzelf verantwoordelijk voor alles én kiezen een verkeerde kerel, kunnen niet voor zichzelf opkomen of denken dat hun man wel gedachten kan lezen.Veel vrouwen, hoeveel vrouwen zijn dat dan? Hoe heb je dat getoetst?
woensdag 12 november 2014 20:23
Wij hebben twee kinderen, eentje van 5 mnd en eentje van 3, zij gaan beide 3 dagen in de week naar het kdv. Man en ik werken beide 32 uur, op papier dan. Sinds mijn verlof is dat in de praktijk echter zeker 40 uur per week. Dat betekent dat ik 4 avonden per week nadat de kinderen naar bed zijn mijn werk weer oppak.
Ik wil niet minder tijd aan de kinderen besteden maar merk dat het huishouden er wel bij inschiet. Neem een hulp voor in de huishouding dus.
Ik wil niet minder tijd aan de kinderen besteden maar merk dat het huishouden er wel bij inschiet. Neem een hulp voor in de huishouding dus.
woensdag 12 november 2014 20:24
quote:GateKeeper schreef op 12 november 2014 @ 20:22:
[...]
Ik vind het niet mannelijk nee. Ik heb mijn papa-dag, hou toch op, het is iedere dag papa-dag. Van "papa-dag", die benaming alleen al krijg ik jeuk. Ik heb zelf ook helemaal niets met metro-mannen, mannen die "in contact staan met hun gevoel", of mannen die roze dragen.Ik geloof niet dat iemand in dit topic het woord papadag heeft gebruikt, op jijzelf na. Het ging om mannen die niet full-time werkten. Jij verbond daar het woord papadag aan. Die term heb ik zelf nog nooit gebruikt geloof ik. Net zo min als ik een mamadag heb.
[...]
Ik vind het niet mannelijk nee. Ik heb mijn papa-dag, hou toch op, het is iedere dag papa-dag. Van "papa-dag", die benaming alleen al krijg ik jeuk. Ik heb zelf ook helemaal niets met metro-mannen, mannen die "in contact staan met hun gevoel", of mannen die roze dragen.Ik geloof niet dat iemand in dit topic het woord papadag heeft gebruikt, op jijzelf na. Het ging om mannen die niet full-time werkten. Jij verbond daar het woord papadag aan. Die term heb ik zelf nog nooit gebruikt geloof ik. Net zo min als ik een mamadag heb.
woensdag 12 november 2014 20:29
Als het uitkomt gebruik ik de termen pappadag en mammadag ook wel eens hoor, gewoon niet zo spastisch over doen. Wanneer ik woorden als part-time-dag of vrije-dag gebruik geef ik naar mijn gevoel soms mensen (in de werksfeer) te veel ruimte om met mijn vrije dag aan de haal te gaan. Zorg-dag klinkt voor mij alsof ik verpleegkundige taken ga uitvoeren en bovendien denken mijn collega's dan dat ik me die dag vooral richt op onze klanten uit de zorgsector.
woensdag 12 november 2014 20:32
Mijn man heeft een ontzettend mannelijk beroep en heeft gewoon medegedeeld dat ie als kind 1 geboren zou worden 4 dagen gaat werken. Ik heb zelf trouwens ook een mannelijk beroep, 4 dagen werken is geen probleem. Maar ik heb geen enkele mannelijke collega die ook part time werkt, zij vinden dat dat niet kan in hun beroep. Eikels.
