Werk & Studie
alle pijlers
Mijn hele loon gaat naar de kinderopvang
zaterdag 30 augustus 2014 17:21
'Mijn hele loon gaat naar kinderopvang, en daarom ga ik maar niet werken. ' Dit is een uitspraak die ik weleens hoor van vrouwen. Mijn vraag is dat klopt toch niet, meestal gaat het om een nettobedrag van 10-20 % dat naar de kinderopvang gaat? Dan houden ze toch 80 procent over?
Of heb ik het altijd verkeerd berekend/begrepen.
Of heb ik het altijd verkeerd berekend/begrepen.
zaterdag 30 augustus 2014 19:51
quote:fientje1982 schreef op 30 augustus 2014 @ 19:48:
@lemoos even offtopic. maar moet je dan zoveel voorbereiden? Mijn man doet het hooguit 1 dag in de vakantie.
Vast en er zijn er velen met hem.
Maar er zijn ook echt heel veel anderen die dus veel meer werk verzetten en de eerste en laatste 'vakantie' week gewoon werken.
@lemoos even offtopic. maar moet je dan zoveel voorbereiden? Mijn man doet het hooguit 1 dag in de vakantie.
Vast en er zijn er velen met hem.
Maar er zijn ook echt heel veel anderen die dus veel meer werk verzetten en de eerste en laatste 'vakantie' week gewoon werken.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 augustus 2014 19:54
quote:HelgaV schreef op 30 augustus 2014 @ 19:14:
Tuurlijk is naar het bos gaan ook qualitytime, als je dan ook oog hebt voor je kind en niet ondertussen een telefoongesprek met je vriendin voert. Echt even aandacht voor elkaar, dat versta ik onder qt.Aha.... nou dan ben ik van de oude stempel want mijn mobiel is niets meer en minder dan een doorgeefluikje voor de hoognodige info en voor de rest van de info kom ik wel gezellig thee/koffie drinken.
Tuurlijk is naar het bos gaan ook qualitytime, als je dan ook oog hebt voor je kind en niet ondertussen een telefoongesprek met je vriendin voert. Echt even aandacht voor elkaar, dat versta ik onder qt.Aha.... nou dan ben ik van de oude stempel want mijn mobiel is niets meer en minder dan een doorgeefluikje voor de hoognodige info en voor de rest van de info kom ik wel gezellig thee/koffie drinken.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 augustus 2014 20:12
quote:fientje1982 schreef op 30 augustus 2014 @ 18:05:
Een van de risico's wat je loopt als je (veel) werkt is misschien dat onze kinderen ons later kwalijk nemen dat we werkte? Tenminste daar ben ik soms een beetje bang voor. Ja, ik weet het het klinkt belachelijk.
Noooouuuw, tegen die tijd hebben we hun hele universitaire studie bij elkaar gewerkt. Denk dat ze dat wel waarderen
Ik heb mijn werk uren nu op een laag pitje, straks als ze naar school gaan weer meer. Ik probeer the best of both worlds te doen.
Een van de risico's wat je loopt als je (veel) werkt is misschien dat onze kinderen ons later kwalijk nemen dat we werkte? Tenminste daar ben ik soms een beetje bang voor. Ja, ik weet het het klinkt belachelijk.
Noooouuuw, tegen die tijd hebben we hun hele universitaire studie bij elkaar gewerkt. Denk dat ze dat wel waarderen
Ik heb mijn werk uren nu op een laag pitje, straks als ze naar school gaan weer meer. Ik probeer the best of both worlds te doen.
zaterdag 30 augustus 2014 20:24
quote:stokske schreef op 30 augustus 2014 @ 19:29:
[...]
Onder de streep is dat precies hetzelfde! Daar gaat het toch om.Nou, nee. Of je nu 500 euro uitgaven aan opvang op een inkomen van 1.100 euro bekijkt of op een inkomen van 4.500 maakt nogal een verschil. Kwestie van perspectief, en juist dat scheve perspectief leidt tot de beslissing waarbij de vrouw stopt met werken.
[...]
Onder de streep is dat precies hetzelfde! Daar gaat het toch om.Nou, nee. Of je nu 500 euro uitgaven aan opvang op een inkomen van 1.100 euro bekijkt of op een inkomen van 4.500 maakt nogal een verschil. Kwestie van perspectief, en juist dat scheve perspectief leidt tot de beslissing waarbij de vrouw stopt met werken.
Ga in therapie!
zaterdag 30 augustus 2014 20:29
quote:fientje1982 schreef op 30 augustus 2014 @ 19:03:
@dubiootje Ik weet nog dat ik weleens commentaar kreeg toen ik alleenstaand was dat ik mijn kind (toen 2,5 jaar) 3 dagen naar de kinderopvang deed. Ik woonde in een dorp. Ja, hoe had ik dan mijn geld moeten verdienen?
Wel apart dat het toch is veranderd de houding van je ex met de kinderen.
Ja, dat is heel jammer. Achteraf was het niet zo'n bewuste keuze om bij de kinderen te blijven maar meer een bewuste keuze om niet te werken. Tja, dan werkt natuurlijk niet op termijn.
Jammer dat je bekritiseerd werd om je keuze. Misschien had je dat niet meegemaakt als je niet gewerkt had, maar goeie kans dat mensen dan wel weer wat anders hadden gehad. Als moeder doe je het nooit goed.
Voor wat het waard is, ik vind het hartstikke goed van je dat je voor jezelf en je kind zorgde
@dubiootje Ik weet nog dat ik weleens commentaar kreeg toen ik alleenstaand was dat ik mijn kind (toen 2,5 jaar) 3 dagen naar de kinderopvang deed. Ik woonde in een dorp. Ja, hoe had ik dan mijn geld moeten verdienen?
Wel apart dat het toch is veranderd de houding van je ex met de kinderen.
Ja, dat is heel jammer. Achteraf was het niet zo'n bewuste keuze om bij de kinderen te blijven maar meer een bewuste keuze om niet te werken. Tja, dan werkt natuurlijk niet op termijn.
Jammer dat je bekritiseerd werd om je keuze. Misschien had je dat niet meegemaakt als je niet gewerkt had, maar goeie kans dat mensen dan wel weer wat anders hadden gehad. Als moeder doe je het nooit goed.
Voor wat het waard is, ik vind het hartstikke goed van je dat je voor jezelf en je kind zorgde
Ga in therapie!
zaterdag 30 augustus 2014 20:35
quote:dubiootje schreef op 30 augustus 2014 @ 20:24:
[...]
Nou, nee. Of je nu 500 euro uitgaven aan opvang op een inkomen van 1.100 euro bekijkt of op een inkomen van 4.500 maakt nogal een verschil. Kwestie van perspectief, en juist dat scheve perspectief leidt tot de beslissing waarbij de vrouw stopt met werken.
Onder de streep wordt het minder als de meerverdienende minder gaat werken. In dit geval is er natuurlijk nog 500 winst, maar er zijn gezinnen waar het werken van de minstverdienende partner ertoe leidt dat het gezamenlijk inkomen lager wordt. Dat gezamenlijk inkomen wordt ook lager als de minstverdienende gaat werken terwijl de meestverdienende een zorgdag heeft. Dan komt er zeg 65 euro binnen, en spaar je 65 euro kinderopvang uit (dus je opbrengst is 65), maar dat dagje minder werken van de meestverdienende kost je wel 200 euro.
Het kan hoor, het gaat niet alleen om zoveel mogelijk geld verdienen, maar het is misplaatst vrouwengeneuzel om te blijven volhouden dat je het met het gezinsinkomen moet verrekenen.
[...]
Nou, nee. Of je nu 500 euro uitgaven aan opvang op een inkomen van 1.100 euro bekijkt of op een inkomen van 4.500 maakt nogal een verschil. Kwestie van perspectief, en juist dat scheve perspectief leidt tot de beslissing waarbij de vrouw stopt met werken.
Onder de streep wordt het minder als de meerverdienende minder gaat werken. In dit geval is er natuurlijk nog 500 winst, maar er zijn gezinnen waar het werken van de minstverdienende partner ertoe leidt dat het gezamenlijk inkomen lager wordt. Dat gezamenlijk inkomen wordt ook lager als de minstverdienende gaat werken terwijl de meestverdienende een zorgdag heeft. Dan komt er zeg 65 euro binnen, en spaar je 65 euro kinderopvang uit (dus je opbrengst is 65), maar dat dagje minder werken van de meestverdienende kost je wel 200 euro.
Het kan hoor, het gaat niet alleen om zoveel mogelijk geld verdienen, maar het is misplaatst vrouwengeneuzel om te blijven volhouden dat je het met het gezinsinkomen moet verrekenen.
zaterdag 30 augustus 2014 20:36
De manier van redeneren uit de OP doet me wel steeds meer beseffen dat we eigenlijk echt niet zo geëmancipeerd zijn in NL.
Volgens mij is het onbewuste basisidee van veel mensen nog steeds: man maakt carrière en zorgt voor inkomen, vrouw zorgt voor kroost en huis. Modern als we zijn werkt de vrouw tegenwoordig ook en doet de man ook wel eens de was op de papadag, maar zodra er ook maar iets van een soort van kink in de kabel komt, schuiven we weer op naar de eigenlijke basis: hij werkt, zij zorgt.
Zijn werk is een gegeven, haar werk is een optie.
Als je oprecht vindt dat je allebei in evengrote mate verantwoordelijk bent voor en recht hebt op inkomensvergaring, carrière èn zorg, zou het toch niet in je opkomen om de kosten voor kinderopvang alleen van het door de vrouw vergaarde inkomen af te trekken?
De stelling dat háár inkomen volledig naar de opvang gaat is net zo ridicuul en willekeurig als te stellen dat het volledig opgaat aan vakanties/de hypotheek/de auto/kleding/whatever.
Volgens mij is het onbewuste basisidee van veel mensen nog steeds: man maakt carrière en zorgt voor inkomen, vrouw zorgt voor kroost en huis. Modern als we zijn werkt de vrouw tegenwoordig ook en doet de man ook wel eens de was op de papadag, maar zodra er ook maar iets van een soort van kink in de kabel komt, schuiven we weer op naar de eigenlijke basis: hij werkt, zij zorgt.
Zijn werk is een gegeven, haar werk is een optie.
Als je oprecht vindt dat je allebei in evengrote mate verantwoordelijk bent voor en recht hebt op inkomensvergaring, carrière èn zorg, zou het toch niet in je opkomen om de kosten voor kinderopvang alleen van het door de vrouw vergaarde inkomen af te trekken?
De stelling dat háár inkomen volledig naar de opvang gaat is net zo ridicuul en willekeurig als te stellen dat het volledig opgaat aan vakanties/de hypotheek/de auto/kleding/whatever.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
zaterdag 30 augustus 2014 20:36
quote:emma77emma schreef op 30 augustus 2014 @ 17:24:
Geen flauw idee. Ik werk nu 24 uur in de week, maar na mijn ouderschapsverlof zal ik terug gaan naar 27,5 uur per week.
Dan moet mijn dochter nog een halve dag extra naar het kdv.
Maar ik vraag me serieus af of het loont om die halve dag extra te werken.Ik vraag het me ook wel eens af, als ik al het geregel en gedoe en de stress die dat weer oplevert meereken. Gastouder ziek, kind ziek, enzovoort.
Geen flauw idee. Ik werk nu 24 uur in de week, maar na mijn ouderschapsverlof zal ik terug gaan naar 27,5 uur per week.
Dan moet mijn dochter nog een halve dag extra naar het kdv.
Maar ik vraag me serieus af of het loont om die halve dag extra te werken.Ik vraag het me ook wel eens af, als ik al het geregel en gedoe en de stress die dat weer oplevert meereken. Gastouder ziek, kind ziek, enzovoort.
zaterdag 30 augustus 2014 20:41
quote:evelynsalt schreef op 30 augustus 2014 @ 17:39:
[...]
Je neemt geen kind, die krijg jeKlein kotsjequote: en als je überhaupt een beetje fatsoenlijk wilt even dan zul je toch met zijn tweeën moeten gaan werken.<knip>
Dus.Nou, ik ben en werk alleen, heb jaren 3 dagen opvang op het KDV gehad en een dagje oma en ben er altijd prima mee uitgekomen.
[...]
Je neemt geen kind, die krijg jeKlein kotsjequote: en als je überhaupt een beetje fatsoenlijk wilt even dan zul je toch met zijn tweeën moeten gaan werken.<knip>
Dus.Nou, ik ben en werk alleen, heb jaren 3 dagen opvang op het KDV gehad en een dagje oma en ben er altijd prima mee uitgekomen.
zaterdag 30 augustus 2014 21:09
quote:betjebig schreef op 30 augustus 2014 @ 19:10:
[...]
Je kunt het natuurlijk berekenen zoals je wilt, maar haar werken levert minder op dan de kinderopvang kost (ongeveer, volgens mij is het net iets meer). Hun huishoudelijke hulp kost ook meer dan wat zij verdient netto, net als de schilder die hun huis schildert etc etc. Ze zouden er rijker van worden als zij thuis was voor de kinderen en gelijk het huis schoonmaakte en schilderden.
Maar ja, dat doen ze niet, want zij wil ook graag werken. En terecht, lijkt me.
Ik snap niet waarom iedereen zo dwangmatig die kinderopvangkosten van het totale inkomen wil halen. Feit blijft dat meestal een van de partners meer verdient, en dat het gezinsinkomen daalt als die partner minder zou werken. Sommige mensen kiezen daarvoor, zeker als de meerverdienende partner een vrouw is want die willen meestal meer bij de kinderen zijn (heb ik niet verzonnen, zie ik om me heen).
Zelf heb ik altijd vier of vijf dagen gewerkt, ook toen ik nog niet alleenstaand was. Ik heb er ook nooit over gedacht om te stoppen en minder dan vier dagen vind ik ook geen bal aan want dan schiet het niet op met mijn werk.
Ik ben na de geboorte van mijn oudste minder gaan werken, dat was inderdaad een bewuste keuze. Na de scheiding was ik op zeker moment gedwongen langere tijd fulltime te werken en daar was ik niet blij mee.
Toen de oudste geboren werd, had mijn ex geen werk (hij is buitenlander, sprak de taal nog niet enz.). De afspraak was dat hij een jaar thuis zou blijven en ondertussen de taal zou leren en daarna naar werk zou gaan zoeken. Daar kwam niets van terecht en de tijd verstreek zonder dat hij moeite deed de taal te leren of naar werk te zoeken. Ik heb hem wel steeds aangespoord dat te doen, mede omdat ik het belangrijk vond dat hij financieel zelfstandig zou zijn en een eigen pensioen zou opbouwen. Dit terwijl we meer dan prima van mijn salaris alleen konden leven en hij dus volgens de logica van sommigen "niet hoefde te werken".
Op een bepaald moment (toen de tweede baby-af was) en het door omstandigheden financieel nodig was, heb ik erop aangedrongen dat hij toch echt een baan ging zoeken. Hij kwam toen met het argument dat ik dan beter fulltime kon gaan werken: dat leverde meer op dan dat hij de hele week ging werken. Dat heb ik echter niet geaccepteerd. Ik wilde een gelijkwaardige relatie, geen relatie waarin ik de kar moest trekken.
Ik vind dat het ook van liefde en zorgzaamheid getuigt om te streven naar gelijkwaardigheid in je relatie. Hoe je het ook bekijkt, een groot inkomensverschil tast die gelijkwaardigheid aan en dat wordt mettertijd alleen maar sterker.
[...]
Je kunt het natuurlijk berekenen zoals je wilt, maar haar werken levert minder op dan de kinderopvang kost (ongeveer, volgens mij is het net iets meer). Hun huishoudelijke hulp kost ook meer dan wat zij verdient netto, net als de schilder die hun huis schildert etc etc. Ze zouden er rijker van worden als zij thuis was voor de kinderen en gelijk het huis schoonmaakte en schilderden.
Maar ja, dat doen ze niet, want zij wil ook graag werken. En terecht, lijkt me.
Ik snap niet waarom iedereen zo dwangmatig die kinderopvangkosten van het totale inkomen wil halen. Feit blijft dat meestal een van de partners meer verdient, en dat het gezinsinkomen daalt als die partner minder zou werken. Sommige mensen kiezen daarvoor, zeker als de meerverdienende partner een vrouw is want die willen meestal meer bij de kinderen zijn (heb ik niet verzonnen, zie ik om me heen).
Zelf heb ik altijd vier of vijf dagen gewerkt, ook toen ik nog niet alleenstaand was. Ik heb er ook nooit over gedacht om te stoppen en minder dan vier dagen vind ik ook geen bal aan want dan schiet het niet op met mijn werk.
Ik ben na de geboorte van mijn oudste minder gaan werken, dat was inderdaad een bewuste keuze. Na de scheiding was ik op zeker moment gedwongen langere tijd fulltime te werken en daar was ik niet blij mee.
Toen de oudste geboren werd, had mijn ex geen werk (hij is buitenlander, sprak de taal nog niet enz.). De afspraak was dat hij een jaar thuis zou blijven en ondertussen de taal zou leren en daarna naar werk zou gaan zoeken. Daar kwam niets van terecht en de tijd verstreek zonder dat hij moeite deed de taal te leren of naar werk te zoeken. Ik heb hem wel steeds aangespoord dat te doen, mede omdat ik het belangrijk vond dat hij financieel zelfstandig zou zijn en een eigen pensioen zou opbouwen. Dit terwijl we meer dan prima van mijn salaris alleen konden leven en hij dus volgens de logica van sommigen "niet hoefde te werken".
Op een bepaald moment (toen de tweede baby-af was) en het door omstandigheden financieel nodig was, heb ik erop aangedrongen dat hij toch echt een baan ging zoeken. Hij kwam toen met het argument dat ik dan beter fulltime kon gaan werken: dat leverde meer op dan dat hij de hele week ging werken. Dat heb ik echter niet geaccepteerd. Ik wilde een gelijkwaardige relatie, geen relatie waarin ik de kar moest trekken.
Ik vind dat het ook van liefde en zorgzaamheid getuigt om te streven naar gelijkwaardigheid in je relatie. Hoe je het ook bekijkt, een groot inkomensverschil tast die gelijkwaardigheid aan en dat wordt mettertijd alleen maar sterker.
Ga in therapie!
zaterdag 30 augustus 2014 21:15
quote:betjebig schreef op 30 augustus 2014 @ 20:35:
[...]
Onder de streep wordt het minder als de meerverdienende minder gaat werken. In dit geval is er natuurlijk nog 500 winst, maar er zijn gezinnen waar het werken van de minstverdienende partner ertoe leidt dat het gezamenlijk inkomen lager wordt. Dat gezamenlijk inkomen wordt ook lager als de minstverdienende gaat werken terwijl de meestverdienende een zorgdag heeft. Dan komt er zeg 65 euro binnen, en spaar je 65 euro kinderopvang uit (dus je opbrengst is 65), maar dat dagje minder werken van de meestverdienende kost je wel 200 euro.
Het kan hoor, het gaat niet alleen om zoveel mogelijk geld verdienen, maar het is misplaatst vrouwengeneuzel om te blijven volhouden dat je het met het gezinsinkomen moet verrekenen.
Vrouwengeneuzel? Nou nou, niet zo denigrerend. Ik snap natuurlijk ook wel dat minder werken van de meerverdiener een grotere terugval in inkomen betekent.
Ik heb het in dit soort discussies altijd over het levensinkomen. Het inkomen over het hele leven gerekend, inclusief pensioen, salarisverhogingen, bevorderingen enzovoorts. Jouw redenering gaat alleen op als je alleen naar de korte termijn kijkt - wat veel stellen doen als ze deze keuze maken. Ik wijs er ook steevast op dat de gevolgen van de "gezamenlijke" keuze voor beide partners op termijn anders uitpakken, en dat je de individuele gevolgen op de lange termijn in ogenschouw moet nemen als je die beslissing neemt.
[...]
Onder de streep wordt het minder als de meerverdienende minder gaat werken. In dit geval is er natuurlijk nog 500 winst, maar er zijn gezinnen waar het werken van de minstverdienende partner ertoe leidt dat het gezamenlijk inkomen lager wordt. Dat gezamenlijk inkomen wordt ook lager als de minstverdienende gaat werken terwijl de meestverdienende een zorgdag heeft. Dan komt er zeg 65 euro binnen, en spaar je 65 euro kinderopvang uit (dus je opbrengst is 65), maar dat dagje minder werken van de meestverdienende kost je wel 200 euro.
Het kan hoor, het gaat niet alleen om zoveel mogelijk geld verdienen, maar het is misplaatst vrouwengeneuzel om te blijven volhouden dat je het met het gezinsinkomen moet verrekenen.
Vrouwengeneuzel? Nou nou, niet zo denigrerend. Ik snap natuurlijk ook wel dat minder werken van de meerverdiener een grotere terugval in inkomen betekent.
Ik heb het in dit soort discussies altijd over het levensinkomen. Het inkomen over het hele leven gerekend, inclusief pensioen, salarisverhogingen, bevorderingen enzovoorts. Jouw redenering gaat alleen op als je alleen naar de korte termijn kijkt - wat veel stellen doen als ze deze keuze maken. Ik wijs er ook steevast op dat de gevolgen van de "gezamenlijke" keuze voor beide partners op termijn anders uitpakken, en dat je de individuele gevolgen op de lange termijn in ogenschouw moet nemen als je die beslissing neemt.
Ga in therapie!
zaterdag 30 augustus 2014 21:19
quote:Broedkippetje schreef op 30 augustus 2014 @ 20:36:
De manier van redeneren uit de OP doet me wel steeds meer beseffen dat we eigenlijk echt niet zo geëmancipeerd zijn in NL.
Volgens mij is het onbewuste basisidee van veel mensen nog steeds: man maakt carrière en zorgt voor inkomen, vrouw zorgt voor kroost en huis. Modern als we zijn werkt de vrouw tegenwoordig ook en doet de man ook wel eens de was op de papadag, maar zodra er ook maar iets van een soort van kink in de kabel komt, schuiven we weer op naar de eigenlijke basis: hij werkt, zij zorgt.
Zijn werk is een gegeven, haar werk is een optie.
Als je oprecht vindt dat je allebei in evengrote mate verantwoordelijk bent voor en recht hebt op inkomensvergaring, carrière èn zorg, zou het toch niet in je opkomen om de kosten voor kinderopvang alleen van het door de vrouw vergaarde inkomen af te trekken?
De stelling dat háár inkomen volledig naar de opvang gaat is net zo ridicuul en willekeurig als te stellen dat het volledig opgaat aan vakanties/de hypotheek/de auto/kleding/whatever.Precies zo is het, Broedkippetje. Volgens dezelfde dubbele maatstaf is het niet erg als mannen kinderen "nemen" om ze vervolgens door anderen te laten opvoeden en hoeven zij zich helemaal niet schuldig te voelen als ze gaan werken.
De manier van redeneren uit de OP doet me wel steeds meer beseffen dat we eigenlijk echt niet zo geëmancipeerd zijn in NL.
Volgens mij is het onbewuste basisidee van veel mensen nog steeds: man maakt carrière en zorgt voor inkomen, vrouw zorgt voor kroost en huis. Modern als we zijn werkt de vrouw tegenwoordig ook en doet de man ook wel eens de was op de papadag, maar zodra er ook maar iets van een soort van kink in de kabel komt, schuiven we weer op naar de eigenlijke basis: hij werkt, zij zorgt.
Zijn werk is een gegeven, haar werk is een optie.
Als je oprecht vindt dat je allebei in evengrote mate verantwoordelijk bent voor en recht hebt op inkomensvergaring, carrière èn zorg, zou het toch niet in je opkomen om de kosten voor kinderopvang alleen van het door de vrouw vergaarde inkomen af te trekken?
De stelling dat háár inkomen volledig naar de opvang gaat is net zo ridicuul en willekeurig als te stellen dat het volledig opgaat aan vakanties/de hypotheek/de auto/kleding/whatever.Precies zo is het, Broedkippetje. Volgens dezelfde dubbele maatstaf is het niet erg als mannen kinderen "nemen" om ze vervolgens door anderen te laten opvoeden en hoeven zij zich helemaal niet schuldig te voelen als ze gaan werken.
Ga in therapie!
zaterdag 30 augustus 2014 21:20
Ik ken een stel, hij verdient achterlijk veel geld, zij werkt ook en het bedrag wat zij verdient betalen ze ruim aan de kinderopvang. Ze zijn goedkoper uit als ze niet werkt. Anderzijds zien zij t niet als haar salaris wat er aan opgaat. Maar gewoon het bedrag wat zij samen betalen om beide te kunnen werken en hun kinderen te laten opvangen. Klinkt wat mij betreft heel redelijk.
zaterdag 30 augustus 2014 21:36
quote:dubiootje schreef op 30 augustus 2014 @ 21:15:
[...]
Vrouwengeneuzel? Nou nou, niet zo denigrerend. Ik snap natuurlijk ook wel dat minder werken van de meerverdiener een grotere terugval in inkomen betekent.
Ik heb het in dit soort discussies altijd over het levensinkomen. Het inkomen over het hele leven gerekend, inclusief pensioen, salarisverhogingen, bevorderingen enzovoorts. Jouw redenering gaat alleen op als je alleen naar de korte termijn kijkt - wat veel stellen doen als ze deze keuze maken. Ik wijs er ook steevast op dat de gevolgen van de "gezamenlijke" keuze voor beide partners op termijn anders uitpakken, en dat je de individuele gevolgen op de lange termijn in ogenschouw moet nemen als je die beslissing neemt.
Ik ben ervoor dat mensen in ieder geval zorgen dat ze zelfstandig in staat zijn om in ieder geval zichzelf en hun kinderen te onderhouden. Je weet nooit wat het leven je brengt. Aan de andere kant ken ik ook stellen waar een van de twee veel aan zijn carriere heeft kunnen werken omdat de ander altijd het thuisfront regelde. Zonder die steun was het diegene niet gelukt of was het in ieder geval veel moeilijker geworden. Wat mij betreft heeft hij het dan prima geregeld, maar ik begrijp nooit zo goed hoe de ander (ik kan wel mannen en vrouwen zeggen, maar dat klinkt zo rolbevestigend) zichzelf in zo'n kwetsbare positie kan brengen. Als je zoveel jaar niet werkt heb je zo'n achterstand dat je dat nooit meer inloopt, ook niet als na een scheiding de 12 jaar partneralimentatie is afgelopen.
Nou ja, een van mijn beste vriendinnen doet het ook. Altijd leuk ft gewerkt, mooie baan, en nu woont ze samen, man en kindje, niet getrouwd in zijn huis en werkt maar 24 uur (wel nog steeds een bovenmodaal inkomen, dus dat is haar 'zekerheid', denk ik dan maar ).
[...]
Vrouwengeneuzel? Nou nou, niet zo denigrerend. Ik snap natuurlijk ook wel dat minder werken van de meerverdiener een grotere terugval in inkomen betekent.
Ik heb het in dit soort discussies altijd over het levensinkomen. Het inkomen over het hele leven gerekend, inclusief pensioen, salarisverhogingen, bevorderingen enzovoorts. Jouw redenering gaat alleen op als je alleen naar de korte termijn kijkt - wat veel stellen doen als ze deze keuze maken. Ik wijs er ook steevast op dat de gevolgen van de "gezamenlijke" keuze voor beide partners op termijn anders uitpakken, en dat je de individuele gevolgen op de lange termijn in ogenschouw moet nemen als je die beslissing neemt.
Ik ben ervoor dat mensen in ieder geval zorgen dat ze zelfstandig in staat zijn om in ieder geval zichzelf en hun kinderen te onderhouden. Je weet nooit wat het leven je brengt. Aan de andere kant ken ik ook stellen waar een van de twee veel aan zijn carriere heeft kunnen werken omdat de ander altijd het thuisfront regelde. Zonder die steun was het diegene niet gelukt of was het in ieder geval veel moeilijker geworden. Wat mij betreft heeft hij het dan prima geregeld, maar ik begrijp nooit zo goed hoe de ander (ik kan wel mannen en vrouwen zeggen, maar dat klinkt zo rolbevestigend) zichzelf in zo'n kwetsbare positie kan brengen. Als je zoveel jaar niet werkt heb je zo'n achterstand dat je dat nooit meer inloopt, ook niet als na een scheiding de 12 jaar partneralimentatie is afgelopen.
Nou ja, een van mijn beste vriendinnen doet het ook. Altijd leuk ft gewerkt, mooie baan, en nu woont ze samen, man en kindje, niet getrouwd in zijn huis en werkt maar 24 uur (wel nog steeds een bovenmodaal inkomen, dus dat is haar 'zekerheid', denk ik dan maar ).
zaterdag 30 augustus 2014 21:40
Inderdaad, Betjebig, en dat bedoel ik dus met liefde en zorgzaamheid. Je wilt je geliefde toch nooit in zo'n kwetsbare positie brengen, en al helemaal niet je kinderen?
Wat je vriendin betreft, zolang ze zichzelf goed kan bedruipen is er met parttime werken niet zo veel mis, denk ik.
Wat je vriendin betreft, zolang ze zichzelf goed kan bedruipen is er met parttime werken niet zo veel mis, denk ik.
Ga in therapie!
