Werk & Studie alle pijlers

Mijn hele loon gaat naar de kinderopvang

30-08-2014 17:21 285 berichten
'Mijn hele loon gaat naar kinderopvang, en daarom ga ik maar niet werken. ' Dit is een uitspraak die ik weleens hoor van vrouwen. Mijn vraag is dat klopt toch niet, meestal gaat het om een nettobedrag van 10-20 % dat naar de kinderopvang gaat? Dan houden ze toch 80 procent over?

Of heb ik het altijd verkeerd berekend/begrepen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een buurvrouw, laag geschoold, getrouwd en vier kinderen. Man verdient meer dan ¤5.500 netto p.m. Zij zegt ook dat ze meer kwijt is aan de opvang dan dat ze zal verdienen als ze werkt. Als zij zo'n ¤11 bruto p.u. verdient dan geloof ik best dat het voor haar niet loont om te werken. Daarnaast vind ik dat zij gelijk heeft om die tijd liever met haar kinderen door te brengen.



Zelf vind ik het ook belangrijk dat je als vrouw participeert op de arbeidsmarkt, zeker als je kinderen hebt. Stel men gaat scheiden dan wil je wel wat op je cv hebben staan. Maar ik zou zelf geen tijd met mijn kinderen opgeven als ik het er qua kosten bijna niet uit haal.



Ik denk zelf dat het grootste probleem is dat de meeste vrouwen in Nederland te weinig verdienen.
No love without lost
Alle reacties Link kopieren
quote:vrouw2punt0 schreef op 31 augustus 2014 @ 10:23:

Ik denk zelf dat het grootste probleem is dat de meeste vrouwen in Nederland te weinig verdienen.



Tja en waarom verdienen ze te weinig? Omdat ze weinig uren maken, omdat ze veel willen zorgen voor de kinderen, omdat vader wel fulltime wil/mag werken. Ongetwijfeld zijn er ook gevallen die minder verdienen dan wat een man in dezelfde functie zou verdienen, maar het zit 'm hoofdzakelijk in de uren.



Overigens vraag ik me af of we dit probleem over pak 'm beet 10 tot 20 jaar nog zullen hebben.
Alle reacties Link kopieren
quote:vrouw2punt0 schreef op 31 augustus 2014 @ 10:23:

Ik heb een buurvrouw, laag geschoold, getrouwd en vier kinderen. Man verdient meer dan ¤5.500 netto p.m. Zij zegt ook dat ze meer kwijt is aan de opvang dan dat ze zal verdienen als ze werkt. Als zij zo'n ¤11 bruto p.u. verdient dan geloof ik best dat het voor haar niet loont om te werken. Daarnaast vind ik dat zij gelijk heeft om die tijd liever met haar kinderen door te brengen.



Want? Haar tijd is minder economisch waard dan die van haar man dus zij heeft meer recht die tijd met haar kinderen door te brengen? Waarom zou hij niet meer tijd met zijn kinderen mogen/moeten doorbrengen? De waarde daarvan kun je toch niet in geld uitdrukken? Kinderen hebben een vader en een moeder nodig.



quote:Zelf vind ik het ook belangrijk dat je als vrouw participeert op de arbeidsmarkt, zeker als je kinderen hebt. Stel men gaat scheiden dan wil je wel wat op je cv hebben staan. Maar ik zou zelf geen tijd met mijn kinderen opgeven als ik het er qua kosten bijna niet uit haal.Wat tegenstrijdig wat je hier schrijft.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb van huis uit een moeder die fulltime thuis was bij ons, tot ze ging scheiden. Ze had een prima opleiding maar kon er niet mee aan de bak komen. Omdat ze toch snel een baan nodig had is ze in de schoonmaak terecht gekomen. Geen vetpot, maar ze kon net rondkomen. Had ook BSO nodig voor mijn broertje.



Toen ik nog werkte (helaas nu al een paar jaar thuis, wel nog altijd aan het solliciteren en bezig met een opstartend bedrijfje) betaalden we ook niet overdreven veel aan de kinderopvang, mijn man en ik verdienden beide onder modaal.



Al zou(den) mijn man (of ik) een stuk meer verdienen en dus meer aan kinderopvangkosten kwijt zijn, dan nog geen haar op mijn hoofd die er aan zou denken te stoppen met werken. Als ik nog in mijn vorige baan had kunnen blijven, graag! Ik werkte toen 3,5 dag, mijn man 4,5 dag.



Ik vind het belangrijk beide voor een inkomen te zorgen, voor pensioenopbouw, evt werkloosheid of arbeidsongeschiktheid op te vangen, een scheiding of wat voor omstandigheden dan ook.



In die omstandigheden zitten we nu ook (ik al lang werkloos en helaas niet zo'n goede gezondheid, waardoor een baan vinden al lastiger is). Je weet dus nooit wat het leven brengt.
Alle reacties Link kopieren
quote:vrouw2punt0 schreef op 31 augustus 2014 @ 10:23:

Ik denk zelf dat het grootste probleem is dat de meeste vrouwen in Nederland te weinig verdienen.



Maar hoe komt dat dan? Want er gaan nu meer vrouwen naar de universiteit dan mannen geloof ik.



Ik herken dit totaal niet trouwens, ik verdien meer dan mijn vriend en zal ook zeker geen huismoeder worden. Vier dagen werken misschien wel, dan blijft mijn vriend er vijf werken. Doordat ik goed verdien is er geeneens sprake van dat ik terug zou gaan naar 3 dagen per week of minder.



Mijn moeder was een thuisblijfmoeder. Dat ging allemaal heel goed totdat mijn ouders gingen scheiden, en toen leefden we een tijdje bijna op bijstandsniveau. Ik heb mezelf voorgenomen dat dit mij NIET zal overkomen.



Natuurlijk is niks in het leven zeker, maar je kunt het wel beïnvloeden.
Ik vind financiële onafhankelijkheid ook heel belangrijk. Partneralimentatie vind ik in principe onzin. Iedereen dient zijn eigen broek op te kunnen houden. Maar als één van beiden minder gaat werken, om voor de kinderen te zorgen die je samen op de wereld hebt gezet, dan moet je wél afspraken maken. En of dat nou de vader of de moeder is, dat maakt niet uit. Het mooiste zou zijn als men evenredig minder gaat werken, maar in sommige gevallen is dat niet mogelijk of niet wenselijk. Sommige functies laten het niet toe, of je krijgt later - als de kinderen naar school gaan bijvoorbeeld - niet de mogelijkheid om weer meer uren te gaan werken. Soms is het ook een financiële kwestie. Als één van beide een veel hoger salaris heeft, dan kan dat ook een overweging zijn.



Het zou misschien een goede zaak zijn om dergelijke financiële afspraken op papier te zetten, desnoods bij een notaris. Als één van de ouders minder gaat werken, puur voor de opvang van de kinderen, zou de ander na een scheiding financieel bij moeten springen. Dus niet alleen voor de kinderen, maar in dit geval ook voor de partner.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het een lastige kwestie.



Als je werk niets meér oplevert qua inkomen omdat hetzelfde aandeel naar de opvang gaat, is het financieel helemaal niet interessant om daar tijd in te steken. De tijd zou je dan beter kunnen spenderen aan je kinderen. Die vinden het wel fijn als mama of papa er voor ze is als ze uit school komen.



Maar wat dan ook weer mee speelt is dat je financieel in een kwetsbare positie komt te zitten en het heel moeilijk wordt om op de arbeidsmarkt terug te komen.



Ik vind dat vaders hierin ook wel eens wat meer in mogen anticiperen. Als ouders gewoon beiden aan het werk kunnen blijven en beiden wat minder gaan werken, zodat kinderen niet naar de opvang hoeven, dan zou het lonend zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:iones schreef op 31 augustus 2014 @ 11:35:

Als je werk niets meér oplevert qua inkomen omdat hetzelfde aandeel naar de opvang gaat, is het financieel helemaal niet interessant om daar tijd in te steken.



Maar dan moet je wel naar het volledige plaatje kijken en niet alleen naar het hier en nu.

Als je uitrekent hoeveel geld het je gedurende je hele leven kost om tijdelijk te stoppen met werken, zouden veel vrouwen zich een hoedje schrikken.

Het scheelt ook pensioen en door het gat in je carrière ook veel meer salaris dan alleen gedurende de tijd dat je niet werkt.

Ook als je eenmaal weer aan het werk bent, kost het je meestal geld dat je een aantal jaar uit bent geweest.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
Alle reacties Link kopieren
quote:iones schreef op 31 augustus 2014 @ 11:35:

Ik vind het een lastige kwestie.



Als je werk niets meér oplevert qua inkomen omdat hetzelfde aandeel naar de opvang gaat, is het financieel helemaal niet interessant om daar tijd in te steken. De tijd zou je dan beter kunnen spenderen aan je kinderen. Die vinden het wel fijn als mama of papa er voor ze is als ze uit school komen.



Maar wat dan ook weer mee speelt is dat je financieel in een kwetsbare positie komt te zitten en het heel moeilijk wordt om op de arbeidsmarkt terug te komen.



Ik vind dat vaders hierin ook wel eens wat meer in mogen anticiperen. Als ouders gewoon beiden aan het werk kunnen blijven en beiden wat minder gaan werken, zodat kinderen niet naar de opvang hoeven, dan zou het lonend zijn.Werken is altijd lonend. Opvang kost nooit meer dan het gezinsinkomen. Nogmaals, de enige reden waarom het lijkt alsof het volledige inkomen van de vrouw opgaat aan kinderopvang, is omdat het inkomen van de man buiten beschouwing wordt gelaten. Waarmee wordt geïmpliceerd dat de opvang van de kinderen een vrouwentaak is, die zij al dan niet - maar dan wel op eigen kosten - kan uitbesteden. In ruil daarvoor wordt zij onderhouden door de vader van de kinderen (de gedachte: "ik hoef niet te werken").
Ga in therapie!
De maatschappij is er nog lang niet op voorbereid dat vrouwen ook willen werken om zelfstandig te zijn, niet alleen als hobby.

Ik werk bv in de zorg. Een ft contract kun je vergeten. 20 uur is al veel en daarvoor mag je dienstjes van 4 of 5 uur invullen. Dat betekent dat je dus wel elke dag moet komen opdraven voor een ochtend of een avond. Een tweede baan erbij nemen kan dus ook bijna niet, zeker niet als je alleenstaand moeder bent. Ik vind het echt belachelijk en schandalig dat de werkneemsters zo eigenlijk hun zelfstandigheid ontzegd wordt.
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad, zeker als je de inflexibele opvang daarbij telt.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
quote:stokske schreef op 30 augustus 2014 @ 18:24:

Ik werk 3 dagen. Wij gooien al onze inkomsten op 1 hoop. Als ik 3 dagen opvang opneem hebben we 500 euro meer salaris dan dat ik niet zou werken.



Ik vraag mij wel eens af of die 500 het waard is om mij 3 dagen een slag jn de rondte te werken. Stressen met optijd bij de opvang zijn enz.Als je die 500 extra euro prima zou kunnen missen dan heb je het financieel goed. Ik zou evengoed gaan werken en die 500 euro sparen voor later. Je man kan ook ineens zijn baan verliezen!. Je weet ook niet of je altijd bij je man blijft en dan heb je iig je eigen broek opgehouden, pensioen gespaard, en geen gat in je CV.
Alle reacties Link kopieren
Zonder toeslagen ging ook mijn hele loon naar de kinderopvang.

Gelukkig krijg ik als alleenstaande ouder wel wat meer toeslag. Ik ben nu 20% van mijn salaris aan opvang kwijt. Dat is voor mij nog steeds een hele hap uit mijn salaris.



Als ik thuis zou blijven, als bijstandsmoeder, zou ik meer geld hebben te besteden dan nu. En dat is krom. Maar ik ben allang blij dat ik een baan heb. Maar ik kan mij wel voorstellen dat mensen overwegen dan maar te stoppen met werken als je tweeverdiener bent.
Alle reacties Link kopieren
Oh, oh... Oordelen over thuisblijfmoeders/huisvrouwen.. Zijn we zover?



Iedereen mag toch zeker zelf weten waar ze voor kiezen? Ik kies om mijn kinderen niet 40 uur per week in een KDV te laten verblijven.



En ik kies er ook voor om NIET te oordelen over mensen die dat wel doen.



Maar oh zo vaak krijg ik te horen hoe slecht het wel niet is etc. Terwijl ik nu nog werk! We worden pas over 2 maanden ouders!



Ik word nu al bang.



En ik voeg even on-topic toe: Ik vind dat er wel heel veel vergoed wordt voor KDV, hoor. Zelfs voor mensen met een hoger inkomen (waar wij ook onder vallen) kan het tot 80% vergoed worden als ik het niet mis heb...
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je gewoon moet kijken wat het allebei werken je totaal oplevert. Materieel en immaterieel. En nee, dan moet niet alleen gekeken worden naar de baan van de vrouw. Maar gewoon naar het totale plaatje.



Besluit je dan dat slechts één van beiden voor het inkomen gaat zorgen (man of vrouw), betekent dat ook minder kosten. In principe kan er dan een auto de deur uit, heb je geen kinderopvang meer nodig, enz. Dus dat kan lonen. Want als je auto, kinderopvang, andere kosten die je anders niet hebt, even verrekent, kan het best zo zijn dat die tweede baan eigenlijk niks opbrengt. Of zelfs geld kost. En dan ben je niet echt handig bezig, lijkt me.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
Even correctie op mijzelf na nog eens goed te hebben gekeken; er wordt zeker geen 80% vergoed maar je kunt toch nog een behoorlijk bedrag ervan terug krijgen.
Wie oordeelt er dan? Er wordt vooral gezegd dat het raar is dat kinderopvang alleen van het salaris van de vrouw afgaat en dat het 'dus' dan maar beter is dat de vrouw stopt met werken omdat haar hele salaris naar de opvang gaat.

De belastingdienst rekent toch ook met beide inkomens? Dus waarom doen gezinnen dat niet?

Verder moet iedereen zijn goddelijke gang gaan, maar als je na je verlof van 8 jaar niet meer aan de bak komt en de bijstand in moet, dan mogen alle werkenden lekker dokken zeker? En zeg niet dat jij en je man nooooiiit uit elkaar gaan. Ik ken zat ex-partners die dat ook zeiden.
Alle reacties Link kopieren
quote:Starshine schreef op 31 augustus 2014 @ 19:49:



Verder moet iedereen zijn goddelijke gang gaan, maar als je na je verlof van 8 jaar niet meer aan de bak komt en de bijstand in moet, dan mogen alle werkenden lekker dokken zeker? En zeg niet dat jij en je man nooooiiit uit elkaar gaan. Ik ken zat ex-partners die dat ook zeiden.Ik vind dit eigenlijk wel een typisch voorbeeld van vooroordelen hebben. En een tikkeltje gefrustreerd.
Vooroordelen? Het is vrij zeker dat je tijdens de crisis na 8 jaar thuismoederen gewoon niet meer aan de bak komt. En als je dan gaat scheiden, ben je aangewezen op bijstand.

Ik ken de gevallen van dichtbij dus ik verzin het niet.
Alle reacties Link kopieren
'Gevallen van dichtbij kennen' is niet per definitie representatief voor de rest van NL.

Je gaat uit van teveel veronderstellingen:

- als je gaat scheiden

- als je na 8 jaar thuismoederen

- je zult geen baan vinden



en enkele jaren thuis blijven voor de kinderen afdoen als 'verlof'...nee dat is niet fair naar ouders die weloverwogen een keuze gemaakt hebben omtrent werken/inkomen en zorg voor de kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Ik werkte op een gegeven moment ook eigenlijk voor niks. Sterker nog: 3 dagen opvang voor 2 kinderen kostte me meer dan ik verdiende met 3 dagen werken! Gelukkig konden mijn ouders bijspringen, anders had ik het wel erg zuur gevonden. Ik wil heel graag werken, om de redenen die hier al eerder genoemd zijn, maar het is een heel gedoe en geregel als je allebei werkt, terwijl je ook gewoon thuis kunt blijven en hetzelfde inkomen houdt met zijn tweeën. Nou heb ik helemaal niks te klagen, mijn vriend verdient gewoon heel veel, maar het voelt niet alsof je dan iets nuttigs doet.

Op dit moment hebben we helemaal geen professionele opvang nodig, omdat ik mijn uren zelf kan indelen en dus onder schooltijden kan werken en het voelt toch veel fijner om dan echt iets bij te dragen aan het inkomen.
mijn zus en zwager hadden t berekend wat ze voor hun kinderen aan kinderopvang hebben betaald, 3 kids en dat was totaal 32,000 euro. maar mijn zus wil en zal blijven werken (ongeacht ze vaak scheef wordt aangekeken om haar hoofddoek) vind zij het geen reden om thuis te zitten! Gewoon lekker werken.
quote:blackberry1980 schreef op 31 augustus 2014 @ 21:05:

Ik vind dit eigenlijk wel een typisch voorbeeld van vooroordelen hebben. En een tikkeltje gefrustreerd.Vooroordelen? Gefrustreerd? Volgens mij zijn dit heel realistische scenario's waar je maar beter rekening mee kunt houden.
Alle reacties Link kopieren
Ligt aan je inkomen, ik betaald voor 2 dagen 680 euro, krijg iets meer dan de helft terug, dus dat zit wel kaasie
Alle reacties Link kopieren
Eigenlijk was het 760 euro, maar ik heb personeelskorting

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven