Werk & Studie
alle pijlers
Pestende collega"s
vrijdag 20 april 2007 14:32
Hoe ga je om met pestende collega's? Die van mij doen het zo dat als je er wat van zegt ze doen of ik gek ben. Er werken alleen vrouwen. Dus zo'n typisch vrouwelijke pestwijze. -'Zo bedoelde ik het niet'. 'Ik ben alleen maar eerlijk". (Terwijl het ronduit BOT gedrag is enz. enz. ) Ik word er letterlijk ziek van!!
zondag 17 juni 2007 02:33
In het begin dacht ik "ik zal espres blijven, al is het maar om haar te pesten met mijn aanwezigheid, volhardendheid en onverschilligheid". Maar het is de moeite niet vind ik persoonlijk. Kies voor jezelf, voor je eigen geluk, en als vertrekken je gelukkiger maakt dan moet je dat doen. Je hoeft je aan niemand te bewijzen. Vooral niet aan mensen van dergelijk laag niveau.
zaterdag 6 februari 2010 09:34
quote:lindy schreef op 21 april 2007 @ 10:42:
In wat voor bedrijf werk jij in vredesnaam waar mensen zich op volwassen leeftijd zo kinderachtig gedragen?
Het schijnt vrij veel voor te komen.
En eerlijk gezegd heeft het me altijd verbaasd dat er nog steeds mensen zijn die denken dat mensen van 0 tot 18 asoicale ettertjes zijn, en dat er dan ineens een knop om gaat waardoor mensen beschaafde volwassen wezens worden. Wie die eerste 18 jaar is opgevoed tot varken, zal zich ook blijven gedragen als varken imho.
In wat voor bedrijf werk jij in vredesnaam waar mensen zich op volwassen leeftijd zo kinderachtig gedragen?
Het schijnt vrij veel voor te komen.
En eerlijk gezegd heeft het me altijd verbaasd dat er nog steeds mensen zijn die denken dat mensen van 0 tot 18 asoicale ettertjes zijn, en dat er dan ineens een knop om gaat waardoor mensen beschaafde volwassen wezens worden. Wie die eerste 18 jaar is opgevoed tot varken, zal zich ook blijven gedragen als varken imho.
zaterdag 6 februari 2010 09:35
quote:dressuurzadel schreef op 06 februari 2010 @ 09:28:
Pestende mensen op de werkvloer zijn vaak zelf bang en hebben ook geen lol in hun werk moet je maar denken . Of hebben thuis "niks te zeggen"..
Gaan ooit zelf wel een keer op hun plaat let maar op.
Ja, dat hoorde ik al op de basisschool: die kinderen die zo pesten, die zijn eigenlijk heel zielig.
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat iemand die ervaring heeft met gepest worden kan denken dat je aan zo'n mededeling iets hebt. Alsof het, letterlijk ziekmakende, gepest daarmee ineens minder erg wordt.
Pestende mensen op de werkvloer zijn vaak zelf bang en hebben ook geen lol in hun werk moet je maar denken . Of hebben thuis "niks te zeggen"..
Gaan ooit zelf wel een keer op hun plaat let maar op.
Ja, dat hoorde ik al op de basisschool: die kinderen die zo pesten, die zijn eigenlijk heel zielig.
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat iemand die ervaring heeft met gepest worden kan denken dat je aan zo'n mededeling iets hebt. Alsof het, letterlijk ziekmakende, gepest daarmee ineens minder erg wordt.
zaterdag 6 februari 2010 09:47
quote:rider schreef op 06 februari 2010 @ 09:35:
[...]
Ja, dat hoorde ik al op de basisschool: die kinderen die zo pesten, die zijn eigenlijk heel zielig.
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat iemand die ervaring heeft met gepest worden kan denken dat je aan zo'n mededeling iets hebt. Alsof het, letterlijk ziekmakende, gepest daarmee ineens minder erg wordt.
Het maakt wel uit in je eigen perceptie. Als je blijft denken "Wat ben jij gemee-heen" geef je de pester de macht om gemeen te blijven doen.
Als je beseft dat het intens sneu is dat iemand z'n eigenwaarde moet oppoetsen door anderen neer te trappen, ontneem je de pester de macht.
Jaaaaren ervaring op school heeft me in mijn laatste baan goed geholpen. Het besef dat mijn baas gewoon een sneue figuur was, ontnam hem de macht. Daar werd ie wel pissig om, dat ie me niet meer kwaad kon krijgen, maar dat was me een rotzorg.
Heb em afgelopen woensdag lekker op z'n plaat laten gaan. En plein publique, op de premiere, hem zelf laten showen hoe sneu hij was.
Better than chocolate, dat gevoel
[...]
Ja, dat hoorde ik al op de basisschool: die kinderen die zo pesten, die zijn eigenlijk heel zielig.
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat iemand die ervaring heeft met gepest worden kan denken dat je aan zo'n mededeling iets hebt. Alsof het, letterlijk ziekmakende, gepest daarmee ineens minder erg wordt.
Het maakt wel uit in je eigen perceptie. Als je blijft denken "Wat ben jij gemee-heen" geef je de pester de macht om gemeen te blijven doen.
Als je beseft dat het intens sneu is dat iemand z'n eigenwaarde moet oppoetsen door anderen neer te trappen, ontneem je de pester de macht.
Jaaaaren ervaring op school heeft me in mijn laatste baan goed geholpen. Het besef dat mijn baas gewoon een sneue figuur was, ontnam hem de macht. Daar werd ie wel pissig om, dat ie me niet meer kwaad kon krijgen, maar dat was me een rotzorg.
Heb em afgelopen woensdag lekker op z'n plaat laten gaan. En plein publique, op de premiere, hem zelf laten showen hoe sneu hij was.
Better than chocolate, dat gevoel
zaterdag 6 februari 2010 10:11
quote:tilalia2 schreef op 06 februari 2010 @ 09:47:
[...]
Het maakt wel uit in je eigen perceptie. Als je blijft denken "Wat ben jij gemee-heen" geef je de pester de macht om gemeen te blijven doen.
Als je beseft dat het intens sneu is dat iemand z'n eigenwaarde moet oppoetsen door anderen neer te trappen, ontneem je de pester de macht. Dat verhaal ken ik hoor. Het gaf me op de basisschool het fijne gevoel dat ik niet alleen gepest werd, maar dat het ook nog eens mijn eigen schuld was, "want ik gaf de pester die macht".
Als je zelf gepest bent, kan je je wellicht voorstellen dat mijn reactie spontaan is: "pleurt een eind op met dit soort psychologie van de koude grond!"?
Niet dat je ongelijk hebt, maar goed, ik hoop dat je je mijn reactie een beetje kan voorstellen.
quote:Jaaaaren ervaring op school heeft me in mijn laatste baan goed geholpen. Het besef dat mijn baas gewoon een sneue figuur was, ontnam hem de macht. Daar werd ie wel pissig om, dat ie me niet meer kwaad kon krijgen, maar dat was me een rotzorg.
Heb em afgelopen woensdag lekker op z'n plaat laten gaan. En plein publique, op de premiere, hem zelf laten showen hoe sneu hij was.
Better than chocolate, dat gevoel
mag ik je daar oprecht mee feliciteren? Serieus, ik gun ieder pestslachtoffer dit soort momenten.
Maar mijn eigen oplossing was een andere, ik heb er nooit wat mee gekund, dat "eigenlijk is hij sneu".
[...]
Het maakt wel uit in je eigen perceptie. Als je blijft denken "Wat ben jij gemee-heen" geef je de pester de macht om gemeen te blijven doen.
Als je beseft dat het intens sneu is dat iemand z'n eigenwaarde moet oppoetsen door anderen neer te trappen, ontneem je de pester de macht. Dat verhaal ken ik hoor. Het gaf me op de basisschool het fijne gevoel dat ik niet alleen gepest werd, maar dat het ook nog eens mijn eigen schuld was, "want ik gaf de pester die macht".
Als je zelf gepest bent, kan je je wellicht voorstellen dat mijn reactie spontaan is: "pleurt een eind op met dit soort psychologie van de koude grond!"?
Niet dat je ongelijk hebt, maar goed, ik hoop dat je je mijn reactie een beetje kan voorstellen.
quote:Jaaaaren ervaring op school heeft me in mijn laatste baan goed geholpen. Het besef dat mijn baas gewoon een sneue figuur was, ontnam hem de macht. Daar werd ie wel pissig om, dat ie me niet meer kwaad kon krijgen, maar dat was me een rotzorg.
Heb em afgelopen woensdag lekker op z'n plaat laten gaan. En plein publique, op de premiere, hem zelf laten showen hoe sneu hij was.
Better than chocolate, dat gevoel
mag ik je daar oprecht mee feliciteren? Serieus, ik gun ieder pestslachtoffer dit soort momenten.
Maar mijn eigen oplossing was een andere, ik heb er nooit wat mee gekund, dat "eigenlijk is hij sneu".
zaterdag 6 februari 2010 10:51
quote:rider schreef op 06 februari 2010 @ 10:11:
[...]
Dat verhaal ken ik hoor. Het gaf me op de basisschool het fijne gevoel dat ik niet alleen gepest werd, maar dat het ook nog eens mijn eigen schuld was, "want ik gaf de pester die macht".
Als je zelf gepest bent, kan je je wellicht voorstellen dat mijn reactie spontaan is: "pleurt een eind op met dit soort psychologie van de koude grond!"?
Niet dat je ongelijk hebt, maar goed, ik hoop dat je je mijn reactie een beetje kan voorstellen.
[...]
mag ik je daar oprecht mee feliciteren? Serieus, ik gun ieder pestslachtoffer dit soort momenten.
Maar mijn eigen oplossing was een andere, ik heb er nooit wat mee gekund, dat "eigenlijk is hij sneu".
Rider, ik bèn jarenlang gepest. En terwijl ik gepest werd, kon ik ook niks met het idee dat ik zèlf die macht uit handen gaf. Maarik deed het wel. Helaas duurde het nogal lang voor ik dat om kon keren
Maar heel eerlijk: hoe fout die pesters ook zaten, ik 'veroorzaakte' het wel zelf. Ik ben te arrogant, toen ook al, en dat slikken kinderen niet. Ik snapte het hele sociale gebeuren niet, en hoe harder ik probeerde om 'erbij te horen', hoe harder ik werd 'afgestraft'. En toen ik oprecht besloot dat dat stelletje losers mijn aandacht niet meer waard waren, ging het zoveel beter
En toen op mijn werk opeens de pesterijtjes begonnen, trapte ik in eerste instantie weer in de val. Heel boos worden. Maar dat werkt niet. En toen ik besloot dat het me aan mijn reet zou roesten, hielden de pesterijen echt niet meteen op. En het werd ook niet leuk. Maar ik ging er veel beter mee om, het kostte mij nauwelijks meer energie, en dat scheelde een eind.
En ik ben heel blij dat ik weg ben dat mijn contract niet verlengd werd was een geschenk, werkelijk waar
[...]
Dat verhaal ken ik hoor. Het gaf me op de basisschool het fijne gevoel dat ik niet alleen gepest werd, maar dat het ook nog eens mijn eigen schuld was, "want ik gaf de pester die macht".
Als je zelf gepest bent, kan je je wellicht voorstellen dat mijn reactie spontaan is: "pleurt een eind op met dit soort psychologie van de koude grond!"?
Niet dat je ongelijk hebt, maar goed, ik hoop dat je je mijn reactie een beetje kan voorstellen.
[...]
mag ik je daar oprecht mee feliciteren? Serieus, ik gun ieder pestslachtoffer dit soort momenten.
Maar mijn eigen oplossing was een andere, ik heb er nooit wat mee gekund, dat "eigenlijk is hij sneu".
Rider, ik bèn jarenlang gepest. En terwijl ik gepest werd, kon ik ook niks met het idee dat ik zèlf die macht uit handen gaf. Maarik deed het wel. Helaas duurde het nogal lang voor ik dat om kon keren
Maar heel eerlijk: hoe fout die pesters ook zaten, ik 'veroorzaakte' het wel zelf. Ik ben te arrogant, toen ook al, en dat slikken kinderen niet. Ik snapte het hele sociale gebeuren niet, en hoe harder ik probeerde om 'erbij te horen', hoe harder ik werd 'afgestraft'. En toen ik oprecht besloot dat dat stelletje losers mijn aandacht niet meer waard waren, ging het zoveel beter
En toen op mijn werk opeens de pesterijtjes begonnen, trapte ik in eerste instantie weer in de val. Heel boos worden. Maar dat werkt niet. En toen ik besloot dat het me aan mijn reet zou roesten, hielden de pesterijen echt niet meteen op. En het werd ook niet leuk. Maar ik ging er veel beter mee om, het kostte mij nauwelijks meer energie, en dat scheelde een eind.
En ik ben heel blij dat ik weg ben dat mijn contract niet verlengd werd was een geschenk, werkelijk waar
zaterdag 6 februari 2010 10:58
quote:tilalia2 schreef op 06 februari 2010 @ 10:51:
[...]
Rider, ik bèn jarenlang gepest. En terwijl ik gepest werd, kon ik ook niks met het idee dat ik zèlf die macht uit handen gaf. Maarik deed het wel. Helaas duurde het nogal lang voor ik dat om kon keren Ik begreep uit de rest dat je pestervaring hebt. En ik ben echt blij voor je dat je het op deze manier een plaats hebt gegeven.
Kan je je voorstellen dat ik denk "Oom Tom" als ik lees hoe je jezelf de schuld geeft, en je jezelf een etiket geeft om je pesters vrij te pleiten?
Echt, echt, echt, ik gun iedereen die gepest is/wordt een uitweg, en de uitweg van de één hoeft niet de uitweg van de ander te zijn. Maar ik kan niet onderdrukken dat ik verdrietig word van wat je schrijft, en het gevoel hou dat je meer slachtoffer bent van dat pesten dan je zelf lijkt te willen zien.
Nou ja, ik zal er helemaal naast zitten hoor, dat hoop ik ook echt voor je, en ik moet me er niet mee bemoeien. Behalve dan voor TO, die kan ik alleen maar heel dringend adviseren zichzelf niet wijs te maken dat haar pesters sneu zijn en het eigenlijk haar eigen schuld is.
[...]
Rider, ik bèn jarenlang gepest. En terwijl ik gepest werd, kon ik ook niks met het idee dat ik zèlf die macht uit handen gaf. Maarik deed het wel. Helaas duurde het nogal lang voor ik dat om kon keren Ik begreep uit de rest dat je pestervaring hebt. En ik ben echt blij voor je dat je het op deze manier een plaats hebt gegeven.
Kan je je voorstellen dat ik denk "Oom Tom" als ik lees hoe je jezelf de schuld geeft, en je jezelf een etiket geeft om je pesters vrij te pleiten?
Echt, echt, echt, ik gun iedereen die gepest is/wordt een uitweg, en de uitweg van de één hoeft niet de uitweg van de ander te zijn. Maar ik kan niet onderdrukken dat ik verdrietig word van wat je schrijft, en het gevoel hou dat je meer slachtoffer bent van dat pesten dan je zelf lijkt te willen zien.
Nou ja, ik zal er helemaal naast zitten hoor, dat hoop ik ook echt voor je, en ik moet me er niet mee bemoeien. Behalve dan voor TO, die kan ik alleen maar heel dringend adviseren zichzelf niet wijs te maken dat haar pesters sneu zijn en het eigenlijk haar eigen schuld is.
zaterdag 6 februari 2010 11:21
Rider, ik ben geen pestslachtoffer meer Ik geef mezelf geen schuld, maar ik zie wel de oorzaak. Niemand wordt 'zomaar' gepest, er is altijd een 'reden'. En die reden maakt het niet goed, niet acceptabel, praat het niet goed en pleit de pesters niet vrij, maar ik snap heel goed waarom ze mij uitkozen. En dat had niets te maken met mijn kleren of mijn bril of mijn naam, maar gewoon om hoe ik toen wàs.
Dat heeft niets met schuld te maken, want nogmaals: het feit dat ik aders was gaf de pesters geen recht om mij te treiteren of geweld te gebruiken, maar ik zie wel waarom ze mij kozen en waarom ze doorgingen.
En omdat ik dat nu zie, zal niemand mij ooit meer zo lang kunnen pesten want ik sta het niet toe.
Jij ziet mij als pestslachtoffer, maar heel eerlijk: zo lang je gelooft dat pesten elk moment weer kan beginnen en dat het niets met jezelf te maken heeft, maar puur de willekeur van mensen, dan ben je pas een slachtoffer.
Dat heeft niets met schuld te maken, want nogmaals: het feit dat ik aders was gaf de pesters geen recht om mij te treiteren of geweld te gebruiken, maar ik zie wel waarom ze mij kozen en waarom ze doorgingen.
En omdat ik dat nu zie, zal niemand mij ooit meer zo lang kunnen pesten want ik sta het niet toe.
Jij ziet mij als pestslachtoffer, maar heel eerlijk: zo lang je gelooft dat pesten elk moment weer kan beginnen en dat het niets met jezelf te maken heeft, maar puur de willekeur van mensen, dan ben je pas een slachtoffer.
zaterdag 6 februari 2010 11:25
Tilalia en Rider: heel interessante discussie! Ik voel meer voor Riders kant van de zaak, maar dat komt ook omdat ik gelukkig nog nooit zelf slachtoffer ben geweest. En in de slachtoffers die ik in mijn omgeving heb meegemaakt zie ik ook niet hoe ze dit over zichzelf hebben afgeroepen.
Klein puntje: TO gaan we niet meer helpen, het topic is uit 2007...
Klein puntje: TO gaan we niet meer helpen, het topic is uit 2007...
zaterdag 6 februari 2010 12:26
Ik zie het zo: je kunt er niets aan doen als je in een wespennest terecht komt. Het enige wat je dan kunt doen is je proberen zo te gedragen dat ze je niet steken (als een soort imker) dus in die zin heb je met je gedrag invloed op of ze je wel of niet steken. Maar dat zal niks veranderen aan het feit dat ze wespen zijn. En als je toevallig in een uitgerookt nest killer bees stapt dan houdt alles op.
Kortom, in het algemeen is het beter om een weilandje met dartelende vlindertjes op te zoeken (tenzij je graag imker wilt worden).
Kortom, in het algemeen is het beter om een weilandje met dartelende vlindertjes op te zoeken (tenzij je graag imker wilt worden).
zaterdag 6 februari 2010 15:17
quote:tilalia2 schreef op 06 februari 2010 @ 11:21:
Rider, ik ben geen pestslachtoffer meer
Ik snap je woordkeuze, en ik gun je die van harte. Ik kijk er wat anders tegenaan. Slachtoffer klinkt voor sommige slachtoffers kennelijk niet goed. In Amerika schijn je bijvoorbeeld "rape survivor" te moeten heten ipv "rape victim". Ik vind dat echt helemaal prima, hoewel ik het zelf verhullende newspeak vind die ik niet gebruik.
Pesten is wat mij betreft een "misdaad" met daders en slachtoffers. En ik weiger pertinent mee te gaan met iedere vorm van woordkeuze die die verhoudingen relativeert.
Dat wil niet zeggen dat ik het niet met je eens ben dat je deels kan voorkomen slachtoffer te worden. Ik ben daar op de middelbare school gelukkig achter gekomen. Maar niet door de daders die mijn basisschooltijd verziekt hebben niet langer daders te noemen.
Rider, ik ben geen pestslachtoffer meer
Ik snap je woordkeuze, en ik gun je die van harte. Ik kijk er wat anders tegenaan. Slachtoffer klinkt voor sommige slachtoffers kennelijk niet goed. In Amerika schijn je bijvoorbeeld "rape survivor" te moeten heten ipv "rape victim". Ik vind dat echt helemaal prima, hoewel ik het zelf verhullende newspeak vind die ik niet gebruik.
Pesten is wat mij betreft een "misdaad" met daders en slachtoffers. En ik weiger pertinent mee te gaan met iedere vorm van woordkeuze die die verhoudingen relativeert.
Dat wil niet zeggen dat ik het niet met je eens ben dat je deels kan voorkomen slachtoffer te worden. Ik ben daar op de middelbare school gelukkig achter gekomen. Maar niet door de daders die mijn basisschooltijd verziekt hebben niet langer daders te noemen.
zaterdag 6 februari 2010 15:20
quote:sheherazade schreef op 06 februari 2010 @ 12:26:
Ik zie het zo: je kunt er niets aan doen als je in een wespennest terecht komt. Het enige wat je dan kunt doen is je proberen zo te gedragen dat ze je niet steken (als een soort imker) dus in die zin heb je met je gedrag invloed op of ze je wel of niet steken. Maar dat zal niks veranderen aan het feit dat ze wespen zijn. En als je toevallig in een uitgerookt nest killer bees stapt dan houdt alles op.
Kortom, in het algemeen is het beter om een weilandje met dartelende vlindertjes op te zoeken (tenzij je graag imker wilt worden).
mooie beeldspraak. Ik denk dat vlinderweitjes zeldzaam zijn, en dat je je beter kan wapenen tegen wespen. Tilalia en ik zeggen in essentie niet zoveel verschillends denk ik, beiden hebben we zo te lezen ervaren dat je het probleem kan oplossen of reduceren door je eigen gedrag. Zij legt meer de nadruk op het feit dat je niet met blote armen tussen de wespen moet gaan lopen, ik heb de oplossing vooral gezocht in
Ik zie het zo: je kunt er niets aan doen als je in een wespennest terecht komt. Het enige wat je dan kunt doen is je proberen zo te gedragen dat ze je niet steken (als een soort imker) dus in die zin heb je met je gedrag invloed op of ze je wel of niet steken. Maar dat zal niks veranderen aan het feit dat ze wespen zijn. En als je toevallig in een uitgerookt nest killer bees stapt dan houdt alles op.
Kortom, in het algemeen is het beter om een weilandje met dartelende vlindertjes op te zoeken (tenzij je graag imker wilt worden).
mooie beeldspraak. Ik denk dat vlinderweitjes zeldzaam zijn, en dat je je beter kan wapenen tegen wespen. Tilalia en ik zeggen in essentie niet zoveel verschillends denk ik, beiden hebben we zo te lezen ervaren dat je het probleem kan oplossen of reduceren door je eigen gedrag. Zij legt meer de nadruk op het feit dat je niet met blote armen tussen de wespen moet gaan lopen, ik heb de oplossing vooral gezocht in
zaterdag 6 februari 2010 16:59
quote:rider schreef op 06 februari 2010 @ 15:17:
[...]
Maar niet door de daders die mijn basisschooltijd verziekt hebben niet langer daders te noemen.
Maar dat zeg ik toch ook nergens? Ik vind 'mijn' daders ook alleen maar sneu
Wat wel cool was: drie meisjes die mijn middelbare schooltijd hebben gepoogd te verzieken door hun treiteren, boden in het laatste jaar opeens hun excuses aan voor hun gedrag van de jaren ervoor. Dat vond ik heel groot van ze!
[...]
Maar niet door de daders die mijn basisschooltijd verziekt hebben niet langer daders te noemen.
Maar dat zeg ik toch ook nergens? Ik vind 'mijn' daders ook alleen maar sneu
Wat wel cool was: drie meisjes die mijn middelbare schooltijd hebben gepoogd te verzieken door hun treiteren, boden in het laatste jaar opeens hun excuses aan voor hun gedrag van de jaren ervoor. Dat vond ik heel groot van ze!
zaterdag 6 februari 2010 17:40
Nu het gaat over een wespennest: ik ben nu tijdelijk in een team terecht gekomen dat zich absoluut kwalificeert als een 'killerbee' wespennest. En ik weet nog niet hoe ik er mee moet omgaan. Er wordt echt constant over elkaar geroddeld, men probeert elkaar op enorm grove manieren weg te krijgen en het is voor niemand (behalve mij ) een veilige omgeving. Mijn eerste instinct is het op te nemen voor de gepesten, maar de sfeer is zo verziekt dat iedereen én pester en gepeste is lijkt het wel. (afhankelijk van het onderwerp lopen de grenzen op een andere manier door het team). En ik snap nu pas dat het echt ziekmakend kan zijn voor mensen.
Gelukkig zit ik in de positie dat het mij persoonlijk niet raakt of kan raken (sterker, als men elkaar wegwerkt zou het voor mij goed zijn), maar ik ben wel op zoek naar een manier om de sfeer te veranderen. Het helpt niet om bij iedereen aan te geven dat ik niet bij de één-tweetjes betrokken wil zijn of alles alleen maar met openheid wil bespreken, want men trekt toch gewoon de deur achter zich dicht en begint met plannen voor me neer te leggen. En ik wijs alles af en adviseer ze op te groeien, maar als 29jarige versus 6 veertigjarige professionals werkt dat dus niet. En de ene keer dat ik dacht het via hun leidinggevende te kunnen bereiken werd hij gelijk door 3 van de 6 ingezet voor hun persoonlijke strijd richting een ander
Gelukkig zit ik in de positie dat het mij persoonlijk niet raakt of kan raken (sterker, als men elkaar wegwerkt zou het voor mij goed zijn), maar ik ben wel op zoek naar een manier om de sfeer te veranderen. Het helpt niet om bij iedereen aan te geven dat ik niet bij de één-tweetjes betrokken wil zijn of alles alleen maar met openheid wil bespreken, want men trekt toch gewoon de deur achter zich dicht en begint met plannen voor me neer te leggen. En ik wijs alles af en adviseer ze op te groeien, maar als 29jarige versus 6 veertigjarige professionals werkt dat dus niet. En de ene keer dat ik dacht het via hun leidinggevende te kunnen bereiken werd hij gelijk door 3 van de 6 ingezet voor hun persoonlijke strijd richting een ander
Dat zeg ik....
zaterdag 6 februari 2010 22:20
quote:rider schreef op 06 februari 2010 @ 15:17:
[...]
Pesten is wat mij betreft een "misdaad" met daders en slachtoffers. En ik weiger pertinent mee te gaan met iedere vorm van woordkeuze die die verhoudingen relativeert.
Eens.
Voor andere misdaden wapen ik me echter ook, ik ben bv. in staat mezelf fysiek te verdedigen, ik heb pepperspray op zak, etc. Als ik dan toch beroofd of erger word, is dat niet mijn schuld natuurlijk. Maar als ik wat dan ook kan doen om het te voorkomen doe ik het. Zo is het met pesten denk ik ook. Ik vind zeker niet een kind dat bijvoorbeeld heel verlegen is per se extravert moet worden, ik vind dat er voor iedereen plaats moet zijn. Maar mocht je merken dat je kind met bepaald gedrag niet opgewassen is tegen pesters, en met ander gedrag wel, zal ik er toch alles aan doen hem dat aan te leren.
On topic Ik heb het gelukkig nooit meegemaakt op het werk, maar volgens mij is de beste manier al direct laten zien waar je staat. Als iemand over mijn grens heengaat zal ik dat niet zomaar laten gebeuren, ook niet als ik nieuw ben.
Als iemand een rare steek onder water geeft, zogenaamd heel vriendelijk zoals vrouwen soms kunnen doen, kan je (volgens mij) het beste direct zeggen: wat bedoel je daar mee? Lult die ander zich eruit zou ik denk ik ook nog met een glimlach zeggen, hè gelukkig, ik dacht even dat je zo sneu was om x of y te willen zeggen!
Als iemand bot is en 'gewoon mijn mening' geeft idd. zoals een andere forummer aangaf reageren met Je geeft niet je mening je maakt een taktloze opmerking en ik heb daar geen interesse in. Of: zolang ik daar niet om vraag ben ik daar niet in geïnteresseerd.
Bij de één werkt het het beste om alles met een glimlach te zeggen, bij de ander kan je het beste klatsboem in your face voor jezelf opkomen... dat is iets wat je een beetje aan moet voelen denk ik. Het werkt volgens mij altijd als je het en plein publique doet. Je kan ook de pester en plein publique zo ontzettend de deksel op zijn neus geven dat de rest wel drie keer uitkijkt voor ze nogmaals zo'n geintje met je uithalen.
[...]
Pesten is wat mij betreft een "misdaad" met daders en slachtoffers. En ik weiger pertinent mee te gaan met iedere vorm van woordkeuze die die verhoudingen relativeert.
Eens.
Voor andere misdaden wapen ik me echter ook, ik ben bv. in staat mezelf fysiek te verdedigen, ik heb pepperspray op zak, etc. Als ik dan toch beroofd of erger word, is dat niet mijn schuld natuurlijk. Maar als ik wat dan ook kan doen om het te voorkomen doe ik het. Zo is het met pesten denk ik ook. Ik vind zeker niet een kind dat bijvoorbeeld heel verlegen is per se extravert moet worden, ik vind dat er voor iedereen plaats moet zijn. Maar mocht je merken dat je kind met bepaald gedrag niet opgewassen is tegen pesters, en met ander gedrag wel, zal ik er toch alles aan doen hem dat aan te leren.
On topic Ik heb het gelukkig nooit meegemaakt op het werk, maar volgens mij is de beste manier al direct laten zien waar je staat. Als iemand over mijn grens heengaat zal ik dat niet zomaar laten gebeuren, ook niet als ik nieuw ben.
Als iemand een rare steek onder water geeft, zogenaamd heel vriendelijk zoals vrouwen soms kunnen doen, kan je (volgens mij) het beste direct zeggen: wat bedoel je daar mee? Lult die ander zich eruit zou ik denk ik ook nog met een glimlach zeggen, hè gelukkig, ik dacht even dat je zo sneu was om x of y te willen zeggen!
Als iemand bot is en 'gewoon mijn mening' geeft idd. zoals een andere forummer aangaf reageren met Je geeft niet je mening je maakt een taktloze opmerking en ik heb daar geen interesse in. Of: zolang ik daar niet om vraag ben ik daar niet in geïnteresseerd.
Bij de één werkt het het beste om alles met een glimlach te zeggen, bij de ander kan je het beste klatsboem in your face voor jezelf opkomen... dat is iets wat je een beetje aan moet voelen denk ik. Het werkt volgens mij altijd als je het en plein publique doet. Je kan ook de pester en plein publique zo ontzettend de deksel op zijn neus geven dat de rest wel drie keer uitkijkt voor ze nogmaals zo'n geintje met je uithalen.
zondag 7 februari 2010 20:19
Ik heb het nog nooit meegemaakt - pestgedrag op het werk. Ik heb het ook nog nooit gespot. Als dat wel het geval zou zijn, zou ik daar absoluut een stokje voor steken. Echt belachelijk dat dat soort dingen gebeuren.
Het klinkt wat rigoreus, link en onvolwassen, maar als ik in zo'n situatie zou zitten en als ik er dan ook nog 's echt onder zou lijden, dan zou ik hun leven tot een hel maken. Niet met bot gedrag, maar wat heftiger (zonder geweld overigens).
Het klinkt wat rigoreus, link en onvolwassen, maar als ik in zo'n situatie zou zitten en als ik er dan ook nog 's echt onder zou lijden, dan zou ik hun leven tot een hel maken. Niet met bot gedrag, maar wat heftiger (zonder geweld overigens).
zondag 7 februari 2010 20:34
quote:Lizzl schreef op 07 februari 2010 @ 20:19:
Ik heb het nog nooit meegemaakt - pestgedrag op het werk. Ik heb het ook nog nooit gespot. Als dat wel het geval zou zijn, zou ik daar absoluut een stokje voor steken. Echt belachelijk dat dat soort dingen gebeuren.
Het klinkt wat rigoreus, link en onvolwassen, maar als ik in zo'n situatie zou zitten en als ik er dan ook nog 's echt onder zou lijden, dan zou ik hun leven tot een hel maken. Niet met bot gedrag, maar wat heftiger (zonder geweld overigens).Makkelijker gezegd dan gedaan merk ik nu. Ik doe er absoluut niet aan mee, maar het lukt me tot nu toe ook niet om er een stokje voor te steken.
Ik heb het nog nooit meegemaakt - pestgedrag op het werk. Ik heb het ook nog nooit gespot. Als dat wel het geval zou zijn, zou ik daar absoluut een stokje voor steken. Echt belachelijk dat dat soort dingen gebeuren.
Het klinkt wat rigoreus, link en onvolwassen, maar als ik in zo'n situatie zou zitten en als ik er dan ook nog 's echt onder zou lijden, dan zou ik hun leven tot een hel maken. Niet met bot gedrag, maar wat heftiger (zonder geweld overigens).Makkelijker gezegd dan gedaan merk ik nu. Ik doe er absoluut niet aan mee, maar het lukt me tot nu toe ook niet om er een stokje voor te steken.
Dat zeg ik....
zondag 7 februari 2010 20:57
Mijn beste vriendin is vroeger gepest toen ze bij een makelaardij werkte. Een feeks van een makelaarsmuts vernederde haar dmv op- en aanmerkingen. Mijn vriendin was daar secretaresse. Ik heb daar toen tijdens een zomervakantie 10 dagen gewerkt ter vervanging van de receptioniste (de pestkop was ook op vakantie) en heb er weldegelijk voor kunnen zorgen dat de pestkop in kwestie na terugkomst een toontje lager zong (in korte tijd haar baan verloren.)
Denk niet dat het handig is als ik hier uitgebreid post wat ik heb gedaan, maar het had te maken met drugs en aangezien de pestkop in het weekend een feestbeest was, alleen naar feestbestemmingen op vakantie ging (toen was het Ibiza), was het voor haar werkgever aannemelijk dat het van haar was.
En op kleinere schaal kan ik nog wel wat bedenken om net zo kutterig terug te pesten. Ik snap dat dat niet voor iedereen de oplossing is, maar ik zou het heel lang volhouden.
Denk niet dat het handig is als ik hier uitgebreid post wat ik heb gedaan, maar het had te maken met drugs en aangezien de pestkop in het weekend een feestbeest was, alleen naar feestbestemmingen op vakantie ging (toen was het Ibiza), was het voor haar werkgever aannemelijk dat het van haar was.
En op kleinere schaal kan ik nog wel wat bedenken om net zo kutterig terug te pesten. Ik snap dat dat niet voor iedereen de oplossing is, maar ik zou het heel lang volhouden.
