Werk & Studie
alle pijlers
regulier basisonderwijs of speciaal onderwijs?
dinsdag 25 oktober 2016 13:25
Tijdens de pabo heb ik 2 dagen op het so meegelopen en dat vond ik erg uitdagend. Op zoek naar een baan werd ik hier steeds afgewezen op basis van geen ervaring in het onderwijs. Nu ben ik aan het 9e schooljaar in het regulier onderwijs begonnen en is er een vacature in het so waarbij een begeleidingstraject zit. Ideaal, gezien ik geen ervaring heb in het so en het lijkt me nog steeds heel uitdagend.
Nu is mijn thuissituatie verandert: 2 kinderen van 6 en 2,5 waarvan de oudste hoogsensitief is ( wat ook de nodige zorgen meebrengt, maar wat ook weer makkelijker kan worden met de tips uit het begeleidingstraject).
Zijn hier mensen uit het so? Welke kwaliteiten moet je als leerkracht goed ontwikkeld hebben om in het so te werken? Hoe groot is de overstap van bao naar so?
Nu is mijn thuissituatie verandert: 2 kinderen van 6 en 2,5 waarvan de oudste hoogsensitief is ( wat ook de nodige zorgen meebrengt, maar wat ook weer makkelijker kan worden met de tips uit het begeleidingstraject).
Zijn hier mensen uit het so? Welke kwaliteiten moet je als leerkracht goed ontwikkeld hebben om in het so te werken? Hoe groot is de overstap van bao naar so?
dinsdag 25 oktober 2016 13:47
Ik heb tijdens m'n pabo-opleiding een halfjaar stage gelopen in het SBO en vond het onwijs jammer dat ik er niet kon blijven werken. Het grootste verschil met een reguliere basisschool vond ik dat je bij SBO veel meer bezig bent met de pedagogische kant van je vak. Het didactische is echt ondergeschikt. Dus: het is belangrijker dat een kind zich goed voelt, en succeservaringen opdoet, dan dat hij/zij een bepaald niveau haalt. Als je dat de interessante kant van je werk vindt, kan SBO zeker wat voor je zijn.
dinsdag 25 oktober 2016 13:51
Mariska85, heb je wel je Master Sen?
Voor het SO wordt er van je verwacht dat je heel sterk in je schoenen staat (ook voor een SBO trouwens, ik neem aan dat je dat niet bedoeld?), de kinderen echt kunt zien en ze kunt bieden wat ze individueel nodig hebben. In welk cluster is de vacature; dat maakt natuurlijk ook nog uit. Het oude cluster 4 is anders dan bijvoorbeeld het oude cluster 3 of 2. Alhoewel autisme bijvoorbeeld ook weer veel voorkomt naast de problematiek van cluster 2 en 3.
Voor het SO wordt er van je verwacht dat je heel sterk in je schoenen staat (ook voor een SBO trouwens, ik neem aan dat je dat niet bedoeld?), de kinderen echt kunt zien en ze kunt bieden wat ze individueel nodig hebben. In welk cluster is de vacature; dat maakt natuurlijk ook nog uit. Het oude cluster 4 is anders dan bijvoorbeeld het oude cluster 3 of 2. Alhoewel autisme bijvoorbeeld ook weer veel voorkomt naast de problematiek van cluster 2 en 3.
dinsdag 25 oktober 2016 15:19
Bedankt voor jullie reacties!
@minnimouse: het is inderdaad geen ziekte, maar mijn dochter zit zelf niet lekker in haar vel waardoor ze zichzelf pijn doet, boos is op alles en iedereen en op school dichtklapt. Als moeder doet dit wel eens pijn om je dochter zo te zien, op die manier bedoel ik zorgen met zich meebrengen.
@vivamarita: ja ik heb 3 jaar geleden master sen gespecialiseerd risicokind gedaan en ik wil als je de jongste naar school gaat nog gedragstherapeut of een andere master sen doen.
@ bananendoos, dat is waar ik tegenaan loop: kan ik het? Maar ik denk dat er maar 1 manier is om daar achter te komen, gewoon doen!
@minnimouse: het is inderdaad geen ziekte, maar mijn dochter zit zelf niet lekker in haar vel waardoor ze zichzelf pijn doet, boos is op alles en iedereen en op school dichtklapt. Als moeder doet dit wel eens pijn om je dochter zo te zien, op die manier bedoel ik zorgen met zich meebrengen.
@vivamarita: ja ik heb 3 jaar geleden master sen gespecialiseerd risicokind gedaan en ik wil als je de jongste naar school gaat nog gedragstherapeut of een andere master sen doen.
@ bananendoos, dat is waar ik tegenaan loop: kan ik het? Maar ik denk dat er maar 1 manier is om daar achter te komen, gewoon doen!
dinsdag 25 oktober 2016 15:47
Dit is nu mijn negende jaar op een cluster 4 school. Ik heb nooit in het regulier gewerkt, dus heb geen idee van de overstap/de verschillen.
Ik weet wel dat dit je moet liggen, je moet het in je hebben.
Je moet het leuk vinden, heb je geen plezier in je werk, dan is het waarschijnlijk niks voor jou en gaat het ook niet lukken.
Wat overal belangrijk is, maar hier nog wat extra: duidelijkheid, structuur, voorspelbaarheid. Kinderen weten graag wat er van ze verwacht wordt. Hoe meer dit duidelijk is, hoe minder ruimte voor discussies.
Consequent zijn is heel belangrijk!
Je moet stevig in je schoenen staan. Ik word regelmatig uitgescholden. Ook wel eens geschopt, geslagen of bespuugd (en nee, dat is bij ons op school ook niet normaal, maar het gebeurt wel).
Pick your battles, laat je niet op de kast jagen, vat dingen niet persoonlijk op.
Je moet goed kunnen differentiëren, didactisch, maar ook zeker op sociaal-emotioneel gebied.
Maar vooral: naast de vervelende dingen die gebeuren, moet je ook de leuke kanten van kinderen blijven zien. En onthoud dat de kinderen niet hun etiketje zijn. Blijf kijken naar het individu.
En wat eigenlijk het allerbelangrijkste is (in mijn ogen): Begin elke dag (ieder uur of iedere minuut) weer opnieuw. Nieuwe dag, nieuwe kansen.
Ik heb een verschrikkelijk leuke baan, terwijl mijn vriendinnen uit het onderwijs zich continu afvragen waarom ik nou toch geen andere baan zoek.
Ik weet wel dat dit je moet liggen, je moet het in je hebben.
Je moet het leuk vinden, heb je geen plezier in je werk, dan is het waarschijnlijk niks voor jou en gaat het ook niet lukken.
Wat overal belangrijk is, maar hier nog wat extra: duidelijkheid, structuur, voorspelbaarheid. Kinderen weten graag wat er van ze verwacht wordt. Hoe meer dit duidelijk is, hoe minder ruimte voor discussies.
Consequent zijn is heel belangrijk!
Je moet stevig in je schoenen staan. Ik word regelmatig uitgescholden. Ook wel eens geschopt, geslagen of bespuugd (en nee, dat is bij ons op school ook niet normaal, maar het gebeurt wel).
Pick your battles, laat je niet op de kast jagen, vat dingen niet persoonlijk op.
Je moet goed kunnen differentiëren, didactisch, maar ook zeker op sociaal-emotioneel gebied.
Maar vooral: naast de vervelende dingen die gebeuren, moet je ook de leuke kanten van kinderen blijven zien. En onthoud dat de kinderen niet hun etiketje zijn. Blijf kijken naar het individu.
En wat eigenlijk het allerbelangrijkste is (in mijn ogen): Begin elke dag (ieder uur of iedere minuut) weer opnieuw. Nieuwe dag, nieuwe kansen.
Ik heb een verschrikkelijk leuke baan, terwijl mijn vriendinnen uit het onderwijs zich continu afvragen waarom ik nou toch geen andere baan zoek.
dinsdag 25 oktober 2016 15:50
quote:vitamined schreef op 25 oktober 2016 @ 15:47:
En wat eigenlijk het allerbelangrijkste is (in mijn ogen): Begin elke dag (ieder uur of iedere minuut) weer opnieuw. Nieuwe dag, nieuwe kansen.
Ik heb een verschrikkelijk leuke baan, terwijl mijn vriendinnen uit het onderwijs zich continu afvragen waarom ik nou toch geen andere baan zoek.
Hier kan ik me helemaal in vinden!
En duidelijkheid en structuur is wat anders dan rigide zijn.
En wat eigenlijk het allerbelangrijkste is (in mijn ogen): Begin elke dag (ieder uur of iedere minuut) weer opnieuw. Nieuwe dag, nieuwe kansen.
Ik heb een verschrikkelijk leuke baan, terwijl mijn vriendinnen uit het onderwijs zich continu afvragen waarom ik nou toch geen andere baan zoek.
Hier kan ik me helemaal in vinden!
En duidelijkheid en structuur is wat anders dan rigide zijn.
dinsdag 25 oktober 2016 19:52
De moeilijkste leerlingen zijn ook vaak degene die je het meest in je hart sluit. Je maakt zoveel met ze mee. Ik weet uit mijn so jaren nog heel veel namen, bijna meteen.
Van de 25 per maar die ik nu heb, weet ik vaak na schoolverlaten de meeste namen pas na goed diep nadenken...
Ook heb ik mijn so jaren veel meer ervaren een team te zijn, de moeilijke leerlingen waren onze leerlingen, team dacht mee, steunde elkaar, ving leerlingen op, handelde mee.
Nu in regulier onderwijs merk ik dat het meer ieder voor zich is.
Van de 25 per maar die ik nu heb, weet ik vaak na schoolverlaten de meeste namen pas na goed diep nadenken...
Ook heb ik mijn so jaren veel meer ervaren een team te zijn, de moeilijke leerlingen waren onze leerlingen, team dacht mee, steunde elkaar, ving leerlingen op, handelde mee.
Nu in regulier onderwijs merk ik dat het meer ieder voor zich is.
